장음표시 사용
131쪽
Constantinopolitanae Ecclesiae tyranniim D. 886. ejecerit, Stephanum germanum suum in ejus locum Antistitem subrogarit, Sacricolasque omnes aerumnis pene exhaustos restituerit Collaudabunt multi sapien
tiam ejus EccI. 39. a. quae dies tandem pacales Ecclesiae constituit 69 .
Photianum Schisma instauratiar.
Prostrata jamdiu uo O. annorum spatio impietatis vires restituit Michael Caerularius, qui vir tumidis spiritibus, ac seditiosis perduellionis enim crimen in monasterium inclusus purgaverat tholianae indolis specimen praeseserebat Abditus ac ingendis virtutibus subdolus in Constantinopolitanam Sedem irrepsit n. IO43. Virum in Romanam Sedem jamdiu
Conceptum decem annorum spatio occultans, non ita tamen ut susceptus Oecumenici titulus, quem Eustasius an io 24 dimiserat, hominis mentem omnino tegere posset. Hanc dissimulationis integumento
69 Post haec quid de Pholio factum sit, silet histo ia. Vid.
Leo Allatius in opere de Ecclosiae occidentalis atque Orientalis Perpetua Consensione - Lib. II cap. I. p. 567. Coloniae Agrippinuel 648. Css etiam L Qui en Oriens christianus - . I. pag 245. et seqq. Parisii 4740. Natalis ah Alex. T. VI. H. E. in diss de Schismate Photiano pag. 37 l. Lucaea 754. Aloisius Maim bour in iistoire die Schisme des Grec a Paris 4677 pag. 42. seqq. et Dupinius in ii- stoire dc Confrooerses et des matiores ecclesiastique traiiecs dansle nevolemo siecie a XVII opp. edit Paris. 1697 pag. 222 et seqq.
132쪽
eVolutam, nuda lanaque prodiderunt contumeliosissi-itie in Romanam Ecclesiam, et Apostolicam Sedem litterae tum suo, tum Leonis Acridani Archiepiscopi nomine ad Ioannem Tranensium in Apulia Antistitem missae an to 53. quibus veleres GraeCOrum calumnias non modo restruebat, sed et nova progignens monstra X aggerabat Acerbis aculeatisque literis diserte, Vehementerque persolvit Leo IX. 7o et rogatus a Constantino Onomacho Imp jussit, Legatos Constantinopolim proficisci , qui pacem Conciliarent, umbertum Cardinalem Silvae-Candida HEpiscopum, Petrum Antistitem Amalphitarum, et Frideri cum Cancellarium S. Romane Ecclesiae maximum Benigne ac peramanter audita ab Imperatore legatio hunc tulit fructum quod Nicetas praeservidus Latinorum vexatorium berti sermonibus devictus libellum in Romanam Sedem a se antea e Xa ratum igni mandaret 71J Calliolicae Fidui veritatem non fateretur modo, sed et profiteretur, eique studium suum omne dicaret. Cum nihil e contra
70 Epistola Michaelis Caerii larii ad Joannem Episcopuin ia-neta Sem exl. p. aronium ad nn. 055 pag. 84. T. XVII. Lucae 245. ex qua accusationes in Latinos ortiuntur, nempe Latinos Iudaeorum morem gerere Zymos pane coii Secrantes, et cum iisdem communicare sal, bala ii quadragesima udaice observare sus cata comedereri alleli a in quadragesima ii Oii psallere. 74 Libolius Nicetae Pectorati adversus Lalitios exta apud Ba-roilium T. XVII. Anti pag. 669. edit cit et apud Henricum Combesistum in hesnui monti mutilorum ecclesiasticoruio et historicorum
T. II pag 508. Amste laedam 4 25. utrobique vero Nicolae libel-him sequi tui te sponsi amuni heri Episcopi Sylvae Candidae.
133쪽
Legati apud Caerulari uni proficerent, qui eorum Olloquia ac vim disputationis omnem subterfugiebat, ad officii religionem pertinere arbitrali sunt hominem insanabilem, et Leonem A cridanum et caeteros nefaria societate conjunctos sacrorum interdictione punire Legati, Imperatoris ope, insidiatrices Caerularii manus declinant, et Italiam repetunt hic vero damnatoriam, qua obstringebatur sententiam in eos retorquet, Romani Pontificis nomen e Dyptichis su renter expungit, mendacibus in Latinos et ardentibus iis literis obstrepit, quas ex nimis magno stomacho et indignatione scriptas , neque Religionis neque veritatis testes nonnulli etiam inter protestantes redarguunt 72J S. XXIX.
Schisma insequutitur RB. Pontifices post Caerularii mortem.
Haec tamen pravitas saeculo XL post Caerularii mortem Orientalem omnem Ecclesiam non infecit, eamque comprimere conatus est Alexander II. Romanus Pontifex, misso ara Iori ad Michaelem
Imperatorem 73 Petrum piscopum Anagninum et pocri sarium, qui Constantinopoli aliquantum se habuit 74 . Spem restituendae omnino inter
22 Inter quos Moshemius C Dupinius in Histoire de ContrOMerses etc. . . . p. 567.
75 Hujus nominis septimum. 74 Ap. Baronium ia an 407l pag. 35. cit idit.
134쪽
Utramque Ecclesiam concordiae secutus regorius VII. Dominicum radensem non modo ad Graecos legabat, sed et Nicephorum Boloniatem invaso rem imperii sacris communibus excludendo anti.
3078. 7S , Michaeli Latinae videlicet Ecclesiae subsidio favebat. Misit et Urbanus, misit Paschalis II.
qui Graecae illius haeresis semina, quocumqU PTO- ferrentur, eruerent haec tamen e radicibus suis cum identidem repullularent, legationibus in eam rem scriptisque contendit Romanus Antistes, ne quae eum angebat de Orientali Ecclesia soler cura unquam consedit Nimirum solertia, vigilique sagacitate opus erat, quae inquieta, ac tortu OS Graecorum ingenia pertractaret, insidias multiplices solveret, vicissitudines illius Ecclesiae omnes pensitaret. Subacta denique per conspirantes Latinorum copias Constantinopoli, da loque Patriarcha I homa Morosinio Veneto, id Innocentius III. 76 perpetuae ο-luntatis, eximiique honoris testi in Onium Graecis tribuit, ut qui deinceps pervetustam eam Sedem adipiscerentur alteram a Romana se se tenere gloriari
Begiones illas, quae Illyrici nomine innotuit
75 Iii Concilio Romano Vid. Baronius ad an. 4078 P.476 ed. cit. 26 Vid. Maimbourg in misio tro durachisine des Grecs p. 342.
135쪽
Patriarchicas Boinanae Sed is Principatus amplectebatur, anteaquam Vis Leonis Isauri et violenti invasissent. Ea postmodum habuere Bulgari, quorum B ex Bogoris caelesti lavacro expiatus an . 865 divinae Legis praeconibus sacrorumque Administris a Ludovico Germanico impetratis, subditas sibi gentes in Romanae Ecclesiae fidem et clientelam suscipiendas curavit. Quin et missis Romam ad Nicolaum Pontificem consulendum filio, aliisque proceribus, gravissima Nicola responsa, duoque virtutis lumina retulit Paulum opuloniensem, et Formosum Portuensem Pontificia auctoritatis vicarios, et propagatores. Quae tam fausta ac felix Ecclesiae possessio cum Graecis invidiae esset Photi prae Caeteris in eam livescenti, illico resbyteri, non pacis sed discordiae agitatores missi, qui improbis erga
Romanam Ecclesiam criminibus in omnium animos influerent, et patriarchalem totius Bulgariae ditionem ad Constantinopolitanae edi jura transvertere conarentur quae et quot fraudes a Photio excogitatae, instructae, et tum Illyricis tum Apostolicis Legatis objectae fuerint, id ex tam prorupto humani divinique juris eversore tam perit dolorum artifice, doctoreque sacile intelliges. In eas insidias misere delapsus Bulgarorum Rex, cum expetitum ab Hadriano ΙΙ. Archiepiscopum Dondum impetraS-set, per Legatos ad Ignatium atriarcham Constantinopolitanum an . 869. praecipiti celeritate Antistitem urgebat, quem Agathonem alii haud satis ex-ΤΟΜ. III.
136쪽
ploratu heophil actum putant voti coinpos obtinuit. S. XXXI.
Neque Hadrianus II ab Ignatio Constantinopolitano, neque Ioannes VIII a Photio impetrare potuerunt, ut Graeci Sacricola Bulgarorum sine relinquerent. In illis autem con ersionibus, quibus sub Leone, Ut vocant. Sapiente, civilem et Ecclesiasticam Graecorum dominationem Bulgari abjicerunt, et in Pontificalem relati sunt a vero alienum videtur, eorum Archiepiscopum subinde autocγhalum suique juris, ac mancipii evasisse, quod quidem obtinuit Damianus Bulgarorum Archiepiscopus a Constantinopolitana Sede, cum Graeci maxima sunderent largitate quidquid gentis illius animos posset demereri. Turbata autem pace sub icephoro hoc an. 967. ea enim tam mobilibus Graecorum animis seniper instabilis in parentis Ecclesiae sinum Una cum Sacrorum Antistite effugiunt, donec inde a Basilio abstracti, et concussi iterum, a Graecis premUntur. S. XXXII.
Servia Bulgarorum imperio hucusque obtemperaverat ByZantinum deinde pertulit, detrectavitque anno Oέο connitentu Boisilabio, qui partum
137쪽
illius gentis in potestatem, ditionemque suam perduxit. Servios Romanae Ecclesiae, qua nil faecundius, nil omni aetate uberius, prolem auxisse ex literis Gregorii VII ad Michaelem, qui principatum inter eos obtinebat, inferre licet Instauratum autem an II 87. Bulgarorum regnum Innocentius III. Apostolica Fide firmandum curavit, Regem ad Ecclesiae gremium revocare non destitit, suscepitque una
cum Basilio Bulgariae Antistite inde impertitis gregi pastoribus, ac ducibus, Bulgaricae, Servianaeque Ecclesiae tranquillitati, et custodiae prospexit 77 .
77 Conser Iosephum Simonium Assemanum in Kalendariis Ecclesiae universae T. III. IV. V. l. it.
138쪽
Supremos eligionis Antistites habuit Apostolica
Sedes a Leonis III obitu Stephanum V. Paschalem, Eugenium L, Valentinum, Gregorium V., Sergium II. Leonem IV. Benedictum IIL, Nico laum, cognomine Magnum, adrianum L, Joannem VII L, Marinum, qui et apud alios Martinus, Hadrianum III. Stephanum V. Formosum , Bonifacium L, Stephanum VI. Romanum , Theodorum IL, Joannem IX. Decem a Leonis III obitu dies vix excesserant cum an . I 6. mense Iunio Ponti sex cclesiae successit Stephanus IV. aliis . Diaconus, genere O- manus, loco ordine, nomine, Virtuteque ornatissimus; qui ut primum id muneris est auspicatus, iteriti Gallias arripuit rei Christianae causa ad Ludovicum tum Augustum, cui regiaeque conjugi Ir-
mingardae diadema Remis imposuit 78ὶ quo qui-
78 Quid eo itinere actum sit enarrant Thegantis Chorep. Trevirensis in libro de gestis Lud Pi ; et auctor non vitae Lud. ii, uterque apud D Chesne . II. Uist. Francor. Script Lutetiae Pa-
139쪽
dem consilio ab eximia illa regii animi pietate, et
singulares Pontificia dignitati honores, et non mediocres Ecclesiae utilitates auxit 79). Hunc sanctimoniae opinione et laude in dies efflorentem, atque immaturo exitu a D. 17. praereptum θοὶ, excipiebat postridie Paschalis hujusce nominis primus et ipse Romana stirpe ortus, literis excultus, singulari virtute praeditus, monastico vitae instituto jamdiuris. 4656. CL Flodoardus in hist. Rennensis Ecclesiae Lib. II. c. XIX. pag. 45. T. XVII. Bibl. Patrum Lugd. 4677.
79 Stephani nomen praesert apud Gratianum decretum quo civili potestati in electionem R. Pontificis multum desertur. At ambigit de authentici late Baronius ad an. 36 pag. 585. et seq. T. XIII. it. edit . quandoquidem Ludovicus Pius in celeberrima Constitutione Ego Ludooicus libertatem pontificalis electionis luculentor sseruerit, dum novus Pontifex Legatos aliud se haberet. Videatur Florus Diaconus Lugdunensis, agister adpellatus ineuntis saec. IX scriptor, qui in libro de electioni h Episcoporum sic habet: Absque interrogatione principis solo dispositionis judicio , et fidelium Dufragio legitime Ponti ices consecrari, qui etiam Omnium regionum et ipitatum quae illi subjectae sunt,juxta antiquum morem, eadem libertate ordinant, atque constituunt Sacerdotes. Q. . pag. 258. Tom. 2. Ρ sancti
Agobardi Parisiis 4666. extat etiam T. XV. Biblioth PP. Lugd. p. 86. Lugd. 4677. et T. XIII. Bibl. P. Galland pag. 592. Venellis 1779.
Vid. su p. n. nota 46ὶ. 80 Anastasius Bibliothecarius T. I de vitis Romanor Pontificum pag. 44 edit. Romae 4748. tribuit Stephano annos VII menses 7 pontificatus, sed evidenter ex librariorum errores cum in codicibus Freheri Reg. Mag. et Thuano habeatur sedit menses 7. Id constat ex orderico lib. 2. Eccl. Hist pag. 454. Hist. Normannor. Script . per Duchesiae Lutet Paris 4649. aliisque quos pro sua sententia citat Pagius in Breviario historico-chron olog critic. P. R. T. II. Pag. 25. niuerpiae 4717. Nos eidem Pagio assentimur.
140쪽
devictus 3 ij. Qui non modo amicitiam, et societatem cum Ludovico io, sed et jura 8 et Romanae
8 l . Paschalis natione Romanus ex patre Bonos sedit annos Septem, menses quinque dies sexdecim i Anast T. I. p. 547. d. cit. Cod. Reg. Mag. et Thuan. an. VII. m. III. d. XVII. Martinus Polonus an.VII. d. XVII. cujus sententia consonat cum catalogis Ι. III. VII. quos videsis in Apparatu Ann Baron cum crit Pagii Lucae 740. pag. 4 l. 545 5l9. et cum cat. S. Pauli p. Marangonium in chron. BR Pontificum p. 55. edit Romae 4754. Nos cum iisdem Calalogis Paschalem sedisse arbitramur an VII. d. XVII. 82 Confictum vel corruptum existimant nonnulli diploma a Ludovico Pio an 84 P. Aquisgrani editum, quo Paschali I. ceterisque Bomanis Pontificibus imperium confirmavit et donationes ac privilegia a Parente avoque suo iisdem concessa amplificavit. Hoc diploma legitur apud Baronium T. XIII. Annal. p. 94. edit cit adan. 17. et apud Balvetium T. I. Capitularium Regum Francorum pag. 594 Parisiis 4677 prout retulerunt vo par. 5. c. l. Gratianus par et dist. 65. α 50. et Volaterranus lib. 5. Praeter sere omnes haereticos, inter quos eminent Molinaeus et alchius, apocryphum putarunt hoc diploma Antonius agi in crit ad Bar ad an eumd. T. XIII sup cit . ead pag. Franciscus Pagius in vita Paschali I. Tom. ΙΙ. Brev. hist chr. crit pag. 27. edit Antuet piae et a P. Auctor tabulae chorographicae . . Scriptor re r. laticar pag. XXXI. Mediolani 727. Balugius in notis ad Capitularia Reg. Francor T. II. pag. 404. aris 4672. Vel conficium Ludovici diploma aut saltem corruptum judicat Muratorius praesertim in Ann. e Blanc in diss inscripta iissertatio ι historiqi e si r quelque non rnyes de Char-lemagne de Lotiis e Debonna ire de Lothain et de leur successerans framee dans Rome insterdam 4692 pag. 50. ext ad calcem operis ejus l. auci. . Traitsi historique des Monn es de France. . Inter eos qui illud certuiti ponunt sunt Grotius lib. I. III S. XIII.
pag. 20. p. de jure belli et Pacis edit. Trajecti ad Rhenuni 275. Petrus de arca lib. III cap. XIII S. XII de concordia Sacerdotii et imperii pag. 282. Paris. 704. Fleur T. X. pag. 369. operis uii-
stoire Ecclesiastique . a Bruxelles Pl4. Iustus Fontaninius lib. I. c. IV. VII pag. 56. de Antiqi ita tibias Hortae Coloniae Etruscorum