장음표시 사용
321쪽
Quod si alicubi legimus, EPilcopcs, qui
busdam Polt mortem cultum decrevi sic , ut ex loco Cypriam tu pracitato : unde sit, quod Sancti quidam in certis Provincias coliata Iur , quum
aliis Provinciis sint ignoti, ut in Concilio Florentino Sessione VII.: a junt Latini, Simonem Metaphrastem a Graec spro bai cto coli, cujus nulla esset memoria apud Latinos . Haec intelliguntur de Canonigatione palliculati pro tali Provincia, vel Dioecesi , non de universali; ita ut in tota Eccles a pro Sancto habeatur; quod altis terminis ita affertur, licuisse olim Epilco Pis beatificare , non canonigare .' beatificatio autem est permissio venerationis : Canoniratio includit praeceptum . At vero propter multiplices fraudes, quae in hac re admitti poterant,
jus beatificandi ademptum eli jam Episcopis, & s oti papae reservatum , licEt de tempure
Certatur autem inter Theologos , an sit Divinae Fidei articulus, talem , e. gr. , cano intratum Verh esse Sanctum, & glotia frui Beatorum . Qua in re trini ex reperitur Opinio.
Prima est Melchioris Cani Lib. V. de locis
Theologicis cap. s. Caietani, aliorumque Theologorum. & ex Cationistis eam defendit Glossa in Cap. unico de Reliquiis , θ.veratione Sanctorum in sexto & Felinus, qui putant, Canonizationem Sancti rum non omnino ad Fide in Peitinere , & ideo emori subiectam esse et quia Papa non habet ad hoc specialem , & infallibi
lem Spiritus Sancti assistentiam . .ecundo est
322쪽
Lia ER III. 293 Valentiae, docetque propositionem esse Fidei,
Papam non posse errare in Canonigatione Sanctorum ; & per consequens esse formaliter haereticum , qui negat aliquem Canonietatum esse in consortio Beatorum . Tertia est S. Thomae Quodlibeto IX. artic. ultimo , S. Antonini, Sylvestri, Covarruviae , & aliorum existimantium, certum esse , P a Pam errare non posse in Canonizatione , non tamen certitudine Fidei Divinae , sed certitudine prudentiae infusae ; ideoque negans alicujus Canonizati beatitudinem , lichi non est et formalithr haereticus, esset tamen impius, temerarius , scandalosus , errori
Ego inter primam, & tertiam sententiam, vix ullum discrimen agnosco et nam semper ac negatur , esse de Fide Divina, aliquem esse Sanctum , nullus inscia hitur , negantem Sanctum aliquem esse in gloria, esse temerarium impium, &c., saltem propter offensionem, quam fidelibus inferret : imo cum Prospero Cardinali de Lambertinis in Lib. I. de Servorum Dei Beatif., ct Beator. Canonizatione Cap. XLV. dicendum , nedum temerarium , sed si ventem Haereticis esse , qui id neget ε quum Haeretici dumtaxat , autoritatem Ecclesae in Sanctoriam Canonietatione inficientur ἰ ac proinde assertores hujusmodi erroneae Propositionis, tanquam haeres m sapientes , gravistimis poenis esse obnoxios , si astarere auderent , Pon-iscem in hae, aut illa Canonizatione errasse ;Ceterum secunda opinio mihi non probatur;
323쪽
nam tunc Pontificis dictata infallibilia sum cum Profertiue tur ex Lathedra, hoc est , ut docti exponunt, ex Scii plura , quae 1 Christo vocatur Latbebra Moysis et quum scilicet vel generalia Sclipturae verba ad aliquem sensum determinat, vel quando aliquid ex ea infert per bonam Dialecticam . At quum Sanctum ea no-nizat , pronunciat aliquid de facto ; quae autem in facto consiliunt fallere semper pollunt , ut notant Jurisconsulti per textum in l. a. D. de psis diis, o fosti ignoravita et factum autem Cano innitatiunis fundatur in iudicio fallibili; innititur enim depositium testium de alicujus vita , &miraculis , nec repugnat, testes vel deceptos este , vel deceptores quo posito , quum factum Canonizationis, non sit ex proxima revelatione infallibile, dici nequit de Fide esse
Nec valet dicere; haec propositio uni versalis, de Fide est. Omnes Sancti Dei gloria gaudent , ergo & Particularis , quae sub ea continetur: nam etiam de Fide est, quod omnes' in Adamo Peccaverunt, neque tamen de fide est, Beatam Virginem in eo peccasse. oppones . In Concilio Constantiensi Sessi. VIII. damnatur haec pro postici Wielesi num. 44. Mug07hius , Tenedictus , Bernardus d nati sunt, nisi poenituerint, Oe . t ergo qui.anserit Canonietatum non esse Sanctum, est forma liter haeretiςus.
Respon eo, Wies elam ibi pronunciasse, Sanctos illos fuisse damnatos , quia habuerunt POL
324쪽
igitur propositionis est: non licere pic menti bus Religionem admitteret, posse ibones , quod eis haereticum , di damnatum contra Gothel mum de Sancto Amore Preterea, non omnes articuli Ioannis d/mnantur in Concilio. tanquam haeretici:, et qui ut scandalos, erronei , blati hemi , piarum aurium offensui,&c., ut ea prelse dicitur in fine citatae sese
Denique nota , quod licet ei, qui neque Canon iratos es , neqye Reatificatus, non pollit cultus publicus deferri , si tamen cum Sanctitatis fama de ce si erat , potest ei exhiberi cultus privatus . Si enim fas est , viventes iustos commendatitiis precibus , adgeniculatione.& manus Osculo venerari ; cur haec non per
mittenda ergὲ defunctos ; quum pie creditur Dei amicos esse ρ adde quod in processu Canonigationis, inter alia probandus est cultus privatus, populi frequentia, & accepta per ejus intercessionem beneficia . Ceterum ex Decreto Urbani VIII., non licet luminaria super eius sepulcrum accendere , aut suspendere tabellas votivas ἔ possunt tamen baec recipi , ct servari ,
modo publice non expoπantur . Eodem Decreto vetitu est, eorum Vitas, & gesta conscribere, quum continent miracula Prophetias, vel alia super raturalis ; quod postmodum ipse Urba mus , remperamento quodam, in alio Decreto declaravit ; licere cum approbatione ordina
325쪽
In hahe corruptelam, plura invehuntur Concilia, quae post Tride utinum habita lune, tum ii Galliis, idni at hi. Juveni nus citat Ca meracensem synodum tit de Sanctis Cap. V l., ibi. Doceatur popuIua, preces Sahinorum admodum miles esse ad impetranda, non modo corporalia , diremporalia, sed di sipiritualia , aeteruari: sis
tamen abominandam esse eorum vanitatem , in f persiIionem, qui certo pollicentur , uou ex. Bacrita migraturos Aὸ poenitentia, ac SocraGentis cor , quι hune illumve ex Divis xdluerunt , qui securitatem in rebus agendis fortunae certum aut optatum eventum eisdem promittunt', Aquae alia uis in odi retiferantur, ct credantur: vetati illud quoque Nprobandum es, , si qui certo numero , prsosilataque Mi Uarum forma aliqua. aut precum Ufirmant, certas , desigmatasque 'an mas δ' Purgatorio semper liberari 'invocare igi- br Sanctos inutile est, nisi forum v stigia stqua-amur iλS. Augussinu serm. XXX. Marores bono-lerare, ct κου imitari nihil aliud es , quam menm .ijὸr adti&νὶ P Laho vha βι α lae diximus Sanctis melligenda quo qdeethhi de Beata Virgine i schi enim specia li e iliu ' i ldieytor Hiperduim super omnes .mλctos se caerulas abstinen h1m tamen est ab iis pctihm 'οῦ ui proprii sunt Divinitatis . Sittis hon6ie Mariat Pater vero, Filius , & Spi
326쪽
ritus Sanctus, adoretur. Multa circa haec ea iunx uratur hae tetici, praeieitim vero , quod
in quarundam Ecclesiaruui precibus, Chri itus Mariae subjiςitur, his verbis : Roga Patrem , iube Natum, 1tire oestris impera Redemptori. risd citantiar iraecesex libro Ietharti: de Tem-suar, qui fabulis leat et totRs . Quod si ut quam ita oratur, abutus est v p autem in preces irrcpere etiam, quae lint contra Clicillitatem, animadvertit recth De Neerkasiel Castoriensis Epi copus, & Vicarius Apostolicus apud Batavos in tuo Tractatu de Cultu is. Mariae; idcirco preces qu*tidie emendantur, casa Sacrae Rituum Congregationis . Prodiit et ham Lovanti liber anno I 67 3., cui titulus ι Monita salutaria P. Mariae Virginis ad Cultores suos indis retos ; in cujus dei triam esse, dicunt Protestantes ,rivola banc vis nuncupare , quia votum , iuramentum , &crificium sunt actus Latriae L 1oli Deo derbentur, ut passim in Scripturis, et Reddite vota vestra Deo .,Sed immerito ista opponuntur, respondet enim S. Thomas secunda secund ei, qua est. 88. artie. s. Vota, quae sunt Sanctis , πιι Praelatis, includere duas promissiones, unam,qtissest ipsis , quasi non es votum , sed materia votu ueram , quae se Deo quae proprie votum effἐunde , quum voveo peregrinationem .s Jacobo; pio missio Apostolo facta . non est votum vo. tum autem est promissio , quam Deo facio, de
adimplenda promissione facta Apostolo . Quum
censis, edidit Lit ei Non tantum
327쪽
a 38 INsTITUTIONrs THEOLOGIAE enim vota plerumque sant ob acceptum bene ficium . cuius autor Deus est; iratercessor vero Beatus; sequitur, votum referri ad Deum, ut, principium c mnis honi, & hic est actus Latri re; ad Sanctum vel O , ut intercessorem, Per quem heneficium consequimur , & hic est act.:s Duriae . Plura sunt Patrum te istimonia, , quibus vota Sanctis nuncupantur . videnda apud Bellarminum Libro III. de Caltu Sanctorum
Uam Graeci lotbeosin, Eccles astici scri-Ptores Canonizationem vocant. Est autem publicum Ecclesiae teli imonium de vela sanctitate , & gla ria hominis defuncti . Ex quo utem in Cathalogum Sanctorum quis relatus est , potest et Festus dies indici, Templum Deo erigi, vel Sacrificium offerri in ejus memoriam, laudes, & preces,' quod Oiscium vocant, ad eum celebrandum recitaric potest quoque de pingi cum areola , & radiis micantibas , in si, gnum gloriae, qua fruitur, ejusque Reliquiaἄpublicό honorari .,Observat, putem. Georgius Cassander in Epistola praefixa hymnis , quod veteres Christiani nunquam Sanctos vocarunt nivos eerth Augustinus Cyprianum ,.quem institnino honore habuit, Matitanum , Sanctis simum
328쪽
. O .: Lia Est 'III. ag simum vocat, nunquam Divum Et ratio videir potest: quia profani Gentiles , Divos vocabant Deos; at Divus Apollo, Diva Minerva,
juxta vossit notam in Libro de Vitiis sermo
Et fuisse quidem in Ecclesia a primis sae-
eulis Sanctorum Canonigationem, extra dubium. viis, puto: nam si ex probatis, vetuitissimus fuit Ecclesia e usus colendi , ik invocandi Sanctos; oportuit sem=er extitisse chriterium aliquod . quo inter Sanctos, & non Sanctos lis certi est tur .' itaque seinper fuit cathalogus Sanctorium. Sic videmus, Hebraeos iustdrum memoriam coluisse, patriareharum stilicet,& ProphetaruΠὸ.
Ecclesiastici XLIV.. & Paulus ad Hebraeos In Postquam dixit, quod Sancti per Dei fidens Oi
At non eodem semper modo , Ecclesiausa est in asserenda defuncti alicuius Sanctitate. Primis enim saeculis, per generalem quamdam consuetudinem Canonizatio fiebat . M,rtyres enim , postquam constanti phmnes h vivis stib Iati erant, religiosh coldbantur nul Ium quo Pe maius beatitudinis testimonsum , dicehth Christo e Gi Winidorie animam suam propiebsne, inveniet eam . Hinc S. Cyprianus Lib. III. Epist.η. mandat. cuiusque Mistyris excessumaa se scribi' ι posset eiu memoriam sacrificiisaeelebrard, vi anniversarium ei diem praescri
329쪽
aso INsTITUTIONEs THEOLOGIAE rati hcmines vult culere niux , ut Lempore S. Marcini even sie, narrat Sulpitius Severus; coepit Ecclesia per eaput tuum , autoritatem in ter Ponere , in decetnends alicui divinis honoribus ; Canometatio enim ad Fidei caulam pertinet ; caulae autem Fidei sunt ex maloribus, quae Pont: fici relervantur . Cap. Maybres de Baptum O . Sic de in Gentilium superi tione, lege cautum fuerat, ne quis apud Romanus Deus haberetur, nili Senatus Decreto, & Sententia confirmatus. Tertullianus in Apologetico Cap.V.: itemque de Atheniensibus. . tradit Samuel Petitus Lib. I. ad Jus Atticum titulo I. adversus Parmenian p p et qrguit Lucillam fa-αionis Donatillarum Potentem foeminami, quod Velagi aretur reliquias cuiusdam quasi Martyris,
sed nondum vindicati, hoc est probati, & recepti . Quantum autem eX historia colligi pote st; primus, qui solemni ritu a Sede Apost plica inter Sanctos relatutisuit Sanctus Suilberi s werdensis Ep. scopus,qui primum Frisios, Hμllandos, aliosque Get maniae Populoi,in Christiana Ude instituit:. ad preces enim Caroli Magni Canonietatus fuit a Li one III. anno. 8c3-, ut ex veterib9s his oricis resert Surius . Alios , alij, success τε Pontificis, eAlbo Sanctorum adscripserunt 1 ut
Sanctum Hredat icum Etiis copuinio Husianum, Johannes XV .amu 993.: Petrum Ananiae Epitia
330쪽
lliae Regem, Alexander I u. anno II 64., ut ex singulorum Bullis videre est. Falsum tamen est , quod permulti Doctores eXistimant, praefatum Alexandrum jus canonizandi, tibi reservasse, in Cap. I. de Reliquiis,
ct veneratione Sanctorum ; quum antea omnibus
Episcopis id es et permissum . Falsum, inquam: species enim illius textus , ut ex garonio colligit Gonetales, haec est . Arnulphus Legoviensis Episcopus conquestus est apud Alexandrum, Monachos Sanctae Mariae de Gri stan lux oriosam, ac nefariam vitam vivere , quod secum crebro gladiabantur , quod seculares quibuslibet figmentis ad te alliciebant , miracula facere iactuabant, aquam certis carminibus excantatam, pro sanitatis remedio obtrudebant : aetandem cum Monasterii Procurator ebrius, sa per coenam duos Datres cultro vulnerasset, ab eis incontinenti, pertica , quam calus obtulit, occisus fuit , quem Monachi miracula affectantes , pro Martyre venerandum exposuerunt; hunc autem impium cultum, inhibet Pontifex in ea Decretali , quod in ebrietate mortii US, precibus Ecclesiae indignus habeatur , dicente δε postol5. quod ebrii, Regnum Dei non posδε-hunt. Addit praeterea, quod etsi plura per eum
miracula fierent , non posset tamen publice pro Samsto coli , absque autoritate Romanae Ecclesiae . Nulla igitur est ibi clausula, qua Pontifex novum ius statuit, vel f hi Canoni rationem reserveti; sed id ad Sedem Apostolicam pertinere supponit.