Vtriusque Leonidae Carmina, cum argumentis, varietate lectionis, scholiis, et commentario edidit et indice ornauit Albertus Christianus Meineke ..

발행: 1791년

분량: 239페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

. Varietas testionis.

v. r. 6. Audiamus ad hos versus Brunehium. A Ultimum distichon , ait, valde corruptum est tam in vatican. membranis, quam in Plantideae Codicibus, qui nihil hie inuant. Ex illis hoc tantum notauit Salmasius in ultimo versu: εσσομ αλεξομενos. Coniecturis itidulgere licet. Sie scribo: Κυ stus1ros τοτ αλιτρου εσωκει ὁ μov' αλισκειν, σιτ μ'ν. τι πλεον δ' εσσετ' αλευ μενω. Clara haec et perspicua: Si mortalis sternielos,m Mum ea-pere posset, ulciscerer: at capere non possum; fugiendum ergo. Seae etiamsi Doro, qui iuuabit f ipse, multo velocior, me semper attinget. Nos quidem ultra nihil mouemus. Eadem certe sententia inest Arabiae verbis, c. III. T. II. P. S a. φευγειv δη ros Ερωτα νεvos novos ' ου γαρ aλυξω mos υπo πτηνου πυκνα διωκ- vos.

Commentariun v. s. 6. vid. Var. lect. - caeterum Hugonis Grotii versionem priorum quatuor versuum hic apponam: Per Venerem res duisis, Amor, quem laedere nolim, Sed qui me feriit perfidus arcus erat. Sum cinis ent totus. tamen ecte sagitta smgittam . Subsequitur: pharetrae nee datur vlla quieg.

112쪽

. CLITONI s animuλ cui paruus agellus satis erat,ve octoginta annos in eo uiueret, laudatur.

C. LIII. Legitur in Antho L p. 333. cf. obseruatia Μisceli. T. IX. P. I. p. II 3. - v. a. Alii pro ακιδο

Commentari u s.c. LIII. v. a. ακιδες, gloss. μαχωρα , αρποφtela. Meleager XVII. ποθων ακHες. ν. 3. 4. τιδε πλεον quid prodes P Solemnis formula. Idem Meleageri cons. carm. Lib. I. Caeterum potentia Amoris saepe eo declaratur, quod Deos summos quoque vulnerare soleat. Αδε raro των LII. LIII.

LIV.

113쪽

raticam autem vitam vivere ne optet.

Varietas Iectionis. ε

Commentariu S.C. LIV. v. a. mrειρε Ma , supple αυστε. -υ. 3. αλλα, tamen, at, gleschinous contentus erat etc. C. LV. U. I. μ' φθειρευ, i. e. ne infellaem te reddas. - περιαλανιον βιον ελκων, vaga et procul a patria degenda vita veteribus miserrima videba

114쪽

CARMINA. . 87

Varietas Iectionis. .

Commentarius Hinc meειν περιαλ. βιον, bener Nost Sein Leben

ἀ μελεος εα τον ραεν έλκω χρονον. Latinis est r trahere vitam. Ovid. Trist. V, 7, 6s. Sola domi luctu senium tractura relιnquo S. Phaedrus IV, 4, 37. vitam asperam in siluis traho. v. a. Est explicatio του r περιαλανιος βιος. v. 3. Etiamsi te vacua toneat domus et exilis. Describitur autem hic et sqq. conditio pauperis. v. s. 6. ευαλφιτος φυστη. φυστη est mazae genus. Vid. Schol. ad Arisoph. Vesp. v. 6IO. mora. 'Φυστη ' μαβ ατριατος. Athenaeus, L. λIL p. II4- παρ' Adtηνωοις μεν φυστην πινν μη αγαν τεθριμμε

115쪽

φ LEONIDAE TARENΥINI

Ru cus rogat Mercurium, ut sbi et gregi A pDtius sit, et hortis et pascuis augendis. Quis . facto, se quoque Deo particulam lactis et oleris daturum promittit.

Varietas Iectionis.

. LVL Extat in Iensianis, p. 349. Heriv. obseruare.

Commentarius.

suo more secit Leonidas. Exornanda enim erat res tenuis. ' ε rnusquam inueni; 'iactitium sorateIeonidae, quod ad ο ρον pertinet: enimasica. C. LVI. v. I. a. collem poeta ornat variis epithetis: ευμιαραθω foeno insgnem; scribitur autem ευμαραθον et ευμαραθρον. - et ευ cανδ. est genus oleris agrestis. λελογχως, ubi degis, Mercurii Sic Nisias c. U. T. I. p. 249. , IEGοσιφυλλον ορος Κυλληνιον πιτυ λελογχως

v. 3. 4. λαχαν λογα respondet τω et ευσκοι δεκα πρη-

116쪽

PRIAPVs, navigationis Deus, prouoeat nautas ad nauigandum, cum ver adsit, cuius breuem quia '

dem, sed iucundam descriptionem poeta ex ore Priapi proponit.

Commentarius. et αρονομη τω: ο ιβοωR Olera et lac sacrificare mos erat Mercurio.

c. LVIL. Suavissimis carminibus Itoc adnum randum est, quod et frequentes imitati sunt poe

tae Anthologiae, cs. Antip. Sic XXXVII. Arsentarii XXIV. Satyrii Thyisii U. VI. Archiae XUL Agathiae LVII. Theaeteti Schol. II. Pauli Silene LVII. Satyrii V. ut elegantissimum, h. l. apposui Ηh πψλοδομευσι χ δονες, η' αν οιδμα -

His Meleagri Idyllium in Uer, c. CX. Aua. emone. XXXVII. Horat. I. q. IV. T. - I. λα-- λαγευσα χελιδων, Theocrit. V. 48.

117쪽

LEONIDAE TARENT INT

νην.

Commentarius.

Poeta in Anthol. latin. Burmanni, p. 433 . T. II. Garrula vers eo tignis mihi tri rat hirundo. ubi Bumannus in notis, versifico, quod corruitum videtur, mutat in: nidisseans. ' Thyilli dististichon I. alius poeta epigrammatarius sic imitatus est rivota tigilla sinu iam garrula late raesidon. Liam retosit nidos, nota tigilla sinit. 'Caeterum hirundinam esse veris praenuntiam, nOta res est.

118쪽

LVIII.

Erat limpidus fons, ad quem pasores forte plares Nympharum flatuas his ipsis dedisauerant. Acciderat, ut, cum his fonticulus non lange avia obesset, Arsoclis s. pasor, seu viator, siti aliquando eompulsus, aquam ex illo riuulo, non sine voluptate,i hausesset. Gratum igitur animum suum ut Ansearet, eum reverentia quadam aeredit ad haee, a Nymphis benignis custa laco, et, iis salutatis, poculum ibi ponit in 'usum silentis missiunque viatoris. Πετρης εκ ψυχρον καταπάλμενον ὐδωρ χωροι- Varietas tectionis.

C. LVIII. Legitur apud Din. p. 3so. Herint. Obss. p. 273 Anth. Cub. P. 17 i. c. 793. v. I. λισσης Heriv. et Reish. δισσην

Commentarius. ε

v. 7. Priapus inter litorales Deos est: hinc Lμεν τας, ενορμτας, Dμενων δρώμων, λιαενορμιτης, et sic porto, dictus. Aras quoque in litore et inportubus habebat, et sacra fiebant ipsi a nautis, priusquam nauigabant. C. LVIII. Non ineleganti stylo, sententiarumque pulchritudine, breui, non inuitis Musis, Grais tuss

119쪽

Varietas Ie ctionis.

Commentarius.

tiis, Nymphis ipsis, hoc carmen a poeta elabor tum est. Pulchre describuntur duo sontes, qui a petris, Digida aqua, emicant et desiliunt: Hic Nymphis sacer lucus et statuae: Hic lauantur nudae: Hic sitim arcere poteris limpidissima aqua.

N. 2. IVυμφεων ποιμενικα Θανα, imagines et statuae Nympharum manibus pastorum dolatae et exsculptae. - v. 3. q. κοσμιιοι α ρια pulchra semora,

120쪽

DIOGENEs ille, qui Canis audit, alloquitur hoc carmine Charontemo rogans, ut 'sum cum opibus omnibus, quarum nihil in vita reliquisset,

λυπηρε ληκονε, τουτ 'Aχεροντος ος πλωεις πομμιιδὶ κυανεν, Vari et a s Iectionis.

Comm putarius. IC. LIX. Nostrum imitatus est Archias XXXIV. Anal. T. II. p. IOI. - v. I. 2. Deicribitur Charon. Comparetur mil. locus Aen. VI. 298 sqq. λυαr ρε διηκονε. Virg. l. l. V. 313. Nauita sed tristis nune hos nunc accipieisios πορθμις κυανεη , est Virgilii: ferruginea evmba. Et se pruginea subnectat corpora cymba. Omnia, quae in Orco sunt, dicuntur poetis nigra, atra, susca, ferruginea. Sic, ut ex Anthol. pau-Ca proferam: Mοιρα κυανεη, Aeschyl. T. I. p. I 48. κυανεος Φερσεφονας Θαλαμος, Sapph. N. d. . I. P. ss. κηρες αελωνα . Mimnermus II. T. I. p. 6O. κελανος Xαρων. Diodorus zonas, T. II. P. 8 I. c. VII., in cuius duobus prioribus versibus, eadem, ac in his nostri sententia: ,

SEARCH

MENU NAVIGATION