Pro sacro deposito fidei catholicae et apostolicae, fideliter a Romanis pontificibus custodito, apologeticus. Aduersus nouatorum calumnias, et praesertim nouissimi M. Antonij de Dominis archiapostatae Spalatensis. Authore p.m.f. Dominico Grauina ..

발행: 1629년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

clo Caput Sextum

Christi habiti sunt, &in fide Catholica permanserunt.

Cum enim eorum testimonia assirmantur ad decidendas fidei quςstiones, eorumdem quoque fides diligeterinspicienda,nullus enim dicebat Hieron .epist. ad Theophil. 6 a. magis eciae uicus es,qudm qui haereticus numquam fuit ; Vnde d. I S. cap. Sancta Romana Ecclesia Gelasius Papa sic dicit Item opuscula atque tracta tus

omnium PP.orthodoorum,qui in nullo a San' Romans

Ecclein confortio deuiarunt, nec ab eius ei prsicationeseiunctisunt ,sed communionis i uetratis Dei usque ad ultimum diem vis uspanicipes fuerunt, legenda decernimus. Enumerat autem ibi Sanctus Pontifex Cyprianum,Nazianaen.Basit. Athanasium, Cyrillum, . Chrysostom. Theoph. Alex. Hil. Ambrosium, August. Hieron. Prosp. Orosium. Scuulium, Iuvencum , dic. Sic autem eos suscipit, ut non singula verba & apices t c dogmatica tantum Leonis PP. epistola ad Flauianumi excepta probet, &canoniget, quicquid dixerit Gloss.1 in decret. d. 9. Agnoscit si quidem aliter habendos c,' nonicos scriptores, aliter cςteros fidei tractatores ,' ibIos semper vera dicere, istos in quibusdam,ut homines aberrare, ut dicit Hieron. epistola ad Theophil. aduersus errores Ioh. Hierosol. Cςteros vero Patres qui vel priuata dogmata docuerunt ab Ecclesia separati , ut . Tertuli. Origenes &c. vel haereticis applauserunt, ut

Faustus, Cassianus,&alij quos propterea Gelas. inter Apochryphos doctores censet habendos, sic elle accupiendos idem Gelasius voluit , ut illa lima Apostolica

prae manibus haberetur nempe. Omnia proba e, quod honum es tenete, ab omni flecte mala ai finete vos ,1.Thess. cap. I. Vnde Hieronymus hunc delectum h

92쪽

Batru doctrina in deposito reponitur. 41

loquens de lectione Tertulliani, Eusebii, &c. vnim

quit Esaias, qui dicunt bonum malum, O malum bonum, O qui faciunt amarum dulce, O dulce amarum et Nee bonis aduersariorum, si honestum quid habuerint, detra hendum es, nec amicorum, laudanda sunt vitia; Dunumquodq; non personarum, sed rerum pondere iud eandum es. Et ad Tranquill. Ego Origine propteν eruditione se interdum legendum arbitror, quomodo Temtultianum, Nouatum, Arnobium, Apollinarium non nullos Eccle asicos Scriptores, Grscos pariter, O Latianos, ut bona eorum eligamus, vitemusq; contraria, nιχ,

Apostolum dicensem: omnia probate, Oc. Et post allegatam Esais sententia subdit . Nec enim propter doctrinam eius, scilicet Origenis, praua suscipienda sunt dogmata,nec propter dogmatumprauitatem, Fqui commenta ij in scripturas sanctas utiles, penitus re endi hunt unde, & Gelasius calculo Hieronymi legenda vult eiusdem origenis opuscula ) & sequitur. Quod si contentiosum inter se amatores eius, ct obtrectatoresfunem duxerint, ut nihil medium appetanν, ne eruent modum; sed totum aut probent, aut improbent ψ libentiuspiam rusticitatem, quam doctam Hasbemiam eligam .i Et tandem epist. ad Minerium, & Alex. Meum propo sum es antiquos legere, probβre gula, retinere stus b

nasum, O is fide Ecclesis caibolics non recedere. Lege' eundem in cap.9. Danael. s Tertia conditio rationabiliter adducitur a Sancto Vincentio , Patrum enim consensio uniuersalitatem Personarum respicit, sicut & antiquitas uniuersat, talem temporum , uniuersalitas autem personarum plures respicit, non unam, veI alteram : unde cap. 3. dixit coaeasionem tunc investigari, cum omnium, vel

93쪽

ηx Caput Sextum

vel penὸ omnium Sacerdotum, O magistrorum desinitiones , sententiasq; sectamur, unde , & propter hoc

ait cap. 38. contra paucorum inscitiam , multorum , atque magnorum consensientes magistrorum sententias esse sequendas. Sic aduersus Helvidium fecit Hieronymus . Nunquid, ait, non possum tibi totam veterum scriptorum seriem commouere, Ignatium, Polycarpum, Irensum, Iusinum Marstyrem, multosq; alios Apostolicos, ct eloquentes viros, qui aduersivi Hetionem, O Theodorum Bizantium, O Valentinum θc eadem ntientes

plena sapientis volumina scripserunt Z ρυμ legisses atriquando , plus peres . Bene verum est ut dicemus in-sra cum ex notissima regula veritatis Patres aliquid Pronunciant, duos etiam posse lassicere ut traditionis testes, quod patrum testimonio comprobabitur. 6 Quando autem unus, vel altera communi sententia PP. iecedit, communi magisterio nullo pacto derogant tales sententiae, sed inter priuatas opiniones, vel etiam Iapsus recensendet sunt, unde idem Hieronym. in dialogo contra Luciferianos, cap. 8. ait, conatus est, ct Beatus Cyprianus contritos laqueos fugere, nec bibere de aqua aliena, ct idcirco sereticorum baptisma reprobans, ct ad Stephanum tunc Romans urbis Episcopum, quid B. Petro vigesimvssemus, super hac re Africanam Synodum vir xi sed conatus eiusfrus fuit; & epist. 6 a. ad Theoph. cap. 2. Nouum defensionis genus , sic Origenis vitia non negare, ut cum illo Uteros crimineris , dc cap. q. ex quo, ait, perspicuum es dolorem proprium,causam Ecclesis non putandum, nec stomachum unius hominis, imiser illum aliorum, generali Ecclesir vocabulo nuncupandum. Ex hoe deducitur conditio sequens.

7 Quarta coditio rationabilis quoq;est.Nec enim unius, vel

94쪽

Patru doctrina in deposito reponitur. 63

vel alterius opinio vel etiam plurium, reclamante communi Sanctorum choro firmum Theologo prςstat argumentum, tunc enim non idem sensus eademq; con. cordia apparet, ut traditionis vestigium appareat, sed uniuscuiusq; particularis sententia probanda, vel approbanda relinquitur: unde S. Hieronym. in simili loquens in cap. 9. Danielis, ait. Scio de hac quaestione ab eruditissimis viris varie disputatuω , ct unumquem;

pro captu ingenij fui dixisse quod enserat. βuia igitur

periculosum es de magistrorum Ecclesis iudicar senten- ijs , O alterum proferre alteri, dicam quid unusquisq; Ieserit inoris arbitrio derelinquens,cuius es IIonem sequi debeat. Et tunc in talibus discordia nullo modo Patrum authoritatem infirmat, sed firmat: nam in hoc apparet non proprios scelus obtrudi, veI eorum placita , & opiniones pro fide venditari, sed solam fidem. eorum testimonio contestatam proponi et unde idem. Hieronym. de dissensione huiusmodi placitorum Iosequens, tertia ad Ruis. cap. I. sic dicit. Nonne o Ap soli luis interse amicitijs di enserunt, cum Paulus, OB malas propter Ioannem cognomento Marcum Amachati funii ct separauit eos nauigatis,quos Christi Euamgetium copulabat. Nonne idem Paulus in faciem Cepharesitis, quod non recto pede incederet in Gangelio I Otamen praecessere uum, ct columnam Eccle a vocat

exponit cum eo praedicationem i ne in vacuum curreret,

aut cucurrisset. Nonne eriam in religione etiam tiberi ἁparentibus, ct coniuges is maritis Ialua pietate dissem δiunt 2 vos si ita habrais, ut habemus, cur nos odisis I Faliter creditis, quid vultis occidere i an quid vobis discesserit occidendus es

o Talia etiam sunt ia quibus dissentiunt interdum di

95쪽

η4 Caput Sextum

umorum eloquiorum tractatores, ut ad fidem nota pertineant. Tunc enirn in his, & similibus diuinae legis quantiunculis, ut dicit idem Lerinensis cap. 3 9. fidem

certam Patres non adstruunt, V. G. cum controuersum est,an dies illi qui recensentur in rerum creatione,sue- ρrint veri, & naturales 2 ubi affirmativam partem tenent Basil.hom. 2.Hexam. Ambr.in Hexam. c. 7. Chrysostomus in c. I. Genes&hom. 22. in Io. Greg. lib. 32. morat. cap. I o. Damast. a. de fide orthod. cap. 7.Hil. a. de Trinit. negantem vero tenent August. I I. de civit. cap. s. & ad Orosium lib. . in Genes cap. 8.& utram uprobabilem existimat S. D. I. par. quaest.7 . art.2. &quaest. . de creat. in disput. art. a. vocans Augustini

sententiam subtiliorem,oppositam planiorem,& superficiei litterae magis consonam, O quia cait S. D. ne tra a fide discordat, O virumquesensum littera cireum antia patitur, utraque fustineri potes. Item in illa celebri quaestione, an Moyses in hac vita viderit diu,

nam essentiam: partem negantem asserunt Dionys de Nyst. Theol. Nanet ianr. a. oratione Theol. Cyrill. in Ioan. cap. 22. Hieron. epist. ad Damas. & lib. 3. comtra Pelagianos, &in Esaiς cap.6. Chrys. hom. I . in Ioan.& in a.epist. ad Cor. cap. I 2. Greg. PP. l. 13. m ral. cap. 37. Euaristus PP. epist. I. decretal. Affirmantem sequitur Basil. in hexam. August. epist. II a. de videndo Deo, quem secuti sunt Anselmus, & Beda

trum ad fidem attinet, unde utraque opinio sustineri potest: qui enim negant,in lege communi landantur; qui affirmant in priuilegio. Vnde quotiescunque contingit aliquos PP. aliquem locum Icripturae uniformiater explicare de lege, si contingat alios, vel etiam

96쪽

Patiu doctrina in deposito reponitur. η s

vnum , aut alterum aliquem ex priuilegio a communi lege excipere ob aliquam rationem, non praestatur indubitatum argumentum Theologo ex communi, eodeniq; illo P P. consensu . et Multa sunt alia in Theologia exempla, ut de illa quaestione, utrum omnes sint morituri, qui in iudicii uniue falis articulo erunt superstites; nam communis sententia est Patrum affirmat tua , & Hieronymus in specie is docet epistola ad Minerium , & Alex. Ecclesiam in ea magis acquiescere; verum alios in contrarium P P. in eadem epistola commemorat: unde propter horum P

trum reuerentiam in I. Cor. II. in ea verba,omnes quiadem resurgemm sed non omnes immutabimur, ait S. Th mas, hanc contrariam opinionem non esse contra fide,

unde alIudit quod Patres affirma iuc loquetes, ad legem

communem respexerint. Quamuis tempore S. Thom. antequam decretum de vulgata editione editum esset, in qua haec lectio retinetur, omnes quidem resurgemus, sed non omnes immutabimur, fauens affirmativae , di non illa Graecorum, omnes quidem non dormiemus, faues posterioribus Patribus, probabilitate non careret: mois do ait Soto .sent. dist. 3.quaest. a. art. q. audacia esset illam defendere, iam probata vulgata lectione a Tridentino: nec excipi, ait, ullus potest ab illa lege, Te ra es, ct in terram ibis, antequam de diuino priuilegio constiterit, hςc Solo. . y Sed, & vltima conditio rationabiliter ponitur: cum enim aliquod tradere PP. volunt ut dogma,& ad Ap stolicum depositum spectans, non circunductili animo, sed firma, stabili, clara, & frequenti sententia pronunciant. Tunc ergo aperte Patres tradunt, cum illud dicunt a maioribus traditum, vel ab Apostolica traditi ne dein

97쪽

46 Caput Sextum

ne descEdere,sic Basilius'dicit lib. de Spiritu Sacto,ammioribus aeceptam formam glorificandi Spiritum Sanctum, vel cum ab alijs de hac antiquitate testimonium perhiabetur, sic dicit August. lib. I. contra Iul. quod Patres

confitentes peccatum originale dum uno ore credunt, uno ore fatentur , Pelagianorum nouitiam praesumptis nem,catholica antiquitatestibuertunt. Idem docet lib. .

cap. I a. Item cum dicunt illam esse, Chrisiana dem, vel ad notissimam regulam Mei attinere. sic Augustinus lib. a. in Iul.cap. a. ex notissmaside Christiana a P P. asserit haberi originale peccatum, & 6. contra eundem cap. q. eandem veritatem unanimiter ab omnibus PRcontestatam, dicit ita esse vulgatam,ct apud omnes com malam istam Catholicam fidem, ut nec noιisiam ess giat popularem. Io Rursus aperte aliquid tradunt Patres,cum ea quae a serunt non veluti suos scelus proponunt ό sed ranquam citra omnem contentionem recepta, & indubitata, de

praxi usitata.sic du apud Dyonisin Ecclesia Hierarch. S. Ignatium epistola ad Antioch. cernimus fieri mentionem de minoribus, & maioribus ordinibus, item ab his & alijs PP. de coelibatu, de inuocatione Sanctorum,& huiusmodi, non propria sententia refertur; sed quod tot lustris, vel annorum centuri s summa diligentia est custoditum,& traditum euulgatur. Qua in re illud ab Augustino prolatum, locu firmu obtinet, secundo lib. in

Iul. prope finem . auod inuenerunt in Eccle a tenuerunt, quod dissicerans uocuerunt, quod ἀ PP. acceperunt,

hoc μνι tradiderunι. Quare nihil magis cauebant Patres, ne paleas pro tritico venditarent, & opiniones &noua inuenta pro indubitatis dogmatibus commendarent , unde Basil. ad Eccles Antioch. dicebat. Fidem

98쪽

Patru doctrina in deposito reponitur. 6

autem nos neque recentiorem ab alijs eonscriptam aec

piamus, neque is mentis na ra foetus abfi obtrudere audemus, ne humana putentur pietatis verba, sed quae ἀSS. PP. edocti fumus, ea rogantibus nos, annunciamus. Rursus etiam aperte tradunt, cum ad probandum ali. quod incertum certa aliqua sententia utuntur. Sic dogma tunc controuersum a quibusdam tempore Augustini,quod deberet propter adulterium, matrimonium

dissolui, idem S. August. lib. a. ad Pollentium destruxit,

ex receptissimo, & a nemine controuerso dogmate ,

characteris baptismi, quod sicut qui ab Ecclesia sepa.

ratus est Sacramento non caret, sic nec caret vinculo

illo coniugali mulier a viro separata, etiam si nunquam

reconcilietur viro.

Ir Frequenter vero tradunt dogma aliquod, cum non in uno, vel altero loco de illo mentionem faciunt, sed pluribus in locis, secundum quod sese offert occasio disputandi. Tunc tradunt perseueranter quando id

qnod docent minime retractane, sed urgent, inculcat, probant, mordicus illud tuendo . consignando, desendendo, fidelium cordibus imprimendo. Hinc est quod vel quando propriam opinionem reserunt, vel verbis dubitatiuis utuntur, vel alienas sententias reserunt, di quae in aliorum opinione sunt posita, vel pertransennam aliquid dicunt, & obiter praeter institutum de quo agitur, vel quando sentetias proprias retractat, sed ut dicit Basilius epist. 64. contentiois, non dogmatice loquuntur , infallibilia documenta non praestant . Plura in tertio tomo nostrarum Catholicarum praescriptionum in prima controuersia generali art. 9. g. de cautelis obseruandis in Patrum lectione, scripsimus. Ia Hoc igitur uno firmoq; Patrum consensu, Patres betrem

99쪽

8 Caput Sextum;

haereticos debellarunt, quod pluribus eodem tomo 3. demonstrauimus. Vnum Augustinum in medium afferre sussiciat. Is cum plures SS. sententias ad euerrendum Pelagianismum adduxisset, tandem sic concludit lib. I. cap. a. contra Iulian. Pelagianum . Tu interim habes in consectu , non solum occidentis , verum etiam Orientis Episeopos, nam qui nobis deesse videbantur , plures Orientis inuenimui. Omnes uno eodemq; modo credunt, per unum hominem peccatum intrasse ιn mundum, per peccatum mortem, O ita in omnes homines per-ιran se, in quo omnes peccauerunti Et postea. aeuo credunt, credo; ood tenens,lenes; quod docent doceo; quos praedieanι praedico. Isis cede, O mihi cedas, acquiesce sis, O quiesces a me. Et lib. a. Hoc .autem probauimus cathotica authoritate Sanctorum, ae per hoc non es com isequens ut hoc fassum sit, quia illa vera sunt. Tales ine , ac tanιι viri Mecundum eatholicam isdem, qua ubiq; tuo orbe diffunditur, O hoc O illa vera esse comirmano, vivesrafragilis, O quasi argutula nouitas, Iola authorisate conteratur sortim . Sufficienter ergo ex Patrum consensiente magisterio aliquid ad depositum Apostolicum pertianere demunstratu est; sed plenius

in tertio nostro tomo prae scriptionum, qui iam m .

. praelo mandanis dus praepa- ' : fra tura

100쪽

Posteriorum Pastorum , & DD. sensus, de

fidelium consensus, ad inueniendum Apostolicum depositum, argumenta subministrant.

Osteriores quoque Pastores,& Doctores usque ad praesens a diuina prouidentia destinatos,hqreditatem pate nam coseruasse adeo ex scripturis i sis manifestum, ut nec Nouatores h ius seculi ausi sintad denegare. Spiriatus meus,qui est in te ait Esaias c. 9. O verba mea,qua posui in ore tuo,non recedent de ore tuo, ct de ore seminis tui etc. umori,et usque in sempiternu. Quod de propagatione Doctrinae Catholicae verificari tradunt Patres in eum Iocum,de fatentur Nouatores.& iterum .Pro patriabus tuis nati sunt tibi ly. ps. Α . de Apost.ad Ephes. 3. in Ecclesia ait Deus posuit Pastores Doctores onee re curramus omnes in unitatem fidei. i. Fulcone Nouat re etiam interprete in aeternum ; Vnde, de ipse Calu.in Instit.Geneuens. I 3 so. c. 8.de fide S.I7.38. &Vvitave. de Ecclesia contra Bellarm. pag. 28 I. Ecclesiam, aiunt,

nunqua carere posse Pastoribus Doctoribus, cum enim

Euangelis prsicatio usque in nem mundi dilatanda, &propagada siu;Prsicabitur baut Christus Dominus Mati.

c. et q. hoc Euageliu regni in uniuerso orbe,etc.et tuc uenieι, consummatio, ministros oportet esse, & praecones verbi Dei, de pastores a quibus legitimam obtineant praedi. D c.Huii

SEARCH

MENU NAVIGATION