장음표시 사용
101쪽
Revtiat indE Parrhasis iarsa canes si . Et ro quidem vera nec hilum quidem aemuli tu Ianum pro sciebant ; gravius immo in dies gratia , au toritate et veli mentia Iani praemebantur. Ipse saue ad Uum: Risi, uit, . tu V. Andros , ibi.
Inter caeteros eruditos Mediolanenses, qui Parrhasii causam lavore suo prosequebantur, iure habendus est Ioannes ille Bissius. cuius supra g. XX not. ί2ὶ pag. 58. duo retulimus epigrammata. Hic enim aegro serens propudiosis illis calumniis Iani nomen pessumdari, quarum patruus noster In comment. g. cit . iam meminit, amici obtrectatores impudentes acerrime suis carminibus insectatus est. Quo vero Parrhasium ad inimicitias aequo animo serendas induceret, hoc dedit carmen, quod hic cxcri re lubet, perinde ut in Cl. Margiae hellii, Excerptis habetur. - Indue Meraricum pectus . mi Iane, parumper, Me tibi Xantippe dogmata tanta berat.
obtreetaιores iam viles eredito asellos. Horum nec ealces, clara Poeta , time. Et stomaco indueas, vir prudentissime, callum ,
Atque vafer facias verba canina pilum. Non Aquilae pullum , sed pullum nilis aselli Εα Dios. Praecepιor docto pectora saepe facit. Arist. Ouomodo ta laedunt . sanetum vocitare parentem Pic ι. Debuerunt: meruis graιia nulla manet. Te Uiversator, eel versipellis ubique Iuve. In medio laetat uerba eaninia foro. Tu veluti Parthus constanti, ci mente sugminos fugiens , melius dilacerum potes. Non potes obscoenos tutus corrodere mores: Si nuptam ta ea . te quoque nuta premet. Omnibus haud ventia totus patuisse benestrus Plin. Fas fueriι: Ieruem si legis historicum , Seel. Non elestials timeat evileem catulumse m MOS vs , Graiaque Tersiten agmina non fugiant. O feriunt summos Iovialia fulmina monιea . In eidia in Metos sic quoqud tela quatit . . Iι tamen assiduo taιratu gloria maior Emicuι, auriferis anteferenda vadis.
102쪽
titroque Mntire3.. AeSt- , et mni duum tempus emitu est Vm-Iam Museam: sed ut Fero , non agam Aemin Calvum, nec pectato Demis adventum: paucis ictibus conferam ii . Verum quum dirae societati accessisset ipse Ialaedus Carolus ea in Urbe potentissimus, tum ruere in praeceps coeperunt Iani res. Is enim vehementer Parrhasium oderat, tum quod alia quot ante annis i50l ) Michaelem Biccium nostrum, suum lum in munere aemulum , sibique maximopere invisum , d in epistola, Sedulioque dicato commendasset ' tum quod suum veluti in contemtum Biccium apud Pontificem Begis Legatum . Cesere et observare prosequeretur 2). Tum acced ut , o stinato Parrhasium animo, quosdam Allobroges cives eius contubernio Suo excipet e recusasse , quamvis preces et obtest tiones accessissent 3 . Quapropter extollere , fovere , CD plecti Minutianum coepit neque porro quum Commentaria in Claudianum ei obtulisset Parrhasius 4 , opemque suam in typographum implorasset, Vel excepit Iubenter, vel in furem, de munere , animadvertit. Immo quum continuo in aures eius obstreperet Minutianus, Ianum nempe suis per epistolam qua Sitis acerbe eum exagit Se , suaquo tempora sumina licentia damnasse , quum de Iano necando consilium coeptum esset , impunitas facinori a Carcio pollicita est 5 .X. XXV. Immisso igitur percussore, quum sorte ex sen toris coena domum Se reciperet Parrhasius , gravis ei in caput impactus est lapis eoque ictu si plane quidem haud concidit , diu vero ex aIto vulnere vitae dubius laboravit 6).
2ὶ V. Parrhas. Orat. ad Uiems. fortasse , inter ΜSS. Lat. Reg. Bibl. Borb. 3J Illud autem nullo paeto serra potuit, me sui causa nullo
paeto quorundam Mediolanensium liberos a nostris aedibus ealumbare voluissε , quo vacuus apud ma loeus eontubernio Allobrogibus esset suis. Eae illo Minutianum quemdam, nostrae profes3ionis aemulum , qui nihil quaestus aliquot annos pro me fecerat, eαιοἰ- Iere , neglεetum fovere eis. V. Parrhas. Orest. cit.
103쪽
πNeque eo damno, eove sanguine inimicorum irae aliqua ex parte litatum est. Quum enim eo vulnere Parrhasium acthuc vivere comperissent , chirurgum , quo utebatur , Pretio Corrumpere moliti sunt, ut malum venenum in plaga iniiceret. Constat enim satis , ipse Parrhasius utebat, Chirurgum, gia
me cumbat, ingentibus praemiis εOllicitasse Carolum, ut ma- tam venenum medicamentis infunderet. Pa uere autem Zosi, eamque de Sisario quaestionem haluit prudentissimus Senatus , quam uiae de eo gia in socium vel Primorem urbis peccasses, mpsisset l . Neque minorem aegritudinem de tanto caSu r
liqui optimi viri suscepere. Equidem bonis omnibus, ait, ima mei, m Plua vivo. . . Actemusque adhuc integra Principum in nos studia 2). Nihilo tamen secius solum vertere iterum Parrhasius agitavit, et itorum , POncherio auctore , Eo a consilio rec dere coactus est, Carolo clam invitimimo. Eaemnere enim sum
εὐ- , Parrhasius loquitur , quam W3tieris , gurentumque sibi placuerit eo periculo motum in patriam me recipere : gumlo verum dolore sit alpectus, ubi sensit ab Amplissimo S eptimo Ancherio, iatriciae Purisiorum Pontis e , cuius immerito vi agerit, a decedendi consilio revocatiam 3). Verum ea erat viri caNIiditas, ut numquam palam Vehementer in eum inveheretur immo quum locus aut ratio postularet, illum astu quoque laudaret. Etenim quum abeundi consilium Ianus agitaret, reS-que ad eum delata esset, utpote Senatus Praesid mi , Regiumque Archigrammaticum , de Parrhasio sollicitus visus e8t, e quasi ipse quoque a proficiscendi consilio eum avocaret , Senatu coacto , honestissimum ei diploma dedit , quo n0n Optionem modo indulgebat vel Mediolani , vel Ticini ev animi sententia Muas literas profiteri ' verum etiam consueto stipendis , quo lubentius detineretur Rhetor, annuos quinquaginta addidit aureos 4). Non mentior, ad Vincentinum S natum clamabat Parrhasius , eaetat ecce ut oma , dira post ii Iam rabulationem , Senatus eiusque decreto facium, quo decernuntur mihi annua ducenta, vimque datur, ut eae animi sen- 1J V. Orat. cit. 2ὶ V. Parrhag. epist. ad Pium ibi. 3ὶ Parrhas. Orat. citia
104쪽
intentata vel inausa reliquit Allobrox, quo vel eum omnino perderet, Vel abeundi saltem imponeret necessitatem l eu mobrem quum se quotidie in vitae discrimine , Dominisque sui infamia versari Parrhasius perspiceret, libris comment riisque suis collectis, uxore Theodora , et filiolo sortasse, Demetrio socero commendatis 2 , Venetias , quo advocaba
tur , eontendit i507 3). Quam in Urbem , ut novit C
rolus eum pergere , quasi nullo usquam in loco Parrhasium consistere pati posset, plures ad Venctos epistolas dedit, quibus infamem , despectum, invisum iIIum reddere studuit. --μtentiam quoque suam , Ianus ait, Ostentare volvit Allobroae, iam me Venetius advocatum, Fctis, e vitalisque calumniis Promisse laceravit 4 . S. XXVI. Quae istae calumniae, quae scia ista fuerint eriamina latere nos ingenue fatemur quum ipse quidem Parrhasius ad Vincentinos 1507 orans, se ea nescire adfirma
erit; neque Porto ad nos umquam Pervenit, certiorem tandem istis de rebus factum fuisse. Non est in praeaentia, ait, defensioni Locus , quum nondum mihi licuerit ordinem am Phintiariam reεcise , neque Per literas , neqtae per cera A 'minea, quos Psidem diu frustra Medistano venturos evecta Di d quidem Putarii. Rihil enim adhuc certi possint Ospem re tam sollicite caret Allobroae ne veritas in lucem venias 5 . Nec dici potest, ad tantam deflectendam invidiam, tristem et ignominiosam memoriam conSulto praeteriisse Parrhasium. Ea enim vehementius prorsus augebatur tacendo, quum iam P Iam multa et insignia de tristi casu eloquutus suisset, et ea Plerumque putentur vera quae taceantur. Ea contra enarrando et refellendo , quod sacile fieri poterat , vel se omnino Purgasset, Vel animos saltem Prae cupasSet. Nonne Porro rumor earum rerum serius oeyus ad illos erat perventurus sit V. Parrhas. ubi supra. s2J V. Pier. Valer. De infelicit. litterat. lib. II. pag. 58. 3J V. Parrhasius , ut ex Epist. 'eoph. calta. sup. eu. couligitur , materium Maximum publiee prinatumque domi praelegit anno 1506: iuro igitur anno sequenti 1507. et quidem ineunte, ipsum Ianum Mediolano excessisse rati sumus. .ὶ V. Parrhas. Orat. tit.
105쪽
Nonne de eo actum tum omnino fuisset Attamen quotquot do Parrhasio scripserunt, ob nefandi criminis insimulationem Mediolano excessisse autumarunt s); quod quidem probatum nemini iri puto. Constat enim in Parrhasii contuber nium plerosque ingenuos et generosos adolescentes Sese r cepisse neque aΙia potissimum ex caussa susceptam cum CDrolo inimicitiam, quia idom in contubernium, Mediolanensibus pulsis , Allobroges excipere constanter recusamet Parrhasius. Itane Carolus, itane praeclari Urbis Viri tam prostratae famae Viro carissima pignora, omnomque infamiae labem et fomitem tradere properassenti Parrhasius porro numquam calumniae huiusmodi ne obiter quidem meminit. Quamnam Vero tam facile, tam egregie , tam Iuculenter a se repullere poterat et amovere 7 Praetereo tot virorum elogia, ludum florentissimum , contubernium , Principum studia 2 . Nonne paullo ante eius ex Urbe discessum Amplissimus Senatus , et ipsemet Iasrediis Caresus honestissimo diplomalo eum exorarunt quo Mediolanensem iuventutem erudiret 3 7 Dedissetne illud Carolus , dedisset Senatus illi, quem per octo sere annos Probatum , spectataeque integritatis perpetuo habitum , paullo post ex nefando crimine pollerent 7 Noque in Parrhasii Ap Iogia Furius Vallus id uinquam adgressus est data opera; neque fieri potuit pudore a turpi re abstractum : qui enim vel Iovissime Apologiam illam legerit, omnem prorsus pudorem ea in conscrihenda Vallum exuisse satehitur. Accedit tandem quod maximum est, Damianum nempe Nautam, et Bolandinum Panatum in suis virulentis in Parrhasium Invectivis, quum pleraque in eum propudiosa congessissent, huiuscem di calumniam praeteriisse. Verum esto. Eam de Parrhasio fabulam circumlatam per Urbem ponamus: qui eius aetatis mores nOVerit, neque propterea Urbe pulsum , neque famae dispondium apud bonos prudentesque viros passum fuisse Parrhasium fatebitur. Quis poeta , quis Bhetor , quis gram maticus fuit, qui tum ab aemula, vel inimico non insimularetur simili crimine 2 Quorum consulto ex impiis parco, ne in
106쪽
sManes sabulas videar excitare. Quis Ioco motus, quis Pulsus, nonne potius ad ampliora munera mBlaresque ad opes Perv nerunt , ut Anysius ad ipsum Parrhasium queritur p
. . . . . u. Hinc Cen-S oriuntur,
Satis pom erat invidiam alicuius meruisse , quo sancti simus, quisque laede traductus, miserabile posteris exemplum, turpemque sahulam suis eoavis relinqueret. Xeque praetereu dum est illum de Parrhasio calumniam a Iovio ipso ut inanem et sutilem traductam 2). Quum vera mihi abeundi causa probaretur , Caroli scilicet multorumque Gallorum Principum
ira , quam in se conciverat Ianus, quum acerbe nonnumquam in eos inveheretur.
XXVII. Quamdiu autem Parrhasius Mediolani commoratussi erat , nulla fortasse quam ex Viocentina civitate plures praestantioresque viri studiosius eum coluerant et obsorum rant. Quod sane ex eo quoque Patet , quod pleraque per epistolam quaesita, quae typis excusa sunt, ad Viri centinos ii scripta fuerint, quum bonas literas Mediolani profiteretur 3). Quamobrem quum tristem eius vicem ii noverint, miro sui d siderio leneri significarunt, neque pati posse ut civitas alia, prae Patria sua, doctrina et eloquentia Parrhasii frueretur. Princeps vero inter eos fuit Georgius Trissi nu3, vir generosi simus et doctissimus 4ὶ , qui diuturnum per tempus Demetrii Calchondyles discipulus , in soceri domo familiariter cum Iano versatus fuerat, et qua morum integritate , quave doctrinae PraeStantia exornatus esset, prae noverat 5 . Quamobrem 1 in V. Iani Anys. Carm. lib. III. pag. 56. etc.
3ὶ V. De Rebus etc. pag. 17, 21, 26 , 31, 61, 67, etc. ed.
Neap. 1771. ἀ) V. Τirab. Stori della Letierat. Itaι. V. VII. P. III. pag. 00, etc. ed. Roma ,1 85. - P. Angiolgabriello da S. Maria, Seriit. Heent. Vol. 1ll. P. ll. pag. CCXX lx. 5ὶ V. Para has. De Rebus per epist. etc. pag. 102. Ed. cit. Quae quantave laetit Trissini in praeceptorem suum De- me igium reverentia, et amor , nullo negotio ex hoc deprohendis
107쪽
sollieite a Vincentinis actersitus est Parrhasius, eoque stipendio conductus , quo nullM umquam ante se Rhetor donatu
fuerat i507 . Cuius quidem rei grati animi ergo ad ipsum
Gissinum meminit. Idque me acceptum tibi referre ait , quod optimi Cives tui , te referente , dueententa annina 2ΠMι- tuendae iuventuti mae me con aerunt, quainta mercede nia manis me Rhesorem i . Tum ad Vincentinum Senatum ovans: Iuventutem vestrum , ait, mihi, qui maximum haemor est , ε Miluendam tradidistia mnuia ea aerario dia niιε , qtiantia praeter me nemini. Qua in re non P uriae magnuuilinem , mitia habere captam numquam vestii , -d.Umzonem de mauestram melior 2 . Venit ergo Vincentiam Parrhasius , m gnoque , ut par erat , Plausu exceptus est. Equidem Eva gelista Hadarius vetus Iani amicus , hoc de eo cecInit ePi
Excita nurio somno eri quaE ἐ- ωνta ιacebat , Territa et invasit me mea Calliope. nua adest, dirit, motria venerari a in Oria , ne lacrum Vatem nos celebrare decet. nia salutatum , tribuas Pro munere Iauriam , Utque diu Dinat da pia thura Iovi. Nec tim a gemino Fectantem te ora vultu , ,
lor . quod eo vivis erepto, imponendum tumulo eius, candidoque marmori incidendum sequens epitaphium curavit. P. M. DEMETRIO CHALCONDYLAE ATHENIENsI IN STUDIIs LITTERARUM GRAECABUM EMINENTISAIMO
3J V. Andros. Anoed. Graee. et Lat. Prodr. Τ. I. pag. CLXXX. . Neap. 1816.
108쪽
habuit de more noni ullas ad Vincentinos Orationes auditatorio frequentissimo , acerbamque iniuriarum et calamitatum suarum memoriam repetivit: neque prosecto quum calumniarum et insimulationum meminisset, alio se tutatus et vindic tus est pacto , quam praeclaro hoc argumento: Mc re acto, ait, quin eum me iudicetis, quem nostri Ingunt Obtrectatores, nisi prius evidentissimis argumentis , de cie et rebus ipsis et instituto nilae maledicta et conuicia asiluero l . Eos praei rea ora it, ne Subitanea oratione aequum de se soriculum iu- iliciumquo serra velint, quum potissimum quinque per soli dos menses Vagus errasSet , et acerbissimis quoque podagraa doloribus excruciaretur 2). Nec intermitere, dit, ει ia acio, nec remtere. Quintias iam me is est eae quo male fεriatus
huc iuuo , illinc huc erro , bellumque Musis indiri. Sed Articularis morbus ais omnium mihi molestia inua se prae it , meque ineredibiliter ea mi avit, et malum reddit, ne quis eae hac inelabora ta, rudique praegustatione Fecimen ea =- me Pisae eristimet. Quare tentavi Pritasqu- vectandum me vobis eaehiberem, cum eis in gratiam redire : quod si vasis per uicem
bissimum podagrae dolorem licuisset eicia 3 . Tum Senatui amplissimo, civibusque omnibus gratias agit, quod ita mores doctrinamque eius probassent, ut non excepissent modo benigne , Verum quum magnopere commendassent : Vobis autem Omnibus , ait , universoque vestro ordini. quantas mari a
possum gratias se , habeoque dum rivam, qui me gravissimissi in V. Parrhas. ubi supra. 23 Parrhasium diro hoc morborum genere Mediolani primum
IaboraSSe, pro certo tenendum ; sed qnonam temporo, id nescire nullo negotio fatemur. Ι.ancinus Curtius , cuius saepe memini, mus , hac de re , ut ex Mamuchellianis Excerptis deprehendimus, hoc lusit cum Iano epigrammate: Ouod tibi nune primum domina torquente Podagra Pes tumet, indignus is erueiatque desor ,
Ultio non haee est meritorum: pectore , et ors' Imons , atque manu , non mala debita habes.
Sed te nobilium dubitanti e gente , podagm . Nobile honore gravi esι testi leata genus. β
109쪽
in ilia Curia sententiis Ornavistia , in qua vel nominari summus honor eAt si . Multus porro suit in Iaudibus clarorum virorum qui ea in civitate floruerant , vel magna adhuc doctrinae sama illustressererantur et plurimus sane in exornandis Venetis Patriciis Petro Barho et Petro Valerio , qui eo anno nempe Ibo P urbi praeerant p). Neque Rhetorem praeteriit de Cathedrais Suae praestantia disserero, eamque honestatam praesertim missonti Omnibono Leonico, egregio Victorini Felirensis discipulo s3 viro summo, et qui sane dignus sit qui in bonarum liter rum instauratores adnumeretur 4). Quamobrem Parrhasius: Subit , dixit , animum quoque tacuua res trinis horror , tibi
succurrit hoc illud esse pumitum, quo O-ibonus, ad iamquem jactus homo, iti ventutem Putriam clasaico vivo vocis i tituesnain dehat, accisistique suo non minus ac Hercules Evandri M Archique mensam consecravit 5). Neque praetereundum ostoratione veluti inaugurali de parentum erga filios munere , deque institutione et educatione liberorum Praeclara multa
S. XXVIII. Ipsum nutem munus nil essus, fide et sedulitata spectata obivii, summoque conatu incubuit, quo bona studia vehementius ibi absolerentur, et uberius exeolerentur. Et fecit
2ὶ Inter Excerpta pergaepe a nobis hactenus memorata, aliud quoquo occurrit , quod ab erudito Maaruchellio datum nequa quam arbitramur : quippe et longo aliis characteribus , et Vin-rentiae exaratum omnino videtur. Verum quisquis ille sit . au-inior tamen eius testatur, legisse se in Fastis urbis Petrum nem-po Barbum , vi Petrum Valerium praefuisse Vincentiae anno 1507 : quod quidem sententias patrui nostri egregie congruit. 3ὶ Quod ad Victorinum Folirensem pertinet. Vide rit. Uietor. Feltr. M. Patav. 177,. - Τirah. Storia delia Letιεrat. Ital. T. l. - Corviani. Seeoli della Leiter. Iιαι. T. II. pag. 50.ed. Brescia, l8l8. εὶ V. Iou. Elog. etc. - Facciolati Fas . Gymn. Patav. P. II. pag. 110. - Bem . Oper. T. Ill. pag. 52. - Τirab. Op. cit. T. VH. P. l. pag. 332. ed. Napi 1781. sin Parrhas. ibi. -
110쪽
sane ut datum est. Ipsemet quidem ad Senatum Vincentinum rueisi me ratio fallit, ait, pro literarum incremento aliquid effetasse iam videor: nam adolescentes vestri, qui tot apud maepervenerunt ad Optimam frugem , debent expectationem n liram suεtinere, vest que erga me Oscia vobis facere itieund ra. 1ὶ Quocirca pro urbis amplitudine frequentissimum audiatorium , et plerique ingenui adolescentes in contubernium eius confluxerunt quod Sane obscoenam illam fabulam reipsa ineptam , omnique a Veritate abhorrentem demonstravit. Acceptus omnibus vixit neque inimicitiam vel invidiam ullam insignem suscepit , vel aluit et fovit. Qui ibi erant docti et praestantes viri vel observarunt et coluerunt, vel familiares eius extiterunt. Evangelista nempe Bladarius, cuius non semet
meminit a , Bartholomeus Patellus s4 , ad quem est illa Iani epistola tot eius Iaudibus reserta 5 Galcatius Thyeneus , cuius erudita quaesita saepe solvit Parrhasius 6 . Erat tum clarissimus Comes et Poeta Hieronymus Noga rota T), de quoad amnem eius scriberunt: Tu ea fra ter uxoris HieronymZ N Lamiae, cuius eleganti ἔucundaque consuetuine non Parum d lector 8). Erat Hieronymus Peregrinus Physicus celebris , eius Nepos in cotitubernium erat Iani , ut ex inedita epiastola deprehendimus : Non ita , Gurenti Peregrine, iure contubernii quod tibi comune cum multis est, ut indole morumque elegantis , ac bonarum artium studia potes a m esilagitare Omnia, quae ad excolendum pertinent mimiam in . De Patruo porro, ut nepote epistola ad Anonymum meminit: 1ὶ V. Parrhas. Dist. ad Senat. Vineent. ante I tu. art. et Cathia. Probi . edit. Fineent. 1568.
V. NSS. Lat. Reg. Bibl. Borb. V. De Reb. per epist. quaesitis pag. 9 . ed. V. P. Angiolgabriello da S. Maria Bibliot. - CCXXXVI. Serittori Fieentini V. II. P