장음표시 사용
311쪽
genere assiixerunt. quippe,Intellectis lia circuitu innumerabilibus turbis, tetro putrefactorum cadauerum foetore necarunt eos, qui intus erant.
In Gallia Aetius cum Theodorico rege bellare perrexit . nam & Turones per Maiorianum praefectum defendit, ut Sidonius in Panegyrico scripsit, &, commillo cum Theodorico proelio,fortiter adeo, feliciterq; pugnauit,ut eum pace postulare coegerit. atque ita secundo bello Gotth co finem imposint. Felice inde, & Taulo consillibus ionifacius allumptis ex Mauritania Vandalis Sigeuulti summa vi in se ruenti occurrit, at que omni mole, ne Afiicaeljceretur, contendi r. Cum autem Bonifacij perniciosa rei p. virtus assiduis hominum maledictis laceraretur, Bonifa- cij amici ipsum in Placidiae giatiam restituere stant annisi . Quippe mirantes, hominem alioqui offici j,pietatisq; plenis simum de fide tam temere decessisse, voluntate Placidiae Carthaginem adierunt, ac de re cum eo colloquuti siunt. I lle se excusiare, & iusti doloris siti telles ipsas Aerii litteras proferre. Quas ubi legerunt,rationem se reconciliandae inuenisse gratiae rati, confestim cum ijs Romam ad Placidiam redierunt. ac Bonifacium non sua,sed Aetij culpa lapsum essse docuerunt. Illa animo perturbata, dolore tamen suppres Io, nihil cum Aetio expostulauit, ne summu ducem exercitum habentem, de rem praxia regerentem alieno tempore irritaret. verum cum Bonifacij amicis omnia contulit, atque Aetij fraudem derellata, iurauit,se aequam Bonifacio suturam, si ille pro re Romana stare in animum induxillet,& barbaros, quos acciuerat, ex Africa dimisisset. Boni facius ab amicis de fraude Aetii, & animo Placidiae erga se certior factus,summa voluntate se facturum, quod illa pollulabat, pro- milit,atque ita ab armis rei p. inferendis discessir,animuinq; ad Vandalos ex Ahica dimittendos conuertit. Quietis in Gallia Gotthis, Franci iam uim irruptionem secerunt. Clodio nanque rex, qui trans Rhenum in Thuringia caltrum Dispargum tenebat, praemissis exploratoribus cum omnia tuta teperistet,in Belgicam secundam inuasit, ac Camaracum urbem adortus, Romanis, qui urbem custodiebant, oppressis, urbe potitus eis .inde,exigua ibi mora tracta, usque ad Suminam amnem omnia, in primisi oppidum Attrebatum occupauit, ut Gregorius scripsit. Clodione vero una cum Maioriano Occurrens Aetius repulit,quod ex Panegyricopoli ipsi Maioriano Auguilo a Sidonio dicto elicitur. in quo uxor Aetij ipsum his versibus Aetium alloquitur. neque enim in tantis anguiliis versus quoque ad reparandam vetustatem repudiandi sunt:)post tempore paruo
Pugnastis pariter Francis,qua Cloio patentes Attrebatum terras peruaserat. hinc coeuntes audebant
312쪽
6laudebant angusta Masin rcus Iubactum Vicum Helenam lumenis uisita tramite longo Anus I uppositis trabibus transmiserat agger.
Illic te posito pugnabat ponte sita ipso
Ex hoc factum est,ut Prosper,& Marcellinus notarint, Aetium his comstilibus,caelis Francis,partem Galliae Rheno proximam,quam illi occupauerant,recepisse. Eodem anno, ut scribit Socrates, Burgundiones, qui in Germania remanserant, quotidianis impressionibus ab Hunnis exagitari,poit agros sidos incensos,hominesq; foede occisos, ceteris desperatis auxiliis, ad Christum Deum opem implorantes confugerunt. atque,episcopo ex Gallia repetito, se sacro tingi lauacro pollularunt. Is, cum septem dies ieiunii praescripsisset, atque in fide illos erudiuisset, octauo demum eos abluit ,& cum pace dimisit. Quo facto,ingenti inde fiducia in Hunnos reuerti,cum Optarum regem eorum cibo nimio sumpto se dirupisse, atque Hunnos sine duce esse comperissent, facto impetu tanta felicitate pugnarunt, ut Hunnorum dece millia a tribus sint Burgundionum millibus occidione occisa. Ab illo tempore Burgundiones Christum ardeti studio coluerunt. Optaro Hunnorum rege vita functo, regnum ad filios Mundtucci fratris Attilam, Blesami delatum est.quom alter Attila poli potentia, atque immanitate sita superiorum omnem memoriam temporum superauit,ac toti Occidenti formidabilis stipra omnes barbaros fuit. Quiescebat a pristinis seditionum procellis Ecclesia, veteribus haeretibus, qua Conciliorum, qua principum intercedente auctoritate magna ex parte sopitis, cum repente noua alia, & quidem turpissima in borta Orientales ecclesias perturbauit. ea vero a Nestorio aduersus Chrillum inducta eo,quo reseremus,modo sublata est. Constantinopoli Attico episcopo quadriennio ante, nunc vero, qui in eius locum successerat, Sisinio vita sun , Nestorius presbyter Germanicia oriudus, Antiochia monachus accersitur, homo voce canora, & lingua diserta ad docendupopulum in primis accommodatus. Is IIII Idus Aprilis episcopus consecratus, cum orationem apud Theodosium Augiatium haberet, clarum elatioris ingenii sivi specimen dedit,cum inter cetera dixit: Mihi Imperator terram purgatam haereticis tribue,& ego tibi coelum retribuam . tu mihi in profligandis haereticis stubueni, & ego tibi in prosigandis Persis auxilium feram. quas voces, ut a leui animo, de ventoso pectore profectas, ni omnes merito horruerunt. Quinto inde poli die aedem Arri,norum,in qua illi furtim orabant,deturbari iussit, atque eo facto Arri, nos eo furoris,ac vaecordiae adduxit, ut eam ipsi ultro subiectis facibus in-
313쪽
flammarent. quo incendio cum vicina aedificia essent comprehensa, magnus in urbe tumultus est concitatus. Inde Nouatianos aggressus, quod Paulus eorum episcopus magnam modo pietatis laudem esset adeptus, vix ab Imperatore retentus eis. Itaque, ut ipse eius voluntati seruiret,edictum ad Florentium praesectum praetorio III Kal. Iunias dedit, in haec verba: Haereticorum ita est reprimenda insania, ut quas ab orthodo cis tenet ubicunque ecclesiastatim 6atholicae Ecclesiia reddendas intelligant. quia Ierri non potest,ut qui nec proprias hisere debuerant, ab orthodoxis possessas, aut conditas uas temeritate occupatas ultra detineant. inde nominatim, quid aduersus ling. los haereticos itatuendum sit,aperit. Post aliquot inde dies, qui se veteruhaereticorum acerbum adeo vindicem gesserat, idem nouam haeresim,
eamq;,ut dixi,indignissimam intulit, & quidem hoc modo. Analias ius presbyter,qui cum ipso Antiochia venerat, & summa cum eo familiaritate coniunctus erat, iussu eius quodam die agens ad populum dixit: Nemo Maria matre Dei appellet,quia Maria homo erat, neque Deus nasci ex homine potest. Quae verba cum clerus, populusq; iniquis auribus excepissent, ut qui longe aliter a prioribus episcopis didicillent, valde animo conturbati sunt. Nestorius autem, re cognita,non solum hominem non increpuit, ut quidem oportuit, nec sanam de Christo Deo doctrina subiecit,sed illius quoque sententiam, ut piam, sacris tueri auctoritatibus institit. ac saepe inde verbis hac de re ad populum factis, semper Mariam
Christi, non Dei genitricem vocavit, atque ita vocandam esse contendit . nam Cluillum ex Maria hominem tantum, non Deum esse natu, ipsum mi diuinitatem meritis esse adeptum; Dei verbum non sumpsisse carnem ex sanguine matris, sed alium esse filium, & verbum Dei, alium Christum,qui filius esset adoptiuus, & Dei gratia factus. Florentio inde. Dionysio cons ilibus, Placidi a Felicem Patricium, & Aetium magi lirum militum secit. Bonifacius autem recuperare Ualentiniano Mauritaniam cupiens, G as cum primum,ingentis vi pecuniae oblata, emittere prouincia voluit, deinde pecuniam non accipientem bello se persequuturum ostendit . atque acceptis copiis,quae sibi Roma, di Constantinupoli mittebantur, quarum Alpat erat magister, aduersus eum processit. Hunc Gens ericum,ut qui per haec tempora fuerit clarisiimus, Iornandos descripsit, virum statura mediocrem, equi casu claudicante, animo profundum, sermone rarum, luxuriae contemptorem, ira turbidum, habendi cupidum, ad solicitandas gentes prouidentissimum, sem,na contentionum iacere, odia concitare paratum. Cum hoc igitur tam strenuo duce Bonifacius, & Aspar proelium in Mauritania commiserui, sed acie victi, intra fines suos se referre coacti sint. captiui multi ex Rinmanis
314쪽
manis facti; inter ceteros Marcianus is, qui post Theodotium Orientali Imperio praefuit,cum,Aspare duce,in Asticam procesiisset. accidit aure,vi, proelio cosecto, Gerasericus captiuos in unum locum compulerit, quo praedam ex specula prospicere posset. ceteris autem iussu eius solutis,
Marcianum animaduertit somnum aperto coelo capientem,atque aquilam aliunde aduolantem expaniis alis ipsum ab dolis ardore tegentem. Quod ut vidit,mirabundus continuo,quod futurum erat, coniecit,& accitum ad se hominem libertate donauit sacramento fidei obligatum, ut ad 'Imperium euectus sibi , ac Vandalis esset amicus. Hac victoria Parta, Gensericus e Mauritania in Numidiam, reliquamq; Asticam sese cum exercitu intulit,atque, Bonifacio resilere nequeunte, eam vastare instituit. sit quidem oppida ipsa excidit, agrestes alios taede strauit, alios fuga dispe sit . qui vero in sylvas,aut speluncas, aut ad alias munitiones prosa
gerant, partim ferro necauit, partim necessariis praesidiis, ut fame coni besteret, spoliauit. Ecclesiae porro aut crematae,aut sacerdotibus,& minitIris exhaustae. sacrae virgines,& continentes viri aut dissipati,aut tormentis cruciati, aut nece, aut seruitute astecti, usqueadeo ut non essent, qui hymnos, laudesq; Dei in ecclesijs solitas canerent. demum res diuina ita extincta est, ut frustra quaererentur, qui sacramenta aut poscerent,aut traderent, superstitibus sacerdotibus ad eam inopiam rerum necessariarum adductis,ut cibum quotidianum corrogarent. Quae mala cum S. Augu-llinus videret, vehemeter animo cruciatus est, quod quae necessaria erat,
omnia suppeditare non poterat, ac simul multarum animarum pernicie lamentatus est. Itaque scribendi munus,in quo asἐidue desudabat, in te misit. Id quod Victor his verbis prodidit: Gesserico Hipponem obsidente, Augulimi sumen illud eloquentiae, quod ubertim per omnes campos Ecclesiae δε-
currebat, ipse metu siccatum est. Cum autem tres essent ecclesiae, ac ciuitates
adhuc ab hostili furore intactae Carthaginiensis,Hipponesis, & Cirthensis,quod ad mare locatae operosiorem expugnationem haberent, ecce derepete Gensericus Augullo in ense exercitum ad oppidum Hipponis asduxit, atque arcta obsidione admota, flatim usium maritimi auxilii dempsit. atque, Bonifacio acriter urbem tuente, eam obsidionem in multos menses extraxit. Cum autem Auguilinus,adhibitis familiaribus sicis, imterim Deum assidue oraret, ut aut urbem periculis obsidionis eximeret, aut seruis suis ad suam perserendam voluntatem animos adderet,aut certe ipsum ad semet de hoc saeculo euocaret, factum est, ut tertio illius ob-ssidionis mense graui sebre tentatus sit t. ex qua cum diutius in lecto decumbere cogeretur, aliquor immundis spiritibus, dc morbis aliis affectos, cum ad se opem imploratum venissent,ianauit. cosultus est etiam ab Ho
315쪽
norato Thabennensi episcopo,num episcopi tantis se si seducere calami ratibus deberent, cum scriberet: Si in ecclesiis premendum es, quid simus nobis et populo profuturi ion video,nisi Ut ante oculos nostros mira cadant,feminae conrivrentur, incendantur ecclesie, nos sub tormentis deficiamus,cum de nobis quaeritur,quod non habemus . cui ita ille respondit, ut rationem fugae uniuersam in tantis malis, patefacta doctrina euangelica, demonstrarit. In Oriente vero Nestorio haeresin tueri siuam non delinente , ac commenturios suae opinionis in vulgus edente, Cyrillus Alexandriae episeopus, vir eruditionis , atque innocentiae singularis, magno dolore, perinde ac debuit, tulit, Chrilli diuinitatem Concilio Nicaeno desensam n uis opinionibus in controuersiam reuocari, atque ipsi, synodo habita, communione interdicere voluit. deinde hominem si ab leuandum potius,quam affligendum existimans, litteras ad eum misit, horruns, ut errorem illum abljceret,& saniora consilia sequeretur. neque quidquam profecit. Interim vero Dorotheus episcopus,cum sorte Constantinopoli versaretusiin synaxi ecclesiae, praesente Nestorio,clara voce ex solio dixit : Siquis Mariam Dei param appellarit, anathema sit. Quem popli lusingenti clamore excepit, significans,se verba eius horrere eque cum eo, qui huius sententiae esset, inire comunionem velle. Itaque maxima pars populi,monachi, dc eorum archimandritae, & plerique senatorum ab illius congressu se remouerunt. Cum autem, Nestorianis concionibus in Aegyptum perlatis, res turbari,atque homines fidei caussa inter se tumultus ciere, rillus comperillet, metuens, ne ea labes contempta latius sese peret,epistolam ad omnia Aegypti monasteria scripsit, nutantesq; in fide confirmare contendit. quae mox Constantinopolim delata,multis saluti fuit . ex quo Nestorius multo magis Cyrillo succensuit. Qua re cognita, Cyrillus iterum ad eum scripsit, praeter cetera inquiens,se Caelestino pontisce Ro.iubente,ceterisq; episcopis, qui ei in Concilio astui fiunt, postulantibus cogi in uestigare, num commentari j illi', qui ad se perlati essent, ab illo,an ab alio quopiam emanas lent . cui Nestorius a presbytero Lampone rogatus non sine aliqua animi acerbitate respondit. Cum autem Orientales episcopi,& pr cipue Macedonici in Nestorij sententiam iret, ac Nestorius ea re insatus Expositiones opinionis suae ad Caelellinum, eadem confirmans, misisset, tum Cyrillus quattuor episcopos Alexandria aduocauit, atque ex eorum auctoritate de his rebus omnibus Caelestinuadmonuit,&, quid sibi opus facto esset,consuluit. neque enim se Nestorium ferre poste,nec tamen illius iniustu communione illi interdicere voluisse . quamobrem rogare eum,ut suam super hac re sentetiam ad Ori
tales,& Macedonicos episcopos scribat, simulq; epistolas Nestorij ad semisias,
316쪽
millas, & Expositiones eius adludiat, atque omnia per Posidonium diaconum Romam perferenda,&, si Nestorium sta pontifici tradidisse comperisset,offerenda curauit. Dum autem Ollans Nestoriana labe inficitur, infectuique indies vehementiu perturitatur, Agricola Seueriani filius Britanniam in alio prope terrarum orbe sitam Pelagiana haeresi macul, uit. Britanni vero, cum neque peruersam doctrinaim, qua gratia Christi peruertebatur,suscipere vel knt,neque fallacias contrariae opinionis refutare verbis valerent, auxilium a G llican episcopis pollularunt. Illi conuocati ex Caelestini pontificis auctoritate, Germanum Antisiodoretem, de Lupum Tricassinum episcopos seriistitate, atque cruditione praeliantes ad id muneris delegerunt. Qui, teste Beda, tu sisis eorum obedientes continuo iter ingressi sunt, atque ad portum profecti traiiciendi caussa
oram soluerunt. Dum autem cursum pro spei e tenent, ecce derepente si immam caeli ,rnatisq; tranquillit tem laeua adeo vetorum, undat umq; tempestas inuoluit,vi parum abest et,quin nauli obrueretur. Tum S. Germanus a ceteris metu trepidantibui excitatus, Christi nomen implorat, atque,aspergine aquae accepto, in nomine S. Trinitatis ventos, fluctusq;
perserentes compestit. quo facto, secundo rursus aspirante vento, rei, quum nauigationis confictum est. Sacerdotes benigno incolarum o cursu excepti, ratim populum illum opinione, praedicatione, ac virtutibus impleuerunt. cum immundos spiritus ex obsesiis corporibus peli rent, ipsos audierunt,aperte concitatam a se tempestatem, & illa conssata pericula confitentes. Cum autem plerique civium rectae assensi doctrinae fuissensitandem qui in pertinacia manserant, bene culti, ac comitati processere in medium. de, cum ad insignis colloquii spectaculum omnis aetatis, sexus, gradusq; homines confluxissent, a sacerdotibus copiam disputandi obtinuerunt. demum autem,cum nuda, & inania verba loquuti,ac certis stubinde diuinae scripturae testimoniis comiicti respondere nopossent, se errasse confessi sunt. Ita Concilium ingenti populi clamore dimissum. Interim Germanus,admirandis multis operibus editis,sese pompulo Britanno venerabile reddidit. cu enim puella luminibus capta ipsi esset oblata, Pelagianis eiusmodi curationem a se amolientibus, Germanus , inuocara Trinitate, capsillam Sanctorum relliquiis resertam oculis puellae admouit, ac statim, tenebris caecitatis expulsis, illuminauit . Progressus inde S. Albani sepulchrum, illo aperiri iusso, relliquias sanistorum apostolorum,dc martyrum secum allatas ibi leposuit, ac cruentum Albani martyris puluerem inde abstulit. quo facto,ingens ad Deum conuersa est multitudo . cum porro in hospitio, in quo ipse aegrotans iace bat, graue casti excitatum esset incendium, illud vehementius homines
317쪽
mouit,quod quae acris hominum sedulitas custodi uerat; omnia vis ignis exhausit . quae vero vir sanctus tetigit, ipsa omnino flamma non laesit Eo primum tempore Britannia a Romanis, ut dixi , dimissa , a veteribus agitari hostibus est inccerra Himere Picti, qui assumptis secum ex Hy-bernia Scotis,cum Britanniam Romano pnesidio, & propria iuuentute spoliaram audire nr, iunctis viribus partem aquilonarem insulς inuaserunt. Quorum aduentu oppressi Britanni reliquis abscissis auxiliis, legatos ad Aetium in Galliam opem implorantes miserunt, atque ab eo v tus legionis auxilium impetrarunt. Ceterum cum in castra compulsi vires suas hostibus impares iudicarent,Sanctorum, qui tum in insula erant,
praelidium inuocarunt. qui aduenientes rantum alacritatis omnibus iniecerutar, ut maximi accessille uires exercitus crederent. Hostes autem,
cum per dies Quadragesimae exercitum salutari lauacro a sacerdotibus accipiendo intentum audissent, locum tibi eos aggrediendi tanquam in ermes datum rati ost Pascha in aciem procellerunt. Dux erat Britannis Germanus. is quoidam in insidiis col locatos monuit, ut vocem suam attenderent,atque editam ingenti clamore reputerent . ubi vero hostes aduentare ab exploratoribus didici siclara voce ter Alleluia inclamauit. quacum occulta cohors excepisset, tantum hostibus retroris incussit,ut abi
ctis armiς in fugam se tradiderint. Hostibus prosectis simul Romana legio, qc sancti antistites domos suas repetiuerunt. Britani muro excespite facto se aduersus incursum hostium muniuere. is murus in media intula duos inter se diueribs maris linus commisit. Theodosi inde XIII,&Valentiniano III consulibus, qui fuit annus a Christo nato supra tricesimum quadringentesimus, Picti, & Scoti,ubi legionem Romanam Britannia excessi fle,insulamq; a solis teneri Britannis cognouere, iterum ad eandem infesti te contulere, ac caede, Jc populatione omnia miscuere. Qua re audita Aetius iterum summis Britannorum precibus ad tuenda insulam excitatus, legionem remisit. quae proelio facto hostes iterum expulit. monitosq; , ut posthac suis se viribus tuerentur, quod disticultate tam longinquς expeditionis eis adesse non poster, reliquit. Tum a Britannis murus ficinior, quippe ex lapide eo, quo diximus, loco constructus est. Et hoc anno Genlericus in Africa Hipponis obsidionem magna animi pertinacia, atque armorum mole continuauit. cuius obsidionis mense tertiodecimo Augustinus siue morbi pertinacia,sue doloris acerbitate victus tandem Uini. Septembris migrauit ad caelos libris Iuliani haeretici Pelagiam respondens, & gloriose, ut inquit Prosper, in defensione Christiaris gratiae perseverans. Eo mortuo sequenti imense Hippon in ditionem Uandalorum adducta ultima malorum omnium, quae
318쪽
tollitis inferre rabies possct,esi passa. Romς Caelestinus, Cyrilli ,ac N
1lorii litteris acceptis, actisq; perspectis, Concilium episcoporum euest, 'io aduocauit, atque ex eorum sentetia IIII Idus Augusti ad Nestorium criptit, ut intra decem dies ad sanitatem rediret, alioqui se illi communione sciret interdicturum . Doliridie vero ad Cyrillum, ut partes suas susciperet, & Nestorium, nin intra dies decem resipuisset, communione repelleret,inquiens: Nostrae sedis aueloritate ascita, nomai mice, m loco cum)otectate Uus acriter ei modi sententiam exequeris, it nisi Nessorius decem di rum interuallo ab huius nolirae admonitionis de numerandorum nefariam docti γ-
nam suam conceptis medis detestetur, ilico sanctitas tua illi ecclesiae prospiciat. Item ad clerum,& populum Constantinopolitanum: Quam re tam ardua no stra praesenna propemodum necfaria minebatur, neque tamen propter interiectum mare, longi itineris interualla commode cisatisfieri queat, fatri nostra origo nostrum munus inaram personam impos/imus, 'se sententiae in ipsum laia forminiam admos misimus. Scripsit etiam ad Ioannem episcopum Antiochenu, atque alios in eandem sententia. His litteris acceptis, Cyrillus tertiam, ut ipse inquit, epistola ex synodi Alexandrinae sentetia ad Nestorium misiit, mandis, nomine Caelestini,ut intra decedies abiuraret,sin mimis, se communione spoliatum, sciret. praescripsit autem quae illi confitenda,& quae abiuranda essent. suere autem duodecim capita Anathematismi vocata bquin etiam clertam Conilantinopolis monuit, o nisi Nestorius saniora sensisset,ab eius secogressione secerneret,&eis uteretur,quos ille anathemati subiecisset, ac loco mouisset. Quibus mandatis neglectis, Nestorius ad Theodosium sine contulit, eumque, ut litteras ad Cyrillum mitteret impulit, graues, ac minarum plenas, nisi secum consensisset. Quibus
Cyrillus haudquaquam exterritus libellos ad Theodosium, Eud iam, Se Pulcheriam misit,quibus fidem suam rectam, Nellorii vero nefanda
ostendit. Interim, cum monachi Catholici foede a Nestorio vexarentur, Basilius archimandrita, vir sanctus, rem no ferendam ratus,ad Theodosum detulit, atque,ut Conciliu huius compone lae controuersiae caussa indiceret, postulauit. Cuius verbis permotus Theodosius, mese Nouembri ex Caelel ini auctoritate litteras ad omnes metropolitanos misit, edicens,ut ad proxima Pentecosten Ephesi omnes adestent,ut huic controuersiae modii imponerent adiicies, se excusatu nemine vel apud Deum, vel apud homines habiturum,qui ad tempus non assuisset. neque .n. b. nam conficientiam declarare, qui ad sacrum conuentum vocati legitime non accurrant. ad Cyrillum autem scripsit partim increpas, quod sep
ratim ad se, & ad reginas de fide scripsis let, partim mandans, ut Epite si ad diem metropolitanis indicti adesset. Basso inde, Antiochos consulibus, Gesecicus Hippone potitus, ad alias Africae partes arma circuntulit, D D dc popu-
319쪽
lai in De Occidentali imperio.
popularis late agris, rem varie cum Bonifacio gessit a in Catholicos supplicia exercere insistens, quae ab initio significauimus. Constantinopoli annona,atque incendio laboratu est. ex utroque incommodo ingestumultus exarsit. Baibari in urbe educati odio religionis hostiliter ecclesia inuaserunt, dumq; faces ad inflammandii altare iaciunt, ipsi se inter sedulino iudicio confecerunt. Theodosius aute, cu ad Horrea publica leuadae inopiae caussa procederet, a populo esuriete lapidibus appetitus est. Interim Caelestinus Romae negociu Ecclesiae magna solet tia administrauit. na de Nestorij haeresim ex Conci li j sentetia conden auit, quiq; cueo sentirent, comunione remouit. & Arcadiu,ac Proiectu episcopos,ac
Philippii presbyterii ad Conciliu Ephesinu legatos cum mandatis, atque hac sententia destinauit. Quin etia Palladiu episcopia instituit,eumq; ad
Scotos nuper Christianis sacris imbutos misit. ut merito Prosper in libro contra Collatore sic scripserit: Caelestinus Pelagiam morbo Britannias literauit, quando quo da inimicos gratiae Asthae originis occupantes etia ab illos reto se
clusit Oceani, se ordinato Scotis episcopo, Li mana insita sudet seruare Cath lica fecit etia barbara Chrisiana. Quae du ille agit, episcopi Epheliam conuenere. Nestorius, q, non longe Coliantinopoli ab Epheso abester, paullo post dies Resurrectionis cu Graeciae episcopis primus aduenit. Que cosequutus Cyrillus Jc ipse cu episcopis Aegyptiis ante die Pentecostes accessit. Quarto inde post Pentecoste die Iuuenalis Hierosolymitanus cuPatallinae episcopis praelio fuit. Capreolus Carthaginis archiepiscopus,cu episcopos mittere sitos vellet, propter bellu,quo Africa urebatur,abstinuit, sed Beliala diaconii cu litteris sese purgatibus misi. Ioanne Anti clienum Cyrillus, qui partes Caelestini agebat, per dies quindecim expc-ctauit. monitus inde ab episcopis Apameno, Sc Hieropolitano, ne Ioanne expeetido Concilium traheret,postridie, qui fuit X Kal. Iulias, episcopos in aede, quae S. Mariae dicebatur, aduocauit. Ibi cum oes,excepto N storio, cissedist ent, Petrus presbyter Alexandrinus, & notariorum primi' cerius dixini Cum Nestorius nonnullas Expositiones ediderit, quae seditione in Ecclesia concitarint,ac Cyrillus una, atque altera su perca se epistola scripserit, quibus ille ita responderit, ut opinione suam tutatus sit; cunam Cyrillus, cognito, Nestorium libellos, de Expolitiones suas Romam misisse, bc ipse Posidonium cum suis ad Caelestitium de ilinarit, ac quae oportebat, Caelellinus rescripserit, ac propterea iussu Theodosii Cocilium aduocatu in sit, significamus vobis, nos eius nodi scripta in manibbus habere,eaq; vobis recitare paratos elle . Quem Iuvenalis Hierosolymitanus excipiens, Legatur, inquit, edictum Imperatorum ad omnes metropolitanos de conueniendo milliam. Immo vero, Firmus Caesariensis sit biecit, Memnon huius urbis episcopus exponat, quot elapsi sint dies
320쪽
dies, postqua nos in hanc urbe conuenimus. Tum Cyrillus. Sancta synodus hucusque expectauit episcoporu, qui veturi sperabantur,aduentum. quia vero multi in aduersam valetudine inciderunt, vadetur de ijs,quae ad fidem constituendam pertinent,esse agendu proinde illa scripta, quae prς entis negocij sunt, recitentur. Cum aute Neilorij praesentia desiderar tur,episcopi quida rettulere, se illii domi pridie conuenis te,atque,Vt hoc die adessesimonuisse, illu vero se consideraturu,&,si oportere iudicasset, venturu,respondisse. Qua re audita,episcopi alij ad eum citandu sunt misi. qui reuerti renunciarunt, se poli multia ad fores moram responsisto a clerico rettulisse, Nestortu, ubi episcopi omnes conuenissent, propius acri cessurii. Quin etia alii,qui tertio euocarent, prosecti renunciarunt, se in-lblentius ab armatis eius satellitibus habitos nultu responsum elicere potuisse. Quibus auditis, Iuvenalis, Quonia,satellitibus,m Pit,aditu prohi- entibus,quarta euocari citatione non potest, iam quae fide attingunt,ag rediamur. Itaque res hoc ordine acta est . primu fidei symbolu recitatuesξ Nicaeno Concilio conititutu , tum prima epistola Cyrilli ad Nelloeri u ,eaq, cum Nicaeno symbolo congruere iudicata eis inde respolio Nestorii, quae,ut ab eo dissentiens, digna anathemate visa eii. tu .celellini
vis, & Cyrilli alterae ad Nestori u litterae Jectae, eaeq; ambae recte, atque ex fide scriptae sunt iudicatae. Acacius inde,& Theodotus episcopi pro testimonio dixerunt,se ante tridula audist Nestor tu incongi essii episeoporu dicentem, Deum bimestre, aut trimetirem appellari non oportere. Proditae inde fiunt patrum stiper hac quae itione sententiae,tum Expositiones Nestorii longe ab his alienae. Quibus rebua confectis,episcopo Iu amplius ducentoru consensu decretia eli aduersus Nestoriis, unam este Chriiii,S: Dei persbna. duas vero eiusdem naturas line ulla confiisione, ac diuisione inter se viaitas, unum rursus,eundemq; Deum simul esse, ac sacri virgine Mariam vere, proprieq; Dei param cite. Inde sententia in Nestorium haec cii pronunciata: Cum praeter alia reuerent imus Nestorius neque iocationi sine paruerat,neque sanctifimos episcopos axobis missor admisierit, nec arto e. desienuimus; t de impietate eius inquireremus. Et quonia ex epistolis,et sicriptis eius, quae lectasunt,et ex mertis, quibus in hac de est Linus, et testu quae audiuimus,impie eu cir sientire, - docere deprehendo mus, nec sitate nobis a le
ad hanc sententia menimus. Oui igitur ab eo maledictis appetitus est, Dominus urser Iesus Chri s per praestente lancla 'nodu decreuit sorim a dignitate episcopali, 'omni sacerdotati conuentu se remotu. Dianisoande sub noctem Concilio, patres ad tecta sita se receperunt, praelucentibus funalibus , ac multis cum laetitia prosequentibus. postridie ibi tentia per publicos piae D D E cone