Stirpium Austriacarum pars 1.2 continens fasciculos tres cum figuris aeneis

발행: 1769년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

371쪽

si IRPIUM AUSTRI CARUM

378. VERBENA . .

CHARACTER. Cu)N S - dentatus uno dente praemorso, angulosus. Corosia 3- fida subaequalis tubo curvo.

ossici talis, Verbena spicis angustissimis paniculatis, soliis multifido istaeinlatis; eauIe

solitario. Uerbena BLACK. T. 4r. R I v. T. 66. in horto culta. Verbenaea NATTH. p. I sa. icon. CAΜ. Epit. 79T. ι ,

Ad aquas Rodauia etiam ad vias. Catilis erectus quadrangulus, sulcatus, glaber, diversiae altitudinis a pede uno ad quatuor in hortis altus, etiam non tamen semper brachia. tus, brachiis purpuratis. Folia lato longoque petiolo orta laciniata, admodum primi; laciniis latioribus, aliis non ita regularibus, ultima longiori hinc inde obtuse se rata. Haec caeterum nervos a stini rugosa, ut fere scabril inveniantur. Superiora sere tripartita, ct ultima aliquantulum minus secta: omnibus uim dulatis , crispis sere. Pedunculi spicarum purpurei hispidi. Spicae longae gracillimae. Cui stipula sussultus hirsuta tubulatus angulatus denticulo uno praemorso. Corolla monopetata inaequaliis rotate ringens: tubo cylindraceo io go: sauce aperta: limbo semi quinquefido laciniis stibaequalibus patent, bus, aliquando crenatis.

CHARACTER. Coron subaequalis 4 - fida: lacinia latiore. saepe emarginata. Stamina erem distantiae

i)- - η ha spicata. Nemiis soribus spicatis soliis oblongis serratis, viridibus.

Nentha angusti soli a spicata c. n. novien angustilaliae nostrae plantae non eonvenit.

Ad fossas.

Radix

372쪽

Rarsis longe lateque serpens. Caules plurimi, tetragoni, saepe ex purpura colorati, admodum ramos. Folia exiguo petiolo pene sessilia, admodum venosa, rugosa, sh perne ex atro virore splendentia,' acutis dentibus margine serrata, ex ovalibus longe hinceolata. Spirae in ultimis ramis ex verticillis sensim confluentibus, quorum primi .iisti eviduiuiores S incisas latas bra luas possident, dum sequentes iam minores fiunt, Iblis 1 ere bracteis lanceolatis. Calyx pedicollatus, tubulatus, conicus, coloratus, angulosus in quinque dentes solvitur prosundius coloratos. Ttibus calyce maior, codem modo factus, albidus, conicus. Corolla in s. segmenta ex albo caerulea secta, patens. Stamina segmentis longiora. a Mentha gentilis.

Mentha floribus vertieillatis, soliis ovatis acutis serratis, staminibus eorolla brevioribus.

In Brigittav. Obstroniis. Si a sequente vere diversa est: differet caule magis ramo- , soliis pallidioribus, flaminibus non exsertis, caeterum idem hi triusque plantat odor calaminthae montanae, alia etiam eadem.

3 Mentia terticillata. Menilia floribus vertieillatis, soliis utrimque ovato acutis serratis, calycibus eanescentibus iiispidis, staminibus corollam longe aequantibus. Ilenilia verticillata. RIV. T. i. stytima.

Ad aquas in locis aquas resedes habentibus Arthilto a Munde cum odore calaminthae montanae. Radix serpens. Caides .aliquot tetragoni inferno colorati non adeo ramosi, pedem unum S ultra alti asperi, pube obsiti. Uti 2Folia

373쪽

sTIRPIUM AUSTRIA CARUM

Folia longo satis petiolo orta, ex acutis latescunt, dein vero iterum angustantur, hinc ex ovatis utrimque acuta, pilis albidis rigidulis leviter aspersa, a petiolo ciliata integra, dein pro magna parte manifestius serrata ad apicem, singulos verticillos longe superant, exstantia. Verticilli consertissimi, etiam hirsutis squamis lanceolatis aucti. Pedunculi atro purpurei, tenelli, calycis sere longitudine, raris pi- Iis adspersi. Cu*cis toti hispidi, hirsuti, tubulati, iii 5 lacinias coloratas scisti, quarum una siepe bifida sit. Corolla gentis , sed extus ut intus in fauce hirsuta , in quatuor segmenta divisse cx albo profundius caerulca, uno alterove segmento latiore S eo quandoque ad huc fisso, ut quinque segmenta adesse appareant , aut saltem emarginata. Stamina corollam superant, aut aequant. Obseruatio. Mira confusione definitiones LINN AEANAE laborant. Vemticillatam in systemate naturae dixerat, quam in nova specierum editione iterum omisit, quod cum artens denuo confunderet hac adiecta nota, caules dissuos es, quod in nostris non adeo frequens est ; tum verticilior laterales esse, quod observare non potui, in aliis diversum esse, & stamina certo longe superant limbum corollae in nostris & exstant.

Mentha candicanS. Mentha spinis oblongis, soliis oblongis subtus tomcntosis serratis subsessilibus, staminibus eorolla longioribus.

Nentastrum. RIV. T. si nullum habitum habeti Nentliastrum spicati im solio longiore candicante. l. B. III. RAI. Ob incertitudinem synonima alia omitto. e

Ad aquas ex sylvis defluentes prati Oftat sing, Calimbergeriast Sc. Caules quadranguli, erecti, striati, hirsuti, ad pedes tres & ultra

alti admodum ramos .

Folia exiguo crassis lite petiolo nixa sere sessilia sunt, ex oblongis longe acuminata, ina qualibus dentibus serrata, facie negle lae viriditatis,dorm incano- glauca, molliaque. Rami Dis jac by

374쪽

Rami stipra caulis medium numeros caulis naturam servant, etiam soliosi soliis eiusdem ac in caule conditionis. V rtitilli ut in spicata primi evidentioribus S longioribus bracleis distilusti, alii illi in lanceolatis, vix verticillos aquantibus. Glyx familiae sed subhirsutus. Flos familiae extus hirsutus Stamina corollam longe silperant.

o Atintha pulegium oFc. Menilia floribus verticillatis, soliis ovatis obtusis subcrenatis eaulibus prostratis exalbidis staminibus corolla longioribus.

Mentita galea integra. Pulegium cAM. Epit. 47 r. icov. MU. T. 22. D LAR . T. 3II.

Ad fossas resedes aquas habentes Hemali. Caules omnino multi prostrati repentes sere &hi admodum rainosi, quadranguli, anguliS non adeo eminentibus aut acutis, exalbidi. Folia ad ramorum exortum maiora sunt, longe satis petiolata ex ovatis obtusia, nervosa, triste viridia, obiter dentata, etsi unquam hirsiita; alia longe minora sunt canaliculato- conscXa. Mifficilli densi non nudi sunt in nostris, ut in sitis vidit u ALLE Rus, sed veris subiectis soliis non bracteis sustulti. Ca*x familiae ctiam tubulatus, 3- fidus, hirsutus. Corolla perinde ut in aliis plurimis hirilita ex albo purpurascens. Galea integra non e marginata. Stamina corolla ct pistillo longiora. Observatio. Ptardecessores a menthis pulegium exclusere, quod OT-cinalis esset, ex habitu menthis MNNAEUs coniunxit, in charactere vero generico exclusit, quem errorem, licet illi dudum indicasset Η ΑΕ Lugus ,

nec correxit, nec revocavit.

375쪽

STIRPIUM AU STRI Ac ARUMO Mentha aqvatica. Mentha spicis eapitatis, soliis ovatis serratis petiolatis; staminibus corolla longioribus. Nentha soliis ovato- lanceolatis, verticillis paucis supremo maximo. HALL. Heis. bona dictione, sed pro ut iacet. Mentha aquatica. BLAKW. T. 32. palustris spicata. RIV. T. 49. bona. . Mentha aquatica seu sysimbrium hirsutius. I. u. RAI. HOR.

Ad aquas e sylvis defluentes per prata Ottac ling.

Mentha stolonibus reptantibus verticillis paucis supremo capitato Stolones in mea planta vere reptantes.

Caulis plures pedales cubitales & ultra quadranguli colorati, hirsuti, asperi, ramosi, soliosi. Folia longo petiolata lata ex ovatis acuminata, varia tamen sublii suta saepe maculata. Verticisii terminales duo, tres, ultimo maiore capitato. Calyx samiliae tubulatus, striatus, 3- fidus, hirstitus. Corolla ex albo caeruleo purpurea familiae staminibus longe exsertis S galea incisa. Observatio. Plantam glabram lacit MNNAEUS , quae tamen modo glabra, modo hirta reperiat tir IIALI ERUS. Sed idem vir clarissimus ti Li ε xus stamina corolla breviora lacit, & barbam bifidam, quod minime sit huius monthae.

376쪽

ΙΙ. ANGIOS PERMAE.

CHARACTER. CorolL monopei. irregulariS, vel rotata, vel ringenti - orchidea : segmento infimo minore. Nisia bi locularis calyce perstante compleXa. Planta bianthera.

Spicata. 1 Verouisa Orchides. Ueroni ea corolla oretii dea, bilabiala; soribus spieatis sessilibus; eaule simplicusim . Veroni castrum HKIsT. Cata. Hort. Hetas. Veronica spicata. LIN. videtur. Any Veroni ea soliis obtusis caule non ramoso spica nuda terminato. HAM..HAν. p. 33t. Sed neuter ad florem attendit a rotatis Veronteae corollis . aliis abludentem.

In virgultis montanis Otia ling. horiaonti parallela, fibrosii, caule vix crassior. Causis stati in inclinatus erigitur, simpliciminius, duos cum dimidio pedes altus, leniter villosius, longis intervallis geniculatus, soliis opp. sitis & ibi leniter angulosus, caeterum rotundus. Foliorum breves petioli caulem quasi uiuolucrantes. Folia acutiori utrimque suae: infima magis elliptica, superiora Iam ceolata magis utrimque in lateribus serrata, superne splendentia, venolis, pulchre viridia, non rugosa, inferne diluta magiis, nervis & margine levissime ciliatis; hoc vero superna habent, quod etiam lacie magis villosa sint. Hores in spicam longam dispositi, bractea sulciuntur, calycem,

non florem excedente.

Calyx monophyllus, profundissimae in quatuor segmenta brevissima hirsuta 2 eiliata se flus. Corolla

377쪽

sTIRPIUM AUSTRI AC ALUM

Corolla violacea, sessilis, ritagenti-orchidea, qualem ante haec in alia veronica non vidi, tubo tubuloso compresso crasso albido, calyce longiore. Ualia longissi ina, ut duas antheras proteget, dilatata, inde conflexa assurgit fine convoluto aut revoluto bifido vel integro, vidi enim in una eademque planta satis utrumque. Haec galea dilute caerulea est, venis magis caeruleis adhuc picta. Fatiae pilosa recondit stamina duo prosunde violacea, quibus anthera longae didymae ita sistant, dilute violaceae. Aurba multo latior in tres lacinias divaricatas, sere ad faucem usque divisis est: lacinia media angustiore lateralibus amplioribus, ct supcriori latere otiam galeam complectentibus. Apices trium horum segmentorum revoluti si in t & quali cincinnati; ipsis barba horletonti parallela est, ut in orchido alpina. Obser tio I. Ita quidem I76o. in loco natali, quod novam crederem speciem, plantam hanc descripsi cum singularibus his animadversionibus; corolla non est rotata Α- fida, sed bilabiata orchidea, ut aliud genus sere postulet, nec sime maiori iure a veronicis exulat Pederotio QN-N,ti; stamina duo deflorato nore subito extenduntur & ipsis etiam pia stillo longiora sunt. Varietas minor spica simplici

Veronica spicata minor. V AIL L. T. XXXIII. F. 4. OED. dan. LII.

Haec in pascuis aridissimis ante Incersdorfix valde abunde S alibi. Varietas minor spica duplici. Eodem loco quasi bisurcato caule orta. An ietitur est vere disincta a longifolia, quam ctiam habeo spica terminali simplici λ nec dissentit cla

Duplex est , lati solia & angusti soIia. a. Ueronica prima erectior lati solia eLUS. I. p. 346. icon bona. b. Veroni a II. erectior angustissilia. icon ibidem. bona.

378쪽

FASCICULUS I v.

Causis unus vel plures pedales ct ultra rotundi, solidi, duri, parvo asperoque villo obducti, in summitate plerumque ramosi, ubi vel unam, vel duas, vel tres spicas edunt, licet tamen hinc inde ex alis soliorum

etiam enitantur.

Folia stricto ea italiculatoque & semiamplexante petiolo cauli, quem crassiorem reddant, haerent; ex hoc proficiscuntur opposita solia adni dum longa nervo duro in arcum sere profecto conflexa, tota longit dine serrata, fine brevi magis acuto terminata. Sunt caeterum haec crassa satis triste viridia, retro superne magis aspera, aliquando purpurascentia. Spicae in pedunculis firmis caulis naturam sequentibus, longe striatae deiisae; hae in initio oppositas bracteas s epe habent. Cu*x squamula hirsuta sustultus, sessilis est & ad caulem erectus, familiae quadrifidus, duobus segmentis minoribus, aliis maioribus, omnibus hirsutis. Corolla violacea semiliae. Dιbur exiguus ventricosus albus. Galea latior, conflexa, incumbens. Barba anguilior deflexa. Stamina pistillumque longe exserta. Opsulae familiae hirsutae.1 Veronica spuria Enumerat. Veronica spica terminali foliis terniis aequaliter serratis. Verontea spicata angusti lia. c. s. pin. 246. Verontea mas surrecta elatior. BAR R. icon. IIs. T s9I.

Inter Dorabach ct Ininhaut circa viam in aggeribus. Causis unicus, plures, glaber, teres, fistulosus ultra tres pedes ab tus, inseriae ad genicula coloratus, superne ad spicam pubescens. Folia ad singula genicula, terna, petiolata, pendula glabra, lanceolata tota longitudine serrata, inferne nervosa magis pallida, superne triste viridia concava canaliculata. Spica floralis terminalis unica, aliquando plures, pubescens. Cu*x familiae, pedunculo hirsuto colorato sustultus, hirs itus Spurpuraicens, in 4. lacinias solutus. Xx Corolla

379쪽

Corolla longo satis tubo ex caeruleo purpurascens, sauce squamis pilosis clausa labio superiori emarginato. O illa colorata, turgens, cordisormis. Observatio. Ut in suis solum spicas terminales vidit L INNAE Us , uari nostris solum spicam terminalem unicam vidi.

Veronica OFicivarum. Veronica spicis axillaribus pedunculatis; soliis oppositis; caule procumbente.

omnino Veronica repens, ex alis spicata soliis rotundis , firmis glabrisALL. Pe . Dee. I. utique aliquid durioris habent.

In sylvis frequens maxime vero in sylvula illa sterili supra Gmzet, hi Maurebach M. cespitis in modum procumbentes, hirsuti, rotundi, duri, sepe obscure rubentes. Folia oposta exiguo firmoque & hirsuta petiolo erecto- deflexa, atΟ-Oblonga aut magis ovata, rotunda, firma omnia ct hirsuta subaspera, erenata, Spica florales ex soliorum alis firmulae hirsutae suberectat. Calyx monophylli fidus familiae, duabus laciniis maioribus omnibus hirsutis. Flores varii, in meis palide ceruici.

cumula Thiaspeos hirsita hispida.

Veronica alpina pumila scapo Ribaphyllo. a Mapo nudo corymbo terminali Verontea parva saxatilis cauliculis nudis ggau IER Uer. I. T. 3. F. a. soliis spathulatis. Veronica soliis ovatis raditalibus, caule nudo No . proch Veronica stapo bracteato pedunculis duobus unissoris. Veronica alpina pumila caule aphyllo BOCcoN. Mus T. I. commode, &s. eadem icon scapis duobus. Teucrium minimum CLUA. I. p. 3so. descriptio. e. Veronica stapis bracteatis unisioris.

In omnibus alpibus etiam in Selmetiri Haec

380쪽

Haec stirps admodum variat & nullum alpinum virum omnes eius varietates, quae dissiculter una definitione complecti potant, notasse, valde miror; igitur mihi notas exigam ad 2O exemplaria. Radix modo plus, modo minus serpens. Scapus ex radice modo unicus, modo duo ; hicque nudus in sui mitate vel corymbosus flores 4. 6. plures sustinens, vel in duos pedunculos bracteis exiguis oppositis fultos dividitur, qui uniflori sint, vel demum etiam simplex est uniflorus. Est etiam, ubi ex radice caulis soliosus admodum erigitur, e quo solum emergat scapus, eodem modo se habens, ut antea dixi. Caeterum scapus crectus I. a. 3. pollicaris hirsutulus. Folia circa radicem aut caulem, e quo erigitur scapus, conserta, in rosulam sere disposita, varia sunt, modo magis rotunda, modo ex rintundis magis acuminata, modo ovata magis, Omnia circumserrata hirsuta ct ciliata, breviter petiolata. Bracteae, si in medio caule adsiliit, ovatae, Ovato- acutae oppositae , si vero pedunculis, quos sulciant, supponantur, lanceolatae magis.

Ad culi primi in corymbosis satis longi hilallituli alterni. Calyx hirs litus familiae Flor proportione plantulae magnus, amplus, pallide caeruleus. O sula Thias peos aliquantulum hirsuta.

ε Veronica Teucrivm Et schem Veronica eorymbo terminali, soliis caulinis oppositis, pene glabris; ealyeibus fruetibusque Ilispidis.

Veronica caule non ramo , floribus congestis terminato, soliis ovatis, pene glabris HALL. mis. S3t. T. Xll. F. a. pro una varietate, optima. Any veronica caule noribus terminato soliis ovatis crenatis. Flar. Lapp. T. p. F. 4. vix habitum habens , in lummitate solum villosa petalisque angustioribus omnino sere fictitiis, ' aut si haec su, vere varie

tas est.

Veronica alpina caeruleae bellidis folio, non ita trata, vix crenato, ea ule solioso' BURs. aer. Sisee. bono nomine; cur BURsERI herbarium non inisspexit LiNNAEUS Teucrium Et scherianum c Lusi x Pann. 616. qui primus invenit & descripsit. OEoxit. dan. T. XUL soliis, quam in nostris plantis, remotioribus, & ea- lycibus, quod contra naturam stirpis est, glabris.

Inveni in Etschem, ubi olim c Lusius, in Scini erg, & sere omnibus alpibus, in innere Brequerin ad casas, locis lapidosis, pingui terra tectis. X x et Radix

SEARCH

MENU NAVIGATION