장음표시 사용
281쪽
rum,atque argentum,quod in urbe foret, atque omnem suppellectilem, Je mancipia barbara uniuersa ad se deserrent. quem cum alter legatorum rogasset,si haec Romanis abstulisset,quid ladem relicturus esset, Animas, inquit. Hoc tam atroci responso accepto petierunt, ut cum obsessis sibi colloqui de eo,quod agendum esset, liceret, atque induciis impetratis in urbem reuersi legationem renunciarunt. Tum vero audientes Romani, Alaricum esse,qui urbi asiideret, omni humana deplorata ope ad vetera Deorum auxilia, a quibus sepe se conseruatos serebant, imploranda se conuerterunt. Auxit vero eorum fiduciam Pompeianus urbis praefectus, qui se Tuscos quosdam audiuisse dixit asserentes, si nuper Narniam sacrificiis factis e maximis periculis exemisse, atque hostis longe a moenibus propulisse. quam rem cum ad Innocentium pontificem rettulisset,
ille,si Zossimo,pagano homiui habenda fides est, respodit, Ageret quod
rei p. conducturum putarent. Ceterum senatum in Capitolio, sacrificiis incumbentem populus auersatus est , sacrilegium illud verius, quam sacrum, arbitratus. Itaque dimissis malis siualoribus rursus se ad permulcendum Alarici animum contulerunt , ac legatos decreuerunt,qui osserrent quinque millia pondo auri, triginta argenti, tunicarusericarum quattuor millia, pellium coccinearum tria millia. &,quod in aeratio pecuniae nil ait esset,ut senatores ex proprijs haec conserrent censibus, adiecerunt. cum autem Palladius,cui exigendi negotium suerat d, tum,hanc conficere summam non posset, quod possessores partem binnorum aliquam abscondissent,ac principes ciuitatem assiduis tributorii exactionibus exhausissent,templis Deorum spoliatis,atque aliquot signis aureis, argenteisq; costatis, quod deerat, ex senatus auctoritate silppleuit. inter quae cum Virtutis limulachrum esset conssatum, rursiis Gentiles insurrexerunt, ac quodcunque Romanis relictum sortitudinis esset,id demum exemptum esse dixerunt. His igitur contractis legati ad Honoriu contendere, demonstratum, Alaricum pacis dandae causta non pecunias solum, sed etiam obsit des postulare. Quae si conditio placuissit, ipsum non solum pacem, sed etiam societatem cum eo facturum, atque arma aduersus hostes eius quoscunque versurum. Quae cum Honorius
approbasset, ad Alaricum munera, quae diximus, attulerunt. Qua re audita D. Hieronymus se ipsit: uuis hoc credet, Ilamam in gremio uo non pro gloria ed nos ute pugnare,immo vero ne pugnare quidem,sed auro, cuneia suppetatile istam redimere.quod non otio p cipum, qω relle lysimis m, si scelere semibarbari accidit proditoris,qui nostris contra nos opibus armauit mimicos. Ceterum donis acceptis Alaricus triduo sorum permisit ijs, qui
282쪽
state concella, atque ex agro Romano in Tusciam retrocessit. Romani veris, rebus, quibus abundabat, diuenditis, necessarias aut coemptione, aut comutatione pararui.serui ex urbe ad hostes circiter xl millia transfugerunt. Romanos quosdam a barbaris ad Portum captos ubi Alaricus cognouit, omnes extemplo liberari iussit, &, se insciente id commissiunesse purgauit.Sub eosdem dies Constantinus,qui se in Gallia pro Imperatore gerebat, legatos ad Honorium misit, veniam poscens,quod Augustalia insignia suscepisset. nam se coactium a militibus eorum resistere voluntati non potuisse. Quod ubi Honorius audi jt, ne duo eodem tempore bella difficillima sutimeret, &, ut propinquis suis Vereniano, & Didymo, quos nondum occisos norat, pro sua in eos pietate consuleret, ita probauit, ut trabeam etiam ad illum Imperatoriam miserit. Itaque ea re elatus, pacem coniicere cum Alarico neglexit,ac neque obsides dedit, neque reliqua, quae pacta erant, expleuit. Qua re animaduersa, senatus
imminentem sibi ex ea re calamitatem prospiciens, iterum legauit ad eum Caecilianum, Attalum,& Maximianum, qui perditum ciuitatis statum, ni a bello lito cessaretur, exponerent. Quos Honorius ab Olympio inductus irritos dimisit,& Caecilianum proelium urbis, Attalum fisci creauit ac sex millia Dalmatarum, Romanarum tum vitium robur,ad urbis cuilodiam misit. quorum dux Valens indignum ratus itinera ea cauere, quae hostis oblideret, temere in Alarici manus omnes coniecit,ita ut vix pauci fuga euaserint. ex quibus ipse una cum Attalo legato incolumis peruenit Romam. Maximianus vero captus,a Mariniano patre triginta aureolaim millibus est redemptus. Attalus amicorum Stilichonis, qui proscripti fuerant, bona perscrutari, eaq; in lilcum redigere iustus, cum rem agere languidius videretur,ad poenam conquisiitus in ecclesiam salutis caussa profugit. Inanem hanc legationem poliquana senatus cogno' uit, tertiam deliinauit. cuius princeps erat innocentius pontifex. qui bus Alaricus quosdam etiam e suis adiunxit, ut eos i Gottitis infelia itinera habentibus tutarentur His Rauennam progressis, Ataulsus demum, Iuli js Alpibus superatis,& ipse sese in Uenetiam intulit. Qua re comperta, Honorius,unmersis peditum, atque equitum copi js ex oppidis cum ducibus suis excitis, atque Hunnis trecentis Olympio magistro officiorutributis, Omnes propere occurrere, , quoad Possent, ne se cum Alarico coniungerer,prohibere mandauit. Qui profecti,certamine commisso, mille,& quingentos Gotthorum occiderunt, septemdecim tantum ex su is amissis. Interim Honorius Olympium praelectum ab eunuchis accusatum, quod auctor omnium malorum fuisse quae proxime resp. passa esset, magi i Iratu priuauit . qui in Dalmatiam abi j t. Attalo vero prae-- fecturam
283쪽
fectura urbis,Demetrio fisci attribuit. nouis alijs creatis magistratibus , ac pr sectis Generita quoque Dalmaticis copi js,& ceteris, quς apud Pannonia superiore, Noricos,& Rhaetos in praesidiis erant, praefecit, lege lata, ne quis in aula cingulu militare indueret, qui Christianus no esset a lecta, neridus,qui tum Romae militibus praeerat, & gentilitati studebat, cingulu posiait cum autem Honorius mandaret,ut,quonia in magistratu esset, ad aulam in ordine sdo veniret, lege se cingulo prohiberi respondit, quia Christu non coleret. Honorio vero subiiciente, ipsum, qui de rep.bene metitus estet,ea lege non teneti,se eum honorem respuere dixit,qui ad ceteroru iniuriam pertineret..itaque legem tollere in omnibus Honorius est coactus,et permittere,ut in sua quisque religione magi stratu,ac militia gereret. Inde Generidus assidi iis laboribus milites exercere, annonas integras dare, de ex suo stipendio iis, qui maiores subiret labores, praemia constituere.atque ita barbaris terrori, regionibus, quas tuebatur, praesidio firmissimo eue. Inter hcc milites Rauennae seditione grMissima concitarui. ac,portu occupato, ad se adire Honorium po stulariit. illo vero proficisci recusante, Iouius praefectus praetorio,ideq; Patricius, cio Ellobicho Comite Domesticoruassumpto, progielsus,caussam tan recosternationis est percontatus. illi Turpilione, de Vigilantium militii praefectos cum Terentio,& Arsicio praepositis sacri cubiculi sibi tradi depoposcerui. Quod ubi Honorius audiit, atrocioris alicuius defectionis timore perculsias, eos in exiliu egit. ex quibus Turpilio,& Vigilatius in navim impoliti,ab iis, qui avehebant, Iovii midato necati sunt. Terentius in Oriente, Arsacius Mediolanum est relegatus. In retii locii Eusebius cubiculi praepolitus sitfficitur. Turpilionis praefectura Valetl,Vigilatii Ellobi cho madatur. Iouius autem,cuia omne ad se Imperatoris potentia transtulisset, lega tos ad Alaricu misit hortatum, ut componendae pacis caussa Rauennam accederer. cui Alaricus ita paruit, ut Ariminum vique processerit. Ibi Iouius, ut qui cum eo in Epiro hospitii necessitudine fuerat iunctus, se foedere agere instituit. postulauit Alaricus, ut in annos lingulos certa pecuniae, atque annonae summa sibi erogaretur,& suis ad habitandum Venetia, Noricum, de Dalmatia traderentur. Quae postulata Iouius ad Honorium milit, separatim hortans illum per litteras, ut Alaricum magistrum militiς constituet et,ut ille hoc honore lenitus aliquid de conditionu asperitate remitteret, de pacem legibus aequioribus faceret. Quibus acceptis, Honorius vehementer Iovii temeritate damnata, respondit, auri,& annonae modu eum statuere pro magistratu posse, ut qui pr sectus prctorio eiser,& publicorutributorum potestatem haberem, illud vero nia quam a se impetraturum, ut dignitatem,aut praesectura Alarico,aut genti eius impertiat. Haec epi-A A 1iola
284쪽
cum cetera m , seu tulis let, sibi, gelati s suae negatam praesecturaui iniquo adeo animo δπςpit, ut sulim militos sitos Romam iter expedire ad ualignem v kistud 'In iniuriam iussorii. Iociva autem eius colloqui j exitu pertur latus, I Renna in rςgressus, ut se omni suspicione criminis l. bςxhret, Honori ηφι RGqmento adegit, se nunquam pacem cum Alatico facturum,atque ipsi: tacto eius capite eodem se iureiurando devinxit.atquς ab omnibus, fissi cum poteitate erant,idem exegit. Honorius autem belli
caussa decem Rhni3 Hunnorutu asimjt,ac frumentum, pecora ea Desmatia λd se adduci iussit,& misius,qui Alarici vires exploraretKopias sua
ex locis om0jhus euoc/uit. Quibus rebus cognitis Alaricus Romanae tandem expeditiQnis primitetia ductim episcopos ad eum legauit, hortatum, ne culpa sua imperet,eam urbein, quae mille annorum spatia magnae pasti orbis terrarum iura cum imperio priscripsisset,vastandam, ac diripienda barbaris tr* h0ςqus ratas operum, & tam magnificas molςs liviliti satiam a dςleri, sed aequas conditionibus pacem coponeret, ac sibi, urbi Omnium praeitantissiluae parceret. neque. n. se praefectiarae honorem cuperς, neque Venetiam amplius ad constituendas sedes exigere , sed certo pecu nix numero,&duobRi cotentia Noricis fore, quς alii luis barbaro tum incursionibus obuoxia sint, ac fiscum tributo tenuisἰimo iuuent. N arma aduersias omnς3 hulla eius laturum esse. Ceteris moderationem eius admirantibus Iouius, &alij regi ae potentiae participes, haec confici posse negariit,quod omnes magi liratus iureiurado se obstrinxissent, se cum eo pacem nullam agjtaturos. Alaricus autem,postquam suas respui coditione vidit, uniuersum prorsus exercitum Romam ire praecepit, eo animo , viculi antpr in urbis obsidione maneret, ionec fame perdomuisset. cum autem mo0achus quidam eum obsecrasset,ut urbi nobilissimae parcerct,r
spondit, se omnino ab urbe diruenda animo abhurrere, verum quωdmi ibi ad illam euei tendam dies, nocteri; vrgentem assistere. Per eosdem dies Ioui ui alter legatus a Collatino tyranno venit,excusatum, quod Vς- Iemanus, & Didymus non eius voluntate perati suissent. qui poli quam
Honorkψms truncio grauius commotum atrocia minantem vidit, hi
timens ςgraeiς fas tur im illii sis biecit, ii curis Italicis occupatus iram a suersus Coivini'; remitteret. nimirum se, si Galliam repetere,& casiis monil rase Italiae licuisset ab ita mustio poli cum omnibus Gallici3,H
285쪽
caperent,addidit. illis vero consilium non expedientibus iterum moenia armatorum corona circundedit,& Portum aliquot dies oppugnauit. post autem cum cum vi adhibita cepisset, atque ibi infinitam rei frumentariae uim congellam reperisset, eam se in exercitus sui commoda consumpturum, nisi primo quoque tempore dicto se audientes exhibuissent,
ostendit. Quod tempus item D. Hieronymus exoressit, his verbis. Dum haec aguntur, terribilis de Occidente rumor assertur, obsideri Romam, sty au rosalutem ciuium redimi opoliatosi rursum circundari, ut post substantiam istam quoque perderent. His de rebus senatus habito consilio, quod nullum superesse perfugium, annonae s ibuectione ex portu in quotidianos usus si ibtracta, videret, demum Alarici se potestari permisit, ac receptis eius legatis ipsum ad urbem vocavit, & Placidiam Honori j sororem,tanquam fidei obsidem,ab eo petitam concessit. Quo facto ille iussit, ut Attalum praesectiam urbis insignibus Imperatoris ornatum in Augustali solio collocarent, quod illi obedienter egerunt. His rebus ita constitutis Attalus inde se totum formando Imperio tradidit. ac primum Lampadium praefectum praetorio, de Marcianum praesectum urbis dixit. ex praesecturis autem militaribus pedestrein Alarico, equestrem Valenti attribuit et,qui legiones Dalmaticas rexerat. Ataulsum vero Comitem domesticorum,&Tertullum in insequentem annum constitem designauit. inde, infaustis licet ominibus, ad Palatium cum regio comitatu processit postridie autem senatum ingressus orationem habuit in primis arrogatiae plenam, qua se Romanis uniuersum terrarum orbem acquisiturum,atque alia specie magnificentiora iactauit. Qitibus de rebus Romani inani gaudio exultare coeperunt, quod bello grauissimo liberati & magistratus rei gerendae gnaros ,& praecipue Tertullum constitem nacti essent, solis Aniciis, ut omnium opulentissimis, eum ciuitatis Ilatum aegre serentibus. Cum aq-tem Alaricus ei straderet, ut firmas copias in Africa mitterer, arque H
racliano Comiti imperium,& prouinciam extorqueret, ne quid inde Romanis rebus impedimenti suppeteret, id ille consilii respuit, inanes spes amplexus, quibus eum fatidici vates inflauerant. verum persi rasus, se Ca thagine,& tota Africa sine certamine potiturum, n5 Druinam, qui cum barbarorum copiis Heraclianum haud aegre potuisset ex prouincia deturbare,sed Constatinum quendam cum modica militum manu imperio in Asticanos militea dato misit. postremo urbe egressus una cu Alarico Rauenna ad expugnandum Honorium prodiit. His rebus, ut erant acerbae, dc graues, Honorius territus, ubi eu Ariminu accessisse accepit, legatos ei
misit obuiam,per quos, si insanire desinerer,promist,se illum in secietate Imperii accepturum . quibus respondis Attalus,socium se Imperii nemi A A nem
286쪽
nem velle,ipi ut infulam Hvtyli quis velit priuatus secedat, permittere Cum propterea aestuarct Honorius, rque incertus consilii fuga arripere, nauibus ad id in port0 Rauens parat cogitaret, opportui sex militum legiones,homin9M 'μ draginta millia,diu expectata,ex Oriete venere quare, cultodia urbis eis comiIussa, Rauennae sibi sitblilleduni putauit,ducertus de rebus Africet nunciu ς Oxaltatus.&,si Heraclianus prouinciam in potestate tenuisset,A laricum, atque Attalum vicibus uniuersis inuadere, li quid durius accidisset,in Orientem abeundo Imperium occidetale relinquere. Interim Attalus Constatinum ducem suum in Africa ab Heracliano necatum .cRmi audisset, quo iam cum pecunia in Africam inblit,qui lubentem rena pro viribus sustinerent. Quod grauiter serens Alari cui de rebus desperate Attali coepit, ut qui stoliditate animi parum rebus tantis regendis est et idoneus. aQRauennae obsidionem , quam obstinato ad expugnationem animo instituerat, reliquit, summopere ut id faceret,a Iovio incitatus, identidem id agi ab Attalo admonentis, ut Impe-tio poti tus netaria ipsi,& Propinquis eius insidias compararet. ut tamen Attalo fidem praularet, Valente equitum magistro nomine proditionis occisy, cunctas Aemilia: vrtas, quae Attali Imperium recusarent, cum exercitu ad ij si ac, Bononia nequidquam per multos dies oppugnata, re
liquas cepit, atque id , traiecto Pado, bellum in Liguriam transtulit. Oo id Honorius cum esset in his anguiliis potitus, litteris ad ciuitates Britanniae postulantes auxilium nussis, hortatus est, ut sibi consisterent, ac
muneribus ex ea pecunia, quam Heraclianus miserat, militibus distributis, eorum sibi amorem conciliare contendit. Per eosΘem dies CCnil'ns Canar rursus a patre in Hispaniam missiis Iustum quendam sibi ducem. asciuit . qua re offensiis Gemiuius, ut qui Iusto esset posthabitus, adiunctis sibi eorum locorum militibus, Imperii insignia Maximo cui-saim clianti suo detulit,eum Augustum Tarracone constituit. & Vandalo qui erant in Gallia,aduersus Constantinum solicitauit. Ex altera parto, Franci, Frigerido teste, 'stantini rerum in Gallia potientis socordia inuitati, in Galliam, quam toties vario incursionum euentu temtaran neque firmJtmere possessione potuerant, magna mole caperato aeno, irruperunt , Rc cum alia Oppida, tum praecipue urbem Treuirinrum ipsius tum furini cJput captam diripuerunt. Quod ubi Vandali, sociiq; senserunt, sibi, rebus h sej3 timentes ad Rhenum ilico recurr
r90 ,. ac conatibus eorum is venisse aduersarios ostenderunt. Franci
vero, post quapa Respendialem rege Alanaanorum, Goare ad Romanostra dfg cito, agmen si)μm a Rh oxettulisse videre, sese in Uandalos inmtulere, ς,Godigis il rege eorupa extincto, viginti seriale millia caecidere,
287쪽
uniuersos deleturi, ni periculo cognito Alanorum exercitus in tempore succurrisset. Hac clade fracti Vandali, Alani,& Sueui, ne iterum cum Francis sibi decertadum esset, Gunderico Gondi sili filio rege su stituto,conssilium Gallia abeundi ceperunt,atque ad Pirenaeum profecti, & praesidio Honoriacorum,quos Constans imposuerat,sibi adiuncto,in Hispanias traiecerunt, atque in v lteriorem progresii prouinciam, duces inde Romanos nec opinantes aggressi,ipsium in potestatem adduxerunt. Hanc traiectionem hoc anno factam Gl. Octobris, Prosper, Cassi odorus. Iomandes in annalibus scriptum reliquere. Salvianus censet, Vandalos Dei iudicio ad Hispanias transiuisse. neque enim in Gallia Romanos timuisse,qu0d ad eam usque diem illaesi ab eis cuncta vastassent. Eoi undem Francorum metu Britani acceptis Honorii litteris,excitati sempsiere arma,ut ciuitates suas ab eorum impetu conseruarent. Quos imitatae Armoricae ciuitates eodem modo se in libertatem vindicarunt, magiistratibus Romanis expulsis,& rep. pro arbitrio constituta. Franci vero, credo, quod in idcietate Romanorum essent pulsis Vadalis inde se tras Rhenum receperunt. Ex quo factum est,utioli Burgundiones cum parte Alanorum remanseri fit. Extremo iam anno Honorius decreuit, ut diuersatum homines prouinciarum cuiuslibet sexus, conditionis, aetatis, quos barbarica seritas captiua pecessitate transuexisset, inuitos nemo retineret, sed ad propria redire cupientibus libera facultas esset. Postero vero, qui fuit a Christo quadringentesimus decimus, Varane, & Tertullo consulibus, Heraclianus Africae Comes, rebus, quae ad Romam acciderat, cognitis, & statu Honori j Imperatoris pei specto, postquam iudicem ab
Attalo missum extinxit,portus Africae tanta diligentia custodiuit,ut uniuersim mercatorum nauigationem ademerit, neque numentum, neque oleum,neque res alias ad victum necessarias in portum Romanum inu hi passus sit.Qua de re rursus tanta Vibem inuasit inopia, ut populus castaneis pro frumento se sui lentarit. Auxerunt aute penuriae magnitudine agri bello superiore inculti,& dardanari j ea spe quidquid frumenti habebant supprimentes, ut omnium pecunias ad se transferrent, eo pretio vendituri,quod ipsi statuissent. Quare cum timeret populus, ne in corpora humana rabies famis adigeretur, ludis Circensiibus exclamauit: Pretium pone carni humanae ..inde penuria adeo creuit,ut memoriae prodi, tum sit, matres aliquot in paruos infantes famis impotentia desaeuisse. Hanc ob caussam Attalus Romam sine Alarico reuersus senatum conuocauit. atque ad eum de republica rettulit. cum autem plerique censerent, barbaros cum Romanis militibus ad patefaciendam nauigationem in Asticam esse mittendos, eamq; praefecturam Drumae vi-
288쪽
ro fidei spectatae mandandam, ciuimodi Ille demes m rcspuit, veritus , ne ea ratione viam Gotthis ad inuadendam Africam aperiret . quo tempore Tertullus Consti 1iolada d ipse quadaan arrogantia elatus ausias eii dicere . Loquar vobis patres conscripti, vet consul, bc poniti sex. quorum alterum teneo,alterunt spero. Alaricus inde subsequutus, cum se ab Attalo propter infirmitatem promissa obtinere polle dissid iret, iterum se ad Honorium contulit, ac se Imperium Attalo abrogaturum , promisit. Ita haud aegre, quae pollulabat, Omnia tinpetrauit pruriuaute Attalum ι sitis inimctantibus,extra urbem Augustata insignibus spoliauit, eaq; ad Honorium misit. cuius ducibus militiae cingula deponentibus , Honorius veniam impertiuit, passus in eo, quem ante habuerant, honore perlittere ac pridie Idus Februarias ita decretiit: Ders,ti tyrannicae prasumptionis sacramentasectati ad nostrum Imperium re Aerunt, anc volumus esse sententiam, ut quos inter incendia tyram sis assum M sdius
ρ emtudo reuocauit, dinem fruetum milistae non a iurant Eos vero , qu:bus
lentum regressum nece sitas desiperatims indixit , soluto cistulo metricula commitaboleri, ita ut illud quoque par reueinitie forma custodiat, ne reiure ei ad pristina militiam liceat, qui abud militandi genus elegerit. deinde autem Attalo cum filio eius Ampelio apud se , donec i, pace cum Honorio constitura,securitatem eis impetrasci retento, atque, exercitu ad urbem relicto,
cu m paucis Rauennam pacem compositurus se rettulit, atque ad A lpes, locum, ut inquit Sozomenus, stadi is sexaginta longe ab urbe illa diliantem accessit. ibi demum res transacta ,sad usq; his conditi iri ibus ei percussum, ut Alaricus socius Honpri j esset, atque in Gallia sedes sibi, suis plocaret, ibiq; bellum cum hostibus Honorii faceret. Hanc pacem pagani omnes,& Arriani indigne admodum acceperunt, quod sibi pei-
suaserant, facile se omnia,quae cuperent,aduersus Catholicos ab Attalo, ut pote Arriano consequuturos. Eo tempore Sariis cuin barbaris trecentis in Piceno versatus erat, neque Alarico, neque Honorio fauenS. accedente autem in ea loca Amulto , qui capitali a se odio dissidebat, quod se non satis aduerissus eum paratum videret, Honorio se adiunxerat. Itaque
Alarico propter Ataui finia insensus,& pacem cum Gotthis rebus suis parum aptam fore arbitratus, repente turbare pacta omnia inititit. nam cum trecentis nutilibus suis sic in Gotthos nec opinantes, ac pacato an mo omnia agitantes inuectus et , ut quosdam etiam eorum percusserit. Ea re Alaricus accensus dolorem tamen, acerbuatem l , serocioribus verbis vllis non edidit,sed suppressa altius ira ad exercitum,quem ad Urbem reliquerat, ut cum Honorio conuenerat, se recepit Sozomenus, urbem proditione recepit. quippe, ut . atque ibi, ut inquit
289쪽
neque enim locum ipsi hunc vidimus,l tradiderunt,disiimulata iracun- ldia Romam eadem via regressius,le in Galliam ex foedere proficisci velle
allendit,ac tanquam amicus trecentos robu1tisiunos Gotthicos iuuenest Romanis principibus dono dedit, diligenter,quid ipses agere in aeuiore vellet, edoctos. Hi in urbem accepti humile omne, ac promptum dominis obsequium obtulerunt. inde celeta, quae conitituta fuit, nocte, sum Romani somno mersi languerent, ad portam Asinariam alacres prouolarunt, oppresM ; repentino impetu stationibus, portam Alarico patefecerunt. qui ad urbem alia, atque alia sibi ad iter deesse quotidie
catillans, praedicta occasionem attento animo expectabat. Ita Kal. Aprilis cum toto exercitu urbe ingressas est. Quare scripsit D.Hieronymus: Capitur rabs, q- rotum cepit orbem, immo fame perit ante, quam gladis. ix pauci , qui capermi , mumit sicit.ad raesemdias cibos erupit da sentium rastes, , sua miscem membra laniarunt, dam mater non patrii laclenti filio fluor cipit utero, 'em male ante effuderat. Nocte Moab capta est. nocti cecidit murustias. Quis cladem illius noctis, quis funera fori explicet' ubi vero se urbe potitum vidit A laricus, publice per praeconem edixit, ut pro se quisque
.loona, sertunari; cunum raperent, verum a caede hominum, & dircptione sacrorum se continerent. at'ue omnibus parcerent,qui ad basilica S. Petri omnium in terris augustissimam confugissent. Ita,signo buccina accepto,Gottiat horrendo clamore sublato in diuertas urbis partes in hianti ad praedandum animo discurrerunt, ac promiscue omnia captiuitate, ac direptione turbarunt. Romani inopinata hostium irruptione perculsi, Sc tenebris, ac caecitatu noctis exterriti,neque ad mlallendum, neque ad fugiendum satis animi, aut consilii habuerunt. Itaque omnium aeque domos luminorum, de inlimorum dira pauotis, seruitutis, expl- . lationis, desperationis,& mortistpecies occupauit. siquidcm, ut scripsit
D. Augustinus ad Demetriadem a Adsinu e buccinae sonum, Gottiaru-
clamorem lugubri oppressa metu domina urbis Zima contremuit .mbi tunc nobilι- tans ordo ' Mi certi, distincti nobilitatis gradus 8 permixta omnia, , timore confusa. omns domω planctus, 22 aequaliumι percunctos pauor. πηtim erat stim luus,2 nuitu. eadem omnibus imago mortis, rusiquis magis eam timebor illi, subusfuerat et ita iucundior. Edicto audito,ciues, quicunque potuerunt,
cum rebus suis pretiosisiimis ad basilicam confugeruntdnnocentio pontifice adhuc Rauennae apud Honorium subsidente, unde etiam epistolae sextant datae. Gotthi vero domos pasiim pretiosa suppellectile exuerui, tot opibus in unam urbem ex diutina pace, Imperioci; contractis, quot humana auaritia,uniuersb terrarum orbe spoliato, potuerat cumulare. manus vero paucissimis hominibus intulerunt: adeo ut idem Augulli-
290쪽
nus scribat otthos tam multis senatoribus pepercille, ut mirandum magis esset, quod aliquot peremissent. Syllanam vero tabulam plures iugulasse senatores,quam Gotthi spoliarint. Praecipue pretiosa Salomonis suppellex a Tito Hierosolymis quonda allata surrepta est. Cum praeda egereretur, Gotthus quidam sacram virginem, sed iam aetate prouectam in aedibus sacris offendit,atque ab illa aurum,argentum lisquod habebat,poposcit. Illa quod habebat, protulit. erant autem vasa aurea, & argentea ingentis ponderis, et magnitudinis, atque exi diij ad modum operis. quae
cum Gotthus nobilitate, ac specie captus avide miraretur, haec S. Petri instrumenta sunt, inquit. aude attingere. de euentu tu videris . Gotthus religione vasorum, dc virginis reuerentia tactus, rem ad Alaricum detulit, atque ille statim omnia ad S. Petri basilicam deportari , ac virginem, omnes', qui se illi adiunxissent, Christianos eo deduci incolumes iussit. Ea domus in media urbe lita longe a basiilida aberat. Signo tuba dato,
omnes ad visendam rem insignem vocantur. singula vasa singulorum humeris imposita cum longo ordine, ac speciosa pompa ferrentur,atque, exertis ad defensionem gladi js, quacunque incederent, munirentur, m rificu iui spectaculum praebuerunt. Alius, cum mulierem serma excellentem vidisset, amore percitus ad sui obsequium inuitauit. ubi vero studio pudicitiae libidini reluctari sitae conspexit, strictum gladium iugulo
intentauit, ac demum etiam feri j r. Cum virgo tota persusa ci uore ne ita quidem de sententia cederer, tum constantiam admiratus,ad basilicam S. Petri adduxit,ac,datis sex alimoniae caussa nummis aureis, eam te'
pii custodibus commendauit. Alij, ut scribit D. Hieronymus, Marcellae matronae domum ingressi, qua cum erat virgo Principia,aurum,S defossas opes poposcerunt, negantemq; se habere, caesam fustibus, & flagellis dixerunt tormenta non percepisse, sed lacrymis ad pedes prouolutam
petiisse, ne Principiam a suo consortio segregarent. Multi interim captiui promiscue iacti. Proba matrona Probi nih& Olybrii virorum consularium mater, eodem teste, vix barbarorum manus effugerat, & auubsas a complexu sito virgines fleverat, cum stibito amantissimi filii orbitate percussa est . alii ad naves fuga delati, in prouincias ,relicta,quam nun quam reuisuri essent, patria,concessierunt. Quin etiam aedificia quaedam incensa, aliaq; opera temere furore barbarico de tui bata sinat. Hon tius,cum Rauennae trepido nuncio accepisset, Romam .i Gotthis esse captam, quod Alaricum ad accipiendum exercitum , ut ex sorderem Gabbam se referret contendisse sibi persuaderet, alia omnia suspicans, respondit: Qui fieri potest, cum paullo ante hic esset gallinam captam nuncia ri interpretans, quam in deliciis habebat, ac Romae nomine insignive