Colloquiorum Desiderii Erasmi Roterodami familiarum opus aureum. Cum scholiis quibusdam antehac non editis, quae difficiliora passim loca diligenter explicant

발행: 1672년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

MARDARDus. pelvina evomas malim quam in me. Sed quid est mali ' Munde nobis prodis ' Hi. E concione sacra. Le. Quid homini poetae cum sacris concionibus t fit. A sacris non abhorreo e, sed in hanc incidi ita sacram ut Virgilius auri famem appe, lavit aeram. At tales rabulae sunt in causa ut raritis audiam Ecclesiastas. Le. Ubi habita est concis Hi. In summo templo. Le. A prandio λ Id temporis fere dormitant homines. V. Utinam illi locu teleto dormittent omnes, viX digno qui concionetur apud anseres. Le. obstreperum est animal anser. Ferunt ramen patriarc um Franciscum aliquando concionatum apud sorores aviculas, a quibus magno silentio sit auditus. Sed age etiamne sabbato fit concio φ Hi. Fit in honorem divae Virginis Natris. Nam die Dominico Christus praedicatur. Uecet autem ut priores teneat mater. Le. Quod erat thema i Hi. Enarrabat Canticum Virginis. Le. Argumentum Vulgatissimn m. Hi. Nimirum aptiismum Ecclesiastae. Nam suspicor illum hoc unum therea didicisse :quemadmodum aiunt inveniri sacerdotes qui nullam Ah um' turgiam callent nisi pro defunctis unicam. Le. Dicat igi' vocant. Est

tur ille Concionator de Nagnificat,aur,si mavi S,magnin cati- autem lituristius. Sed cujusmodi tandem avis erat,aut quibus Ornata plu-- Ops emis' m. Vulturi non dissimilis. D. Qua tandem eX c - 2 'ς

re t m. Franciscana. Le. Quid audio t eX tam sancto so--os. dalitio t Fortassis ex illorum degenere genere qui dicuntur fidium. Gaudentes, colore fusco, calceis integris, cingulo candente znec horrent, contremisco reserens, nudis digitis contrectare pecuniam. m. Imo e grexe selectistimo illorum qui gaudent Observantes nominari, colore cinericeo, cingulis canabeis, calceis fenestratis, quique cities occiderent hominem quam nuda cute pecuniam attingerent. Le. Nihil mirum est, in ro- b Ress cmsariis naici b cynarrhodum. Sed quis talem histrionem in Hi Vtiocduxit in hoc pro scenium t Hi. Isthuc magis etiam diceres si vidisses personam Tragicam. Corpore crat Vasto, huccis ru- . bentibus, Ventre prominente, lateribus gladiatoriis; diXisse. eJ me est athletam esse : quantum ego divinare queo, biberat in ad id auprandio plusquam unum vini sextarium. Le. Unde tanta vi- rni copia non tractanti pecuniam ὶ Hi. in aula regis Ferdi' itima unguia nand singulo quoque die dabantur illi fecitarii quatuor. entum dictis Le. nale collocatam benignitatem l Fortastis erat doctus. tur quo olim Hi. Praeter effrontem improbitatem ia linguam effra ncm v g φρnihil habebat. Le. Quae res igitur scimposuit Ferdinando, Ii es aut e bovem adduceret ad ceron a t Hi . Ut numero dicam, certamina pietas & regia bonitas. Commet catus erat, ille demitte- inutilis est. bat

452쪽

caiis palom, tur, ut Plu rimum petulantiores

ciunt.

bat caput in dexterum hymerum .Le. Sic Christus pendet in cruce. Sed erat concio frequens t Hi. Qui potuit esse infrequens Augustae,in templo celeberrimo, in tot monarcharum Conventu, quos Carolus Caesar ex universa Germania, ex Italia, eX Hispaniis, eX Anglia eo contraxerat i Quin ueruditi complures aurant in ipsa concione, praesertim eX aula regum. Le. Demiror si porcus ille quicquam adferre Po. tuit dignum tali auditorio. V. At multa se digna protulit. Le. Quae tandem l obsecro. Sed prilis te quaso ut mihi nomen hominis edas.I .Non Expedit. D. Quamobrem l Hilari .Hi. Non libet talibus gratum facere.D. Aut, gratificatur qui traducit Z m. Illis pro summo beneficio est quocunque modo innotescere.Le. Saltem mihi nomen edito tactaturo. I i. Merdardum vocant. Le. Herdardum illum probe novi. Nimirum is ipse est qui nuper in convivio Erasmurn nostrum appellavit diabolum.Ηι .Rem tenes: sed quod in convivio diXit, tametsi non omnino dixit impune, qui civiliores erant imputabant temulentiae, vino ceniebant in libendum. Le. Sed quid excusationis attulit objurgatus m. Negavit se dixisse eκ animo. Le. Qui potuit eXanimo, cui nihil erat mentis aut animi r m.Sed mihi ac doctis Omnibus visum est intolerabile, quod publicitus, quod eo in loco,quod apud tales auditores, denique quod in tam colebri monarcharum conventu, erdardus suas merdosas purulentias effuderit. Le. Aveo scire quid dixerit. Hi. Nulla stoliditum edebacchatus est in Erasinum nostrum, quorum haec erat summa : His, inquit, te oribus exstitit qui am πο-vus doctor,. Erasmus, lapsa es lingua, asinus volabam dicere simulque populo interpretatus cst quid Germanice sonaret Uinus. Le. Rem mire facetam narras. m. Itane facetam limo fatuam potius. Le. An non tibi facetum videtur, talema imum quemqua Omnino vocare asinum, nedum Eraisum l Inum istud scio, si Erasmus ipse praesens fuisset, non potu isset a risu temperare. Bi. Profecto non minus resert as- num animi stupore quam colore vestis. Le.Neque arbitror in tota Arcadia esse ullum asinum usque adeo asinum,quin hic

dignior sit qui sceno pascatur quam ille. V. Prorsus inversus est Apuleius Ille sub asinina specie tegebat ho nem illic sub hominis specie tegit asinum. Le. At talis sinos hodie se H mulso M placentis saginamus; ut mirum non sit si mordeant quemlibet & calcibus seriant. Hi . D. inquit, ρ- mr asinus andet corrigere Magnificar, eum id canticumjit e Spirita sancto pro itum per os sacrari imae Virginis.

453쪽

exaggerabat,quasi summa esset admissa blaspbctria. Le.Μihi invectimununc cor metu palpitat;quid erat criminis Z Hi Aiebat Eras- 'mum pro eo quod Ecclesia canit, uuia respexit Domitius hu- ' militatem ancilia sκε, vertisse, uvia respexit vilitatem ancilla sua, eaque vox odiosius sonat Germanice quam LatinC. Le. Quis autem non fateatur esse blasphemiam exsecrabilem, si quis sacratissimam Christi matrem, etiam Angelica . dignitate celsiorem,appellet vilem ancillam ὶ Hi. Age,quid siquis appellet Apostolos sermos inutiles 8 Le. Pararem hi a Dphemo fasciculos. V. Quid si quis eximium illum Paulum appellet in unum 'soli nomine ' Le. Clamarem, ad ignem. Hi. Atqui sic Apostolos suos loqui docuit ille doctor

unus irrelatabilis Christus, Cum omnia feceritis quae pracepta Luc. II. sunt vobis, dicite, servi inutiles sumus: hujus pnecepti non immemor Paulus de se praedicat, Minimus sum omnium P ο- I Cor. 3 3, stolorum, atque adeo in unus 'soli titulo. Le. Verum ubi

de se talia Praedicant homines pii, f modestia virtus b M destia est qua nulla Deo gratior: si quis alius idem praedicet de j c hialis , praesertim in divorum consortium relatis, gravi fit ari Gahiel blasphemia. I i. Pulchre nodum secuisti. Proinde si Erasmus nec superbe adorandam illam Virginem dixisset Oilem ancillam Domini, de se leniit, nemo non lateretur esse dictum impie. Caeterum quoniam sed modicς.

ipsa ad istum modum de se loquitur, k in illius cedit

gloriam, & nobis salutare modestiae exemplum cXhibe tur , ut, quoniam quicquid sumus magnificentia Dei sumus, quo quisque major est, hoc se gerat submissus. Le. Hactenus quidem inter nos convenit. Verum isti cum corrigete dicunt, sentiunt corrumpere sve falsare. Illud itaque Videndum, an vilitatis verbum Graecae voci quam Lucas posuit respondeat. m. Istam ipsam ob causam a concione Ino X ad codicem cucurrimus. Le. Exspecto venatum. Hi. Verba

quae Lucas afflatu Spiritus sanctissmis digitis suis eXaravit,

Ea sic reddidit noster Erasmus, cuia respexit ad humilitarem ancilia sua. Tanitin addidit praepositionem, quam Lucas non omisit, nec eam respuit Romani sermonis elegantia, nec ad sensum est otiosa. Sic enim loquitur Terentius in Phormione, Respice ad me. In Annotaticinibus tamen admonet, Lucam potius dixisse aspice ad me, quam respice ad 'me. Le. Interest igitur aliquid inter respicere de aspicere ' d; D m. Non ita multnm, sed tamen nonnihil. Respicit, qui neXo tunt ab collo aspicit quae a tergo sunt;nsiicit,qui simpliciter intuetur. cist. Velut

454쪽

re, curam

suscipere.

tio ad non est otiolia.

Velut apud Terentium Phaedra aspicit Thaidem domo prodeuntem, Totin, inquiens, Pa meno, tremo horreoque postquam astexi hanc. At hujus frater Chaerea sic loquitur, Clim huc resticis ad virginem. Nam ad senem sese flexerat; eo absoluto reflexit corpus ad virginem Interdum tamen usur- ' pant λ) resticere pro eo quod est rationem seu curam ha bere, sive cujuspiam imminentis, sue prasentis. Ita Satyricus1 .

Resticere extremae Jussit staria ultima vita. Nors enim velut a tergo imminens sequitur, ad qua reflecti.

mus oculos quoties eam animo reputamus. Et Terentius, Restice senectutem vam. Proinde qui alibi intentus non habet curam liberorum, dicitur illos non res icere. Rursus qui discussis aliis curis cogitationem huc vertit, eleganter resipicere dicitur. At Deus unico intuitu contuetur universa,psa sentia, praeterita futura , ia tamen in Scriptura nobis. cum humano more loquitur. Aversari dicitur eos quaes reprobat e, resticere,quos aliquandiu veluti neglectos dignatur suo favore. Verum hoc magis expressisset Lucas si di Xisset - - nunc legimus ἐοκλε ιεν. Sed utrum Iegis, minimum refert ad sensum. Le. At videtur otiosa b) prapo sitio repetita. V. Certe sic ia Latini loquuntur, Accessit ad me: Appulit aηimum ad scribendam. Hic mihi praepositio non videtur otiosa. Nam respicere potest qui in tergum flectit oculos casu quopiam, in nullam rem certam intendens intuitum ; at cum audis respexit ad me, eX primitur peculiaris favor volentis huic aut illi succurrere. Item Aspicii nin intem dum casu obvia, quorum nobis nulla cura est, imo quae videre nolimus: at quisquis,ad aliquem aspicit, peculiariter attentus est ad id quod intuetur. Ad haec, inulta smul asticimin, sed non ad multa. Spiritus itaque Sanctus volens nobis exprimere figularem erga sanctissimam Vir*unculam favorem, sic per illius os locutus est, si xia respexit aae humi. litatem ancille suae. Avertit oculos ab elatis, suoque judicio mapsis, k obtutum suum flexit ad eam quae in oculis suis erat infima. Nec enim dubium est, quin multi fuerint docti, potentes, divites, nobiles, qui sperabant Nessam ex ipsorum stir pe proditurum : sed illos aspernatus Deus, Cle. mentissimi favoris oculos fleFit ad Virginem, fama obscuram, opibus tenuem, fabro nuptam, ne sobole quidem ulla divitem. Le. Nondum audio quicquam de vilitate. m. Ea voX sycophantae fuit, non Erasmi Le. At in Annotatione somstan meminit vilitatΗ. m. Nequaquam. In Vocem τα---

455쪽

MERDARDuS,mν tantum hoc modestissime notat: ut intelligas, inquit, parvitatem, non animi virtyrem ; sitque fersus, Etssim in sima ancilla, tamen non est aversatus me Dominis. Le. Hac si vera sunt, ac pietatis plena, quid est quod obrudant onagri tm. Latinae vocis ignorantia parit hos tumultus. Humilita apud veteres emendati hs loquentes non declarat virtutem ' 'n' animi quae pugnat cum arrogantia, diciturque Nodcstia i sti π,pud ἡ .conditionis abjectiorem sortem; quo sensu ignobiles, tenue , teres. idiotas contemptos humiles dicimus, quas humi repente , Quemadmodum igitur magnatibus loquentes dicimus, RQ go ut tua celsitudo nobis hac in re faveat: ita qui de se loquentes sua volunt elevare, dicere solent, Quaeso ut humi- liratem noli iram tua humanitate subleves. Nam pronominum Primogeniorum emphasis interdum habet nescio quid arrogans.Quod genus est illud Ego dico, ego perficiam. Bisariam

itaque puella modestissima simul & suam sortem eΣtenuavit,& numinis in se munificentiam extulit, non contenta seipsam ancillam dicere, sed addidit humilem ancillam, infimae sortis. Quemadmodum, juxta proverbium, servus prae servo est, ita ia inter ancillas alia est alia praestantior, nimirum pro dignitate functionis. Honestior enim comptri X quam lotriX. Le. At miror Nerdardum non agnovisse sermonis formam, cum ipse frequenter audierim Franciscanos ita loquentes, Mea parvitas agat tibi gratias pro lauta refectione. Hi. Quidam non mulitim aberrarent s dicereor,

mea pravitas. Caeterlim quoniam Graeca vOXσύνη quiddam amplius e&primere videtur quam Latina m-

destia, Christiani maluerunr humilitatem dicere quam modestiam, h. e. maluerunt significantius Ioqui quam elegan- Modostastius. Modestus enim is dicitur qui modice de se sentit,nihil qu

sibi praeter meritum arrogans. At ταπεινοφροφm laus non

competit nisi in eum qui minus sbi arrogat quam habet. Le. At periculum est ne dum modestiam amplectimur, incidamus in vanitatem .fili. Qui sc8 Le. E m si verum di Ait Paulus, Mnsam dignus vocari Apostolin, Se si vere se dixit Maria ancillam humilem, hoc est, infimae sortis, periclitantur de mendacio qui utrumq; jam magnificis efferant laudibus.

Hi . Nihil hic, o bone, periculi: cum nos laudibus vehimus Pios aut pias, Praedicamus in illis Dei beneficentiam l cum ipsi semet abjiciunt, respiciunt vires ac merita sua, s desit favor numinis. Nec statim mendacium est, si quis sibi non vendicat quae habet, si loquitur eκ animo; fortassis error dici potest, mendacium dici non potest. At hunc errorem in

456쪽

39o CONCIO, Sive

in nobis amat Deus. Le. At Paulus, qui se negat esse dignum Apostoli titulo, alibi magnifice de se praedicat commemorans sua facinora : Plus, inquit, omnibus laboravi ; &, qui videbantur esse aliquid, mihi nihil contulerunt: Cum sanctissima Virgo tale nihil dixisse legatur. m. Sed ista facinora Paulus appellat suas in irmitares, quibus illustrata Dei est

Potentia, eamque commemorationem vocat insipientiam, ad

quam sit adactus pseud apostolorum improbitate, ob quos fuit illi necelle sibi Vindicare authoritatem Apostolicam; non quod ipse delcctaretur humana gloria, sed quod expediret Evangelio, cujus dispensatio fuerat illi credita. In

Virgine matre non fuit eadem ratio , non enim illi commistum erat munus praedicandi Evangelii. Tum D seXum,ia virginem, denique Jesu matrem decebat siunmus pudor summaque modestia. Nunc venio ad hujus erroris intem.

a J Ilum li- Qui Latine nesciunt, putant a humilitatem nihil aliud de-

'V 4 fg' clarare quam insignem modestiam : clan interdum referatur. ix 'μδ'' ad locum, aut conditionem,non ad animi virtutem , interdum se reseratur ad animum ut vitium sonet. D. Etiamne insa cris literis i Ei ΜaXime. En tibi locum apud Paulum ad Col. cap. 2. I 8. Nemo vos seducat volens in humilitate Φ religione Angelorum. Nec luc est is is εινώσει, quae voN est in cantico Virginis, sed O -ο-οeροσύνη. Locus habet nonnihil obscuritatis fateor, sed mihi videtur germanus sensus,sEnsu, illiu , quem decura ius docti adserunt,Ne filis tam humili tamque loci, col. 2. abjecto animo, ut clim semel dedicaveritis vos ipsos Christo, 13. salutis unico authori, patiamini vobis persuaderi ab Angelis sperandam esse salutem, quos quidem sibi fingunt apparuisse. Sitis e&celso animo, ut etiamsi vere Angelus quispiam e caelo veniens praedicet υοbis aliud Eυangelam quam quod Christus tradidit, sit vobis execrabilis, velut Angelus impius MChristi adversarius. multo minus convenit vos esse tam demit Iis anim s, ut istorum fictis apparitionibus patiamini vos abduci a Christo. b uno Christo sperare salutem religio est ab Angelis au Divis idem exspectare superstitio est. Paulus igitur vult, humilis abjectique animi est, ab illo sublimi Christo ad commentitias Angelorum apparitiones desciscere; demiis ingenii est quorumlibet suasu circumagi. Vides hic 'π Ἀνοροσσυνην in vitium usurpatam esse Le. Quidni videam i m. Rurius in eodem capite, Secun tam praeceptare dicti in s h inum, quae sunt rationem qui em habentia sapientiis in superstitione o humilitate. Hic iterum --εινο- φυτθνη vitium sonat. Le. pala inest. m. Atqui I Pet. s. usurpatur

457쪽

quis , alium se prae)lantiorem existimer. Le. Docuisti ναπει- Me συνην usurpari in utramq; partem, clim apud Latinos molesta non usurpetur ni si in laudem: Versim potesne docerere mἱμων accipi pro modesta Z V. Nihil absurd; si quis ad ilium modum usurpetiNam animo tribuere submittionem aut demissionem pro modestia nihil vetat.Caeter im an in divinis literis ita positum reperiatur nescio. Le.Vide num apud ' Divum Jacobum ita sit usurpatum e Glorietur autemfrater hamilis in exaltatione sua, dives alitem in humilitate sua.

συνμ. Quod si contendas hic hnmilitatem accipi pro modestia, consequen est, ut exaltationem ancipiamus pro supcr-hia ; ac protinus femina eXssici absurditas. Nam ut modestus non est qui de sua modestia gloriatur, ac jactitat sese; itabis arrogans est qui de sua superbia gloriatur. Le. Quid igitur sibi vult Apostolus 7 Hi . Commendat aqualitatem inter Christianos. Pauper dicitur humilis ob fortunam abjectiorem: dives dicitur sublimis,utique juXta mundum, ob fortunae splendorem. Hic dives se dimittit ad sortcm pauperum, pauper erigitur ad aequalitatem dixirum. Uterque habet quod glorietum, alter gaudet suis opibus sublevari pauperum inopiam ', alto glorificat Christum qui eam mentem inspirarit divitibus. Le. Sed interim dives ille modesti e laudem habet. Hi. Fortasse , sed non ideo protinus significat modestiam Sunt enim qui venantes laudem ab hominibus,multa pauperibus erogant. Quin potitis uterq; modestus est si mindo adsit sincera pietas: dives dum non gravarur ob Christa aequari pauperi t, pauper,dum ob honorem sti habitum non insolescit, sed Christo gratias agres in illo gloriatur.Illud emtra Controversiam es ,ταπσιν vim in Divinis librio frequenti si sine usurpari pro demissione sive dejectione qua fit per amictionem aut conditionis infirmitatem. Ita Paulus PhiI.

3. Reformabit corpus humilitatis nostra, ταπεινώΠως. Item Ps l. s. Vide hkmilitatem de inim cis meis, omiνω cur. Rursunt Ii 8. Haec me costata est in humilitare mea. ὀν --πωώσει, nimirum in afllictione. Hujus generis loca sunt complura quae Iongum sit hic referre.Quemadmodum igitur ιώτα τορικώς dici posset ο ταπωοηρων , qui

modesto sit animo minimeque elato ; ita sihil prodigii

458쪽

CONCIO, Sive

fuerit, si quis mi τεIνωρον dicat εαπεινοφροσυνων. Noe de Scripturae usu loquimur. Caeterhm qui contendunt in cantico Mariae τeraria ειν sonare modestiam animi, quin eadem opera sic interpretantur quod legimus Geneseos 29. Vidit Domihus humilitatem meam, ταπεένα πιν ; Lea non jactat suam modestia sed, quod ob deformitatem minus esset cordi marito,humilitatem appellat. Eundem ad modu Deuteronomii 26. Et respexit hκmilitatem o laborem atque angustiam. An non hic τυπένω nν appellat amictionem ' Le. Unde igitur istis in mentem incidit,ut humilitatem in Cantico inter-t. . . . Pretentur animi modestiam in m. Nihil aliud video cauis, iuri nisi quod multi Theologi neglexerint ab linguarum peri-ritia Eeho llam, Latini sermonis studium, una cum priscis Ecclesiae um causa. doctoribus, qui sine hisce praesdiis ad plenum intelligi non queant; praeterea quod dissicillimum sit revellere, si quid Penitus insederit animo. Porro videas quosdam tantum schiniasticis placitis tribuere, ut malint ad ea detorquere Scripturam, quam ad Scripturae regulam opiniones humanas Corurigere. Le. At isthuc absurdius est quam quod narrant de b) regula Lesbia. U.Beda Nonachus, non admodum graviS author, quoties ab alienis recedit vestigiis, eX occasione dictae humilitaris meminit de superbia. At Theophylactus scriptor Graecus, qui sua fere eX probatissimis Graciae scriptoribus haust, negat hic ταπεινωπιν accipi posse pro Virtute. Le. Ad istud probandum quid opus est authoritate,ctim ipse sensus communis respuat eam interpretationem Z m. Recte dixisti. Nam cum modestia si quodammodo se colophon actutatrix omnium virtutum ; immodestia est,s quis eam de se praedicet. Fatemur quidem in Sanctissima Virgine virtutem hanc suisse summam & incomparabilem Christum semper excipio 3 ed hoc ipso ob modestiam laudabilior est, quod eam ipsa non laudat, sed, agnoscens suae conditionis humilitatem, mysterii magnitudinem adscribit misericordiae divinae. Maria, inquiunt, per modestiam meruit fieri Nater Dei. Donemus hoc aliqua eX parte verum esse: verhm quae tandem modestiae species est,puellam hoc de se praedica-00 cantiet rei Le. Hiin & ipse d) Cantici tenor declarat illam de sua tensrevincit. indignitate loqui,eoque sic orditur, magnitieat anima mea D minum. At quae dicit, merui fieri mater Dei per modestiam, se magnificat, non Dominum. Μox subjicitur, Ecce enim ex hoe beatam me dicent omnes generarisnex. Ecce fignificat rem subitam & inexspectatam. Non exspectat autem summum

bonorem, qui sese nullo honore dignum judicat. Nec selicitas

perfectio.

459쪽

ras dicitur, si contigat quod meritis debebatur. Flaccus enim negat se hoc nomine felicem appellandum,qubd a me-

coenate in amicorum numerum adoptatus esset. V. quamobrem l Le. Quia judicio fuit asci rus, non gratuito favore: Necoenas hoc illi tribuit quod ejus virtutibus deberi judica rat. V. Eodem pertinet quod sequitur, ustia 'Nit mihi inagna qui potens est, ct sanctum nomen ejus. Non dixit, feeit mihi magna quia me dignam judicavit, sed quia potenses, & facit quacunque vult, & eX indignis facit tuo favore dignos, & ideo sanctam nomen ejus : sanctum diXit, gloriosum. Quantum autem nostris meritis arrogamus, rantum

detrahimus divini nominis gloriae. Nam, juxta Paulum, sialias potentia per nostram imbecillitatem perficitur. Mox in eo versu, Depsit potentes de sede, j exaltavit hamiles, non est

σαπειν ρονας .sed met πεινοῦς, hoc est,contemptos juXta mundum,ut opponatur potentibus.Hunc versiculum juxta prophσticae eloquutionis morem declarat sequens, Esurientes implevit bonis, o divites dimisit inanes. Quos modo dixerat humiles, hic appellat esurientes, hoc est, tenues: quos mod5p tentes, hic divites vocat. Proximo versu sit mentio misericordiae sese per omnes orbis nationes profundentis. In c tremo versu praedicat Fidem Dei in promtisis, sicut loquutus es, iac. Toto Cantico praedicatur gloria, hoc est, potentia, bonitas M veritas Dei: nulla est meritorum mentio. M. Sed ut potentiam ac divitias comitatur superbia, ita paupertas docet modestiam. V. Non equidem inficior isthuc interdum adcidere, sed videas plerumque pauperes arrogantissimos: si negas, objiciam Merdardos multos. Verhm demus esse quod non est, perpetuum non jam agitur qualis fuerit sacratissima Jesu mater, sed qualia de se praedicarit in hoc Cantico. Le. Demiror illorum pervicaciam, qui toties moniti, irequenter etiam irrisi, non resipiscant. V. Quoties moniti sunt, declamationem esses ni thematis tractationem, ad exercendam dictionis facultatem abdiheri solitam ῖ x tamen istis declamatio nihil aliud est quam sacra concio. quoties inclamatum est illis, coelibem esse quisquis uxorem non. habeat,etiamsi sexcentas alat concubinas ' u tamen ec libatus istis nihil aliud est quam continentia D castitas. Idem usu venit de humilitate, aliisque similibus quam plurimis. Le. Unde stupor tam pertina κ m. De a ' χerdardis respondeo. Non dederunt a puero operam literis, nec est

illis pratccptorum aut librorum copia; & si quid istiusmodi facultatis obtigit, maluat abdomini impendere. Sacrosan- Cc a starn

460쪽

CONC Io, Sivectam illam vestem existimant abunde suffcere M ad pietatis & ad eruditionis opinionem. Postremo, putant nonnullam esse religionis partem, si cum suo Francisco ne Latine

quidem loqui sciant. Le. Prosecto plurimos novi qui ista ex parte belle reserant instituti sui principem, qui caperonem discit pro galero, opinor, ia vestimentibus pro vestibus. At Franciscus constanter recusavit presbyteri honorem 3 quod idem, opinor, fecit Benedictus Domin, cus. Nunc isti cum suis vestimentibus non abhorrent a galero Cardinalitio. Hi. Quid aist imo ne a corona quidem

triplici. Et humiles illi pauperis Francisci filii porrigunt

calceos suos summis orbis monarchis osculandos. Le. Jam

si suisset facta vilitatis mentio, quid erat piaculi Z Hi. Nihil,s Oilem intelligas qui parvo aestimatur apud homines, aut qui si videtur contemptibilis. Sed quid opυs excusare quod dictum non est y Le.Non puduit Merdardum ad istum mentiri modum, idque in sano tam celebri, in frequentissima monarcharum synodo, coram tot eruditis viris quorum plerique Erasmicas lucubrationes evolveranti Ei. Puduit,aist Imo sibi visus est scurra rem palmariam ac triumpho dignam facere. Hoc est quartum Nerdardorum votum,l-ge tribus illis religiosus, Nihil omnino pudere. Ee. Isti- . us profecto perique sunt observantissimi. Bi. Nec erat simplex mendacium. Primum, Nariae Canticum, ut est adi i iplex. Luca scriptum, manet intactum. Qui vero corragere dicitur qui nihil mutat Deinde, vox humilitatis immutata non est, nec ulla usquam vilitatis mentio. Postremo. non corrigit Canticum qui bona fide reddit quod scripsi Lucas, sed explicat. Le. Video triplex mendacium inronte scurra dignum. Ni. Mane, nondum audivisti quod est omnium tinpudentissimum. Le. Etiamne amplius t M. Vociferabatur doctorem illum asinum. fuisse principem, authorem Rantesignanum universi tumultus quo nunc concutitur Orbis Christianus. Le. Quid ais t m. Huic imputandum quod tot sectis discinditur Ecclesa: quod Sacerdotes spoliantur decimis quod contemnuntur Episcopi, quod sacrosanctaeb Asyalse Pontificis majestati passim oppeditur, quod agricolae Fb

fer- ν Z- vetus gigantum eXemplum instaurarunt. Le. Ista publici-r N cWi se tus i. Nagnis clamoribus. Le. Atqui longe secus eXisti-o.iz'' mant qui Erasini libros attentilis introspiciunt. Horum plurimi farentur se ex illius lucubrationibus hausisse verae.' Pietatis semina. Totum hoc incendium per Monachos ortum, per eosdem huc usque incanduit; quod non aliter nunc

SEARCH

MENU NAVIGATION