Luciani scripta ea, quae ad Menippum spectant, inter se comparantur et diuidicantur. Dissertatio ..

3쪽

scripta ea, quae ad Menippum Speciani, inter se comparantur et diiudicantur. MSSERTITI IX1Γ0 BILIS

5쪽

Lucianum non omnes eo libellos, qui vulgo eius 88 putantur, scripsisse viri docti consentiunt. Mirum tamen videri potest, quaenam causa fuerit, cur commentatione Suppositae ei sint. Eam enim esse non potui88e, qua factum Sit, ut veteribus Graecorum Seriptoribus AleXandrinorum potis8imum aetate libri subditi sint, nemo non videt. Nam cum Ptolemaei et Attali eorum libros studiosissime colligerent plurim0que emerent, XStiterunt, qui magna illa pecunia allecti ea, quae ipsi oti Scripserant, pro veris genuinisque e0rum libri Venditarent δ). Neque ars eriticatum iam adeo exculta fuit, ut fraus Statim intellegeretur, et librorum multitudo tanta fuit, ut unumquemque diligentilis inspicere non liceret. - Ac tamen probabili ratio, cur Luciano falso scripta tributa sint, inveniri potest. Satis magnum litterarum campum Luciani ingenii ursus in Scribendo amplexus

e8t. Is enim, qui, cum rhetoricen prosteretur, de multis variisque argumentis declamationes c0nfecerat, p0Stea hac arte relicta, cum de rebus graVibus ut e. c. in Hermotimo et in libro, de conscribenda historia egit, tum imprimi satiras, quibus om-

1 cs Galenum Medicorum graecorum qi. ae ex Si an ed. Euhia Lipsiae 1828. V X p. 109 in Hippocr. de nat hom. II. pro OP m.

6쪽

nes vitae humanae rationes perstrinxit, dialogica forma usus composuit. Itaque eum complura litterarum genera in seribendo attigisset, a grammaticis eisque, qui libris colligendis explicandisque operam navabant, in certum quendam script0rum ordinem redigi non potuit. Quae res praeter alias in culpa videtur fuisse, qu0 Lucianus a p08teri0ribus totus fere neglectu eSt. Quo uberior igitur fecundiorque fuerat, e facilius seri p0tuit, ut 0mmentationes aliis temporibus ab aliisque scriptoribus profectae, dummodo de rebus similibus similiter agerent, aut dicendi genere uelane c0gnat uterentur, tu eiu operum numerum referrentur. Velut dial0gus Halcyon qui teste Di 0 gene Laerti0

III, 2 Leonis cademidi fuit, nunc quidem in eo distibus uelaneu circumfertur, neque tamen eius Sti). Xtremus Sub

diticiorum Luciani librorum dialogus Philopatris Videtur e 88e, quem iam a Gessner ' spurium iudicatum nuper A. de Gut-schmidius y circa a 23 p. Chr. n. confectum Sse ob SerVRVit. Praeter hos dialog0s tres Luciani non esse inter viros doctos con8tat; hi sunt Charidemus , quem libellum spurium esse idemGeSSneru comprobavit, de longaevis , quem librum Rankius ε a Phleg0nte Tarsensi scriptum esse vidit, Ner0 , quae commentati a stysero Philostrato data est. L0ngum est omnes, qui Luciani non videntur esse, libros hic recensere latius enim haec quaesti mpatet, quam quae paucis abs0lvi possit. Addam Bekkerum, Dind0rfium S0mmerbroditum )c0nsentire etiam commentationes ionice Scriptas de astrologia et de Syria dea atque dialogum Demosthenis encomtum Lucianum non coniecisse. Iostremuis libellum Grauertu quoque

1 c. r. Hermann Charaliteristi Lucians vo Samosata in Gesam melle Abhandiunge etc. - . 203.

5 ed Phil0stratio rit sophist. p. XXXIII. 6 Λusgewalille christen de Lucian. 1872 praes. p. XIX.

7쪽

multis argumetiti alius Scriptoris esse dem0nstravit λ). Quod Si eos libros de quorum genuinitate a viri d0ctis suspiciones O tae Sunt, perluStraVerimu S, aliquam saltem e0rum partem ita c0mparatam esse iudicabimus , ut vi Sperari 088it, unquam,

sintne Luciani necne, ad liquidum perduci 0sse. Nonnulli tamen inuria addubitati videntur, quem in numerum cum ali 08, tum maxime eos, de quibus agere mihi proposui, refero hi sunt,dial0gi 0rtu 0rum , Necyomantia Ucaromenippu8 . Primum ut cogn0scamus, quid de hisce seriptis et prioribus temporibus iudicatum sit, et hi iudicetur, eas de illis virorum doctorum Sententias, qua quidem comperta habeo, allatu

Neey0mantia iam veteribus criticis suspieionem movit. Primus autem Solanus' dubitat, an a Luciano confecta sit Verba eius sunt: de hoc opus euio addubito. Certe si genuinum Sit, aiunt 0re uetano scriptum 88 multa arguunt, critico illo naso non Sati digna . . . ab aliquo scriptum puto, qui Lucianum legerat . Tum annotatione ad verba Menippi 14 καὶ του ΦρUγα αντα λου χαλGrῶς εχουτα, ubi Fritχ schius in editione Luciani χαλ- αλγεα ἔχουσα ci. d. XI, 582 recte restituit, ,quam frigida, inquit, haec sunt et Luciano indigna plura sunt in h0 opusculo eiusdem farinae, quae maturum iudicium minime sapiunt . Idem est iudicium rideristi Jacobsit δ). Iam ante eum Wielandius, qui, ut ait Fr FritIschius quaestiones Lucianeae p. 209 ,unus omnium optime Luciani ingenium norat , disputatione

Lucianeae versioni Germanicae addita ), multis argumenti exposuerat, hunc dialogum ex eius operibus quasi centonem om-Ρ08itum consutumque esse. Hanc sententiam etiam Lelim annus )1 Historiscli und philologische Analeiten Munster 1833 p. 289.2 ed. ip0rtina III p. 392.3 Appendix ad Rich. Porsoni adversaria p. 288.4 Lucium uberseigi d 3 S. 357-360. 5 ed. Luciani Lipsiae 1828 V. III p. 372, 373.

8쪽

ampleXus est et veStigia ineptae cuiusdam et putidae imitati0tiis hic illic apparere affirmarit. Neque tamen, quae illi contra Lucianum scriptorem huius dialogi in medium protulerant, talia

fuerunt, ut omnes eis assentirentur. Imm multi genuinam hanc Satiram esse censent. Quo e numero Sunt Hem Sterhusius ed.

Dind0rsus, S0mmerbroditus i. c. p. XIX). Iear0menippum, qu0 80iam, Solus ridericus uu0bsiussi e p. 297 Luelaui esse negavit. Quibus tamen rationibus duetus id iudicium tulerit, valde dolendum est, qu0d mutu0

Idem etiam e mortuorum dialogis hosce quattuor 20, 26, 27, 28 huius scriptoris u0 esse dixit l. c. p. 288). Priusquam vero de his scriptis ipsis agam, nece SSarium Videtur inquirere, quisnam Menippus ille, ad quem parte prima riae delatae sunt, fuerit, quidque de Vita scriptisque eius me-m0riae proditum sit. Inde enim simul id proscimus, ut, quae ratio inter eum Lucianumque interce88 erit, percipiamuS. Tenuis de Menippo memoria ad nostram aetatem manavit. De aetate eius testimonium apud Di0genem Laertium VI. 99)eXStat, qui Meleagrum aequalem ei fuisse dicit του κατ αυτου γενον ἐνου). 8 Vero, qui philo80phus cynicus fuit et primus epigrammatum cor0nam collegit, dubium 88 non Ρ0te8t quin circa l. 170 vixeriti). Unde exorsus Oehlerus ), cum Meleager du0bus epigrammatis se Menippi Musas aemulatum esse dicat, hunc paulo natu maiorem fuisse et circa ol. 160 0ruisseeX posuit. Sed haec ratio labitur. Diogenes enim Laertius sibin in e0nstat, eum Hermippi Smyrnaei, qui circa ol. 146 0ruit. de Menippo testimonium asserat VI, 99). Quod quidem de aetate nestimonium tropius ver abesse Valerius li 0

1 Fr Iacobsius prole g. d. lom. V Anthol. r. p. 39, 40.

2 M. Terentii Varronis reliquiae. Puedlinburg 181 p. s.

9쪽

bus' docet, qui Menippi aetatem M. Terentii Varronis aetati0nge praecessisse te8tatur. Itaque aliquanto ante Ol. 16040-

ruisse eum Statuendum n0bis St.

Fuit philosophus cynicus Gadarenus ). Diogenes quidem Laertius Phoenicem eum fuisse refert VI, 99), sed Syria et Phoenice saepius inter se confunduntur. Idem alio loco VI, 5

Sinopensem eum appellat, qui error inde natu Videtur, qu0d, ut suo iure statui potest, Menippus, cum Batonis cuiusdam Pontici servus esset Dio L. VI. 99 , una cum domino in0pae in urbe per aliquod tempus commoratus StIam de scriptis breviter disseramus. Diogenes Laertius, qui vitam eius conscripsit tredecim libro eum confecisse memoriae prodidit, e quibus nonnullo nominavit; unt, Si du08 titulos ab Athenaeo servatos addimus hi: Αρκsσίλαος Athen. XIV p. 664 e. c. b. Συ inro σιο v. id I p. 629 e. c. 7.

Διαθῆκαι Diag. L. VI, 10L

quot libri his verbis contineantur. Oehlerum vero, qui unum librum hac inscriptione significari vult, errare planum est l. c. p. 29 adn. 72). Primum enim verbis προς γουας 'Eπικουρου

larem tamen librum significari patet. Ipsa autem haec verba recte tradita esse non videntur. Nam quamquam Statim unus quisque videt, verbis Dor αυτῶ Epicureos intellegendos esse, non tamen habent, quo referantur. Verisimile St Verbi ,γουας 'Eιπικούρου ad Διὰ sive 'Aθηνας γουα alluSum esse cultumque,

1 in Verg. ecl. VI p. 14 d. Keil. Halis 1848.

2 Strabo XVI. p. 759 d. einelie Stephanus . S. V. Γαδαοαά

10쪽

qu phil0sophum illum sectat0res prosequerentur, a Menipp0 lepide traductum esse ). Restant Verba ρὸς τους φυσικους καὶ μαθημ ατι HOU καὶ γραμ ματι κου e. Ne hae quidem unius libri u Scriptio fuerunt. Quamvis enim certa argumenta desint, unde, du0ne an tres hi fuerint, diiudicari possit, id tamen pro explorat habe ,πρὸς Ους φυσικου e libri singularis inscriptionem fuisse. Sed de hoe infra distendum erit. - ehi erus librum ,Διογεν OUς πρασιν , e quo fragmentum i0genes Laeertius invita i0genis in0pensis VI, 29 30 servavit, etsi dubitariter, Menippi tamen fuisse statuit l. c. p. 29). Verum cum codices Sambue et Ambrosii pro Menippi n0mine Hermippum exhibeant, huic liber illi tribuendus est δ).

Duae p0tissimum res c0n8iderandae Sunt, qualia Menippi Seripta fuerint, et qua rationis f0rma Sus sit. Iu universum a Veteribus genus dicendi σπουδογελοιο ei tribuitur a Strabone, Stephan Bygantio Jl. e. a Diogene Laertio, qui haec de eo habet VI, 99 , φερε μ ευ ουὁευ σπ ουδαῖον τα ὁ βιβλία αυτου

Qu0d iudicium verbis ab Athenae δ ex convivio Servatis c0nfirmatur. Is enim haec habet καλεῖται ὁ τις καὶ λλ ορ-

τι συμποσίc'. Vix dubium Sse p0test, quin hac generis cuius dam saltationis mira appellatione Menippus Stoic0rum de mundi exustione dogma festive tradueere voluerit ε). Ne unius quidern libri re primari , quae fuerit, aut ratio, quam in argumento inveniendo, disp0nend0, enarrando per8ecutu Sit, e fragmentis perspici potest. Contigit tamen, ut aliunde de Seript0rum eius indole paulo plura sciamus. Notum enim est, aerentium Varis