Documentum pastorale illustrissimi archiepiscopi ducis Cameracensis, ... ad clerum & populum suæ dioecesis, de libro gallicè scripto, cui titulus, Deffensio silentii obsequiosi, &c

471쪽

eumque tandem ratione persuasum esse declaritur. Facile intelligitur persuasioneni eiusmodi , quamlibet sincera esse

fingatur, tamen certam esse non posse, quandoquidem statuitur rem ipsam relictam esse inter illa qua non certi me consant , neque licere in eam jurare, quod liceret prosecto si certa res esset. Manifestuiti est rem aliquam relictam inter inla , in quae iurare non licet , quia non certusime constant, hoc habere posse ad summum, ut sit valde probabilis. Quare sincera illa persuasio necessario redit ad opinionem valdξ probabilem. Atqui

scholae omnes consehtiunt opinionem aliquam mere probabilem, quantumvis pro babilis dicatur, etiam proxime infra ceristam cognitionem ac fidem. relinquere semper opinioni oppositae aliquem probabilitatis gradum. Eo eonstituto, quod inficiari nemo potest, dicatur sane haereticitas Ianueniani textus esse in summo

probabilitatis gradu & proxime infra

cognitionem absolutam ac certam , at

ejusdem textus Catholicitas erit in infimo gradu probabilitatis. Erit quidem summe probabile, tegium hunc esse haereticum , recte quinque Constitutionibus fuisse damnatum, atque huic judicio sub- sctibi ab omnibus oportere. Sed erit

472쪽

- - . DF . . . quoque aliquantulum probabile, & in infimo probabilitatis gradu positu es, teX-

tum hunc aeque purum esse, ac λει Augustini textum, eo nihil significari praeter puram fidem adversus Ρelagia nam haeresimi atque adeo quinque Constitutiones quae huic textui Anti pelagiatio, hoc est, Augustiniano contradicunt, esse 'Pelagianas, si verba rigide atque accurate expendantur. Frustra vero molliores illi Theologi statuent probabilitatem alteram altera esse centies majorem.

Illa quantumvis magna disparitas non faciet, ut damnati textus Catholicitas non maneat probabiliter vera , ut illius haereticitas toties decreta non maneat probabiliter falsa, ut quinque Constitutiones non sint probabiliter Pelagianae. iQuin etiam eo posito fatendum est sormulam esse instrumentum sine controversia irrannicum, siquidem non licet extorquere iusiurandum , quidem Vanum . in opinionem aliquam probabiliter salsam adverssis opinionem alteram probabiliter veram , de facto momenti nullius, atque in ea re quae ad meram criticam pertineat, cum Ecclesia debeat

semper Theolosis liberam facere senistiendi atque opinandi potestatem in iis controversiis, quae sola probabilitate con-

473쪽

tineantur, scin partem alterutram aeqUC de senoi possint. Atque inde consequetur, hanc merae criticae controversiam

aeque utrinque defendi posse , dc in sola probabilitate majori vel minori esse

positam, atque adeo manifeste adhiberi ab Ecclesia tyrannidem eam , quae se urenda non sit, in vano ac temerario jurejurando importune extorquendo. Inde Consequetur probabile esse , homines an senianos persecutionem pati propter caelestem sancti Augustini atque adeo totius Ecclesiae doctrinam. Quis non horreat eam sententiam , quae rem eiu semodi relinquit inter illa qua non certis me constant, atque adeo quae sunt incerta λ Qui sic disputare malunt, quam auctoritatem agnoscere immunem ab e roris periculo, non audent jactare se nisi in secretis colloquiis, in quibus impune audere quidlibet possunt. Nemo eorum auderet scripto atque enunciato Vero suo nomine, defendere sententiam adeo frivolam, tantae ossensionis plenam, tam temerariam adversus quinque Constitu. tioncs atque universae Ecclesiae rationem. Esset illa, ut S.. Hieronymus de Pelagianis aiebat, Ecclesia victoria , homines ejusmodi aperte dicere quod sentiunt. Posi

ssimus di eos ejusdem sancti Doctoris

474쪽

.erbis compellare. In eo viscemus quod omnes cognoscent Ecclesia , quid sentiatis. Sententias vestras prodidisse supera' est. Patet prima fronte bla*hemia. Non necesse habet convinci . quod pua statim pro- Iumna blasphemum est.

Quarta lententia est eorum Theologo. rum , qui cum nec credere velint . nec iurare , silentio se obsequio o continent.

Et illi quidem plus in agendo prae se serunt-veritatis & sortitudinis. Sed nimirum hoc eos male habet. Primum ad-Versarios habent omnes e secta Probabiliasas molliores , omneS urb4nos vrros, Lino Episcopos prorsus omnes. qui obsequiosum silentium satis non esse pronunciarunt, atque in eo damnando se ad sumismum Pontificem Christi Vicarium adiunxere. Deinde hoc sibi persuaserunt Iansenti textu nihil aliud tradi praeter eam delectationem, quam necesse sis ut voluntas nostra sequatur in adhibus singulis, quia illam ea delectatio & praevenit indeclinabiliter.& insuperabiliter deis terminat. Atqui praeterea sic. habent hanc ipsam delectationem a sancto Auis sustino tanquam dogma fidei contra P lagianos propugnatam suisse. Quare niscere non possunt ut non credant quin que Constitutiones, quae textum hunc '

475쪽

Anti pelagianum damnant, atque illi ma-

resiste contradicunt, esse aperte ac verbis iplis Pelagianas. id qui ponunt, ponere pariter debent puram fidem longe periculo graviori iactari, quam Arimis nensis Concilii tempore jactabatur. QVippe illius Concilii Episcopi vix eam fidei sermulam, quae per fraudem ipsis oblata suerat, adluis erant, cum statim eamdem non sine horrore ac gemitu repudiarunt. Errorem atque imprudentiam pei brevem illustris poenitentia emenda

vit. Verum si valet id quod homines esecta ponunt, jam ab annis sere septuaginta tum Sedes Apostolica quinque Constitutionibus, tum Episcopi amplius quadringenii solemnibus suis instrumentia

reprobant ac proscribunt abique intermisisone textum illum, quo pura fides ad inversus haeresim Pelagianam continetur: Nunquam ab Apostolorum aetate Contigit , ut depositum fidei tanto in discrimine versaretur. Ea certe sunt tempora,

quibus Gerto silentium obsequiosum damnat, quia manifestus esset error conistra Mem . ct scandalum grande Mei. Tum certe S. Augustinus cocet id quoda, Pastoribus decretum est, per sermonem forte sapientiorem licere reprehendi Tum certe sinctus Thomas assirmat. Eccle

476쪽

sam, siquid ipsa contra auctor.tatem via

vinam errore humano induxisset, at bere sua dicta revocare, atque hanc emendare subrept ionem , quando ad notitiam Ecclesia venit Itaque non modo non valet hoc loco silentium illud ignavum,

quo veritas proderetur. sed quisquis maniscste videt subreptionem vel errorem in . fricto positum , monere debet Ecclesiam , sic tamen ut sortitudinem cum

reverentia ac modcstia Conjungat. Ita

Eulabius Dory aeus , qui tum laicus erat, in media urbe Constanstinopoli, in

qua Ni storius tantum valebat, ejus errores palam atque aperte coarguit. Ita

Ecclesiae Romanae Presbyteri sortiter summo Pontifici Liberio restiterunt, eum ille fraudibus Arianorum in erro rem lapsus esse videretur. Si Jansenti textus, ut homines e lecta volunt, nihil habet praeter caelestem S. Augustini doctrinam . quae est merum fidei dogma adversus Pulagianam haeresim, quinque Constitutiones huic textui Antipelagiano contradicentes sunt ipsis verbis Pelasianae. Tum vero Jansenti defensores iidem sunt & deflensores S. Augustini. Tum quantumvis clament, nimii esse non possunt , ad compescendam eam

pestem, quκ iam annos Io. perdurat. Si

477쪽

haereticus sermo etiam privati cujussibet, ut cancer serpit adversus fidem, quanto funestior est pestis adversus depositum, si manat illa ex quinque Pelagianis Sedis Apostolicae Constitutionibus. 8c eX in. strumentis solemnibus Episcoporum 4DO. qui Theologos omnes cogunt jurare in

illum textum Pelagianum adversus teX- tum alterum, quo caelestis doctrina S.

Augustini continetur Quid est prodere depositum, si non censendus est illud Prodere, qui tacere mavult ubi tanta est loquendi necessitas Igitur homines esem se ipsi accusant, dum & silentium obsequiosum pollicentur, & tamen statuunt Ecclesiam eo quem memorant errore secti lapsam esse. Hoc unum Ecclesiae debent, ut illam cum summa modestia sui erroris admonere non vereantur. Et vero satendum est eos silentium hoc non vere ac serio polliceri.

Quippe hac una lege pollicentur, ut Ecclesia quoque sileat, quae pollicitatio

hominum est non tam sincere parere V lentium, quam ab armis aliquandiu. quod fieri solet inter pares, utrinque abstinere. Quippe silentium hoc ita pollicentur jam ab annis amplius quinquaginta . ut nunquam tamen sileant, de nunquam desinant se scriptis vel maxiΦ

478쪽

me arrogantibus effcrre. Itaque silentrium hoc quod toties pollicentur, quod tantopere lactant , ipsi neque legitime

pollicentur, neque diligenter tenent. Quinta sententia est eorum Theologo rum, qui cum sibi persuasissentJansenti textum esse ab omni errore purissimum, atque adeo quinque Constitutiones esse pestilentes, silentium obsequiosum d negarent atque provocarent ad Concilium. Hoc unum est quod homines esecta jure sequi possint. si verum est illud quod statuunt. Sed quo tandem pacto rationem hanc tenebunt Quis erit. qui provocet, qui Concilium cecumenicum postulet Nemo certe eX iis, qui sermulae subscribunt, postulare hocp test. Illi Politici, qui urbani viri vocantur, qui sine ut la dubitatione iurant quido quid jubentur, qui pollicentur se certo

Credere, cum certam fidem nullam habeant, eamque tantum auctoritatem seis quantur, quae obnoAia sit errori. non

possunt ab eo judicio provocare, quod se absolute & sine ulla exceptione ratum habere jurejurando confirmant. Iam.

verci probabilista, qui iurant in illud iudicium, scilicet ut in sententiam proba. bilem , essent ipsi nefarie pessuri. si ab eodem judicio provocarent ad Concia

479쪽

Iham. Quis ergo tandem provocatindena hanc in se suscipiet Z omnis sectie turba his duobus hominum generibus Continetur, quorum alii urbani viri politici iunt atque in quamvis partem torqueri faciles, alii probabilistae non dubitant in illam suam ridiculam probabilitatem confidenter jurare. Quinam supersunt, pra ter septem vel octo scriptores ignoti nominis vel in Galli delitescentes, vel in

Hollandiam profugos, qui formulae subscribere obstinate recusant 8 Sed homines illi auderentne provocationem ejusmodi serio perscribere , ac postulare ut ipsorum gratia Concilium ab Ecclesia convocetur Id aggredi non possent, nisi sibi turpiter ipsi contradicerent , dincederentque ab eo silentio obsequioso , quod toties ab annis amplius quinquaginta sunt polliciti. Verum denique, etiamsi auderent provocare ipsis uni. versa Ecclesia responderet id quod Pe lagianis respondebat S. Augustinus, causifinita est. Sane septem vel octo scriptores delitescentes, aut in Hollandiam pro fugi nullo pacto digni sunt qui conserantur cum secta Pelagiana , quae octodecim saltem Episcopos habebat in ita. lia, praetereaque , ut ex Hilario & S. Prospero discimus, alios Episcopos atque .

480쪽

etiam sanctos in Galliis. Quare cum P

lagianae sectς, quae tanto numero fuit, causa finita fuerit eo Apostolica: Sed is

judicio quod Episcopi Africani ratum habuere , longe potiori jure statui debet quinque Sedis erusdem Constitutionibus, quas & omnes Galliae Episcopi summo

plausu excepere , & cCeterae gentes tacito suo consensu ratas habuere, finitam

esse causam septem vel octo scriptorum vel delitescentium, vel in Hollandiam ea mente profugorum . ut Jan senium adversus sanctam Sedem & Episcopos

amplius quadringentoS tueantur. Itaque nulla est, praeter primam , sententia, quam sequi ratio patiatur. Neque fides certa potest esse, ubi nulla est certa cognitio , iubente ea auctoritate quae statuitur posse in e a ipsa re fallere, neque jusjurandum vanum jurari potest in opinionem probabiliter falsam adversus

alteram opinionem probabiliter veram,defacto momenti nullius ; neque etiam silentium obsequio sum servari, si statuitur Iah senii textum esse purum , atque adeo quinque Constitutiones, quae ipsi contradicunt, esse ipsis verbis omnino Pelagianas ; neque denique provocari ad Concilium, quandoqui causam es sinitam Ecclesia universa lamat di lumm