장음표시 사용
91쪽
loquo oneri par atque idoneus erat. Adeo enim diligentem, improbam adsiduim Studiis geographicis 'eram dederat, adeol oriose et exquisite Omnes quotquot extabant sive Graecos, sive Latinos auctores perlegerat , animoque imbiberat , vel minima quaeque rimus res nux te excerpserat, Sciteque adnota rat, ut qui non praestare ei modo , verum eum eo conserriture possit inuoniam brofecto eo in tempore neminem. Extant adhuc pleraque et ingentia volumina manu sua exarata si , quibus ex auctori has excerpta ad noluntur, vol Alphabotico ordine disponuntur, ita sano copio;e, ut Gographiae Veteris tabulas augeri quMammodo et exornari, nisi vehementer sallor , Parrhasianis indicibus posse confiderem. Itaque magno
animo opus a su iamdiu adgressum i50i, fine ) consedit si 504), sdemque , ut par erat, absolvit 2). Etenim integritati suae
Plusquam sex mille in locis Livium restituit, unoque in hello Macedonteo vel codicum vel typographorum erratis plusquam mille emendatis , perpetuis illud et uberrimis illustravit Commentariis i 3). Haud vero velim ita a lectoribus omeridationes istas suscipi, ut ceterae excipiuntur vulgarium grammaticorum. Quamvis enim nos lateat quodnam earum in Livium fatum fuerit, vel ex iis in bollum illud plurimarum eas t.nneu quaS ex Iani commentariis in duos sere helli libros sedulo collegi, eas omninoeSSe comperi, quae hastra ullis eius temporis, vel Minutianis quaesitae exomplaribus, in emcndatissimis tantum Livii li-1ris , qui nostra fere aetate excusi sunt, reperiantur. Qua mobrem vel Parrhasianas omendationes Ore scripto e susceptas Summos sequiorum temporum Philologos , veluti illustrissimas, Probasse , Vel quae longissimo studio ab his , maximaque iussin V. MSS. Reg. Bibl. Borb.
2ὶ Ex Jani epist. ad Iasted. Caria. praep. edit. Commentariorum in Rapt. Prosep. Claud. anni 1505 . deprehendimus, Parrhasium ipsum triennia bellum Linii meedonteum frequenti fuisse
professum auditoris, totoqua in Livio uulnerum cur se fere sex miIlia. Data est haec epistola Mediοι. prid. Idus Derembris anni quidem 150. , quum oditio absoluia suerit die XXVIII Augusti . 15ω. Jure igitur meritoquo annos illos superiori loco Commontarii adposuimus, quippe ab anni 1501 sino ad illum 150, iri eu-
a) V. Parrhas. epist. et t. ad Iusted. Carol.
92쪽
Iuce literarum repertae sunt, miro eas eum Parrhasianis conagruere dicendum est. Quorum si alterutrum probabitur, magna profecto Iaus Bhetori accedet , nisi quis sit imperitissiamus , qui haec ut puerilia damnet. S. XXIII. Neque istis tantum operibus incubuerat Parrhasius. Etenim libellum P. Victoris De regionibus urbis pria
mus omnium i503 imprimi curaverat i), et quidem sub au
syiciis benemorentissimi patroni sui Stephani Poncherii , ad quem epigramma quoque dudit , operique praefixit . de quo Potrus Marenus Aleander , qui illud recusit ann. I 505 ,
Ioquens : me P. Victoria Evigilatissi/niam Uua , ait , qu iam estisne primaria Ianua Parrharius literis Latinis et sm cis Melissimua , et ad interFretanda sensa Vatiam Deialatias mus , in Hudi orum usum emisit 2). Neque multo post ex vetustissimo prorsus eiusdem Poricherii codice a postliminio mortis multa veterum Grammaticorum opera revocavit, typisgus
edita anno i 50 4 , die II. Decembris. ), generosissimo puero
M. Antonio Cusano , me ny mi Senatoris primarii et viri pra stantissimi filio nuncupavit, qui sexennis tam praecox et docile ingenium prae se ferebat, quod nemo ullus fere aequalium suorum sortitus fuerat 3 . Ea aulem OPera reacentia et am-l1J Cl. vir Caietanus Marinius, in opere perdoctissimo cui tit tum fecit, Atti e Monumenti de' Fratelli Aruali , P. II. Ossem. sopra la Tan. XLI. a. pag. 619. not. 174j, tradit vidisse so in
Bibliotheca Albana unum exemplar huiusce editionis P. Victoris a Parrhasio curatae , quae praeter epigramma eiusdem Iani adstephanum Poncherium, et alterum quoque habebat ad calcem, quo sane fuerat a IIIacintho Arpinate exornata. Fatetur quoque vir eruditissimus . putare se P. Victorem a Parrhasio editum a no 1503 , vel 150,. Quum ex Historicis Mediolanensibus constet. Stephanum Poticherium , cui editio nuncupata suerat, Parisiorum Antistitem anno 1503 renunciatum , ac tum quoque Iasredum carolu in Insubri Senatns Praesidem pro eo constitutum ἰ haud iniuria eam editionem hoc ipso anno , haud vero sequenti , eo laetam suisso arbitramur.
2ὶ P. Victoris libellus editus fuit ab Aleandro una eum Opusculo Bedae , quod titulum gerit, De Temporibus . siva de sex aetatibus huius sareuli: istud vero Patavii Id. Martiis , 15θβ , illo Ueneιiis , die XXVIII. Mai, eiusdem anni. 3J Vid. Parthas. Disι. ad M. Anι. curanum , praep. edit.
93쪽
mi ine avinia in alsissimo Piavera laetierunt incomita , nee a iam Georytis Primum Merula di dicavit in usum ta tum suum. MOX eo defuncto, Parrhasius addit, unicum quod extabat eomplar emium est aurilio Patris Amplissimi SI phani Ancherii Lia loe Parisiorum Pontiscis, in igentia- Grammatie. videlicet Probi, Maximi Victorini, Donali, Servii, Sergii . Atillii Fortunatiani , Donatiani , caesii Bassi, Terentiani et Bedae. - Plurimi sunt profecto viri eruditi , qui huius Parrhasianae editionis veterum grammaticorum mentionem secerunt in operibus suis. De ea enim loquitur Aldus Manutius in lib.
IV. Instit. Grammat. De ea Angelus Spera i Ds Nobiι. profess. ete. lib. IV. pag. .51. Barilius i Disti . UM. et Crit. pag. 599. not. D . in ; aliique. Barrius quoque de ea agit i quamvis confuse. quum Cap. VIIl. lib. I l. De Sit. et Anι0. Calabr. ita scripsit :έ Parrhasius j eι fragmenιa quaedam edidit forιasse ιinguae Latinae.
aut artis grammatieue, euius rei meminit AIdus Manutius. - Sed
Aldus ad rem Sertorius Quattri manus in suis animadvers. ad Barr. loc. dii. pag. 99, not. Al. J non intelligit de fragmentis
grammatteae a Iano Parrhasio constetis . sed de Charisii aliorumque grammati rum fragmentis , Iani opera et ditisentia in Heem prolatis. et exeusis. Qualtrimanus tamen in hoc unum sallitur , quod Charisium a Iano quidem Primum repertum , ab ipso quoque editum ponat, quum contra omnibus sere constet principem
eiusdem grammatici editionem curatam fuisse Neapoli anno 1532, a Io. Pierito Cyminio Nostri cive et auditore. Ex quo patet quoquo quantum abeat a veritate. Cl. Mennotus . qui suis in Bailletum animadversionibus i Vid. Iugemens des Sarans . T. II. pag. 1.2. N. B. Quat trimani sententiam amplectitur. - Quoad voro huiusce erroris caussam, eam nullo negotio hisco in verbis Aldi agnoscimus ; scilicet: Apud Attisium Fortunatianum , et in fragmentis illis antiquis sine authoris nomine , quae Ianua Parrhasius . homo utriusque linguae Getissimus , eum Mediolani publiee bonas literas probιeretur, edidis. Vid. Grammat. instit. lib. cit. l. Et re sane vera . in editione , de qua sermo est , post Attilii Fortunatiani opusculum de miris Horatianis, brevo sequitur Dagmentum quod Donatiano tribuitur a Valentino Catone in deinceps et aliud longius , utrumque , ut Aldus ait, sine auctoris nomine. Quod si a Barrio , Quattrimano aliisque inspectum sui set, vel ipsi saltem Cyminii perlogissent epistolam ad Coriolanum
Martyranum, in qua eorundem grammaticorum editio memoratur . numquam de ea tam confuse verba fecissent, vel essent in errorem delapsi.
94쪽
simique patremi mei. . ., Quare Πω iisdem , quous antea N mla vestigiis ad interceptae praedae ctibiae deducti, libros a late iamputres eaecripsimus, incredibile Poenis labore , propter
Obsoletus veterum literarum notas, et iam temporum intaria να-nescentium l . Scdulam praeterea operam Claudiano quoque Suo praestabat , Iahorumque suorum primitias ita exornare, emendare, augere prosequebatur, ut tantis curis expolitas typis edere instituisset l 504 . Neque minori labore innumera per epistolam quaesita ad se nb eruditis viris missa solvit, vel ad illos tradidit interpretanda , ut nullum eum umquam laborem fugisse Putares quae sane tantum in numerum eXcre erant, ut multos in libros dispes re cogeretur 2). Iis autem haud pr Ietaria et vuIgaria, sed penitiores bonarum literarum veluti recessus est prosequutus. Cyminius sane auditor eius, quiquo et ista studia apprimo callehat, eosque libros portes erat et ibi, ait, diversorum aiactoriam loca pene in sinita, Platonisque, ut aiunt, numeris Obscuriora, mimata , disinaque illa cicendi uteriale inplicabamtur 3 . Atque maiora quoque fortasSe excepissemus, ni litterarium, quod cum Pio Bononiensi per quinque sere annos intercessit, commercium intercidisset. Duae modo tantum
ineditae extant Parrhasii epistoIae , et pauca quaedam sive
V. Parrhas. epist. cit. ad M. Ant. Cusanum. 2ὶ Praeclarum hocce Iani opus, quod De rebue per epistolam quaesitis titulum gerebat, ad editionem. Cyminii verba sunt, iampridem paratum, librisque quinque eι viginti cimiter eonflans , maximo literarum incommodo intereidit. Quae nunc habentur ex eo epiastolae, Vix unum iustae molis volumen absolvunt; quae tamen tot tantisque elogiis ab eruditis exornatae suero, ut supra fidem videretur. nisi id nullo negotio evinci posset. Quamobrem vide, Henric. Steph. epist. ad Ludop. Caslelvetri praep. edit. De rebus per epist. etc. anni 1540. Sert. Quattrom. ap. Nieod. V. Addis.
95쪽
ex his , veluti ex ungue leo , quanta disquisiissent , et quae eeterarum fuerit iactura deprehenditur. Gratiores certe lege libus futurae erant, quum familiaritatis et ossicii essent plenissimae , iisque modo se Bhetores arguerent, modo mutuo sibi indulgorent, modo leviter quoque irascerentur. Neque praetereundum est, nonnullas quoque haud de suo munere orationes publice hahuisse, Amplissimi quidem Cardinalis tomagensis iussu , ad totius Mediolanensis Athenaei Collegas deside et sedulitate , qua quisque munere suo fungi par erat, anniversaria fortasse oratione, coram ipso Georgio Cardinale Anabasio disseruit 2 . Et huiusmodi quidem exordio eos est adIoeutus : i 'on aracierem Prosecto , Cougae carissimi, tam aingulari prvidentia praeditos et in hac itidissenum Itice diu ne
eretur. Tum subdita decet porro ut illustre6 PMures , quos atrae india potestatique marimus omnis aevi Rea , illustri sue ministis Carianasis commisit et credidit, diligamus, egomni natione tuerimur. In nuptiis quoque Procerum Medio Ianensium duas habuit oratione8 epithalamicas a - In quarum vittera illud Iraecipuum occurrit, quod in laudes Triviatii sit plurimus. Et nunc, hit, Uud Omnis aevi maaimum m--m , ia Virtu in non imperium consideremias, IOmnem-Deo m Tris tam Sare moti potenti imi e n tri Regis o moriam Leguttim Mea Sponsus o inem. Dia boni 1 qua rus honor est Dius i icta probari, quem Mortalium comae aus rei mitifaria mu Phiarapnem es, i licia Ariadidi, Itiber Atare Cimoni, tristarum astidio Caesuri non initimis Praeponit.
S. XXIV. Tertius interea vertebatur annus s 504 ), ex quo Bellum Livii Macedonicum singulis Iectionibus, frequentiquei j Haee omnia adpondicis loco huic commentario adstrue-
Nostro memoratas. alterius quoque meminit eruditissimus Montrauconius . utpote a Iano elucubratae . quae inter MSS. Lat. Bibl. Ambros. Mediol. ab eo recensetur. V. BiMirah. BMiothoe. T. I.
96쪽
auditorio emendare et interpretari Parrhasius Susceperat, quum eum inter et Mitiutianum ferociores quam umquam irae , et maiores concretationes exarsere. Titi Livii historias, et se quidem iudice, restitutas et emendatas decimo abhinc anno ι Mitrutianus ediderat; verum quum exemplaria tum Sua, tum aliorum typographorum innumeris pudentisque erroribus se ture quotidie a Parrhasio ostenderetur οῦ emendatiora tandem illa typis suis recudere in animum instituit. Impar autem i se erat tauto onori; et nata et alta domi, immo bella et parata omnia ad votum eram. Quo ergo vafer Appulus uno veluti ictu gloriam sibi maximam otiosus quaereret oi seriatus , aemuloque Parrhasio praeesaram Iaudem Praeriperet, codicem eius Livianum tantis vigiliis sementatum, sum immisso, rapere moIitus est. Et re quidem vera , impuro Sacerdote Iani discipulo corrupto , marum confiitium ex Sententia coni eit M. Quamobrem nulla mora interiecta, eineudatum a Par- 1ὶ T. Liv. op exeusa suere Mediol. die XXV. Maii anni salutis Iis 5 ab inderiso Minzenzeler, impensis Alexandri Minutiani ex
quam amendato exemplari. etc. V. Saex. Irist. Lin. 'r'. Mediia.
ehondyles Ianr se vir et audi hor , in opistola D aucupatoria ad Ornatiss. adolescentem Mephanum, praeposita editioni Valerii Maximi anui 1o0si, ut Peleus Mazauchellius haud inbutia tenet ut ea quae in lucem prodiit post Livianam Minuitani editionem, eiusdem surtum impudentissimum apertissime laxat ; ait enim: Rabebis interea Stephanri Parrhoesii tui non minum accurare emenduta ,
quam luculenser exposita quaedam Valerii boes... duis in eo ἐlaria um, si qua eaeteri quoque nostri temporis strammatisi profossores eitis generis emiserunt , quae suis qua que nominibus est meismaaιibus reddidimus , ne quemquam suae laude 'aurum ιν οῦ Miem e noδis eveniat, quod nuper impressori doem Minufia nω . qui quum bonaem partem Livianarum eastigationum , quas triennium iam Pammasius , ut seis, eae' belire meedonteo 'equemi proinu gravio audiatorio, pro suis edidisset , non minorem cachinnum in ss exellavit. quam vel Aesopi, res Horatii e nisula stimi eis, nu tu soloribus.
Furius Vallus tandem in Iani Apologia istini imm exprohat Panato Minutiani liscipulo . his verbis : me Mentior autem praeceptor iste Deus, impressorum pos remus , γῆ Iarii eastigati nes in bellum Linii meedonicum grandi pretio redempsas ab asa ri simo quodam sacerdote palam xes esι 2 intereor ut emendu mur
97쪽
huit restitutum a se Livium praedicare, ipsique Iasredo Carolo Senatus Insubriae post Poncherium Principe, data episti Ia nuncupare : eodem fere modo quo Principum Τacili editionem , quam Leo X. pomae curabat , sibi deinceps cur vit 2 . Eo autem turpi facinore perspecto , quid moeroris, quid irarum conciperet Ianus, dissicile dictu est. Ad Pium quidem scribens: Arborem, nit, Suvendis eligendam , ri postre
re 3). Et maiora questus est tum alibi, tum epistola ad Ia-fredum Carolum, qua Claudiani sui Commentaria secundis c
ris recusa i505 nuncupabat 4). Quamobrem ver infinita
auditorum testimonia et elogia, per discipulos , per amicos impudens Senis furtum palam omnibus a Parrhasio factum Est, eXcussoque a rapacibus unguibus codice , nomine suo Livianae emendationes typis excudi coeptae sunt 5 . Quae pro Iecto aequi bonique Omnes consulent, qui noverint quanto la-hore , quave adsidua cura vel una interdum iis Grammaticis emendatio steterit; utque ex istis reculis tota viri laus, tota fortuna, totum fatum penderet. Ea autem contumelia neque modum , neque pudorem Minutiano imposuit ' iram immo eius ingeniumque vaserrimum acuit , quo invisum hominem Prosternere, atque omnino perdere festinaret. Numquam enim
eae an o amicitiam cum es concilianas; verum eo tantum Con rilis fecerat, ut recuriorem inter Oscitantea inprimeret. Ita- Iani labore Lirium auo tiιulo publieavit. antequam laniena pri ris eius editionis ediιione Iani prodereιur. Sed aeιutum sentiet quanιum hae arto profeceris.
l) Legitur apud Fabricium: Est et Mediolanensis editio Livii j anni 1505. μι. quas passim notata manu Iani Parrhasii seisi N apoli in Bibliothee ι Nobilissimi eiri M. Valletiae. V. Bibl. LM. T. l. pag. 28 i. ed. L ps. 1773. Quao oditio ea quidem mi , quam Minutianus Parrhasii manu expurgatam atque restitutam . pro sua emisit atque venditavit. 2J V. Sax. op. laud. pag. LIX. - Tirab. Stori eo. T. VII. P. t. pag. 162. - τ 3J vid. epist. cit. in Ady. V. Parrhas. Epist. ad Iasred. camι. praepos. edit. Cl. Claud. De Rapι. Proserp. , Medies. 1505. 5J V. Parrhas. epist. ad Psim, io Adpend. -- Epist. cit. OdD'ed. Ca ι.
98쪽
B per in cisa notis et ignotis in mea in Ianum litteras acribebat , criminibvagiae tumuer ex ista sis , Per omnea a gulas nefaria tra se l. Cuius rei ipsas Furius Vallus test
batur Fiatolas improbarum eius moiaticinum conscias et curi
des l . Expertus quidem fuerat Appulus tum a pristina laude , Parrhasii adventu , deiectum, tum magnos illos ex a
te sua quae8tus amissos magna ex parte fuisse. Neque porro tantam laudis quaestusque iacturam Iano incolumi reparare se umquam Posse cernebat. Quo autem celerius consilium per ficeret , tristem senem haud puduit veteres illas teterrimo que aemuΙos suos Aemilium Ferrarium , et Damianum Na tam arctissimo sibi vinculo cociciliare , et collatis viritius in facinus conspirare. Neque erubuit homo , Vallus ait, cum iis in Ianum convirare , adversiaε ροσε ceras caPisia PericiaΟ - , et mera , dorarissim , ceteraque Omnia sva tutatus fuerat Parrha-ώ- M. Accesserunt sceletali obscurissimi quidum eorum di scipuli , et nescio quis praesertim Bolatilinus Panatus Laudensis 3 . Ii ergo veteres novaAque calumnias, tabulariue rotexentes, Parrhasii nomin, quo potuere acerbius, I roscidere si ia i J V. Fur. Vall. in Amtog. Parrhasii. 2J V. Fur. Vall. ibi. 3J Rolandini Panati Inneetinas et Nautas epigrammata in Ianum Parrhasium, manu exaratas penes no/ adservamus; et tum illarum cum istorum lebitores sumus eidem erudito Petro Mazauchellio cui hac de ro epistolas Μediolanum dedorat Cl vissimus Androsius i , qui ex unico quoa in Ambrosiana illa-Tum extat exemplari, easdem exscribendas curavit.
ιὶ Quomodo doeti viri Modiolanenses . vel Mediolani vitam
degentos Panati i vectivas , et Nautas carmina in Parrhasium exceperint . Omnes nullo gotio lectores colligent ex his , quae heic excribimus epigrammatis , quibus impudentes , ae lutiliss triusquo lucubrationes refellere auctores satagerunt. Etenim I Tantius Corniger in utrumque hoc pepigit data opera distico Remi Nauta geras evmm Panarie mactrae. Iani doeta ι at lingua diserta mε . Item et aliud , quod sic habetur :Dum doeιο indoeti tentant mulodisere , dicunt Tum mi , quod mo tam maιε dieιa legat.
99쪽
Immo veluti Parrhasianae laudis fundamentum Commentariis in Claudianum totum consisteret , ininon despicere et comtemnere, verum insectari et exagitare cooperunt. Et quo eiusdem rei praestantius exhiberent monumentum, iniunctum Panato est munus , ut data opera , censoria virgula notaret , r praehenderet, distringeret omnia. At egre votis a Panato re sponsum est. Ut enim tantum iuvenem decebat, quatuor iIIas , quas conseripserat pagellas , si paucula notata in Commentariis Verba excipies , contumeliis , iurgiis , propudiosis
et ineptis totas , ut par erat, illevit, praeclaramque Celm Tam in vulgus emisit ). Defecerat complementum Neri, nomnullaeque aliae paginae , quo aliquam.voluminis 8peciem opus Prae se ferret. Praesto fuit Praeceptor eius Nauta; cesΙectis novis et veteribus omnibus epigrammatis in Janum acerbissimo
stilo conscriptis , typis quoque edidit adiunxitque cen-rae M. Qua insolentia perspecta, a dignitate sua non duxit Ianus vel ab imperitissimo iuvene notata tueri , vel obiecta diluere 3 . Fuit vero qui partes eius ita susciperet, ut ne
Antonius Pelotus autem Panati invectivas hoc carmine lacessero studuit: Ad turbam salariorum. Plena quidem mendis, varioque errore papyrus Laudensis venit plurima panitieis. Loeriore manu iam salsamenta tegantur:
Mιabit minimo eharta tibi preeio. mitto eotora . quae a Vallo in Iani Apologia reseruntur. 1 in Quamvis Rotandini Panati Inoeetinae , et Nautae carmina in Parrhasium. nullam prae se serant nec loci, nec temporis no tam . nec lypographi nomen prodant, coniiciendum tamen est , ut eruditus MarEuchellius autumat, omnia prasio suisso Mediolani dimissa anno salutis 150.. Huic opinioni plurimum quoquo auctoritatis aecedit ox editione Apologiae Iani Parrhasii a Furio Vallo exaratae . quae in lucem prodita est anno 1505. Ex hac autem colligimus obtrectatores nihil in Janum prosecisse et Panati in grammatica . et orthographia peccata ἔ turpem foedissimamquocum Panati, tum Nautas vitae rationem ; et huius denique opigrammata eadem esse , quae prius in Minutianum suderat, parum retorta in Parrhasium.
100쪽
ab ipso quoque vel meliora, vel vehementiora expectari Poterant. Furius enim Vallus discipulus et familiaris eius, qui et vitam pro praeceptore libenter fundere paratus Videbatur, eo Brdore , ea , Vi, ea Verborum copia et petulantia in eum , sociosque aemulos iuvectus est, ut penitus vexa erit, obruerit , perdiderit l). Neque unus Vallu erat qui dant caussam
tueretur. Multos ipse Vallus enumerat ; neque parum erat et Pium Bononiensem suum Veluti nomen quoque dedisse. Ita sane ad eum scribebat Parrhasius : Quod autem me tantis Cias , uit non astam cogitatione , sed etiam convitis vertereseos , νά in με εs Praebene Di oa , agnosco munitatem et Mnffvolentiaim erga me etiam 2 . Atque ita porro Bladarius Vincentinus ad Parrhasium canebat et Eriguos elaPhas culices , Femiantque vota es Φαυε ADEME , vulnera parva leo. Sic Ianum illaesum feriunt mala scommata viagi : Non timeat Phoebum sic pedagogus inera 3). Inter eosdem Iavi defensores habendus est et alter poeta, qui in eius obtrectatores ita cecinit : On Aquilia formica nocet , non musca : Imnia Contemnit timidas nobilia ira feras. O. Metelli Numidiei uerba prompsit in Gn. Mallium Tribunum plebis . a quo apud populum in concione lacessitus iaetatusque dictis petulantibus: Nune quod ad ilium aιιinet, Quiriιes inquit ,
qtinniam se ampliorem putat ess8 si se mihi inimisum dista rit , quem ego mihi neque amicum recipio , nee inimisum respicio ; in eum ego non sum plura dicturus. Nam eum indignissimum arbitror, eui a viris bonis benedieatur, itim ne idoneum quidem, cui a pro bris maledieatur. Nam si in eo tempore huno homunculum nomines , in quo punire non possis , maiori honore , quam contumelia a eius. - mee oris habitu consentaneo Ianus ubi dixit, ad astantes
audistis ait J exemplum quod in eddem pene ea a Metellus no bis reliquit ' Utamur ergo gravissimi viri qmιvito eonsilio , nec oratione eum inquinatissimis deeretemus ; ns dum paria regerimus, eorum similes e Mamuri il Fur. Vall. OD. cit.