장음표시 사용
61쪽
hoe vero quod seipsum quoque pronunciat anathema ,
omnem familiaritatem, ac germanitatem complexus est
quasi diceret subdit Chrysostom. Ne mihi dixeris inquiιὰ collega tui,Osocij Apostolorum hoc dicunt, nec
mihi parco, re diuersa praedicem . Neque vero Paulus hae dieiι quod damnaret Apsolos ιanquam euangelica praedicationis praeuaricatores, absit, ait enim e nos, flue illi sic praedicamus quae est conditionalis particula non ponens in esse sedυι ostenderet personarum dignitatem non recipi, vel familiaritatem,ac germanitatem quoties expenditur veritas, ct ad denotandum, quod, ut dixit Lermens E/iam in at,quod no pates*ri , quis quis ille traditam semel em mutare tentaverit diuersa, vel aduersa inducendo, anathemasit. 3 Ipse quoque Paulus ut suo praeiret exemplo , cum non ab homine, neque per hominem accepisset Euangelium, ne in vacuum curreret, de orbi quis arbitraretur aliam superinductam regulae fidei praedicationem, Hierosolymam ascendit ad cognoscendos, ct consulendos Apostolos, ne non secundum illos credidisse , & non secundum illos euangeliZasse crederetur. Denique ut cum Authoribus contulit, & conuenit de is regula fidei dexteras miscuere, & exinde ossicia praedicandi distinxerunt, ut illi, nempe Petro, ad Iudaeos , Paulo ad Gentes & nationes, ut eleganter Tertuli. prosequitur eodem lib. cap. 23. Sed quae sit regula fidei adaequata operosius inquirendum est. Lutherani, &Caluiniani solam, earnq; integram, de adaequatam regulam fidei, dicunt esse verbum Dei, quod in scripturis legitur. At praeter Dei verbum scriptum, tradito inhaerendum esse, scriptum quoque verbum quod eli tradito manavit, aperte de
62쪽
Deposit. vocatur reg. fidei, &c. II
mostrat. Tenete traditiones quas didicisis e perfer monem , siue per epistolam no ram , ait Apostolusa.Thes. a. Alij symbolum Apostolorum cum scriptura coniunctum regulam fidei integram esse asseuerant: Sic Lutherus, & Georgius Cassander. At Apostolo
contradicunt a. Corint. I o. 'em ait habentes crescentis
ei ves , in vobis magni cari secundum regulam
dei nostram in abundantiam , ratam in illa, qua ultra vos sunt, euangelizare , non in aliena regula in Vs qua praeparata sunt gloriari,quae verba Clemens Alex. l. 6.strom. sic interpetratur, doceι cogitationem quae estperfectio Mei abundare ultra catechesim, conuen Ienter
maiestati doctrina Domini,ct regulae ecclesiastica. Certum est autem in catechesi Symbolum tradi, & vltra hanc dicit Apostolus regulam praedicationis abundare, non est ergo adaequata fidei regula symbolum Q. tum scripturae adiunctum , cum regula catechesim excedat. IAdaequata ergo regula , sed critition quo fit Iudicium, est euangelica, & Apostolica praedicatio, cuius
quaedam ait S. Dionysius lib. de eccles. Hierarch.cap. I. in Sanctis, ac Theologicis commendata sunt libris, quadam vero sacratiori, or purgatiore , O propinqua quodammodo calesiis Hierarchia doctrinae, Sanctos Duces Praeceptores nostros didici , ct ex animo in animum medio intercurrente verbo e litteris transfudi , quae etiam idem Sanctus, non scriptas institutiones vocat. Haec ergo euangelizatio, seu praedi alio scriptu &non scriptum verbum complectens est depositum,®ula
63쪽
Quibus vijs, de regulis indagari possint sacrae traditiones, in deposito consi
Erum cum varia scrupulositatis videamus obijci incitamenta ab aduersarijs veritatis, qui traditionem inquiunt reciperent, & Apostolico deposito, & regulς fidei se, & sua regulanda subijcerent, si de vera eis alui traditione constaret; vis, & regulς tradendς sunt, quibus certas a nothis traditionibus secernamus. Prima est. Si ex originalibus Apostolicis, hoc est ,
quς ab Apostolis fundatς sunt Ecclesiis, & pr sertim
Ecclesia Romana habeamus aliqua dogmata, vel consuetudines, ex traditione descendere deprethendimus . Ηqc ponitur a Tertuli. de Prς scrip. cap. a I. his verbis. Abuid autem praedicauerint, idest quid illis Christus reuelauerit, O hiepraescribam, non aliter probari debere, nisiper easdem Ecclesias, quas ipsi Apostoli condiderunt, ipse eis praedicando, tum viva quod aiunt voce, quam per epistolas postea , & subdit ibidem , si haec tia i , conflat proinde omnem doctrinam, qua cum illis Eccle-ιθs Apostolicis, matricibus, ct originalibus fidei consti. ret,veritati deputandam, id sine dubio tenetem quod Ecclesiae ab Apostolis, Apostoli is christo, o Christus β Deo susceptis. Reliquam vero omnem doctrinam de menda
64쪽
Regulae noscendi tradit. deposit. I 3
σio praeiudicandam, qua sapiat contra veritatem Ecet starum, ct Apostolorum, ct christi, o Dei. Designans autem cap. 36. Ecclesias Apostolicas, enumerat Corinthum, Thessalonicam, Ephesum, &super omnes Romam, subdens: statvfelix Ecclesia cui rotam doctrianam cumsanguine o profuderunt, nempe Petrus, di PauluS.2 Ex sola vero Romana Ecclesia, quando ex aliis non possemus deprςhendere quid ceterae sentiant, efficax argumentum fumi posse, eleganter demostrauit Augustinus dicens Iuliano Pelagiano libro primo contra eundem . Puto tibi eam partem orbis si cere debere, in qua primum Apostolorum suorum voluit Dominus
gloriosissimo martyrio coronare, cui Ecclesia Prasiden tem B. Innocentium si audire voluisses, iam tunc per culosam iuuentutem tuam Pelagianis laqueis exuisses.
Cuius rationem reddens subdit. βuid enim potuit vis ille sanctus Africanis respondere Concilidis, niti quod amriquitus Aposeolica Sedes, & Romana cum cateris perseueranter teneι Ecclesi,si Ex una ergo Romana Ecclesia cum in ea communicent Ecclesis cςterς, & cum
quibus ipsa quoque communicat quid Apostoli prγdicarint habetur, cum Romana Ecclesia vetustam fidem tradat, eamqῆ numero quam per totum orbem
Apostoli prςdicarunt, ipsiq; Principes terrs Petrus, &Paulus tradiderunt. 3 Hanc viam tradidit quoque Iren us lib. . cap. 3. Ruapropter eis qui in Ecclesia sunt praes0Ieris obaudire oportet, qui successionem habenι ab Aposolis, ut osem
dimus , qui cum Episcopatus succemrone charIsma veriatatis certum jecundum Patris placitum acceperunt. Ethb.3. cap. 3. Per traditionem Ecclesiarum quas sute datuat
65쪽
darunt Apostoli, maxime Petrus, & Paulus eonfundi
eos, qui praeterquam oportet colligunt de addit de Romana Ecclesia . Ad hanc propter potentiorem principa-Istatem necesse est omnem Ecclesiam conuenire , hoc est eos, qui undiq; sunt etes, in qua semper ab Vs, qui sunt undiq; conseruata est ea , otia est ab Apostolis traditio. Quouis ergo tempore Ecclesia Romana aliquod dogma definiuit, videlicet numerum librorum canonicorum, septenarium numerum sacramentorum, &huiusmodi, quod ex scripturis desumi non potuit, Apostolic id traditioni ascribendum.. Similiter cu aliquid decreuit, quod prςter Deu nullus potest statuere, ut quod dispensare possit in votis vel iuramentis, &c. traditione id acceptum fateri necesse est : cum enim nihil sub fide cadat, nisi quod a
Deo reuelatum est; quod autem reuelatum est in scripturis , & viva voce Apostolorum contineatur, si scriptum non est, in viva voce est; alioquin si nec in viva voce esset, sub fide non esset. Absit autem , ut dicamus verbum hominum pro verbo Dei obtrudi potuisse, non enim accepisset charisma veritatis, quod cum acceperit, decepi non potuit. Cumque Ecclesiarum consensus, omnium prςcipue, non sit huma-nς sapientis opus, diuinam originem dogmatis arguit, nec enim esse potest , ut tot Ecclesis errauerint, ut ponderauit quoque Tertuli. cap. 28. & non sint inductae a Spiritu- sancto in veritatem I & praedicationem , & depositum ipsis traditum fideliter non , custodierint, diuersam, vel contrariam fidem indin
Secunda via agnoscendς traditionis est, quam tradit S. Augustinus epist. II 8. quod υniuersa tenes Ecclesia
66쪽
Regulae noscendi tradita deposit. I s
sia nec Coneilys insiturum, fediemper retentum est non nisi authoritate Apostolica traditum rectissimὸ creditur . Regula hςc rationabiliter constituta est , nam doctrina.Apostolica, est Catholica, & uniuersalis: una de respicit uniuersalitatem temporum , locorum , &personarum, . cuius doctrinς Apostolicς vestigia sunt, Antiquitas, quς tempora; Vniuersitas, quae loca Consensio, quς Apostolicorum virorum sensum respicit; unde illud Catholicum a Lerinensi dicitur
cap. 3. contra pros vocum nouit. auod semper, quod ubiq; quod ab omnibus creditum es Itaq; si dogmatis alicuius prςdicationis initium non reperiamus; sed retroactis teporibus per singula secula excurredo usque ad Apostolos, reperimus a viris Apostolicis factam esse mentionem, & semper retentum esse, ad traditionis Apostolicae depositum, illud dogma pertinebit. Vnde Tertuli. q. contra Marcionem cap. s. sic dixit. Id verius quoa prius, id prius quod ab initio, & de prestriptionibus, cap. 3I. illud, ait esse Dominicum,ct verum,.quod prius δει traditum, id autem extraneum ,, ct fatium, quod isto terius immi um. & S. Ignatius ad Philippenses; relinquentes ait vanitates multorum, ct fati fas doctrinas, ad illud quod traditum est nobis is prin
3 Rursus, si alicuius dogmatis doctrina per uniuersam Ecclesiam praedicatur, non potest nisi de Apostolica doctrina descendere. Vnde Tertuli. lib. de prς scriptionibus cap. 29. ait . . Caeterum . quod: apud multos , unum Inuenitur, non Ut erratum, sed traditum, & optimam ibidem affert rationem, ct quid verisimile est ut
tot , , ac tantaeq; Ecclesia, In unam dem errauerint Inullus inter mulus euentus est unus, exitus, variasse
67쪽
debuerat error doctrina Ecclesiarum . ε Si constantissime secundum suorum temporum successionem Patres aliquod tanquam dogma tradi derunt, oppositum resutando, ad depositum Apostolicum pertinere dicendum est. Unde Sanctus Irenatus lib. 3. cap. 3. sic dicit. Traditionem Apostolorum ergo in toto mundo manifestatam,in omni Ecclesia adest per-ssicere omnibus , qui vera velint audire, O habemus annumerare eos, qui ab Apostolis institutisunt Episcopi in Ecclesys, per successiones eorum, isque ad nos, qui nihil tale doctierunt, neque cognouerunt quale ab his , nempe haereticis, deliratur. Ergo quando ex antiquitate, ex uniuersitate, ex consensione, aliquod dogma
fulciri cernimus, iam tuto ex his regulis in Apostolico deposito reponi potest, de illam doctrinam tuto Pontifex summus definire , & sua authoritate ad credendum proponere - Regulam secundam Sancti Augustini etiam Aduersarij aliqui expresse acceptant, ut Fieldus lib. . de
Ecclesia cap. a I. pag. 2q2. cuius capitiS argumentum est, de regulis quibus verae traditiones a falsis dignosci poterunt , & Vuhitgistus Superintendens Cantuariensis in defensione sua contra Cartu urightum pag. 3 I. hanc regulam tamquam certam Apostolicς doctrinae notam urget dicens . Euandoquidem haec nomina, Metropolitanus, ArcMepiscopus, ctc. tam funiantiqua, ut origo, ct initium eorum squantum ego quidem legendo actequi potuerim inueniri nequeat, existimandum est illa ab Apostolis mana e . Hanc etiam regulam,ut memini,statuit Augustinus epistola II 8. Opag. 3 a. ait idem recepta est ab Authoribus nostriumporii , ZuuinSEO, Gualtero, Calaino, O certe ne
68쪽
Regulae noscendi tradit. deposit. Ir
minem puto doctum ab illis disputire . Non minus eringo caetera dogmata, fidei ἰ capita controuersa, quae initio catent, &c. in scrinio Apostolico collocandata, quam nomina, Metropolitanus, Archiepiscopus, &c. quae propter res Ecclesiae usurpandas retinere volu runt lares iniqui, & latrones Superintendentes, & ad Apostolicum dep6situm pertinete,rectissime ex nostras veritate instructi docuerunt. Consequutionem istam videns Cartu uightus apud eundem pag. 3 a. initio, de Io 3. curauit hanc regulam, se tantum Iudice, abij-cere pronunciando quod , per illam aditus patet ad omnem Papiuicam doctrinam, & iterum . Appello iud rium omnium , si hoc Augusini dictum probare, non MPapi um posummis reducere. Sed dum omnia dogmata , quae vocat Papistica, ex Augustini regula ad Apostolos referuntur, suo ore velit nolit Aduersarius.
ad depositum Apostolicum pertinere satis, superq;
Haec autem omnia simul iuncta, antiquitas, unia uersitas, consensio , cum mirifico nexu inter se connectuntur traditione ostendunt; undecu praesentis docti inae uniuersitas, dc mirificus consensus deprche ditur, tunc tanquam est cetus a causa originem ducit, non secus ac flumina a mari, rivi a fonte. Vnoe sicut riui quando cum sua origine non continuantur decrescunt, ac deficiuot, ita praesentis Ecclesiς uniuersitas,& consensio , si non continuaretur cum suo primario sente deficeret. Quare Sanctus Cyprianus epistola ad Pompeium ad cognoscendu an aliqua consuetudo ex antiquitate profluat, hoc exmplo riui usus est . Sicanalis inquit aquam ducens,qui copiose prius, O largiater profluebat subiso deficiat, nonne ad fontem pergia
69쪽
tur, υι illic defectionis ratio noscatur, utrumne arefcem tibus venis in capite unda Accauerit, an vero integνὰ inde , ct plene procurrens in medio itinere desiIerit, visi υitio interrupti, aut bibuli canalis effectum es, qu
minus aqua continua perseueranter, ac iugite lueret, refecto ac consermato canali, ad usum, atque ad potum ciuitatis aqua collecta, eadem ubertate, atque integritate repraesentetur, qua de fonte proficiscitur uod, O nunc Deere oporιer Dei sacerdotes diuina praerepta feruautes , ut fl in aliquo nutauerit, atque vaciliau rit veritas, ad originem Dominicam, O Euangelicam , O Apostolicam traditionem reuertamur. 9 Respectu tamen nostri non semper in quocumque dogmate, veI traditione EccIesiastica, Vniuersitate , & consensione firmata, caput . vel principium innotescit, nec primae aetatis habere possumus positiva testimonia, ut positive antiquitatis testimonio probari possint: nilii Iominus cum dogmatis initium non legamus in Concilijs posterorum; sed semper cum de illo per praecedentes aetates, tanquam de re non tunc recenter instituta, sed omnium hominum memoria antiquiore facta sit mentio ; negative, hoc est, ex non probatiose iniiij alicuius , sulficienter arguitur , non 'aliunde,quam ex antiqua traditione descendere, quae licet non appareat ex rationabili Patrum silentio, in sua natura cum ab illa descendat suo sonti nempe antiquitati coniungitur, non secus ac Nilus, qui necessario a suo capite originatur, ct tamen nobis continuatio ista non innotescit: de quo Lucanus , cecinit.
Nulla θ; non alas voluit conferre futuris Notitiam ,sed vincit adhuc natura latendi, Hac
70쪽
Antiq. mostrat quae attinet ad depos. 19
Hac via multa ad sacrum depositum pertinere definiuit Ecclesia, nempe ex non probatione initii, ut etiam fatentibus Aduertarijs, ut supra visum est, aliquod dogma ad Apostolicam traditionem referri de
Antiquitas traditiones attestatur, Scdogmata ad depositum
pertinereia . IV M ergo depositum Apostolieum iis consignatum sit ex Tertulliano cap. 2 o. de praescrip.) quibus plenitudo praedicationis, & omnis regula fidei e uulgandet in nationes commissa est , ut per eos ad posteros per intermedias intercurrentes aetates perueniret, merito dogma alia quod a plenitudine Apostolicat praedicationis descendere depraehenditur, quod antiquitatis testina oniis comprobatur. Veneranda ait Basilius lib. de Spiritu
sancto cap. 29. sunt vetusta dogmata, quod ob antiquitatem, oeu quandam caniciem habeant aliquod reuerendum. Unde C testinus Papa aduersus Nestortu curabat maxime ne cani a proceribus Ecclesiae euellerentur , ut vetustas, ct antiquitas qua dogmata Apostolica depraehenduntur, innotesceret . Desinat, aiebat, nouitas incessere vetusatem , desinat Ecclesarum quie-B a Iem