장음표시 사용
151쪽
inde, qui quondam a servis vlisti Vust alis se tradiderant, in fidem receptis, Zizais rex cst praesectus. Quibus actis castra Brigetionem mouit, ut ibi restiquias Quadorum extingueret . quorum regalis Vitrodorus Viduarij regalis filius, & Agili mundus subregulus, alij lopti
mates metu exanimati, ut Romanum in finibus suis conspexere exercitum , Veniam poposcerunt, atque obsides fidei obtulerunt. Inde ad Samaatas Limigantes eli ventum , qui velut obliti priorum , erum, pentibus Liberis, ipsi quoque tempus nacti, limitem perrupere Romν num, cum dominis fias in hac re sola consentientes. Hi primo asipoctu exercitus, tanquam fulminis ictu, perculsi, tributum annuum , delectumq; validae iuuentutis, S seruitium spoponderunt, annuere parati , si iuberentur alio demigrare , locorum confisi praesidio , ubi sedes poli exactos dominos collocaram . Hortante autem Constantio, ad citeriorem venere Parthisci fluminis ripam . quos cum occulte Constantius, exercitu circunducto, clausisset, stans in loco celliore cum paucis, ne saeuirent, admonuit, atquς in prcellum Procurrent , idis in aciem promotis, excepit. proelio lacri commisso, scruos misere trucidauit. Tum traiecto Parthisco,in eos est processiam, qui in ulteriore ripa sedebant, atque omnes armis ad deditionem compulsi. Exules
populos reductos in auitis sedibus collocauit, ijsdemq; ad cumulandam gratiam,non ignobilem quempiam regem, sed quem antea sibi praese cere, regalem imposuit. Q ibus rebus prospere consectis, Constan-rius magno militum consensu Secundus Sarmaticus appellat0s, inde cum pompa triumphali Sirmium se recepit. Legati, qui ad Saporem
regem de pace componenda missi fuerant, domum re insecta redierunt . Eodem anno terraemotus horrendi Macedoniam , Asiam, &Pontum concusserunt, ac praecipua clade Nicomediam in Bithynia IX. Kalen. Septembris prostrauerunt. Cum autem Constantius Sirmi)eLiet, rem improbandi prorsus exempli fecit. nam cum rogatu legatorum , quos episcopi Occidentis miserant, Liberium pontificem Beroeensi ex oppido euocasset, praesentibus illis institit, ut fateretur, Filium non elle patri consubstantialem. Sunt, qui ipsum assensum praebuis se, alis vero, qui abnuisse, scribant. Utcunque, Liberio cum legatis domum reditus est permissus. Episcopi vero, qui Sirmij erant con gregati , Felici, dc clero Romano scripserunt, uti Liberium Romae esse, & communi cum eo consensit ecclesiam regere paterentur. Libin rius Romam reuersus, formulam protulit, qua eis communionem itinterdixit, qui filium patri consubstantialem abnuerent. quod sciebat, naulo ante Antiochiae suisse, qui dicerent, se Consubstantiale nos L
152쪽
se. ut scribit SoZomenus. Felix a populo ecclesia pullus, nihil minus sacerdotii iura modo in urba , modo in alia ciuitate decem per annos retinuit. Quin etiam Constantius magnis Arrianorum contentioni, bus fatigatus, ut nouum concilium aduersiis Nicaenum,& Sardi cense haberetur , a leniit, quod pollea Arimini est coactum. Huius concilii h
bendi caussam, quoniam res memorabilem maxime euentum habuit, primum Graecorum,deinde Latinorum verbis narrabo . Prioribus annis Aetius diaconus a Leontio episcopo Antiochiae conviti tutus cst Arrio asseruerat, filiu Dei creatu esse,ex nihilo ortum,& patri dissimile, atque eo nomine eiectus ab ecclesia suerat. Leontio vero post paullo ex humanis rebus exempto, Eudoxius eam ecclesiam ultro inuaserat, & Aetii opini nem pala defendens,eos,qui sibi aduersabantur,expulerat. Quare tumutu magno sub orto, Constantius conciliu Nicaea ad eam re cognoscenda indixerat . qui locus cum fautoribus Aetii non placeret,demta lecta Nicomedia ei I. Quo cum hoc anno episcopi pergerent, in itinere acceperiit, ipsam terrae motu una cum basilica funditus corruille . neque logius pringressi, Conliantium, quid se agere oporteret, consuluere. Dum aute de loco Concilii Sirmii agitur, Eudoxius,Acacius, Ursacius,& Valens, quoniapro certo habebat,omnes episcopos, aut Nicaenae, aut Antiochenae r- mulae assensuros, in quaru utraque nomen substantiae inerat, atque Aerii opinione repudiaturos, quae omnino voce substantiae supprimebat, prinpterea a Constantio petierunt, ut duo cocilia haberentur, unu in Occidote,alteru in Oriente, quo a paucioribus Aetii opinio exploderetur. HAEC Graeci. Sulpicius vero ita refert. Demu Arriani non occulte, ut antea, sed pala,ac publice haeresis piacula praedicare coeperiit. quin etiam Nicaena Synodu pro se interpretantes,qua unius litterae adiectione corruperat,caligine quanda iniecere veritati. Na ubi μα- erat scriptu, quod est unius
substantiae, illi quod est similis substantiae, criptu esse dicebant,cocedentes similitudine,dum adimerent viaitatem. quia multum ab unitate similitudo dii laret. Sed quida ex his ultra processerunt, at isto at,idesiqissimile Iubstantiam confirmantes, eoq; his certaminibus procellere, ut istiusmodi piaculis orbis terraru implicaretur. na Italiam, Illyricii, atque Orientem Ualens,& Ursacius, ceteri l. quorum nomina edidimus,insecerant. Gallias Saturninus Arelatens tu episcopus, homo impotes,& factio usi remebat. Osium quoque ab Hispania in eandem perfidiam concessisie,opinio fuit. Quibus rebus perturbato orbe terrarii,& morbo quodam ecclesiis languentibus, segnior quidem, sed non minus grauis cura Constantium exercebat, quod licet Arriani, quibus fauebat, stiperiores viderentur , nec dum tamen de fide inter ipsos conueniret.
153쪽
Ita Seuerus. Quaecunque vero causta fuerit. nam leuis haec dillensio videtur, Corallantius Arrianorum plecibus victus, concilium Orientalibus Seleuciam in Isauria, Occidentalibus vero Ariminum in Italia in annusequentem indixit. Eodem anno in Occidente Iuthungi Alemanorupopuli finitimi,deposita foederum s. periorum memoria, Rhaetias irruperunt,ac ciuitates more nouo obsidione cinxerunt. Ad quos propelle los cum valido militum robore missus Barbatio magister peditum in Sylvani locum promotus, plerisque caelis, reliquos in fugam vertit. Iulianus autem hiemem apud Parisitos agens, conatus eli Alemanos praeuenire nondum in unum coactos, sed post cladem Argentoratensem insanientes. verum expectans Iulium mensem, a quo tum Gallicae expeditiones incipiebant, vehementius angebatur, quod nondum solutis frigoribus, comeatus haud stibvehi ex Aquitania poterat. Itaque non expectata anni maturitate, holtibus occurrere ex improuiso Constituit, ac pane bucellato in traginta dies excocto, in humeros libentium militum imposito, primum omnium Francos peti jt, quos vocant Salios,iana pridem auios in Romano solo apud Toxiandriam tibi domicilia ponere . Cum Tungros venisset occurrit legatio petens, ne se quiescentes lacessere vellet. qua cum perplexo responso dimis Ia,statiin insequutus,Seuero duce per ripam misso, subitis adortus cunctos adeo perculi sive deditionem repente fecerint. Inde Chamavos similia ausos aggressus, eadem celeritate partim caecidit, partim acriter repugnantes cepit, atque in vincula tradidit,alios in fugam coniectos, ad sua abire incolumes si uir. Inde tria castella in ripa Mosae sita, ab hollibus vallata restituit . ac partem annonae humeris militum aduectam, ibi reliquit, spe ductus, posse id detrimentum Chamavoru in segetibus resarciri. Quod secus accidit. nam frugibus nondum maturis, miles, consumptis quae portauit, nusquam victum reperiens, ipsum probris incessere coepit, ut fallacem, ac stolidum. Quo tumultu sedato,contexto nauali ponte, Rhenum transiuit, Seuero magistro equitum improbante. In Alemanorum inde fines ingresso rex Suomarus cum suis trepidus obuiam venit, & cum pacem stipplex petisset,ina petrauit, cu eo, ut redderet captiuos, & alimenta, ubi opus ellier, Romanis praeberet. Inde in alterius regis agrum manus valida missa, dibus,atque incendi js illum ad veniam orandam adegit. Quibus rebus confectis,disperso per stationes milite,inconsueta hiberna discessit. Quae omnia in comitatu Constanti j audira, a plerisque aulicis attentatoribus lita cibi rectatione minuta sunt. Romae vicaria prinsecturam pro Ballo mortuo gessit Artenatus. si ii, quo seditiones aliquot
154쪽
Contantius hiberna Sirmii agens certior factus, Sararitas Limigantes, locis assignatis posthabitis, regiones limitibus proximas occupalle, rem non negligendam ratus, primo vere in eos egressias est, Anatolio per Illyricum praefecto necellaria omnia sine ullius dispendio ministrante. atque in Valeriam Pannoniae partem prosectus, per Dannubii ripas h stes obseruans, qui ante aduentum suum, specie amicitiae, Pannoniam im
uadere cogitarant, cum nondum solutae vernis caloribus nives amnem
undique peruium faciunt, legatisq; ad Limigantes misiis, rogauit, cur agro assignato contenti non fuissent . quibus illi respondere, si, si ille pateretur,in Romano solo dicturos, & libenter in Romana prouincia habitaturos. Itaque Constantius laetus cunctos admisit, vallo prope Acumincum locato,celioq; aggere in speciein tribunalis erecto,naues vehentes quosdam legionarios expeditos, alueum fluminis proximum rapis o seruare siunt iussae,ur,si barbaros tumultuari sensissent,aliorsum intentos poli terga inuaderent. Accesserunt igitur Limigantes, sed alia mente, quam prae sie serebant, visos Constatio ex alto suggestu lenissimum sermonem initituent qui tarn ex illis furore percitus,calceo suo in tribunal contorto,naarrha marrha,quod est signum apud eos bellicum,exclamavit . eums siequuta multitudo ululans in ipsum principem ferri coepit. Quod ut sensit Constantius,periculo exanimatus, equo pernici impositus,statim euasit. stipatores aliquot occisi, sellaq; regalis cum aureo puluinari direpta. Exercitus Constantium euasisse ignarus, ira stendens, sese
in barbaros intulit, atove, antequam caedibus satiaretur, aceruos mor
tuorum stipavit . Constantius inde,quae limitum rationes poscebant,consti tutis,Sirmium,atque inde Constantinopolim se recepit, ut Persis occurreret. nam rumor Increbuerat, Saporem,relicta post se Mesopotamia,in Syriam irrupturum. Iulianus autem in Gallia,cum Alemanorum pDgos aliquot hostiles existimaret, Hariobaude exploratore, tanquam ad Hortarium regem amicum inita, profectus,antequam proelia iniret,oin pida everba sibi putauit munienda, atque horrea incensa reficieda. Quin rum utrumq; siimma celeritate persectum. nam & horrea condidit, atque annona repleuit, & septem onpida occupauit, Castra Herculis, Quadriburgum, Tricesimas, Niuesionem, Bonnam, Antennacum, &Bingionem, eaq; munitione firmauit, regibus ex foedere,& militibus amore operam, fidemq; nauantibus . inde ab Hariobaude de omnibus, quae scire cupiebat,edoctus, Magunciacum venit,ac per pontem ille constitutum sie transire velle ostendit. Quod Alemani periculum conseicati,Sum
marium regem Romanis amicum admonuerunt, ut transitum Romanis
prohiberet, cum ipse pagos Rheni ripis ulterioribus adiunctos haberet.
155쪽
illo vero tellante, letolum non polle, in unum coacti uenere per Mago ciacum, ut transitum impcdirent. Iulianus autem ne amicorum agroS detrimentis assiceret, in alium locum se contulit ponti conficiendo apti issemam . cum autem hostes diligenter ripas contrarias obseruarent, ubi ad locum deitinatum peruenit,castra posuit,&tribunos aliquot occulte trali re iussit, qui lusorias naues quadraginta nacti suspelis remis per flumen
taciti decurrere . atque,dum nolles castrorum ignes obseruant, aduersas limitis ripas perruperet. Interim Hortarius rex reges & regales regu sq; ad epulas inuitatos retinuit, usque ad vigiliam tertiam couiuio ipso printracto. Quos dilaedentes Romani ex improuisb adorti nec interficere, nec capere potuerunt, sed lixas, Ic seruosesiquot occiderunt. Cognito inde Romanorum transitu, qui pontem , ne fieret, obseruabant, fugae se tradiderunti. atque ita Iulianus ponte comtructo flumen traiecit, atque Alemanorum agros hoiules inuasit,& omnia ferro, ignis consumptιt. ubi vero ad fines Alemanorum 6: Burgundionum venit, ibis ibsedit, ut Macrianum,& Hariobaudem regis fratres ad pacem petendam adduceret. venere autem illi, & Vadomarius, cuius erat secies cotra Rauracin,
olim a Constantio in clientelam susceptus,orator venit pro Urio,& Vr sicino, do Versalpo regibus pacem obsecrans. omnibus data pax, cum eo, ut captiuos redderent prioribus incursionibus factos. Romae rei frumentariae inopia laboratum . populusq; Tertullum urbis praesectum, ut huius mali auctorem,paru abfuit, quin interfecerit. sed iniuria. neque
enim per eum iste terat,quo minus tempore idoneo annona nauibus Veheretur, sed mare, ventiq; solito a periores alio eas averterant. Interim, ut inquit Seuerus,missis per Illyricum, Italiam, Africam, Hispanias, Galliasq; magistris ossicialibus acciti aut coacti quadringenti,& amplius
Occidetales episcopi Ariminu conuenere. quibus omnibus annonas, Eccellaria praeberi Conllantius iussit. sed id Aquitani,Galli, ac Britanni indecorum putantes, repudiatis fiscalibus, priuatis sumptibus vivere maluerunt . tres tantii ex Britannia,inopia proprii,publico vii sunt,cu oblatam a ceteris collatione repudiassent, praeliare putantes fiscu grauare,quassingulos. Posteaquam omnes in unu col lecti lunt, flatim in duas partes abierunt, atque Ecclesiam Catholici, aedem tum de industria vacantem Arriani orationis loco tenuerunt, sed hi non amplius octoginta. Cum autem conuocati assedillent, Arriani Athanasii caussa diraetermissa dixerunt, se de aliis rebus conuenisse, verum omnia, quae olim de fide tradita erant, irrita esse debere,& noua fidei formula, quam episcopi Sirmii mindo conuocati praesente,& probante Conistantio scripserint, stare oportere . ac continuo libellum,quem habebant in manibus, recitarunt, atque
156쪽
aliam fidei iesimul MD, quam Sirmii quidem icti plerant, sed aitute suppresseraxit, protulerunt. qtiae habebat hunc indicem: FH. Eusebio, IV wpatio conseribus IrmI ante diem XL. Lal. Iumas edita fiat. Cressimus in rumonitumsilium Dei, silum ex solo patre genitum, D m de Deo , Iiuulem patri, qui illum genuit pedividum scripturas. Quam Valens, d Utiacius & pauci eorus j subito stini amplexi alii omnes Nicaenam formulam incolum
conseruandam cens iterunt, atque Arrianis communionem interdixe runt. Igitur utraque patremnitanter in sua fide manente, cum finis controuersiae nullus appareret, placuit Cathplicis, ut decem legati cum lut ris ad Coni tantium mitterentur, qui cum, quae ellet partium sententia , edocerent . dccaullam iliam apud Imperatorem orarent, seque, ut domu dimitteret, obsecrare ne. Litterae extant apuit Athanasi iam, de ceterosin
haec verba conscriptae:ometatis tuae mandato Ariminum ex omnibus ruditus
Occidentis conuenimus. t iam fides ecclesiae fathiaca cum ceretur, tu qui ab ea disederant, detegerentur. V.ι pro mirabus rauimus, et Fidem, quam prophetae , euangelia, o apostoli per hristum Imper' rus custodem premulgarunt, acceptam a maioribus rueremur, nefarium essem lamentes, qua necte a patribus cum Constant mo patre tuo Nicaeae constituta uerant, immutare,quae Arr',aliorum , binresis extinxermit. Cum enim,ut omnibus notum est, Constatinus pater tuussidem,
quae edita est, alicaris,certe absurdum est, postquam baptietatus inter homines esse desiit,iu ea aliquid innovare. 6s tot sanctos patres,consistores, o martyres, eius d creti auctores, desticere . quι iuxta meterem Ecclesia Catholicae sanetionem omnes que ad tuum Imperium in eadem fide maugerunt. 6ontra mero Arriani hanc meritatis constitutionem paucos quosdam sententiae suae socios nilii euertere conati simi. uare eos nos a communione nostra secretiimus. atque legatos misimus, qui nostrum tibι sensium aperirent. des meteribus; cripturis meritatem Uererent , os, ni vetustis stetur decretis, pacerar nullam futuram, docerent. uos mi benigne accipias, rogamus . Petimus etiam, ut episcopos, qui in remotissimis regionibus degunt, ac vel aetate, mel paupertate premuntur, cum bona venia redire ad siια ecclesias sinas. Contra vero Valens,& Ursacius alijs quibusdam assumptis anteuerio itinere legatos praeuenerunt, & Constantio rem pro arbitrio rettulerunt.
ac Catholicos,quod formulam ab illo probatam repudiassent, insimula- tunt. Quibus rebus Constantius inflammatus Arrianos eximio honore excepit, Catholicos vero ne audire quidem voluit,bello,quod cotra barbaros comparabat, sie impediri causiatus . eisq;, ut pergit Seuerus,conscriptam ab Arrianis fidem tradit verbis fallentibus inuolutam . quae Catholicam disciplinam perfidia latente loqueretur. Namque Usiae, idest su stantiae, verbum tanquam ambiguum ,& temere a patribus Vstirpatum, neque ex auctoritate scripturarum prosectum sub specie falsae rationis
157쪽
abolebat, ne ratus cum patre subliantiae filius crederetur. Eadem fides lina illain patri filium fatebat ir,sed Daus occulta vierat, ut esset similis,non aequalis. Ita renaissis legatis Tauro pri ecto mandauit, ut episcopos non uic duriitteret, quam omnes conceptae fido subscripsissent. α ut, si qui pertinacius obsisterent, dum modo minus quindecim essent , in exilium pelleret. Itaque regressis legatis, licet vim regiam deprecantibus negata nam uiuo ςst .i compertisq; , quae secreta clant, paullatim pleriquc Catholicorum pia tim imbecillitate ingenii, partim taedio peregrinati
nutu l'illi,dedere se ad uetiariis iam pol reditum legatorum sit perioribus,& Ecclesiam,Catholicis inde detrusis, obtinetibus . factaq; semel timclinatione animorum caeter uatim in partem alteram est concellum, donec Catholicorum numerus ad vicenos est imminutus. Inter quin Onilantissimus fuit rigadius, & Seruatio Tungrorum e scis pus. Hos Taurus poti quam minis deterretelion potuit,precibus obtestatus est, uti mitiora contulerent . clausos intra urbem unam episcopos ianai septimum mensem agere. iniuria hiemis, & inedia confectis nullani spem reuersionis osterri, nisi ipsi plurium exemplum ut sequerentur an una induxissent. Cui Fae dius respondit,se exilium, atque omne supplicium si ibi re paratum elle potius,quam ut conceptam ab Arrianis fidem reciperet. Ita in hoc certamine aliquot dies: consumpti. Tum Ualens, & Vrsacius assirmantes, praesentem fidem Calsolica ratione conceriam ab Orientalibus auctore Imperatore prolatam non sine piaculo poste repudiari,
rogarunt, ecquis discordiarum finis foret quae Orientalibus placuisset, Occidentalibus displiceret. se,si quid praesenti fidei, quae minus plena Videretur, ipsi addidisent,consensium praebituros. quam conditionem Catholici propensis omnium animis acceperunt, iam controuersiae finem quoquo modo imponere cupientes. Itaque conceptae a Faegadio,& Seruatione prosessiones fiant editae. in quibus primum damnabatur Atrius, totaque eius perfidia,deinde non patri aequalis, sed sine initio,& lute tempore Dei filius pronunciabatur. Quibus auditis Ualens,quasi pro Catholicis aduersias Arrianos contendens, subiecit, filium Dei non esse creatura, sicut ceteras creaturas . sesellitq; audientes Daude professionis . nam cum similem esse ceteris creaturis filium negaret,creaturam tamen ,sed potio rem ceteris afferebat. Ita neutra pars vicisse se penitus,aut victam putans e concilio abiit. Haec fere Seuerus. D. autem Hieronymus disputans cotra Luciferianos, pluribus verbis fallax Valentis commentum exposuit, quo ille filium non esse creaturam, ut alias, intulit . quem utile erit legissse, ut statas Arrianorum in hoc cocilio adhibita clarius elucescat. Eodem tempore alterum concilium Seleuciae ab Orientalibus episcopis actu est.
158쪽
Episcopi, ut inquit Socrates,convenere centuna sexaginta. U. Kal.Octobris conuocati iunt. primo die disceptatum,num prius de fide, an de criminibus episcoporum,qui abdicati essent, agendum esset . quae dissensio concilium in duas partes distraxit, unam, cui praeerat Acacius Caesareae Palaestinae episcopus,alteram,cui Georgius Laodiceae, & Sophronius P peiopolis episcopi . cum vicisse ea pari, quae ante de fide disceptandum esse censebas, Acaciam fidem Nicaena plane abrogandam, ac notiam alii
scribenda cessierunt, aduenirisvero Nicaena mordicus tenuerunt, Con-
substatiali Ibio reiecto . Tum Sylvanus Tarsi episcopus fidem Antiochiae
scriptam seruandi esse intulit . atque ita il lo die conuentus dimillus eiri Itaque postridio ei subiciquere cibus clausis, Acacio eam formulam incusante,atque aliam infla ente. tertio die adeste Acaciani noluerunt, nisi qui erant accusari,depellerentur. tum Acacius sitam formulam perlegit.
e qua verba Conribstantialis, Aequis abstantialis, & Dissimilis exempta erant, de similis patri filius dicebatur. cui socii eius stib scripsere. Qua to die Aeacius dixir, si Nicaena fides saepe mutata est, nihil impedimento
esse, quin nunc noua etiam sermula a se possit inferri. cui contra dictum est. Inde cupa rogatus Acacius,qua in re filius patri similis foret, respondisset,voluntate,aduersarii,immo vero stibilantia,subiecerunt. Ita nihil est actum,cum Leonas,qui concilio Praeerat,episcopos dimisisset. Facta est autem, ut eodem prope tempore ilegati Ariminensis,atque Seleuciensis Concilii Conllantinopolim venerint, cum iam consules essent Con- istantius Aligustus X, & Iulianus Caesar III. qui annus fuit a Christo nato CCCLX. Ibi nouum concilium ab episcopis, qui conuenerant, habitum est. In quo auctore Acacio Seleucientis formula improbata, Ariminensis vero accepta est, cui praescripti erant consules,eo adiecto, ut nulla substantiae mentio fieret . atque huic quoque Vlphilas Gotthorum episcopus est assensus. nam ante sequutus Theophilum fuerat, qui Gotthorii episcopus Nicaeno concilio interfuerat. Ab hoc tempore Gotthi Arriana labe corrupti simi, qui vero subscribere abnuerunt, eos iussit Constantii in exilium proiecerunt. Inde multi episcopi ab utraque parte non religionis , sed aliorum criminum caussa abdicati. praecipue Macedonius epiicopatu Costantinopolitano exutus, quod multiplicis caedis auctor fui Liet, & diaconum in stupro deprehensum in communionem recepisset. Macedonio Eudoxius Antiocniae episcopus et suffectiis. qui V. Kal. Martii Basilicam S Sophiae consecrauit, homo no solum in religione impius, sed etiam ad indignationem ridiculus. Macedonius episcopatu spoliatus nouam inde haeresim quasi uniuersae Trinitati iratus,intulit. Nam ὐlium Deum quidem esse,& cum aliis rebus omnibus,tum substantia patri linii lem
159쪽
tri similem esse asseruit, sed spiritum sanctum istis honoribus spoliauit, eumque ministrumlillis inseruientem vocavit cui se multi applicuerunt, qui ab illo Macedoniam vocati sunt. Seleuciensi,& Constantinopolitano concilio Hilarium etiam Pictauensem episcopum assitisse, cum in lPhrygia exularet, seriptum his verbis reliquit Seuerus: Hilarius quartum liam exdy annum in Phrnia agens,inter reliquos episcopos per vicanum, ac pr Arim,data euectionis copia eleuciam adesecompellitur. cum tamen nihil de eo 1' cialiter mandasset Imperascir. iudices tantum Mneralem iussonem sequveti,qua omnes episeopos ad concilium cogere ιubebantur, hunc quoque acciuere. B Mι Seleucia venit, magno cum fauore exceptus,omnium in se animos, cui studia conuertit. ac
primum quaesitum aι eo,quae esset Gallorum fides. quia tum Arrianis praua de Gallis mulgantibus ut efii ab Orientalibus habebantur,trion mam solitari, Dei uni
nem fecundum Sabellium credidi se . Sed ille exposit de sua, iuxta ea,quae Nicaeae erant a patribus conscripta, Occidentalibus perhibuit testimoi m. Ita absolutis omnium animis,intra conficientiam communionis,nec non etiam in societatem receptus,
concilio lascitus est. Venit inde Constantinopolim a Seleucia legatos seri tus, nullis certis de se mandaris opperiens Imperatoris moluntatem , orsitan redire ad exiliuiuberetur. Is ibi extremum Dei periculum animaduertit, Occidentalibus deceptis, Orientales per flebo vicisse, tribus libellis publice daris, dentiam regis poposcit, ut deside coram aduersarijs ceptaret. Id vero Amani maximopere abnuere. P
stremo quasi disicordiae similiarium, tis perturbator Orientis redire ad Guilias iubetur a que milh indulgentia. Reversis domos suas episcopis, qui Ariminest
Concilio interfuerant, Valens,& Ursacius, ut inquit aduersus Luciferi, nos D. Hieronymus, ceterim eorum seci j victoriam iactare suam coepere,dicentes, se Fi lium non creaturam negasse, sed similem ceteris creaturis . tum subitantiae nomen abolevere, tum Nicaenae fidei damnationem consamauere. Ingemuit totus orbis,& Arrianum se esse miratus est. Igitur alij intra luam communionem remansere, alij ad eos confessores,qui sub nomine Athanasii exu labant,cceperunt litteras mittere,nonnulli initam secietatem meliorum desperatione luxerunt. paucis vero sui se natura hominum habet) errorem pro consilio defendere. Auxentius M diolanum reuersus,& ciuitatem ii iam,& vicinas,eousque integras,deprauauit. Atque haec prima Italiam labes Arrianorum infecit. Eodem anno Iulianus apud Parisios hibernans, Scotos, Pictosq; Britannias incuses antes audiens,Lupicinum magistrum armorum in Britanniam destin uir. qui moto velitari auxilio Herulis scilicet,& Batavis, numerisq; Moesicorum pluribus adulta hieme Bononiam venit,atque tempus idoneum nactus,Rumpias ex aduerso sitas traiecit,atque inde Londinium adi jt, ut inde capto consilio,ia expeditionem eontenderet. Interim cum Sapor
160쪽
rex Mesopotamiae,& Nisibi urbi noua arma inferret, Conllantius opem ferre cuniens, ac Iuliani gloriae inuidens, stimulante praefecto Florentio, Decentium tribunu milit, ut Herulos, & Batavos auxiliares abduceret,& cum Petulantibus Celtas, de lectos ex numeris aliis trecentos, ut sibi in
Persas proficiscenti, essent. Quos Iulianus concessit. Illud vero dissimulare no potui taeanique serre, ut ii aliquas pateretur molestias, qui, domiciliis Transrhenanis relictis, cum hoc venerant pacto, ne ducerentur ad partes Transit pinas, verendum exiitimans, ne barbari, qui sὰpe ultro ad Romanos transissent, pol hac trani ire nollent. sed incassum questus et f. tribunus pnellantissimum quenque selegit Iulianus praesectum Viena accivit, ut sibi auxilio adestet,& cunctos ex hibernis euocauit. Milites, qui in Orientem ducebantur, Parilijs transiere, ubi adhuc Iulianus manebat . quos ille in suburbanis ad nauandam egregie Constantio operam adhortatus troceres etiam conuiuio excepit, qui liberaliter habiti, dolore duplici anxii,discellerunt,quod de a moderato rectore, & genitalibus terris auellerentur. hocq; angore solliciti, in stativa solita recellerunt. ineunte vero nocte, in apertum erupere dissidium, incitatisq; animis ad arma conuersi, manu, fremitum ingenti omnes Palatium petiuerunt, eoq; circunfesso,ne cuiquam euadendi copia fieret, Iulianum Augullum horrendis clamoribus appellarunt. coactiq; expectare,dii illucesceret,ipsum ad se progredi compulerunt. Quem visum iterum Augustum flamma constantia salutarunt quos Iulianus modo indignari se ostendens,modo manus tendens,orare coepit, ne poli tot victorias secundissimas agerent aliquid indecorum,& materias excitarent seditionum. Permisiit inde, Vt domos suas repeterent, promittens se illud apud Conilantium purgaturum . Inde clamantibus uniuersis, ut Augustus esset,assentire coactus est.
impositusq; scuto pedestri,& in altum sublatus, populo silente, Augustus
renunciatus,tulsus et diadema proferre . cum autem negaret e Vnquam
habuist e, uxoris colli, vel capitis fasciam poposcerunt. eo Vero assirmant primis auspici js non conuenire, ornari muliebri mundo , equi phaleras quaesiuerunt. sed, cum id quoque turpe alleveraret, quidam basiatus detractum ibi torquem, quo, ut draconarius,utebatur capiti eius impos lar. Itaque in necessitatem compulsi is extrema, quinos singuli S aureos, argentiq; lingula pondo proinilit . atque inde in occulto se abdidit, nihil pro Imperio agens. cx quo rumor est dissipatus, ipsum interemptu seisie agnum , nisi euanuillet,lumultum excitaturus . Vocatos inde inconcionem omnes blande appellauit. atque litteras inde ad Constantiude i j , quae euenerant, scripsit, quibus se coactum ad cognomen A ugusti accipiendum narrauit. pollicitus est inde, se praebiturum curules Hispa