장음표시 사용
41쪽
latam Legem I9. C. eod. tit. usitatis loquantur , etiam
ad nouum hoc testamentorum genus, in locum istorum sur' rogatum, applicari merito debent, secundum tritum illud ari ma: surrogatum sapit naturam ejus. in cujus locum surrogatur. Quamobrem optimo jure hoc argumentum contra sTRΚΚIvHinvertere possumus hoc modo: quidquid ad formam vel esseniatiam actus alicujus, secundum claram legum dispositionem pertinet, nec tamen expressa lege contraria abrogatum est, illud
merito adhuc observari debet. . . IS. XIII.
Ratioivi, - TRτRIVS profert, argumentum,inde deriva' 'hum est, quod in testamento Principi vel Iudici Alato omnis solemnitiu, quae alioquin intestamento exigebatur , fremissa, id quod quidem de solennitate externa facile concedimus. Sed quis praesentiam testatoris ad solennitatem unquam reserre aud bit , quae potius ad substantiam et ' essentiam testamenti pertinet, ita ut ne quidem in testamento omnium maxime privilegiato, testamento scilicet militari, in quo non tam tum solennitates externae, sed et internae omnes sublatae fuerunt, illa remissa sit. Vid. La . M.L. O.D. detestam nutit.Recce it que CARPEomus in Iurisp .forensno IIuci stit.IlLa. a 3. num. G, ualuit: non putara iam, remissis Hunnitatibus circa testes in rest nuntογιι iriali, illud etia- censeri remissum , quod ad fraudes r
movendas es conservandas restantium voluntates adinventum est , nempe ipsemet festator coram actis voluntatem 'suam expriamat et deelaret. Add. MEvngsim Commevt. adlus Liaec. Pan. Π.Dν.
9. XIV. ratiovis. Quinto sententiam suam probare contendit sTRYxius ex Verbis finalibus L. I9. C. de testamentis . ubi dicitur: nee i mrus heres pertimescas, cum illaim prece3 sec.-- - Α
42쪽
rarem desuneri idoneis testibas possit approbare, quae verba dei
Precibus per procuratorem secundum voluntatem deiuneti oblatis intelligenda esse, cum TABORE eit. II Is. CV. III. g. q. statuit, atque exinde infert, penitus hic an mentum non emgisui in praesentia vel absentia, sed tantum in uistitione seeuMam voluntatem testatoris p atqui vero sic 'rocurat rem intervenire posse, non dubitandum. Sed salva res est. Quo minus enim haec verba , freundum voluntatem defuncti, de testamento per procuratorem oblato explicari possint, obstat connexio hujus periodi cum proxime antecedente, in qua de securitate testatoris ex testamento oblato praestandaLex ita loquitur. ut non possit non de precibus ab ipso testatore oblatis intelligi. Quis itaque putaret, Imperatores in proxime sequentibus de securitate heredis,tanquam correlati testatoris, locutos, alium et plane novum casum ob oculos habuisse, de quo in tota lege ne verbulum quidem occurrit, et quem omni procul dubio multo clarius et eertius expressuri fuissent. Alium ergo plane sensum habere debent verba hujus ultimi paragraphi, de quo ipso tamen in diversas abeunt sententias Interpretes. Quidam, inter quos BARTOLVs , CASTRENsIs et ALBE RICus ad h. l. putant, in diei. vers ult. ad probationem insinuationis duos testes in ipsa insinuatione adhibendos requiri qua preces legerint et contenta didicerint, quae sententia tamen merito reprobatur , cum secundum ipsa Legis verba testamenta oblata sela Principis et nobilium personarum ad latus ejus sedentium praesentia sustineantur, nec ullis aliis testibus opus habeant. Alii e contrario de probatione per ipsum Principem ejusque Constistorii Assetares, coram quibus oblatum est testamentum , facienda hunc locum explicant, uti DONEL- r , ι itus in Comment. Cod. ad h. L, at quid sibi velint verba, secundum voluntatem defuncti, silentio praeterunt. Diversam ab his am-
43쪽
plectitur . sententiam EARTHius in Diff. detestamento Comisi vis isto, cap. IV. I. Is .existimans verba I9. finalia accipienda esse de eo casu, .si testamentum quidem in archivo reperiatur, sed ignoretur quis eo deposuerit, utpote in quo casu praesentatio et receptio testamenti duobus ad minimum testibus probanda erit. Verum et haec explicatio rationi Legis contraria est, quae securum esse jubet testatorem, simul ac precibus testamentum obtulit , adeo, ut eo ipso, dum testamentum in sarieris scriniis reperitur . satis probata sit oblatio et receptio precum, et his inserti testamenti. Nos nulli horum Interpretum
subscribimus, sed aliam, novam quidem , at maxime naturalem et a propria verborum significatione minime recedentem, explicationem eligendam duximus, nimirum ut Verba , serem dum voluntatem desineri, referamus non ad proxime antecedentia verba, oblatas preces, sed ad subsequentia, idoneis testibus psis approbare, ut adeo sensus hujus finalis periodi hic sit: nompertimestat institutus heres, cum i. e. quia oblatas preces
bus scit. tot nobilibus probatisque personis . ipso medio Principe. et toto jure, quod in sacris scriniis est constitutum, teste secundam volunιatem desumti , i. e. quemadmodum ipse testator suum testamentum hoc modo probari voluit, dum fidei Principis, et tot nobilium personarum illud commisit.) Hac ratione non opus est, Legi novam plane speciem assingere, aut
bere manum, nec tamen Verba ,secundum voluntarem defu-ιi, otiosa, vel plane aliena erunt. f. XU. lainomia. seXtum argumentum STRYRII , adesse certam declarasio.. nem voluntatis testatoris, eι ejus probationem in testamentoter procuratorem illaso, simpliciter negando respondemus, , referentes
44쪽
nos ad ea, quae jam superius f. VII. diximus. Licet enim reo stamentum illud, quod a procuratore nomine testatoris offer. Iur, verum sit, nec ulla fraude contaminatum; tamen de eo ' icerto non constat . nec constare potest Principi vel Magistra- irui, nisi ex ipso testatore hanc suae voluntatis declarationem laudiat. Nec obstat, quod tamen certitudo voluntatis probari lpossit per testes, quibus praesentibus procuratori testamentum insimumdum traditum fuit: nam ut taceam , hos ipsos restes. ' .: ob rationem supra expositam, maxime suspectos esse, certe inprobatione ultimae voluntatis alii testes non admittuntur, nisi illi, coram quibus vel in scriptis , vel nuncupative fuit decla- irata, id quod ad vitandas fraudes et falsitates , quae in testamentis facilius committuntur, et hinc magis timentur , quam 'in aliis actibus. saluberrimo jure receptum est. Adeoque intestamentis privatis coram testibus, in publico coram Principavet Magistratu in testium vicem succedente , ab ipso testaiore exponenda est ultimae voluntatis declaratio. i
Septimum argumentum hujus est tenoris: si et Im Ratio dicis praesentia , per quam tamen Fuppletur focinnitas, non siemper Vii inecessuria est. sed illa aliquando per deputatos ad te ιαrem misssvpori potest . quis praecise exigeret praesentiam testatoris p Sed - - ifallit haec conlequentia. Nam pro Consiliariis Principis, vel Assessoribus4udicis squales ad domum testatoris delegari solent eadem, ac pro ipso Principe vel Iudice,summae fidei et integri- itatis militat praesumtio, quae vero in procuratorem non cadita Praeterea eum ipsum in finem Princeps vel Iudex personas deis 'putatas ad aedes testatoris mittit, ut ab ipso testatore praesenta fultimam voluntatem excipiant, adeoque tantum abest, ut hoc , argumentum sententiam nostram infringat, ut potius contrae νι C 3 ipsiunx Dissiligod by Cooste
45쪽
ipsum sTRHivM eo uti possimus. Nam nisi praesentia testa toris ad actum testandi necessario requireretur, certe non adeo sese accomodarent desiderio testantium Principes vel ludices, ut suos Consiliarios vel Assessores ad domum testatoris mitI
Oetavum argumenthm a donationis insinuatisne per proiniarauorem licita petitum est. Uerum praeter ea, quae BAMolvs l. e. s. io. ad hanc Objectionem jam respondit, unicum hoc tantum addemus . quod donatio mortis caussa infirma tione plane non indigeat, sed sola quinque testium praesentia subsistat, per expressum textum de Δα causinori. Adeoque ab ea, quae praeter necessitatem et facili ris tantum probationis gratia fit . insinuatione huius d nationis rite persecteque antea jam celebratae, ad insinuati nem testamemi per oblationem demum legitime condendi. adeoque formam huius testamentorum generis constitue tem, non valet consequemita
Nonum soτKII argumentum exigui momenti est, dum concludit: si conssentire poss- , ut alter de bonis meis testeturimique etiam per modatarium testari porreo. Nam antecedens illud multis adhue dubiis obnoxium est . et ipse sTRYM . non certo et uniuersaliter aflirmare audet, quod ex Cv. I 3. x detestamentiι Doctores probare contendunt τ de cujus genuino sensu uid. GONTALEE TEL Z ad h. c. ERAsM. VNGEBAv- in ment. ad Decretales Tit. de testamentis a 2. θεε illust. Bo-MERus in Iur. Eoles Protestaret. ad eund. tis. ν. ad quos
brevitatis studio lectorem remittimus, hoc saltim mouenis Digiti sed by Coral
46쪽
des, Capitulum citatum tantum de ipsa voluntate in alter, in dispositionem commissa loqui, non autem de modo, hanc voluntatem declarandi , de qua declaratione. non minus. quam in omnibus aliis ultimis voluntatibus , ex ore eo mittentis hanc suam voluntatem H alterius dispositionem certo constare debet.
a i Decimo sTRYmvs ex L o Formula ν- MARcori Monachi Rat . emplum testamenti per mandatariun1 actis insinuati adducit. ex quo demonstrare conatur , praxin superiorum isculorum Omnino oblationem per mandatarium admisisse. Sed huic dubio iam satisfactum est a v. Co FRANC. CAROL. CONRADI in eleganti de testa emo ρ θω . quod fit apud acto, L Idocente, hanc λrmulam ad testamenti, antea rite confecti eca testatore cum testibus conscripti, publicationem spectareis
de qua pluribus in hac ipsa f. a. disseritur. Miramue
autem Cl. hujus Dissertationis Aucvorem νὼ μ. et I 8. ad testamentum Principi osserendum admittere procuratorem, quem a testamento actis insinuando ipse removet, cum tamen ratio, quae proeuratorem a testamenti oblatione excludit, ad utramque testamenti speciem pertineat, et Princeps defectum certitudinis voluntatis, ex remissa praesentia testatoris resulta rem, supplereum vellesen possitia . Undecimum argumentum , ex tutis aliorum Iocorum no cu Horem admittentitas depromtum, nos plane non ferit, per 'ea, quae sust a g. XL jam monuimus quare huic refutando non immorabimur. Ad ultimum denique argumentum quod attinet, facile quidem concedimus, m vi um is ultim-- - Xunis.
47쪽
Iantarum faurem, ita ut non solum facultas testandi ampliari magis quam restringi debeat. sed etiam in dubio pro legitimi testamenti validitate respondendum sit. Αst hunc favorem
non adeo extendi Iura volunt, ut etiam testamenta non jure condita eo gaudeant, id quod ex eo satis superque patet, quod, sicubi in testamento aliqua solennitas neglecta tuerit, illud corruat , etiamsi de voluntate testantis evidentissime constet. Multo minus favorem hunc merebitur testamentum, in quo ab initio statim, dum conditur, voluntatis certitudo deficit. Et cum novum hoc testamenti oblati genus in favorem testantium. majoris nempe securitatis gratia, introductum sit, quis quaeso in illorum detrimentum id detorqueret 8 Quin potius inverti oterit hoc argumentum et statui, hunc ipsum ultimarum vo-untatum favorem non permittere, ut talis testimentum contadendi modus obtineat, quem metus fraudis et suppositionis semper premit: non enim ulgurum magis interest, sunt uerba laudati coNRADI in fine g. uti. quam ipsorum testatorum . eiusmod
licentiam non a mitti, ne per captatorum artes vera Iudicis saepe subuertanIur. I