장음표시 사용
191쪽
I 6 BIBLIOTHECA vel Phya, sive 'o in Italia, ut reor, pronunciatur . Sunt qui velint in Ouidiano illo versi, quem supra recitauimus, legendum esse non Hya, sed AI Ar, vel ψ ψ, id est
Flos habet Uriptum, funeIuq littera ducta es . priis. b. Qui hoc modo legendum putant , Plinium forsitan se- - ιδ quuntur dicentem, hoc violae genus venis quibusdam nigris esse distinctum , ita discurrentibus lineis, ut duarum Graecarum litterarum in uiguram referant : quaeres Poetis duplicis fabulae occasionem praebuit. Nam Myacinthum ab Apolline dilectum, quem imprudens disci iactu interfecit, in hunc florem mutatum tradunt,interiectionemq. dolentis, , quae ex duabus illis litterulis conficitur, velut testi monium doloris, quem Apollo ex eius morte conceperat, habere inscriptam Aiacem item Telamonis Regis filium in eundem florem conuersum aiunt, dum impatientia praelati sibi lis sis seipsum interemit: duasq. primas eius nominis, Aiacis,i- Oui υε delicet litteras, quae sunt in hoc flore mansisse impressas . ,h. , affirmant, sicut etiam ex eodem constat Ouidi, qui utram- ij p r que fabulam feliciter complexus est hisce versibus imuira . Rabefactar sangum testus Purpureum viridi genui de cespite orem, ut prius Oebalio fuerat de vulnere natus e Littera commum meri, pueroq. viroq.
Infripta in folio, hac nominis, in queri Quibus verbis Ouidius florem Hyacinthum, necnon litteram, vel potius syllabam, , in flore ipso impressam ,
Hyacintho puero, Aiaci viro communem esse testatur i. AI, enim Aiacis primas nominis notas, Hyacinthiq. dolentis interiectionem refert quibus characteribus, ut ostensum est, psilon littera constare cernitur, quae prima HVacinthi nominis aspirata extat nota. Huc item spectat illud visi. .I. Virgili Aenigma defloribus, quos Regum nominibus ita, 3. gnitos esse ait hoc modo: Die quibus in rerris infripti nomina Regum
Per flores nominibus Regum insignitos Hyacinthum s
192쪽
V N A. 14 rem intelligi necessi est, in quo stllabam ΙΑ, vel AI, gemimam, impressiam esse constat ex qua duae salte primae Aiacis Telamonis Regis filii nominis litterae,voxq. Hyacinthi pueri luctuosa colliguntur, atque in uersa littera x ut dictum est, ' αδε efficitur,quam huius Hyacinthi nominis litteram aspiratam mor i r primam, Hy , vel potius *llabas duas priores eme patet hoe '
modo, Hya, ut mitio diximus. Hinc aspiratione in F couersa iis L . i.
a vel bo dicitur. Qua ex re luctuosa, ac miserabili ut V opinor factum est, ut huius generis vox quadoque pro vecti Oi, maigali atque ut Perse,in Itali dicunt, pro angaria, ac proscc se mna metaphorice usurpata sit non raro a Poetis, qui Italica 'Vis V 3. scripserunt lingua haec enim nonnisi moerorem afferre so naru.v πα-lent ijs, qui huiusmodi res patiuntur Haec de littera bo, necno de Alphabeto Latino,quo etiam τὸ ri. Latini scriptores aliqua ex parte inter numerandum usi sunt, isicut idem,in sane copiosius, ab Hebraeis, ac Graecis fieri con- Iar. statis. Nos enim non nisi septem vel odio ad summum litte Α, ras pro uniuersa numerandi ratione adhibere solemus, quae aera sunt C. D. I. L. M. u. . . .: ,rimati, Littera autem I, Vt a primo exordiar numero, apud nos
pro unitate usurpatur propterea quod ex na tantum,in re risisma V. .cta quidem linea constat, ne qua nulla Alphabeti elementa ne M. .formantur haec enim linea ad ceteras litteras formandas 2 ιζ ., aut duplicatur aut ad circuli figuram agitur, aut incurua Italia eratur, aut aliis describitur modis. Hinc eam maiores nostri pri
mam numerandiiguram coniti tuente unitatem appella b. . . ris Rrunt unitas namque omnium numerorum mater est, Boetio teste, qui ex ea tamquam matre uniuersum numerum procreari,in in eam ipsam postremam rursus resolutionem fieri L in . ita affirmat. Hac igitur ratione per I unitas significatur: quo s. niam elementa omnia ab ipsa linea sumunt exordium, cin Oi .es eam resoluuntur. Haec denique littera I duplicata, dualita Τ o V
tem implicata, triadem quadruplicata numerum quater Mi Ha
narium repraementata, tur. ab in
Littera V , quinque ligniticat ipsa enim quinta Vocalis est cui si praeponatur littera I hoc modo I V. numerum a iis quaternarium efiiciet si autem VI. senarium constituet: quot litterae I post V geminantur, tot unitatemnumero νών. a quinario
193쪽
x o TH quinario additas fui e dicas oportet, ut VI, sei VII , se plenici VIII, octo. VIIII , nouem ad denarium usque numerum procedendo, qui per X , indicatur Littera , decem sis nificat, quia decima est consonans ut Prisciano placet hisce enim characteribus, H, Κ, ωZ, d tractis, quarum prima non est littera, sed aspirationis nota ;alia vero sunt a Graecis desumptae, ut dictum est, C , . , pro una littera connumeratis , teste Pristiano, S atquei, Virgicis inuice sibi cedentibus cum Bruges Truges dicantur, S,Vere δ'' '' sibilo non littera existente in propterea frequenter in versu apud antiquos abiecta,littera , decimam consonantem esse, ob idq. decem significare fatendum est. Vel significat decem, quia videtur constare ex duplici V, quae bis posita decem 1 gnificat, altera inuersa hunc in modum P.
Littera , quinquagenarium numerum ad Graecorur imitationem repraesentatri nam Graeci antiquiores per litteramis, quinquaginta indicabant a L, autem inuicem sibi cedunt, ut ait Priscianus dicimus enim Lympham Numpham, idem inteli gentes, quam scilicet, quae Gra ce dicitur, buth: quod veteres Graeci Nympham appellabant, nos per mutationem unius litterae, ines, Lympham, hoc est aquam , vocitamus. Non est igitur mirum , si quinquagenarium numerum , quem Graeci per N exprimebant, nos per significemus, Graecos imitantes. Littera C, centenarium numerum significat, quia in hoc numero primum locum habere cernitur , ut Centum cuius vocis primum elementum est , C.
Litteram, quingenta significare solet: propterea'ubd inter hanc litteram D, quod mille significat, H, ως, obrationem assignatam detractis , quinque sunt litterae, quae dimidium millenari numeri efficiunt, ut nonnulli aiunt: sed infra de hoc melius fortasse dicetur. F..i u. - Littera , mille indicat, cum huius nominis primum ele-nutis in mentum sit, M ut vulgo fertur . Quamuis autem Prisciae: , bisu dicat notari Mille per X, decem millia hunc in mo-
.n .m dum CX , Paulus tamen Manutius id omnino damnat
tamquam a vetustate alienum, iriscianu deridet quodq. suis de D. M vulgo putatur, ingeniose declarat dicens, Mille apud
194쪽
apud Scriptores Latinos antiquitus notatum sic esse C Inrpro quingentis, quod est millenari numeri dimidium, hoc
modo Hinc librariorum incuria , seu praepropera festinatione ex hac figura C Ira, , defluxit, limilitudine errorem efficiente, quia M, quandoque ita scribitur ut minimum discrepare videatur a C I x. Ex hac item figura , Ira, errorem creante similitudine, pro quingentis littera D notari coepit,atque usum apud nos obtinuit sicut enim ex hac figura GPD, M,ita ex II, D, facile conficitur. Adde etia,quod in antiquis libris aliae item figurae pro mille usurpatae sunt, ob minus accuratam librariorum festinationem , qui, ut nocalami ductu,mille indicaret,pro Cara scribebant sic,ω, quod quandam ais nitatem cum figurat Ira habere videtur. Hinc etiam apud vetustiores han figuram, O , pro mille ob eandem causam efficere solebant. Haec de quingentesimo, ac millenario numero multo autem plura de antiqua apud Latinos numerandi ratione, quae nunc infrequenti usu non est, ut in addita mentis Manutianis in Dictionarium Fratris Paulαι Ambrosi Calepini ex Augustiniana familia videre est Littera in quingenta millia apud veteres Latinos indic bat quoniam in huius numeri primum est elementui . Hunc autem numerum per u litteram usurpari hodie non video De Latinis litteris, earumdemq. usu hactenus, ut ad
E DE MARATHOHETRUSCARUM LITTERARUM
INVENTORE. V huius parastaticae Columnae facies D marathum Corinthium , negotiatorem ditissimum Graeco habitu indutum , truculento visu hominem Metruscarum q. litterarum Inuentorem repraesentat. Hic turannidem Cypselli fit Cis. M.x.giens, Tullio teste, in Hetruriam , Italiae regionem, Tyrrheno mari incumbentem , ad prima usque Tyberis ripam pro
195쪽
raso B IV I IME C tensam, Macra fluuio a Liguria discretam , cuius hodie e. tropolis est Florentia Ciuitas pulcherrima , mobilissima, comparatis opibus luculentis commigrauito atque inibi a Tarquiniensibus eiusdem Regionis populis eXceptus, Tarquinium Priscu Populi Romani Regem ex illustri Hetrusca uxore genuisse commemoratur. Hic item inuetor fuit Hetru. Lisai -ρ scarum litterarum, de quibus Liuius mentionem faciens, Rωαία manos pueros Hetruscis litteris no minusquam Graecis eruditos olim fuisse amrmat hunc in modu: Caere educatus apud hospites,Hetruscis inde litteris eruditus erat linguam q. H, tru am probe nouerat. Habeo Auctores, vulgo tum Romano pueros,sicut nunc Graecis,ita Hetruscis litteris erudiri b. I itos. Haec Liuius. Harum autem litterarum inuentorem fuisse Demarathum Corinthium Cornelius testatur aperte dicens: At in Italia Hetrusci litteras ab Corinthio Demar, tho didicerunt. Haec Tacitus. Huius linguae Alphabetum supra Demarathi caput cernitur ad cuius pedes haec le.
Demarathus Corinthii Hetruscarum litterari ru
buenior. Litterae a Demaratho inuentae. ET RusCARVM litterarum Alphabet varia extiterunt, sicut ex varijs libris, ac lapidibus, necno α ara Italiae Bibliothecis constat, Theseo Ambrosito teste. Quamuis autem maiori ex parte easdem fere figuras habear, ordinem tamen eundem,eandemq. pronunciationem,seu po' testatem a
196쪽
VATICANA. Isrtestatem, vel idem nomen, eundemq. legendi modum non item Lalterum enim huiusce lingua Alphabetum, ut cetera Praeteream, a dextro in sinistrum latus,more Hebraico alterum vero iuxta Latinam consuetudine a sinistro in dextrum scriptum inueni,cuiusmodi est quod prae manibus habemus triam a linistro in dextrum legitur latusci quod vero asinistro in dextrum conscriptum reperitur,pretermittere mihi visum est. Hoc autem modo exaratae videntur septem vetustissimae illae Tabulae aeneae, quae iampridem Eugubi prope moenia μεμυ-
Ciuitatis e ssae hucusque ibidem publice asseruantur ex
quarum una nuper excusa congestum est Alphabetum,quod a. etiam typis mandatum quantum ad quasdam notas, alijs eiusdem linguae Alphabetis absimile esse conspiciturci fieri enim potuit, ut varijs characteribus idem Alphabeti elementum rigurarint Hetrusci, ut ex varijs eiusdem linguae Alphabetis, quae ad quinque maiori ex parte similia ego ipse vi di, coniectare licet Id quod factum videtur ob aliquam fortasso litterarum mixtionem habitam cum Volscis in Latio, cum Oscis in Campania Populis, quorum varias litteras, variumq dicendi stylum fuisse multi prodiderunt. De Hetruscis autem litteris nonnisi dicta Alphabet partim typis
mandata, partim vero conscripta reperiuntur, quae a Tar- cuntis sepulchro Volaterris Olim inuento, a septem illis Tabulis aeneis Eugubij repertis videntur desumpta , . Qua rumnam vero Gentiu propria fuerint elementa, seu litterarunotae,quae in ipsis Tabulis aeneis Eugubirasseruantur, non satis constat,etiamsi Hetruscae linguae nomine circumferantur.
De his vero Tabulis Eugubij in Theatro repertis scripsit versu elegiaco Iacobus Taurelius Fanensis,in eleganter quidem. Haec de Hetruscis litteris, ut ad Illyricam, Armenam, Seruianam,in Gothicam notas accedamus.
197쪽
Gothicae, Armenae,Illyricae, ac Seruianae linguae
D Ulphila Gothicarum litterarum timentore.
I, huius parastaticae Columnae facies Vlphilam Gothorum Episcopum,habitu Episcopali indutum , Gothicarumq. litterarum inuentorem repraesentat. Hinc supra eius caput Gothicum Alphabetum conspicitur: ad eiusdem pedes haec legitur Inscriptio:
Ulphilas Episcopi Gothorum litteras inuenit.
m'. lib. 8 MUL PHILA non um Gothicarum litterarur ης- 3-β fuisse inuentorem, sed etiam Scripturam sacram in
Gothicam linguam primu tranhuli me multi pro-
Niceph.li diderunt. Qua profectore, necnon verbi Dei prinpagatione, qua Gothos ad Christianam fidem conuertio damnum omni miseratione dignissimum ab eiusdem Regionis populis omni immanitate, ac barbarie refertissimis iniuersae Italiae, Roma praesertim illatum rependisset, nisi postea haeresim Arij, reiecta catholica fide, complexus emete cuius
198쪽
euius exemplo eandem haeresim alii sectati sunt maxima in enim Vlphilas apud Gothos praepollebat auctoritat . , , ς' ι
Gothi, ut omnes testantur historiae,Scothia populi immanes in tractu Septentrionali Europae, anis, Nouergis con-ermini, olim armis Italiam subegerunt, Romam q. ipsamolo aequarunt, suamq in totum Orbem non solum motibus, terum etiam lingua inuexerunt barbariem, quam Latinae in araesertim litterae non modicam perpessae dicuntur Gotho M aum enim , quos Getas esse multi .eruditi quidem Viri vo- - ω si unt, alioui Ostrogothae tanquam Orientales illorum voca-
rulis ita dicti, sicuti uisigothae qui Oecidentalium sese Re I a
gionibus infudere , nuncupati sunt Non est igitur miserum, Latinam linguam ab huiusmodi Gentibus maximam κaccepisse iacturat . Roma enim capta, in qua floruere L tinae litterae, Gothicam linguam didicit, ut sanctus Augu- . Autui .stinus testatur inquiens I licet dicere non solum Barbaris 2 lingua sua, sed etiam Romanis Sihor aarmen, quod interpreta j I . ..tur, Domine nusserere , cur non liceret in Concilijs Patrum ins a terra Graecorum, inde ubique destinata est fides, lingua Propria Homousion confiteri, quod est Patris, Filii, SpirAtus sancti una substantia' Haec Aligustinus. Quibus verbis satis constat, Romanam linguam nonnihil a Cothis accepi se immo ab ijs, necnon a Gallis, Longobardis, 'a frequentia, siue concursione in Urbem aduenarum,contaminatam harbarieq. conspurcatam, pene amissam olim mille, atque ita, ut multis iam faeculis non modo Latine nemo fere locutus fuerit,sed ne Latina quasi quide legens intellexerit Quae autem aetas illa intellexit, perperam maiori ex parte pronunt Ciauit, aut scripsit pronunciabatur enim B pro V, cu contra V pro B, clauor pro labor, veneficium pro beneficiu ,beritas Pro veritas, benio pro venio, aliae id genus sexcetae voces ita Pronunciabatur, ut ex codicibus manu scriptis antiquis vide. re est: qui quide pronuncia di,scribendi q. modus in Hispania, presertim vero in Prouincia Castelle, alibi apud multos ad hanc usque die remansit Hinc de huiusmodi iactitra Quinti. -- αtianus ait:Mutauimus genus, ultra nobis,quam oportebat,
indulsim . Quis multariolus prope mutatus est acrimo. Hat Quintilianus. Idem sensit Diomedes Grammaticus dieens Uzz Iniecit
199쪽
Gothicae, Armenaeallyricae, ac Seruianae linguae
D Ulphila Gothicarum litterarum Inuentore.
I, huius parastatica Columnae facies Vlphilam Gothorum Episcopum,habitu Episcopali indutum , Gothicarumq. litteraru In inuentorem repraesentat. Hinc supra eius caput Gothicum Alphabetum conspicitur: ad eiusdem pedes haec legitur Inscriptio:
Ulphilas Episcopi Gothorum litteras inuenit
Litterae ab Iphila inuentatar θ. b. X ULPHIL A non solum Gothicarum litterarunta' , , ruisse inuentorem, sed etiam Scripturam sacra min. . ,.. Gothicam linguam primu transsulisse multi proin Nicephai diderunt. Qua profecto re necnon verbi Dei pr pagatione, qua Gothos ad Christianam fidem conuertit . damnum omni miseratione dignissimum ab eiusdem Regionis populis omni immanitate, ac barbarie refertissimis iniuersae Italiae, Romae praesertim illatum rependisset, tur postea haeresim Arii, reiecta catholica fide, complexus esset r
200쪽
ecius exemplo eandem haeresim alii sectati sunt maxima enim Vlphilas apud Gothos praepollebat auctoritato. F it Gothi, ut omnes testantur historiar,Scythiae populi imma Vires in tractu Septentrionali Europae, Danis,& Nouergis con- ermani, olim armis Italiam subegerunt, Romam q. ipsamoto quarunt, suam q. in totum Orbem non solum motibus, . terum etiam lingua inueXerunt barbariem, quam Latinae in oraesertim litterae non modicam perpessae dicuntur Gothoum enim, quos Getas esse multi .eruditi quidem Viri, aiunt, alicui Ostrogothae tanquam Orientales illorum voca u.
aulas ita dicti, sicuti uisigothae qui Occidentalium sese Ret.
ionibus ludere , nuncupati sun . Non est igitur mi rum, Latinam linguam ab huiusmodi Gentibus maximam '
accepiste Iacturar . Roma enim capta, in qua soruere L imae litterae, Gothicam linguam didicit, ut sanctus Augu- QM'. itinus testatur inquiens: Si licet dicere non solum Barbaris lingua sua, sed etiam Romanis Sihor xirmen, quod interpretatur, Domine Amferere, cur non liceret in Conciliis Patrum in
spia terra Graecorum, unde ubique destinata est fides, lingua Proeria Homousion confiteri, quod est Patris, Fit ij, Spiritus sancti una substantii Haec Augustinus. Quibus verbis satis constat, Romanam linguam nonnihil a Cothis accepiς
se, immo ab ijs, necnon a Gallis, Longobardis, latrequentia, siue concursione in Vrbem aduenarum,contaminatam harbarieq. conspurcatam, pene amillam olim mille utquhita, ut multis iam faculis non modo Latine nemo fere locutus fuerit,sed ne Latina quasi qui de legens intellexerit inuae autem aetas illa intellexit, perperam maiori ex parte pronunclauit, aut scripsit pronunciabatur enim B pro V, contra pro B, ut lavor pro labor, veneficium pro beneficiu ,beritas pro veritas, benio pro venio,& aliae id genus sexcetae voces ita pronunciabatur, ut ex codicibus manu scriptis antiquis vide.
re est qui qui de pronunciadi,scribendiq. modus in Hispania, pressertim vero in Prouincia Caste Malibi apud multos ad hanc usque die remantit. Hinc de huiusmodi iactura Quinti
hanus ait: Mutauimus genus, ultra nobis,quam oportebat, indulsimus. Quis multatiotus prope mutatus est sermo. Hae Quintilianus. Idem sensit Diomedes Grammaticus meen re