장음표시 사용
381쪽
362 UsCULANARUM DISPUTATIONU Mprincipem civitatis, serunt, quum cenavisset apud Platonem, eoque convivio admodum delectatus esset, vidissetque eum postridie dixisse Vestrae Dusdem cenae non solum in raesen M, sed etiam postero die sucundae sunt Quid, quod ne mente quidem recte uti possumus,
multo cibo et potione completi ast praeclara epistola Platonis ad Dionis propinquos in qua scriptum est bissere verbis: Quo quum venissem, vita illa beata quae
serebatur, plena Italicarum Syracusiarumque mensarum,
nullo modo mihi placuit bis in die saturum seri, nec
umquam pernoctare solum ceteraque, quae comitantur huic vitae in qua sapiens nemo efficietur umquam, Oderatus vero multo minus. 101. Quae enim natura tam
mirabiliter temperari potest 'u suo modo igitur iucunda vita potest esse, a qua absit prudentia, absit moderatio 'Ex quo Sardanapali, pulentissimi Syriae' regis, error agnoseitur, qui incidi iussit in busto:
Haec habeo, quae edi, quaeque exsaturata libido Hausit at illa iacent multa et praeclara relicta.
Quid aliud, inquit Aristoteles, in bovis, non in regis,
sepulcro inscriberest Haec habere se mortuum dicit, quae ne vivus quidem diutius habebat, quam fruebatur. 102. Cur igitur divitiae desiderentur aut ubi paupertas beatos esse non sinit ' Signis, credo, tabulis, ludis . Si quis est, qui his delectetur, nonne melius tenues homines ruuntur, quam illi, qui his abundant'
est haec epistola post mortem Dio CL eruditissimam adnotationem D nis patriae liberatoris. Ernesti visi ad hoc epigramma. 101. emperari misceri. 102. ignis, credo, tabulis, se riae Ernestius auctore cor dis Ad signa, credo, tabulas, ludos rado in uuaest. p. 383 scripsit a parandos desiderantur divitiae. Si-Wriae; et Sardanapulus erat rex gna sunt statuae. De ironico credo Λssyriae. sed saepe apud veteres supra diximus Denique vox Iudis scriptores abriam et Friam per varie a V DD. sollicitata est nec mutatas reperiri , demonstravit Da sane convenit cum sequentibus; nam visius. CL de in II. 32. 106. neque dici potest habere ludos, ne-IIaec habeo moc epigramma et que privati domi ludos instituebant. ab aliis affertur, et ab Athenaeo in Porro quae sequuntur et raro, cum Deipnos VIII p. 336. in sua rura venerunt, ad Aigna et κεῖν' ἔχω εω ἔφαγον καὶ ἐφε tabulas referri possunt, non item ad βρισα, καὶ συ εοωτι ludos Hinc Bentleius legendum su-
382쪽
Εst enim earum omnium rerum in nostra urbes summa in publico copia quae qui privati habent, nec tam
multa, et raro vident, quum in sua rura Venerunt quos
tamen pungit aliquid, quum illa unde habeant, reco
dantur. Dies desciat', si velim paupertatis caussam defendere aperta enim res est, et quotidie nos ipsa natura admonet, quam paucis, quam parvis rebus egeat, quam vilibus.
XXXVI. 103. Num igitur ignobilitas, aut humilitas, aut etiam popularis ostensio, sapientem beatum esse prohibebiti vide, ne plus commendatio in volgus, et haec quae expetitur gloria, molestiae habeat, quam voluptatis.
Leviculus sane noster Demosthenes, qui illo susurro delectari se dicebat aquam sereulis mulierculae, ut mos in Graecia est, insusurrantisque alteri, Hic est ille Demosthenes. Quid hoc levius at qualitus orator sed apud alios loqui videlicet didicerat, non multum ipse secum. 104 In-
4 r. c. R. D. rerum omnium. 5 Sic mi coni. - Em. c. vulg nostra in urbe. male nam in nostra nulla vis posita est. -- Or cum R. Cod. Bem. aliisque, P. et Ed. vet. Bouli omis in , t r. Karthagine Narbone,
thenis. Recte. Etiam propter se l. in publico prius in reiiciendum esse, idem probe moliet V. AG V. Adn. spicatur signis, redo, et tabulis pungit aliquid Haec verba re Pictis, collatis cum aliis locis, tum te Benueius accipit de peculatu et his N. D. II. 34. vii igitur con sacrilegio a beatis illis Romanis a venit, signum aut tabulam pictam misso plerumque enim signa illa et cum adspexeris, scire adhibitam esse tabulae e Graecis urbibus templis- artem pro Rosc. Amer. c. 46. quid que rapina aut furto ablatae erant. Pictarum tabularum quid signo Neque haec verba resere possunt ad rum quid marmoris apud illum ludos. Putatis esse7 Davisius Ciceronem Dies descias Sic Ernestius cum Medisse putat signia, credo, tabu Vatic O1x. . e Palat tert. Sic N. tis columni, Fateor equidem mihi D. III, 32 exu ubi cs. Davis et quoque vehementer displicere vocem Ieindors. p. 365. -- lii me def
odis, nec tamen quicquam mutan ciet Orellius cum plerisque et Codd.clum censuerim, vitiumque orationis et Edd. vett. Dies deficiet cis iu-,icin librariis tribuendum esse, sed ens Garat ad Coelianam p. 33.
ipsi Cicero iii, qui in his libris saepe et Addenda sua ad Vol. II. P. 2.
1estinantius versatus est. p. 639.
priνω' . e. nullos magistra CAP. XXXVI. 103. commendatus quum maximo orentes. At si in olgus Exquisitius dictum quum h. l. de rebus priνatim, non pro commendatio apud volgus. Publice possessis manifesto sermo Demostheneso Plin. IX. epist. sit, recte rellius cum uno Cod. 23. Demosthenem dicit iure a Oxon et Lambino edidit prioatim, asMm, quod illum anus Altica immonens littera m finalem saene sum demonstravit: Ουτος ἐστι An uo- Pressam esse a scribis librariis. θένnς CL Aelian. V. H. IX. D. nec ed V. Adnotata in I. 4, 7. Nidelicet cum magna irrisiouul Diyitia ' Corale
383쪽
telligendum est igitur, nec gloriam popularem ipsam per sese expetendam, nec iguobilitatem extimescendam. Veni Athenas, inquit Democritus neque me quisquam GH 'agnopia. Constantem hominem et gravem qui glorietur a gloria se afuisse An tibicines, iique qui sidibus utuntur, suo, non multitudinis arbitrio, cantus numerosque moderantur vir sapiens, multo arte maiore prae
ditus, non, quid verissimum sit, sed quid velit volgus, exquiret an quidquam stultius, quam, quos singulos sicut
operarios barbarosque contemnas, eos esse aliquid putatare ρ universos Ille vero nostras ambitiones levitatesque eontemnet, honoresque populi, etiam ultro delatos, repudiabit nos autem eos nescimus, antequam poenitere
105. Est apud Heraclitum physicum de principe
Ephesiorum Hermodoro universos ait Ephesios esse morte multandos, quod quum civitate expellerent Hermodorum, ita loculi sint: Nemo de nobis tinus excellat sin quis exstiterit, alio A loco I apud alios si hoc non ita sit onini in populo nonne omnem exsuperaritiam
virtutis oderunt Quid D Aristides malo enim Grae
ibi abest a Cod. Victorii, lx L. in m. 1584 in deleveri Gobh. Da Lall. Sch. - r. c. v. uncos addidit. - Ern. c. ceteris sine iacis retin. 9 Sic'. c. Ern sino auctoritate. - r. igitur Vulg. redua. aliquid putare Sac. 104. Veni Athenasynlog. Laert. Ille ero Sapiens no autem, IX, 36 ῆλθον γαρ εἰς Αθηνας, qui non Sapientes sumus. καὶ οὐτις-ε νωκεν 105. apud Heracliωm Diog.νir sapiens, multo arte maiore Laert. IX, 2. praeditus h Observanda exquisitior Universos ait Tirones obse verborum collocatio, qua sententiae vent, latinos scriptores verbum aiι vis magia intenditur, quam vulgari et inquit, graecos τησὶ ab initio multo maiore arte de N. D. III, orationis inserere, si iam verbum 27. cc vero scena solum reserta est antecessit, quod orationem indica his sceleribus, sed multo vita commu vit. Cornel Nep. annib. II, 3. ni pactio maioribus. - Sic etiam hoc adiunxit Pater, inquit, meus subiicitur comparativo, idque ma- amilcar ubi cs. rem p. 325. et gna cum vi, ut de Orat. II. 46, 192. Ochsner. Ecl. cicer. p. 298 qui sed alia sunt maior multo. Ibid. praeter multa alia exempla adduxit 42, 178. plura enim multo homi Xenoph. yr. III. 1, 14. ὁ δὲ παχnes iudicant odio aut amore, quam αυτου Drxioετο ὁ κυρον ἐπέ veritate. 3. ocrenet ad in VI. ιοι, ὁ κυρε , par Hoc autem 12, 41. p. 366. loco nou inquis sed ait positum aliquid putare sae Graeces est, quia erucliti verba non dire-onσθαι τὶ εἶναι de quo pronomi cte, sed indirecte, ut aiunt, commenis aliquid usu supra exposuimus morantur. CL Ochsner. l. d. P. H6. Dissiligo b Cooste
384쪽
LIBER V. 37. 365 eorum quam nostra proferre nonne ob eam caussam ex
pulsus est patria, quod praeter modum iustus esset y Quantis igitur molestiis vacant, qui nihil omnino cum populo contrahunt quid est enim dulcius otio litterato iis
die litteris, quibus insinitatem rerum atque naturae, et in hoc ipso mundo coelum, terras, maria eognoscimus.
XXXVII. 106. Contempto igitur honore, contempla etiam pecunia, quid relinquitur, quod extimescendum sis exsilium, credo, quod in maximis malis ducitur. Id si propter alienam et ostensam populi voluntatem malum
est quam sit ea contemnenda, paullo ante dictum est. Sin abesse patria miserum est, plenae miserorum provinciae sunt; ex quibus admodum pauci in patriam revertuntur. - multantur bonis exsules. - 107. Quidium parumne multa de toleranda paupertate dicuntur ZIam vero exsilium, si rerum naturam, non ignominiam Dominis quaerimus, quantum demum a perpetua peregri
natione disteri in qua aetates suas philosophi nobilis
simi consumpserunt, Xenocrates, Crantor Arcesilas, La
cydes, Aristoteles Τheophrastus Zeno Cleanthes, Chrysippus, utipater, Carneades, anaetius, Clitomachus,
Philo, Antiochus, Posidonius, innumerabiles alii qui
semel egressi, numquam domum revertere . At enim non sine ignominia . . assicere sapientem de sapiente
Sic vulgo contra Tullii usum uti monet Or qui c. R. D. dedit
Ariasidos comet Nep. Aristid retinuit, deleta tamen distinctione P. I. post aine codd. aliquot et multae ista die luseris pro 'as dico Edd. veit praeserunt: as enim non litteris. Inest in hac structura at rine ignomini assicere pol. v. tractio 'uaedam praecedentibus Unde Paullus Μanutius hunc locum ablativis otio litterato satis probabiliter sic supplevit Ascis. XXXVII. 106. credo iro enim non sine ignominia lan nice minia a Dicere poterit sapientem palienam H. e. abalienatam. Si vero lectionem ab Mnestio rece- paullo ante V. cap. 36. tam sequimur, loci sententia sic 107. At enim non sine ignomi compleri poterit enim inonici afficere sapientem p SicWol ignominia. Ignomini Q cera po-fius hunc locum scripsit. Ernestius eri sapiensem p quod Orellius hoc cum praestautioribus codd. et . modo explanat: rat enim nulla Gebh. Davisio legit enim si ignominia afficiebantur peregrina ne , ignominia illicere sapientem, te isti philosophi, contra quam estiit vocula in pro verbo habenda in vero exsule, ignominia sane nosti: quam rationem praeposteram talo. Nihilominus ergo exsilium, esso recte censet rellius, qui vulg. malum. Respondet Tullius uno-Diyitia ' Corale
385쪽
366 TUSCULANARUM DISPUTATIONUM
enim haec omnis oratio est, cui iure id accidere non possit nam iure exsulantem consolari non oportet. 108. Postremo ad omnis casus sacillima ratio est eorum, qui ad voluptatem ea reserunt, quae sequuntur invita ut, quocumque haec loco suppeditet , ibi eatequeant vivere. Itaque ad omnem rationem eucri vox accommodari potest,
Patria est, ubicumque est bene.
Socrates quidem quum rogaretur, cuiatem se esse diceret, Mundanum, inquit totius enim mundi se incolam et ei
veni arbitrabatur. Quid . Albucius nonne animo aequissimo Athenis exsul philosophabatur cui tamen ilia lud ipsum non accidisset, si in re publica quiescens, picuri legibus paruisset. 109. Qui enim beatior Epicurus, quod in patria vivebat, quam quod Athenis, Metrodorus aut Plato Xenocratem vincebat, aut Polemo Arcesilam, quo esset beatior Quanti vero ista civitas aestimanda est, ex qua boni sapientesque pelluntur Demaratus quidem, Tarquini regis nostri, pater, tyrannum Cypselum quod ferre non poterat , fugit Tarquinios Co- rintho, et ibi suas fortunas constituit, ac liberos procreavit num stulte anteposuit exsili libertatem domesticae Servituti ta V. Adn Em. c. vulg. Albutius. miniane poterit exsilium asicere su Epicuri legibus quibus cautum
pientem, etiamsi revera sit exsul, erat, ne aapiens rem publicam ca- non peregrinetur suo urbitratu pesseret.
108 quae aequuntur in i G 109. Qtis enim Vocula enim non qnae accidunt in vita rationem reddit sententiae proximo aisnodiret Sic Wolfius eum v. antecedentis , sed reserenda est ad pro vulg suppeditent quod mitu verba superiora Patria est, ubicun- Ern. - . Gebh Db. VPedιισι- que est bene.
udparatus ornatusque dicendi: ubi '
v. quae assertiueller. p. m. de 'Osic. I. 4, 12 studeat parare ea, . Demoratu odem Consule Li- quae suppeditent et ad cultum, et rum L M. ad victum ubi cs. Gernhard p. 18. Fiaselum quod ferre non pol sq. αι cum vi vox C aelum Pron PMria est Ex deperdita tra mini relativo praemissum est de goedia qua Pronominia collocatioue supra Mundanum Roσuων. vidimus. Dj9jtiro b Cooste
386쪽
XXXVIII. 11 Gam vero motus ani , solliciti dines, aegritudinesque oblivione leniuntur, traductis ani mi ad voluptatem. Non sine caussa igitur Epicurus at sus est dicere, semper in pluribus bonis esse sapientem,
quia semper sit in voluptatibus. Ex quo essio putat ille,
quod quaerimus , ut sapiens semper beatus sit. - 111. Etiamne, si sensibus carebit oculorum, si aurium Etiam nam ista ipsa contemnit. Primum enim, horribilis ista caecitas quibus tandem caret voluptatibus quum quidam etiam disputent, ceteras voluptates in ipsis habitare sensibus quae autem adspectu percipiantur, ea non versari in oculorum ulla iucunditate ut ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, in ea ipsa, ubi Sentimus, parte versentur in oculis tale nihil sit: animus accipit, quae videmus. Animo autem multis modis variisque delectari licet, etiamsi non adhibeatur adspectus. Loquor enim de docto homine et erudito, cui vivere est cogitare sapientis autem cogitatio non semead investigandum adhibet oculos advocatos. 112. tenim si nox non adimit vitam beatam, cur dies nocti si
milis adimat Nam illud Antipatri Cyrenaici est quidem
paullo obscoenius, sed non absurda sententia est cuius caecitatem quum mulierculae lamentarentur, Quid agLIA ' inquit an obis nulla idem poluptas esse nocturna
Appium quidem veterem illum, qui caecus annos
multos suit, et ex magistratibus, et ex rebus gestis intelligimus, in illo suo casu, nec privato nec publico muneri desuisse C. Drusi domum compleri consultoribus is litam accepimus quum, quorum res esset, sua ipsi non videbant, caecum adhibebant ducem. iueris nobis, Cn.
L. Mersantur quod rectum iudicat Or in Adnot. 6 Ern. e. aliis a consuis. CAp. XXXVIII. 111. non ex acie oculorum desectus, ius civile me non facile, vix non populo benignissime interpretatus
112. dies nocti similis quali, βx, lisβimaque discere id cupien-
est caeco. vide monumenta Composuit. Nam ut senem illum Datura, caecum so
C. Drusi Valer. axim. VIII. una facere potuit ita neutra inter-7, 4. Consimilis perseverantiae Li pellare valuit, ne non animo et vi-vius Drusus, qui aetatis viribus et deret et vigeret. Dipitiro b Cooste
387쪽
Aesidius praetorius et in Senatu sentetitiam dicebat, nee amicis deliberantibus deerat, et Graecam scribebat historiam, et videbat in litteris XXXIX. 113. Diodotus Stoicus caecus multos annos domi nostrae 7 vixit. is vero, quod credibile vix esset, quum in philosophia multo etiam magis assidue, quam antea VerSa Pur, et muni sidibus ΡIthagoreorum more uteretur, quumque ei libri noctis et dies legerentur quibus in studiis oculis non egebat tum quod sine oculis seri posse vix videtur, geο- metriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo, quamque lineam scriberent Asclepiadem serunt, non ignobilem Eretricum philosophum, quum qui
Ori, plerisque et codd. et Edd. vetti nostrae domi. Recte.
et dicebat, nec deerat H. e. non quam contaminare extremum tem- solum dicebat, sed ne deerat qui pus aetatis. - Contra: N. D. I. 1.dem. 3. Bamshorci Lat. Gramm princ Quum multae res in Philos
3 179. p. 27. Ol. 1. phia nequaquam satis adhuc expi CAP. XXXIX. 113. Diodoιti, Ris: λnt, tum perdissiculis, et
ceron philos p. 37. deorum: ubi V.Creuaera'. e. tices
quod cressi&lema Neo nas apse non et sum nonnihil discriminis i VIUIMem terest tamen enim prioris Senten- quum in phil. Mersaretur, Qtiae vim quodammodo temperat et tum tuebatur In hoc partitionis inest, opposito eo, quo sit illi genere, quo in priori membro ali certe ex parte contrarium tum vero quid generatim ponitur, in poste alteram sententiam auget addendorior aliquid speciatim cum maior eo, quod prae altero spectandum vi stertur, duplici veteres usi sunt sit, isti acute monet Gerahard adstructura. Particulum enim quum Cicer de Oinc. III. 2, 5. P. 280. in priori membro aut cum indicativo cum quo L. Beter ad eundem locum, aut cum subiunctivo iungunt, eo Sed cum tota philosophia - r- quidem discrimine, ut indicativusio giferia sit tum nullus feracior natur, quum particulis utim- tum in ea locus est quam de ossi sola partitio indicatur, subiunctivus iis h. e. Tota phil. rugisera est, autem, quum praeter partitionem in primisque is locus, qui est de etiam significatur, prius membrum oss. -- Si vero ponamus licet tota concessiva aut temporali ratione ph frugifer ait: amen nullus cum altero cohaerere. Iam notinui feracior in ea locus est, quam de Iis exemplis sententiam propositam si haec exibit sententia tota qui- illi tremus. Supra IV. 1, 1. Quum dem phil. Dug. est, non omnes t multis locis nostrorum hominum in men eius loci aeque frugiferi sunt,
genia virtutesque soleo mirari tum sed is, qui est de oss. uberior. Adde maxime In his studiis a. e. et mul Goerena ad Legg. Il. 14 36 p. 157. iis locis, et maxime. Ibid. .s id de in III 15 50. p. 376 sq. que quum coniectura probabi si, Bamshora M. Gramm. 4. 178. tum quibusdam etiam vestigiis di p. 15.catur V. 19, 56 nam quum ac legerentur recitarentur. Nu cipere quam sacere praestat uiu quam vero probi scriptores dixeruntriam, tum morti iam ipsi adven praeimere: uod haud raro a r tanti paullum procedere obviam, - centioribus adnibetur. Diyitia ' Corale
388쪽
LIBER V. 39. 369dam uaereret, quid ei caecitas attulisset, respondisse: puero ut uno esset comitatior. Ut enim vel summa pauperias tolerabilis sit, si liceat, quod quibusdam Graecis quotidie sic caecitas ferri sacile possit, si non desint subsidia valitudinum. 114 Democritus luminibus amissis, alba scilicet
et atra discernere non poterat a vero bona, mala;
aequa, iniqua honesta, turpia; lilia, inutilia magna, parva poterat et sine varietate colorum licebat vivere beatate sine notione rerum non licebat. tque hic vir impediri etiam animi aciem adspectu oculorum arbitrabatur: et, quum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille in iusnitatem ' omnem peregrinabatur, ut nulla in
extremitate consisteret. raditum est etiam Homerum caecum fuisse. At eius picturam, non poesin, videmus.
Quae regio, quae ora, qui locus Graeciae, quae species formaque pugnae , quae acies, quod remigium, qui motus hominum, qui serarum, non ita expictus est, ut, quae ipse non viderit, nos ut videremus, effecerit Quid ergo aut Homero delectationem y animi ac voluptatem, aut cuiquam docto, defuisse umquam arbitramur 115.
Sio cod. Bern SEL. - Vulgo mittitur in Ern de coni ipse in sinitatem. Malo. 9 Sic Col. D. - Ern. c. vulg. Guae species formari, quae pugna Sic R. aliique Codd. Db. - Erii. c. vulg. ad delecι. puero ut uno servo scit. quo oculis se priviisse, ut totam cogita duce uteretur Divites euim, quum tionem ad montis converteret puri- in publicum prodirent, metiun ami tatem. V. Davisius. eorum comitatu stipabantur: iiD bonae, alia ted Attendas ad Asclepiades dicebat Per Deum, δεο μωδετα. In contrariorum enim, citatem secisse, ut sim'la di )ubu' ut alimete ad Onico Π m. puerum unum comtem bRbor P0β , , quae e maliter et promiscue set Neide locum habere dicuntur, consociamsi liceas incat mendie re quod tono - copula, quae alias gemi' omissum est per Oneεtum προιο natida foret , altoraim alteri respou- Στησιν t, ut par quoddam inde existat. si non desint ubδιαι 'atetur in de ilio II vendendo dinum si non des ut ub4idi , Re emendes, coli lucendo locando. ichus sustentetur valetudo. ceterum postrema adi rata Secunda, sciti tido plurali numero Pod tum mistim a mininia cic.
est ad varios valetudinis status I
gnificalidos. Sic Tacitus tin VI. eius picturam, non poesin IIo- cap. ponult. medicus regere vale merus rectant veritate describit, ut inclines principis solitus. AEL Ad omnia quasi ad natiiram adumbrata notata in IV 2, 3. oculis nostris videamur conspicere. 114. luminibus amissis Alii Hinc Homerus in antiquitat o οι- auctores sunt, Democritum ipsum isto τῶν γοαφέων celebratur.
389쪽
370 TUSCULANARUΜ DISPUTATIONUM
aut , ni ita se res haberet, Anaxagoras, aut hic ipse Democritus, agros et patrimonia sua reliquissent huic discendi quaerendique divinae delectationi toto se animo dedidissent Itaque augurem Tiresiam, quem sapientem singunt poetae, numquam inducunt deplorantem caecitatem suam a vero Polyphemum Homerus quum im-nianem serumque fluxisset, cum ariete etiam colloquentem
facit, eiusque laudare Artunas, quod, qua vellet, ingredi posset, et, quae vellet, attingere . necte hic quidem. nihilo enim erat ipse Cyclops, quam aries ille, pruden
XL. 116. In surditate vero quidnam est mali' Erat surdaster M. Crassus sed aliud molestius, quod male audiebat etiamsi, ut mihi videbatur, iniuria. Nostri Graece sere nesciunt, nec Graeci Latine ergo hi in illorum, et illi in horum sermone surdi omnesque
sidy nos in iis linguis, quas non intelligimus, quae sunt
innumerabiles, surdi profeci sumus. - vocem citharoedi non audiunt. - stridorem quidem serrae, tum quum acuitur aut grunnitum, quum iugulatur, suis' nec, quum quiescere volunt, remitum murmurantis maris. Et si cantus eos sorte delectant primum cogitare
2 m. c. Et sec. CD. an. 3 Sic Co Da. - m. c. vulg. dedissaent. Alii codd. et multae Edd. vetti attingeret. 5 . de Da ausp. det vitvocab Epicurei, quod habetur in Codd. prob. rellio, ut tamen . Ern. illud uncis inclusum retinuit. 6 id abest a uob. Codd. Davisti hinc W nticis inclusit. man coni item. 7 Sic Nonius. R. aliique Codd.VD. Lall. - Ern. c. vulg. iugulatur M. 115. Postphemum Collouuium u mihi indobatur Scit tum, inter Poluphemum et arietem abi quum Crassus adhuc vivebati inctum estive et lepide narrat Home imperfectum positum est. rus Odyss. ι, 447. at ibi non ea leguntur, quae hic commemorat Ci Nostri Graece nesciunι, nec cero. Proinde aut ιιτημονικδ αμάo Graeci Latino Iane ut Academic. τημα admisit Tullius, aut homerica II. 47, 145. Ita tu nunc, Catule. confudit cum iis, quae fortasse tra lucere nescia nec tu Hortensi, in gicus quidam poeta Polyphemo as tua villa nos esse pro et tu M. tinxit nescis ubi uelaemann. p. 56, . Cap. XL. 116. male audiebat Est hoc σχημα ποις τλσηuαινομε- κακως ηκουεν mala utebatur fama : νον , quo membrum posterius pri cui contrarium est κὐως ἀκουειν ri membro ad sententiam potius. bene audire. aurip. Alc. 742. d. quam ad verba congruit laud. de Wucstem κακω ακοέειν os μέλει in I, 9. II, 8. IV, 9. N. D. I, 25. θανόντι μοι. Facete autem Cicero de Legg. II 6 Cori ad Sallust. hanc loquutionem adhibuit ad eum, Iug. 14. T. Adde Goerena ad cud. qui nuri hiis male audiverit. l. d. Dj9jtiro b Cooste
390쪽
LIBER V. 1. 37ldebent, antequam hi sint inventi, multos beate vixisse sapientis deinde multo maiorem percipi posse legendis his, quam audiendis, voluptatem. 117. Tum, ut paullo ante caecos ad aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad oculorum etenim qui secum loqui poterit,
sermonem alterius non requiret. Congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus captus sit prematur etiam doloribus acerrimis o
poris qui primum per se ipsi plerumque consciunt ho
minem si sorte longinquitate producti, vehementius tamen torquent, quam ut caussa sit cur erantur quid est tandem, dii boni quod laboremus Portus enim praesto est, quoniam mors ibidem est , aeternum nihil sentiendi ' receptaculum. heodorus Lysimacho mo tem minitanti Magnum pero, inquit, effecisu, si eantharidis os consecutus es. 118. Paullus Persae deprecanti, ne in triumpho duceretur Inoua id quidem ρOIes ara est. Multa primo die, quum de ipsa morte
quaereremus; non pauca etiam postero, quum ageretur
de dolore, sunt dicta de morte quae qui recordetur, haud sane periculum est, ne non mortem aut optandam, aut certe non timendam putet. XLI. Mihi quidem invita servanda videtur illa lex, quae in Graecorum conviviis obtinet aut bibas, inquit, u abeas et recte. aut enim ruatur aliquis pariter cum aliis voluptate potandi aut ne sobrius in violentiam vinolentorum incidat ante discedat sic iniurias fortunae quas ferre nequeas,
Sic dementi sententia D. m. Sed recte iam isset observavit, nullam prorsus caussam exputari posse, cur tam incon ruum glossema quisquam inculcarit. Quid enim istis verbis a s explicatum existimasset. r. qui unam tantum vocem ibidem, ut gloss. uncis cinxit: Fuoniam Ora sc praesto, pro quo glossator salso intrusit ibidem est,
aeternum cet- Issen coni quoniam mora quidem est aeternum cet.
9 Sic R. cum aliis Codcl. AEL Gocr. ad Acad. II. . 100. D. 183. - Ern. c. nig sentienti Sic, et coni. - Ern. c. vulg. Obtinetur. 117. cantharidis et ire Cantha osthi triuini ho non duci, quum hancri ex genere scarabaeorum, cuius ignominiam morte nossis evitare. succus venenatus in urnas ingrcssias C p. XLI. aut bibas, aut abeas
pestifer et letulis est. Schueta Lexic Graece lisiθι δ πιθι Nobis: a. v. De Theodoro es. I. 43, pr. sau oder lauri Erasm. Adag. 118. In tua id quidem potesιate Chil. I. ceut. X, 47.