장음표시 사용
371쪽
deat illud, unde deflexit . Dabit, dabit, inquam, se
in tormenta vita beata nec iustitiam, temperantiam, inprimisque sortitudinem, magnitudinen animi, patientiam prosecuta, quum tortoris os viderit, consistet virtutibusque omnibus sine ullo animi terrore ad crueiatum
prosectis, resistet extra oris ut ante dixi limenque carceris quid enim ea foedius, quid deformius, sola relicta, ad comitatu pulcherrimo segregat, quod tamen
seri nullo pacto potest nec enim virtutes sine beata vita cohaerere possunt, nec illa sine virtutibus. 81. Itaque eam tergiversari non sinent secumque rapient, ad quemcumque ipsae dolorem cruciatumque ducentur sapientis
est enim proprium, nihil, quod poenitere possie, saeere, nihil invitum splendide, constanter, graviter, honeste omnia nihil ita exspectare, quasi certo suturum niliit, quum acciderit, admirari, ut inopinatum ac novum aeeidisse videatur omnia ad suum arbitrium referre suis stare iudieiis quo quid sit beatius, mihi certe in mentem venire non potest. 82. Stoieorum quidem facilis conclusio est: qui quum snem bonorum esse senserint,
congruere naturae, cumque ea convenienter vivere quum
id sit in sapientis' situm non ossicio solum, verum etiam
potestate sequatur necesse est, ut, cuius in potestate summum bonum, in eiusdem vita beata sit ita sit semper vita beata sapientis. Habes, quae sortissime de beata vita dici putem; et, quo modo nunc est, nisi quid lamelius alluleris, etiam verissime. XXIX. A. Melius equidem assere nihil possum: sed a te impetrarim libenter, uto, nisi molestum sit,
Davisius vult, nominativus est, sed non e naec pudent V. Ramsho Raccusativus. Observent enim rii. M. Gramm. 3. 113. Nol. 2. p. 191rones, verba cuiuscunque generia 2 congruere naturae V. Meum accusativo pronominum con in . . de Cicer phil. p. 227. iungi posse hinc apud veteres legi cap. XXIX. tis, nisi molestu' tur id operam do, id studeo, id ais Ernestius cum Davisio paruco dotio, id auccenaeo, similia. Vetu iam ut, quae abest a Bah aliisqRstati vero Romanorum acriptores, ut nonnullis Codd. et multis Edd. veru, Plautus, ut Terentius, verba imper eiecit quod equidem probare ρηDj9jtiro b Cooste
372쪽
quoniam te nulla vincula impediunt ullius certae dis ei plinae, libasque ex omnibus, quodcumque te maxime specie veritatis movet, quod paullo ante Peripateticos ve
teremque Academiam hortari videbare, ut sine retractatione libere dicere auderent, sapientis esse semper beatissimos id velim audire, quemadmodum his putes consentaneum esse id dicere multa enim a te contra istam sententiam dicta sunt, et Stoicorum ratione conclusa. 3.
M. Ulamur igitur libertate, qua nobis solis in philosophia licet uti quorum oratio nihil ipsa iudicat, sed habetur in omnis partis, ut ab aliis possit ipsa per sese,
nullius auctoritate adiuncta, iudicari et quoniam videris hoc velle, ut, quaecumque dissentientium philosophorum sententia sit de finibus, tamen virtus satis habeat ad vitam beatam praesidi quod quidem Carneadem disputare solitum accepimus; sed is, ut contra Stoicos, quos studiosissime semper res ellebat, et contra quorum disciplinam ingenium eius exarserat nos illud quidem cum pace agemus. Si enim Stoici finis bonorum recte posuerunt, consecta res est necesse est semper beatum esse sapientem.
84. Sed quaeramus unamquamque reliquorum sententiam, si seri potest, ut hoc praeclarum quasi decretum beatae vitae possit omnium sententiis et disciplinis convenire. XXX. Sunt autem hae de nibus, ut opinor, retentae defensaeque sententiae. Primum simplices quattuor nihil bonum, nisi honestum, ut Stoici nihil bo-
possum. Iam supra ad III 8, 16 ad vitam beatam praesidi contra clerno stravimus, haud rara esse apud quam sententiam Carneades, et qui-ὐeteres scriptores exempla, in qui dem acriter, ut contra Stoicos, quos bus sontentia aliter continuatur, ac studiosissime semper refellebat, dis- pro eius initio exspectabatur: sic putabat, non ex hac una sententia, hoc loco oratio ita exorditur, ac si sed quaecunque dissentientium phi-ιequatur mihi demonstres, osophorum sententia esset de summaemiadmodum ceti. s. eier ad mo bono et de summo malo, tamen inc. II, 26 p. 365. virtutem susicere ad vitam beatam.
iacto P. V ex - Α- quentibus eliciendum est. Ut contram. quod quidem Carneadem Stoicos h. e. ut exspectari poterat,aoCum Io interpretor Stoici sta quum contra Stoicos disputaret. V. itebant, ex una ea sententia, qua Adnotata in I. 8, 15.
itii bonum esset, nisi quod houe CAP. XXX. 84. hae de Gnibust tam esset, nihil malum, nisi quod sententiae V. de Finib. II. 11, 34tarve esset, virtutem satis habere M.
373쪽
354 TUSCULANARUM DISPUTATIONUM
num, nisi voluptatem', ut Epicurus nihil bonum, nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus nihil bonum, nisi naturae primis bonis, aut omnibus aut maximis frui, ut Carneades contra Stoicos disserebat haec igitur simplicia illa mixta M. Tria genera bonorum maxima animi, secunda corporis, externa tertia ut Peripatetici, nec multo veteres Academici secus voluptatem cum honestate Dinomachus et Calliphon copulavit indolentiam autem honestati Peripateticus Diodorus adiunxit. Hae sunt sententiae, quae stabilitatis aliquid habeant nam Aristonis, Pyrrhonis, erilli, nonnullorumque aliorum evanuerunt.
Hi quid possint obtinere, videamus, omissis Stoicis quorum satis videor defendisse sententiam. Et Psripatetieorum quidem explicata caussa est praeter The phrastum, et si qui illum secuti, imbecillius horrent dolorem et resormidant reliquis quidem licet sacere id, quod sere faciunt, ut gravitatem dignitatemque virtutis exaggerent quam quum ad coelum extulerint, quod Dcere eloquentes homines copiose solent reliqua ex coli
7 Ern e cod. Guels. Oluptas acuitas. Et sic O1x. ale. Sic, Erii. c. vulg. Callipho. At v. Adn i I. 47, 113. nasurae primis bonis x Aca neutram in partem moveri, quaedem. I. 42. 131. Introducebat διανοοια ab ipso dicitur. Frrhoetiam Carneades, quo non Pro autem ea ne sentire quidem sapien-baret, sed ut opponeret Stoicis, em quae πάθεια nominatur. summum bonum esse, frui his re de Legg. I. 21, 55 Aristo dixit,bus, quas prima natura conciliavis solum bonum esse, quod honestum set de in II. 114 35. Carneadi esset, malumque, quod turpe, ceteras
frui principiis naturalibus esset ex res omnes Plune pares, ac ne inin tremum. Graece τα πρωτα κατὰ mum quidem, utrum adessent, au*υσιν, prima secundum naturam abessent, interesse de in V. 25,
in quibus nulneraut philosophi ra Herium scientiam summum ho-
incolumitatem . conservationemque nil esse defendit, nec rem vitam omnium partium et quorum simi aliam per se expetendam. V. --
lia sunt prima in animis, quasi vir ditissimam adnotationem eieri ad tutum igniculi et semina . ut ait Onic. I. 2 6 p. 15. Ἀdde nos in Tullus do in V. 7, 18. libro dicto p. 72.
ea, quae ille verbis, nihil eis bo Vix di i confiea dicitur e sangui num nisi virtutem, neque malum, v ἈλβολPliu rum ratione possit e uisi quod virtuti esset contrarium: μ' in mediis ea momenta, quae Zeno Theophrastum V. de Finib. V. voluit, nulla esse censuiti mole 5, 12. summum bonum est, in his rebus licet ex eorum principiis Neide.
374쪽
LIBER V. 31. 355lione sacile est conterere atque contemnere nec enim licet iis φ, qui laudem cum dolore petendam esse dicant, negare eos esse beatos, qui illam adepti sunt R. Quamquam enim sint in quibusdam malis, tamen hoc nomen beati longe et late patet. XXXI. 86. Nam ut quaestuosa
mercatura, fructuosa aratio dicitur, non si altera semperonis damno, altera omni tempestatis calamitate semper vacat, sed si multo maiore ex parte exstat in utraque se-
lieitas sic vita, non solum si undique reserta bonis est, sed si niulto maiore et graviore ex parte bona propendent, beata recte dici potest. 87. Sequetur igitur horum ratione vel ad supplicium beata vita virtutem eumque ea descendet in taurum, Aristotele Xenocrate Speusippo, Olemone auctoribus nec eam minis aut alanta dimentis corrupta deseret. Eadem Calliphontis erit Diodorique sententia quorum uterque honestatem sic complectitur, ut Omnia, quae sine ea sint, longe et retro ponenda censeat. Reliqui habere se videntur angustius;
B. SED Bis quod nescio aura. I. probari possit. 1 Ern e coni. aint Mi bonorum. Me a Sio egregie coni. Benti pro Vulg. eiam minimis L moer ad in II. g. 35. p. 175 scribi vult Cali
pimnti Mile. ex collatione arnestius explicat non egeat tamen sunt a nobis alio κατ ἀναλογίαν. Bectius eidius loco disputata ubi cs Gornhard p. 8.e notionum coniunctione. Peripa V. uelle ud de Orat. I. 6, 21. p. 18.tetici enim dicebant, gloriam esse Bamshom Lat. r. 9. 191 p. 596. petendum etiam cum dolore glo Apud argenteues aetatis scriptorium autem qui depti essent, bea- res nitu frequentius hac construtos esse gloriam autem Donnisi vir ctione. V. Spalding ad Quintil. de tute acquiri posse: ergo virtutem Inst. r. Prooem. 18 p. 15. Ubi efiicere vitam ueatam igitur apud Ciceronem quamquam conterere quasi pedibus concul cum subiunctivo iunctum reperitur, care exquisite pro despicere, pro ibi idem valet, quod quami is, quod nihilo habere apud eundem scriptorem nusquam Quamqu- enim sint Monen cum indicativo struitur, quoniam dum est, quamquam . . iunctum semper ponitur de re cogitata ; ubi esse subiunctivo, quum alibi a ci vero quamquam indicativo iungitur,cerone construi soleat cum indica de re dicitur, quac simpliciter pon tivo nec tamen desunt apud illum tur. Hoc igitur quem tractamus loco etiam huius generis exempla. de quamquam cum iudic iungi non po-Legg. III 8, 18 quamquam ad com tuisse, facile est ad intelligendum. modiu senatus pertiuere videatur, propendent praeponderunt. Μe- tamen etc. ubi v. Goerena. p. 238. taphora enim ductu est a libra. V. de orat. III 8 27 quamquam omni supra c. 18, 1.
hiis par paene laus - tribuatur 87. Ionge et retroponenda longe Osfic. I. 2 6 Quae quamquam ita posthabenda. sint in promtu, ut res disputatione angustius pluribus diffisultati-
375쪽
356 TUSCULANARUM DISPUTATIONUM
enatant tamen Epicurus, Hieronymus, et si qui sunt, qui desertum illum Carneadem curent defendere nemo est enim eorum, quin bonorum animum' putet esse iudicem, eumque condocefaciat, ut ea, quae bona malave videantur, possit contemnere M. nam quae tibi Epicuri videtur, eadem erit Hieronymi et Carneadis caussa, et hercle omnium reliquorum quis enim parum est contra mortem aut dolorem paratusqOrdiamur ab eo, si placet, quem mollem, quem voluptarium dicimus. Quid is tibi mortemne vidWtur, an dolorem timere qui eum diem, quo moritur, beatum appellat maximisque doloribus assectus, eos ipsos inventorum suorum memoria et recordatione consutat nec haec
sic agit, ut ex tempore quasi effutire videatur de morte enim ita sentit , ut dissoluto auim ante sensum exstinctum putet quod autem sensu careat, nihil ad nos id iudicet pertinere item de dolore certa habet, quae sequatur cuius' magnitudinem brevitate consolatur, lon
ginquitatem levitate'. 89. Quid ' tandem isti grandit qui contra haec duo, quae maxime angunt, melius ha-
5 Si de Ern susp., Et sic sere L. enim, quin eorum bonori pro vulg. enim, qui eorum bonorum n. sententia adversante. 6 r. c. R. SED. hercule. 7 Sic e Benti coni. - m. c. Vulg. quorum. -Tolerari omnino hoc σολοικίζον ἀνακολουθον non potest se aut cuius recip. aut deleto pron scribendum quae aequa V magnitudi- 'nem. Scite Bouh observat quorum oriri potuisse e scriptura quoius; nisi potius e salsa accommodatione ad proxime praecedentia. r. 8 Alii
Ieniame. At recte r. s. de in II. f. m. 9 r. c. R. 2x Leid. aliisque codd. D. μι. Becte Moc metitia se habent ubi, de re. coni. ae, quod est in omnibus codd. delevit. Supra , 87. reliqui ha
bere ae videntur angustiuS.bus urgentur. Ernesti clav. s. v. labitur. V. de eius sententia supra
Nox enatans est has difficultates c. 30, 84 ibiq. Adnotata. superant. . M. Nolapsarium Sic etiam de desertum quia eius sententiam in V. 25, 4. Epicureo Molupta
ue summo bono nemo Academ c0 rios appellat. Tum post eum defendit Neide. Hinc
bonorum fine segregaverunt, Epi e temporeo non tempori sesecurum Hieronymum, illos etiam si Vienβ, Pro temporis conditione ita qui Carneadeum sinem tueri volunt. enεit Epicurus, e certa nisus sen- et II, 12 Reiicitur etiam Carnea tenta des nec ulla de summo bono ra M. grandiloqui Stoici, qui matio, aut voluptatis, non dolendive gnifice de virtute loquebantur. Particeps, aut honeatatis expers pro noti. Dj9jtiro b Cooste
376쪽
LIBER V. 32. 357bent, quam Epicurus an ad cetera, quae ni ala putantur, non et Epicurus, et reliqui philosopli salis parati videntur quis non paupertatem extimescit neque tamen quisquam philosophorum. XXXII. Hic vero ipse quam parvo est contentus nemo de tenui victu plura dixit etenim quae res pecuniae cupiditatem asserunt, ut amori, ut ambitioni,
ut quotidianis sumptibus copiae suppetant, quum procul
ab his omnibus rebus absit cur pecuniam magnopere desideret, vel potius, cur curet omnino 90. An Scythes Anacharsis potuit pro nihil pecuniam ducere, Do- strates philosophi saceres non poterunt Illius epistola
sertur his verbis: ANACHARSIS HANNON SALUTEM. Mihi amictui est Scythicum tegmen' calciamentum, solorum callum cubile, terra pulpamentum, sames lacte,
caSe , carne eScor. Quare ut ad quietum me licet vetitas Munera autem ista, quibus es delectatus, vel civibus tuis, vel diis immortalibus dona.. Omnes sere
Sic SD. ale. Recte Ern. c. vulg. ias Sic plures Codd. D. Em. c. vulg. omis cur. 3 V. Adn. 4 r. c. . aliisque codd.
neque tamen quisquam Senten Stoici ipsis inter se disceptare, tiarum nexus Virtus secundum mih cum iis non licebis pomnes disciplinas philosophicas a Anacharsis Hannoni Graecatis in se habet praesidi ad vitam sic se habent: Aναχαρσις Αννωνι. heatam. Quod ita esse ex eo iu 'Euo μὶν περίβλημα χλαῖνα Σκυ-itilligitur, quod philosophorum ne θιγιν , ,ποδημα δερμα ποδω mo extimescit eo, quae ab iis, qui οξτο δε πασα γῆ, δεῖπνον καὶ philosophia non sunt imbuti mala αριστον γάλα καὶ τυρος καὶ κρεας
CAp. XXXII. m.facer' Ηοc ver δε οἷς ἐντρυφατε, ἀντιδωρovuαί tium Davisio cum ullis glossematis su σοι, αεῖς ς σοι Καρχηδονίων, Pectum vidctur, et sane best ab εἰς χαριν γ ν ἀνάθεσθε θεοῖς. 1x At, ut supra monuimus, hoc Leguntur haec in epist. Genovae vexbum saepe usius verbi vices sus editis p. 349. monente Davisio quii iiset Pro non poterun navisius ultima sic legere vult: Ἀμνῖς so tribus suis odis coniecit potve τοι Καρχnδονίοις χ- σθε rrant. Perperam. Futurum enim upud ἀνάθεσθε θεοῖς satis probabili- Ciceronem saepissime ponitur tu ob ter. lectione et levi obiurgatione, inpri Scythicum tegmen Iustin. II, rixis in ea verborum iunctura, qua . de Scythis pellibu ferinis aut
i rotasis pre voculam interrogativam murinis utuntur. cera consormata est, uti docet Goe solorum callum m. e. pedis
377쪽
philosophi omnium disciplinarum, nisi quos a recta ratione natura vitiosa detorsisset, eodem hoc animo esse
91. Socrates, in pompa quum magna vis auri a gentique erretur, Quam muti non desidero inquit Xenocrates, quum legati ab Alexandro quinquaginta ei talenta attulissent, quae erat pecunia temporibus illis, Athenis praesertim, maxima, abduxit legatos ad cenam in Academiam iis apposuit tantiam, quod satis esset, nullo apparalia quum postridie rogarent eum, cui Dumerari iuberet Quid ' os hesterna, inquit, cenula non intellexistis, me pecunia non Gere Quos quunt tristiores vidisset XXX minas accepit, ne aspernari regis liberalitatem videretur. 2. At ver Diogenes liberius, ut Cynicus, Alexandro roganti, ut diceret, si quid opus esset, Nunc quidem nullulum, inquit, a sole. Onecerat videlicet apricanti. Et hic quidem disputare solebat, quanto regemiersarum vita sortunaque superaret:
sibi nihil deesses illi nihil salis umquam ore se eius voluptates non desiderare, quibus numquam satiari ille
posset suas eum β consequi nullo modo posse.
XXXIII. 3. Vides, credo, ut Epicurus cupiditatum genera diviserit non nimis sortasse subtiliter, utiliter ta
men partim esse naturalis et necessarias partim naturalis, et non necessarias partim neutrum necessarias sa
tiari posse paene nihilo divitias enim naturae parabilis
vitiosa. - o potuerunt dictum esset. V. Adnot. in I. 8, 15. okt e linguae latinae ratione Pro v tr ri se
91 legati ab Atiaeandro de OG ς momori hobes, a tenes. Vese sic. I, 1, aximum autem exem hum 'uin y εaepe dacitur de plum est iustitiae in hostem a mu movit Rctaone. ioribus nostris constitiitum, cum diviseris Diog. Laert. X, 27. 'rrho perfuga senatui os polli 149. et Cicero de in I. 13, 45. citus, se venenum regi daturum. Est II. 9, 26. Diog. Laert. X, 127. τῶν graeca tructura. V. Ochsner Ecl. ἐπιθυμιων αἱ μὲν εἰσὶ φυσιοεαὶ, Cic. p. 139. α δε κεναὶ, καὶ των ωοσικῶν si tantum quod satis aret pro μεν ναγκαῖαι αἱ δὲ φυσικαὶ μoquantum satis esset Sic de res νον ' τῶν δὲ ἀναγκαίων αἱ μὲν II 3, 6 tantum complectitur, quod od ευδαιμονέαν εἰσὶν ἀναγκαiαι, satis sit modicae palaestrae, loci: DoLπob τῆν του σώματος -χλη- ubi v. oser. p. 169. σίαν, αἱ δὲ ποδε αυτ αδ Σν.Dj9jtiro b Cooste
378쪽
LIBER V. 33. 359 essest sec dum autem genus cupiditatum nec ad poliendum dissicile esse censet, nec vero ad carendum: tertias, quod essent plane inanes, neque necessitatem
modo, sed ne naturam quidem attingerent, unditus eiiciendas putavit. 4. Hoc loco multa ab Epicureis dis
putantust, eaeque voluptates singulatim' extenuantur, quarum genera non contemnunt; non quaerunt tamen
copiam nam et obscoenas voluptates, de quibus multa ab illis habetur oratio, facilis, communis, in medio sitas esse dicunt easque si natura requirat, non genere, aut loco, aut ordine, sed forma, aetate, sigura metiendas
putant ab iisque abstinere minime esse dissicile, si aut valitudo, aut ossicium, aut fama postulet omninoque genus hoc voluptatum optabile esse, si non obsit prodesse numquam. 5. totumque hoc de voluptate sic ille praecipit', ut voluptatem ipsam per se, quia voluptas sit, semper optandam expetendamque putet eademque ratione dolorem ob id ipsum, quia dolor sit, semper esse sugiendum:
itaque hac usurum compensatione sapientem, ut voluptatem fugiat, si ea maiorem dolorem essectura sit; et
6 r. α . . esse par. 7 m. c. aliis singillatim. 8 V. Adn. Sic R. b. 1x. d. vet. Boiih. . e multis Codd. - m. c. Vulg. Praecepit. 1 R. 1x M. 2x et ut unde r. susp ut e et o quod maxime probabile udtr. paene nihils de in I. 13, 5 facile sint parabiles, neque obsint. necessariae cupiditates nec opera Copiam enim voluptatum studiosis- multa, nec impens explentur. me sim quaesitam esse ab Epicureis. naturales quidem multa desiderant, e obaeonas etiam obscenas v propterea quod ipsa natura diviti β, luptates facili negotio laciles pa- quibus contenta sit, et parabile M rari posse , communes et ubique in
terminatas habet: in auium autem promtu esse. cupiditatum nec modus ullus, nec aut loco aut Oraιne Locus et
Pro neque modo non, sed ne riui Prodeδε nunquam Diog. Laerticlem. V. Adnotata in I. 36 87. Sen X, 118. συνουσία δὲ νησε ιεν tentia quae neque necessariae sunt, νδ ποτε, αγαπητον δε εἰ μν καὶ Deque naturales. βλα ιγεν. 94. non quaerunt a men Sic Er 95. compensation. de Fin. II,
nestius de Beuclei coniectura edidit. 30. Compensabatur cum summis Codd. et Edd. niues ante Du ex doloribus aetitia. de . . I, 9. Ilibent contemnunt qucierunt ta Ita multa sunt incominod tu vita, men copiam quam lectionem ut ut ea sapientes commodorum Com-lio restituit etiam Orcilius, senten pensatione leniant. - mo autemtium loci sic explicatis singulas vo quem prae manibus habemus loco Iuptates extenuant genera ipsa non compensaties est comparatio inter contemnunt ita tamen quaeruut, si voluptatem et dolorem instituta.
379쪽
dolorem suscipiat, maiorem effficientem voluptatem; omniaque iucunda, quamquam sensu corporis iudicentur, ad animum reserri tamen. 96. quocirca corpus gaudere tam diu, dum praesentem sentiret' voluptatem animum et praesentem percipere pariter cum corpore, et prospicere venientem, nec praeleritam praeterfluere sisere ita perpetuas et contextas voluptates in sapiente sere semper, quum exspectati speratarum Voluptatum perceptarum memoriae Viungeretur.
XXXIV. 07. Atque his A similia ad victum etiam
transferuntur, extenuanturque magnificentia et sumptus epularum, quod parvo eultu natura contenta sit. etenim
quis hoc non videt, desideriis ista cὸndiri omni Darius in fuga, quum aquam turbidam et cadaveribus inquinatam bibisset, negavit umquam se bibisse iucundius numquam videlicet sitiens biberat. Nec esuriens Ptolemaeus ederat cui quum peragranti Aegyptum, comitibus non conseculis, cibarius in casa panis datus esset, nihil visum est illo pane iucundius. Socratem serunt, quum usque ad vesperum contentius ambularet, quaesitumque esset ex eo, quare id faceret, respondisse se, quo melius enaret, Opsonare ambulando amem. 8.
V. dn. 3 Sic O2x et Em. c. D. pro vig. memorid quod optimo iure redvx. r. monens, saepissime vere ullianam constructionem iungere , coniungere aliqua re concedere debuisse vulgari alicui rei. Sic R. . SED. - Ern. c. vulg. iis Mese. 5 r. c. II. D. Omma iaιa condiri. 96. sentiret Ernestius, auctore Bonileio dedit sentiat, nulla tamen urgente, cessitate; nam facile sexcenta excitari possunt exempla, in quibus post praesens, quod persecti vices sustinet, primum Sequuntur praesentia, tum inseruntur imperfectu ac si antecessisset persectum. Id in B utleius eadem de caussa mox Fro iungeretur legendum censet iungetur. At lapsus est vir magnus. Nam tota cuuiaciu-tio a verbis ita perpetua iungeretur υποθετισαοὐ clatia est quod vel Iuturum Iore, quod in lanitivus est praesentis rotiditionalis, aperte
issa condiri de Fin. II, 28 Socratem audio dicentem, cibi condime tum ess sumem potionis altis. ωideli ι haud dubie, cum ironia quadam. cibarius panis Isidor orig. XX. . . anis cibarius est, qui ad cibum servis datur, nec delicatus. s. Davissius. Socratem Xenoph. emorab. I. 3, 5. καὶ ἐπὶ τουτον σῖτον Ουτω παοεσκευασμενος θει, ῶσea τὴν πιθυαίαν του aiτου ψοναύταν εἶναι. opsonat famem Η. e samem quasi obsonii loco adhibere Schueta.
in Lex. Ciceron. s. V. OPSOniarct.
380쪽
Quid victum Lacedaemoniorum in philitiis non e vi
demus Ubi quum tyrannus cenavisset Dionysius, negavit se iure illo nigro, quod cenae caput erat, delectatum tum is, qui illa coxerat minime mirum condimenta enim desuerunt. - Quae tandem, inquit ille Labor in venatu, sudor, cursus ad Eurotam , sames, sitis his enim rebus Lacedaemoniorum epulae condiuntur. Atque hoc non ex hominum more solum, sed etiam
ex bestiis intelligi potest quae, ut quidquid obiectum
est, quod modo a natura non sit alienum e contentae non quaerunt amplius. 99. Civitates quaedam universae, more doctae, parsimonia delectantur, ut de Lacedaemoniis paullo ante diximus Persarum a Xenophonte victus exponitur quos negat ad panem adhibere quidquam praeter nasturtium. Quamquam, si quaedam etiam suaviora natura desideret, quam multa ex terra a boribusque gignuntur, tum ' copia facili, tum suavitare praestantia Adde siccitatem, quae consequitur hanc continentiam in victu adde integritatem valitudinis.100. conser sudantis, ructantis, resertos epulis, tamquam opimos boves tum intelliges, qui voluptatem maxime sequantur, eos minime consequi iucunditatemque victus esse in desiderio, non in satietate. XXXV. Iimotheum, clarum hominem Athenis, et
6 Sic R. c. multis Codd. ΡΑ. Lall. arn. c. vulg. phiditiis Traie
oxonii aliq. De Benu coni. D. Lall. - Ern. c. vulg. ab Eurota. Pruep. , quae abest ara Oxonn plerisq. et quam omis. Gebh. Oliv. Lall. Or uncis cinxit. 9 Sic, e coni. nec alitera. - Vulgo cum
V. Adn in c. 25, 2.98. iure illo nigro γμῶ α coniectura dedit cum copia fata-κ-κω. tia, uiam auaritate praestantia: cursus ad Eurotam ad cuius equidem malim clim Lambino repo- ripam Lacedaemoniorum iuventus se uere cum Uita facili, tum μα- exercere solebat Neide. Gate praeatanιi. Ultima enim litia
Τu, b. 39i ut recte monet Ernestius Clav. . ., corpora sicca saluberrima et firmis m. a Xenophonte P. I sima sunt, et iccitas oritur e Con-2, 8 tinentia et labore et exercitatioui- nasturtium καρδαμον V. Fi bus de Seneci. c. 10. summam in scher ad Xenoph. n. l. d. p. 14. eo esse corporis siccitatem. s. Xe- praestantia Davisius o Benseti oph. Cyr. I. 2, 16. Dissiligo b Cooste