C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

발행: 1823년

분량: 534페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

C. VELLEIl ΡΑΥΕRCui Iollimo Hispaniae tractu, in extremo nostri orbis termino,

insulam circumfusam ineano, pereXiguo a continenti

divisam Polo, Gad eis condidit. Ab iisdem I, Ost paucos annos in Africa Vtica condita est. Exclusi ab Heraclidis

Orestis liberi, iactatique cum variis casibus, tum saevitia maris, quintodecimo anno sedem cepere Circa L huin insulam. 3. Tum Grapcia maximis concussa est molibus. Achaei ex Laconica pulsi, eas occupavere sedes, quas nunc O tinent: Pelasgi Athenas commigravero: acerque belli iuvenis, nomine Thessalus, natione Thesprotius, eum

magna Civium manu eam rogionem armis Occupavit,

quae nunc ab Oius Dornine Thessalia appellatur, ante Myrmidonum vocitata civitas. Quo nomine mirari eo venit eos, qui iliaca componentes tempora, de ea r

Megaram. Me ro melius videtur Boitisio. Sed seminina forma ost spud idoneos scriptores, quos laudant l)u-ker. ad Liv. XXXI. 22. ei Oudendori'. ad Sueton. Tilaer. 4.

In extremo nostri ortis termino. In abiiciendum, ut haec Per cippositionem, quam Griunmatici vocant, ae-eipiantur. Insuram eis nastisam. Ed. pr. -- suti iuristi viam , qtiod eo exerant

Iunt. et Editor Basil. mira condira est. Et si Volteius, non quidem singulis paginis, ui Voss. ad I, 6, ot Burinnutius ad II. III scribunt, sed tamen frequentius eerie

ut nune est easdem v es it Prat, quam diserti scriptores saeere nolent, displieet tamen uothum condere tam paueis versibus tor rep tilum. Malim: Vticia eonfri ista est. Nela I, Ii : conati invi tiris mirae magnitu innis Bah lon. Ipse Vellei. I cognominem ρώ-rriae mise Miaminia constituit. I, a turbesque conatimere Ephesum , Nil s

etitus rationem probsi Grtius ad Saulust. Catil. 3 . Ceterum Lipsius aliud

agebat. eum negaret. tillum se nuci

rem habere de Lesbo ab Orestis liberia Oceupata. Diu lamitti, Strabonem. Pausaniam, Athonta iam . tili f. testes cilcit Baehetu , Mou vulgari eruditione de hae Glotita disputans, ad Ovi I. Ep. una. p. 37o. Itiaca mponentes tempora. Exqui-Aite pro . res iliacis temporibus gestas inarrantes. Tacit. A D. I. r: temporibtis Augusti uice is non do tisre δε- 'eora ingenia. Hi t. II, Ioar Scriptores temporum. Coma Neris sie etiam est I. 5: helli erimposiat, Troia.. C-dore di eunt alii aptid Burru. ad Alhinouau. ad Liv. 343, qui in transitu sie

62쪽

gione, ut Thessalia, Commemorant: . quod cum alii faciant, Tragici frequentissime faciunt; quibus minimo id, concedendum est. Nihil enim ex persona poetae, sed omnia sub eorum, qui illo tempore vixerunt, dix runt. Quod si quis a Thessalo, Herculis silio, eos appe

latos Thessalos dicet, reddenda erit ei ratio, cur nunquam ante hunc insequentem Thessalum ea gens id Pominis usurpaverit. Paulo ante Aletes, sextus ab Hemcule, Hippotis silius, Corinthum, quae antea suerat Ephyre, claustra Peloponnesi continentem, in Isthmo

emendandus: Femina digna illis, quos revi Prodidit aetas. Vulgo editur:

quos aureia condi Hi aetas. Prodere et Conderct saepe confusa, ut apud Ovid. Bem. AHI. 46 .

m Thessalia. Vide Maliger. Anim. ad Enseb. P. zo, et Perleton. Diss. do Dictye Cret. S. 26. Aletes. Sic edit. F. quae grave

mendum sus Pit in hoc nomine I. Σ3: Corinthiam, Post annos DCCCCLII quam a Belete Hi Ponissito erat condita, sunditus retiit. Vales. ad Hesych. t. 1 . . P. I ΟυS, in Velleio male scribi dicit Haletes. Sed error est Aldinae, non editionis primae. Aletem sextum

ab Hercule ponit Velleius, qui utum Apollod. II, 3, Pausan. II, 4, et Schol. Pindari Olymp. XIII, 37, quem uia merum Praeserunt Lipsi ad h. l. Sca- Iiget Anim. ad Euseb. p. 58, et WcS- seling. ad Diodor. Sic. Fragm. P. 635. De Alete haec habet E mol. II. p. 6 I,

rinthi excidisset, reditiun tentasM. narrant Zenobius III, 22, et Hesych. V.

Δως Κose usos' a quorum narratione in

nonnullis discrepat Sehol. Pindari diem. VII, IS 5. Aletem silium et Hip-Potum Patrem timere confundit Schois

liasti Callimachi ad II. in Apoll. 7t , ubi vide Cl. Ernestum. Apud Tactet. ad Lycophr. i 388 male scribitur I.

aedeως ο AH rης Pro Iae,eότα ὁ Λ . Claustra PeloPonnesi continentem. Interpretes ad h. l. variis modis vexant verbum continentem. Davis. aa

Caes. de B. G. VII, I r, explicat contingensem, significatione Latinis inaudita, nec melius Oudendorpius, amplectentem. Velleius sine dubio scri

psit: elatistra Peloronnesi ac Continem iis , cluocl etiam Burmanno in mentem venit. PeloPonnesus opponitur conti

nenti, id est Λchaiae, sive Graeciaorxtra Peloponnesum. Sed praeseram emendationem viri in his literis excellentem versati, Petri Fonte inii: Claustra Pelovonnesi a continente, ideSt, P Pugnaculum Peloponnesi adversus Achaeos a Parte continentis.

63쪽

C. VELLEII PATERCrit condidit. Neque est, quod miremur ab Homero nominari Corinthum. Nam ex persona poetae et hanc urbem, et quasdam Ionum colonias iis nominibus appellat, quibus vocabantur aetate eius, multo post Ilium capium condiatae.

4. Athenienses in Euboea Chalcida, Eretriam colonis occupavore: Lacedaemonii in Asia Magnesiam. Nec multo post Chalcidenses, orti, ut praediximus, Atticis, Hippocle et Megasthene ducibus, Cumas in Italia con

diderunt. Huius classis cursum esse directum alii colum

insertiit copulam M. At sic etiam I. Iέ. Ariminiam. Beno entiam Doloni missi. II. 2o, Mario, Sia eis. Ihi d. aiactoritate, gratia. De copula inter duo stitistiintiva omissa vide Drahenh.

In Asiam ae Nesiam. Alias. Mo uiam. BRENAN. Foedissimo mendo edit. pr. in Asiam ae Nesiam, quod ii oe Basileensis, vix litera mutata. selieiter sie emendavit: in Asia ΜΛ-gnesiam. Quatuor Mognesine in vel rum montimentis reperiuntu=. me saliae, Cretae, duplex Asiae, ad Sipylum , et ad Maeandrum. Cretensistam obse ira memoria est, ut Io. Neursii, omnes Cretae Drbes reten sentis . notitiam stigerit. Bia eius meis

minii Plato de Legg. VIII. p. 65o F. et II, p. 65έ Η, tibi Seholiastes NS.

Apollodoriim aptid Τllela. ad Lycophr. sciet. Vt Cretensis Magnesia Thessalisene. sie Magnesia ad Maeandrum o tensis et Thessali e eolonia fuit. Vid. Strabon. XIII, p. 343. et hol. Apollon. Bh I. 584. Vertim cum driae orbes hoe nomine in Asia stierint. δυ- hitatur. utra in Velleio sit intelligenda. Viri doeti iam inde a Scaligero Anim. ad En h. p. 5s, in diversa abeunt. Nohis omnino vi lleius de Magnesia ad Maeandrum aecipiendus vi-Aetur, cum ob rationes a Biarmann allat s. tum multo magis, quia attendentes in legendo verissimum Psse reperimus sententiam Collatii Goge. t. Τ. II. p. 78. omnibus sore locis. i Magnesia sine eo omine comme moretur ἡ Magnesiam Maeandri simi-

Vterque dux eodem nomine Commeis moratur a Strabone V, p. 372, euius loeum v ssius adseripsit. Columiae antreedentis Dolatti. Η Ipsum mirae altim celebrat stalii

Silv. III, 5. 8 r Noatra quoque Aa

e L M. Item incertus Poeta Panegyr. in Pison. si Testis Aet Ilia musae Aidit Hira misma, α icam res rem fecundis Nereolis cirrem. Vide Beoti tisitim, iisdem locis hisum, ad Properi. II, 2o, 39, et P. Burmann. eundum V. C. ad Numism. Sicia.

64쪽

HISTORIAE ROMANAE LIB. I 'bae antecedentis volatu ferunt, alii nocturno aeris sono, qualis Cerealibus sacris cieri solet. Pars horum civium

magno post intervallo Neapolim condidit. Vtriusque u bis eximia semper in Romanos fides facit eas nobilitate atque amoenitate sua dignissimas. Sed aliis diligentior

P. 413. Apollo saepe, animalis specie , se Coloniam condentibus ducem praehnit. Lex icon Sangemanense IIS.

προηγασΘαι. Qua de re copiose Sp nhem. ad Callim. H. in Apoll. 66.

Murno aeris sono. EX. vetus habet: nocturno aeris sono, nisi veteres

aliter pinxerint diphthongum ae , quam hodie pingamus. Erat enim Eah a spatio divisum. BunER. Idem

miraculum oblatum est Tanagraeis, novas Sedra quaerentibus. Etymolog.

Dpos Aχαλας Δημέτερος. Quae voeem καὶ tu sequuntur, ad verbum descripta

sunt ex Orionis Thebani Etymolog.NS. ex quo etiam editus Elymologiis P. 18o, 3έ, profecit. Sed Orion sontem, unde hauserit, sic indicat in sine r

εἴτως εἴμου L ὐπομυημαre iis Αμtςοτά- νηυ. Ex quo apparet, illum diversa ab iis, quae nunc supersunt, scholia in suo Aristophanis codice habui,se. Editus Seholi tes, ex eoque suid M. haec annotarunt: aeae. τού εχου, ἔvaeetsi dies is του aetpi ran γόρυ'aev etς Asiv αε ἄκρουσιs, quae minus feliciter tentavit doctissimus Κusterus. Scribendum: ἴs aeae'ttiis. το ς aer'. vivr ἐν aev rἰς γ ivxς aereυσιν. Quomam sensus est: Achaea Ceres dieitur ah aeris sono, quem dedit Tanagraeis, Athenas migrautibus. Gephyra eadem

est, quae Tanagra, Gephyraei iidem. qui Tanagraei. Vide Herodoti V, 57.

6r, ubi Tanagraeorum migrationem narrat, et Stuplian. DE. V. rέρυμα.

Ceterum de hoc in Cerealthus strepitu etiam intelligendus Ovid. A. A. II,

6os: Condita si non aiant eneris mysteria cistis: Nec casta Mesanis ictibus aera sonant. Hunc enim locum Meu

sius Eleusin. p. 8o rectius, si quid iudi , ad Cereris sacra refert, quam Heliasius et Burmannus ad O lex hiluale atque amoenitale sua diagnissimas. II, Iao: Metuatat Iismiliae suae dignissimus. Sed aliis diligentior ritus Patrii mansit custodia. Pro talis repone illis. Milicet Neapolitanis, qnod ex vom volim a sumendum, more utriusque linguae scriptoribus satis usitato.

de quo vide Gmnov. ad Liv. VIII. tr; IX, έr, et Davi ad Cie. de Fin. V, 6. Sic II, i S: Vniersa Italia. Quo rum ut Iorinna atrox: ubi vide. Alii et illι centies permutantur, etiam im

65쪽

IO C. VELLEII PATER LIritus patrii mansit custodia: Cumanos osca mutavit via cinia. Vires autem veteres earum urbium hodieque in gnitudo ostentat moenium. Subsequenti tempore magnavis graecae iuventutis, abundantia Virium, Sedes qua ritans, in Asiam se effudit. Nam et Iones, duce lane

Velleio II, 13. Graeei mores, instituta, leges, lingua. Boiulum Velleiicietate Neapoli exoleverant. E multis unum Strationem. eumdeinque Velleii aequalem, laudasse satis sit, V. p. 377: α νςω evit

ωκιευ ti. Reliqui magiane Graeciae populi bilingues erant, id est, Osce et graece loqtiebatilia r. Vide Festum v. B,tingues, et ibi I s. Maligerum. De Sictilis A conius ad Cieeron. Divinat. I x t suis C talium Marius L eras simia ri iurinos in Gethia dici est,e in evi institi, quae neviria linguia Mna

mugis in Velleio quenquam offendere debet, quum in Plauto Amphitr. I.

I. I9, cadunt Mulneris Di et Ariam; aut in Livio IX, 16, seu Diritim sei, sera

ce Ione mouerit. Duplicem coloniana Ionicam, ulteram a Ioue, Xuthi silio, in Peloponnesum, ait ram a Neleo. Codri filio, in Asiam deductam, turpiter a Vialoio confundi. Lipsius eontendit, et de hoe eius errore paene triumphat. Qua eulpa ut necuratissimum scriptorem liberarent Simsonus Chron. ad a. 2948, et Burinanti. ad h. l. ille legere malebat: Anes duce non tino proseli Athenis ;hie: Iones, ducis olim sine proseu Aiae s. Sed non utitur his desens tibiis Velleius. Meliores eius causae patronos dedit Gesse litigius ad Sim- n. l. e. Euripidem Ione vers. 7έ, et Vitraiv. IV, i, qui migrationem Ioniim in Asiam, non Neleo, sed Ione duee, factum cribratil. Quibus adde Nicandrum Alexiph. vers. 3: Αύris ιγώ ean

l cum melius intellexit Seholia sies. quam Graecus Metaphrastes, rati Per arundinio editus, Eulaenius S phi tu . Sensus sest: ego habito in vicinia Apollinis Clarii, Colophone, urbe Ionicie, in qua Ionia Ioti, Xuilii et Creusaos litis, eoloniam eonstituit. Haec pro Velleio dixisse satis sit. Cum vero plerique scriptores scitis constanior, et, si quaeras, haud paullo rectius, Neleiam posterioris coloniae Ionicae caput suisse tradunt, nescio, quare illum Κustertis unius Mileti eonditorem putarit, reprehenderitque Suidam, v.

heiae scribentem: Itissitis see ιισ

66쪽

NISTORIAE ROMANAE LIB. I I Iprosecti Athenis, nobilissimam partem regionis maritimae occupavere, quae hodieque appellatur Ionia; u hesque Constituere Ephesum, Miletum, Colophona, Pri nen, Lebedum, Myuntem, Erythram, Clazomenas, Pli caeam; multasque in Aegaeo atque Icario occupavere insulas, Samum, Chium, Andrum, Tenum, Parum, Delum, aliasque ignobiles. Et mox Aeolii, eadem profecti Graecia, longissimisque acti erroribus, non minus illu

stres obtinuerunt locos, Clarasque urbes condiderunt,

Smyrnam, Cymen, Larissam, Myrinam, Mitylenenque, et alias urbes, quae sunt in Lesbo insula. 5. Clarissimum deinde Homeri inluxit ingenium, sine eXemplo maximum, qui magnitudine operis, et sulgore carminum solus appellari poeta meruit. In quo hoc ma-Ximum est, quod neque ante illum, quem ille imitar tur, neque post illum, qui eum imitari possit, invenluseSt. Neque quemquam alium, cuius operis primus auctor

colliga . M tantem , Eoethram. num inseri utili Vossius. Recte. Nunquam enim Teiis in reeen ione XII eivitatum I Dieartim omittitur.

nrtim. Sie edit. pr. pro quo Edi- toe Ba ileensis dedit Furtim. Ei more Aeolii. Vide Scaliger. Ani-

μισσα

AEL 3 nom. Virrienen Aeripsimus eum Munckero ad Hugin. F. I 37, ut paullo ante est Prienen or Cy men.

Vrbes, quae sunt. Tolle vocem tim s. non voces quae sunt, quam una

trilli volebat Cruteras. Vossius ad I, 6, tenet tirbos ob similem repetitionem vocis Ioges II, 18. Sed ibi repetitio

neeessaria.

Sine exemplo maximiam. Eleganter pro incomparabile, vel, ut Vellei. I. 9, loquitur, omnium eommrationem Mincens. Lapis apud Gruter. p. 352. x et utile mimo δε--ro him posita Meximios libortiti viros , et a ridantias mas sine erempto largition s. Similis sermula. stirpis exemptam. Lapis apud Donium Class. X, p. 35s: Ossa F-rtinatae Horae , duleissimae , erastissia

miae , si ra omnia exempla sanctissi

mae. Alius apud Masseum Mus. Veron. P. 28 , et: Domitiae Ceraelitae.

C. F. piatronae et vafri sti m Omnia exempla.

67쪽

I 2 C. VELLEII PATEBCvLIsuerit, in eo persectissimum, praeter Homerum et Amchilochum , reperiemus. Hic longius a temporibus belli, quod composuit, Troici, quam quidam rentur, abfuit. Nam ferme ante annos DCCCCL floruit, intra millo natus est. Quo nomine non est mirandum, quod saepe illud usurpat: Ota νυν βροτοί εἰσι. Hoc enim ut hominum,

Archiloiatim. Non multum dissimile de Arehiloelio iudieium Dionismos. Or. XXXIII, p. 397. A. αγλο

ἡμιυ τι και Αμ χιλιχ.υ. Adde Valer. Nax. Vt, 3. I. Quo magis miror. non dum inuentum esse, qui eius fragmen iis undique collectis operam navaret.

Quam provinciam qui sibi sumserit.

Caveat, ne, quae sunt aliorum, temere

pro Archil hiis arripiat. Nam eius

nomen creberrime iis mutatur cum

nominibus Dintloesia, Aristophanis , Antiocti. Am ut M. et aliorum. Quoties eius nomen in Aristarcti ab te it , et eontra, in Praefat. ad Hes3eh. p. VII. demonstravimus. Athenaeus III. p. m C: A.χi εχει is Τίεω

eripsit Arestilochus, nec vocem Piamianos e Pollii l. Lependum: LT. n... Grammaticus NS. in Bibl.

I. i. Diuolocho, Siculo poetae, Per- Inde atque Epicharmo, licetitit Σιχιγι-t,is. id est, vocibus uti sive si lis, iue latini , panis, pittaciam, etc. Eustratius in Aristotel. Nicomaeh. P. 65, h. .. ω ν i AsχDeve, καἰ Κηπι

ιε δειροι. Plinius Η. N. XVIII, is r

ni,diu λ Αυτιιχ.c. Nusquam nee a Polluee. nee ab ullo Grammaticorum. Antiochias, ut idoneus seri pior. laudatur. Seriue Α'χΩMat , quod ipsum mendum ex Oenomao apud Euseb. D. E. V. 3i, sustulit Ilol,len. ad Steph. BD. v. Θωeat. Inter Poetas. ex quibus Staseus sententias colle

gii, a Photio Biblio . p. 3 έ, recen sentur λοχοιχοι et A.' χρέ. Archi-loelium Sicibaeus saepe laudat, Arain Ioelium ne semel quidem. Et qui poterat poetam, qui nunquam in rerum nutura extiterit. commemoraret Sei-licti Phoi us, cum in suo Stobaei modice μαχιχ et pro An χις vitiose scriptum reperisset. protinus inde poetam Omnibus inauditum sinci, proslamma negligentia, quam merita in illo eastigavit amietis noster, L. C. ValeLenarius Diatrih. iii Euripid. rap. u. P. 17.

piis, quasi velleius non usus suisset altera scirina II. IIέ, helti Pannonici. Tulitis est in talibus e dices sequi. Vid. Benilei. ad Hor. IlI, Carm. 3, 32. υιιι us, finis ilσι. Graeca, quam-

68쪽

HISTORIAE ROMANAE LIB. II 3

ita seculorum notatur disserentia. Quem si quis caecum genitum putat, omnibus senSibus orbus est. 6. Insequenti tempore imperium Asiaticum ab Assyriis , qui id obtinuerant annis MLXX, translatum est ad Medos, abhinc annos serme DCCLXX. Quippe Sardanapalurra eorum regem, mollitiis fluentem, et nimium felicem malo suo, tertio et tricesimo loco ab Nino et Semiramide, qui Babylona condiderant, natum, ita ut Semper Successor regni paterni foret filius, Arbaces Medus imperio vitaque privavit. Ea aetate clarissimus Graii nominis Lycurgus Lacedaemonius, vir generis regii, fuit severissimarum iustissimarumque legum auctor, et di sciplinae convenientissimae vir; cuius quam diu Sparta

vis absint a piama editione, aliorum Editorum exemplo admisi. Cauram gentrum. Vide, si tanti est, Davis. ad Cie. Tu e. Disp. V. 39.

CLXX. Lipsi io, addito numeroeentenario, legit DCCCLXX , quod probat Scaliger Canon. Isagog. III.

Nimium fellem mala stiri. Rhenaisnus ita interpunxit, vi malo stio adnarum retulisse videatur, sicut apud Sueton. Neron. s. negantis quidquam ex se et Agrippina, nisi deles abile es malo Imbilcm . nasci potuisse. Sed hierectius iungitur eum filiaem. Feliaemnia stis est, eui selieitas sua malo

vertit. Sie II. 48. C. Ciario fiamn smara molieo. Sallust. Catil. st . qui

mars rei ΑΓ e re eram; tibi vide Cottium. Naetariu Paneg. Constantin. a , fecundia malis suis natio risi timis Iesit. Similis illud Ovidii Amor. III. viii . 4s . Ei nimiam domnis ingeniosa misa pro quo Trist. II, 3 a. di.

eit: Inque me a Poenas ingemam erom. Male Bormarinus hane elegantiam sumptam credebat ex Ovidio

Mel. III. Eset e Laeta mala, nimia inque ρviens ; tihi Delia malo non dieitur pro laeta in malum suum, sed pro laeta a mallem, sensu multum diverisso, ut apud Iustin. XXVII, dit Gestis igitur malis suis , et uiamnis ditior r-dieris. Tertio et sterent stas Deo. Exemplar vetustum habet: tertio et tria naimo Deo. Tricensimo Ρro tricesimo. more veterum. Id quod etiam obse

Vavii Politiatius in huiusmodi antiquis exemplarihus. BunEn. Velu itis Sardanapalum tertio et trigesimo loco a Nino ponit, uno tantum rege a Ctesia et Diodoro dissidens. nisi error sit, euiusmodi non pauci in illo Itietilento eriptore leguntur, non illius, sed ii-hrariorum vitio. MALIGER. I. e. Arhoe a. Miti pr. Pharnaeos. Dista invia e Menientissimiae Mimconoemientissimae sie niade positum

plaeet Iae. Gronovio ad Ammian. Nareell. XXVII, ii , non milii. Vir autem nullo paelo tolerari potesti Hein-

69쪽

C. VELLEII PATERCvLI diligens suis, excelsissime floruit. Hoc tractu temporuni ante annos quinque et SeXaginta, quam urbs Romana conderetur, ab Elissa Tyria, quam quidam Dido aulumant , Carthago conditur. Circa quod tempus Caranus, vir generis regii, sextus decimus ab Hercule, prosectus Argis, regnum Macedoniae occupavit. A qus magnus Alexander cum fuerit septimus decimus, iure materni generis Achille auctore, paterni Hercule gloriatus est. Aemilius Sura de annis ρνuli rommi: Assyrii Princia

P omnium gentium rerum Potiti sunt, deinde Medi, Postea Persae, deinde Macedones. Exinde duobus regibus, Philimo et Antiocho, qui a Macedonibus oriundi erant, haud mullo post Carthaginem subαctam, deuictis, summa imperii ad Populum romanum Persenit. Inter hoc remρus, et initium regis Nini ASSyriorum, qui Princ a rerum Potitus, intersunt anni MDCCCCXCV ).

quod commodum sensum habet. Sed quoniam Virtutis nomen aliquid am

bigui relinquit, legere malim: disci-

Plinae conDenientissintae Miribus. Quis

enim nescit, omnem Lycurgi 4iscipli

nam huc comparatam fuisse, ut Cives

sui viribus, qui hiis victoria Parabatur, Si Periores essent aliis Z Quod ut alios taceam, luculeuter explicat Xenophon aureolo libello de Rep. Lacedaem. Sed ut nihil scabri in Velleii oratione re

linquatur, toluS locus, uua voce tranS- posita, sic scribendus: Eia aetate clarissimus Graii nominis, Ly curgus, Mirgeneris regιi, Lacedaemoniis sisit se-

Merissimarum etistissimurumque legumaticior, et disci uiuiae consemieritissimae Viribus.

Atitumant. Id est, dicunt, non, OPinantur, ut Buchet. ad Ovid. Ep. VII, p. IS 2 nccepit. Vide Is. Casaubon.

ad Appulei. Apol. P. I 3I.

Caranus. Editici pr. foedo errore Turonus , quem Editor Busil. corruait. V, generis regii. Haec e Praecedentibus temere hic intrusae e , Primus vidit Lipsius. Sextus decimus ab Hercule. De hoe numero disputant Scaliger Anim. ad

Profectus Argis. Liv. XXVII, 3or

Phili pus Argos Denit. ni curationa Heracorum Nemeorumque s ragiismpuli ad eum delara, quia se Mace

donum reges ex eia es itate oriundos

refomne, etc. tihi vide Duherum. Aemilius Stira. Haec omnia, quRE aliis literarum sormis describunda, uncisque include a curavimus, uti aliena innitu in Velleii contextum venisse, satis constat inter homines eruditos: nisi quod Donnulli ultima verba, Inter e tempus et initium etc.

perperam Velleio tribuunt. Regis Nisi. Alias, Fini. RRENA . Ed. Basil. transposita voce, Nini regis.

70쪽

7. Huius temtUris aequalis Hesiodus fuit, circa cxx annos distinctus ab Homeri aetate, vir peret gantis ing Dii, et mollissima dulcedine carminum memorabilis, ocii quietisque cupidissimus, ut tempore tanto viro, ita operis auctoritate proximus. Qui vitavit, ne in id, quod

Homerus, incideret: patriamque et parentes testa lus est; sed patriam, quia multatus ab ea erat, contumeliosi sime. Dum in externis moror, incidi in rem domesticam, maximique erroris, et multum discrepantem au lorum opinionibus. Nam quidam, huius temporis tractu , aiunt, a Tuscis Capuam, Nolamque conditam, ante annos sero DCCCXXX, quibus equidem adsenserim. Sed M. Cato

quantum differt ῖ qui dicat, Capuam ab eisdem Tuscis

conditam, ac subinde Nolam: stetisse autem Capuam, ante quam a Romanis caperetur, annis circiter CCLX.

Edit. pr. incideriae. Pueriamque et 'virentos e startis est; ete. Patriam Meram Hesioduη eciniti meliosissime te latus est, sive, tit Strabo IX, p. 628 , eandem rem nar xans, loquitur, e/ω κιπιωμ-

SEARCH

MENU NAVIGATION