장음표시 사용
251쪽
Concilium defendens, rem quoque nostram optime
tuetur ut rimam et unicam . . . Sancitam, firmam et ratam esse oluerunt, e licantes eam ac eluti
vertius e lanante ProPter eos, qui illam, ejusque dogma rauis inter Pretationibus ad suam detorquenti ietatem. Neque ullo Ecclesiae, adeoque Synodi
tertia decreto additiones aeque omnes repudiantur, sed quae inimicam dumtaxat Ecclesiae novitatem, et falsitatem subolere videntur 263j. Ubi vero ena -
265 Triplex censeri solet additio. Priina additio erroris, nam
haeretica adstruit pravitas. Secunda, quae temeritate in Vehitur, curn sermo alienus a cominiani Ecclesiae loqtienti modo adni utitur tertia
demum Catholic ne pietatis quae fidei doctrinunt uberius explicet. Vox ex Filio neque contraria, teque obsona, Fidei symbolo potius convenit; solam vero adjectionem fidei oppositam Ephesini P. si eorum meu-tem plane assequamur vetuisse dicendi sunt, qui actione illius Concilii prima exponendam jubent Nicaetiorum P. fidem, ut suscipiantur il enim junt quae cum ea conveniunt, quae Vero di Screpant, rejiciantur. Unde cum loquuntur de altera Fide contrariam Catholicae veritati et repugnantem intelligunt. Neque aliter sensit Clialcedonensis Synodus contra Dioscorum, qui Ephesi nos Patres allegans verba illa , quibus Christus contra Eulychem dicitur ea duabus et in duabus naturis, tamquam Nicaenae Fidei violationem respuebat. Ιnstat Batramnus Mon Corbet ensis L. II. coni Graecorum OPPOSita et objicit Graecis verba Nicaeni Symboli . Credimus in SP Sanctum , neosque neget ut processionem a Patre, quae in eo Symbolo desideratur et a Graecis recipitur, si sibimetipsis constare velint, expungant, atque egregie in eodem praeterea argumento versatur Hugo Etherianus deinde agens de Haeresibus, quas Graeci in Latinos torquent Lib. III. potuisse affirmat, Constantinopolitanam Synodum Nicaena adjicere, In Spiritum Dominum et oioimicantem , . potuisse utique Chalcedonensem Synoduni Constantinopolitanae addere u Consubstantialem Patri secun-
252쪽
tus recens in Ecclesia error, aut vetus et patrius ab haeretico viro depellitur, non usu detrita Fidei sormula, sed amplior alia, quae novitiam vel insitam homini pravitatem damnet, est sedulo exhibenda. Quamobrem Novatiani, Nicaena Synodo ita decernente, non ea fidei confessione recipiendi erant,
quae nihil, praeter Symbolum Apostolorum haberet,
sed alia potius ad Novatianorum errores arguendos
composita. Illudque niaxime licere putandum est, aliquid ad formulam Fidei adjicere, cum auctoritas irrecusabilis adsit, ecumenici nempe Concilii, vel Romani Pontificis, compluribus praeterea Ecclesiis in eam rem conspirantibus quod additioni hujusc0 vocis in Hispania, Gallia, et Germania jamdiu receptae suffragatur. Neque laude caret prudens, qua usi sunt Romani Pontifices aeconomia, in additione
ejusmodi, quippe qui Latinis undique eam concla
dum Dioinitatem consubstantialem nobis secundum humanitatem ;atque nihil idcirco criminis in Romanam Ecclesiam im in illi debere si ad haereticorum fraudes praecavendas hanc additionem, quae Veterem idem expIlicet, non destruat, sequi voluerit, cum ad eam pertineat fratres confirmare. Denique aut salendum est, omnia jam primitus ita Fidei consessioni inserta suisse, ut nihil posterioribus Conciliis de id asserere licuerit, aut Ecclesiam initio constituere Otuisse, et nonnulla addere, nonnulla auferre, et hac deinceps potestate destitutam fuisse. At si primum tunc Concilia minime de Fide decrevissent, quae tamen urgentes haereticos propellendo maximo Christianae veritali usui fuerunt. Si alterum non eadem semper erit vis Ecclesiasticae auctoritatis, quae omnem altitudinem sese adversus eam extollentem, validioribus, ubi opus suerit armis, prosternere debet. Vid. sup cit diss. 18 Nal ab Alex. T. VI. H. E. edit cit.
253쪽
mantibus benigne annuerint,aVersantes autem Graecos nullo decreto obstrinxerit hisce vero tam scite sapienterque habitis letestanda Graeculorum invidia contumeliis, ac probris, Objectaque perpetuo violatae de calumnia respondet.
S. V. De Beati Praesentia Christi in Eucharistia.
Pascha sius Radbertus Corbejensis onasterii alumnus, innocentiae, doctrinaeque X istimatione praeditu. 264) Catholicae Ecclesiae si dem, edito a D. 83 I. De Corpore et Sanguine Domini libro expressit 265 ut Saxones, qui recens ad Apostolicam Ecclesiam adducti in Corbejensi Monasterio educabantur, Undem sensum facilius perciperent. Uram autem totam eruditionemque in id intendit, ut verum Christi Corpus et Sanguinem, nullumque aliud quam quod fuerat e Virgine Maria natum, edoceret, nihil praeterea e panis et vini substantia, prolata consecratione, superesse 266 . Haec qui non omnino probet,
264 Hujus vita integritalem nemo non aletur, quae spectabili animi demissione sirinabatur. Cum enim eximiis laudibus floreret, atque praeclaris discipulis, tamen a Sacerdotio suscipiendo se se excusavit se se Monachorum Omnium Peri Sein appellans. 265 Pag. 55s opp. dii. Lutetiae Parisiorum 4648 De quo egit ollam in Commentariis in Evangelium Matthaei, etc. 266 . Nullus en ipsius verba C. I. illius oporis r oeatur de hoc Corpore Christi et Sanguine, quod in Mysterio era sit caro et erus sit Sanguis dum sic ille oluit qui creaoit. Omnia enim
254쪽
impio deteriorem pronunciatia 67 , et tam luculenter firmiterque suadet, ut illius vim atque impetum Lu-
therani et Calvinistae fraudolenter declinare, quam aperte subire maluerint. Verum quia Varia et insueta loquendi ratio ipsius rei novitatem saepe videtur inferre, et nullus tam explicate, iis temporibus, tam diserte vehementerque ea dixerat, quae incuriosa vetustatis aetas a S. atrum testimoniis iisdemque apertissimis minime requirebat hinc factum est, ut inter Catholicos, quorum nemo, Christum
in Eucharistiae Sacramento praesentem non reVe
rebatur, quidam novitatem aut insolentiam suspicati sint, qui dam praeterea nec indocti nec ince-
quaecumque oluit Dominus fecit in caelo et in terra. Et quia ooluit, licet in figura panis et in haec sic esse, omnino nihil alitiae quam caro Christi et sanguis post consecrationem credenda sunt. Unde ipsa Veritas ad discipulos: Haec, inquit , caro mea est pro mundi vita. Et ni mirabilius loquar, non alii lane quam quae α-ta est de Maria, et passa in cruce et resurrexit de Sepulcro, haec inquam, Os est, et ideo Christi caro est, quae pro mundi ita adhuc hodie Ufertur. Et cum digne Percipitur, ita utique in nobis aeterna reparatur. . Col. 555. edit sup cit Si Deus eritas est, quidquid Christus promisit in hoc ysterio, utique erum est: et ideo per est Christi caro, et sanguis quam qui manducat digne habet ollam aeternam in se manentem etc. Ol. 1557 ejusd. cap. I. 267 . Sic utique, inquit, et in eo quod semel potuit, et dein- cm Carnem et Sanguinem in hac commemoratione iussit esse, it quod Iubetur. Quae si quis non credit, impio deterior est quia illo quod non didicit et probare non potest iste quod in multis cognos/it confra naturam feri, etiam in carne Christi non credidit. Cup. XII col. 589. Ianc rursus sanctorum P. fidem ac Apostolorum fuisse demonstrat in p. ad Frudegardum cxl col. 625-4656.
255쪽
lebres alienum a SS. Patrum, Augustini praesertimet Hieronymi, locutionibus Paschasium data opera
redarguerint, abbanus, Maurus scilicet et Batra-mnus, aliique ortasse, qUOrum numerum Novatores ipsi inique augent.
Illud sane pro certo haberi debet, Paschasii impugnatores ab illius quidem verbis, minime vero a sensu abfuisse Corpus Christi naturale et Eucharisticum idem omnino esse, et idem dici voluit Paschasius, ne ulla haereticis quidem calumniandi, novitiis autem atque imbecillibus Christianis errandi occasio subreperet; immo se se magis, magisque
aperiens rudegardo praecipit 268 , ne de triplici Christi corpore inepte sentiat. Arridebat aliis o contra distinctio illa ieronymi, et Augustini, qua alter dupliciter, alter tripliciter Corpus Christi intellexereia 69), prout longe alius est modus, alia species naturalis a Sacramentali statu, ut habet Hieronymus, in se ad Ephes. 27οὶ cui minime repugnat Augustinus, dum cclesiam tertium Christi Corporis modum appellavit et 7 i)
268 Vid ut SuP. 269 CL Algerus in libro de Sacramento Corporis et Sanguinis Dominici lib. I. α XVII pag. 269. . XXI. Biblioth. Patrum Lugd. 677. 270 Vid ut SuP. 27l Ap. cit. Igerum ut sup . Quam suam duplicitatem
256쪽
Joa iiiii Scoli sententia de Eucharistia damnatur.
Neque cum Ecclesiae doctrina, neque inter seipsos, si rem inspicias, pugnantes deprehenduntur Paschasius, Rabanus, Batramnus, aliique de eo dogmate hac aetate Scriptores, quorum existimationem ab audacissimis Calvinistarum ministrorum Calumniis scripta ipsa gloriosissime vindicant. At non eadem integritas non eadem plane fides Ioanni co-to rigenae, cujus Liber de Corpore et Sanguine Domini, rogante Carolo Calvo confectus non Verum Corpus et Sanguinem, memoriam illius tantummodo in altaris sacramento esse colendam edocet. Ua in re Berengario, aliisque haereticis praelusisse dubitet nemo cum extent Berengarii ipsius laudes co-t 'ejusque doctrinae extent querimoniae in eos, qui eundem damnarent. Id data opera praestitere Hinomarus, obertus, aliique praestitit coacta an
inquit Algerus lib. . ut sup pag. et cap. it. Φse Christit ostendit cun ipse in humana formetiraesens ei stim in Sacramento Asci uti exhibuit. Nanc u licitatem non substantia sed forma , Sancti notaoerunt, quoties de cor ore Christi Osum, usu i sum dixerunt ut Osum secundum substantiam , non Psinu Sit secundum formam eamdem igitur utrobique absolute et simpliciter carnem Paschasius urgebat adversnrii autem distincte explicabant, eandem scilicet quoad naturam diversam in specie qua diversa loquendi ratio nulli mode alienum sensum indiicit, ut Haereticis placet, in Eucharistiae side.
257쪽
no logo Synodus Vercellensis 27 vj. Quin et Berengarius ipse in Romana Synod an io 59. a 3)haeresim repudians 274 , librum Johannis Scoti,
quem summis ornarat laudibus, interpretem S. Ρatrum optimum praedicaverat, flammis immittere, Ρatrum auctoritate Veritatis ipsius imperio jussus
Diaconus Ecclesiae Sancti Mauriti Andegavensis, cognoscen Veram et Apostolicam fidem anathematig omnem haeresinaci praecipue de qua hactenus infamatus sum : quae astruere conatur, panem et Vinum quae in altari ponuntur post consecrationem, Olummodo Sacramen, tum, et non Verum corpus, et Sanguinem Domini nostri Jesu Christi esse nec posse sensualiter, nisi in solo sacramento , imanibus Sacerdotum tractari, vel rangi, vel fidelium dentibus atteri Consentio autem Sanctae Romanae Ecclesiae, et Apostolicae Sedi, et ore et corde profiteor de Sacramento Dominicae Mensae eam fidem me tenere, quam dominus, et venerabilis Papa Nicolaus, et haec Sancta Synodus nucioritate Evangelica, et Apostolica tenendam tradidit, mihique firmavit: scilicet patiem, et Vinum, quae in altari ponuntur, post consecrationem non Solum Sacramentum, sed etiam verum Corpus, et Sanguinem Domini nostri Iesu Christi esse et sensualiter, non solum ac PD mento, sed in veritate, manibus Sacerdotum tractari, et frangi, et fidelium dentibus atterici jurans per sanctam, et homousion Trinitatem, et per haec sacrosancia Christi Evangelia Eos vero, qui contra hanc fidem venerint, cum dogmatibus, et sectatoribus suis, aeterno a nathemate dignos esse pronuntio. Quod si ego ipse aliquando aliquid contra haec sentire ac raodicare praesumpsero subjaceam canonum SeVeritati. Lecto, et perlecto sponte subscripsit , Apud Labbeum ut Sup. col. 6.
258쪽
Perpetua de Eucharistiae Sacramento Ecclesiae Fides.
Magnum prosecto et impudens menclaciunt Consarunt Calviniani, ut ajunt, Ministri, qui inexploratam apud veterem Ecclesiam veri Christi Corporis,
et Sanguinis fidem, saeculo dumtaxat non exeunte susceptam, in universitatem omnem dimanasse sabulantur. Quid autem non historiae monumentis
tantum, sed rationi ipsi magis contrarium effingi aut excogitari poterat Nihil ne fuit negotii e Patrum fide discedere, et quam longissime discedere, ut totus orbis, qui novem saeculorum spatio, Christi Corpus in Caelo dumtaxat vereretur, ad idem in panis ac Vini specie recolendum traduci posset. Ita ne humanae rationi impervia, humanis sensibus adversa, absque praeclaris praeconiis, absque litterarum, et prodigialiuni operum commendatione obtrudi possint alto praesertim acricolarum, virorum Principum silentio eorumque omnium qui Virtute ac sanctimonia praestant quos sane plurimos saeculo decimo floruisse nullus insciabitur Nonne hoc habet rerum gravissimarum novitas, ut mentes omnium percellat, incendat animos, disceptationes a Concertationes proVocet, scripta utrinque innumera X- citet quae omnia in Lutheranis revera et Calvinianis novitatibus, minime vero Paschasii temporibus
259쪽
Porro quae supersunt illius aetatis monumenta ea omnia non aliam Ecclesia de hoc dogmatu fidem testantur, quam quae postea Viguit, et nunc etiam viget. Id loquebantur auctores non pauci vel in mira de hoc divinae bonitatis pignore laudes effusi, et contra incestos Sacricolas profanosque obtrectatores invecti id consentiebant cum Romana, tum Graeca, tum Anglica, aliaeque occidentales Ecclesiae, adeo ut sacri earum Codices, a Sacramentales libelli nullum dubitationi locum omnino relinquant id demum ineluctabiliter confirmat Ecclesia, quae realis Praesentiae hostes, errantes a fide, perduelles ac perditos, iis, de quibus sermo est, temporibus declaravit. Hinc historiam leviter attingenti occurrunt ac lucent Concilia, Aurelianens su75 scilicet anno decimo et septimo supra millesimum, in haereticos quosdam hujusce dogmatis impugnatores,BO- manum sub Leone IX. 276), et quae multa satis superque in Berengarium convocata fuere. Haereticum hunc hominem ea potissimum de causa urgebant Doctores Catholici Adel marinus, Hugo Lingonen sis, Durandus, an istancus), quod a veteri fide,
a continenti traditione, a communi populorum Omnium sententia tam turpiter, ut nemo magis antea defecisset a77).
260쪽
Gratia in Divinam et Praedestinationem in controversiam adducebat Gothescalcias et 8 , qui in Augustini lectione flagranti studio diu versatus, magistram omnium de Divina Praedestinatione doctrinam evolvere caepit Deus , ut Cothes calchimentem explicant, quos Voluit ad gloriam, quos voluit ad interitum ex omni aeternitate praedesti- Davit nulla hisce salutis spes, nulla illis interitus trepidatio. Neque Deus omnibus salutem voluit, et essus sanguine comparavit , sed iis tantummodo qui salvarentur. Hominis denique arbitrium a pri-
erubuit Nello Stesso Concilio di Laterano secelebr. n. 4059. sub Nicola II. oenne synessamente amniesso come offrina attolicat domina dolia r senet reale nou Dicaristia. Certo Berengar is Diacono 'Augens, Oeo Scritia Di vera contro i Pro agatori ditate credenta soStcnco ne suo libro, cho a Chies non Deo maio dato ci Sacramento, che una memoria, tin Simbolo de Sacrifcio dimesi Cristo. et sua professione di sede, che in a Viae tem Dei a stata uella ella cristianit ι, it condannata come n
eresia, di cui tu Oretato a mare 'abiura η T. I. p. cit pag. 455. Qua in turpis S. Patrum , Conciliorum , doceti iis denique Ecclesiae omnis ignoratio, vel depressio ab eo, qui et rerum nolitiam, et sinceri talem jactat' Prae caeteris ad rem consulatur Antonius Arnaldus in opere cui titulus 'a per eluite de amo de 'Eglis Catholique Iouchant Eucharisti defendue contre es lires du Sietir Claude Ministre de Charenton A Paris 420 4. 278 Germania oriundus, idine Benedictinus, peracui et in tui et simul iis; enio, floruit saeculo IX. Vid. Dictionarium historicum Moreri in articulo Godescatque pag. 45. . IV. Paris 4225.