Pro sacro deposito fidei catholicae et apostolicae, fideliter a Romanis pontificibus custodito, apologeticus. Aduersus nouatorum calumnias, et praesertim nouissimi M. Antonij de Dominis archiapostatae Spalatensis. Authore p.m.f. Dominico Grauina ..

71쪽

tem inquietudo turbare . Conautu epe naufragio me gere, quoi intra portum stantessatisfacit securos . Quod testimoniu pro vetustate a Sacto prolatum commendauit S. Prosper dicens, lib. contra Collatorem , cap. I. Sancto manifestauit eloquio euirinter pronunctans , quantum Hi sius praesumptionis nouitas diskliceret,qua auderent quidam aduersus antiquos magistros insolenter insurgere, O indisciplinata calumnia praedι- cationi veritatis ob repere. Hoc est enim mandatum, scripsit dilectus Ioannes a. epist. I. ut quemadmodum

audiuis ab initis, hoe permaneat in vobis, & Iudas pro antiquitate eiusdem fidei supercertandum rogat dicens, deprecans supercertare semel fanctis fidei. Ad hoc ipse in Hierem. fideles tunc etiam sui temporis prouocabat cap. 6. state super vias ves=ras, O videte, O interrogate desemitis antiquis, quae t via bona, e

ambulare In ea.

Etiam inscient ijs humanitus partis, & proprio ingenio comparatis, conclusiones quq nouiter educuntur e principijs, scientiam non pariunt, quousque ad principia quae vetustiora sunt, non reducantur . In

Philosophorum quoque Academ ijs spurium , & adulterinum dogma reputabitur, quod antiquitatis praesidio non fulcitur, unde Eusebius quidam Philosophus Fcferente Stobgo ser. . dicere solebat. Homines multa potiusscire, quam vera dicere sudio teneri proinde multos, dum contrarias veteribus opiniones probant, meri cognitionem de rebus maximὰ nece rijs es ere

dubiam. Ad eorum quoque superstitionem tuendam Eth uci antiquitatis suffragium assumebant, a scripturis nostris suffurantes. Vnde Socrates ad Nioclem. Di bis qua ad Deorum cultum pertinent inafacuo,quem

72쪽

Antiq. mostrat quae attinet ad depos 1

admodum est a maioribus praeceptum: multatemfempeν abhorruerunt pientes. In ipsis quoque subselliis cum de possidenda hqreditate controuertitur, illi res adiu- .dicatur qui antiquitatis iure prior deprςheditur lib. 3. Cod. de seruit. & aqua. l. si quis diuturno usu, S. de acquir. possessia In antiquitate gradum fixit Apostolus, cum ut dicit TertullianuS q. contra Marcionem cap. a. authoinritatem antecessorum, edi fidei , edi praedicationisua optauιι, propterea Hierosolymam ascendit ad cognoscendos Apostolos, ct consultandos, ne forte in vacuum cucurrisset. Ex Antiquς fidei tegula Galatarum nouellam perfidiam idem Apostolus consutabat cum

diceret cap. I. miror quod Acito transferimini ab eo , qui vos vocavit ingratiam C, hin aliud Euangelium, eosq; depraehendit adulteros monetae fabricatores , quia antiquitatis charactere relieto nouum characterem fabricarent; vel quia de antiquitatis vero numismate pauca corroserant, duo solummodo, ut aduertit Chrysostomus , circumc onem, O dierum obseruationes innovantes, & ob hoc novum Euangelium, v tere relicto, reeth conquestus est Apostolus, θυι semderei, ut subdit Chysostomus quo pu dum quidam

perperam admixtum totum corrumpis, dixis jubuerti angelium. βuemadmodum enim in moneta regia , ut paulum aliquid amputarit de expressa imagine I tum numisma reddiι adulterinum: ita quirique sanae Adei vel minimam particulam subuerterιι, ιn totum cre rumpit , ab hoc initio semper ad deteriora procedens.

Et quasi prς uidens Adiaphoristas nostri temporis, qui vetusta Apostolorum dogmata , de sanctorum intercessione,caelibatu,&c. ad indifferentia pertinere dog-

73쪽

Capue Quartum.

matizant, & non ad fidei sundamenta, & articulos quos vocant Capitales, sic eos euincit. Vbifunt

igitur qui nos, vs contentiosos damnant, eo quod eum hae- reiicis habemus di idium, dictuantρ nullum ein discrimen inter nos, ct illos ,sed ex principatus ambituprosicisci discordiam i audiant quid dicis Paulus, nimirum iLus iubuerisse Euangelium qui paululum quoddam rerum nouarum inuexerant. I si vero nempe haeretici quales etiam sunt Nouatores, de Lutherani, Amns inpliciter pusillum quiddam innovant, nam qui pusillum qui fluum Dei praedicans creaturam, Ore. quod etiam Neariani nostri temporis renouarunta Vnde ex tali no. uitate permotus Apostolus anathematis fulmine percussit antiquitatem relinquentes, ct nouitias paraturas inducentes ined licet nos aut Angelus de Caelo Euam gelidatierit vobis praeser quam quis Euanaelinatum es , anathema sit . it. Sed cum pari nisu H reticus cum catholico certet de dogmate , unoquoque contendente se Apostolucam fidem tueri, cui fides adiudicabitur in pari con certationis gradu, nisi per antiquitatis funem res de . ducatura scilicet ut cum depraehensum fuerit pro dog, mare controuerso antiquitatem suffragari, ad deposiatum pertinere cignoscatur. βuid enim dicebat S. Irγnςus lib. I. cap. q. Ofl cui de aliqua modica quaestione disceptatio esset, nonne oportet in antiquissimas recurre. re Ecclesias in quibus Apostoli conuersatifunx, ct ab eis de praesenti quaestion umere quod certum, O liquidum est i Exempli gratia ut cum Tertulliano discurramus lib. q. contra Marcionem cap. . SI ego meum dico ve rum Euangelium Marcion suum: o Marcionis as .mo adulteratum, Marcion meum, quis inter nos deIem

74쪽

Antiq. mostrat quae attinet ad depos a s

minabis nisi temporis ratio, ei praescribens authoritatem quod antiquius reperietur, er ei praIudicans vitiati nem quod posterius reuincerur Z in quantum enim falsumes corruptio veri, in tantum praece ι nece e est veritas falseum. Sic,&de quo vis dogmate controuerso de fide, operibus, iustificatione, sacrificio,&c. an pluminbum, an aurum sint, hoc est ad Apostolicum depositum pertineant nec ne, temporis ratio prsscripta erit testis,&iudex. t. Per hanc lineam antiquitatis incedentes quotquot haeresum monstra insurrexerunt eliminata sunt, & de posteritate proscripta: nam sicut Catholici dogmatis initium, api a nobis nouatae fidei nunquam potuerunt . rebelles ostendere, sic orthodoxi nouellae perfidiae caput, & originem demonstrarunt, & non ad aurum, &argentum, sed ad aeramenta pertinere comprobarunt.

Certe non potest esse ut scripsit Tertuli. de praescrip. cap. 38. ut ante sit haeresis quam vera doctrina, sed in omnibus veritas imaginem antecedit, postremo si. militudo succedit. Caeterum satis ineptum est ut prior indoctrina haeresis habeatur, vel quoniam ipsa est,quq

futuras haereses praenunciauit. Etiam acute idem inuehitur in Marcionem. Si Marcion nouum testamentum ἀveteriseparauit, sicut quilibet haereticus se separat ab orthodoxa doctrina,poserior es eo quod separauit, quia separare non posses nisi quod unitum fuit, unitum primo

antequamsepararetur, posteafactumseparatum. Similiter prior res spessione, O materia aemulatione q. co-tra Marcion c.q. cumque omnis haeresis ex passone,

di aemulatione procedat , prius est id circa quod, vel contra quod versatur passio,& aemulatio, id autem est catholica doctrina, quq semper antiquior dem Ostratur.

75쪽

4 Caput Quartum.

. Nulla verδ hqresis dicit Lerinens. cap. 3 o nisi ob

certo nomine, certo loco, cerro tempore ebulliuit. βuis

unquam haereses insiluis, nisi quis prius ab Ecelesia

Catholica uniuersitatis, O antiquitatis confessone d increuitI quod ita esse luce clarius exempla demonstrant . Auis enim unquam anu prophanum illum Pelagium, tantam virtutem libeνι prasum δι arlitry, ut ad Me in bonis rebus per actussingulos adiuuandum necessariam Dei gratiam non putaret I auis ante prodigiosum discipulum eius Caelestium reatu prauarixationis Ada omne genus humanum negauis avi rictum 2 atiis ante , aeriaugum Arium T inuatis unitate discinae e ; Quis ante sceleratum Sabellium unitatis Trιnitatem confundere ausus es I iis ante crudesissimum Mouatianum, cruisaelem Deum dixi eo quod nolles mortem morietis,qu ut reuertatur, O vivari auis ante Magum Simonem

Utrista districtione percussum, a quo vertis ille turpia

ruinum gurges vrique in notissimum Priscillianum eo tinua, o occuli succaesione manavit,autorem malorum ides scelerum impietatu agitiorumq; nostrorum o se dice eereatorem Deum I auippe quem asserit talem hominum manibus ipsum suis. creare naturam, quae proin prio quodam motu, O necessarne cuiusdam voluntatis

impia , nihil aliud poisit, nihil aliud velit, nisi pereare. Innumera sunt alia quae breuitatis studio praetermittimus, ct c. ut de imputatiua iustitia, de Canalistica in Coena manducatione ab helluonibus adinventa 7 Tanti ponderis huius Sancti verba existimata sunt etiam ab aduecarijs, ut ea contra alios Symmistas urgeant. Ita Sara uia in desensione tractatus de diueris sis ministrorum gradibus, cap. 3. Ivellus respons ad Eurdinguae. Frustra vero& inaniter laboratunt No-

76쪽

Antiq. mostrat quae attinet ad depos

uatores nostra dogmata de nouitate taxare Et quomodo verisimile erat Ecclesiam loco antiquae fidei noua dogmata, momento non levia , numero non pauciora , creditu dissiciliora, sensui, Ac carni non ablandientia confingere potuisse, &nec domesticos, neceXtraneos, nec nostros, nec aduersarios reluctasse qui proculdubio reluctassent,si vel ortum, vel initium repetissent recentissimi dogmatis r unde calumnia existimatur,exempli causa,quod dicunt aduerstrij,mnorium III. qui sedit Iaao. Euebarisiam idolatricὸ adorandam proposuisse; nam de Foxus non ignobilis haeresum confarcinator in actis, & monumentis pag. 3 6. desperans authorem eius dogmatiS non posse. reperire, tandem dixit. Si mnorius hane Eucharisia adorationem non introduxerit, se alium eiust authorem non inuemire L Ipsiq,m et Centuriatores Argi oculos assumentes ad naeuos, & stipulas ut dicebant inue- .niendas, videntes singulorum pene capita controuerinstrum hodie dogmatum a primis Rculis usque ad nos, antiquitatis testimonio roborata, non ausi. sunt ea appellare recentia, nec initium designarunt,nisi quos venerandos antiquitatis canos sugillarunt, vel earum authoritatem eludendo, vel asserta & tradita ab eis. dogmata tamquam naeuos & paleas , vesparadoxa aestimandor cum tamen cogitare debuissent, ea ant,quitatis, &Sanctorum Patrum testimonia aptissimae

esse ve in simili confutat, S. AugustinuλPelagianum Iulianum qui alieni ab omni studio partium antequam nos, & illi nasteremur suffragia tulerunt,& pro

nobis pronunciarund.

3 Illud leuius aura quod praetexunt aduersarii Sa cti Vincentii regula exterritii non esse neceste cum,

77쪽

a s Caput Quartum .

aduersum nos disputant, ut de nouitate conuincant, initium dogmatis praedicati ostendere, quando inquiunt crines non subito, sed imperceptibiliter canescunt: rimatq; paruulς in ςdifici js vix queunt discerni , & paulatim terminant in ruinas aedificiorum. Sic ait Vultaverus ratione 7. contra Campian. &Gabriel Pouetus in considerat. pag. Ioa. Sed valde dis. similis nostro proposito, inepta ; similitudo allata caniciei,& rimarum exemplum, nam canicies, ut sit suis numeris absoluta, non unum , vel alterum capillum album exposcit; nec una vel altera rima aedificia subuertit. At in materia religionis, ut scripsit Gregorius

Nazian2. de fide ad Ruffetino verbo, ac A veneni gutta simplex es dominica, ct exinde Aposolicae traditionisi citur I Et vel leuissima rimula aedificium rectae fidei corruit; unde in doctrina religionis nec unam syllabam Patres immutari passi sunt: unde & in concilio Ariminensi mutatione facta ab impijs vocis illius Homousion, in Hemi usion, cui cum sine dolo ab orthodoxis subscriptum esset, ac proinde hqreticis ouantibus aduersus illos esset inclamatum , detecta fraude sunt eierati , & anathematiaati, litterula illa abolita,& depositum vetus non passi sunt nec in uno apice immutari. Etiam ut scribit Epiphanius epist. ad Ioanne Episcopum Hier. contra Origenem, propter unum verbum , aut duo quae contraria Mei iunt, multae haereses abiecta funi ab Ecclesia. Sed si ipsi oculos linc os habere iactant, proserant mutatiunculae etiam imperceptibilis initium & authores. Cumque proserre non possint, & e contra totius doctring Luthetics initium a Luthero,& Caluino assignetur, dum vocant se Apostolus, reformatores, Luciferos orbis, &c. restat m

78쪽

Antiq. mostrat quis attinet ad depos. νγ

niseste probatum, ut poderauit Lerinen. cap.3q. apud omnes haereses qua flemne esse ac legitimum, vitem per profanis nouitatibus gaudeant, antiquitatis sita

fastidiante O per oppositiones fal*s nominis scientia aride naufragent. Contra vero Catbolicorum hoc fere proprium deposita Sanctorum Patrum, O commi Uerua-κer Ofleut dixit Apostolus . Si quis annunclaueris praterquam quod acceptum es, anathemate feriatur. Haec

iste elegantissimus scriptor, vetustatis, di antiquitatis

monimenta confirmanS.

Sed nouitas nobis obiecta nunquam probata, cum ipsorum nouitate certet. Si oculos ad ipsorum dogmata conuertas, mox Occurrent fides illa salvifica, imputatiua iustitia, canalistica coena, gratiae & prsdestin tionis certitudo: & negativa tota ferme ipsorum doctrina, videlicet quod no detur liberum arbitrium, non transubstantiatio, non septenarius Sacramentorum numeruS, non vota seruanda , non inuocandi Sa cti, non ieiunandum , &c. quae quando coeperint Lutherus testis, dicensprqf. ia corpus doctrinae Lypsiae I 36i. Christum is nobis primo vulgatum audemus gloriari, Caluinus de necest reformat. Ecclesiς, reformatorem ecclesiasticorum dogmatum se iactat: Caluiniani ministri, reformaIa religionis a suis nuncupantur .. N stra vero quando cς perint, designari non possunt, imo ipsi quod nunquam efficere potuerunt, designare audent . Amplius controuersorum dogmatum antiquitatem non distentur, nec clam intrusas. sed ii Conciliis promulgata pro nostra sententia Patres reis serunt ; nam ut canonicos libros habitos primum, di secundum Machabaeorum ex Concit. Carthag. testatur Lubertus de princip. Clitistiani dogmatis, c. .

79쪽

it Caput Quartum.

pag. 8. Nubere non posse religionis voto sacratos ex Concit. Chalced. can. I 6. teliatur Ossander in epitacent. I. pag. 39. nec sacris ordinibus initiatos ex Ni-cςno,testatur Fulconius in testam. Rhemens in Mati. DcL3. col. I . minores ordines a 4. Concilio Carthaginensi ou suis cuiq; officio debitis instrumentis agnoscit recenseri Osiander epit. cent. . pag. . EX eodem Concilio can. 3 3. ut virgines sacrς ab Episcopo consecrarentur. Ne Bigamus fieret sacerdos can.69. ut m- nitentia , di absolutio impositione manuum celebraretur can. 76.42 78. Eucharistia pro viatico administraretur can.77. & 78. ut sacrificium pro mortuis offerretur can. 79. quς omnia idem Osiander in notis super canones illos agnoscit. Ex Concilio Laodiceno agnoscit Sacerdotem non eligedum a populo can. I 3. osculum pacis, di secreta in Missa can. I 9. peregrinamtiones ad sepulchra Martyrum can.36. Item ex Concilio Arausic. secundo noscit traditam doctrinam de

operum possibilitate cama . Meritum Operum camI8. Omnium controuersorum dogmatum, antiquorum Patrum testimonia fere recelant Centuriatores,& Osiander, Sali, quς videri possunt in apologia protestantium pro Romana Ecclesia apud Barietum uact.

ro Cum ergo nostra antiquissima sint, & vetusta dogmata ex ipsorum consessione , non ab uno vel abiero , sed publicis Ecclesiae comitijs tradita, non tum primo promulgata, sed tradita a prioribus Patribus, &, vicinis Apostolorum temporibus, saltem nostra anti quiora esse, suis nouitatibus fateri adstringuntur, quas dum ideo ab eis adinventas dicunt, ut pristinam Iabescentem reformarent religioaeta, iam austram fatentur

80쪽

Antiq. rnostrat quae attinet ad depos as

tur antiquiorem, atque affirmativa dogmata vetustiora probant, dum negativa obtrudunt , prior enim a firmatio est negatione . Iam ergo cum noua sint ab eis inuenta; vetustiora nostra : & mirum est quod post haec ait Lerinensis cap. a 6. inueniantur aliqui, qui tantae inueteratae frontis duritia, tanta impudentiae imcude, tam adamantinae pertinacia,qui tantis eloquiorum caelestum molibus non succumbant, tantis ponderibus non fatiscant, tantis malleis non qua entur, tanto pos remo fulminibus non conterantur: Devita inquit Apostolus, prophanas vocum nouitates: non dixit antiqui- rates , non dixit vetustates, imo plane quid e contrariosequeretur ostendit. Nam fluitanda smultas, tenenda es antiquitas: OF profana es nouitas acr ta es vetusas r dicamus de nos . Si plumbum, aes, stipula, nouitas; aurum asegentum & lapides preciosi ant,quitas,quae in deposito E cIesiae merito conse uata atque seruanda