Stirpium Austriacarum pars 1.2 continens fasciculos tres cum figuris aeneis

발행: 1769년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

121쪽

s TIRPIUM AUSTRIA CARUM

Observatio IL Cum in uno loculo quandoque duos repererim se Aus, majorem unum, minorem alterum, suo tamen involucro cinctum sngulum, etiam suo iuniculo provisum, de stiperseetatione in plantis sententia, sex ualibus penitius trutinanda est; hac enim rite deducta, vel nova in systemate MNNAEi more monadelphorum, diadelphorum, p. lyadelphorum, Classis superstetantium, vel onto sit item novus ad pol Pgamiae, spuriae, superfluae, frustraneae, necessariae exemplar, fundari potest, quae non parum totum hoc systema stabilirent: nec sicco pede praetereunda est coiissanter vacua ct in sis multorum uterorum in his natura; etenim nullo tempore quinque quos put ibi bus Aucuparia, aut me ea habet uteros, licet improbe diiquirxrem, repletos conspexi eat unde est, quod in Sorbo istaciti ma viginti circiter Mariti ex observati ne LINNAEI, tacundare non valeant Mulieres tres ex eadem y Unde est, quod mulieres Sorbi duo oria tres, ex sententia ONNAEANollu M, uteros quinque gerant ex mea eaque fidelissima observatione λ quam hic est dissicilis uterorum in mulieres repartitio 3 quid demum est causae, quod quinque mulieribus & totidem uteris instructa cum viginti Maritis Sorbus domestiis, omnes tamen raro scutos habeat uteros λ an sorte inter has quinque quaedam non maritatae, meretriccs, Ob desectum vulvae veluti castratae, impraegilari nequeunt, ut in no Solemate Naturα, pag. Mo: perhibuit LiNNAL Usῖ nonne plurima adhuc de generatione, S c stratione in plantis latent λ ct quae systema texuale illustrabivit cognita; nuptiae quidem in plurimis plantis apertae, civili biles, conceptiones v ro invisibiles S occultae, efficiunt, ut idem hoc sexuale systema non illieo perseelissimum csse possit, licet sit generalius receptum. I go i terea de insigni huic a uitia observatione, S LINNAEO S mihi grat lor, scilicet Sorbi Aucti paria mulieres tres, quinque habere etiam sine micros copiis visibiles uteros, hinc repartitione facta lingulam harum trium I, uteri habere, nam 5- 3 Iς.ε. Sorbus Amelanesier. Sorbus solita ovalibus, serrλtis, carinatis, fructu globoso, multiloeulari Ne pilus inermis, soliis ovatis, surratis, acutis L. non bene. retula potius sunt

quam acuta.

IIespilus inermis soliis ovalibus serratis, cauliculis hir latis. L. mala desinitio, conveniens plurimis stirpibus. Flubirlin etiam in nostris montibus, ut in Helvetiae stipibus. Vilis Idaea III. CLusII DUI. I. p. ci. 61. Icon bona. Dio*y-

122쪽

' Diospyros T. u. Ι. p. 7, bona deseriptio, malum nomen . Alni effigie lan sito folio minor C. R. Ba . Amelane hier LOR. II. p. tyr. Icon commoda. , Amelanchio Gallo- provinciae. BARR. leon. sar. fructus maturus male, si non optime.

Nespilus solio rotundiori, fructu nigro subdulci. I. R. H. Ipia LINNAxi de is finitione intelligibilior.

Abundantissune nasci vidit cLUsius montibus Viennae Austriae vicinis, ad rimam, Me v, in Fifcha: circa Petendos adhuc x AME-stus inimis. Ego in montis Rodaux Arci imminentis meridionali parte, nullibi vero Degustiatius, quam in montibus Ba fibus, etiam in sepibus. Tenellus ramis, pedunculis, petiolis, & soliis subtus vitiose t mentosus, adultus vero lanam in soliis , & ramis tantum, licet in pedunculis S petioliis pertinacius retineat, exuit subnudus frutex. Folia fasciculata gemmae circumstantia, ovalia, serrata, serraturis apicem respicientibus, nervosa nervis parallelis, apice retusblapii quam acuto, etiam quandoque vel inciso, vel erosis, vel lacero: tum superna parte pulchre virent, non tamen splendent, quod nimis exicca arida sint, inferna pallidiora stat, in saciem tota longitudine plicata, carinata, petiolis purpurascentibus, candida lana obsitis, longis. Pedunculi itidem S longi, ct candida lana induti, stipula una, duabus, purpurascentibus, villosis cincti, etiam bractea uitia alterave camdida, ora purpurascente praediti, florem unum indivisi, aut bifidi duos sustinent. Hos spectabilis, niveus, petatis amplissimus, patentibus, ex ac tiori ungue in latiorem finem desinentibus, . catadidissimis, facie glabris, dorso niveo villo lanatis, ungue ad latera longe S lasciculatim barbato. Calyx viridis lanatus, laciniis lanceolatis, patentibus, apicibus coloratis.

Stamina plurima inter calycem S coronem quinque quasi corculis flavis iactam egressa, alba, antheras flavas habent; corona haec hic descripta, etiam in maturo fructu obsoleta visitur, nectarisera LiNNAgo

certo vocanda.

Ouarii superior paries candida lana obsitus, quam etiam adultus chus conservat, tubas habet quinque. N a Fructus

123쪽

STIRPIUM AUSTRIA CARUM

aiis sphaericus, coronatus calyce, bafi coaristata, lacin is patentibus ab omni alio facile dignoscendiis ; caeterum initio viridis, dein ex caeruleo nigrestit, donec totus niger sit, ct mollis S sapidus 1 melleus, dissectus in loculos 6. 7. 8. multiplici experimento divisus, sem,

nibus 6. 7. 8. IO. tatus visitur.

Tanta vero diversitatis numeri loculorum, & seminum ratio dialigentius examinanti illico patescit, scilicet quod unum alterumve semen, majus capiens incrementum, vicinum in sua sede elidat, etiam eius sedem in integrum deleat: veritas in eo est, fructum quinquet v.

larem esse, in singulo loculo semina duo concipi, etiam saepe ad frugem perduci, parte aliqua dissepimenti, quod ad axim non pertingat divisa, ut delineatum dedi T. II. F. q. Qii inque 1einina, ut quidem LINNAEI perhibet character, nunquam Ob1ervavi, ct dubito an unquam visa, saepissime 8. etiam io; sunt pyri seminibus similliina. Obseruatio L. Fructus Amelanchier multi locularis & polyspermos, ideam Baccae L INNATANAE claram distinctam & simplicem exhibet; MN-M EI caveant discipuli, ne oblivione conteratur.

Obseruatio II. Cum mulieres quinque hic habeat fructus, plures vero semper quam quinque sinu suo foveat foetus, sexus in plantis amasti

sedulo monendi sunt, has superstetationes exactius ut disquirant, videantque, quae gemellos pariat mulier, ut rectius imposterum referre pos. sint: an suecicae viennensibus steriliores λ interea dum haec res discutitur, Viennenses quinarium illum in LINNAEANO Prototypo Gauri plane. &SUL Nat. praescriptum numerum peremptorie prostribunt. Obseruatio IV. A melanchier, mespilus habetur L INNAgo : omnimespilo ex hujus viri characteristica praescriptione semina quinque ossea gi ba, Genera. plant. Ita4. Halmis, caveant juniores Bolanici, ne avidius fructum mollem mordentes dentem sibi findant, frangantve, ut accidit infeliciter ONNAEANIs, & s EGUIERo tamen Toumesortiano viro, &aliis; quare 1bla carbonaria fide a recentioribus sprctum, certum tamen, I. BAUIlINI, ubi de semine DiqwWi agit, antidotum sedulo exscribant, ct in sua aὸversaria ob metum infortunii quantocytis redigant moneo;

maius est, quod in omnibus seu Cratagis, seu Sorbis, seu Mespilis, ossucula adesse perhibeant nomi ulli alii, dum LINNAEus stium ossea in Mesp, lis semina esse voluit, in aliis cartilaginea.

et Sorbus

124쪽

s AscICULUS II.

7 Sorbus Pyrus Omnium. Sorbus soliis semiis, Ducta turbinato quinqueloculari. Pyrus soliis serratis, floribus corymbosis. L. Pyras soliis serratis, pomis basi productis. κIUso. male. Pyrus sylvestris. C. n Pin.

In valle Dubling, etiam aliis sylvis, Gatterhola M. & nemoribus, locis apricis Montis St. I Omldi. obseruasio. In locis natalibus nulla arte vexatus fructus poma basi producta non habet, quae producta basi constanter sunt in Sorbo domestica, ut nullus fructus ex hac notione potiori jure pyrus dicendus, quam haee sbrbiIS.

a J Sorbus Maius omnium. Sorbus soliis serratis, fructu sphaerito quinqueloculari. Pyrus soliis serratis, umbellis seisilibus L. Pyrus soliis serratis, pomis basi coucavis. Rusdem male.

Naia sylvestria. TRAGI. Malus j lvestris. C. B.

Iisdem cum priore locis, etiam in Gareerhola Observatio. Poma sylvestria breviori pedunculo, calyce magis prominente , frivstus figura, ct 1apore facile a pyris distingues.

3. Sorbus eydonia Omnium. Sorbus soliis rotundis integerrimis, Ductu lanato quinqueloculari. Pyrus soliis integerrimis, floribus solitariis. L. Malus cotonea sylvestreis. C. B. p. 434. Cotonea & Cydonia. Lon. Varietates omitto

Locis apricis sylvulae InetersdorfΙ, ct alibi in sepibus, ad vias publicas, ad euisel smiihi, in via ex Dobling ad Grineting. POMIS UMBILICO DESTITUTIS.

CHARACTER. Calyx s- fidus. Petala s. Drupae nux suturis prominati S.

L Pruuus Aeaeia germ. Osse. Prunus 'inosa soliis lanceolatis, pedunculis solitariis. L. Prunus sylvestris omnium, bene. TAB. cum bona icone. Pruna sylvestria praecocia. C. u.

125쪽

sTIRPIUM AUSTRIA CARUM

a. Prunus Ceras. Ostie. Prunus storibus umbellatis. subpedunculatia, ovato lanceolatia, gubris L. cerasus sylvestris fructu rubro, & nigro. I. B. I. p. 2a . cerasus maior ac sylvestris, fructu nigro colore inficiente. c. n. RA I.

r. R. H.

cerasus nigra. BLAR . TAn. 423. Cerasus pumila. C. n.

In sylvis Dixi sis , in stivula Si in V, ubique ad pagos aliae v

rietates. Omitto studio pruirit in Armeniaca mala, prunum Laurociofumo .cinarum, plantas non indigenas, L.

Ptunus pedunculis subsolitariis, foliis lanceolato ovatis, convolutis, ramis

muticis. Prunus c. m. Finax.

In vineis S ad pagos.

Prunus floribus racemosis. soliis deelduis, basi subtus biglandulosis. L.

Cerasus avium. CLUS. Hrg. 1. P. Pseudo- ligustrum. DOD. 76s. bene. Cerasus avium nigra, ct rae Inosa. RAII. P.dus Germanica solio deciduo. RUPP. g. . Cerasus racemosa sylvestris fructu non eduli. c. n.

In sylvis frequens es , CLUsius. etiam ad sepes, in Au monstravit Frater HONORIUs Bolanices amantissimus Fru ex frondosus cortice rubente. Folia ex ovatis utrimque acuminata, acute & minute cinnata, ad exortum eminentias duas habent, caeterum proinde, ct multum v nos a lacte saturatius viridia, nervo venis atro Colore tulistis, dorso ex

albida.

Hores in spicis longis odoratissimi, odoris HALLERO ingrati, mutitis gratissunt, petata albida figura rotunda. Qui sequenti minor etiam niger, pulpa mellis consistentia glutinosa, viridis, ex dulci nauseola. Ospiculum scabrum pedunculo pertinacissime haerens. Semen odoratum perlici sapore.

126쪽

t FASCICULUS II.

so Friurus Mahal .. . .rtunus soribus corymbosis sollis ovatis. L.

Malaaleb. cings. Hi s. r. p. M. CAMER. 0it me ic n. p. yr. Ceraso amnis. c. n. Cerasus sylvestris amara Mahaleb putata I. u. I. p. I. p. 223. Icon commoda.RAII. I. R. H.

In collium urbi Viennensi vicinorum radicibus, cLUsius. Satis copiosam circa Milo inveni ignoratam adhuc hodie nostratibus Bolanicis plantam. Descripta plurimis aliis esst, en characlerica huius signa. Humilior, & tenuior longe vulgari, distorta arbor ligno cerasi sed ingrate odorato, ramis longe me is, nudis donatur. Folia ex orbiculari figura acuminata, subtiliter serrata beluiace rum aut populi nigrae, multa etiam cordis forma splendentia, superiae prosunde, inferne albi de viridia, pulchre venosa suuti Flores racemosi albi, exigui. Fructus exiguus, macilentus, niger, succo purpureo pertinacitertingente plenus, sallaci primo dulcedine fatuus, dein sapore amaro nauseosb ingratuS. Ossiculum monosperinlim cerasi. 5.inen multum odoratum, saporis subamari. Obsera alio. Mahaleb veterum, padum esse multi suspicati sunt: si ex odore sumitur argumentum, padus planta erit. Equidem lignum padi longe odoratius ; recens specimen soliorum inter chartas positum gratissune odorum; tantam fragrantiam flores habent, ut vastissima coi clavia suo impleant odore, & semen padi, semine Mahaleb proprie dicti, in observatione mihi visum odoratum magis.

127쪽

STIRPIUM AUSTRIA CARUM

MULTI LOCULARIUM.

CHARACTER. Flos inultistamineus. Fructus capsula sicca, multilocularis.

CHARACTER. Calyx quinquefidus coloratus deciduus: Petala quinque. Caprula sicca, quinquelocularis, quinque vadis.

t. Nilia O inarum. Tilia Omnium. Titia soliis mplioribus mollibus, subhirsutis.

Titia vulgaris platyphyllos. I. R. RAII. Titia Remina. cΑΜ. mit. Ic n. bona. II. Titia montana maximo solio. c. n. yiu. 4 s. 'III. Titia solio glabro . duriori . minori. MALL. Heis. 333. Titia saeinina solio ni inore. C. B. yin. 426.

Per totam Austria in ubique vias ornat, maκime ad St. Marcum. Flos carvi odoro; pedunculo brac ea elliptica innata.

CHARACTER. CalyX quinque partitus. Petala quinque elliptica flava: Filamenta in manipulos sese decussantes ordinata. Fructus conicus, triloculariS.

s. Hyperuum Villosum Hypericum calyce serrato glanduloso, soliis pedi celtatis, perforatis, eaul

tereti villoso. Hypericum Villo sum calyce serrato soliis perforatia. HALL. Helv. 36l. optime. Ηypericum villosum erectum caule rotundo. ToURN. bene. Alidrotamum, Ascyrum dictum, caule rotundo hirsuto. HOR. H. S. s. Τ. 6. F. II II. Hypericum villosum soliis ex adverso ternis. Hanc varietatem inveni in valle DUbling.

Crescit

128쪽

Crestit ad margines sylvulae Dormista, locis opacis valli Dasino fis& alibi

Insuperabilis est synonimorum confiisio. In speciebus L. qui sub hirsuto diversia synon ima cogit, quae plantae non conveniant, in Plora suetica etiam alia addidit, in novo demum naturae systemate seposuit &duo Hyperica secit, montanum unum, alterum hirlt. tum. Iam dudum distinxerat Cl. HALLERUS.

isteres, firmus, villosus, erectus, admodum soliosius, soliolis iunioribus ex alio adultiorum constanter pullulantibus, non nisi in summitate ramosus.

Folia ovato- oblonga mollia villosa perforata, non punctata in meis, licet tamen etiam ad exortum vage pumstata visa HALLERO, brevi pediculo donata, ut bene GUET TARD, superne atrae viriditatis, insume dii tioris, mollia sericca. Ca*x serrato- glandulosus. Flos non punctatus purus. Stamina pura. Obserealio. Folia inferiora minus quandoque, superiora magis evidenter perforata sunt.

a. Hyperieum Gegantis ium . . pericum eadyce serrato, soliis persollatis, margine punctatis, caule tereti

glabro. Hypericum soliis persollatis soribus cymos s. Androstemum bifolium glabrum, persoliatum, non persoratum. HOR. bene, d scriptio P. II. S. q. T. 6. F. s. non bona. Imperi eum soliorum basi Iatissima. HALL. Heis. Sme. 3. bene, sed ampullae resintserae non sunt in flore. Androsaemum Campoclarense. COL. E h. P. 73. Icon. 74. Ascyrum elegantissimum non ramosum solio lato. I. B. III. p. 389. RAIr. Hyperieum Lan NAEr quod 7 certe non est hirsutum spee. 16. nec pulchrum, bracteae enim intergeminae non sunt, nec soli a cordata.

In Gallertiola, Domista & alibi non infrequens.' Causis reliquis crassior teres firmus, glaber, rectus, raro ramosus, capitulum florum in cacumine gerem.

Folia caulem latissima basi amplexa, dein orato- oblonga, obtuso magis in inferioribus, aucto contra in superioribus fine, ambitu sempero puncta

129쪽

sTIRPIUM A Us TRIA CARUM

punetito; solia inferiora pauciora, bracteae ut & soralia minima globulis glandulosis serrata. Oh serrato glandulosus. Flos plerumque purus, consertissim iis, sessilis, cymosus. Elegantissimum praeter alia soliorum basim latissunam habet pers ratam, alpinuin basin pedicillatam, apicem obtusiun.

Hypericum calyce, floribus, soliis, caule, maculatis. Hypericum calyce integro, soliis margine punctatis, caule ancipiti. Hypericum alpitium magno nore, nigris punctis insignito. OL Botan.

Hyperieum alpinum humilius magno flore nigris pun his insignito. I. R. H.

Hypericum LiMNAEI quod non seriptum est, nec in novo systemate.

Crescit in subalpinis sylvis S pratis Eifcher, S Bre .

Causis anceps inclinatus, non herbaceus, ut a quadrangulo distinguas, angulis hinc inde punctulis nigris notatis, in suprenia parte longe ramosius, virgatus virgis tenuibus firmulis, tamen obscurius quadrangulis, quibus ab omni alio Hyperico iterum facile distingitas. Folia conserta exiguo pediculo donata ad caulem angustissima, fine ovato rotundiori, latiori, Obtum, leviter c marginato, ora seri ea splendente, quibus iterum a quadrangulo S elegatuissimo distinguitur. Ad haec solia sunt ad oram inseriorem leviter punctata. Calyx Ovatus nigris punctis maculatus, non glandulosus, nec gl bulis nigris resinosis instructus. Flos non pulcher, nec copiosus, plerumque ternatus; petata etiam inferne multis nigris maculis picta. thera ad oculum capitatae didymae.

An est Hypericum v Assi. Bononiens. Scient Instituti T. IV. Icem non a . similis.

Obseruatio. Apraecedenti differt caule ancipiti, maculato, ramosis, soliis pluribus aliter factis obtusis, calyce non serrato, nec resinois, flore maculato ; a sequenti aliis notis.

130쪽

FAscICULUS II.

perleum Ascyron dictum, caule quadrangulo, I. u. I. R. H.

Ubique in humidis etiam in subalpinis pratis, ad Molendinam ru

In definitione discrimen. Giιlis quadriingulus, herbaceus mosius, angulis punctatis. Folia nervo cauli haerentia lateribus remotis reflexis siessilia, ad caulem latiora ovata, fine etiam minus praecedentibus retusis, margine inferiori punctata, superiori sericea saepe. Cu*x integer lanceolatus, raris maculis, Ape nullis. Hos sere purus S ea Ibium, qua laciniatus parte punctatus. Libera capitatae praecedenti similes. Distinctio ab aliis in definitione est.

f., Hypericum OsseisFram. Hypericum calyce integro, caule ancipiti ramosissimo, soliis consertis, pel lucido- punctatis. Hyperieum caule ancipiti sollis obtus f pellucido punctatis. LINN. oec. I4.Ηypori eum vulgare. C. n. yiu. 279. Hypericum D LAR. T. I s. DOD. P. Optime. Hyperieum perforata fuga Daemonum. TABE . Hypericum guttis tanguineis. noceo N. Mas. di ρiant. p. 2, .

Ubique circa Viennam in dumetis, sylvarum marginibus, Simm ring, Neugebau, Gallerisset, DOMbig. A primo distinguitur glabryle, calyce integro, a reliquis soliis pellucido- punctatis, ctiam Ugris aut serrugineis maculis aspersis, ab alpino flore minore S punctis transparentibus, etiam aliis notis. Observatio. Folia obtusii raritia in siccis creta eis, acuminata in he bidis humidis saepius invenias, conjugato & cruciato pulcherrimo ordi, ne, ut obtusum definitionein ingredi non debeat. Catilis ligneus glaber, crassus ramosissimus, anceps. Aegre disti imguo ab Hyperico inimi suib, ct officinarunt Hypericum in monte LLO-po Lot saepe humi prosternitur, & solia in margine, linea punctorum nigrorum pinguntur.

6. 'Aericum movianum Hypericum calycibtis serrato- glandulosis, eaule tereti erecto, soliis glabris punctatis sesulibus.

SEARCH

MENU NAVIGATION