장음표시 사용
191쪽
Propert. lib. legis. Allusum ad LipΤeis em circa quam scriptasunt illa verba. lib.a. IS.
ro appellas illud Salu Regma Non tantum non pudet vos vestri dedecoris, scdis iactatis. Vnde ille desunctos salutandi ritus, nisi a gentilibus, qui ita suos Diuos, quos ipsi celorum ciuitate donassent, salutabant sic sane Herculem tautauit Propertius: Sancte parens salue, cui iam fauet assera Iuno.
Salve vera Iou: sproles decus addite Diuis.
Ita tibi Lipsi, odisque omnibus Papistis MORI RusANTi uotis, sed profanis,superstitionisq; esse placet. CAP v T. XXXVII.
templum Diu sacrum ire, di precari Exsequitur, cere-Mm emit, ruessae iubet accendere , accensumque ante aram
Nullum templum Diuis, sed Deo Domino sacrum esse debere,in suisse ostendit vetus eius vocabidum quod in conititutionibus quae Apostolis tribuuntur,v catur rue αυν Domi Iucum, vel ardes dominica. Cerci accendendiis diuis apponendi vanitatem fiamulis impietatem ad caput trigesimum-quartum supra ex Tertulliano ostendi. qn repeto, ad palpabilem quam hoc capite narras, impictatem rcprehen
Mater toto corde precata prostiae salute, pro su solatio, d reum redit. Pubi e die filia mutat: sed sequenti bene manesiuit, sese vesit, calceat, descendit. Miramur parentes oerreptiagaudent Mater, Quis te alleuauit, sivestijes Illa, Egome, inquit Sine aliqua operara Sine ulla. TumisHiserio gaudereo agis, cum ambulare, sedere, stare, omnia pro sana facere vident. Et gratias ergo Pisae agunt, daminopinatam eisalutem marito adscribunt, o diuulgant.
Mira res est, tam caecos esse homines, tamque ingratos, ut cum Deum pro salute sint precati, creaturae t me acceptam serant. Id ego non primus, nec tarn privum
192쪽
φΕΥΔΟΠΑPΘE NON. 1i primum factumqueror. De talibus, quales erant hi, deqsiibus tu Lipsi loqueris, his verbis queritur Lactantius,&reprehendit Nunquam Dei meminerunt, nisi cum inmm .
tu sunt. Postquam mrim deseruit pericula recesserunt,tum ιζ αμ
vero alacre Deorum templa concurrunt Deo autem,
q*em in ipsa necestate implorauerant, nec verbo quidemur tias agunt; de ex rerum prosteritate luxuria, ex luxuria very v vitia omnia, sic impietas aduersus Deum nascιtur. cutiam istud ex causa putemus ' nisi aliquam peruersam potestatem, quae veritatu semper sit inimica, quae humanis erroribusgaudeat, cui umcum ac perpetuum sit opus, offundere tene
bris hominum cacare mentes , ne lucem videant, ne denia
que in coelum aspiciant. Et tu Lipsi istorum accedis impietati parentums Ais enim merit ei rumirum Diuae alutem tam inopinam adscrijsse.
CAPUT XXXVIII. DRaeter miraculosam fabellam, seu fabulosum mira L culum triplicis superstitionis bullis turgescit hoc
caput, peregrinationis primus error est, vobis, gentilibus, Turcisque communis Eas suscipere Turcas patet, Pet Bellomus clementin lib. s. titia in glossa. Et ex Petro Bellonio obseruationum Gentiles suscepictetustatur Iuuenalis: i j.cai. si candida iusserit NIbit ad AZUptiformea irisque petitasA Meroe portabit aquas, staret iis ade
Secundus error in numeri obseruatione;ter enim ais aegram illam virginem mittere ad Diuam, aut tertio illuc ipsam ire decreuisse. At cur ter Dan desperabat de solita Diuae bonitate, quae Anus Verreγέ i, cum semel M, ,
tantum, vix venisset, membravi oculos alteram i vitam reddidista supra dicitur me ternariinumeri superstitione, quia supra di etiam, praetereo. Tertius error est, quod sacrificulos Isticum sacrum pro ea obtulisse dicis. Quod demum Sacrificium mussae, Dominicae coenae mimum, non destinatae ad hunc v- sum. In sui memoriam, Lad mortem, uam pro nobi c. r. ii.M. subist, annuntiandam, hoc sacrum Cnristus instituit, e . M non
193쪽
non ut pro aegritudinibus corporis depellendis Deo
Lips I, S. HAdriana Gousa, quae ab annis iam triginta-esosumdafacta erat, ad Diuam Aspri collem ι, milis ἐν amerau, tum noctu quieti se componeret nondum ιiam dormi-- vidit adflautem lecto Diuam Vi='inem, quae oculissuta latis intentisque aliciebat. Primum formidine aliqua comreptas sed depuli , adpreces θωerris, sanitatein ab ea supplex rorat Statim Diu manum exserit temptu tru Τοῦ tu capite ei tanWit, an rito ociιlosci verba addidit, quaedereVirgini non es visium.
Apoe.1 .is Anima Virginis est in coelis. Quid vos euocatis quid turbatis sed commento Diabolico defunctorum animas ad terrestria ministeria redire fingitis Porro, quemadmodum supra ostendi vos, quidquid maiestatis, honoris, officij, auctoritatis Christo tribuitur, eius Matri tribuere cita hic facitis eam cum Christo iraculorum splendo e certare. Ille Ierosoly- Io .s3.&ν. mi virum triSinta-octo annis aegrum sanauit. Haec totidem annis turdae auditum red1disse tacitur. CAPUT L. Vadragesimo capite, malo aliquo actus Genio, Genium bonum fingis suggestorem. CAPUT XLI. CAput quadragesimumsrimum est decade daemoniorum G γύιμον In quo examinando, schedae Gallico idiomatem adriani Huberti tyDis Antue piae de lituus capitis argumento potissimum excusae, opera consitoque utemur. Vndequuths facile animaduertet, te miraculoriam plerorum qite innium, quae a te hoc libro scribuntur, ti non auctorem, certe amplifieatorem seisse.
ta Primum ergo quod in hac historia narras, est malis
194쪽
Cassiarinam Busiai guius , motusque farios, aut supra naturam validos edidisse, ut epe quini, aut seni homines non essent coercendae. Horum omnium ne vel o in illa sche-da. Quid absurdi dices moessanὸ, cum homo malὸ feriatus, ex tot miraculis Idolo rim2 adscripus paucula quidem id est duo, pro maximis imprimis stupendis elegisset, ea tamen, quae electa illa miracula ad augerent, omisisse, quale illud est, quinos autΡuos hinni-- , mn fuissetvera plerumque coercendae. Quod ille cane non omisisset, si aut verum sciuisset, aut dubia etiami de audiuisset narrari. Secundum, puellam Latine, Graece, Hebraice locutam. Quare hoc additum sui a Daemonij incolis
ii in stantur,si xvij linguis loqui feruntur. At nibus testibus locuta est puella' Qui schedam Gallico
didit sermone omnes dat suspectos, Licijciendos,M chaelem caudelum, curatorem seu pastorem Ecclesiae ut vocant S. Saluatoris, in urbes, cui Insulis nomen est, Salu strum Dionasium eiusdem Ecclesiae presbyterum, aut, si mauis sacerdotem, in alios praeterea sacerdotes, k quos Religiosos vocant fraterculos aut inprochos. Sed tu Lipsi, emunctioris quippe naris maliust nullos dare testes, quam ouilossent cij ci. Tertium cst de duobm militibi Helvetiis, rosuris, quos
oppido Nouο- portu argenteam tbecam Dominici corporis rece
ptaculum abstulisse, daemonia per purilam viilgarunt. Neque hoc in ea, quam dixi, scheda habetur. QiΡrtum, per puelaeos acvi multas su bur, nummum
arσenteum erosium clauum ferreum palmarem,daemonia effiaisse neque haec in illa scheda inueniuntur. Quintum, admirandum suisse quod puella illa diceret,&schet, quae alibi facta essent, ubi non fuisset ipsa,
unde nec nuntiatum aliquid audiuisset. At hoc non est magnopere mirandum. Celeres sunt daemones,& aloco in quo quid factum est, ad eum in quo volunt factum narrare, ceserrime transseruntur tum vel magis, vel sagis possunt patratum facinus prodere, perdomicilia νsurpata, id est per homines quos possederunt,
enuntiare sed non absurdum duco, te puellam ea dixisse
195쪽
xisse fingere, quae nunquam dixit, quippe cui mentiendi habitus, ut lepra quaedam adhaesit.
Sextum, interrogaιos daemones, qui post septem eiectos, adhuc in puella erant, miti virtuteo intercusione egress messent, res/ondisse, Maria A ricollis. Tu ais, interro Oatos cuius ιrtute&intercessione, at scheda illa Antue piensis dicit uim meritis exituri essent interrogatos,non
Deinde cum vos pro diabolis vestris respondetis, exituros virtute Mariae aspricollis, hoc etiam mihi pro vobis respondeatis velim , cuius meritis , virtute intercessione eiecti sint septem illi priores inneius, a quo illi sunt eiecla, virtus meritumque in illis fuit ex haustum, ut iam Mariae ricollu merito opus suerit ad tres reliquos ij ciendosa Christus, sertasse dices, per se illos priores eiecit, sed matrem voluit laoc honore 'φr. p. r. ignari, & honestare, ut primo tui libri capite ais. Verum supra ostendi miraculorim patrandorum virtutem a Christo non quibusvis,sed Apostolis, verbi sui pr conibus, non ad illos honestandos, sed ad auctori a-tem verbo, quod praedicabant, conciliandam, indultam fuisse. Et si iam voluit Christus honestare matrem, cur totius in tribus, quam in septem, quam in omnibus dece eiiciendis voluit An quia illi priores erant minusculi, αδυριονιδιά, reliqui tres daemones magni iobusti, quippe qui non possent elici,clina eiicerentur ali,
septem ut Mariae eo plus accederet laudis Schonoris Ap ιαμ α ωον est hoc mysterium, & cuius pie nos nec ponsumus, nec volumus intelligereri sed interrogationem opereraepretium erit diligentius considerare t cuius pudendam absurditatem quivis facile perspiciet, qiu, ea Quae interrogationem praecedunt , simul obseruabit. scheda Antuerpiensis habet, interrogatum tusse data monem : concepta haec verba sunt tuae ut demandetari exorcisse, par meriteo intercession de qui it troit 'ses Mit, de Marte de Mont-adu Id est Ide, cuius merito intercessiona egressurus esset per exorcistam interrogat restondit, Mariae AsuerisOPis. Tu autem Lipsi ais adiura
196쪽
absurde utrobique. Nam scheda habet, Diu Hrum Diaonasium exorcistam prius Hostem id est d monem mei titum comperisse ' tu paullo ante hoc eodem capite. habes,d mones se septe esie falso dixisse. Et iam tamen mendacibus veru retonsum expectarunt exorcistae Ridiculi illi,si expectarunt.Sed nosaque vere daemones de Mariae Aspricoris virtute, meritis, intercessione secundo, ac de suo numero primdlocutos arbitramur. Illis unicum est studium, mendacijs a veritate abducere mort les Ili se merito egressiiros mentientur illius, quem vel quam superstitiosis hominibus suspici co I nouerunt, ut eo arctius superstitionis vinculis teneant consiti tos Illud esse daemonum consilium in corto Lactanti Itb 1.ribus, quibus licentia accepta se immerserunt, relinquendis, supra ex Lactantio, demonstraui Porro quod Mariae Aspricollis virtute, meritis, aut intercession daemonia eijci possint, id ipsa daemonia per vos menti
untur Iunomine meo, ait Christus, daemonia eicient: non Marc.16.17.
cuiusuis , nisi sua vivus vii tute meritis, intercessione unquam dijci posse dixit Nec Paulus Mariae, sed chri-
si nomine daemoni e muliere exire praecepit. Neque nos ut Asti l .la aut ullius virtute aut meritis, nili Chiisti exire crede
mus. Vos sane credite, religionemque vestram, & sanctorum merita iactate, dummodo ut iam uerte dictatis id daemonia docere, eam daemoniorum doctrinam esse fateamini. Septimum , quod in hac historia obseruo, est, inter tua schedae Antuerplenis verba, de daemonum exeuntium clamore discrimen. Tu daemonem clamasem, Vivat Demina ricolis,quae 'redi me cogit. Scheda illa non unum daemonem, sed daemones dixisse prodit, V--ψreiam de Mant i , qui nou fatisortir id est, vivae nostra Domini frictais, qua nos egredi cogit illic DuJlia snti: Illic Domina tantum hic etiam nostra. Aut ergo Hadrianus ille Hubertus, siue alius qui historiam hane eius typis in scheda edendam dedit,siquid addidit,aut tu demis Aut commenti estus uterque cum alijs mendacium, quod nescit sibi constare. Sed cur tuta nostrae omisisti An quia vobis commimem cum daemomjs Duminam esse, absurdum videretur UI P
197쪽
iii 'cingivi. ne laudat , mustuiscae ' Ita sic ροὰcbris Olim eierili, praedicabant, oetestabantur bum Des.sse.
de. D. Miraculortim tuae Diuae cum miraculis Christi, contentionem te hic instituisse, supra ostendi ubi Diuam surdae ab annis trigintain octo auditum reddere secisti: ut Christus a totidem annis aegrum Ierosolymis sanauit. Nunc perabsurde in laude facis certare, quasi Diuam laudarint Daemonia, sicut olim Christum praedicabant, & Filium Dei esse testabantur. At multo maximum est discrimen Daemonia enim, quamuis Spiritus sint mendaces,vere tamen Christum Dei filium esse dixere. At nunc cum tu dicis Diuam appellasse Dominam, aut tu conamcntus es hoc niendacium, aut vostri homines, aut si daemones dixerunt mentiti sunt. De uti imvlvmus Deus, ita unWs est Domini ci milia est no-
ἡ ira Domina, magis quam nostra Dea. Deinde, impudentissime laudem praedicationem daemoniorum a rogatis Dere vestrae ligneae, quam Deus verus reiecit. Theophylae 'nsimi, inquit Theophylactus, daemonia loqui, Quod non Luc. indigebat immundorum laude neque enim Jecios iam in ore peccatorin Sed vos vel ab Acheronte honorem vestris
truncis accersiveritis. Liis Is S. Mauru έ. . . De puella, pura senu saeIa, ex eo mansit; Ad collem νε- mi, nouem ibi dies precata sacris operata est. O quisisse mali Nive vires abnuat, quia Princeps malorum Geniuis
Iterum Nouendialis acri repetis superstitionem, vobiscum gentibus profanis communem. Quod super est, quam misera,quam abominanda,quam ab omni veritate aliena, Sacrarum Scripturarum ope derelicta sit vestra religio, vel puer videat quippe quae inserorum testimonia, quia caret melioribus , probat iactat Christus non admisit,cum quia mendaciorum p etens est Diabolus, tum ne illi cum damonijs,nec cuiri
do aliqua esse videretur. Vos ergo Christi hostes . Antichristi
198쪽
Ghristi satellites, illam, cuius auctor est Cacodaemon praeco, habete , possidete, nemo inuidet, friub
CAPP. XLII. XLIII. XLIIII. O Vadragesimo secundo capite caecum illumimiatum sabularis is illuminationis testes inculcas, id vel stus,quod supra, ne lectores liata tua miracula, veluti ficta, pro falsis ducant. Quadragesimiim tertituri fabulam habet, praeterea nihil. uadragesimum quartum nugas nuga issimas, Ioannis Courtes manum ex uno semine a Pi Hacres sanatarn ex altero seimsse, ab Adris . At cur non omnino ab ades Hon impotentia, inquis, haec numinis, sed prouidentia fuit edi in partem etiam venire Diuam Aspri collem voluit, aut potius idem Demo Diua, bis etiam reliqua cno: ire expunctum. Quae nugae innitu tua Hallensis altera est ab Aspricolli, an una Leadem Virgo est alteravi alter, statua certe altera kaltera est: quod si interilla diuidis hanc fanationem,quid,ni id trahis Deo quod suum est, uasa dolo caeterum si tibi Lipsi crevimus Ludit in humanis diuina potentia relin.
Dicis enim tandem Deum m Colle aspero voluisse reliqua benefici ire expunimam. Anne&hunc locum
voluit Deus miraculis honestares Si voluit cur dimidis .miraculorum cum utrobique,ut tu ais, ediderit integra. Haec omnia inextricabiles habent errores infinitos,4 infinita secum trahunt absurda, inter quae id non est minimum, quod innuere videris, Deum distributo miraculo voluisse utramque Diu vestrae sedem honestare, quasi miracula in illum sint finem destinata, ac non potius lenitus ad fidem sui verbi praedicatiori conciliandam. Qua de re quoniam supra satis disse
latum est, ad manus venio fanationem. LIps IV s.
199쪽
Quid, malum, hoc est Lipsi, per globulos preces peta
luere palline probe iuncti sunt omcio, qui, quot habent baccas seu globulos , toties precularum formulam repetiuerunt Nui, quod per vanam superstitiosam, impiam ἐειλοθρη ncceu sibi imperarunt male peius persoluerunta Qui quinquies, decies,uicies, fortasse centies se preculas repetituros, id est contra Christimandatum picu sus facturos voverunt Reprehendi i nim Christus eiusmodi βατῖλογαν, cessitque ne siti cauterentur,m ad Ethnicos, ut ritum seperstitiosum relegauit Paucisoue hos voluit uti verbis,in pondus potius verborum, citiam numerum Deo olfferre. Ceterum,
ut mihi quidem videtur, ritus ille vester, est gentilium riui superstitiosior. Nam tonario, quem illi Cbsem runt, vestri saepe addunt, ternarios viginti, Quibus numeris seruandis, intentioressint, quam precibus concipiendis. Huc accedit alia superstitio ; quod Corie ille globulos suos sacerdoti obtulerit a statuat, vocas sacra tangendos. Quorsum' an ut statua afflaret numine has baccaso In eum finem certe id factum, cum suo fructi, innucre tu Lipsi videris, cum ais es m renti Inimirum globulosymnum laxatam videt. Ita Deus dat Diuae, Diua staniae, statua non precibus, sed globulis, per quos eae, soluuntur, sanandi virtutem. Haec monstras uiit; nec miracula,sed piacula csacris issa. 'cortesi vanitati' superstitioni tu tuam Lipsi addis impietatem; cum idolum execrabile statuam vocassacram Id enim est perpetuum, constans, quod dixit Tertullianus I nagines idola, ima infra consecratio idololam
tria. Postremo in ora libri tempus, quo hoc miraclia Ium patratum fuit, adscribis, quod & in alijs huius tui commenti capitibus facis. Non amo Lipsi nimium diligentes Asseueratio audax, testes ubique inculcati,adnotatum tempus, expostulatio cum his , qui nolunt talia commenta pro veris amplecti, miraculorum tuamque fidern non augent, sed minuum.
200쪽
Duo supersunt miracula in Ioanne Clemente sanando patrata. queni usque ad annum vigesimum tertium membris distortis deprauatisque vixisse fingit scheda Antue iensis Huberti, ut vix unum aut abertim annum, immo fortasse diem, ea facie vivere potuisse sit credibile. Quid enim vibiae pedes contracti antrorsum versi in pectus, sic, genua iniungerentu adba
vescerent, nec esset digitum, aut aliud immitere, tanquam natiua concretisne Globosum aliouod corpindiceres, nec stare, iacere, ambulare lioneum essedere tantum, sedendo proserpere, manuum aliouo nixu, Qua fulcris etiam iuuabamur Iam
quomodo hic ex claudori globoso rectus, ex debili fir
Vectu est curru, in sacellum Diuae AspricollisJrehla,culpa confessione, taenitentia expiauit, sacram hostiamsu ι: pavsso post,angi visuι, animo collabi, item dolores in omni
corporesentire e denissue pudor a capite ad calces di ere radum conatur egredi, ataue aere resci, magis increuit morb-rmansitoue volens nolens resum diem in vesperam. Tune sole M Diu laudes canebantur, , se ante aramcisentitetue pMlam a terra se attolli sedes ante contortos, oe ligatos lavari. deiicio idque thorace, cui velabat, per vim disrupta: flatim directiu, pedibiti suis stetit vires deinde mari magisque augescereo ira tibia tenues exsuccae, carne edi sanguine impleri. THOMSO NUS.
Quid si ego te senem elementarium iam Lipsi vocarem Z Quis iure posset culpare Nam prima Christianae religionis elementa nondrim didicisse videris. Non consessio, non poenitentia culpas expiat hominum,
peccata Agnin Dei tollit peccata mundi Sanguis cbris nos lari mundae ab omnipeccato. Id solus lauit m a percatis sangui Ioan a. .
suo. Ille inquam non per alium, non per aliud , sed ν Ap ς. . . seipsum purgauit peccata nostra Claude ergo, piaculum, impudens uludos, quod Babylonicae meretricis lacte imbutum, passim veritati obstrepit.