장음표시 사용
31쪽
mni impedimento exeeutioni, sed reeurrendum esse ad legitimum superiorem iuxta Iuris Regulas, o
ter in praesenti, & in eap. ex litteriti p. bortit. Ubi Abb. n. . idem Abb. in eap. de eateron. 3. de re iud. Et suadetur quia iuxta hune tex. huiusmodi merus executor nullam omnino habet iurisdictionem , cui isthaee coercendi potestas adhaerere debeat iuxta' LUD. in e de ineis eius, er d. cap. ex titteris, ibi, cum huiusmodi; qui tex. in Derfex qua, quem haec glossa expendere videtur , non obstat , quia secundupraedictos non agit de mero facti executore, sed de exeeutore Iuris, cui iurisdictio in causa executionis demandatur, vi patet ex littera ibi, iurisdictionem, & ibi, quam se ilieet iurisdictionem) pq-
tueret,&c. isictis verbis sequentibus ibi ,ex qua scilicet iurisdictione) eoerctionem, &c. ct an vers. huiusmodi, bc de hoe exeeutore intelligenda est Nisa. ibi,quam Abb.S: alij tanquam huic similen de mero facti executore intelligunt. Sic similiter node facti, sed de Iuris executore mero intelligitur rex. ιn capsunt a Lil .i ne,ubigi .pen .sup. hoc
tit.seeundum omnes ibi,& Bellem.n.ay. Alexandrinis in cap. eut a. q. r. ubi contra glos. hic eum supracia ratis defendit communem, nisi ex ipsa commissionis forma aliud colligatur. CAP. PUBLICATO. LVIII. de et t. n. 3.insi
Haec ratio vera est, quia per Canonicam electionem quaeritur electo ius ad rem Abb. in c. cum Berιoutis de re rud. Felin. in eap.in nostra num.2S. de re cripι. Rot. deef.6. de elect .m nouis, Gom. in reg. de non tollendo Iure quaesto g. r. Nauar. in eap. aecepta ορ- post. S. N. 7. Flamin. de resignaι. Iibra. q.a3. n. 7. quod
ab eo absque ipsius facto auferri non debet, postulato vero nullum ex postulatione ius quaeritur c. pen. de postulat. P lat. 6e post Abb. n. ra. N alios in cap. bona memoria ila ilio tit. resoluut Tiraq. in I toties s. Mesermone δε ι. 13. n. ra. de Rehu ff. in concord. tit. de reg.no n. ρ. I.verbo per postulationem, nec Iucru, quod postulato aufertur , considerabile est , nec ita
eius persona radicatum, sed a mera superioris voluntate dependens, unde priuatio illius praeiudicium non inseri considerabile, ut colligitur ex Lult.adf. C. de codicili. resoluit Padi l. in L3. C. de Iuris eyfadii ignor. Haec de d. e. publieato adde as sit. de Heia. ubi per errorem inserta non fuerunt.
Ad Lib. I. Tit. X X X. de ossicio Legati.
lige primo tex .urocedere etia in beneficiis iurii p. Ecclesiastici, adhuc enim sine eonsensu patroni pr dicta bene si ei a Legatus eonferre pol, ut probant tex in praesenti, & in e. cia dilectus de iure patri resoluit Rochus de Iurepatr. verbo honoriscia q. 3. n. IO. Intellige secundo posse Legatum praedicta benefi-eia suae collationi reseruare iuxta formam , de qua in e. praesenιi, Derse .prohibemus de ine. Legati lib.6. Rota antiqua decis aού. Calder. in cap. mandatum, de refriptis. Intellige tertio tex. non procedere in beneficiis, quae ad Episcopum tanquam delegatum specta iit, in
his enim Legatus se intromittere non potest, patet si
expendas talem Legatum non posse coaetidirere, eum
Episcopo in illis rebus in quibus Sedis Apost. des etatus existit, aduertit in specie Selua da benefpari. s.
bendis Iib. 6. sie similiter in reseruatis beneficijs Sedidi Apost. non potest se intromittere,ut aduertit Gi. sas de pensoni b.q. 6. n. Iy.
Ad Lib. I. Tit. XXXI. De Ossicio Iudi
Ap. CVM AB ECCLESIARUM. III. post
n. 3. In tex. ibiri u aetas inuiolabilitis ob fruarib Dum tex. in praeeitatis verbis interdicturin& exeoieationem latam a Plebano iubet, ab Episto pis obseruari, videtur probare cuilibet Sacerdoti
potestatem competere ferendi censuras, cum tamen
certu in Iure sit omnes, & solos illos, qui ecclesiast. habent iurisdictionem seri exterioris censuras serre posse, ut probat cap. quarenti, ibi, diseretus Iudex, de Cerborans resoluunt D. I hom .in .dis. II. q. r.ad
Ad tex. igitur in praesenti responcietur ipsum in prinei pio supponere Plebanum de quo ibi, habere iuri dictionem puniendi malefactores , atq; ita agere de Praelato inferiori habente iurisdictionem fori eontentiosi, ut probant verba illa , Ecclesiarum Praelatis, notant Ab, & DD. communiter, ut constat ex relatis per Cou. ind. cap. alma p. a. s. a. n. 6. Quod autem sit Plebant cinctum atteio Iure comun I col. liges ex e. r. ad sim ne cleriet veI monaebi lib. 6. explicant post alios Rebuis in praxi 3 in natura,verbo, o stuationis n. 6. Petr.Greg.Syrtag Iuris Ab. II. e. a. . n. Pa. Laeli. Zechi. de Repub. Ecclesias. cap. a . aprine. Posse autem consuetudinem, vel priuilegium Romani Pont. Plebanis, & reliquis parochis iurisdictionem tribuere lari exterioris probatur ex reg. tex. 1n e. ea contingat,defor. compet. 9 cap .duo MI
infboe liticum similibus, de quibus Balb. de praeseri.
ne tenentium illos solum habentes praedictam iurisdictionem posse excommunicationem promulis gare, contra eam non obstat tex. in praesenti iuxta responsionem, & intellectu, quem modo praestiti, nucvero neces le est, ut alijs Iuribus respondea, quae haesententiam prima faeie corruere videntur. In primis ad tex. in cap. nemo 2. q. I. dum inquit Presbyteros ferre non posse excommunicationem nisi probata eausa, respondeo intelligendum esse non generaliter, sed de illis tantum Presbyteris,qui iurisdictionem habent sori contentiosi, cum enim aliud princi paliter deeidat, dum de Presbytero meminit. teriait ni habiles debent supponi, iuxta vulgarem doctrina tex .m l. qui te mento, ibi, si alium dec. s. de tesiam. quo modo etiam intelligendiis est tex.tii cap. alia, in
32쪽
De Ossicio lassi eis Ordinarij. Tt. XXXI.
e t a.ubi loquens de Presbytero inquit illi licere tradere Sathanae, quod idem est atque exeommunicare , ve stilicet loquatur suppostis terminis habilibus, atque de Presbytero habente iurisdictionem . Eodem etiam modo intelligitur Grat Ian. me.mi Mnών,vers cum ergo Sacerdotibus, 14. q. I. quod
non voluerat generaliter quemlibet Sacerdotem in Sacerdotali unctione, eum eharactere potestate ex. communieandi in actu recipere, sed supponedo ter. minos habiles disputare an illi,qui eam habEt potestatem ab Ecelesia, eandem amittant propter haereis sim , quamuis Gratianu in hoc proposito reprehendat Ugolinta.I.Iy.n.ε. Ad eap.aJuv. Metit.ex litis tera patet inlutio, dum enim eonceditur Sacerdotibus potestatem excommunieandi auctores damni,
clarissime loquitur de Saeerdotibus habentibus i risdictionem λri content,ofi,ut patet ibi, nisi iudiciario ordine quis probare possie, &c. Ibid post n. s. Collige ex hoe tex. Praelatos omnes Episcopo inferiores, qui iurisdictionem habent Bri contentiosidiabere potestatem ferendi censuras, ve
cet soli Episcopi plenam , & simpliciter in tota sua dioecesi ordinariam habeant iurisdictionem
virebo iurgia in cap. perlectis 2 s. diri. non tamen i conuenit, quod alij in seriores Praelati quoad n-- nullos actus ,ει certa aliqua negotia, vel certas per mas attento eodem Iure communi ordinariam habeant Iurisdictionem Hri exterioris, ut bene adue tit Bero. in rubae la IS. n.II. Unde Guardianos, Abbates, enerales, di alios Praelatos Regularium, Iure communi in ue aliquo priuilegio excommunicare , aliasq. centuras feris
re posse probatur ex supradictis, diximus namque omnes illos censuras serae posse, qui iurisdictionem habent lari eontentiosi, seὸ Generales, Abbates, &alij Religiosorum Praelati. in eos hane exercent serieontentiosi iurisdictionem, ad eos enim omnis potestas, & licitudo pertinet sui Monasterij e. I mi
noso e. nullam I 8.q.a. atque etiam Monachoru coria
rectio,& excessuum punitio, e. quanto hoc tit. e. ea, qua iuncta NU.I.de flatu monach. eum multis aliis, quae latissime prosequitur Abb. meap. eum conti gat is n.al. desero compet.& alii de quibus Boer. δε- cffa r . . n. . late Frimman.quo. I .guiarito. R. q. 17.ari r cum seqq. N plene relati a Ceaed. ad De-ere DLestim rar. Ergo eodem Iure communi censuras ferre posse dicendum est, Se probat rex. in eap. mri in Eerie in maiori .er obed. 9 in eap. reprae rumibisti ad finis appe/uι.er in cap sicut M. in m glos vereo anathematis, desmon. 6e vltra antiquiores, quos reserui,not ut Henriq. in sum .r3.
quidam,er in cap. monasteria 18. q. a. quia φ. pr cedere in monachis laicis , quales oti m erant seret omnes c. nuve I 6. q. I. Vel intelligi potest proe dere quoad correctionem, quae semper ordinariis
e. I .insvuδει seormide Liam monach. V truui autem Abbates,& Guardiant,aliiq. praelari quasi Epia seopalem iurisdictionem non habentes possint ferre excomunieatione ad finε reuelationis furtorii, aut pro rebus deperditis, negatiue respodet Fr. Emma. d. qJy. art. . id enim solum concedi Episcopus deis
Abbates isti extra locum suae Praelaturς in suos subditos eensuras serre possint, disputant late Abdi iace.cum contingatu 33.er Fr. Emman. distro. assi maliue resoluentes.
Sila etiam ex dictis insertur attento Iure eommuni omnes Episcopos & Praelatos superiores ee suras ferre posse , diximus enim hos omnes censu ras ferre posse, qui iurisdictionem habent fori eonistentiosi, eonstat hane habere Episeopos,& alios su
periores Praelatos attento Iare eommuni c. l. c.,re-
deaeeusat. Ergo Iure proprio eos hac habere potestatem,& Iure communi attento probat te ine. reprimendam. Eris e. eonquerente hoe tu. resoluunt v Itra ordinarios ibi,omnes supra citati in vers. Ibid. num a.ampliantes procederem Episeopis confirmatis, quamuis nondum eonsecratia per cap. transemissam de Herii. ubi notant omnes, teste Vgolin .d.9.a . n.6. vers. quaris, Henriq.d. e. a . in princip. Iacob. de Graste. .n. s. dictu locis idem resoluentes in Capitulo Sede vacante.
Ibid.post n. 3. In tex. ibi Cius icias e re.JProbae hie tex. sententia excomunieaticinis prolata a Praelato inferiori n5 posse ab Episeopo relaxari sine e5grua satisfactione,& eiusdem Praelati inferioris eo n- latentia . Quod quide Pontifieis responsum non sine disseultate proeedit,nam certum est absolutionem emtararum ab his praestari pose, qui eas protule. runt, vel in eorum superioribus . Abb. hic n. tr.
Episcopi in suis dioecesibus plenam quoad omnes
habeant iurisdictionem e. r. Metit.eap. eum Episcopus. eod.ιit. lib.6. aliorumq. inferiorum Praelatoruin
superiores sint, de hi non nisi ex speciali Epise
porum eommissione valeat excommunicare ex dictis in addit. ad eap. inebidia eonis, de osse. Archid. ideo videbatur a censuris latis ab inferioribus sine ipsorum conscientia posse Episcopum absoluere , quo iandamento si Episcopi ab illis absoluant, a Gluti em , lieee iniusta sit propter debitum modum non seruatum, mero tamen Iure validam cen-
Verum in contrarium urget, quia superior ad a latuendum in proposito is censetur a quo, vel ab inferiori iurisdictio absolute dependet, vel quando ocincurrit casus, in quo potestatem habet in eum, qui absoluitur,tex. autem in praesenti agit de Praelatis , qui Iure speciali, priuilegio scilicet, vel consuetu- dide habebant iurisdictionem priuatiue respectu Episcoporum,vel si cumulatiuE in eum tantum sensum , ut praeuentioni maneat locus, & perconsequens postquam inferior excommunicauit, Episcopi iurisdictionem praeuenisse , seu praeocupassi
33쪽
Addit . ad Colleta an . Doci . in Lib. L. Decretes.
censendus est , ita ut Episeopus valide in causa prae,
ueta se intromittere vel.absoluere no possit ex reg. tex. in I. . F. de Q. cos. & quae late explicat Eouar. practicarum cap .vit. an. T. quo fundamento metito contra glos. dc communem tenuerunt plures Doctores antiaui, quos refert Abb. hic n. II.
verse. in Nos synalde de veritate eiusdem communis dubitauit Couar. cibi prax me
Neque pro illa communi facit, sed magis retorquetur in contrarium tex. in praesenti, dum enim i quit exeommunitatione a Flebano latam sine ipsius conscientia , ab Episeopo relaxari non polle, majgis supponit, quod si relaxaverit, absolutio non vale-hit , utpotE a non suo Iudice lata, iuxta reg. tex.rn cap. ars inrici, in prine. de itidie.cum similibus& significat tex. per locum ab speetali in c. venera bilibus glane,in e,defent. exeom. lib. 6.du eo tan. tum ea se absolutionem a superiore praestitam valere decidit, quo ipsi iuperiori competat de excommunieatione cognoscere, cum ergo communis supponat ad Episeopum non pertinere cognoscere de ex comunicatione lata a Plebano, sed potius eam in uiolabiliter obseruari facere debere, ut tex. in prae senti expresse probat, recte sequitur quod si ex communicatione relaxaverit, absolutio valere no potest.
post n. a. sed quamuis hac rei ponsio sit cummuni ter recepta ex verbo seon quelius ut notauit glos
hic, & Abb. n. 3. ae Tab. a. oppos . . cx diametro tamen videtur otandere litteram huius tex. ibi, cum
excommunicationis sententia &e. Quare facilis est solutio , quae colligitur ex littera. agcre scilicet
Pontificem in praesenti de causa ab Archiepiscopo
ad Episcopum excommunicatorem remit c da
non ex debito necessitatis, sed honestatis, ita,quasi Coepiscopo deserens, quod non negat, immo expressE concedit rex. in cap. perivat, de senteutia axeommunieationis, ibi, nisi voluerit Epit copo dici: celano deferre, quod eleganti trimembri explicauit
Pontis in cap. venerabilis. y ane, desent. ex m. in o.
Ibid. potii n. 6. In ead. glos. ibi. per pricem querelam) Ex doctrina & similitudine huius glos
colligunt Doctores communiter sententiam incausa matrimoniali, quae appellatione cessante in rem iudicatani transuit, veritate comperta non nisi remedio querelae retractari posse, & ita procedere c. lator, o eap. confanguinei, de re iudie. sequuntur
omnes hic, re in reap. Iator, ubi Felin. n. ψ. Cou.de Don Id. p. a. c. est . .est.n. II. vers. . Marant. de ordine iudic. a. p. o. n. II r. OIII. Rot. Bononien .
Mef. 969. idem admittentes in alijs lenient ijs, quae in rem iudicata transeuntes retractari possunt, de quibus per Marant. d. loco , quamuis alij per viam supplicationis, restitutionis, seu per officium Iudiacis, vel eondictionem ex te e retractari putent. Intellige querelam in propola to competere non tan tum prout importat querimoniam, qua quis querititur de Iudice iniuste grauante, ut hie in specie hu. ius rex. fieri enim recte potest ut sententia in causa matrimoniali seeundu probationes,& merita causae iustissime, sed contra veritatem prolata sit, ut in d.
cap. Iator, de in d. eap. consanguinei, veru etia intelligitur querela, prout dicitur remediu principali retcompetens, quo a viailio, actio, vel petitio con Lira aliquem proponitur super eo, quod ex se intuos tum eli, iuxta l.quereia. C. defa s c. a. de procurat. Si e sane super huiusmodi retractatione scatetiae ne incessario adiri debet superior ille, qui principaliter etiam per viam querelae competens est. veluti Ordi narius, Summus Pont. vel Legatus in sua prouincia, d. e. laurict eap. consanguinei,e. r. de o . Menon autem Archiepiscopus respectu subditorum sui sust aganei, inter quos nonnisi per appellationem competens est c. r. in pristip. de Dro comp. Lb. 6 idque ex mente huiusgis fatentur omnes praecitati, & alij vi per addit . ad Bernard. rer673. CAP. DILECTUS. XVIII. n.3. ibi dimitat, tibia ι
enim sententia stricti iuris, & intelligitur prout sorin M,I. PausisF.de re iudicata,I. r. Cis plures inicia sent.Αym. confI88. nu. 6. vinc. de Franchis decisi x. n. I. quia illa tantum disponit quantum loquitur, Dec. in I. rus nosis n. D. .de reg. iuris Menoe.
ita agit lex, in d.I. ceterum de eo delegato, cui nudutantum ministerium absolutionis comissum est,hoc est absolutio remota ab omni iurisdictione, quia scilicet delegans omnem praemisit causae cognitionem, solumq. nudum absolutionis ministerium commisit patet ex littera ibi, nam non sibi iurisdictio, sed
eertum ministerium , dic. eo enim casu talem de
legatum subdelegare non posse tam absolutionem, quam alia mini lieria de quibus ibi, merito pro regula receptum est. Priuilegium enim Iure conci ilum delegatis a Principe ut possint subdelegare, in his tantum procedit, quibus iurisdictio commissa est, L diudice. C. de iuvicys ibi, Iudex datus, cap. -- furaris,inprime. ibi, iurisdictio dandi iudicem, de inela detigati, ae subinde ad eos non debet extendi, quibus non iurisdictio, sed nudum tantum ministerium committitur. Per contrarium vero tex. in
praesenti agit de ordinariis, quibus potestas absoluendi eum iurisdictione, & ex proprio ossicio eom
petie, ut suadet rubrica,& patet ibi, quibus ex OE-eio; attento enim Iure semota reseruatione competit Iure magistratus Episcopis facultatem absolue di aeensuris per quoscunque Canones latis, iuxta
tex. in cap.nver, defententia excom. unde semota reseruatione res reducitur ad antiquum Ius, S ip sis Ordinariis suo Iure talis faeultas copetere censetur ex re g. lex in cap. ab exorio. 3 3. diri. O in c.
sonus Atactus. de pactis, quo pacto ita haec Iuraeoncillat glos. hie communiter recepta secundum
plices tex. in praesenti agere de absolutione ab exco- municatione propter manus violentas in clericum, quae soli Pontifici noscitur reseruata in eaps quis suadente, II. quas . . ac subinde in quibus casibus absolutio a Iure conceditur Episcopo, videri ipsuu delegatum a lege , & pereonsequens non posse suo delegare iuxta reg. l. i. in princi j de ine. eius, α quae late explicant Aleiae. Bellon. & alii, quos rCiert Alphan. eoue I. 74. Respondetur quod quando lex
34쪽
Iex canoniea aliquibus eatibus coneedit Episcopis
potestatem absoluendi ab excommunicatione reseris uata adhue ipsi ordinariam suam, no vero delegata exereent potestatem, eum enim Iure communi possint absolvere ab omni eensura Iuris non reseruata, 1ap. nuper, vers. rn secundo,desent.σω . sublata reseruatione i egrediuntur ad suam ordinariam potestatem , quae per reseruationem erat impedita, atque ita non nouam delegatam potestaten , t ed antiqua,& ordinaria ex ossicio suo die untur exercere, ut expressit tex. in praesenti,& deducitur ex reg. te X.
ιu e. cum ahgmbus, Urese. Is Οι . de refriptis lib. 6. CAP. II REFRAGABILI. XIII. g. Caeterum post n. I 3. in tex. ibi, stanquamsuper Mede. legatus is nobis J Collige ex tex. ilium,eui a lege comittitur iurisdictio, qualis est Metropolitanus de quo in praesenti, no ordinarium, sed delegatum cen
. & aliis in locis, in quibus Episcopi delegati constituuturin illis casibus, in quibus per Conei l. Trid. Epis committitur potestas,quae antea eisde competebat Nec obstat,quod Ordinarius in his, quae sibi a ripa comittuntur, si alias ad eius spectae iurisdictio.
ne,non delegatus, sed ordinarius est, in eap. licet boetis. ubi Α . n. 3. refert plures Boer. decisas a. n. . de constat Metropolitanum habere alias attento Iure potestatem ei rea querelas Episcoporum ex cap. r. q. dis .ct ex υρβι inter Episcopos 6. q. . Responde tur enim supra dictae obiectionis fundamenta proceis dere in dubio, non vero quando ex verbis, vel aliunde constat nouam, & delegatam potestatem concedi, veluti quia concedens utitur illis verbis , ut delegatus a nobis, vel auctoritate, seu vice nostra, tune enim quantumque potestas e edatur ordinario ad quem Iure communi pertinebat,& priuilegium exe-ptiones, aut eae tera impedimentaeontraria tollantur, non dieitur ad Iuris comunis terminos restitui, sed iuxta verba, vel mente cocedetis noua, di delegata potestas coceditur, prout in specie probat tex. in
c. ta Hiquibus,verse. msi de referipi. in ε. N ita contingie in hoc tex. de in d. cap. ad abolendam & in pleri'. alijs Cone.Trid.deeretis in qu bus conceditur potestas Epumpis Ordinarijs, ad quos celsantibus, priuilegiis, di similibus impedimentis Iure eommuni eompetebat, sed adiicitur, vitamqlia Sedis Apost. delegati, vel auctoritate Apostolica faciant. Nee etiam obstat deelaratio ultastrisi. Cardina-1ium ad Cone.Trid. .a . de reformatione cap. 1 O. ubi Episcopus , ut Sedis Apost. delegatus visitat,&tamen declarat ut Illustrissimi appellationem quoad effectum deuolutiuum interponendam esse ad Metropolitanum , unde neces lario sequitiatur Episcopos in specie non e enseri delegatos , t quibus nox, ad Metropolitanum, sed ad delegantem appellaeue ex cap fver qua tionum β.po es, de ossietegat . Re spondetur enim de illa declaratione pleπὶ non constare, praesupposito vero quod ita emanaret, procedere necessario debet in specie de qua loquitur, ubi non apponuatur absolute illa verba, ut delegatus, sed dieitur etiam tamquam delegatus, plan E parti iacula, etiam, exprimit unum ea sum,& alium ineludit, di supnonit, ut per et raros a me ipso in remissionibus de diectionibus, ct Hausuδει dictione yy. nu. . & ita sit sensus, quod Episeopus ibi sublatis omnibus impedimentis non solum tanquam ordinarius ex potestate Iure eommuni competente, verum etiam ut
delegatus faciat, & quia in his terminis Episcopus utramque potestatem, se ille et ordinariam, Ze delegatam exereere potest , in dubio si contrarium non constat, censetur uti potius Ordinaria potestate, &ita firmiori, ut aduertit Dec. in capsanὸ II a n. a. deoσGlegati Corras. lib. 3. miscellan. cap. 19. ae proinde in dubio ab Episeopo illo tamquam ab Ordinario ad Metropolitanum appellabitur, ut praefata declaratio decreuit, quae aliis non procedit si appareat quod non ordinarius facit, sed tamquam de Iegatus, quia in hoc casu ab eodem non ad Metropolitanum, sed ad Sedem Apostolicam appellabitur exd. . porro.
Ad Lib. I. Tit. XXXIII. de Maioritate, & obedientia.
CAP. QUOD SUPER HIS. IX. n. 8. in e ,
de Synodo Episcopi. eap .dub. o. cumseqq.CAp. CUM IN ECCLESIIS. X. post nu. . Ex
disturis huius tex. manifest E costat Canoni eos Regulares , Qui suo Praelato iuramentum obedientiae praestiterant, Sc ex post facto exhibiti iuramenti immemores eidem Priori per omnia restiterunt, coge- dos esse in poenam contumaciae subire alterum obedientiae iuramentum e sed obstat quod absque ne-eessitate nullus est cogendus iurare iuxta re g. c. eυῖCbrisus, υerse. quoniam ad iuramentum, de iureiuri quo argumento eleri eos seculares ad iurandu Prae. latis suis non teneri resoluunt Doctores in eap. his qua, infra boetiι. ubi addam, in hoc autem tex. vldetur omnino otiosum posterius iuramentum eum prius sub eadem forma, super eadem re,& inter easdem personas praestitum fuerit; sentiunt di me ulta iatem glos t. Αbb.& Doctores in praesenti,& in cap. D.
gebatur hoe tiι. inter quos Card. Lab. in praesenti sp-
post. 6. existimat, quod se ille et hie tex. specialiter procedit in illis Canoni eis, qui propter inobedientiam fuerunt excommunieati, quibus posterius iuramentum licite defertur quando eis ab exeommunieatione bene seium absolutionis impeditur, iuxta te g. p. cum desideres,de ibi glos verbo ad eautelam, defenten. ex comm. Cuius solutio lieet reeeptior fit, vera tamen non videtur,quamuis enim in speeie huius tex .excommunieatio non praeeessisset, illa tamen notabilis inobedientia sussiciens erat ad iustam posterioris iuramenti declaratione, idq. ex eo, etenim
licet huiusmodi iuramentum priori nihil addat, leuti tale ad vineulum illius Drmandum non sit ne-eeslarium leap. veritatis, de iureiurando est tamen ne .cessarium adeflectum satisfaciendi superiori laso, cui illata filii iniuria per inobedientiam, quae sane commode reparari non potest quam per solemnem
35쪽
,4 Addit. ad Collectan. DOR. in Lib. I. Decreta l.
eiusdem inobedientiae abiurationem iuxta reg. cap. mo. ibi, in qua quis deliquit , de immunit. Ec- rimet. Insuper cum semel inobediens semper praesumatur talis iuxta reg.eap. semiamaus, de re .Iuris Db. 6. ac subinde aduersus illum semper adsit quaedam suspicio inobedientiae, quae commodius quam per iuramentum purgari posse non videtur , recto fit ut illis Canonicis iurametum deseratur laquam de praedicta inobedientia suspectis, quemadmodum de suspectis de haeresi, & de clerieis i a Saeris matrimonium de facto turpiter contrahentibus notant communiter Doctores. Nee obseat quod periuris, quales constat es GCanonicos de quibus in praesenti , iuramentum non est deferendum, iuxta cap. quι exigit. aa. qt o. r. &eap. elmeos, ibi , ne periurij reatum &e. de eobabi-ιaι. Herieorum, glos. verbo, pertur, , per tex. ibi meap. rasin ramum, 1 . verso vero, de usib. Qui respondetur distinguendum esse inter iuramentum oneris de iuramentum honoris; prius est illud,quod non in poenam, & ad remouenda aliqua mali suspicionem iniungitur , veluti illud per quod haeretieus cogitur haeretim abiurare, eap.ad aboiandam,de ha- νει. item illud de quom eap.a. qui Curici UH-uentes, eum similibus. Posterius vero est illud,quod non in poenam,sed magis in honorem iuranti defertur , veluti iuramentum testis, vel illius, eui honorabile aliquod offetum confertur. Quo iupposito dieendum est huiusmodi Canonicos periuros, do suis spectos de inobedientia non subire iuramentum lio. noris iuxta supradicta Iura sic intelligenda, quae
tales a iuramento repellui, interim tamen no eximia iuramento oneris ,de quo hie , ne aliis ex malitia sua commodum reportent contra reg. cap. mtelleximus, de iudievi,cum similibus;quam distinctionem colliges ex glog. verbos ter, in e in cap.litteras,
depraesumpt. ubi Tabaret. Butr. Abb.de communis , idem Abb. in dicto eap. inrauerimus . nu. I . Dec. in cap. quasioni. n. 3. de appinat. qui omnes rectὸ intelli unt in speeie dicti cap. niuras a suspecto
de haeres,de quo ibi,esse iuramentum exigendum, &dictionem,praeter,in tex.positam,esse intelligendam inclusiue, idest ultra, non vero exelusiuE, quasi iuramentum exeludat, ut perperam sentiunt Imol.& Felin. ibin. aa. C A P. HIS, QVIB. XI. n. a. ibi, prope fin.
Ibid. n. a. in sine. adde, Quos quidem Cardinalium titulos eum prius essent quinquaginta duo Leo X. MIend.IώIν lsr . ad septuaginta duos au
Sixtus V. ad septuaginta ex sua Connit. 11. Dat. Idus Apratis IIII. In tex. ibi manuaum obedientiam, ere. Ex his verbis deduxit glo. verbo obedientia, in praeseti Clericos teneri suis Praelatis obedire absque eo tame a quod de praestanda obedientia iurare , aut aliquam scripturam eonfieere eompellantur, eadem ver ha habentur in eap. otiam 1 r. ibi, obedientiam sacere manualem , ubi glos 3. de renticipotiat. tex.optimius
in eap. legebatur, ubi gus verbo, iniuria, supra hoc sit. tex. in eap. nullus. s. Gιgus. I. de iureiur. utrobique resoluunt Doctores.. Sed obstat,quod vel Cleriei non tenentur ad prae standum obedientiae iuramentum suis Praelatis,quia ipsis indignum, S indeeens sit iurare , vel ex eo
quod tale iuramentu omnino sit otiosum, nulla enimalia potest excogitari ratio, quae ad haec duo membra non redueatur, sed clericis aurare indignum non est, immo eum oportuerit ad iuramentum praestandu sunt cogendi, iuxta cap. ad abolendam,pori prine. debaret. ubi Clerici haeretiei meliori tantum ducti eonsilio ad Fidem Catholicam reuersi coguntur sua haeresim abiurare, sic eleriei in Sacris constituti,
qui matrimonium de facto turpiter contraxerunt, uxores solent abiurare, cap. a. in prine. qui Curici UeI-uentes. Deinde huiusmodi iuramentum de praestanda obedientia otiosum diei non potest,immo valde necessariu, cu Reipublicae expediat quod obe. dientia subditorum iuramento confirmetur, iuxta reg. eap. omne , ibi, solidius consistit, aa. quaesi. I. igitur eIericι nullo casui tali iuramento videntur immunes. Secundo obstat cap. quamquam, iuncta glos. recepta verbo cautione a3. dist. ubi omnes Clerici indistinete ad obedientiae iuramentum compelluntur . Tertio obstat cap. Ego N. de rureiurando, ex eap. dilecti II. Me tit. ubi ab Episcopis dum
consecrantur iuramentum obedientiae, B: fidelitatis
exigitur,idem dari Archiepiseopo, quando pallium ei traditur,docet tex. in c. Agni'asei,verse.hoe n
mirum meso, ibi, pro obedientia, de electione, cap. antiqua, versisseruata,de priuiaeg. arto tandem,& vltimo obstat cap. cum in Eeetistiis p. hoc tit. ubi Canonici Regulares suis Praelatis obedientiam praestare compelluntur, igitur similiter Clerici seculares ad O diendum suis Episcopis iurare lane
compellendi. His tame non obstantibus verissima est conclusio quod Cleriei nee ad scripturam, neque ad obedientiae iuramentum tenentur, iuxta d. cap. Iegebatur, hoe tit. O cap. nutius, de iureiur. Ad argumenta
vero facilis est responsio; nam ad primum dicendum est, quod huiusmodi iuramentum est otiosum,nequo aliquam praesesert utilitatem , etenim eum Omnes Cleriei indistincte eo tempore,quo ad ordiueS promouentur praestent obedientiae iuramentum, iuxta d. cap. quamquam, de ibi glos. d. verbo, causim , recte sequitur non esse necessarium,immo otiosum aliud iuramentum exigere, nihil enim potest priori, quod promotionis tempore reddiderunt, addere: sic alias iuramentum fidelitatis simul prasti tum Papae excusat ne ad totam suam vitam, etiam successis-ribus Papae iurare teneatur, cassa veritatis, de iure iur. Ad secundum de d.cap. quamquam respondetu Piuxta modo dicta agere de elericis tempore, quoi promouentur , in qua specie illos ad iuramentum teneri fatemur, nos autem loquimur extra tempus suae ordinationis , iuxta dictum cap. arvilius, quie- quid Doctores comuniter dictum eap. quanquam reducant ad terminos dicti cap. nullus, vi stilicet procedat in clericis, quibus ecclesiasticarum rerum eura commisita est, qui tamen apertὶ confunduntur, quia dictum eap. quamquam cum agat de clericia
tempore, quo Sacris initiantur, omnibus conum. nit, nec ad solos rerum ecclesiastiearum admini
stratione habentes restringi potest. Ad tertium deis
36쪽
De Maioritate, & obed. Tt. X X X III.
respondendum in terminis illorum iustam causam iurandi adesse, nam ratio boni eommunis suadet ut Eeelesiae Principes, quales sunt Episeopi east. Ec-cissa a s. diri. ad tuendum Romanae Eeelesiae Primatum , di conseruandam ipsius Eeelesiae dignit tem iuramento adstringantur,iuxta Leu unifica nimirum malo, erc. quin etia ob aliam quoque causam Episcopis iuramentu defertur, quia
ipsis principaliter rerum Ecclesiastiearu dispelatio est eommissa, eu fiat prineipales pastores, ae subinde iuxta reg. d. cap. nia , Omnino iurare debeant.
Ibi d. n. . in sine. Et quod vaeante Sede Abbatiali Conuentus succidat in loeum Abbatis quoad iurisdictionem tenent Felin. in praesentin.3. Be Α .
n. a. θ' 3. ROt. decis 3 6. n. 3. p. I. recent.
CΛP. DILECTA. XIl. post n. a. Ex quibus omnibus satis deprehenditur Abbatissas,& Prae. sectas monialium ecclesiasti eam iurisdictionem lia. here posse, quamuis aliqui teneane illas solum eis instar matrisfam. nec ampliore habere potestatem, Mam istas in priuato domo, ex quorum numero sunt Victor.in relect.atae potesaιe Erufa,q.a.M.
Dieendum ergo eii longam esse differetiam inter ea, quae sunt Ordini annexa, B: ad sacramentalem p testatem pertinent,& inter alia,qus sunt iurisdicti nis; ru enim,qua Ordini annexa sunt,sceminae sunt omnino incapaces,& minime potiunt per quamcunque humanam potestatem fieri capaces . At vero ea, quae sunt iurisdictionis, quamuis Christus Dominus Demia is non concesserit,non tamen inconue
nil quod ea possint exercere ex Ecclesiε comissione, fatetur vici. n.s. di multos ret rens Soar. n. F. dictis Deis; quemadmodum ex eadem a laico exerceri possut per doctrina glo in O,laico,in cap.bene quidem, 96. dist. unde quamuis leges Canonicae sceminis regulariter interdicant omnem potestatem spiritualem: specialis tamen ratio indeeentiae effeci eve Abbatissis in suis monasteriis spiritualis potestas concedereLur,atq; etia propter euidentissimum periculum, quod suberat si viri praeestent monialibus, ut resoluit S. Thom. in additiomb. ad 3. partem quas. 39. ara. I. ad sinem.& multi,quos refert,& sequitur Henriq. ob. o. cap. a. g. s. runcta
ritura X. Vnde fit consequens ex speciali Eeelesiae eomis. fione,quod Do t. omnes admittur, posse habere Ab hitissas spiritualem iurisdictionem, quae tamen Ordinis non sit, sed etiam generaliter a lege Canonica huiusmodi potestatem concessam esse in respicientibus sui monasterii, & monialium gubernationem,quod magis docet S. Thom. dicto isto, ct in M. dis. as. quas. a.art. t. ad secundum, dum seribit
Praelationem, quae competit Abbatissis,non esse Undinariam, sed quas ex commissione propter periculum imminens ex virorum eohabitatione. Unde a merito Doctores inquiunt Abbatissis competere omnem iurisdictionem , quae Abbatibus competit,
veluti in beneficiis eonferendis, & in bonis sui monasteris administraadis, ac eaeteris supra relatis. Et quemadmodum Abbates ita etiam Abbatissas iuuari regula de triennali comprobae Rebus depacifrisi. n.3.cu quolib.
Febis. 16ay. coram R.P. D. Buratio. Ρraebendae autem talium Canoniearum usque adeo mere temporales sunt, ve euiuscunque simoniae expertes sint, Uerali. decis. 3F6. ε .aa
Ibid. num. s. in sine. Vel potius omisso praedictoeommuni intellectu Do rum , qui die uni su spensionem, de qua in hoc tex. non fuisse Ecclesiae censuram, sed simplieem quamdam prohibitionem potius facti, quam Iuris , tenendo opinionem veri simam, quod sceminis interdicta est potestas ferendi
censuras, ut multis comprobant Cou. in east alma, p. r. s. Tr. num. a. late Ugolin. δε censer. tab. r. p. a. g. 7.d princip. facillus ad hune tex. responderi potest nefando Printi fleem in praesenti approbare suspensionem Abbatissae eum potius reseribens Abbati eide imponat, ut per censuras ecclesia. stieas faeiae observari salubria monita Abbatissae, quod sane necessarium non erat si suspensio Abbatissae valuisset, iuxta reg. tex. in eap. eum ab Ecele-sarum, de osse. Ordiu. notat optime Vgolin. d. s. . in fine, dc postea Soar. tom. s. d p. a. se l.
3. num. 6.CΛP. DILECTI. XIII. post mr.Collige exlex.manifestam differentiam inter Episcopos exemptos , & immediate Summo Pont. subiectos; & Episeopos,qui alijs superioribus,veluti Arehiepiscopis,
immediate subsunt,ut priores Summo Pont. teneantur iurare , posteriores autem non ita , sed suis superioribus, idem probat eap. vi super, iuncta glos. verbo,saero, de rebus Ecessa , eap. υD. M Ecclesadse. lic alias CIeriel dum ad Ordines promouenis tur tuo Episcopo, di immediato superiori iuramentum praeliant obedientiae , & non Summo Pont. cap. eum clerici, Iy. de verbor.rinis cap. quamquam as. dist. lic Religioli luo immediato Priori iurare e guntur in cap. eum in Ecclesys ,ro . Me tit. Obstat tamen maxime cap. Ego N. de iureiur. ubi praescribitur forma, qua omnes Episcopi Summo poni. tenentur iurare. Cui dicte uitati ultra alios intellectus, qui solent assignari, responderi potest eum
muniter sequuntur, D. Antonin. p. a. ar. PO. e. s.
s. a. ut se ilicet d. cap. Ego N. proeedat solum
in Episeopis exemptis , qui immediate Summo Pont. subi jciuntur, non vero in Episcopis, qui immediate Arehiepiscopis , aut aliis superioribus
subsunt, qui eum ab ipsis promoueantur, & conis firmationem, ac consecrationem accipiant , e. vis.
ibi, is Metropolitani iudieio praeseratur, ε 3. dia .ris raramis 1 1.de elect.ipsis & no Sumo Pont.tene tur iurare iuxta hunc tex. Hodie tamen per regulas Cancellariae prouisiones Episcopatuum soli sunt Summo Poni. reseruatae,& ideo omnes Episcopi indillincte illi iurare debent,iuxta forma praescriptamina. cap. Ego N. praeter quod Iuramentum aliud C quo
37쪽
16 Addit . ad Collectan. Do t. in Lib. I. Decreta l.
quoque ab eis exigitur eontinens Fidei professionuex Cone. Tridysi. a . de reor. e. r.ad med. Reges vero solum per eptilola limpliciter aliquem nominane Summo Pone. ad Episeopatum vacante, Pontifex ve. ro propciait in Consi torio Cardinarium vacare Epi seopatum,& a Rege unum commendari,& unusquisisque sententiam dieit,& is eligitur in quem maior pars concurrit, expediturq. ea re cedulaeonsistoria iis,& committitur aliquibus Praelatis, ut sie electu,&auctoritate Ponti fieis confirmatum consecrent. CAP. STAT Ut MVS. XU. n. s. ibi, in a.edit. Et
antiquior in Collegio in sententi js proferendis est
praeseredus Henriq.cors. 7. n. 6. Uri n. r. cum Specu. in tu. de citat. in verbo iam de eitatione vers. pom
dieit, quod Canonici plures si sint delegati a Summo Pont. antiquior in salutatione praefertur.
Ad Lib. I. Tit. X X XIV. de Treuga,
geminata enixam voluntatem magis ostendit Craueta confs .mI. r. Dec. confst. sub n. 3. er conf373. n. 8. Roland . confIsto. nu.63. Col. . Vnde statu tum disponens idem , quod Ius commune adder
Ad Lib. I. Tit. XXXV. de Pachis.
U. Is . n. s. voLI. Et grauius est Principi ratione dignitatis, quia grauius peecat Prine eps se1-gendo fidem, quam inferior, Aym.Crau. eos a P .n.
faciunt tradita per Pereg. cons. gr. n. rr. Ol. r. Nihil enim est,quod magis refulgeae in Principe, quam reis cta fides Linteν Haras C.desumma Trin. Alex. cons
Ad Lib. I. Tit. XXXVI. de Transactionibus.
praesentiarum summe notidum ei tex .in praesenti intelligi polle de propria , & vera transactione aliquo dato,& recepto, nam de spiritualibus ad spiritualia prε sertim eiusdem generis, transactione recte fieri certum et , sed in hoc tex. fiebat ab utraque parte de decimis transactio, ut uterque aliquas haberet, aut minus solueret, ut eostat ex illo verbo, e 5 positio, igitur merito definit Pontifex tralactionem ibidem valere iuuat quod hic tex. notorie intelligendus est iuxta iit. de transactionib. sub quo collocatur. Nec obstat verbum, compositio, positu in prς- senti, est enim generale comprehendes transactione, ubi enim eopositio pro amicabili ponitur seper additur verbum amicabilis, aut aliud simile, ut probattex. in esu γ eo,bortit.Confirmatur ies intellectus, quia in hoc tex. non agitur de titulo benefieij, sed solum de decimis, quae Iure ina Pontificio inter spiritual ia connumerantur, probatur etiam in c. venien
eimis. Probant hune intellectum Innocent. Imol. MA .n. a.in praesenti, de ali , quos refert Duen. re 'a .in princip. quamuis glos. r. hie, quam sequitur Dec. in crum venerabitis, de Hyirmatione mili n. 3. velit hune tex. non ei se intelligendum de transacti ne, sed de amicabili eompositione. Nee obstat, quod in hoe tex. requiritur auctoritas Episcopi quasi necessaria ad purgandam speciem simoniae, iuxta e . nisessent, de praebend. respondetur enim auctoritatem Epi non requiri ea ratione, sed ad hoc ut transactio circa Iura Ecclesiae, quae alienationis speciem cotinent, sustineatur, ic perpetua sit, alias paeiscentibus rantum praeiudieat in vita sua, di probat tex. in ciscatero, in α veniens Metit. dc ad intellectum huius tex. vide Barbat. in cap. υum. .de rerum permu
CAP. CONSTITUTUS. IV. postris. . Probat hic tex. non esse licitam transactionem circa beneficia , idem probat rex. in cap .super eo, b tit. er utrobiq. gloqunn . Tabaret. Abb. & omnes DD. ibidem, Siluest. verbo tranfactio pos princ. Angel. eodem verbo . . Lamberti n. de iurepatron. Iib. 3. q. y.princip. a ι.ε. Pro qua sententia vitra praedi cta Iura tres adduci solent rationes. Prima quod licet transactio iuste fiat ei rea Iura spiritualia, non sie fiet circa res, quae ex spiritualibus, & temporalibus componuntur, prout sunt bona, res sacrae, de religiosae, quoniam temporale quoque interuenit,
quod pro ipsis spiritualibus datum videri potest,
quam rationem expressit Abb. & Sylvest. Obisupra; Secunda ratio ex eo deducitur quia is,qui religiosum bene fietum transactione dimitti, nihil dat, nam si aduersarius verum ius habeat ex Canonica institutione, a superiore recepit, non ab eo, ex reg. cap. quod autem, de iurepatr. sin autem alius ius non habeat ex transactione nihil consequitur iuxta regula beneflcium in sexto , sicq. transactio non constabit. Tertiam rationem addit Padi l. in I. ωι. num. T3.C. hoe tit. quod beneficium pro alimentis datur iuxta eap.clerici P.quo.2. cap. cumsecundum,de rabend.
de alimentis autem transigi non potest ex L cum ν, δ.F. de transaction. ita resoluit Cig.
Verum lie et liqe sentetia ab omnibus recepta sit, tot raria verior est, ut si habilis dentur termini eir ea bene fiet a trafactio lieite fieri psit,idq. ex eo probatur, quod certu est, & ab omnibus eofessum citatis locis, transactione ei rea alia Iura spiritualia re. cte fieri, modo id ql datur,& reeipitur sit spiritu a te, ut prae alias docet Sylu.& Lamber. Deu cit. sed nulla ratio suificies reddi potest quare magis ei rea alia Iura spiritualia, qua ei rea benes eiu transactio fiat. ergo in omnibus ide dicendu . Aee edit,quod speetes simoniae dari no potest nisi in eonventione spiritu a
lium temporale eonsiderabile interueniat, ut a contrario sensu probat tex .in cap vlt. de rerum permut. Praeterea si omnia Iura, quae de his transactionibus, di coauentionibus agunt, recte expendantur, his ta-
38쪽
De Τransactionibus. Ti. X X X Ul.
tum easibus spretem simoniae eonstituunt , vel de ea dubitant ubi aliquid temporale ratione censeas, penissionis, aut expensarum recipitur , ut colligitur ex . cum pridem, de pactis, capsuper eo,eap.praterea I .cta. boc tit. r. a. de arbit. e. ni essent, de praebend. c. diis-ctus iI I. desiston. Vnde licet colligere quod si nihil
teporale interueniat erit tralactio tulta circa bene. licia, utpote si de duobus benest ijs eo trouersia suerit, vel de benefleto, Se alio spirituali iure simul, c5- stabit transactio si unus in gratia alterius unius ius dimittat,& alterius ius recipiat, iam enim aliquid datur, dc recipitur, ut transactio exillat, ab utraque parte spirituale, ut species oes simoniae absint: nec refert ii quis dicat polle eontingere,ut unus tantum ex eollitigantibus in utroque ius habeat, vel neuter, si eq. non constabit transactio , cum in effectu nihil recipiatur, respondetur enim ad existentiam transa ctionis sufficere, ut unusquisque dimittat id, quod suum esse putat , vel Ius quod praetendit, iam enim quantum in eis est datur aliquid,& reeipitur, ordi
narius tamen, vel is ad quem pertinet, titulum examinabit, ut si e vel admittat, vel repellat, etenim
transactio in re dimissa ius non tribuit I. sprojun
I iraq. de retra I. tit. s.f. l. f. Iss. n. 6a. Qua ratenta sententia non obstabunt argumenta, quae pro prima contraria adduxi; ad primum enim ex hoe tex.er d. cap.super eo, spondetur Iura illa agere eum de uno tantum beneficio controuerissia erat, quo ea su transacti dari non potest, quia qui Ius suum dimitteret eum voleum sit tantum, &indiuiduum, nihil potest spirituale ab alio eonsequi, seque eum nihil reeipiat potius liberaliter cediequim transigit; sin autem aliquid recipiat temporale simoniaca erit transactio. Igitur recte Pontifi-ees praedictis luribus definiunt absolute transactionem circa unum beneficium fieri non posse , idque significat d. piuper eo , in illis verbis , aliquo dato , vel recepto, Oportet enim de temporali intelligere eum spirituali, ibi, recipi non potuerit; vulte nun Pontifex significare quod ut transactio existat neeesse est, ut aliquid recipiatur, prout glos. dc DD. ibi de colligunt, de Doctores etiam in d. i. transactio, cum autem in eo ea suntlai I possit rςcipi nisi tem porale, recte colligitur transactionep non vale . Ad seeundum res ndetur nullam esse constituendam differentiam inter res mere spirituales , de mixtas, quae ex spiritualibus, Ec temporalibus com
ponuntur , si in ipsis spirituale sit praecipuum, prout in benefici js eontingit, in quibus spirituale Ius Di
uini ministerii praeeipuum est, temporalia vero quasi aceetaria dependentia titulum benefici j, sequuntur, atque ideo cum transactio circa Iura spiritualia fit, temporalia, quae ex necessitate legis titulum beneficii sequuntur, non sunt in consideratione , quoniam spirituale pro spirituali dimisso, non vero pro temporali datur . Ad tertium respondetur ad validitatem transactionis non requiri ut id,quod ab utraque parte dimittitur vere dantis sit, & ex ea , transactione accipientis fiat. Ad ultimum dicendum benefiet a natura sua non dari immediate, &principaliter pro alimentis, sed ut ossicium spirituale praestetur, ea vis. de reseripi. in s. Conc. Tristfessa I.de reser m. e. s. ut autem ministri stipendium sanctis laboribus debitum aeeipiat, bona tempora
lia sub eo titulo 'irituali constituta sunt, & hoc est
quod probat tex. 1n d. e. eumfeudum, unde illa ratio parum concludit ad impediendam transactionem. CAP. CONTINGIT. III. polin. I. Re fert hic tex. lbium Praelatum transigisse de re Ecclesiae , Capitulum vero tune demum non posse dissentire si tae ite, aue expresse consenserit: conqueritur Panor. in praesenti Doctores tex. hunc minime aperuisse : nititur explieare Host. in sum. huiustit. s.quis,ue Ged quaero, aliqua per Felin. in c. edo-eere vers sequi potet , de reserψι. & per Doctores in I. r. Cfladuersus transact. bifarie pol intelligi, primo transactionem hie factam a solo Praelato potuis.
se valere,etiamsi esset alienatio, si praelatus rem Ima mobilem Eee Iesiae ab aliquo detentam recuperauit, & pecuniam, vel simile dedit, tune enim nihil aliud alienari videtur nisi pecunia, quam ut di res alias mobiles non pretiosas solus alienatis Y verbo immobire in eap. nulti, de rebus Leelsa non alien . comendat Roman g. r 3. Cremens g. yy. Ias. in
l. i. g. fuit quaesitum,=. ad Trebel. In quo intellectu e lentie glos.celebratis lima in I. num . Me tu. ubi
nor.ubi sup. eo . est. er in eoUs . voL r. Secundo si Praelatus rem etiam immobilem relinquit sub aliqua conditione utili Eeelesiae requisito Capituli e5- sensu, nam e ertum est alienari posse ubi est utilitas euidens, Se solemnitas, in pr sita specie utrumque adest, ergo alienari potest: facit quod Iura vulgaria
saepe restitutionem coneedunt aduersus transactio. nem facta a Praelato, 3t Collegio, sed non daretur restitutio nisi transactio valeret, ergo Sc. quod adeo veru esse existimo, ve etiam praelatus cum Capitulo possit transigere , de consentire alienationi rei nunquam solitae alienari, si modo ita ab aliquibus usurpata sit,ue moraliter impossibile,aut dissicile videatur ab eoru manibus extorqueri, iuxta qus fieri pos.set, ut ea res e edatur eisdem, vel aliis, ut recupe rent eam honesta pensione,& certitudine reuerten
di ad Ecclesia ea bona; praestat enim, ut inquit poeta Sene ea, donare dimidiu quam perdere totum. Item prudens pateriam. suarum rerum amator ita sacere debuisset, diceretum. rebus suis diligenter eonsulere, S huiusmodi contractus in euidentem Ecclesiae utilitatem redundare. Vltimo noueor in hanc sente-tiam auctoritate praeclara e. a. defudis, ubi in terminis di licere Praelato, qui iurauerat nullo modores Ecclesiae de nouo inlaudare huiusmodi alienationem facere, nec pol tex. intelligi de re solita alienari, seu inlaudari, ut Panor. se alii intelligunt, quia de hoe non potuit esse dubitatio , praedixerat enim lex. Praelatum illum posse res solitas alienari iterum concedere etiam post qua finita generatione ad Ecelesiam reuerterenturi agit ergo tex. quando hona erant male usurpata, di tune primum infe udabuntur, in quem sensum illum tex. intelligit Sylves . in
CAP. PRAETEREA. IX . post num. I. In tex. ibi bisonia ea pactio J Dum tex. dicit pactionem circa Iuspatronatus iactam de re temporabiC a esse
39쪽
,8 Addit. ad Collectan. Doct. in Lib. I. De retal.
esse simoniaeam aperte probat in venditione Iuris- patronatus simoniam reperiri , prout in specie tra
quod eeelesiastieum, seu potestas Ecclesiastica venditur simonia resultat, & eonstat nihil aliud importare Iuspatronatus quam potestatem quanda,fit ius ab Ecelesia datum ad praesentadum ministrui ab neficio vacante, quod quidem ius , & potestas licet ex gratia ab Ecclesia concederetur , & a lateis possideatur,non ideo minus ecclesiasticum, seu ius spirituale est , & potestatem Ecclesiasticam eontinet, quemadmodum potestas eligendi Praelatum, iuxta tex. in eap. Sacrosancta,ct in cap. Messana, iuncto cap. I.de elerii. quae quidem potestas aliquando Prin. eipibus laeularibus, & alijs laicis eoeella suit, iuxta lex in eap. Adrianus, ct in cap. in isnodo, & quasi per totam, 63. dis. Nec eontra praedictam sententiam faeit, quod
vasa saera spiritualibus antecedenter annexa esse
dieuntur,ut docet Iuriseonsultus in I. sacra g. r. F. de rerum diuis ct in s sacra infli Modem,quae tante
vendi possunt absque erimine timoniae, probat tex. in cap.ea emm Io. quas. a. ct in ev.aurum ΤΙ. q.a. fatetur D.Thom. dicto art. .ad secundam,Snu. ioco ratato,Nauar. eoUI. de rebus Ecclesia; respondetur enim vasa saera,& similia retinere naturam temporalem propter materiam, cui consecratio, seu bene indictio adhaeret, quae quidem materia temporalis , quae pretio aestimatur , essicit ut in illius venditione simonia non committatur, dummodo solum materia aestimetur,& non ipsa ordinatio ad spiritualia, prout deeIarant supradicti ; Quae quidem materia conliderari non potest in iurepatronatus prout con .sistit in saeuitate praesentandi: di licet tex. in dicto
cap.aurum, velit ut vasa saera confringenda,& consanda sint priusquam vendantur, obseruat D Tho. ubi supra, in quo videtur significare ante praedictam conflationem dari simoniam, nihilominus tamen id loeum habet quando vasa sacra ad profanos usus venduntur contra regulam quod semel δελ 6. oportet enim ut illo modo amittant formam,qua amissa consecratio evanescat, ut sine indeeentia a lateis tractari possint,laeus vero si ad facros usus venda tur; tunc enim integra vendi possunt, quod idem est in sanctis oleis obseruandum si tanta sit mate. ria . quae pretio aliquo aestimari possit, nee pretium illius valorem excedat, ut bene aduertit Sol. d. q.
Nee similiter eontra praedictam sententiam faeie si dieatur quod ius sistaturae spiritualibus scilicet annexum est, ut fatetur Nos. I. in cap. non a
satis, de simon. & tamen absque limonia vendi potest iuxta illud Genes. eap. a3. a1. & attento usu quotidiano propria sepultura in Ecclesia nonnisi pro certo aliquo teporali datur; satisfit enim sit ad .
uertas ius sepulturae quatenus tale , puta in coemiterio, vel alibi, similiter nunquam vendi posse, probat tex. in dicto e.non satis,ad finemem in c.peniat. Aeseptiis. Sed aliquando hoc fieri, quando aliquod
temporale considerabile in illo reperitur, puta si fiat sepultura in eapella, seu in alio loeo honori fieo, tune enim non ratione sepulturae , sed ratione illius rei temporalis, quae considerabilis est, aliquod temporale iamitti potest, prout intenditNU verbo δε-
pultura in d.cap. pentiis. vel saltem ratione eleemosynae, ut in aliquibus partibus fieri solitum mihi nunciatum fuit. CAP. EX LITTERIS VI. post num. . In tex. ibi L cum titteras tuas obtinuitJ Notatur ad hoc
quod lareus non potest impetrare litteras ad bene. ficium vacaturum, etiamsi antequam vacet beneficium ad ordines promoueatur, constat enim tem pore impetrationis laicum esse , ae proinde rescriptum veluti subreptilium nullum iudicari arg. t . in cap. si eo tempore,de reser t. lib. o. iuuat quod virescriptum valeat debet fieri expressio rei, qua dein clarata redderetur Pontifex diffellior ex reg. rex. in cap.super litteris, de reser t. de in specie bene probant tex. in praesenti, ct in eap. eum adeo,de reis script.GOm.de expectat. nu. so. Rebus. in praxi tit. disserentia inter refers planu. 38. Sic alias prouisione beneficii facta lateo licet ex postfacto ordinetur, nihilominus tamen bene fietum vacare dicitur, ut aduertit Fusc.de visit. ibra. p. ar. nu. II.
Ad Lib. I. Tit. X l. de Ijs, quae vi, &C.
CAP. SACRI s. U. post n. 4. Ego re matu-rE considerata,perpensi'. varijs ad hunc tex. Doctoru resolutionibus dissicilem illu reputo, dum
probat communieantes cum exeommunicatis per metum mortis minorem excommunieationem non
euadere; dissicultas in hoc est, quia ad incurrendas censuras non suffete culpa, sed neeessario requiritur
tu maeiam non videntur habere illi, qui per metum mortis compulsi communieant eum exeommunica tis non animo, & intentione offendendi Ecclesiasti-Cu praeeeptum, sed magis ut mortis periculum euadant: qua ratione licet grauiter peccent ex in c.nonstam i i.quas 3. qui apud Saracenos , vel
infideles metu mortis eompulsi Idolis sacrifieant, vel alios ipsorum ritus celebrant animo Fidem Cais
tholica retinentes, quia tame non agunt pertinaci ter, ut est de ratione haeresis, ut probat tex. in cap.
dixit a M. quas . 3. Castro de iussa bareticorum pu
nas Canonicas eos euadere probant gist a. in fine,
S. Doctores communiter per tex. ibi, ine. nunc a tem.ar. dιH. Abb. cons. .lib. I. testatur eommunem Clar. .harem nu. 3. Si manch. de Catholicis cap. LI. num. 83. Unde quamuis communicantes cum exincommunieatis per metum mortis grauiter peccare cocedamus,ab exeommun icatione tamen , alii'. poenis Canonicis liberos esse dicendum videbatur.
40쪽
eo leuioribus , ut neeessitate iam is , vel eausa exigendi debitum excusari communicantes cum exis communieadis, probat tex. in cap. quoniam multos. ar.quari. 3. Et constat ex illo vulgari versi c. utile , lex, humile, lex ignorata, necesse. Igitur non est, pareredere voluisse Ecclesiam obligare lilbditos cum tanto rigore, ut instante mortis periculo teneamur
excommunitatum vitare contra re g. rex. m cap.
quod non es δει itum,de reg. Iuris in antiquis. cap. a.deisseruat. ieiuniorum, iuncta communi Theolog rum sententia de qua Sol. de tu t. lib. I. quas. 6.ari. .col. antepenuis. de lat E post multos,quos refert, di explicat Azor. in iit. morat. par. I. tib. I. cap. I P.
quo. r. & agens de Carthusianis eirca praeceptum de abstinendo a carnibus quod ad illud cum mortis perieulo non teneantur disputat idem Ador. d. par. r Iib. . cap. 6. quas. I. Quibus difficultatibus oppressi Doctores communiter costituunt metum mortis regulariter excusa re communicantes eu exeommunicatis, ita D. I ho. in diu. II. q. a. ara. .glos. I. ubi Sot.disa a. q. T.art.
Drpar. r. s. 3M. 9.& post Ledes. Medin .d: alios, quos reseri, sequitur Henr. in summa lib. rs .eap. I. s. a. iuncta Iitura P. Umi. de censur. tab. a. c. I 3. n. . lac. de Grassian aur. derisii. v. I 3. SOM. D.f. di p. . sect. 3.n. la. ΑZOr d. quas . . qui Omnes variu torquetur ei rea intellectum huius rex. varias interpreta-tationes, seu magis diuinationes ad illum asserentes. In primis enim innoc.ιu cap. i Uerὸ, defent.excomm. intelligit agere hunc rex. de metu leui, qui regulari ter no exculat L Uam timoris .de regulis Iuris. Sed conuincitur ex lictera tex. Ibi, pro nullo metu, &e.
Vnde Theologi communiter intelligunt agere de communieantibus in Diuinis; ita D. Tho. Maior,&Ledesina dictis locis . Alij ad solos communicantes in erimine, vel in contemptum Clautumata Nauar. Cou. Grais. Henrie. Soar. & Αχor. praeeitatis Ioeis. Verum hi omnes intellectus nimiam restringui litin tera, de generalitatem huius tex. qui indiutinete negat metum quantumcumque mortis sic communiticantes excusare.
Quare non videtur recedendum a generali reg Ia Pontificis, immo generaliter asserendum nullum metum quantumcumque mortis excusare communicantes eum excommunicato siue in Diuinis , fiue in humanis, & tam in crimine,& in contemptum , quam &smin extra illud, ut tenebant antiquiores communiter, & constat ex Abb. n. r. insine in pra- senti, de ex Adrian .rn q. de Clauibus q. 3. excepi. I S. de quo me mimi Cm. .n. g. vers.primara. Pro resolutione autem disticultatum aduerte illum metum istummodo iustum esse, ερ excusare in utroque soro per quem quis eligit minus malu ad vitandum maius, ut probat tex. ope. 1n L metum Iss. quod metus cause,explicat post D. Tho.Arist.Fortun. ec alios, Cou.des or . p. a. c. s. s. . n. v. de vide quae scribit Sanch.de Matrιmon.tib. . diis. r. n. 9. Plane qui eligit peccatu ut mortem estugrae, eligit maius malum, ut euitet minus, ideoq. a culpa liberum non esse probat tex. in c.merito, er 1n c. Ilia cauenda II. q. I. cum similibus,quibus probatur eos, qui faciuntati quid per metum velle simplicitur, id quod agunt,
quia coacta voluntas, volutas est, s mutire s.s m tu, ibi, coactus volui si quod metus eaufa,eamdemq. rationem insinuat Pont. In hoe eap.dum reddit rationem differentiae inter vim praecisam , de metum, quod in prima omnino excusatur quia magis pati,quim agere videatur, non ita in metu, cum nullas metus tanti sit faciendus, ut pro eo debeat quis mortale peccatum incurrere, sed oporteat potius omnia mala tolerare, quam malo consentire, ut inquit tex. similis in eap.itane 3 a. q. s. ex qua ratione merito Ponti sex generaliter colligit in hoc tex. eos, qui per metum mortis eum excommunicatis eommunicant neque a culpa liberari, neque perconsequens excommunieationem euadere.
Quo retento intellectu n5 obstant suprapositae diffleuitates, nam ad primam de contumacia, respondetur repetita illa contumaciae distinctione Hrma
lis scilicetide materialis, in communicante cum excommunicatis per metum mortis, non reperiri contumaciam formalem regulariter, quae consistit in eo , quod quis non obtemperat praecepto superioris animo, & intentione ei non obtemperandi, sed tamen non deficit contumacia materiali S, quatenus iste legitime monitus per metum culpabiliter superiori non obedit,ut mortem euadat, qua mate rialem eo tumaciam iussicere ad eenturas incurre n. das docent Cou. in eap.alma p. I. g. y. n. I. N Omnino velfes tamen,de Vaden. D. .drip. 7.q. 7.puncto .s. Illud vero quod in argumento addueebamus de saerificante Idolis per metum mortis certum non est, immo contrarium constat ex vis Ecclesiae, quae tales consueuit ab luere, ut testatur ipse Clar. in argumento adductus, contrariumque magis prωbat d. cap. nane autem, ubi Mareellinus Papa eo
quod earnificu timore victus ab immanissimo Dio-eletiano Imp. Idolis thurificare eoactus lait culpam suam in generali Concilio consessus est , de ideo inquit tex. no a fuisse depositum, quia prima Sedes a nemine iudicatur, ae subinde non ex desectu eulpae suis cientis ad incurrendas pcimas Canonicas, sed ex defectu potestatis, S iitris dictionis; ex historijs tamen Damasi, & reliquorum eostat Marcellinum ipsum Pontificatum deposuisse, quod magis
probat Cardin. Bellari n. tom. r. de Nomano Ponst. I b. . c. I. insne, de auctorat. Concil. lib. a. cap. I9. in princip. reclamantibus alijs, vi per Plat in . ιn eius vita, Turrecte iri. de potestate Ecelsa lib. a.
Ad seeundam O posse Ecclesiam obligare praeceptis suis subditos etiam cum mortis pe4'iculo, ut omnes fatetur, immo id intendere quoties materia prauis est bonum publicum concernens, docet Ca-
re sere omnes Iuris Pontificis interpretes fatetur
contrarium resoluens ΑχOr. d. IIb. I. e. ΤΙ. q. l .in
princ. di sio. 1. cap.6. q. 6. certum est enim in violatione censurarum commune bonum offendi, quod magis consistere noscitur in auctoritate Ecclesiae, per censuras quae sunt ipsius arma tuenda & con seruanda cap. cum inter, de eonjucugd. c. r. de e eeptionib. lib. d. in prineip. & quia lieet leue quid videatur communicare cum excommunicato saluistando, colloquendo, vel aliter in humanis, ex praeia