장음표시 사용
101쪽
superflutim duxerim, quod pluribus conveniret. De rubente sorte Fig. ram in stipplemento dabo: jam exhibere non potui, quod sicca eslati Non amo exemplaria sicca, a natura absunt aeri incisa.
Fragaria petiolis de Foliis quinatis, caule pro eumbente sere altioribus: nocre albo. Potentissa soliis quinatis apice conniventi serratis, caulibus fili formibus , procumbentibus, receptaculis hirsutis L. male. Receptacula in plerisque Ursuta sunt. Potentissa soliis quinatis, apice retuso serrato, peralis xlbis oblongis ellipticis HALL. HAν. p. 339. Pentaphyllum I. majus albo flore cLus. IL p. cR Ieon non bona. Quinquefolium Sylvaticum V. TΛBERN. solia apice non serrata novella, Iconoptima.
Ubique in sylvis apricis satienset, Doraban, Hariining ; non vidi in alpibus. Radix ex nigro rufa squammata horigonti parallela. Folia radicalia ampla, longe petiolata , 3. 4. petiolis suffulta, quina, in arcum patentia, superne pulchre viridia, splendentia, inseriae incana, ex albo scrico nitida, ora scriceo villo nitente, incisa apice, incisuris apicem resipicientibus ; sunt etiam aliqua non incisa novella, ct instar ventilabri, ut in Alchi milia, plicata: Causis raro soliosus, debilis, procumbens, vix ultra solia elatus, defloratus, in terram prostratus. Fror albus petatis niveis cordatis. Muptacula hirsuta. Obstruatio. Distinctissima est a sequente, quae flores in firmis S emtinentibus ramis soliosis habeat. Alia delii dicentur.
Fragaria petiolis, S soliis quinatis caule erecto minoribus, flore albo. Potentina soliis quinatis, apice conniventi serratis, caulibus multinoris eis.ctis, reeeptaculis hirsutis L. dixi jam ultimum omitti posse. Quinquefolium, caulescens erectum, & soliosum It ALL. iter. Heis. XLVIII. bonum nomen, ut doleam contuliste cum priore in Exumeratione Stiris. Helv. hyec. q. Quinquefolium umbellatum album, soliis in apice tridentatis a Raut ERI Veron. I. P. 498. pulchra definitio. Quinquefolium I L minus albo flore cLusII. Nis. p. CU. Icon bona.
102쪽
Inter sera & scopillos, suminis Austriacarum alpium jugis CLU-sius, Ego in Schruber g BaM eI, tum alpe cruebam, ubique
etiam in rupibus tenui terra vestitis crescentem.
Habitus rusus caulescens humilis hirsutus. Obsersatio. Dissicilis ct obscura non nullorum quinquefoliorum hiastoria effecit, ut hanc in itinere miratico N. LII. exactius indigitaret HALLE RUs, tum in Stirp. Helv. Historia quinquefolia una defiuitione plura complecteretur. In speciebus plantarum conjunxerat pariter duo LINNAE Us, quae dein in Cent. II. Plantarum denuo separavit, ct recte quidem, quod sub potentillae albae definitione cogi nunquam II. minus store albo c Lusii potuerit, quod non haberet caules fili formes, procumben- tes, ut illa quidem requirebat definitio; quare etiam jam in notis primi itineris invenio illud quinquesdum II. minus albo fore chus II adeo per Omnes alpes secquens, quod et LiNNAEus in nostris alpibus crescere scripserat, a LINNA Eo nunquam visum, alias eversuro definitionem, si Cum illa comparetur: credidisse cLusio, qui a rei prioris genus videri per omnia simile. Parva caeterum est inter vitii que affinitas, licet
Cognoscitur definitione, etiam hac ab aliis distinguitur, tum ex Lguorum soliorum villo splendente, hirsutio caulis, calycis laciniis amplissimis purpurascentibus, maxime hirsutis, receptaculis hirsutis rusescentibus, ct aliis.
II. Fragaria rem . Tragaria soliis septenis quinatisque, serratis, utrimque pilosa: eaule erecto
corymbo m. Fragaria caule erecto eorymboci, calyce lanato. Quinquefolium I. majus TABERI . Icon. Quinquefolium alterum vulgare DODON. pe . 1 6. Izon. Pentaphyllum majus erectum PARK. HOR. Icon II. T. Peptaplayllum majus ereetum I. n. ll. p. 698. Ie n. Pentaphyllum retium majus, tenuius, villosius Pannonicum, quod in Panno
nia collegit D. AGERIUS. I. N. 39S. C. bene.
Crescit apud nos locis siccis, in sepibus sylvula Simen , in sylva
Galterula, Dornlach, S alibi. Folia radicalia, ex vagina quadrilaciniata, quina, utrimque viridia, inferiori tanam parte dilutiora, superiori obscurius aut magis triste viri, dias
103쪽
dia, longe & profunde incisa, utrimque barbata, barba argentea sple
ex caule alto recto, firmo, rotundo, saepius purpurasce te, villos b, etiam ex longis pediculis in initio, dein minoribus eme gentia, quina, ut priora. Catιlis in summitate raniosius, corymbosius. Ca*x alba lanugine splendida, admodum pilosus. Hos thlphureus antheris profundius, in initio navis, dein purpurascentibus, petatis distinctis. Observatio. Icones vix non omnes eadem sine pilis, ut nostram non exprimant. Annua apud nos non est, ut ONNAEUs edixit, quae jam sex annis in meo hortulo ex cadem radice quotannis repullulat.
t 30 Fragaria, Officinarum Pentaphyllum Fragari a Potentissa soliis digitatis, caule repente, pedaneulis mistoris L.
Quinquefolium B LAR . T. 4, 4. Quinque solium majus repens C. B. T. R. H. PONT. Pentaphyllum vulgatissimum RAII. I. ει I. Pentaphyllum minus procumbens, nore luteo vulgate, radiculas emittens ex geniculis Mo R. u. p. 119.
In descensu Glimberg, ad Tastobergersos, in canali ad recipiendas aquas vinearum vidi, posteaquam ex stibalpinis attuleram odiose serpentem & vix exstirpandam plantam, hospitatur etiam ad vallum Beluesr, tum in pratis Nurdorsi, ct alibi ubique
i Fragaria, Tormentilia officinarum. ιν Fragaria soliis quinatis, calyce octofido. flore tetrapetalo. Potentilla soliis quinatis, fore tetrape talo, caule erecto, HALLER. HeIU.
Tormentina omnium B LAR . T. 44s. Hepta playllum FUCHS. Pentaphyllum aut potius Heptapliyllum flore aureo tetrapetalo, Tormentissa. dictum Mo Ita
Ex alpibus attuli, est tamen etiam in sylvis magis vicinis, Dom-bata, Neustissi, Clausi ο- Neoburgensibus, Κ RAM TR. In Charactere effigies, S distinctio, omnibus notae plantae. Calyxoctofidus, petata quatuor cordata, exigua, maculata. Obseruatio. Tomientillam sub potcntilla bene proposuit ΗΑLLExus,
quem 1ecutus ZINNIUS; conienserat L INNALUS.
104쪽
- 13. Fragaria dubia . . Fragari a Potentilla γ soliis ternatis, petatis cordatis luteis WALL. bonum nomen, non vero icon nec synonima. Pentaphylloides minus erectum flore luteo, ternis Fragariae soliis P LUCRN. P. 234. quod florem habeat parvum. An Mon speliensis L INNyHabui a primo itinere ex Standem florentem in Horto, unde e iam exemplar. Folia radicalia ex petiolis hirsutis terna, ovata, obtusa, aequalitersere serrata, nisi quod duo inferiora ora, quae caulem spectant, tamen longius sed a sint. Causina longis satis pediculiis innixa non cauli adhaerentia, diveriac in aliis more. Pedunculi supra geniculos enati. Hos parvus luteus. in adversariis illius anni invenio nostram plantam convenire figurae Fragariae sterilis amplissimo solio, o flore vΑ1LL. Icon. T. X. sed solia longe minora esse 5c splendere, ut aurea solet, oram sericeam habere video etiam florem nostrum minus spectabilem, ita in nota. Planta, ut videtur, annua est.
36. Fragaria vesca, Fragaria Ossici Fragaria flagellis reptantibus, fructu eduli. m. Fragaria fructu albo c. u.
Ubique in sylvis exsectis, etiam in sterilibus apricis Leopol libero Definitione discriminatur.
RUBUS.CHARACTER. CalyX quinquefidus, Iritata quinque, baoca composita acrita monospermis.
r. Rubasidos ome. Rubus soliis ternatis & quinatis, eosta plerumque inermi, fructu rubro viti
105쪽
sTIRpIUM AUSTRIA CARUM Rubus Idaeus nLAR . T b. 289. Rubus idaeus spitiosus C. n.
In Austriacis sylvis frequentem c Lusiυs, circa Dorabach, Nusdo , ct copiose circa Burchersdos, Κ RAMER. Folia subtus albissima, dum quiliata, pinnata sunt, prima conjug
a tione majori. a. Rubus frutiaosus. Rubus soliis ternatis & quinatis, eosta spinosa, Ducto nigro & laevi.
Rubus vulgaris fructu nigro c. n.
Circa Dorubach, Burriersdos, x RAM. Ego in sylva caedua Rodaun, S alibi, passio etiam in subalpinis sylvis.
3. Rubus Corsus. Rubus soliis ternatis subnudis, lateralibus bilobis, caule. aculeato tereti L.
Humilis rubus TRAGI. Rubus repens fructu caeso c. B. I. R. H. Rubus minor Ductu caeruleo I. B. II. p. 39.
In agris passim circa Roda , in dumetis & alibi KRAMER , ct Ego. Folia pubescentia tomentosa, habitus humilior nigrior, satis stipe que hunc discriminant a rubo tabeo.
Rubus Saxatilis Rubus soliis ternatis, nudis, flagellis reptantibus, herbaceis. Rubus saxatilis, seu petraeus cLUs II His. p. LVI. Rubus alpinus humilis i. n. scMEuc . iter UL & VII. etiam L lab homi-
chamaerubus saxatilis C. N. RAII.
In saxosis collibus Muberg cLυsius: Ego ad rupes mssentin-Stans berg I738, etiam Et schem, & abunde in catena alpium Braiminarum. Habitu herbaceo, soliis ulmi varie circumserratis, S definitione discriminatur.
- POMIS UMBILICATIS. Observatio. Nullibi major, quam in generibus hujus ordinis demniendis confusio, etiam apud illos, qui ex fructu suum stabilitum ivere systema, cui dens; & Crata gi S Sorbi, & Mespili non ruele discriminasse
genera TO URNE PORTIUM mirum haud est, dum nec xa I Us, nec alii potuere.
106쪽
83 Dissicultatem LINNAEus clare perspexit, non sustulit: licet enim in Generibus suis ita scribat si ex dictis patet, valde amnia esse genera Craritaegunt, Sorhum, &Mespilum, ut aut solo numero flaminarum, autisvix ulla sufficienti nota distingui possint, , tamen in posterioribus curis
novi systematis naturae, quanquam ab HALLERO admonitus, etiam a I INNIo, scopo LI, qui haec tria sub uno coegere, in pluribus convictus nihil emendavit, ut etiam pro silio jure demirentur L INNAEANI, quid cauta fuerit, cur fruticem Cotoneis ni forte Gesueri CLUsio dictum, ab MALLEsto inter Crataegos ordinatum, LINNAE Us adluic transmigrare jus
serit ad Mespilos. - Sed quoniam non soluta alieno intrusam conventui hanc stirpem, sed & alias multas a LINNAEO, & ipsis his ONNAEAN Is iniquo subsellio locatas, & indistinctos ct falsos plerorumque generiim Charactores deprehendo, nec ex horum praescriptione, aut Mespili, aut Crataegi, aut Sorbi, aut Pyri cognosci unquam, minus adhuc a se invicem distingui possint, aliam inii viam, ut determinanti plantam, non adeo aqua, ut omnibus ex LINNAEANo prototypo inevitabiliter accidit semper, lim
Atque dum in hac patefacienda essem totus, facile perspexi, etiam hujus sectae, Mespilos, ct Sorbos a pyris distinctos non esse, & maiori jure Mespilum Amelanchies L. Sorbum domestisam ejusdem, &Pyrum sub uno eodemque genere, quam Malum et Pyrum του NE p.: Prunum S Cerasiim ejusdem, proponi posse; si enim , miserum, omnes a saeculis, pyri unicum genus in tria dispescuisse, licet isomnium noti munum, quod genera e speciebus, species e varietatibus seconstituerint se ut monet in generibus L INNAE Us, de Mespilo, S Sorbo.& Pyri speciebus, ignorari id pariter non debuisset. Quare haec tria genera in duo contraho, aliis insistens notis, dum expertus, a solo S adeo variabili his seminarum numero, ea statui haud posse, quod dudum ante me CI MALLER Us intellexerat, divi distincte in Enumeratione planta rum Horti Regii is Agri Gotting. : Semales moneret isTubarum S seia seminum numerum variabilem nimis esse, quam ut genera constituat
107쪽
CHARACTER. Calyx carnosus, quinquefidos, Petala quinque. Fructus umbilicatus, coriaceuS, color,tus. Semina hispida calycis interiori lateri assim.
a. Rosea Cinamom a. Rosa germinibus globosis pedunculisque glabris. caule aculeis stipularibus, petiolis lubinermibus L. addit ipse sequentia synon ima. , Rosa non spinosa calycis soliolis indiuisis, fructu oblongo HILI. HeID.s c. . p. 3 s. male hic miscetur HALLERI Rosa. Rosa sylvestris odorati uno rubro flore c. n. ρm. 433. bene, judicio HA--r.
In hortis frequentissima ERAM E R. a. Rofa Disesris. ossic. noctatus Rosa germinibus pedunculisque glabris, caule petiolisque' aeuleatis L.
Rosa sylvestris vulgaris, nore odorato incarnato C. u. 'RRosa vulgo proveniens CAM. Nitome. Rosa eanina sylvestris BLA . . T. I.
Passim in dumetis ubique, tum inter vineas ad Glimberg, etiam ad vias publicas, non infrequens in vallo suburbico inter Belaeder, S St.
Petala in his nivea, in illis carnea, in aliis rubra magis, cordata, parum odora. Foliola calycina sere senaper duo indivisa, duo duobus lateribus, imum uno laciniata. 30 Rosa Dino lyma.
Rosa germinibus globosis glabris, peduneulis, caule, petiolisque aeuleis consertis. Rosa germinibus ovatis glabris, pedunculis hispidis, caule petiolisque acuis leatis L. male germina globosa sunt. Rosa ealyeis soli dis indivisis, pomo globoso MALL. I eis. I. bene. . Rosa campestris spinosissima, sore albo odorato C. R. Fin. I. R. H. VAILL. Rosa sylvestris pol Risera mincir C. R. Rosa campestris odorato scire cLUsi I Bis. I. p. II 6. Icon commoda.
ut venitur multis circa Vienniam ilocis prirsertim nioniolis, it editioribus, CLUsIUs ; ad agrorum margines passim, praesertim inter Dom-bach ct Hemali ac circa layta- pontum KRAMER; inter f& Gatteriliola, copiose in sylvula Inceret sis, etiam in sepibus Simmeringer Wald abundanter, S ubique Ego reperi, ct jam addo. gosa
108쪽
Rosa pumila spinosissima sollis p impinellae glabris r. n. RAII. Rosa montis chasserat MALL. Hem. I. Dec.
Obseruatio I. Explicatione, soliis pimpinellat novenis, septenisque acute serratis, & spiculis rubescentibus consertis, calycibus indivisis in pomo globoi, splendente, glabro erectis, diu persistentibus, coloratis, facile ab omnibus aliis distinguitur. Obseruatio II. Dum jam in fruticem satis validum ramosum adolevit planta lignescens, rami aculeis destituuntur, & hinc inde sparsiis 1, tum spinulas habent mutilaas, O pedunculos in his ut pomum coloratos glabros inveni, ct calyces etiam in uno alterove, in calycinis apendiculis dentatos, & poma in pluribus ovata, ut excusari omnino LINNAEus possit, qui sere contra omnium Boianicorum observationem, pomum ovatum dixit; sed quid 3 quod pedunculos in initio rubros subinermes, plurimos etiam, ubi pomum ex rubro jam nigrum fit, nigros glabros inveniam λ Sed S in junioribus ex morbo degenerantibus soliis, in hac magis, quam in alia specie, poma concresciitat hermesina, soliosa, ossea, qualia plurima exemplaria legi in Simmering Wald.
4. Rosa centifolia. . Rosa germinibus ovatus peduneuli ue hispidis, caule hispido aculeato, petiolis inermibus. Rosa multiplex media. Rosa eentilalia batavica II. cLCs II. Nisi P. It 4.
leatis. IARosa alba vulgaris major. c. H. Pin.
Ad Trassimilia, ct alibi passim.
Rofa rurestris . Rosa germinibus glabris, pedunculis hispidis, eaule, petitiolisque inermibus. Rosa non spinosa, calycis soliolis indivisis, fructu oblongo. HALL. Helv. Dec.
Rosa non spinosa. HALL. uer. Helv. Numero XXVI L nitida deseriptio eum synOnimis. Rosa saxatilis colore floris ruberrimo. -ΜΜ. Die. p. 99. Rosa alpina spinis carens BURAM I. ABCfuec. p. iss.
109쪽
sTIRPIUM AUSTRI Ac ARUM Rosa rubello flore parvo simplici non spinosa. r. n. p. 39. RAII IImo exur.
P. 219. bene, non vero Rosa sylvestris odoratissimo rubro nore. e. u. Pin. 483, nec Rosa cinam ome. LINNAE .
In Mιplanctiη-Schiseberg prima hujus loci Bolani satione 3738 inveni
Humilis, ramosissimus tamen frutex, solia ovata Ia via septena habet, caulem glabrum inermem . ut S petiolos: pedunculus solus hi sipidus, asper, nigra purpura perfusus est. Folia calycina appendiculata, indivisa. Flos vivi distulat coloris Κemesint, grate odoratus, Fructus oblongus glaber. Obsertatio. Omnium Boianicorum primus HAI. LER Us hanc Rosam reiste definierat, MALLERI definitionem, S aliud synoninion c. s. MALLEsto non scriptum, etiam assumpserat L INNAEUS, ut notam fac rei speciem suam primam Cinamomeam. Dein vero demonstravit in itinere Helvetico MALLERVs, Synon imon C. B. nec suae definitioni, nec d scriptioni convenire, lata simul sententia expunctionis. Sed an cxpuncto synoninio c. s. haud multum tamen significante, prima species iaNMAgi, secunda est HALLE Riλ ct nunc quidem nullum superest dubium, non esse; cum in novo systemate naturae L INN AEUS dicat suae pedunculos glabros csse, petiolos subinermes, quae Rosem i. INNAEI ita ab ΗΑLLExi Rosa non spinosa alienant, ut etiam nunc HALLERI descriptio, primaei ivs gi speciei aliena st, ct HALLERI syn imon a LINNA Eo perperam
assumatur. 7. Rosa Austriata . Rosa germinibus ovatis pedunculisque Ilispidis, petiolis medioque eaule
aculeatis. Rosa pumila. CLUsir Hs. I. p. Ii . Rosia pumila pannonica fore rubello. I. B. IL p. 33. RAII Buta exter. p. 2ip.
Rosa sylvestris pumila rubens. C. B. Rosa pumila rubra austriaca. PAR K. Rosa: 3. seclas MALLERI HeIν. p. 3 3.
Nasci pallan in caeduis sylvis e, aliarum sylvariun marginibus sublimiori biis, desertis agris, per Austriam inferiorem exactus cLUsi os reliquit; reperi iisdem locis ab dantem, S in hortulo colo. LIωNAzυς le h.inc ignorare credit, nec meminere Austriacarum stirpiuin scriptores. Cum
110쪽
Cum tamen exteri Bolanici sub nomine Rosiae aut Pannonicet, aut Aufriam hujus mentionem frequenter injiciant, patriam aliis neglectam plantam volui exactius describere. Radix parum fibrosa, caulem pedalem, aliquando cubitalem, raro ramosum, viridem, inferne nullis, superne multis spinis rigentem habet. Petioli in hac specie validiores, aculeati, solia gerunt terna, quina, rarius septena, aut novena, baseos insertione decussata, reclinata, serrata, carinata, duriora non splendcntia, facie viridia, glabra, saepe maculis sanguineis respersa, ex carina complanata, subrotunda, aut ex
Pedunculis brevis hispidus est. Germen ovatum hispidum. Glyx soliolis duobus utraque ora ramosis, duobus integris, uno una ora laciniato factus, ctiam hispidus; sed Sora segmentorum calycinorum tam simplicium, quam ramosorum, glandulis serrato nigris, ut in Hyperico, sed hispidis, diuti fructus maturescere incipit, obsita est, quod in nulla alia vidi. Huin tota planta plerumque unicus, jucundissimo odore, petato laeto purpureo, ungue exalbido. Nunc addo etiam alia aliorum synonima, ut haec suae sedi restia
tuantur. Rosa soliis earinatis stibius scabris. DALI n.' Paris. I I. bonum nomen. Rosa Gallica LxNN. ex DALIB. sed ante hunc diu cLusius in Austria inventam descripsisti Rosa germinibns ovatis pedunculisque hispidis, caule petioli 'ite hispid acu leatis. Novi SM. Nat. Spec. s. ovatum tamen scrupuluin facit, turbina tum dixit c LUSIUS.
Observatio. Conseratur Ausriaca nostra pumila c fra, cum Galliaca L INNAEI. Calycis segmenta tam simplicia, quam ramosi glandulis nigris serrata, & hirsuta in nostra, an Gallicae competunt 3 adeo difficile est, exactam plantae unius legere descriptionem. Synonimis multi no a delectantur, & Ego inutili descriptione, aut manca delineatione parum
. Rofa . . Rosa germinibus ovatis glabris, caule spinis sparsis raris: petiolis, pedunculisque hispidis.