장음표시 사용
391쪽
STIRPIUM AUSTRIA CARUMCorolla rotata ampla , laete caerulea, venis atro in caerulescentibus, umbilico ex atro nigrescente, centro ex albo virescente. Corolla etiam
quandoque dilutior est.b Radix inulticeps fibrosa pulchrae plantulae. Causis plures, longitudine pratensis & colore atro purpureo, sed amgulis ciliatis, incanis, duriores S quasi frutescentes. Folia conserta opposita aequalia magis ci vere chamaedryos & laet-niata sere. Racemus quandoque terminalis simplex, sunt etiam in aliis laterales non longissimi, recte ut in pratensi. Corolla eadem ampla, sed dilutior. bb Siccioris aliquid habet, caulis rubicondior est, quandoque simplici racemo terminatus, quandoque lateralibus & pro plantula longis, haec habitum primae magis refert.
to Veronica lati Ita Enumeratio. Veronica racemis Iateralibus longissimis, soliis eordato is mucronatis , venosis, rugosis, dentatis; caule stridio. Verontea caule crasib, duro, pedunculis strictis, calycum laciniis & notum
racemis longis. Veronica pratensis omnium maxima BUN, Cent. I. p. 23. Τ. 34. Veronica magna, solio quercus. DALECH. HOR. II. T. 23.sem 3. F. t . bonum
Veronica spuria maior lati solia. c. H. Pin. 24 . a. Foliis admodum laciniatis, quale ingens specimen habeo.
In fruticetis Simineringaea , Incerido malae, ubique S per totam Austriam. Radix cauli singulo ex multis geniculis fibrosa. Caules plures ad terram plus mi inisve inclinati, dein eriguntur, cubitales, brachiales splendentes saepe, hinc inde colorati, duri, firmi, hirsuti. Folia opposita iam in medio caule sectilia, sere cordata, lata, admodum venosa, rugosa hirsuta, dentata, longe mucronata, urticae maioris sere forma, in arcum saepe reflexa.
Pedunculi longi, duri stricti, villosi ex soliorum superiorum alis sustinent spicam norum satis laxam. Pedii Hi
392쪽
P Tralli exigui hirsuti modo bractea hirsuta ciliata longiores, in do breviores. Cati cis laciniae longae, licet inaequales. Corolla albo violacea, calycibus maior, umbilico magis colorato. Observatio. Iuvenis inter digitos contrita scelet; variat natura. Laciniata varietas flores habet amplissimos ex rubro violaceos, racemi lac, niis calycis longis conspicui ct dirimentibus flores. Observatio H. Flores parvos facit HALLE Us in Helveticis. Peduncidis insoris, aut foribus solitariis.
Veronica soliis eordatis inei sis, peduneulis fructificantibus Iongloribus ce nuis; calycibus basi gibberis. Veronica solio chamaedrys Ra v. T. 96. bene, qui etiam nutantes Ductus observavit. Al sine soliis tris ginis. TAn. p. IΟ89. icon. Alline serrato solio glabro. I. u. III. p. 366. icon, quae, licet mala, tamen habitum plantae habet.
In arvis circa Belaeder versus St. Marcum, & alibi frequens. Radix exigua, caudice capillorum conflata, multiceps. Cauliculi horizonti paralleli dein in aliquibus eriguntur, ipsi primis geniculis admodum ramosi: ramis oppositis, pilosi, obscuriore colore perfusi, non virides, nec laete purpurascentes.' Alia in nostris quidem sprciminibus oppsta, non alterna, ut habet LIMNAEus, licet in iummitate cauliculorum unum alterumve raro alternum visatur. Haec dense ramos obsident crassiuscula, saturate viridia, glabra serrata, obcordata, chamaedos sorma, exiguo petiolo haerentia, ct in summitate huius deorsum versii flexa. Pedunculi uni flori S rari, ex soliorum alis orti, solia longitudine multum superant, naturae ramorum subcolorati, pilosi. Ca*x basi gibberus, sere ut in crucisormibus, quatuor Distus laciniis bbscurius cordi formibus in florente apice reflexo, in dectorato complanato instructis. Corolla sere calyces superat, saturate caerulea.
Capsula modo pilosa, modo glabra, perstante stylo satis longo thlaspideo- testiculata.
393쪽
ir I eronica arvensii T. Veronica soliis oppostis, cordatis, erenatis, floribus In caule virgato sessilibus. Verontea soliis Ribrotundis, erenatis, petiolis calyce brevioribus. HALL. Div. p. g33 bene. AlyMn. COLUM. 'hytob. p. 26. ie n. Alsine serrato solio hirsutiore, storibus & loeulis caesiculis adhaerentibus.
In pratis Braderau, locis siccis. Radix unica, non multum fibrost. Cui sis ex hac unicus, genu in terram inflexus, dein erectus, vi gatus quasi, palmam spithamam altus, non ramosus in meis, inferne coloratus, sὰpe pilosus. Folia opposita cordata, subrotiinda aliquando hinc inde, non
multum tamen incisa, brevi aut nullo petiolo sessilia, hirsutula, inferne aliquando purpurea Floralia magis Hliptica sunt minus incisa. Hores in elongata quasi virgula dispositi minimis pedunculis seniles in alis soliorum.
Ityx gentiS.Corolla caerulea aut ex caeruleo cinerascens, minima,
Capsula cordi irinis, Observatio. Habeo specimina rariorum in caule soliorum & pedunculorum soliis multo longiorum. Vidi etiam in aliis speciminibus folia multum crenata hirsutula, margine ciliata; ultimo vidi ctiam ramois caules.
in I romta Hederifolia. Veronica soliis cordatis planis, calyeis segmentis sagittatis, ei liatis; fructu
quadrangulo. Veronica solio liederae. RIV. T us. Alorsus gallinae solio hederulae. Lon. p. 4s3.
In agris hortisque stequantissima primo vere. Radix exigua capillacea. Caules procumbentos primo, dein eriguntur villosi S ad prima genicula oppositis brachiis ramosi, obscura lenique purpura persus. Folia plus minusve longe petiolata varia, modo uno alterove dente tantum incisa, minime quinquet Oba, modo 3-5-loba, modo ampli ra, modo minora ex exortu ramorum Oposita, dein temper alterna, c, liata,
394쪽
pura tincta. Pedunculi ut rami leniter colorati, pilosi. Gum 4. factus soliolis distinctis cordatis ciliatis, quatuor lamum angulis exstantibus S in pyrainidem conniventibus. Hos modo calyce minor, modo maior, modo ex albo pallide caeru-lestem, modo Caeruleus magi S.Crefula biglobosa, tetracoccos, quadrangula, lateribus intropressis. Semina umbilicata.
rum rosulis congestis. Verontea parva erecta solio at sines hederae eae, sed rutae modo diviso. LOB. icon 464. bona. Veronica solio rutae. MV.-bona, licet maior.' Prima iam in aprili florens planta in moenibus. Radix parva, parum fibrosia alba. Causis erectus, subrubens, hirsutulus. Fosia oppsita hirsutula, infama petiolata parum, in alia sere sessilia, sebius saepe rubentia, sanguinea, superne triste viri)ia: infima angulosa Iaciniata sunt, dum superiora magis trifida aut 3- fida laciniis satis longis media longissima visuntur. Pedunculi quasi rami, modo ex solo vertice inter rosulas soliorum egrediuntur, modo iam media altitudine oriuntur & flores gerunt i, litarios; caeterum sunt a phylli, licet soliis in exortu sustineantur. Calyx profunde quadrifidus, laetitiis aliquando laciniatis, hirsutis, ciliatis, coloratis. Flores praecedentibus ampliores, late caerulei, cum lineis prosuimdius caeruleis, umbilico ex albo virente.
395쪽
Observatio. Cum pedi uictili saepe inveniantur soliis breviores, falsam
suam definitionem corrigat L INNAL Us, qui caeterum in aeronicis muli ties erravit.
ao I eronica Dillanii. Ueroni ea soliis digitato- partitis; floribus solitariis spicatis, sessilibus.
Veronica humilis erceta montana, note parvo caeruleo. DIL L. anend. u.
Iri summis montibus Durrensain locis aridis apricis, S pascuis frequentissima. Radix annuae plantae exigua, capillamentis donata. Caulis unicus, mox supra terram in genu inflexus, dein cre stus, modo simplex indivisiis multa veronicae amensis similitudine, modo id vero rarius ramosus, ramo uno satis longo virgato ab unica ad dimidium pedem, etiam unum altus, rotundu , villosius, aliquando inseriae rubens, aliquando minus, superite in longam spicam florigeram villosam solutus. Folia inferiora opposita, superiora spicae alternae. Primum caulinorum par breviter petiolatum ovatum, uno alterove dente incisum tridentatum, etiam crenatum est; aliud, quod sequitur priori plerumque, simile et magis iam S evidentius incisiim laciniatum; tertium sero semper ad caulis duvisonem manifestitis pinnatum aut digitato- partitum lacinia media longiore latiore lanceolata aut ex ovato acuta. Inseriores floralium bracteae uno alterove dente incisae adhuc sunt, dum superiores integrae visuntiulanceolatae, villosae. Pedunculi in infimis breves nunquam soliorum florali uiti longitudia ne brevi in spica satis longa decrescunt, ut flores in spica sessiles habeantur.
Calyx quadrifidus gentis soliolis lanceolatis non parvis. Corolla pallide caerulea, venis caerulescentibus picta. .nutheria nigrae, polline flavo foetae. Gysula cordisormis, calycis lacinias non excedens. Et haec post D ILLE Niv M prima deicriptio est.
396쪽
Observatis. LINNALI veronica floribus solitariis soliis digitato- partiatis pedunculo longioribus aeque triphyllos ac huic convenit, S multus dubito, DILLENII plantam a L IN NAEo visam, quanquain, etiam in Suecia inveniri. Icribat. Si citiin vidisset faciles disterentiae notas adiecisset.
CHAR AC TE R. CV X s.fid . Corolla campanulata s- fida aequalis. Stimuli capitato minores in quadrato antherae quatuor subiectae. Cugifula unilocularisa - valvis' polysperma.
Limosilia aquatica. Enumeratio de genere non meminit. Limosella soliis longe petiolatis fine spatulatis.
. Plantaginella. DILL. nov. generi p. I, RUP. HALL. I n. 13. T. 6. F. 2.
Alsina palustris repens, soliis lanceolatis P LUCK. ata. Τ. 74. F. 4. Alsine palustiis exigua soliis lanceolatis. MENTE. pug. a. T. T. F. Spergula perpusilla lanceolatis soliis. Lo Es. prus . Τ. L
ma res tenues luto immersae repentes. Folia longissime petiolata, maiora, fine spatulata, minora sere ovata, tenera, glabra, parum carnosa, quae Omnia in principio diversis locis, mediantibus vaginis petiolatis cohaereant. Si tu e soliorum vaginis parvi crecti, florem in fine sustinent unicum, exiguum, muscolum; hi vix dimidiam petiolorum longitudinein assequuntUr. Calyx monophyllus quinquefidus, Obiter ob nervos angulosius, maculis purpureis pictus; calycis laciniae erectae, fine cucullato incrassato Corolla mono tala, quinquefida, soliolis ovato- acutis, calycinis laciniis aliquantum maioribus, erectis, albis S ex purpura leniter coloratiS. Stigma capitatum latum, ad quatuor angulos tanquam in quadrato antheras minores, aequales, nigras, stantes habet. Caysula Ovata.
397쪽
Observatio. Hanc stirpent plantaginellae nomine penta talis vasculia seris RAI. ct ranunculis HERMANNI, primus exemit D ILLENI Us, sed cur didynamiis, dum nulla hic subordinationis potentia visitur, inscripsiti 1ΜΜΑΕus 3 cur alii ringentibus λ ct ultimo personatis, qui manifestiori errore eius solia Opposita argutulataque iacit, & flores Ibiit rios axillares, centunculum minimum cum Limosella aquatica confundens ADANso Nus y nihil sane ego iuveni in hac planta aut ringentis aut personati, nec video, in classe deliquescentium stare posse omni iure cooptationis vacuam, quare etiam numerum eius delevi S sub scabello Plantaginis plantaginellam DILLENII, ut ipse secerat, locavi. Character Generis, a LINNA Eo traditus, intelligi non potest.
Obseruatio. Corollam 3- fidam ponit GLEDIT scΗIUs, quam Omnes alii Zium 4-fidam vident.1 ogitatis Iulea. Digitalis eaule simpliei; calycinis soliolis laneeolatis; corollae segmentis
acutis: superiore emarginat . Digitalis flore venoso, maculoso dc puro. HALL. Helv. εi7. qui non bene separat. Digitalia. M v. T. Io . & I s. minor.
In fossis sabulosis vinearum Calimberg, Mudos Sc. Catilis pedem cum dimidio & quandoque ultra altus, melius, Ian sinosus, soliosus, angulosius in loco natali, non ramosus. Folia sessilia & quasi semiamplexicaulia, conserta, alterna, longe lanceolata, modo erecta, modo in arcum flexa, modo plus, modo minus argute serrata, nervosa, nervis postica parte villo obductis.1 e Bractea
398쪽
Mactea soliosis stib primis floribus longae, saepe fore Iongiores
dein minuuntur ovato- ceolatae, concavae, soliorum naturae. Horta in spicam raram uno versu saepe disponuntur, aliquando magis in racemum componuntur; sunt caeterum villosi ex herbaceinluteoli,
intus modo maculis sanguineis picti, modo his absentibus puri. Calyx laciniis s. longis, lanceolatis saetiis hirsutis, ciliatis, superi re aliquando minore, caeterum subaequalibus. Tubur ex globo sere calyce coepto ccangustatus latescit deorsum
Limbus quadrangulo- oblongus in quatuor lacinias sectus aliqua tutum reflexas in maturis, & acutas; triangulares duae laterales cum inferiori sunt, nec notavit 'o v IN Us , qui plantae in horto educatae icinnem dedisse videtur ; sit prema, quae pro galea sit, magis obtusia in loco natali modo insensibiliter emarginata, modo tamen evidentiuS exlecta. Antherae crucis in modum sub galea sibi appositae, idque per paria recte, ut in glecomate. Stamina incurva arcuata angustato tubo inarticulata, coniunctioni loculorum inserta, ut dicit MALLE RUS , non mV nio, nec triquetram tubam. Observatio I. In Enumeratione posita suerat digitalis purpurea pro latea, quod dein correctum fuit, hac adiecta in Observ. Bolan. paret. II. nota isquoad LINNAE ANAM quidem deterini nationem, sed sorte a I. INNAEAN Is huiusce synon imis distincta planta, ita, ut plures sint digitales lutescente corolla, quae diversae a purpurea, inter se etiam specie differant ,, . Nunc respondeo, solia calycina ovata a soliis calycinis lanceolatis certe esse distinctissima ad oculum, S in hac re L INNATANAM determinationem valere, sed labio superiore bifri in nostra non deprehendi, hinc neque quoad LINNA LANAM determinationem Luseam esse,
synonimis vero LINNAEI Convenire.
399쪽
OUri Palio II. Antheris, per paria in sorinam crucis conniventibbus cum calyce quinque fido, essentialem S inalterabilem Glecomati iam tam iniussit LiNNAEus, nunc viderit ipse an digitalis lutea non sit Gl coma. Ego sbium observo. Observalla III. In sylvula Gaiter ita nunc re fle invenio digitales altissimas, pedes sere tres aequantes, quarum caulis albente villo hirsit tisimu sit, flos interne magis coloratus, lineis abruptis pictus, calycina solia semper lanceolata, sed labium superius floris leniter crenato- emarginatum, duobus in aliquibus, tribus in aliis denticulis exiguis instruct uni, bifiduin hucusque non vidi, licet examinarem pene multas plantas diversis in locis crescentes.
400쪽
Betonica ClitiopOduit a Digitalis Dracocephalum ΕLiphrasia Glecoma Gratiota
tantosesia Lycopus Marrubium Melanipyrum Melissa Mellitis Mentia Nepeta