장음표시 사용
181쪽
do liatre excusas suisse eas institutiones. Nec porto facile': quis in animum suum induxerit Paullum , ut ea expungeret, tam vile facinus Patrasse , ParaSse nempe ni iam editionem , quae Paternae Omnino speciem praeseserret 7 Nequo Praetermista verba vidcntur scite locata ubi ea fuisse Barrius est. Ita enim ibi scriptum. Idem quoque habetur apud Attitium D ttinati antim , et in fragmentia illis an 'tiis sine atictorisin mine , quae Ianuε Parrhaεius homo tilritis e linxtiae Ges s- simus,secum Mediolani publice bonas literas prosteretur , eu dis. Ceteri vero omnea, quos ipse legerim. . . . Ubi illis vor
his locus 2 Quod si revera fuerunt in prima illa Aldi Pii oditione', et ea Paullus expunxit , fecit, ut puto , quia nullus
Eis ibi locus erat. Quando in Porro furtum istud lactum limriemus 2 Quum Pat Himius desunctus est. Esto. Tum vix Paullus decimum annum numerabat. Dati sunt codices a Sotipundo PAbsit ut do tanto viro ea ne cogitemus quidem, putemusquis tum lacile sacrum ius depositi violasse. Praeterea si hisce in rebus plumbei omnino non Sumus, nullo negotio per ipimus , quaesita illa Aldi silio si vellemus , adscribenda autem Parrhatio nequaquam a nobis essent. Praeterquam quod imperit Aldino opusculo epigraphe illa praescripta est, cum nec aliquid abstrusum quaeratur , vel solvatur. verum et quae di seruntur , ot disserendi modus , et ab eruditione . et a stilo Parrhasii quam longissime absunt. Λ Idus Λcademic de qui Busdam ex Romana vetustate loquitur Parrhasius uulum , teste Cyminis , Veterum nuciorum loca inter prolatu; fuerat l) Quod si ea quae habemus Parrhasii qua ita vel id perditi oporis Pars , vel amisiaS Similia sunt, qui ea cum Aldinis conseret , haud lateri dubitabit, Aldum in suo epigraphon tar
lum , et eam malu IOCalam , ex Parrhasio mutunsse 2 . I. XIX. Quidquid tamen de his sit, sive deperdita, sive quoque inedita respici s Parrhasii opera et nonnulla et ea Exquisita sunt quae typis habemus excusa : I. Cummentarium
haec Patruus noster seripserat, idem ipse scripsit de eadem re,
182쪽
nompo in Raptum Proserpinae Clauditini. II. Quaesita ser viastolam, III. et nonnullas literas ad amicos stimiliares si . Hii vero per Parrhasium stetit quin reliqua in vulgias 4 mitterentur. Immo quum gloriae esset cupidissimus, haud parum moeroris suscipiendum ipsi fuit, quum ea gloria fruiturum sentiquando desseraret. Haec Martvranus e Parrhasiva avia et
Praeceptor me . vir mogno immis, quum vitam a me . . . ut maxime Prudentem decet. tamquam e Meculo assidue Pr
viciens hominum , in qua vivimus , imbecillitatem ' ne , ut ante nostra tempora plerisque accidit, simul cum visa nomen interiret , Omni Uere , cura , Miadis, diligentia noctes diesque -que a o la rurit , ut non absque merorum utilitate immortalitatem tibi , εl ipsis innidis ad Obantibus compararet 2). Verum mullera obstitere , quo et mulla omnino et absolute conficeret , et persecta, et absoluta lupis evulgaret. Etenim. Ut tum erat scholarum mos , perraro admodum auctor qui enarrandus suscipiebatur , ad finem usque cum Commentariis Perducohatur. Quamobrem opus erat, ut plerique auctores tantum initio interpretati iacerent, quum ex munere ad alios aliosque commentaria conficienda conferre gradum oportHrct. Accedebat perpetua illa peregrinatio , qua fiebat ut plures commentarii in eumdem auctorem conscriberentur , quo Praeceptor se captui auditorum accommodaret , et multi impe secti relinquerentur , ut tomimrihus, et auditoribus ii Ser- iret. Illa rostremo egestas , qua adflictatus suit, omnia cOufecit. Iam superius do iniquitate sortunae Suae Se conquBrentem audivimus , praesertim Mediolani 3 . Romae vero P stremis suis temporibus hunc in modum ad amicum scribebat i Quod si idem Lingultis Michael , t ius ouctor meae tranquisti alia operam deuerit, tit a nostro Principes Leone X. )Πm tam meae fortunae, quae ea treme misera vel glebam silsit Catalogum veterum scriptorum a Iano nostro editorum , nec non set operum omnium ab ipso Iano exaratorum, suapteque vel aliorum cura in lucis usuram emissorum , ad ealcem huiusce Commentarii, amico lector habu his. In lorea videsis quan su
apertissime habentur. 2ὶ v. Epist. ad Cardis. de Areo fis . anta Dominent. in Arι.
183쪽
--μυra , quam ratia mae dignitatia habeatur . . . certe ia
Ud ingenii , si quid eruuittania in mes . ai dyaendi commo-
a motione eorum , Di nobιs ad eu fin uitalem sti missitaverunt ἰ ut ri idem fructum posterilao inde percipitia accestum referaia Pontisci primum Maaimo, deinde S vis nostro Per quem concitiata mihi Ponti is notantas est si). XX. Neque landem postrema Bhetoris laus Est incredibili studio incubui e , quo delectissimam sibi pararet hibliothecam. Ubicumque locorum fuit nulli sum tui parcens et libro et veteres codicos collegit, et emit. In Bibliotheca Sanc nostra Begia , quae Parrhasianae reliquias excepit , Plurima sunt, quae OStendere nobis quodammodo P sunt, quae , et quanta ea suerint. 2). Si enim excipias omnes veteres '- osque ad aetatem suam Grammatic , Rhuloras , IutcrPretes typis excus Omnes Latinos scriptores per Plures typograptios emendatos ἰ Graeci sane et Latini eodices MM. otia tacei vel membracei plurimi sane sunt , et plerique nobilissimi. Nulli quidem magna vetustas, si Lycophronis codicem excipias verum Plorumquo nitidissime exscri yti sunt, ut quibus lacillime credus , quum ipse in Latinis suisset cani
Iientissimus , et in Graeclis cum Demetrio socero nulli Νocuri
dus haberi possit. Quid uulum dicendnm fuisset, Si integram
excepissemus P Id vero eo amplius mirum debet esse , cum tanta in modiocritate familiaris rei versaretur, et tune et C dic , et libri magni omnino starent. Ioseplius Profecto SC; liger absque ea codicum copia, qua Parrhasius utebatur, quumque minoris libri emerentur, sic ea de re queret,atur : Quia vetat, inquit, inter ma verum dicere Z Uno morbo laboramus, Penuria tibrorum. Immmi prelιο bibliothecunculam adorno uuae Ciam aliis med cra in Collata , ne plebei quidem biblio- Polae laberna dici ris a r et tam n non aut O fateri 9Maκια haec frivolia mihi constet, quae, Stros saE DS ea hau-
184쪽
riunt, et desiderium vel Politis sitim nos num non inplent l . Et alibi : Nescis quom immani pretio bsbliothecam mihi P
rem. Viae MMO vulgiatissimos libros , et tamen eos stim-ptus feri , quos in rationes expensi retulisse Pudeat , adeo me Pavertatis. meae Inidet, Poenitet iacturae Quid porro dicemus de sua sedulitate, et alacritate qua in literas ferebatur, si animadvertamus eam quinquies deperditam, abrcptam,
WSSumdatam reparasse et restaurasse P Nec etiam querar .
ipsa verba Parrhasii sunt, instructissima librorum supellectili quinquies ab ea Fortuna 1 me spotiatum , Portim Proedoniabus immissis , qui mare Scultim redderent infestinu , Purtim qui putrium diriperent meam , partim qui pluma utilitatem, quam amotiti religionem facerent ia . XXI. Quum ergo ex his omnibus satis superque Probatum sit , ut putamus, qui Parrhasius fuerit , haud ingratum lectoribus fore puto si , veluti appendicis loco, brevi Mimam heic bibliothecae Parrhasianae ad texam historiam , et praeci sua quoque quae adhuc extant, qua maiori possum colligam Brevitate. Comparanda igitur bibliotheca a primis certe annis incubuit quumque nequo in gente Sua , neque in Sua civitate viri in amoenioribus literis insignes extiterint, certo quidem Paterna ope , sed et propria industria ii colligendi sibi fuere. Et prima iactura tum mihi videtur lacta, quum Corcyra Se in Patriam reciperet : primum enim se bibliotheca
spoliatum ait, prae notis immissis , qui mare Siculum re uerent infestum. Et tum sane per totum mare et Turcae, et ceteri barbarici pyi atae , et raptores discurrebant. Besecit Sa ne ut potuit et quum enarrare auctores Consentiae C PI Set , haud parvus certe numerus librorum Pra to ei eSSE OPOr-lobat. Crevit bibliotheca quum Neapolim accessit et nunc multi heio empti a se inscripti leguntur. Verum quum Gallorum i dventu in Patriam eos tutum. ut Putabat, in locum
traduxisset, capta a Consalvo Corduba Patri 4 , et Par
3 V. inst. ante praelaei. in Epist. cie. ad aιt. M Anno se ilicet 1.M . ut ex Muratorio deprehendimus. V. Annali ec. T. Xli I. pag. 392. ed. Nap. 1785.
185쪽
rhasiani Iibri pessumdati sinit: secundo euim , Ae amisissu Bibliothecam ait, quum Patriam diriperent meam. Restaurata iactura est Lupiis , Neapoli , Consentiae. Verum quum
tum Grammatici frequenti Ssime codices , PraeSertim Veteresve arent, et Penes Se alienos , Ut consurretit, Vel legerent ,
haherent; facile seri potuit , ut quum Parrbasius Romam
petere cogeretur , multos in Sarcinulis libros codicesque deesso comperiret, et Sic ab eis libri eius tertio surriperentur, qui pluris utilitatem, quam de siti religionem facerent. No-que sane quarta librorum iactura ab ista diversa suit. Multos sane Bomae libros et codices emit : verum multos et amicis commodavit , ut celebrem illum Lycophrouem Penes Laurentium Venelum s) , penes quem vel Per multos nu- nos , Vel fortasM perpetuo mansit. Quum vero trepidu' ut
sestinus Roma discederet, seri bene potuit, ut multi ea de
causa vel non quaerereritur , vel non redderentur. Uuum nutem quinto Bibliotheca Parrhasiana Iessumdata suo. it , vidimus nempe cum a Gallis , Germanisque , qui Venetiam tu festabant , eum qui Patavio excedebat omni fere supellecti
XXII. Hanc vero Parrhasires ita per decennium scro ex-o avit et instauravit , ut vero una e nobili hus absolutis bibliothecis existimari potuisset. Qui mobrem quem immatura So morte abrisi praesentiret, virum doctum et do se optimo meritum , Antonium Seripandum suum et de scriptis et Bibliotheca omni instituere heredem decrevit. Erant sane Parrhasio duo nepotes ex fratribus filii , et ii quidem et ointimis moribus , et artibus impleti , ut magnopere a Cyminio Iaudurentur 3 . Verum quum adlluc adolescentes essent, et res familiaris tenuis , iure verebatut Parrhasius, ut et libri, et scripta brevi inopia disperderentur , et asse Venumdarentur. Neque Porro Uta aliqua erat , si in eorum manibus manerent , ut scripta sua aliquando in lucem emittenda fuissent. Morti ergo proximus Ianus , testamarito consecto , h sit V. Comment . in Rapt. Proserp. ' 2J V. P. I. S. XXIX. pag. M. et seq. 3ὶ Vc Epist. e: t. a i Card. do Aetoliis , ante Comment.
186쪽
que sorvarM P set , et Scrista sua ina ulgus quam primum edere. Certe Omnes qui de scriptis Parrhasii loquuti sunt, certa visi sunt in fiducia esse ab isto herede typis vulgula quamprimum recipere : QM- libros, Murtyranus ait, ut Par est, ingenti literatoriam eapectatione , tibi commodum erit in lucem dabit : Parrhasium enim ut vivum , ita nunc communi momtalium 1alo defunctum et colere , et ornare non desinit. Ni-eolaus Salernus. - ni fatum provvidus haeres Triste premat , mPiatque auum de nocte aiatanti Purrhasiam : Muia vereor , faciet, venerabile namque est Romen amicitiae , numqvam patietur tit Aiatis Perpetua meritae fraudetiar laude coronae ἰMe alnei incassum vim a tot abire labores. Sic ego per cli videor praenoscere mentem mereuis , dignus alud a sti edere tantis
Qui fuit.: aeternae Iani μει funera famae
Conmiel , et cunctis secum cetibrabitur oris l Parrhasio autem defuncto longe aliter, ae is vivus constitue rat , evenit res. Nam quum heres ahesset, neque aliquis vel propinquus, Vel civis o re Sua putasset servare ea quae vel
Neapolim , Vel alibi adducenda erant; et scri pia et liuri a stracti , et subrepti sunt maxima ex parte . seminius quidem ab nepotibus Parrhasii Charisii excit bendi potestatem habuit 2 . Bernardinus Martyranus porro : Omnes pene, ait, Parrharii
Digilias, viae eo defuncto , ramia imis tingui a Occuparunt. Et iam ipse a Patria tunc a Mem , nec tantam iniuriam Pr putiare m-- , actum profecto de iis Esaia , fundit que occidis.EM H. . . . etc.. 3 . SeriMndus autem ut haec solvit, hereditatem suam et vindicare , et adire decrevit. Quam rem una cum docto et familiari viro nobilissimo Decio Apriano Bruticis prosectus est, quo et subrepta volumina recuperaret, ot cuncta secum Neapolim reduceret. Fecit saue magna ex Par-
187쪽
lo; Martyranus sic : Actum profecto da iis aestis fui et,
fundatisque sociariaent , ni Antonius Sem an a vir non minus probitata, quam manuase Hamus, hiam Odivam pesti prorii
set l . Ianus Anysitis duobus epigrammatis hoe iter cecinit illud sano ad Seripandum scribens Cholchicas expeditioni
Peliaca fretur misi manus inobis Reyum. Phasidos ad fiuctua , Ponti aerula naMEFlorea Graeciae, ut amferrent duce Iasone Peliam Arietis auratam , forti data dona Gradiso. Morum obiit Phoebi inter ea Martiaque amera Arrhaiatia , quem clara ferunt moniamenta Pre orbem. Haeredem unanimem librorum his acrimit - - , Te Se arida : manu cum lecta inia tua auro H-- , - donum acceati Lia Nia in arva. Ar iam O a vigilea fuit evia ara dracones.
nias m orea non Philadelphicis 3). . XXIII. Parrhasiana autem hereditate vindicata , libros Noapolim secum duxit , suisque addidit unicuique autem hrevi elogio addito, eum nempe Antonii Sesandi Iani Purinarii leuamento se . Ipsemet haud diu superluit, nam sit V. op. eit. - 2 V. Jani Anys. Sat. lib. V. pag. 93. ' 3ὶ V. Eiusd. Poem. Var. lib. Vii. Pag. 974 etc. in V. Catal. Bibι. Lut. HS. Reg. Bibl. Bora. ed. Neap. 182I.
188쪽
phidio Nonas D embris 153l ot lato suo functus est. Parrhasii vero memor, et ipse testamento iussit ut tanto viro suorum studiorum comiti cenotaphium in Proprio gentia suas Iarurio excitaretur l . Frater Hieronymus , vir qui sanctit te ilae . Solidaque Pietate insignis , ad maximas dignitates Properabat, Onauium heres factus est 2 . Qui propterea et Parrhasianos , et si alernos , et suos libros in unum eo tulit: qui idcirco quum tu maximum numerum excrevi Ment, finiuit, fratrihus suis Augustinianis ad Carbonariam Biblioth ci in constituere. Be quidem era anno i550 supra gentilitium sacellum , quo fratris Ossa iacebant, bibliothecam excitavit , ibique libros omnes disposuit fa) inter quos et pra stantia et numero , ntisque dubio , Parrhasiani antecellebant. Clarissimus Montis onius i Haec biblicisheca, ait. S. Dam iis uti Carbonariam αλι Iani Parrhasii fuerat , viri docti, et Demetrii Chalcondylae frieris. In multis autem codicibus
eiusdem Iani Porrhasii notae riua manu eraraeue Linc et im
quoque deincops sensim vel incuria , vel malitia Monach rum deminuta est. Monuanconius sane spectatae fidei vir rIanus autem Parrharitia, inquit, bibliothecam mam Antonio A ripam testamento dedit, inde Hum M Augustinianos de lusa est. Olim numerosiorem bibliothecam a Batavo quodam emitis
lὶ Ηοc eenotaphium, cuius meminit Caepar Engenius in sua Neap. Sacra , ita habetur . IANO PARRHASIO
QUOD SOCIUS IN BE LITTERABIA FUISSET ANTONIns SERIPANDUS
Legitur quoque ap. Mabillonium , cuius V. Mureum Bal. RL pag. 108. g. 23. Lutet. Paris Inno 1724. 2ὶ V. Μabili. op. cit. ibid. - Andres, Aneed. Graeca, et Lat. et . pag. XXIX. - Giustiniani, Memorie ee. villa R. Bibl. di Napiat , pag. 50. 3ὶ V. Eosdem. modo cit. sui Diar. Bad. pag. 301. 5J V Op. cit. ibid. -- Iter Bal. pag. 110. edit. Lutet. Paris.
189쪽
multis eodicibus, maiori stipes etilis Parie yniaci tam fuisse amem tis l . Quot porro non desunt a Chi carellii astate Ubi diplomata, epistolae , elegiae , carmina reliqua , et alia liuiusmodi innumera 7 Multa quoque Eubrepta accepimus in i inrturbatione illa , cui haec Princeps Urbs , et Begnum t tum obnoxium ruit anno i 799. Quamobrem quo Pai rhasiana scripta et lihri meliori fide servarentur et tuerentur , pauialo post , quum BV a haec nostra Bibliotheca constituta est, in eum quotquot colligi et inveniri potuere translati sunt, ubi sub magnorum virorum tutela illustrandos potius, quam silentio vel tenebris premendos confidimus.
LPISTOLAE QUATUOR ADHUC I EDITAE .
Milices duae ad Ioannem Baptistam Pium Bonoviensem , t duas ad Aldum Pium Romanum. EPISTOLA I. Ad Ioannem Baptistam Pium Bononiensem 2). Debeo tibi multum, Te vir optime, quod ex omnibus
qui Mediolani profitentur , unum me tanti seceris , ut iucundissimo lucubrationum tuarum fructu Carere nolueris. Equidem doleo quod inpraeseulia nihil eius generis in manu sit , ut te remunerari digno possim et dabitur aliqua fortasse copia, quae te Iegontem fatiget, ut tua me delectarunt:
2ὶ Quamvis hae duae ineditae Iani nostri ad Ioannem Baptistam Pium epistolae nullam prorsus anni notam exhibeant, quae lectorem doceat quam in urbem exaratae luissent : nihilo tamen secius quaedam in eis ossendimus , quae bene inspecta et pensitata . rum plane eo ciunt. Eae enim . ut leetoribus mulo negotio patet , totae sunt prorsuη in eiusdem Pii emendationes in marios auctores; obiter vero quosdam ipsius Iani casus , alteramque oditionem memorant Commentariorum in Raptum. Atqui Pii umendationes in varios auctores in lucem prodierunt Bon vitae a pud Ioannem Amtonium Platonisum de Benedietis, die
190쪽
sunt enim quae studiosas impleant aures , anilnos Studios . rum capiant, alant ingenia , quibusdanique velut iniectis aculeis excitent id quod frequenti praedicavimus auditorio, quod ego non tam heiae volentiae erga te meae , quam Vero iudicii iustimonio datum volo. Nec alitor liomines accepisse video ; qui Si quid inventu: . t in tuis Observationibus , quod offendat , a me qui Probaverim, velut ab auctore, rationem quaerunt i Omnia rimantur , etiam Per calumniam. Quaedam Pro DOStro castu delandimus :. aliqua su ut eiusmodi de qui-hres ad te r'serendam duxi : non enim dubito, quin in tantarorum notitia tibi ratio constet, et in promptu sit ossa, quam
cerberi saucibus obiicias , ct canum latratus Omnino compescas. Quae vitio dant sere sunt haec. - Diomedea necessiatas unde in adagium Venerit , ex auctore Graeco Zenobio declaras. Addis et Suidae testimonium vorbis abs te Latinis hunc in modum : Diomedaea necessitas proverbium a THEODel a Thrace si . Negant hanc ex fide interpretationem videri, dicendumque suisso a TFdEi idest a filio I ydei Diomedo , veta Thrace 2) quoniam graece sit απο σου I'υδεως , ut intollixas patrem , sicut in illo Martinis : Deiphobe Gla ui , filiam Dos intelligimus. Contendunt ii pud Suidam nullam extare rationem quod Udymes et Diomedes Subrepto Palladio, navigarint , ut abs te traditur. Habes Suidae monimenta 3 rem
x Ianuarii, anno 1505 ; et Commentarii in Raptum quorum duas lantum decurias redirivus Ianus dabat ad eumdem Pium Modiolani , ut dictum est P. I. g. XXIII. pag. 67. et XXIV. Pag. 70. J, sub incudem revocati suere pridio Idus Deeembris 15M , o praelo vero dimissi anno Domini 1565. die XXVIII.
Augusti iuro ergo hoc ipso anno 1505 , ot quidem mensa I Duario , vel ad summum Februario datas fuisse istas opistolas tenendum est. - IIeic tamen lectores monendos arbitror i laeda corruptas in quibusdam locis . et depravatas , inscitia quidemot imperitia librarii , easdem epistolas ad nos pervenisse ἔ Pleraque me in elis emendasse et restituisse. Quod si vero quaedam adhuc ossendent clariori luce quodammodo indigρntia , me sciant oportet castigantis non auctoris munere Iunctum, Davique, ut dicitur . non Aedipi personam egisse. s 1l V. Io. Bapt. Pii Adnot. in Marios duetores. cap. I. edit. cit. 2J Hanc emendationem prosuri quidem Pius in suo ad Le-etorem monitu: attamen eam a Parrhasio datam non dicit.