장음표시 사용
191쪽
164 Faeiunt in illo negoti quamquam mea sententia leve quod apud Geretium signa manua de ras l acceperis ut aeusandi casus , quum sit , ut ipsi volant , genitivus antiquo more declinatus , ut Maias , familiaa , et id genus alia
Nevii carmen ἁπλώι interpretandum putant 2) , ut accipias eo relegatum ire nequam scrvum , ubi arma, agendis rusatilibus molis , vel alio operi astdictus , in manus inviciat , non in terram vel omnino teste novi despuat aridis ala re faucibus. - I liola una sanna virideant , ne dolori tibi sit , ommittim MDesiderant et in eo memoriam filiam tuam qna maximo prae ins ut studio ). ubi. restituto eodice Varronis in ver lameare, carmen ex Pacuvio citas 3 Hemque mox Ennio tribuis in eodem copiis ἰ sicut rinfra libellum de gnummaticia Suetonii simul et Plinii titulo a testaris. Papiniani moloresu compositionem quasi nimis asperam coactamque cum stomacho respunes , Nel in gratiam aruidae, quem abs te imperitiae damnatum non facile serunt 4, Faruco iure tibi grammaticus , vi utrique nostrum lamiliaris id affirmare sancti ime potest. De Iuvenatibus ab Dione , disses iunt in eo , quod instituta εuspicantur in gratiam rentum principum , Mon vulgo omnium , ut ipse videris accipere b). Mirantur et illud, te nescio euius Annii somnia adnotare in testimonium pro Filio Pictore , Catone , Sempronioquo quum multa extent argumonis , quibus ina non Catonis, non Fabii Pictoris , nou Sempronii scripta esse convincantur, Sed a cuculato flamine , abundante , ut opparet, octo uonficia ἀ
192쪽
det ut in sterilem, vel cadit acla gradum t). Incommode enim ad incessum referri , cum genus ut asse verant ) pulchre con eniat , quod ex equa aselloque muli se gnantur tertii cuiusdam gradus , et generis infoecundi. Dii boni l quibus Elophantida 2) metam tuum sibilis ex plodunt auctoritate nulla suffultum quin et graeca, ratio m ut ipsi dicunt omnino refranante , quod eius inclina-mtinti nomina masculini generis Esso non P Siratia Attuli in medium Pro, te duo nominae L ... - et 'abis ' quorum niter mympionices apud Pausaniana legitur alter Lacaedemonum
quaeris p Adeo exarserunt in me , ut graecas neScire litterasomnulo contenderent. Adit Demetrium , ut in te tueretur nua toritatem suam negavit Se quicquam. meminisse super Ea re. De Cingalo, quo pacto nos explicemus haereo. Suidus ait avem esse exilem et emaciatam quast ,. quod Parumocorporis habeat, inde natum provectium :r Di mendi r 5).. De Portitore 6 , ue causam meam potius agelle Videar, in Iud unum inpraesentia seribam melius te facturum fuissast. ita praecepissea : portitorem: , quemdami v tωrem signi care sod non tabellarium : proinde parum latina Mina, ctim portitorem dici male scintis ausam praebeamus; qui negat inficiari posso, quin apud Lucanum, Columellam, Martialemque Hector intelligatur Helles. portirer , .ut apparet etiam Moecis , nis, meum facere in re mauis in velimus Fn eou od asseris se Herculem coturni civ mu Ser ut B, reclamant, quod a Didyino Urrheoquis tuo disceswris T . - Nesivit E olemni. 8 non recipiunt inier D S eoque a collegio potiss. inum consecratam non legerint- - P mutitis etymologi R.,
193쪽
166 quam mutuaris ab Herodiano , non indiget iniuria tuo pa
rergo , quod scribat inditum loco nometi , vel a signo m tris morum coelitus m delapso, vel ab his, qui conserta inter Ilium pugna, illic ceciderunt; utrique arro τοὐπειειν. - Ηaryaginem Vem nihil Dd rem lacere. - Sed et vener rius apud Tertullianum, non minus ac apud Callistratum t sordet his , quibus via tantum placent. Non enim tam 1evi per illa tempora culPae capitis supplicium convoni re existimatur. Itaque utrobique venerarii malunt legero. - Λαμπαδῶν solenne non idem Promethei Sacris, et Cerealibus rese, Harmerationis auctoritatΘ probant, et Suidae 2 . - Tumulos ex apio tantum coronari, tecum sentiunt apud Graecos: sed Romanos ex omni florum genere facere solitos , extare antiquarum speci lionum in lapidibus elogia. In his legi: M. R. S. . . . N. I
beralitate donauit sis hac conditione , in quotmnia roma ad monumentum Eius deserant , et a serorum manibus uxoria Lea
bene precari. .. hac sibi Cibelles suis et rosa grata Dione a). Cic Tonem praefertur solitum queri Catilinae sepulchrum floribus ornari ; nam illud ex Plinio nosti Scipioni flarum honos In genios in prima Syllaba diphtongo oportuisse scriptos aiunt 4 : sed erratum librarii velint nolint agnoscant. - hi
ero totius caussae fundamenta corruunt, Academicorum Secundum titulo Bortinati, abs te non castigari, sed inverti, ro-Posita regione pro te time Scipionis Asiatica , quo te Pore Philosophis operam dabat; et delassati pro distisi sint, ibi stando et quod emendatur, legitur in Xisin s 54 , aliaque Per-Plura D ea volumen occuparent. - Nam Massilienses a Phocide Boeotias colonos esse refellunt Isocratis et Aristotelis auctoritate, qui prosectos ammant ab Asia f. Nec illud absque
naso reiiciunt fiere et transselare non P . . . . Portam , quod a Caesare in Commentariis identidem scribatur : portare Et evortari, trmmeare costas. - Aegypto suis se nomen adultero Clytemnestra tum credituros aiunt quum testem dederis τ). - Aliquid interesse contendunt inter Ausonii Persiiquo 1ὶ cap. CX. is 2 Cap. CXIV. - Suid. op. cit. T II. pag. Ll2.3ὶ Ita legitur : Sed locus longe corruptus videtur M Cap. CXXXIX. 5 V. Pii op. eit. Emendat. in M. Tullii Cic. opus ad Hortens.
194쪽
iant in angulis et alia , quae nos occupati cottidiano prosi- tendi munere non excepimus : ea Sibi, perscripturi ad te omnia, receperunt Domitius Falco , Petreiusque Caesenus amuntissimus tui, qui mihi fuerunt auctores, ut ego quoque tibi significarem si qua ad me Tabulae detulissent, ex iis quae in tuo oliere abs se deprehensa gloriarentur. Invitus ut
ingenue latear ). eorum voluntati morem gessi; quod mallem bonorum tibi studia nuntiare , quae multa maximaque certe sunt, quam improba obtrectatorum maledicta. Sed ii te admonendum existimabant neque hic esse quemquam qui rectius has sibi partes, Proeter me , Sumeret, assi inubunt. teque mea auctoritate motum iri , ut ea non negligeros. Id Si vere narraverunt , et ita tu statuis , amici ossicio me tunc-ltim , et operam lusisse non sutabo : sin aliter accipies qu0d nollem ), constrictum me Solubor et illud, quod ab optimo
iam animo prosecta esSe iuratus assi aDe POSsum. Quam vel Iem ut praeSeus intuereris quanta contentione tu tuaque deson clam. De meo certe erga te amore nunquam dubitares. Sed
eum aliquando fortasse tibi probabimus crebitate et magnitudine offularum , si nunc iniquo meo tempore non Iicet. Obruimur enim fluctibus invidi ac , quae nescio quo modo Supra nostri ordinis homines undique flagrat , adeo ut nuper etiam Decisse insidius mihi struxerint. Siquidem quum a coena Cuiusdam Senatoria domum me reciperem , ex ictu lapidis in capite vulnus ac pi ex quo vitae dubius aliquandia la-horavi. Inde essectum est , ut haec ad te scrius , quod de-Stinaveram , pertata sunt. Hieronymum quom svoximis litteris milii commendaveras , amplector , ut par est exciditissimum iuvcnena. ct Omnia doniquo Pii , quom. loco fratris germani habendum duxi. Atque ut idem tu facias, ullam a que etiam rogo. - Tuus uti Sum, Janus Parrhasius
EPISTOLA It. Reddite mihi sunt
195쪽
tatis ei ingeniorum sons uberrime , quales expectabam, Di nas eruditionis et Omii. Sic enim consutus adversarios , ut licias a tota area. Iam negotium mihi lacere desinent; auiri molesti esse pergent , habeo Minervae clypeum quo me Protegam , fescem Mercurii, qua vulneribus importunos ameiam. In Diomede tandem silent : in Cingato nondum tamen aliquem finem statuunt , a me conviciose toties excepti. De portitore facile tibi credo. . . . quum praesertim Laurerat Crucem
testeris, in qua carbonem nisi fallor assigis; et putri nota totidem fere verbis signas impudentiam eius Hiena pro Suis osten
tandi , conviciis dumtaxat additis ex suo l). De Claudiano nihila Petreio faIsi. Sub incudem revoratus in manu nunc est. ECCExedivivas iam decurias ad te duas misi ; reliquas deinceΡs. Eas tamen lege, nec prius admittas ad osculum, quam lilia genter exc seris, an dignas hospitio tuo veniant. Omitto iocos et ambages. Is ego , Pie frater optime i Sum, qui ri que serio Nandiam amicis, neque mellifica capiar oratione. Novi libertatem in te Quintilii, doctrinam Varronis , Horatii iudicium e velim penitus exuas amicum , censoris Pers nam Sumas , et quidem servorissimi. Nihil abs te gratius hostlempore mihi posset accidere , quam si quid emendandis lucubrationibus in Claudianum meis adiuvorig. Et potes et d hes , quoniam semeΙ affectu fraterno vincti sumus. Expende rupulosius omnia , curaque ut intelligam siquid est quod
essendat. Adhuc integrum nobis est in Oseris . . . , , Me mesai tuoque et aliorum exemplo caStigare.
m Elephantide inter illos et te convenit ἰ nisi quin illi Poetriam , tu poetam fuisse contendis : in quo Demetrii fidem suspectam tibi esse doleo. Sed illud abs te peto posthac, et eius aetatis et assinitatis initae mecum gratili, de Demetrio Parcius : in eo, praeterquam quod rem mihi gratam feceris,
ossicio tuo satisfacies. Usus es enim eius inditorio , ut a
cepi ; et ipse de te bene sentit et loquitur : in quo velim Potius mihi credas amico , quam bilinquitas ct utriusque ma-Ievolis. - Da pupis extorquere nihil equidem potui. Quae de te praedicavimus , et nullo sere nou die praedicamus , exanimi iudicio proficiscuntur et illud iis, quae de te dici por-Sent , addendum arbitror , quod eadem homine de egregi studiis s ut siquis alius ) optime merito Ionge mi Dura sunt iij Haneus est iste locus , ac proinde obscurus.
196쪽
et ingenua parum videri non propter voluntatem , sed or nonis inopia, quae laudem tuam deterit. Sed ea per se tanta
est, ut alicuius praeconio non egent. Quod rulem me tanti facias, ut non solum cogitatione , sed convitio verberes eos, qui in nos se praebent iniquos, agnosco humanitatem et benevolentiam erga me tuam. Solus est Sol , et inde nomeu . . . is extingui nisi a cunctis non potest. Dii te musis incolumem servent, oi Italiae sol libi excidet munquam. Nain donec supertes erit Pius , i 'liorum quidem iacturam dolemus et nos etiam tangunt mortalia r sed facile serimus ut in praesentia . . . . qui maius certΘ sui desiderium nobis reliquisset, nisi Pius, ulter aetatis nostrae
Nigidius , instar haberetur omnium.' Bisi de Iulio et Musca Appula , perque graium fuit audire quid de utroque sentires. Aestas et anni suum tempus
excitavit Apphlain Muscam. Sed ut sporo ) non agam Aes
Pi calvum , nec exsectabo hyemis adventum e paucis ictibus Conteram. Quis non illud usurpet 2 Arborem suspendio et gendam , Si postremus impressorum non erubescit vlienos labores pro suis edere. Toto iam triennio bellum Livii Mace donicum frequenti professus auditorio contractis exemplaribus , et excussis utriusque linguae scristorἰbus, per summas Vigilias emendavi, mature datin iis in lucem. Ses is a me dictata interchpit, et ita castigatum Livii codicem, plagiarius impudentissimus, emisit. Habeo paratam editionem cum te Stimoniis et elogiis auditorum , quam Paullo post ad te Pr ferendam curabo. Tu velim interea per occasionem sic homianis furta promulges , ut omneη intelli ut ea tibi non pr Bari. Quod nisi fecerint omnes docti, periculum est, ne isti fuci mellificationem periurbent. Qui enim studiorum laborem ferat , ubi se fructu fraudari viderit 3 incidi iam in suspici nem , ex illa Appii formula , cui bono es-ι ab eo immissum in me sicarium , quum videres mse vivo furta si hi non impune cessura. Sed dabit actutum Diis ultoribus poenas , qui
nefarios eius conatus irritos esse . volucrunt. Equidem bonis omnibus acceptus vivo. Larvas ut recte mones Pernor.
Illud grave, in tanta gladiorum licentia versari. Sed quantum Poterit, humana ratione cavebimus alia Dii curabunt. Nec
ita adeo securi bonorum sunt, ut , Cum solum Vertendum sit: habemus adhuc integea principuae studia. Non
197쪽
minus acerbam de meo IaercuSSoro Senalus habuit quaesti
nem , quam si quid in ordinis sui quempiam molitus esset. Una migrandi sola ratio mihi probari posset , ubi cum meo Pio vivere liceret in studiis litorarum. Nihilominus ago tibi
gratias et immortales qui de mea salute Sollicitus adeo Sis , ut no fratri quidem cedas. Utererque mutilio Ope et auet ritale tua , si res ita serret. Cum Lami lione nulla umquam mihi consuetudo : lum accepi proiicere ampullas. De cruce Laureoli quid expectas a me moneri P Putabam clamores ad te iam pervenisse , quum tortoribus hinc et inde Graecis torqueatur. An ignoras bominem torqueri discendis elementorum notis 3 Εmittit in coclum voces. Ε illi, et PGSl a SE II his comparent ii , qui contriverunt in iis studiis aetatem , nihilque proserunt graece, quum nihil graece sciant. Denique Prae se uno, contemnit Omnes imprimis te ut tua, in quem se totum comparat , ut accepi. Τu vero quanti lacias ineptius hominum nescio : certe ego Pingui rh toras aqualiuolo Doufluxis facto , quam umbrae somniorum. Quid ille ad ingenii doctrinaeque tuae praestantiam 2 I eles ad Minervum. Pergamus itaquc qua coepimus, et collatis viribus anseres uti Λ ademia sugemus. Erit Iuno facillimum, si Pius accesserit; et fortasse Ianus ad eam rem Pio non erit inutilis. Itaque uterque invidiam superabimus. Λc ut intelligus haec ex animo
- fideque dici , incipium uti In iij scio tuo , quo tu ut idem facias invitem. Exiscriptis et Ol,sui vationibus tuis exquisitissime seruPol eque elahoratis, accepi senes te Caesarum vitasESSO duodecim cx Dione translatas a Merula , Verriumque
vel ut alii scribunt Velium Longum de Orthographia. Si curabis ut ea non desiderem , dabimus et nos Oscram , De te ΡHeniteat'; Sive placeat habere reliquus eius au tori8.a De motrio versus in latinum vitas , sive Probi Catholica , si VCquid aliud ex iis , quorum copia nobi siost , Sit oxbitrium.
Opera Codri. de quibus egit iccum Petreius, ex PeClo : PCCu- Diam numerabo si iussoris . Opto tu vulcro , mi Pie , et tuos Omnes , ininio D tros, qui hu; cliam igi iis, a me Salute dicas velim.
198쪽
Ad Alduin Dium Romanum. Aulus Ianus Parrhasius Aldo Pio noni auo S. P. D. l . A musis Oportet absit et a Grati iis , qui te non amat , ad
promerendos homines utriusque linguae natum. Tu graecos. 1ὶ Quas nunc do, Parrhasii ad Aldum epistolae, eodem sane vitio quo praecedentes laborant: quippe uult i istis quoque inest
anni locius nota ; noque oditas fuisse liquet: quin etiam earum alteram haud integram , sed principio haud fortasse paucis mutilam , prout quidem habui, asseram in tueum. Verum res quamvis ita prorsus se habeat; eas tamen anno 15lis desinente , et quidem Romae elucubratas puto, qua tum synctatissima in urbs Parrhasius publies oratoriam profitebatur ; et id quidem tribus argumentis. s.' Se adsiduo docendi munero lis incri in ipsis scri-hit noster ; et de lusibus in Priapum agens : Carmen obscoenum, nil, Maronis. aut unius certi poetae non esse, pluribus abhinc a nis quum Mediolani profiteremur . ostendimus. Atqui si eas Vincentiae dedisset . quemadmodum et alteram, quae inter epistolas elarorum Virorum editas venetiis anno 1556 habetur; nunquam profecto sic loquutus suisset Ianus ; vix enim annus , vel si id quoque mavis, biennium erat, ex quo insuhriae finibus egressus , in eam urhem concosserat. 2 ' Quia Aldus in epistola ad Bembum ante Virgilium editum anno 15 L . tum se huius poetae lusus ait impressurum, quum correctissima eorumdum exemplaria , quae ipsi Bembo erant, accepisset; et Naugerium , qui in emendando Virgilio incumhebat, pluribus exurnat: nullam Vero Iani, nullam castigationum eius in eam mitionem Offendimus. 3. Andreas Asolantis Aldi socer , et in munero tyPographico successor , Venetiis anno 15' edidit: Dieersorum poetarum in Pti sum lusus . P. Virgilii Maronis Catule tu , eι stia nonntula , quae falso Virgilii ereduntur : atqui hoc titulo relatam Iani do obse ni earminis auetore sententiam exprimi videmus ἰ insunt Praeterea hac ipsa editione omnos in iisdem carminibus Parrhasii emendationes, prout sedula collatione notavi: dicendum est igitur , epistolas a nostro anno 15 l . desilientu elucubratas : Aldum prout Ianus emendaverat, tua poematia castigasse et ad editionem parasso sed eo mature vivis erupio anno 1515 , pridie nonas Februarii, Λndream Ag .lanum ea sic exornata et paralai quemadmodum de quam plurimis aliis scriptoribus constat i typis excudisse. Neque autem negotium facessat . quod ad sidem
199쪽
tu nostros ignotorum antea codicum suppellectiIi locuplatasti i : tu bonarum artium parentem vitaeque ducem philosophiam , publicatis Aristotelis , Aristotelicorumque commentariis, a situ vindicus 2 ; in quo veriorem tibi Iaudem comparasti , quam Teius Apellicon 3) , tum quod in longe Plura diffuderis exemplaria, tum quod ipse de tuo nihil addis, ut ab illo factum dicitur ). Incredibile quidem dictu,
te studiosius agere posterorum negotium , quam diligentissimum quemque patrem familiae suum. Sed illud longe magis, quod in lautis occupationibus anxie rimaris omnia , nec d mestico iudicio contentus , ad amicos etiam refers, ut nuper ad me de Virgilii iuveniIibus , ita nampe plerique V aut ea poematia, quibus ingenii tirocinia deposuit. Ego vero , t metsi non plus ocii, quod quivis alius, adsiduo docendi m nere districtus habeam tamen ossicium abs te meum desid rari non sum PaSsus. Utinam ceteros exemplum moneat , Ut quisque pro sua virili Parte hanc etiam rei literariae Provinciam capessat, ut aliquo te labore levet Sii: euim gra eae Iatinaeque per is disciplinae pristinam dignitatem brevi recuperabunt. Ast quia magis hoc optare , quam Praesta licet , ut cessent alii , si minus rem, volutatulem tibi certe
codicum Benabi hanc editionum eum tam dicit notiuardus f V- Annales O P imprim. des Aid. T. I. anu. 151.. et qui γpe citata epistola ad Bembum , cui uni . ut mihi vitetur , ille innititur , Aldum expetisse Bembum ea exemplaria peοdit . obtinuisse vero non prodit. Quo autem omnibus probetur rum , ut mox dictum est . ita quidem in habere ; singulis epistolarum locis , quibus eae castigationes Occurrunt. Aulinas Iectiones editionis citatae , quao ab eruditissimis Burmanno in Authologia Latina , ei Heynio tu virgilii editione proseruntue in medium ,
200쪽
Carmen obscoenum Maronis , aut unius certi Motae non esse , pluribus abhinc annis, quum Mediolani profiteremur , ostendimus. Et Virgilii quidem , quod argumentum a virgianali eius verecundia abhorret. Ovidiusque ad Augustum, dum quasi praeiudicis se tuotur , et omnes qui lascivius aliquissante se scripsissent enumerat , hoc opus, impura rerum Ue horumque Iicentia non parum sibi Patrocinaturum , praetermisit e id quod facturum fuisse non autumo, fit Maronis,qnem maximi fecit Octavius , aut alterius auctoritate fultum Dosset. - Abstinuit, inquis, Naso a viventium nominibus, ut ipse de se praedicat:
Bis em mcce id quoniam Praestantia candor
smina Dinorum dissimia re iubet si). Esto Quid tum p Nonne fato iam iunctum Maronsem e cinerat illa versu 2 p. . . . Nam quod post aetatem Nasonis obscoenum carmen in lucem venerit, equidem mihi sacile se suaderi non patiar. Quum Seneca Nasonis aequalis et condiscipulus, ut indicat in Partitionibus, inde veluti ab insigniis in lum poemate , Versum , quum adhuc itaret ad Bhetoras
recitatum , dicat, etiamsi memoriola lapsus Ovidio tribuat ,rit alibi Τibulli pentametron et Arida nec pluvio amplietas herba Iovi a) , vel ab iis deceptus , quibus inquirendi negotium dederat , ut Quint. excusat, vel librariorum negligentia corruptis ut solent exemplaribus. Etenim si petulantissimum tamque fla- M V. Trist. rib. II. v. 570. est seq. 2J Ovidii versus haeie lesiderantur. Sed nos haud perperam
'Coniicimus Ianum eos intellexisse , qui paulo post relatos se Hriuntur , scilicet: Et tamen ille tuus felix Aeneidos auctor contulit in Tyrios arma virumque toros. Nee legitur pars ulla magis de corpore toto 'Quam non legitimo foedere tunetus amor.
Phyllidis hie idem , tenerosque Amaryllidis ignes
Bueesteis iurenis luserat ante modis. Quibus sane versibus Virgilium aperte quum innuisset Ovidius,eMm iam vita lanetum omnino dicendum est.
IJ V. Tibull. lib. I. Eιeq. ad. Messia. in diem eius Natat. v. m.