장음표시 사용
141쪽
Epigramma scriptum est in Telleuem, tibisinem
et poetam, carmina iudiem ob liberam et venullam dieacitatem laudantur. R v H N.
τηγον νότον πρωτον γνοντα γελοιο κλεῖ - :
c. LYTVIL Legitur dio e carmen in Iensianis P. 336.
c. LXXVIL De Tollene videndus Zenobius in
τα. Add. his Diogenianum I, 44. Libanium ep.s48. A Tellene diuersus videtur Ruhnhenio Τειλις, αυλητης κακιητος. plutareh. Apophthegm. p. I 39. quem pro eodem habebat Fabrie. Biblioth. Graeca T. I. p. III. - εχω. Ea nos habere ducuntur loca, in quibus versamur. Sic et κατεχειν, alia, in usu sunt. Latinis : habere. Ouid. Heroid. XI. v. Ia. l
nnaque nos habeat, quamlibet arta, duoS. v. a. Quod γελοιομελειν dicitur Tellen, ex iis intellu
142쪽
. LXXVIII. pa A TTHIA , diligens et sedula anus, ubi se ad
octogesmum annum labore et lani is a pauperi
tate vindicarat, tunc moriebatur. .
VIII. Eme hoc carmen apud δε ium p. 344. in Anthol. Ceph. Reissili, p. x6q. qui pro duobus habuerunt carminibus, ita, ut tria priora disticha unum ι duo .reliqua alterum conficerent. Tov. in Epist. de Syraeuia. sis, ad Theocrit. P. T. II. v. l. Pror ω', Lenasus, 34. - ανωσατο, idem. - - v. c. civ vo ἀενη, mire. v. 3. -υε Oν,-- v. q. ηισεν, mrsh. - αγχιs δρον, tinf - N. Pro et uas τι, Reish. νυκτα. Nostram Iectionem reuocauit To . e HSSa quippe vel ad eolumi,
intelligitur, quae e Zenobio adducta senti fleNenippus σπουδογελοιος dictus est a Grabona Lib. XVI.
somnum et abigebat. -- υ. a. πενιρο αβυνομενθὴ i
godem modo Philippus epigram. LXXX. T. II
143쪽
6. κεινον δελιχον, st. ατρακτον. - Ad y MN συν Xαρισιν, cum . Gratiis Mineruae, i. e. Minem uae ope, cum gratia et venustate susum torquebat. - v. T. 8. rL ω Πλατθὸς, Ιαεροεσσα ρικνουπερι γουνατος χειρι στρογγυλλουσα ριγινην, tenuem, at αρκιον ἱστω aptam iugo textorio κροκην. Si Construo: at 1n his omnibus mihi ipsi nondum plane satisfacio. -- v. 9. Aχερουσιον 'υγασεν DA vidit Acherontem, i. e. morinus .st.
144쪽
G o R G v s, senex, baculo fustus, ut vitis plasmno, cum secum cogitasset, nihil interesse,s pauculas horas amplius viveret, vitae peristaesus, se vita, frmato his cogitationibus an
δυ ιωφει ριη Γοργε ' τί τοι χαριέστερον, εἰ
145쪽
LXXX. His tumulus Dauismum poetam tegit, qui, etiam Lydus, Spartanis tamen gratissimus
τυμβος εχηι, Σπαρτας μεγάλοιν χανιν, AF
αα Θοε απο θινας οιντο s εἰς AR1ν. - . . LXXXI. Varietas lectionis.
hoc loco hor versus adscripsit Antipatro I esselonirans, salso... commentarius. v. s. 6. ειπας ου κομπω, non ostentabat s. iactabat hanc orationem: i. e. tacite haec secum Cogitans πλεονων μετοικε σιην, iae Orcum. Hinc lux assum
ditur Crinagorae XXX. v. s. 6. T. II. P. 148.
. ες πλεονων, ἔδεις θυμον ελαφροτνρ . C. LXXX. In Alcinanem. De eius patria iam veteribus lis erat. Animater Theseson. in carmine
146쪽
νεαοιδὸν εν υμοπολοισι μέλισσαν
C. I 'VI. Ediderunt hoc dulcissimum earmen Eros. in Anthol. III. p. 4ns. mot . de Nouem Poetr. Pag. q. Rur manuus in Antholog. Latina, T. II. p. ais. Hariagrin Anthoi, Graeca, P. 216. - - Durismys 1 epius ab editoribus neglectuε.
in eundem, quod omnino conserendum cum no
certe ciuis Spartanus suit. CL Plutaria. Opp. m ralia p. 599. Vixit circa Olymp. XXX. et dis-guendus est ab Alcmane Messenio, ut quoque Suti das iacit. Egregia poemata eum secisis vel ex b. l. patet, coli. cum Pausan. IlI. p. 96. - αχθος απορ- ρι φοις, corpus humanum deposuit. Platonicis est
C. LXXXI. v. I. μελ σσαν Ηρινναν. Ds Eri ἀ- na vid. Reis ius de Poetis Antholog. Harissus, Fa-hricius, Bovgine, alii. Erat Leςbia, et floruit circa Olymp. XLIV. secundum Saxium. Caeterum es Antipatri Sidonii XLVII. in eam epigri Anal. Τ. II. p. I9. - Quod autem μελ ττα dicta . est, hoc more poetarum noster secit, quibus poetae apibus comparantur. Agathias, XLIII. T. III.
147쪽
Τας μεν υπερ μυθων κα ευτροχαλοιο μελισσης t δε εικονας δηκοις δηρον οφειλομενος' sophanes Eccles a Z. v. 96S. dixit: μελιττα Mου- σνς. Horat. IV. 2, 28 sqq. . - ego apis malinae. More modoque . , Grata eamentis th*ma per laborem ' Plurimum OperosuS - Carmina 'go. Alias vox μελιτ . blanditiis inseruit. Arisaenet. ep. II. a I. Τοιγαρουν, ω αελισσα εμy αρπαύεις τα παντων ροματα. CL Arsoph. l. e. - v. 3. Quae tanquam pulchra et eximia ante tempus moriuntur et pereunt, ea ab Orco s. Phatone, Proserpina, cet. rapi et inuideri dicuntur. Uid. Burmann. ad Anthol. Lati T. II. p. 22 r. 222. ubi plura huiusmodi exempla attulit. His unum addo e Meleagri
Εst autem in Heliodoram, suauissimam puellam, morte poetae ereptani. - Εμφρων ά πως, salidi. ea poetria Erinna. - Βασκανος ενσ Aita. Respexit poeta ad carmeni Erinnae, III. T. I. y. 58. Βαυκιδα την νυμφην εν τω Θαλαμω τελευτ -
148쪽
ες Θρηνων γοερον φθεγμα μεθηρμοσαο. Videndus ad h. c. Brvnchius. Βασκανος putem estis, qui inuidet, et impedit, quo minus res vices suas expleat, sue permaneat. Sic lapis βασκανος est, qui impedit, quo 'inus Amoris efiigies, a Praxitele elaborata, spiret et uiuat. Aemilian. II. Anal. Τ. II. p. 27s. Contrario sensu Horat. de Pindaro L. IU. Carm. II. v. 2I sqq. dixit. Febili sponsae iuvenem - raptum
Inuidet Orco. Quod reliquum' ost, addam versonem carminIs nostri ex . interpretatione elegantissimia Hugonis Grotii: Erinnam vigilem Musarum ea ere flores Quae vates inter laeta virebat vis, - . Ad jua fert Pluton.eonnubis. Vera puella Dixerat: o Platon, inuidua es nimium...
149쪽
In Timo*tum, mercatorem, quem latrones Cr tenses praedae gratia ' in mare Creticum per praeceps dederunt, quorum latrocinium et imo manitatem accusat. OPSOPATU .
commentarius. c. LXXI IL De Cretensum sallacia, auaritia, perfidia eic, quae in Prouerbium abierunt, vid. Interpreti. ad Callimathi Hymn. in Iouem ab ini- :tio. Cons. Gaetulici c. Ull. v. s. 6. Anal. Τ. II. p. I 67. Inde Κρητa, es στοι α ρευδεες occasi is onem lusus praebuerunt Mollonidae c. XXL Τ. II. p. 137. -- ν. s. cf. carm. LXXIV. v. s. p. 6. Erat quippe cenotaphium.
150쪽
A L c I Μ κ N E s hie ruficus erat, qui noxias herbas assidue in agro suo runeabate huius mortui, in eodem agro sepulti, tumulum, sentes et rubi obtexerunt, quorum, ait, se am
fea, dum siveret, hosem fuisse infensis um.
c. LYXXIII. Extat in Anthol. Rr sta. L. III. P. zys. is Lemma in Vat. Cnd. εις Aλκιμενην μιαχητην. et V. Viae mo: ην ποτ' ἐγω δήios Ἀντι αενου. et in Planude rei v ποτ' ἐγὼ δη os Ἀλκιμέωνεs. Hoc maxime absurdum δnam si homo ille bellum contra aliquem gessit, is nomi, Dandus erat, cui arma intulit. Hoc saltem habet boni Vat. lectio, δήms 'Au.-ατρου. Sed ridicula utraque. Ita puniae. vid. Arsum.