장음표시 사용
231쪽
nam Graecae, cum constet Nilum Rhodiensem Oecumenicam octavam Synodum appellasse in synoptica narratione conciliorum, qua invita functo Ignatio Photius ipse Constantinopoli celebravit Latinae, cum Marcus phesinus contra Julianum Cardinalem in Synodo lorentina validissimis argumentis demonstrarit, receptam non suisse Syn Odum Octavam, immo antiquatam a Joanne VIII. R. . dum illo Pholium Constantinopolitanae odi restituit, unde Ephesinus ipse testahatur in C P. Ecclesia anathema dictum iis omnibus, quae adversus Ss Patriarchas Pholium , et Ignatium scripta, vel dicta suerant, quibus non se opposuit Julianus, ut egitur in Sess. I. Concilii lorentini apud Labboum Conei l. T. XVIII col. 90. Mittimus quae prodessensione Photii Fontanius ipse deprompsit, satis enim sunt ad haec postrema confutanda , recolere sedis P invasionen in ea quo pertinaciam , prirnum extitisse auctorem teterrimi schisma iis quo adhuc detinetur Ecclesia Graeca, primumque fuisse qui dubia sparserit de processione Spiritus Sancti a Patre, et Filio. s. Maimbo urgus in opere inscripto Histoire u Schisme de Grecs, Paris 4672. Exiguus piscoporum numerus non officit oecumenicitati, et auctoritati conciliorum, si omnes vocentur, omnibus pateat aditus, et plurimi Synodo adsint, quae in re nostra non desiderantur. Deinde Onciliorum auctoritas ex convocatione , praesidentia , ordine in rebus Pertractandis, et ex auctoritate sedis Apostolicae desumitur. Tandem nos Fontanium alloquentes Anastasii verbis utimur si Non te scandalizet subscribentium paucitas, quia dum Pholius diu tyrannidem exercuisset et pene omnes a piis decessoribus suis sacratos deposuisse et in loca eorum autores suos tantummodo provexisset, quorum nullus in hac synodo est receptus, si soli ex prior una Patriarcharum consecratione Superstites sunt inventi. Verum quotquot sub Nicola et
Hadriano summis Pontificibus Episcopi fuerunt, hujus Synodi censui consenserunt, licet haec paucitas gregi illi pro sui justitia comparetur, cui Dominus dicit: Nolite timere pusillus grex Olci Anastasius in scholiis ad acta Conc. ΙΙΙ. apud Labheum . . col. 662. Ad Legatorum libellum quod spectat, neminem latet, Episcopo CP. Patriarchatus legitime a Methodio, et Ignatio ordinatos, vel suisse a suis sedibus expulsos in schismate Phoiiano, et in eorum locum schismaticos viros suffectos, vel turpiter Photiano adhaesisse schismati atqui in citato libello haereses universae damnabantur, damnabatur Pho-itus , et quae a Romanis Pontificibus Romae contra Pholium statuta
232쪽
Concilium Lateranens I. Oecumenicum IX. et illius au Sae.
Serpens as prodiens plurimas in gentes
fuerant, rata, et valida habebantur Admittendi igitur erant in concilio Episcopi, quorum cum Ecclesia catholica communi non conflaret Admittendi ne erant tamquam judices, rei Videat haec Fontanius, qui denegare numquam poterit inauditos condemnatos fuisse. Ridiculum insuper est Graecorum schismaticorum consensum inquirere, ut concilium octavum vim habeat, et uctoritatem. Duuum Sane concilium, juxta Fonlauium auctoritate posse rei, si ab damnatorum consensione penderet auctoritas. Inter schismaticos non infimum tenet locum Nilus Rhodiensis de quo Fontanius, qui revera pro Cla V Oecu
menica Synodo habet Photianam, ut videre est T. II. Bibliothecae Iuris in ionici Veteris ab Gulielmo Voellio et Henrico Justellio editae, Lutetiae Parisiorum 4664 pag. 4l 58. Nos vero ex Graecis ipsis
nostram synodum esse Oecumenicam demonstramus unus sit Nicetas invita S.Ignati qui ait 4 Actiones omnes et definitos in ea syn. VIII. ὶ canones , perinde ac in aliis septem oecumenicis synodis, ita in hac quoque ut sanctos et a Spiritu Sancto dictatos valde probo admittoque u Ap. Labb. . . col. 55 legatur col. 664. Summae tandem lemeritalis est latinam insimulare Ecclesiam quasi VIII hanc Synodum haud occum enicam agnoverit in concilio Florentino quod Cardinalis Iulianus Marci Ephesin argumentis non satisfecit quae enim Iuliano opponebatur ab Ephesino licet ab utiano ipso non fuerint consulata, tamen invictissimis argumentis Andreas Rhodiensis in clione VIL impugnavit. Ap. Labb. Ioc cit. col. 450. Tandem nihil in synodo Florentina definitum invenimus quoad propositam contro Vci Siam. 254 Concilium Lateranens I. Oecuine nicum ΙX. habitum est auctoritate Callisli ΙΙ. n. l25 ut in observat apud Labbeunt Conc.
T. XII col. 4550 quamvis, ut ibidem apparet, inius laronium secutus ad an. 4422 illud reserat occasio hujus concilii sui II en rici IV. Imp. schisma, investiturarum scilicet causa in hoc concilio sta-
233쪽
consuetudo qua Principes sacri honoris insignia
deserrent, singularem morum innocentiam, et SeVe
ritatem, quibus Clerici superioribus saeculis inclaruerant, primo quidem depra VaVit, ac in posterum delere visa est. Inde enim Clericorum studia in palatina, magisquam in Claristiana palaestra eniti, pe
titiones sacri muneris, quaestuosissimaeque mercaturae exerceri Caeperunt, et cum onus Angelicis hu-
tuti sunt duo et viginti cationes, qui a Labbeo loc cit a col. 4555. ad 4552 sequenti ordine reseruntur, quos per summa capita cl. auctor noster retulit. In Can. I. prohibentur simoniacae Ordinationes, vel promotiones in Caia. IL qui, ut ait idem Labb. oc cit in Vetust cod. IIS. Monasterii nianensis, ex quo Balutius ipsos collegit, ordine est VL statuitur, neminem in Praepositum, Archipresbyterum, et Decanum, nisi Presbyterum posse ordinari, ita in Archidia coitum, nisi Diaconum in Caia. III interdicuntur Presbyteris, Diaconibus, vel Subdia
conibus concubinarum, et uxorum conlubernia, et aliarum mulierum,
exceptis iis a Nicaena Synodo contemplatis cohabitatio in Caia. IV. qui in citato S. ni an est VIII , praecipitur, ne laici quicumque disponant de ecclesiasticis rebui in Can. V. qui in S. nian Ie gitur IX. consanguineoriam conjunctiones Velantur; in Can. VI, qui V. est in dicio S. Burdini, haeretici ordinationes irritae decernuntur in VII in S autem IV. Archidiaconis, Archipresbyteris, Praepositis , ac Decanis sine judicio, vel consensu piscopi jubetur, ne alicui curam tribuant animarum , vel Ecclesiae praebendas in Can. VIII apud MS XVII. Beneventana civitas ut polem. Ecclesiae osseSsio, ne a nemine invadatur praecipitur in Can. IX secundum S.I1. sancitur, De cxcommunicati ab suis Episcopis, ab aliis Episcopis, Abbatibus, et Clericis in communionem recipiantur in an . . qui est III in MS. cavetur, ne canonice electum in piscopum quis consecret Ca- non XI. in IIS X. agit de protectione iis concessa qui Hierosolymam, vel Hispaniam proficiscuntur ad Christianam gentem defendendam in Can. XII. qui in S. deest, removetur consuetudo invadendi bona Porticanorum sine haeredibus morientium, in Cau. XIII qui pariter
234쪽
meris revereiadum ambitiosis audacibus meretriciis saepe etiam artibus mercedi praemioque fuit, tunc duobus illis, licet diversis, ingentibus lamen vitiis
avaritia Clericorum, Et luxuria Christianorum so .cietas quammaxime laboravit . Neque enim signum regni occupare caelestis, aut illius timent imperii gestare coronam, in quibus Varitia regnat, ambi
tio imperat, dominatur superbia, sed et iniquitas,
in S. deest, agitur contra frangentes reguam in Can. XIV. qui est XI in MS definitur, ne laici oblationes Ecclesiis factae auferant, item ne Ecclesiae in castellentur in XV secundum S. XIII. cudentes
scienter monetam salsam, et studiose expendentes, a fidelium consortio separari jubetur in XVI. apud S. XIV. Romipetae, et peregrini
sacra visitantes ne molestentur, decernitur in XVII. qui una cum sequenti respondet XVI. dicti S., quamvis diversis conceptus verbis, interdicitur Abbatibus, ei Monachis publicas paenitentias dare, unctiones sacere, aliaque ossicia in Can XVIII sancitur Presbyteros in Parochiis ab Episcopis esse constituendos, et decimas a laicis absque Episcoporum consensu accipiendas non esse in Can. XIX. qui cum subsequentibus non inveniuntur in dicto S. conceditur monasteriis servitium sacere piscopis a Gregorii VII tempore solitum, prohibetur vero Abbales vel Monachos possessiones habere triennales Ecclesiarum in Can. XX. prospicilia securitati otiorum, ac pei Sonarum
Ecclesia es in Can. XXI. Volantur matrimonia Presbyteris, Diaconis, ac Subdiaconii in Can. XXII. damnantur alienationes in Ravennatensi Exarcha tu, et alibi non legitime actae praeterea confirmata fuit in eodem concilio restitutio investiturarum ab Henrico Imperatore acta, et Pontifex Callistus Imperatori concessit, ut electi Episcopi, et Ab-hales regni Teutonici, regalia ab imperatore recipiant, exceptis, quae ad Romanam Ecclesiam pertinere noscuntur loci ci l. T. XII. Concit. apud Labheum col. 4558.4 4559. In hoc concilio pariter, ut col. 4540. loc cit agitata sui controversia inter Ecclesiam Pisanam ct Januensem de iure consecrandi Episcopos Corsicanos, ideoque ab ipso Pontifice Callisio paulo post desinitivum editum sui diploma.
235쪽
luxuria etiam principatus in quibus et pessima sorte appareat intra parietes abominatio, si juxta ge-chielis prophetiam parietem fodiamus Ezech. 8. 3. ut in domo Dei videamus horrendum. Hanc habes apud Bernardum De Comens ad Cleric. c. 20. gravissimam temporum querelam eXpressamque illorum imaginem : utramque etiam apud Scriptores alios, eosdemque viros, qui perpetua in Ecclesia Dei doctrinae, et Sanctimoniae Xempla continUarent. Corruptis Clericis superba, atque ignominios Regum, qui corruperant, dominatio serenda fuit, hique se se insolenter efferre, decumas aerario addi-Cere, bonorum possessionum oppugnare, postolicae edi jura perfringere, atque ubi petulantissimae resileretur audaciae, emplorum excidia orta, perpetrataque bella, mala facinora, et accedente malorum cumules, invalescentia interdum ab Ecclesiae aerumnis errorum monstra Christianum populum miserrime conflictabantur. Nec ullum latet quid sortiter egerit, quae in Victo prorsUS perpeSSUS suerit animo tot malis occurrens Gregorius VII. quae Victor III. Urbanus I l. Paschalis II., egregie praestiterint, adeo ut vigil, quae Pontifices angebat cura unquam consedisse Videretur. Qua cuni non minus exerceretur Callistus, illius Dominis secundus, ea omnia, quae per plures peculiares Sy nodos in eam rem decreta fuerant auctoritate, majestateque Oecumenici Concilii sancienda, et roboranda esse anno ira 3 edixit. ccedebat ad illius
236쪽
celebritatem, quod inter Henricum Aug. Ecclesiae juribus eousque infensissimunt, et Romanam sedem in ormatiensi Conventu laedus superiori anno conceptum esset quod solemniter summaque Christiani orbis laetitia firmaretur.
Convenere Patres Episcopi, ut volunt, trecenti in Lateranas aede eod. anno II 23. et quia Vetus de sacri honoris insinuenibus contentio omnium
animos tenebat, audita est Legati Henrici V. Imperatoris, et pacta ormatiae antea inita, in quibus utriusque potestatis vires, ae sine describebantur, Romanae edis in sacri honoris collatione auctoritas, et dignitas observabantur, totius Synodi judicio comprobata sunt, atque ita pacales qui turbulentissimi fuerant, inter Imperium, et Ecclesiam dies aliquando tandem constituti. Atque Ut graVescentibus in dies malis obsisteretur, eaque facilius opprimi possunt, Canones duo supra viginti praecidendae morum corruptelae prodierunt. Ab hisce nempe inhibitum quominus laici res ad Ecclesiam pertinuntes pro libito Verterent, sacrarum oblationum potirentur, Sacricolas molestiis implicarent, Beneventanam urbem armis aggrederentur inhibitae si ricis omnibus contubernales Deininae, Vel nefario concubitu, ut matrimonio habitae irritae
237쪽
ordinationes pretio, vel apud pseudo-Εpiscopos comparatae , necnon et abalienationes in Ravennatensi Exarchatu factae cautum praeterea ne quis Sacerdotii exsors, Ecclesiae muneribit fungatur, ne Sacris communibus amotus ab alio Episcopo restitua. tur, ne piscopus Onsa cretur, qui injuria electus fuerit, ne conjunctiones fiant consanguineorum, et
adulterini cudantur nummi, a quibus magna pauperum vexatio, incredibilis perturbatio reipublicae Iis autem qui Christiani nominis vindices Hierosolymitanum , aut Hispaniens iter susciperent, placabilem Deum, propitium Petri Apostoli numen, si delium omnium praesidium adfuturum. Hae Tata, firmaque habuit Callistus, qui antequam Concilium dimissum pronunciaret, Conradum, Onstantiensem olim Antistitem, perspecta vitae sanctimonia, ac miraculorum celebritate, Caelitum albo inseruit a 55).
Concilium alterum Lateranense, ecumenicum X. et illius cauSae.
Tres innocentio II causae suere cur Concilium Oecumenicum X. Lateranense II. anno II 33 juberet. Teterrimum enim lacerabat Ecclesiam schisma e-tri Leonis, qui Iudaeorum soboles, generis ignomi-
238쪽
niam totius vita sordibus auxit, nihil unquan in facinore, et libidine nefas ducens, quique Innocentio Pontifici se se objiciens, nomine Anactet II sibi indito, litteris, nunciis, insidiis, Principum sere
omniunt animos tentaVerat, et bonorum terror, et
clades, urbis potitus Innocentium ejecerat. Quis ille, inclamabat Bernardus 126 ad isc. Aquitan. nisi homo peccati, qui super electum a Catholicis Catholicum, et canonice locum sanctum invasit. . . Invasit inquam, armis, igne pecunia, etC., , aliisque pluribus Pseudo-Ρontificem persequitur cum vires omnes in justi defensionem contulisset. Sed si alia perniciosissima incesserat pestis, haeresis videlicet etri de rui ab Arnaldo Brixiensi suscepta, earumque procreatrix, quas Calviniani, et Anabaptistae posterior aevo effuderunt Belapsi denique, prostratique Clericorum mores, paenitentialis, ac monasticae disciplinae austeritas ad vete res normas, primaeVaque instituta revocari debebant, unde et magna indicendi Concilii necessitas,
a quo tot Vulnera Sananda essent. S. I.
Celeberrimus 256 frequentissimusque mille
256 Concilium Lateranense II. Oecumenicum X ab Innocutilio II. ut apud Labboum om. XII. Concit col. 498. Comae indictum fuit, et n. 1159. Romae in alera nensi Ecclesia ab eodem
239쪽
Patrum Conventus fuit in aede Lateranensi die .cta Va, seu, juxta Pagium, Secunda Aprilis anni 1 39. Praefuit Innocentius, et grandis praeivit oratio, qua Petrum Leonem flagitiorum omnium, vitiorumque principem, perturbatricem Ecclesiae sectionem, raptores sacrorum munerum, horumque Omnium conatus et actus, Xprobrat, et damnat Consensere
quotquot intererant Patres , neque mitiori judicio
Pontifice habitum. Inter caeteros haei elicos damnatus in eo fuit Ar naidus de Brixia, qui sectatus est erroros Petri De ruis haeretice sentientis circa baptismum datum parvulis circa Ecclesiarum fabricas, circa crucis imaginem, circa Oblationem corporis, et sanguinis Domini nostri, circa sacrificia, eleemosynas, et reliqua bona pro defunctis. In hoc pariter concilio rescissa sunt acta Petri Leonis , liorumque Schismaticorum, vindicatus pariter Clericorum honor, ac erga ipsos reverentia , prohibita quoque militum orneamenta , ii quibus caedes hominum, animarumque semper imminet periculum. Conditi fuere in hoc Concilio XXX. Cunones qui leguntur apud Labheum Oc cit acol. 4499. ad 506 in horum I. statutum est, ut simoniace ordinatus ab ossicio omnino cadai; ita ΙΙ. pariter velitum est, ne quid ob avaritiam sumatur, vel detur pro beneficiis, sacrisque rebus in III cavetur De excommunicatus a suo piscopo, ab allor in communione recipiatur in IV actum est contra eos qui corporalibus superflui latibus, nimiaeque vestium culturae student in V. excommunicati sunt diripientes morientium Clericorum bona in V ossicio, et beneficio privati sunt uxorati, vel concubinarii Subdiaconi, et superiores lerici in VII. De uxuratorum, vel concubinariorum Saceidotum missa audiatur in VIII. ut sanctimoniales non nubant in IX. interdictum
est Monachis, a Canonicis Regularibus temporalis lucri causa, ut discant temporales leges, ac medicinam in X. prohibitum est laicis decimas, ac Ecclesias retinere, in Archidiaconum, vel Decanum, nisi Diaconum, Vel Presbyterum ordinari, conductitiis Presbyteris Ecclesias committere, statutumque est, unamquamque Ecclesiam, cui facultas suppetit, proprium habere Sacerdotem in XI. consultum est securi -
240쪽
Brussianorum, Arnaldique errores habiti sunt, queis puerorum baptisma, Christiani Sacerdotii dignita
tem, Dominici Sacramenti veritatem, aliasque religiones labefactare conabantur. Hisce damnatorii Cariones duo oppositi octo praeterea supra viginti superioris Concilii aecum enici decreta firmarunt, et vetuerunt quominus morientium Clericorum bona
diripere , concubini Sacerdotis issas audire, pa-
tai Presbyterorum, Clericorum, peregrinorum, aliorumque in XII. tempora statuta sunt in quibus regu est custodienda, paenaque sancita contra violat Orest in XIII. contra usurarios actum est in 1V. iussum est De nailites in nundinis, vel seriis decertent in XV anathematis vinculo subjicitur qui suadente diabolo, Clericum percusserit, item et excommunicatur, qui manus miserit in eos qui ad Ecclesiam, vel caemelerium confugerint, ita XVI. jussum est, ne quis praesumat haereditario jure Ecclesiasticas ,raebendas, vel praeposituras sibi vindicare in XVII. consanguineorum coniugia velita sunt in XVIII. contra incendiarios actum in XIX. paena statuitur Episcopo, qui excommunicatum incendiarium relaxaverit in XX concessum est principibus facultatem faciendi justitiam Episcopis consultis in XXI. Presbyterorum filios a sacri altaris ministerio removendos decretum est, nisi in coenobiis , vel canonicis religiose suorint conversati in XXII de salsa paenitentio peraclum est in ΙΙΙ. tamquam haeretici ab Ecclesia expelluntur, qui sacramenta damnant in XXIV. statuitur, ne ullum vendilionis praecium exigatur pro chrismate, leo sancto, et Sepultura in XXV sancitur, ne de manu laicorum ullum beneficium
Ecclesiasticum accipi possit in XX Ι. prohibitum est sanctimonialibus omnibus in privatis domiciliis inhabilare in XXVII similiter sanctimonialibus prohibe lurciti eodem choro cum Canonicis, vel Onachis psallere in XXVIII. provisum est Episcoporum electionibus in Ecclesiis vacantibus in XXIX. nalbem dicitur contra ballistariorum , et sagittariorum adversus Christianos, ct Catholicos artem exercentes in XXX. irritae decernuntur ordinationes a Petro Leone, aliisque schismaticis, et haereticis factae.