Stirpium Austriacarum pars 1.2 continens fasciculos tres cum figuris aeneis

발행: 1769년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

481쪽

sTI PIUM AUSTRIA CARUM

a Medicam sativa Medicago floribus raeomosis spicatis; legaminibus contortis; caule erest.

glabro. Medica legitima. c s. H. 242. icon seminis bene. Medica sativa. aro R. H. T. t 6. seel. I. F. t. semen bene. Medica sativa flore violaceo. SN. eou.

In sylvis caeduis apricis passin. Variat statura planta, vidi etiam hominis assequi. Causis firmus rectus, admodum ramosus ramis erectis quadrangulis cavis. Vagina exiguae circumdentatae abscedunt in longos dentes apice filisormes; inter hos petioli crasti firmi carinati gerunt solia. Folia ternuta pene ovata, utrimque acutiora, sit pra medietatem circum serrata nervo dentato, stiperne profunde, inferne dilutius viridia vix villosa. Pedunculi firmi erecti longi spicam florum sustinent violaceorum pro gente spectabilium.. Cali x tubulatus striatus in longos dentes virides viridis solvitur. Vexillum carina alis longius, crectum, emarginatum, venis pictum saturatioribus. carina longiores ct eam anterius concludentes superne patent& limbo aliquando sectae sitiat; interum eae valde latae sunt. Carina dilutioris saepe coloris. Siliqua cochleata bis terve circumgyrata, leviter pubescens, calym

coepta. o Medicam saleata.

Medic ago pedunculis racemos s. leguminibus Iunatis; caule prostrato. Medi ea flavo fore cLUsii hist. I l. p. a 3.Τri solium sylvestre luteum, siliqua cornuta C. R. pin. 33 . Falcata RIV. T. . .

Vulgaris ad semitas, sepeS. q. Siqua semilunaris lata magna.

Medicvo polymo ha minima. Medicago leguminibus cochleatis, aculeis uncinati, alternis, stipulis integris. Coebie in echinata minima. RIV. T. Nedie

482쪽

FASCICULUS v. 43IMedi ea eoAEIeata polycarpos annua capsula minima rotunda. MOR. II. p. 244.

In siccis pratensibus etiam lapidosis montosis Badis, Roda . Folia parva glauce canescentia cordi formia. Auriculae non laciniatae. Caules pubescentes. Siliqua spira multiplici echinata, rotunda. Alias varietates, quas adhuc plures habemus, omitto.

HABITUS DELIQUESCENTIS. 633 FUMARIA.

CHARACTER. oldix subdi phyllus. Corosia inter ringentem & papilionaceam media. Mactina mi fera conus per axim sectius. Stamina 6. singulo cOno tria. Lueerna involvens partes fructificationis.1 Fumaria bulbo . Fumaria caule simplici, bracteis eoloratis longitudine forum ealyce strupulante. a. Fumaria bulbosa radice cava maior. c. n. flore purpurascente. I. B. TOURN. Fumaria altera. CAM Wit. Vtima. Radix eava maior. cLUA. Hi l. 17 . Pseudo-F maria. Ita V. T. TA. 5-. b. Fumaria bulbosa radice non cava maior & minor. c. n. viridi aut albente

In nemoribus ad pontem Maria Bran ad Hideldorst , in insulis dan bialibus S alibi.

Radix rotundo- compressum tuber, cavum, flavum. Catilis unicus prosunde in terram demersus, levis, complanatus, angulosus S albus supra terram emergit amyllus, aliqua inde altitudine petiolos exserit duos carnosiss admodum, quali de substantia caulis factos, maxime cum is dein crassitie decretcat. Hi longi subsulcati in m nores sisI 'ur solia sistinentes. latae circumscriptionis Ligi istici Umbelliserae plantae sit nilia, subglabra tenera, nervosa nervis postica facie purpuratis, ut tota ora

483쪽

STIRPIUM - AUSTRIA CARUN

folii subpurpurascente. Folia modo in tres lacinias secta, modo in plures, lateralibus adhuc divisis dissectisque, media segmento medio latiore. Scapus ex his soliosis brachiis emergens subangulosus, Carnosias, purpura coloratus sustinet laxum satis racemum storalem Ia, I , S ultra

norum.

Bractem latae ex viridi purpura obscurae seu saturatiores nervos: transparentes habent & floribus perpetuo longiores sunt; prima bracleg plerumque petiolo nixa tribus constat soliolis S his adhuc laciniatis aliae sessiles simplices sunt es latae. Flam exiguo pedunculo colorato nixi, quasi sessiles sunt, plus minusve purpurascentes.

Calyx vix ullus S loco huius, ut in viciis, coloratae stipulae dentatae, quae corollae labium in serius ad superius firment. Corolla ringens molendi nacca, potatorum auriculis quatuor, tamquam totidem molendinae alis : labium superius ex calcare conssexo ad pedunculum Papilionacearum more sursum sertur, vexillumque erigit in medio citiarginatum, lateribus rcflexis pulchre purpurcum: labium inserius statim ex pedunculo emergens ventricos iam coangustatur, dein vero, nova cavitate facta, pro singulari carina etiam dilatatur in s se ciem vexilli inversi, pariter emarginati, cuius auriculae pateant, aliquantulum suri iunconflexae sunt, etiam hae pulchre purpureae, dum cavitatis decolores albent. Est adhuc notandi ina, auriculas labii inserioris in flore non bene aperto superioribus appressas esse sit tunc quasi alas aemulari. Carina singularis nemini bene dicta, quod enim de nectariis. LiMNAEus semper somiuat, non intelligitur; est vero particularis machina cava instar vesicae, a lata, etiam molendinacea, alis lateralibus latissimis membranaceis non adeo dissimilis eicadae laternariae, haec utrimque fissa et , reconditque partes fructificationis silmma cohaerente fornice. Stamina sex, quorum tria semper una membrana pyramidali cava nitantur, haec minima, antheris non longiora albida, antheris flavis oblongis. Machina Staminifera duplex dimidiatus conus cavus, membrana

albo - viridi eonflatus es solidiusculo viridi incurvo S assurgenti acuminato germini applicatus, quorum lingulus in si immitate tria amenta balis superioris dimidiati coni radicatur in petato luper . I vero

interioris pedunculo. . .

484쪽

Stigma quasi ex orbiculato cordiso e compressum. Silicula pendens, nodosa ventricosa. Semina nigra splendentia vitreae superficiei, sere reniformia. Observatio. In varietate b nullam inveni praeter colorem disterentiam ct illam radicis.

CHARACTER. miruS. triphyllus. Corolla inter ringentem & papilionaceam media, magis tumen papilionacea. Ala' duae. Vexillam ex tubulato patens, reflexum bifidum. G1 IV. Iapice ventabcose, aliquando cristata. Stamina 8. connata.

Cristatae

x Pota ala vulgaris. IPolygala floribus racemosis, caulibus herbaceis simplieibus proeumbenti- erectis; soliis laneeolatis. Polygala vulgaris maior I. OLus. I. p. 324. icon commoda. VAILL. Bot. Is . T. 32. F. l. optima. Polygala x ulgaris L. & monspeliaca Eiusdem.

In pratis, pascuis siccis, etiam montibus & declivioribus sylvis. Variat multum statura, soliis, floris colore albo, purpureo, e

Causis modo unus, modo plures, spithamam, pedem unum, in sylvis aliquando duos altus, simplex, aliquando ramosus, Virgatus, ex inclinato-creelus, inferne titiosus. Folia varia aliquando linearia, saepe latiora, semper lanceolata, exiguo petiolo nixa, sere sessilia, viridia lateribus sere reflexis nervo medio eminente, sere buxina crassitie. Spica florum longa. Vidi pedis unius in sylvis. Hos familiae mirus, calyce triphyllo. suboratae coloratae medio nervo percursae, planae, maiores dependentes, extra alias corollae partes positae, persistentes, tuncque colorem mutant, pallide virides fructum tegimi. Tubul

485쪽

STIRPIUM AUSTRIA CARUM

Tibur oblongus cylindraceus superne in vexillum figuratur bifidum, super se plicatum. Carina concava compressa superne ventricosa in barbam petite illi- formem aut fimbriatam concedit. Hi lamenta omnia in tubum connata, cui antherae octo insistant. Fmictus thiasipideus. Observatio. Polygalam mola speliacani, quae in montosis Mod lingensibus provenit & quam tum Enumeratio, tum Elenchus O miseriint, non separo a priori vulgari, cili caulis strictus magis S stores coloris obsi leti carneis lineis variegati S solia lanceolaw- linearia, alias enim adhue nova species sylvestris fieri deberet.

admodum amaro. C. E. Pin.

Polygala minor soliis circa radicem rotundioribus. VAiLL. Bot. &Polygala buxi minoris folio fore eaeruleo T. XXXII. F. a.

Vulgatissima apud nos in pascuis siccis, etiam in pratis, i Ggarten, Brader, 1 ed etiam in alpes alcendit, ubi longe tatior. Radix lignea, fibroIa, tenuis non longa, cuius capiti soliorum firmorum obolatorum & magnorum cespite quas vcstitur. . Cutilia ex multicipiti radice plures suberecti, primo soliosi, soliis alternis sessilibus ellipticiis, radicalibus nulla ratione comparandis indu-tititur, dein vero florum in alpibus laete cartileorum, aliquando tamen etiam ex caeruleo ct albo varicgatoriim, densis racemo cinguntur. Fis familiae mirus pedunctitatus, ut praecedens, pedunculo itidem colorato. Alia prioris sunt. Observatio. Hanc plantam primus vindicavit ex recentioribus DALLE Rus optima hac definitione.

486쪽

FASCICULUS V.

3 Polygala austriaca erat. renui. Pol vgala caule herbaceo ramoso , panicula sparsa nutante. T. IL F. 4.

Polygala ramosa, angusto praelongo solio, fore eaeruleo pulcherrime sim.briato, ex diario Mefferschmidi, ΛΜ Μ. Ruth. Xro. 4s.

In pratis sylvaticis udis circa Neofladium inveni iam anno 1739. Radix tenuis ramosi, fibrost, multiceps. Caules aliquot, vel iam ex infimis geniculis ramosi, vel supra in dium solum in ramos sbIuti ramis aliquando adhuc raniosis; hi caeterum virgati, soliosi, graciles, virides, creeli, paniculati: panicula sparsa nutante, ebrae eata, medium pedem alti. Foliorum circa radicis caput Ovatorum cespes, vulgaris polygalae magnitudine similium. Caules, rami, imo pedunculi nam & hi lineari- lanceolata habent longis, ex ellipticis lanceolatis initruuntur soliis, haud linearibus, sed pro plantulae portione satis latis. Fros familiae mirus, sed omnium minimus albus. Silicula familiae aliquando purpura persuta. Observatio. Non potu componere aut cum paniculata, aut Sibirica.

J Pohygala Chamabuxus. Poldigala noribus cristatis inter solia sparsis: carina apice ventricosa, caule suffruticos . Polygala noribus eri statis, earina ea lycisque solio longissimo ventricosa. , An polygala etiam aebuxus L INNARI Anoni mos flore coluteae CLUS. I. p. isse icon bona.

In monte M siing, ubi diruta arx est, statim retro molendinam, ct alibi Radices serpentes, exiguae, rotundae, fibrosae. Cavlis virgati, ramosi, ramis aliquando ramosis serpentibus, sere erecti, exigui, stimulicosi, nudi, in extremitate solum soliosi, purpura colorati; qui his succrescunt virides, sevistificant, ct sere Ibli eriguntur. Fosia alterna diversae figura, modo lanceolata magis, modo magis ovata crassa buxi nervulo spinulam semper educente. FLiras solitarii inter solia sparsi rari, quandoque tamen in vertice congesti , qtia si essent capitati, quod tamen rarius obvenit, modo solitarii, modo ex uno eodemque pedunculo per paria egrediuntur. P dtinculi incras lati colorati, ubi pedi celli virides inarticulantur,

excavati ct squamula pedicullos sustinente instructi

487쪽

4 o STIRPIUM AUSTRI A CARUM FASCICULUS V.

Cabyx triphyllos, duobus soliolis orato- acutis, sese inseme tegentibus, superiori unico longissimo, ventricoso & quasi calcar mentiente. Hos Dinitiae mirus, sed carina concava canaliculata alba tubam i ta longitudine tegit, & in machinam, quam apice sustinet, deducit; est haec machina seu carinae apex ventricosa, eris lata, cristis reflectis, primo flava dum vitiatur purpurea. Tisa longissima dum hanc machinam intrat, abit in crassiorem &clavatum incurvatumque canalem, cui filamenta insto, basi comata, ci

cumnascuntur.

Capsula familiae. - Observatio. Mirum in modum se torquet LIMNAEus, ut hanc stirpem inter imberbes & non cristatas reponat, etiam hic loci aliorum auctoritate utens, sed contra notas a natura impressas si ustra pugnant.

INDEX GENERUM.

PAPILION A CEARUM PLANTARUMF A S C IC V LI Q U IN T I.

378 399

Coronilla Cytisus

Genista Hedysarum Hippocrepis

488쪽

FASCICULUS SEXTUS

490쪽

AUSTRIA CARUM

FASCICULI VI

EDITIO PRIMA

SEARCH

MENU NAVIGATION