장음표시 사용
61쪽
Spirabant veteres Romanorum tra diae sortem ne bellieosum Iiberae reipublicae animum, ita tamen ut neque molliores teneriore inque asseclus hae ingenii gravitato excluderentur. Hactenus in Langia sentcntiam abeo es. Vindie. p. lis . Sequitur reeentiam tragoediae aetas, quae Pollionis, Varii, Ovidii, Pomponii, Materni nomini hus inclaruit. Fragmenta quidem ex hac netato supersunt paucissima: sed iam Horatii, Virgilii et Quintiliani testimoniis, quam ipso istiun aevi ingenio clarum est, quomodo hae recentiores tragoediae ab antiquis distulerint. Nimirum praestabant illis dictione eleganti, elimata atque ab omni parto perpurgata, Red inferiores iisdem , prant vorborum vi et pondero ae sententiarum gravi in te, quae lit,erae reipublicae propriasuerat Aeutiquam igitur sentio cum anadento De Caus. Nogi.
Tr. p. 52 sqq. et Planesis Prol g. p. 45 , qui tum primitu
tolerabiliorem factam esse putant Romanam tragoediam, quique tragicos Latinos, cum antea ne intellererint quidem Graecae tragoediae indolem ac naturum, nunc demum, Virgilii praeeit,ue opteoearmine adiutos, liborius vertere inc pisse Graeeorum tragoediaq ac vere togatus sabulas condidisse iudieaiit. Quod iudicium qui et veterum iragicorum reliquias cognitas habent, neque rationem, qua Horatius, Virgilius, reliqui, Graecos expresserint, ignorant, tan ii iam ineptum respuent Et reiicient. Sed Groecorum plegantiae illos Λugustet aevi portas propiores fuisse, quam toren, n mo rit, quin dubitet. Attamen, ut supra iam vidimus, populus Romanus non statim recipiebat han exactiores limatioresque tragoedias diuque, cum magna uoratii indignations, eas posthabellat veteribus Attii Pacuviique: cuius rei causa eum in ipsa nutiqua poeseos indolo atque nativa Simplicique gravitate iinsita erat tum in eo, quod egregia noscii et Aesopb actione veteres tabulae populo commendatae. essent Qui vero opinantur, recentiores
tragoedias omnino non actus PKAs, Sed tantum coram amicorum
coetibus recitatas, ii errare milii videntur Grysarius in doctissima Commentatione de Rom. TLeatro Aligem. Sebulaeit. IB52.
75 ve, Vind. p. IT. Dunlop, IIist. os Bom. Litf. III. p. 454. 6) Manso, Nacti tr. Eu Suiser, IV. p. 434 sq. 77ὶ Hor. Ep. II. I. M.' Laden, de Caus. Negi. Trag. p. 40 sqq. 78 μα- , Proleta. p. 45. Jacobs, Nachir. tu Sulter, IV. p. 336 sq. Lange, Vind. p. 24.
62쪽
Λbib. II. 3 p. Ili, sq. eerte Pollionis et Pupii tragoedias publiee
editas fuisse concedit, quae ideo placere potuerint populo, quo liolae nil Λllii Pacuviique exemplum compositae fuerint, maxime. ille ab emendata Horatii et Virgilii poesi recesserint . QVad- modii in 'ego vero in eo facio eum Grystirio, quod publice notas censet Pollionis ot Pupii sabulas γ' : ita tameti causam, ex qua Putat licuiΑse Pollioni sabulas suas scenne committere, Vario Pro et O idio minus, non possum pro vera habere. Sine dubio elii m inius aeque ae reliqui magni illius aetatis poetae a volore Λ iiii et Pacuvii dictione maximo sese removerat atque exaetiori politiorique scribendi generi operam navabat; quoil apparet ex Norat.
Sal. I. 10. ikI., tibi in iis ponitur Pollio, quorum vi proliationi plurimum tribuet uortilius, es. Virg. Eclog. VIII. lo. ; et ex
Suet. de Illustr. Grammat. c. 10.i, quo loco fieripla narratur.rc- proliendisse Salustii, ut nimia priscorum verborum associatione inquinata coli. Guli. X. 26. : oo tantummodo discrepabat ab illis, quoil nimiam in componendis tam orationibus quam carminibus collocans diligentiam, pre ius scriberet neque ad eam orationis lactiliam assurgonet, qua Cicero et Ovidius insignes fuerant Mi. Λpri autem in Dial. de Orator. e. 2l..haee de Λsinio dicentis: , Pacuvium certo et Attium non solum in tragoediis, sed etiam orationibus suis expressit; adeo durun ot Aicci . est etc. ., non magna esse potest auctoritas, cum is plurimi faciens sententiarum eolorem, descriptionum nitorem et cultum, atquc in Cicerone adeo desiderans
orationis Nilendorem et ornatum, contemneret Sanct necesse esset
Λsinii orationem nervosam et ab esseminata posterioris temporis mollitie puram. Longo nliter de eo iudicat in eodem Dialogo c./ 2 ν. Messala, qui Ciceronem quidem coleris omnibus dis riis praeseri, Calvum aulom, et ΛΝinium, et Caesarem ot Coelium et Brutum et prioribus et sequentibus anteponit nec referro nit, quod in lor se specie disserant, cum genere consentiant. Λdstrictiorem enim esse i alvum, numeroxiorem Λsinium, splendidior in Caesaremole. Quod lite vero de orationi luis inii dielum est, idem valebit in tragoedias cius, quibus Aper idem obiecerat quod orationi-hus 3 et sic specie quidem disserre eum concedemus a Vario, Ovidio, reliquis, at genere recte statuemus eum non annumerandum 79 Horat. Od. II. I. 9 sq. et Scitol. C . ad Hor. Ep. I. I. M. CL ei heri. , do Horat. Obtiectatoribus, g. 2. adnot. 6.8M Thorbeche, de Asinii Pollionis Vita ac studiis doctrinae, p. 63 - M.
63쪽
Ps se vel Prilius portis, sed novae I, olius Λulpislene adlatis poetarum sectae cuius Propugnatorem Horatium extitisse supra demonstra vimus. Huodsi igitur Asinii tragoediae in sconam missa sunt, non
ratii rgesch. p. lG. not. 520. do oditis eius tragoediis intolli- .gere, assentiens et herio, qui in Commentatione de uorat. Obtrect . p. msi sq. in noli iii. Vett. Poeti. versus illos: Et mea sunt populo saltata Poemata SarPe. et: Carmina quod pleno saltari nostra theatro Versibus et plaudi scribis, amice, Meis. de publiea carminum Ovidianorum in theatris recitatione cum gostuet necommodato motu coniuncta interprolatur. - , Non nygaverim
quidem, inde ab Λugusti tempore in iridi volupta fissa ab auribus ita ad oculos migrasse, ut pantomimos maluerint spectare sabulias tragicas Rallantes, quam soli trago diarum actioni immorari sa r verum lumen I On evnnuisse litano tragoediam a scena , ox multis indieiis recie eoli; gor mihi visus sum. De Λtigiisti aetate res non est
dubia, neque opus halino plura n Terro M . Iγe Tiberio nihil quidem eerti mihi innotuit; sed coniicio ex Dione LVIII. 24. qui Mamercum Λemilium Scaurum ideo refert a Tiberio capitis damnatum , quod in Atreo inolitiorit aliquem, ut stultitiam tyranniseeret , etiam sub hoe imperatoro tragoedias publice editas osse rq ianqitam alii ut Heber, de necitat. p. lu) de recitationibus 8Iὶ Quod iniuria etiam uricherrus negat, de Hor. Obtrect Reliquis
II. I. p. 30 - 80. Ex hortim disquisitionibus planum est, non ευ- Ium obscenas res a pantomimis repraesentatas osse, sed inprimis tragicas fabulas: neque etiam gestus solos admirationem Bom n rum Creasse, sed carmina ea, quae pantomimice exprimerentur, simul a cantore vel choro decantata esse CL Wolff, de Canticis, p. 22 . Quanta vero pantomimorum fuerit ara et tragica vis cum ex multis patet exemplis, tum inde, quod spectantibus Iacrimas interdum expressisse nareantur.
8M Praeter Horatium conseras, si lubet, Sueti Octav. c. o. et C. 89. ibique Cainub.
64쪽
cogitant. De Caligula narrat vero Suet. e. ld. . Seeiticos luidos et assidue, et uarii generis etfmulmiseriam seeita; de Claudio. idem , c. 21.: . Si, lacula quoque complura et magnifica edi iit, non usitata modo ac solius locis,'sed et commenticia, et ex antia qiιitute repetitu ; a de Nerone, idem , c. ll. Spectaculorum plurima et varia genera edidit. - Inducta est et Afranii t gula, quae Incondium inseribitur; . de Vesilasiano, id. c. 19.:ν Ludis, per quos seeua Marcelliani theatri restituta dedicabatur,
'etera quoqtte acroamatri revocaverat. Apollinari tragoedo quadringenta sestertia dedit . . IIuc accedit, ciuod Seneca Ep. iiD. apertetragoedum ali pi in Atrei paries suo tempore egisse seribit cr. Se
Potitii in Secundum, si quis amicorum eius aliquid in tragoedia tollendum censeret, dixisse narrat: nil POPulum provoco: . quod dictum mullo verisimilivs est ad liublicam tragoediarum editionem, quam ad recit alii nos spectare ut iudicat Veber, I. I. . Imo extremis imporii Itom. leuia poribus non plane cessasse trago dias et comoedias, demonstratum ivit Mulier de genio aevi Tlieodos. II. i. 154 es liI0. Hinc suspicor, multofi etiam eorumitragicorum, qui post Augustum scriberent, non recitasse tantummodo trag- dias suas, sed publico adhue edidisse. Neque tamen omnes id Iccisse, certe non seriores, Materni exemplum docet, qui inauditoriis solum tragoedias recitabat Dialog. de Oratoribus c. b. et Passiin . Quemadmodum vero IIaierno, ut videtur, haec ipsa recitandi consuetudo haudquaquam damno esset tragoedia que ius a rhetoricis exercitationibus maximopere disterrent cr. Dialog. de Orat. : ita Senecne, vel quae nomine Pius seruntur ira-ἡ goediae θ γ, mercio 'stintra laniat irine exercitationes at pie adeo omni tragicer vi et poetiem artis dosiitulae, ut, qui conserre eas
Poluerint clini velerum isagi eorum operibus aliive iisdem eas
occupari vitiiq iudicaverint M , perversissimo iudicio usi sint.
Naui ut nefas esset, seriorum temporum rhetoras nequiparare vel comparare Ciceroni, ita non minus iniquum est, quae
vilia Sonoea in tragoediis suis admisit, ea ad probam castamque Pacuvii et Λllii aetatem transferre Lange, Vind. p. 2 sq. . Tot nutem lanti lite viri inmitim exposuerunt vitia, quibus tra diae
65쪽
Blae turpiter scatent, ut actum Ogere vieris, si Ionius linie rei inlinerere vellem Ex unaquaque senecae tragoedia apparet xluilium eius ait mirationis aucupa Me aiamique ueloeis percellendi ineque ii monas suas ita inducit loquelites, - uti eotiditioni . earumheeommodatum est, Sed uti maximo suum aeuinen et rhetoricamnetem ostentaro potest. Abundat sententiis per so quidem gravibus et puleris, sed pleri nassise non suo loco positis. Etiam inmoleis adbibendis tam negligenter et tiro arbitrio ngit, ut verin. in Elem. Doctr. Meis. p. 537. 45l. ultimam manum eius tragoe. diis defuisse statuat. Clementius tamen de mel o eius artiseio ludiearunt: Groles d, Lat. Grammat. c. V. g. III. Rom. Litteraturgesch. g. 54.
DE POPULI ROMANI TRAGOEDIAS SPECTANDI STUDIO ET AMORE.
Iam abxoluta de tragicis Bomanorum poetis disputatione, reliquum est, ut quomodo a populo excepta ot aditi tu fuerit tragoedia dispiciamus. Uno enim ore Paeue . obiecerunt nomanis, ita rudes eos fuisse, tantoque studio frivolifi salutionum et aliorum id genus hominuiti artibus operam dedisse , ut tragicae Musae sev xitate omnino non potuerint delectari, praesertim cum non nata sit apud ilisos, sed ex Peregrinn terra nomam translata. Voro iam notavit Langiva Viud. Tr. Lut. p. 27), ipsam tragicae Poeseos rationem ac conditionem apud Romanos obstare lati opinioni, cum mirum sane foret, si tantum suisset componendarum tragoediarum inter Romanos studium, nec tamen populus iisdem savisset. Nemo 8M Comparandi inni praecipuer Jacobs, Nachis. Ru Sulger, IV. p.
339 408. Baden, l. l. p. 49-80. - A. M. Schleget, Vortes. II. p. 25 -28. Inter antiquiores rectissime iam de eo iudicaverant: Anton. Balearis, do orat. VII. 5. D. Ger- yonius, Institui. Poet. II. I 2. q. II. I l. 14. g. 3. alii. Neque tamen defuerunt, qui sum
66쪽
quidem credet, in pari honore, quo a Graecis, a Romanis habitam fuisse tragoediam aut aequo. Multa fuisse universi populi Romani ingenia ad intelligendum et roeto aestimandum artis aliis quod opus, atque illorum: sed magnopere tamen reipublicae temporibus nam de his solis quaeritur) acceptam suisse Romanis tragoediam , ex multis rebus intestigitur. Λntequam vero ad hoe demonstrandum accedam quod eo brerius a me set, quo accuratius iam omnes locos huc pertinentes tu uno conspectu posuit coelissimus Laa. se, Vindic. p. 27 423: primum quae in contrariam sententiam protulerunt ' V. DD. breviter Percensebo.
Primum dieam de sententia Πον si λ), qui Romanorum animos heliotes Deton censet ad tragicos sensus percipiendos tum eruentis ipsorum ae perniciosis bellis, tum ludis gladiatoriis, bestiariis, aliis a), tum denique triuinptioriim pompa ne splendore. Quod ad bella nomanorum attinet, triplici modo IQ, ivs Oa fingiteontulisse ad abalionandos a tragoedia populi Romani animos.
Non solum enim eontinuo sanguinis ac caedis aspectu crudeliores et immaniores saeton se, ita ut omnino tangi ac moveri non amplius potuerint tenerioribus, quae tragoedia excitantur, animi asseelibus: sed etiam, c- ipsi belligerantes orbis terrarum quasi fuerint tragoedi, ad has amplas tragoedias animum maluisse adis vertere, quam ad scenicas sabulas; et, cum Potentissimos reges de imperio dopulerint, cum tanquam aeternum satum mortem ab Do exitium illis paraverint, non nequo animo spectare potuisse tragi eorum heroum sati vi sui actorum interitum, sed Manibus linei. datorum rogum a scena d pelli ne remo ori debuisse. At quam
soporo in his ipsis sibi eontradicat Loρk i quisque videt. Nam quomodo ii, quibus nimis pusillae viderentur scenicae actiones, quam ut a maioribus historiae tragoediis deseendere vellent ad hu milem illam vitae imitationem, ita tamen putari possunt laesi iisdem
et in scelerum suorum memoriam re oeati esse, ut Poena magis earum aspectum sugerint atque horruerint 7 Unum tantum verum esse potest, aut sugisse nomanos tragica spectacula, aut contem.
Hsse et sprevisse. Sed omnia haec, per quae M inu putat bella
I Rechiv sila Phil. u. PAd. IMd. p. 53 sqq. 23 Quod multi iam ante Graium statuerant; cI. India p. 60 sqq.
67쪽
Romanorum nocuisse frag:oedias spectandi studio, speciosa tantum modo sunt neque in ipsa huius populi indole posita. Nani primum quis concedere Potest, militia 'extinctos esse omnes mitiores in nomanorum animis sensun 7 Nonne eo ipso tempor , quo continua paene eaquE admodum cruenta bella gerebant cum vicinis
populis, summis virtutibus conspicui inter eos vivebant viri, quos iure hodie adhue admiramur 7 Nonne postea quoque iidem, qui strenui bello erant milites, ut Seipiones, Λemilii, omni humanitatomorumque mansuetudine eminebant 7 - Profecto, holluin ipsum non semper duros hominum animos reddit; neque Atheniensibus aliisve populis pro patria pugnantibus crudeliterque hostes saepetraetantibus tale quid obiectum est cs'. 4.3. Tum quod Nuntia dicit, maiores illas tragoedias ab ipsis Itomanis in suuigendo terrarum orbe editas magis eos cepisse, quam selos in geona casus raeque ineptum esse mihi videtur, ac si quis dicat, picturas spernendas et nullius pretii habenitas esse, quia ros depictae in ipsa rerum natura quales vere sint conspici possint. Imo artis opera puriorem plerumque et certiorem ellectum habent, quam res, Mas ita et veritate non carere, sed Vere aut adesse aut fieri sensibus nostris percipimus; et fictae quoque tragoediae multo τρωγικωτέρου valent ciere sensus, quam ampliores ipsius Vitae tragoediae, quae nunquam alienis sensibus carent. Hoc et ipso Nophius intellexit, eum nomanos putet sugisse tragicam scenam, malefactorum gu rum conseientia deterritos. Sed licet id recte viderit, non immo los eos suisso tragoedias spectantes, in eo tamen Vchementer erravit, quod tanquam scelestos homines animi conscientia eos excruciatos esse putat, quando tragicis actionibus interessent. Non nego quidem, hominem aliquem maleficum non cupere id ipsum iacinus, quod eommisit, in theatro repraesentatum aspicere: quod pulere in Hamleto regis istius improbi exemplo illustravit Slia spearius et sed id minime concedendum est ; Romanos cum orbem terrarum sibi subiicerent atque opulentissima regna , .e merent,seelestos et suisse et sibi visos esse. Pro urbe enim ei itaque gloria omnia sibi licita putat iniit, ne deorum voluntate nemulos suae gloriae prosterni persuasum habebant. Generosus ille Seipio, li-eet Carthaginis desseret ruinam, nihilominus non solum hanc urbem diruerat, sed postea quoque sortissimam Numantiam Oxeidio delevit, cum hoe necessarium utique ad patriae salutem pularet. Itaque quando in scena heroum ct regum sata ropr. imoniarentur, non Poenitere poterat Romanos spectatores iactorum suo-
68쪽
rum, sed admonebantur solummodo, ne rerum humanarum vieissitudinis immemores nimium sorinna sua inerrentur. Porro triumphos Noptius asseri tanquam 'perniciosissima iragoediae spectacula, et quod horum splendor ne magnificentia is gicae Menae simplicitatem obseuraverit, et quod haud raro verae tragoediae iis exhibitae fuerint, eaptivis Milicet regibus triumphaloris currum comitantibus. De posteriore causa iam vidimus: itam
idem in eam valet, quod modo diximus de amplioribus illis tragoediis a Romanis in expugnando Orbe terrarum editis. Splen- , fore vero triumphorum non magis puto apud Romanos exsinetum esse iragoediarum spectandarum studium, quam apud Graecos publicarum pomparum magnificentia: quanquam non eo instias, plebeculae nomanae triumphalem pompam multo maiorem attulisse delectationem quam severam aliquam tragoediam, ac simplicitati tragicae scenae maximopere splendidum ilium triumphorum apparatum nocuisse Cum enim diu simplicissima suissent temporaria Romanorum theatra ε), quippe in guibus tam Parum Provisum es-εet spectatorum commodis, ut per longum tempus ne sedilia quidem apposita essent, sed, quicunque sedere vellet, ea secum anserre aut mercede conducere deberet ε): iam inde a Claudio Pulero 3 I. IV. MMeges, Vorim. IL P. 24. .
- Latterati I. p. 65, qui e Festo a. v. Seribas, collegerunt, Andro-nteo porticum in Palladis templo ab aedilibus concessam esse ad. fabulas agendas. Festus antem l. l. haec habet: vitaque cum Livius. 3 'Andoonicus bello Punico secundo amississet carmen, quod a virgis' nibus est eantatum, quia prosperius Respubl. Rom. geri coepta est,
publico attributa est ei in Aventino aedis Μinervae, in qua licereti scribis histrionibusque eonsistere ae dona ponere in Livii honorem, . - quia ia et acribebat fabulas et agebat a Nihil inest his verbis, nisi licuisse poetis atque histrionibus in templo illo memoriam Liai Mi eelebrare et dona ibi in eius honorem poneret qui moa et alias non in itatua erat. CL Plin. N. H. XXIGU. 10. Plui. Pompei. e. Sueti Tib. e. 26. - Praeterea nullum habemus exemplum, ne De apud Graecos neque apud Romanos, theatri cum ipso templo
M Ita iam antea Circensibus ludis spectaenia quiaque sibi secerat; . - iami I. 35. . De scenἱeia ludis haae tradit Metuatin. de Cim Dei, ILs. t vNasica pontifex mximus caveam .ieatri senatum construero, molientem rumpescuit,a persuasitque, ne Graecam luxuriam virilia
69쪽
aedili sa. 6343 sάmma Meniet apparatus Iuxuria invaluit ιὶ, et pest
Pompeium lilyrimis eo usque progressa est, ut Cicero saepius eum
reprehendat', doleatque quod plebs delectata suerit sexeentis in Clyta mnostra mulis , et tribus millibus craterarum in Equo Te lano ε). Imo Horatius qtieritur Ep. II. l. ln7 sqq. ollam n
hiliores maiorem ex scenico apparatu quam ex ipsis carminibus voluptatem hausisse 'i: quod sane tragicum essectum magnopere imminuexet necesse erat. Sed haee tamen serioris sunt temporis.
Νεque 'dissilendum est id quod praeter Ni himn multi 'alii
6. I D. monuerunt , Romanum populum haud parvo studio deditum suisso Λ tollanis, mimis , funambtilis , ludis denique bestiariis et gladiatoriis. Sed ne hoe quidem ita, uti diei
possit, Romanos nil spectare Voluisse, nisi istiusmodi speeta eula, aut omnes pari modo his omnibus intentos fuisse. Quantum primum ad Atellanas, certum quidem est, eas demum post introductam a Livio tragoediam a nomanis aeceptas et antiquis illis ioeis, quos iiivenes Romani statim post Livium instauraverant, consertas esse sed .inde minime consequitur id, ' Prod. Q
subsellia, quibus ad horam congestia in Iudorum spectaculis Iam olim uti coeperat, deinceps prohiberer apponi.g Factum illud est a. 598. U. C.; Valer. Max. II. 4. , quem Perperam intellexit Meierouo, ub. Sitten ua Lebensarι d. RUnier, I. p. 105. Cf. Vel I. Pal. I. IS. Liv. Epit. libri, XLVIL). Mercede vero conduci mis ea solita suisse subsellia, suspicatur Burm. ad Sueti Ner. c. IL-Λperto autem salsus est Stie , de Rei Seen. Or. p. 43. not. I., Romanos existimans usque ad annum 558 560 promiscuo circuminstantes ludos spectasse. Il non sesum. Livii XAXIU. 54. verbis rvCur dives Pauperem consessorem fastidireta repugnat, sed multia etiam Plauti locis Poenul. Prol. v. 5. IS. 18. 20. Bacch. Prol. I. refutatur. - Nee magis tamen Maentior Grysario inlig. Schul it. 1832. Abth. II. p. 33M, qui iam a Liv. Andron. Caveam exstructam censet ad Graecoram modum. Obstat Au atini locus et alia multa.
70쪽
net Scen. ap. nom. Orig. p. ωιὶ contenderunt, iuvenes Romanos, quod non sensi eut comoediarum et tragoediarum nuper inventiarum artem et elegantiam, ad rudes istas iocationes rediisse. ausa huius rei in eo posita videtur, quod Romani pristinos suos Iudos, quibus tantollere antea delectati suerant, et qui sestivitate sua et iocorum lepore novo sabularum generi Praestabant, non plane abiicere, sed eum cognatisiΛtellanis coniunctos xii tanquam troprios et ab reliquis histrionibus intactos relinere vellent. Atelis inas vero et arte postea Excultas esse et Latinis versibusis compositas haud spernendam literarum Latinarum partem effecissed et , Velleii II. s. do Pomponio flostimonium ia). Obscenis quidem ne rusticis locis pliam tum repletae erant: sed id non magis populum a tragoedia abalienaret necesse erat, quam Graecorum deamalis satyriei ant Sliahspearii obscena dicta spectatores a tragica Severitato avorterunt. Huc a edit, quod lamiantiqua illa
iocularia se. dia inde appellata, Liv. VII. 2. , quam conseriae eum iis Atellanae in fine sabularum tragoediarum inpriniis) tanquam appendicos et dramalum satyricorum inflar ederentur. Quod duobuq loei; extra omnem dubitationem ponitur: Sehol. ad Iuven. Sat. III. 17 5. t . Exodiarius apud veteres in sue ludorum intrabat, quod ridi eulus foret, ut, quidquid lacrimarum atque tristitiae coegissent ex tragicis asseclibus, uuius spectaculi risus dete gerent, . et Cic. ad iliv. IX. 16. a quoniam tu secundum Oenomaum Λccii, non, ut olim solebat, Λtellanam, sed, ut nune fit, mimum introduxisti . . Qui mos maximopere convenit cum Angi rum eonsuetudine, qui etiam tragoediis admodum iocosos epilogos adnectere solent 143. Iniuria negat Sume, l. l. p. 47 sqq. exodia nomen suum traxisse ab eo, quod in sine tantum lia larimn dari II Neque ita tamen coniunctos, ut vult Sehober, p. 33 sq. Conserpotius Stirerum, l. l. p. 47. 12 Fred. II intelmann Archiv f. Phil. u. Piid. I. I. adeo sabulas togatas censet haud diversas suisse ab Atellanis, pluribusque argumentis id studet demonstrare. At si legisset, ut alia taceam, Neu rechii librum, de sab. tog. Rom. , inprimis p. 44 sqq.), non iudicasset -: ita, ain toto eoelo Atellanas et sata togatas inter se disserre intellexisset. Ia) Vide Schoberiin, L L p. 39- 44. . ID Lening, Dramatuta. , I. p. 55.