장음표시 사용
31쪽
telligere potest, illos myibos non, ut ab initio fuerint, ita etiam mansisse peregrinos, sed in ipsius populi ora transiisso L. . Sine
dubio autem Etrusci iam tib antiquo inde tempore, scilicet ex quo mutuis cum Graecis iuneti commerciis artes eorum imitari eooperant, Graecos mythos cognoverant: quod demonstrat etiam sabula illa de Enehieo et Euprammo artiscibus, qui una cum Demarato Corintho in Etruriam immigrasse dicuntur iij. Cum igitur Tarquinius Priscus, dux ut videtur colonine Tuscae, Romam venisset ibique regnum nactus esset, sicuti multa nova, ita etiam non pauca Graeca co transtulit. Cogitemus nempe, Romanos usque huc deorum simulacris carentes lum primum statuis ab Etruscis artificibus consectis templa sua ornare coepisse λ 3, cogitemus illos usque eo Tuseorum ritus recepi e , ut ex horum instituto 33ὶ Iovem, Iunonem et Minervam coniunctos in templa Capitolino colerent. Ita necesse erat, ut, quae Tusci a Graecis aecepissent, ab his ad Romanos paullatim transirent. Quo accedit, iod etiam post eiectos ex urbe Tuscos reges nullo modo Praeis uderentur commercia, quac cum Etruria habebant Romani. Meis Hel ant vasa ab illis labricata ), templaque selitibus Etruseorumantes xis ornare pergebant. Tum oliam expugnatis Tuscis urbibus,
aliis, haud parva artis opertim copia videtur Romam venisse, cum Plinius seribat ), Volsinios propter duo mi Ita statuarum a nouia-IM Cf. e. r. Graecos de Hophaesto mythos in pateris Tufeis ad deum
aliquem Tuscum, qui Sethlans vocatur, translatos, Lanai Sanis, T. II. t. s. no. I. Vide hac de re Mulierum, Etrusher II. p. 268sqq. Eundem conser de nummis Populoniae disserentem, l. l. p. 33I. In vasis Omnia sere nobilium heroum nomina paullulum leguntur immutata, ut Phulni ke, Atresthe, Tute, Puttnke, Plaerae M. De tragicis sabulis in eistis sepulcralibus efficti a cf. quos laudat Mnse,' Vind. p. 12sq. Praeterea conseras Nie hi ivm s Rom. G. I. P. I 50 sqq. , qui probabiliter coniicit, Graeea adeo carmina lectitata esse in
I Mulier, Archilol. I. I77. I. I2 Sicuti postea quoque per Iongum tempus Tuscia tantum operibus partim fictilibus partim ex ligno saeua utebantur, Varro ap. min. IV XU. 45. es. Plin. XXXIV 16.13 CL Serv. ad Virg. Aen. I. 422.14 millo, Etrusver, II. P. 243. 15 Plin. N. H. XXXIV. 16. vSigna quoque Tuscanica per terras disper
32쪽
nis expugnatos esse. Quae etsi Plinio tos s) non in delubris di- Eatae sunt, tamen Romam asportatae ibique in locis publieis positae videntur: ut auratae XII. deorum Coraseii tum imagines, quas ad forum positas fuisse testatur Varro R. n. I. l. - Ex his omnibus eoneludere lieobit, nomanos, iam antequam cum Graecis Italiae inferioris bella gerere incepissent, a vicinis Etruseis bello ac paee didicisse Graecos mythos ae religiones. Et nonne ipsis illis temporibus, eum iamdiu Graecos cognoverant nomani, ex finitima Etruria Baeelii eultum Romam legimus translatum ληὶ quis miretur igitur priuea illa aetate, qua maxima esset Etrusco Tum apud Romanos auctoritas, Graeca multa hine Romam perlata Z Ipsis adeo nominibus, quae Graecis heroibus indiderunt nomani, quodammodo illud confirmatur: quorum ilhininum multa mirum in modum eum Tuseis congotiant Sie Ulixes sactum vidi lite ex Ulux , Herculos ex Elisse. Iterete, Pollux ex Pultulte; et Catamitus, quem Fest. s. v. pro Ganymede dictum refert, omnino originem ducere debet ni, Etrusea aliqua voce, cum tenuis t pro dotiam in aliis vocibus ponatur ah Etruseis Tute, Λis the). Tum quod Quintil. Institui. I. 4. . tradidit, in velusiis urbis olieribus seriptum extaro Alexanter, Cassantra, Culchides et Pulyxena, harum vocum Tuscam originem probat. - Nec non eum Italia inferiore bolla gerentes nomani Graecos mythos videntur addidi-eisso', Pra sortim si repules Graecorum sua ad Romanam ei itatem transferendi studium. - Non saeilo igitur Aiebulimo aliquis assentiatur, qui primo IIis . nom. tomo, sicut Aeneae si liii-lam, ita etiam Diomedis, Elyssis aliorumque . mythos in Italia Pelasgicae putat esse originis p. 169. 207 eiu . , quod proptersa, quae in Etruria tactitata esse non dubium. Deorum tantum putarem fuisse, ni Metrodorus Scepsius, cui cognomen a Romani Dominis odio inditum est, propter duo milia statuarum Volsinios expugnatos obiicereti Mirumque mihi videtur, cum statuarum origo tam vetus in Italia sit, ligna notiua aut fictilia deorum sim lacra is delubria dicata, usque ad devictam Asiam, unde Iuxuria. c
33쪽
multas causas non verisimile est . mee omnia serius orta sunt, praecipue gentium Patriciarum ambitione, quae cum semel Λeneam in Italiam putarent venisse, etiam reliquos Troiani belli heroas hue venisse facile sibi persuadebant, et pontium Romanarum auctoros fuisse fingebant. si e Mamilii oriundos se dicebant a Mamilia, Telegoni filia'; sitiae sabula mature quidem, sed non ante quam Tusculum, patria IIamiliorum urbs, a Telegono, Circes filio,
conditum esse putaretur, orta est. In promtu est autem videre,
quantum hae patriciorum subulae conferre debuerint ad Graee mythos populo acceptiores reddendos, quos tam propter Aeneam
Romani nominis nuctorem aequo ad ipsos atque ad Graeeos spectar putaverant. Itaque neutiquam nova ae peregrina Romanis etat Graeca mythologia, cui l Livius Λndronicus primus tragoedias see-nno committeret, etiamsi non singula quaeque ex Graecorum mythis
et sabulis iis iam cognita suisse per so paleat. Sed brevi pulo
iactiim ogw, eum Latina illa Liv. Λndronici Od1sseae versione tum ipsis tragoediis, quas in theatro spectabant Romani, ut epi- eam craecorum poesin, inprimis quatenus ad bellum Troianum spectaret, non aliter tenerent, ac si in ipsorum terra nata et exculta esset Itaque etiam Post Annales ab Ennio compositos nomani tragici Graeca argumenta praetulerunt domesticis: quae insuper, utpote historica, non aeque apta erant ac mythi M . Praecipue vero nomani repetierunt sabularum argumentos mythis ad Is Fest. s. v. Martiliorum; Dionys. Halic. Anti R. IV. 45.
20 In scholis lectitabatur, Bem ure , Mna. Litteraturgesch. p. I74. Dimiis, Histi os Rom. Litt. I. P. G. 2I CL Baden, de Caus. Negl. Tri, p. 34-36. - Πine etiam patet
in comparationem Venire non posse recentiores populos: ii omnino debebant Graeca relinquere tragoediarum argumenta, quae ab initio tractaverant, quoniam propter religionum ac temporum diversitatem Graecorum mythi nunq Iam eandem vim apud eos habere poterant,
quam apud Romanos. Moneo hoc raphii causa Arch. p. 52. . 22 Sic etiam apud Graecos videmus historiam rarius in tragoedia tractatam. Cf. A. IR Schleget, Vortes. I. p. II8 sqq. - De Rom. historia cf. Dunlap, History of Rom. Litter. I. p. 329 et 330. Bene in Censura Langii, Beri. Iahrbb. 1828. p. 479 sq. , qui recte monet
Poetia tragicis nou ita Iicuisse variare historicaa fabulaa, quam Graecorum mythos, quia illae caruerint incerto et fluitanis myth . Tum colore. Attamen historia Rom. non in universum tragicis argumentia putanda est non convenisse, ut myse censet.
34쪽
Trohinum bellum pertinentibus, rarius e cyclo Thellaico : certe eonservati tragoediarum tituli docent, Oedipodem sabulam primum editam esse a C. Iulio Caesare Strabone, Antigonam vero, BacchaAot Λmphitruonem ab Accio. - Vel sic tamen tragici Romanorum Poetae non Plano neglexerunt ipsorum historiamr a Pacuvio inde plura elegerunt domestim argumenta M , Ennii potissimum, ut videtur, in antiquioribus secuti annales. Dissicile quidem est dictu, quid pretii his praetextatis constituendum sit; nec dubium videtur, quin etiam in his nomani multa debuerint Graeciso Sed gneeessu. eos non caritisse, vel ex Horatii verbis Ep. ad Pis. v. 236 sqq. :- Nee minimum meruere decus vestigia Graeca . Ausi deserere et celobrare domestiea laeta.
eoneludere licet, nee ullo modo adstipulari possum I ad M, t. l. p. 57. Plane io, l. l. p. m. aliis, qui historiae quam carmini similiores eas fuisse iudicant M , Horatiumque putant nil nisi sedulitatem poetarum Latinorum laudare voluisse. Sed eum hi Viri Doeli nullis aliis argumentis hanc suam sententiam firmaverint, quum quod nomanos tragicos non putarent, quid sit tragoedia, perspicere potuisse, infra, ubi de ratione, qua Romani Graecorum ira dias Verterint, agemus, accuratius de praetextatis Rhulis
exponemus. Γολ- Archiv, p. 49 non audet quidem indieta
quasi eausa Attii Pacuviique praetextatas damnare; sed tamen, cum paucae suerint, reeis sibi visus est iudicasse, Romanos tragica indole destitutos suisse. Nonne vero, etiamsi paucae fuerint, probant id, quod negat Nophitis, Romanos nimirum suis viribus confisos Graecorum vestigia ausos esse deserere 7 Et, si Verum est, quod supra de Graecorum ae nomanorum epica poesi disseruimus, nonne admirari debemus Romanos, qui, quanquam aptissimam Graecorum mythi suppeditarent tragoediarum materiem, tamen domesticas historias a nemine paene adhuc poetiee tractatas attingere tragoediis Ius suis celebrare conarentur 7 -- .Patet igitur ex solis sabularum argumentis iure non posseeolligi, Romanos poetas tragoediae Vim ac virtutem . non habuisse 23ὶ CL Langium, VInd. p. I . Fallitur Herdorus tuber die Hir ne derDiehthunst. B. IX. p. 402, Ennium dicens primum ex Romani
populi historia desumsIsso argumenta. ' Dubium tamen est, annon
Naevius iam ante Pacuvium praetextatas scripserit. Cf. q. 8. 24 uod do omnibus Romanorum tragoediis contendere videtur Heris aeriis Ursachen des Cesurivenen Gesclimacta. B. VII. P. 29 .
35쪽
perspectam. Sed antequam ad nova transeamus, breviter eos re- sellamvs , qui aliis de causis ac nos tragicos Romanos domestica argumenta sprevi me alatuerunt. Primum fuerunt, qui arbitrarenis lur , domestica facta in scenam Producta Paritum studium facile excitare eivitatemque Periurbare potuisse: et ideo repudiata ea esse
a nomanorum poetis Λt primum inde, quod nunquam audi mus statum reipublieae per illas Paeuvii Attiique praetextatas pedilurbatum esse, sequitur, non omnia domestica argumenta nece sario ita fuisse i comparata, ut factionum studium iis excitaretur et aleretur. Delude vero causam mente non assequor, cur tragici
poetae, qui nulla lege coorciti erant in eligendis tabularum argu- . mentis, res domesticas intactas reliquissent unice propter turbarum metum ; qui metus aediles deterrere poterat, quominus ederent sabulas, non Poetas, quominus componerent. Praeterea ab Livii Androuici leniliore usque ad Attium semper sere internus civitatis status tranquillus erat, ita ut antiqui certe tragici ne possent quidem vereri reipublicae perturbationem, ni nomana argumenta tractarent. Ceterum negari non Potot, Romanum Populum solitum esse poetarum sentontias ad Praesens semper tempus referre, et hinc multo magis iis delectatum esse: dE qua ro classicus locus
extat apud Cic. pro Sextio, e. Sue. Sed id non minus locum habebat in Graecis sabularum argumentis, quam in domesticis es.
pro Sext. c. O6 sq. . Neque inde turbae, sed applausus aut mitus ortus. - uuod vero Dunιον Iist. Os Rom. Litt. I. p. dicit, populum Rom. reges semper tanto odio habuisse, ut inseonam Producti neque virtutibus admirationem neque in rivulis miserationem movere potuissent: id nec de omnibus regibus valet, et resulatur eo, quod in Attii Bruto Tarquinius Superbus productus est, quae lamen sabula etiam Ciceronis aetate magno cum applausu dabatur. - Langi , Vindie. p. l. ., mufiam, cur tr gici nomani tam raro res domesticas attigerint, inde repetendam arbitratur, quod noluerint ea quae Publice acta essent Ievi histriora) Ita Bam, de Cana. Negi. Tr. p. 38 sq. Tr. Sehlegri, Geseh. d.
Litt. I. p. 105. cciii aMentitur Hryse, Censor Langii, Beri. Jahrbb. 1828. p. 480). Dunlis, Ilist. of Rom. Litt. I. p. 329.2M vEt quoniam facta mentio est ludorum, ne illud quidem praetem
mittam, in magna varietate sententiarum nullum unquam fuisso Iocum, in quo aliquid a poeta dictum cadere in tempus nostrum videretur, quod aut populum universum sugeret, aut non ipse ex primeret actor.a
36쪽
mim fietionI committere, neque gravitatem remm publice gestarum ad aries uieatrales traducere. OpponPre statim possumus vivis,
quod ipse Sehlogeni sententiae p. l4 sq. 3, extare scilicet praetextas , qtras non lita in accipimus ab hac parte Romanis ossensioni suisse. Id quid in non eoncessit Romanorum severitas poetis, ut Graecorum instar comicorum opprobrio lacesserent civit iis primores ut ex Naevii in vinenla et carcerem coniecti exemplo notum est); sed ene noluerint Romani maiores suos in tragoedia reprae sentari , ndri assequor. Imo Verisimilo est, Attium in honorem . . timiei sui Dee. Bruti compo uisse Deeium et Brutum sabulas ' s Ptimes, Prolem. p. 543 Reete sane monuit Lange, Cicoronem excusare in senatu mentionem a se histrionum et Indorum laetam; sed etiamsi non placeret in iudieiis ludos et histriones commemorari et ad pos provocari , tamen indo non sequitur, scenica arienon licuisse poetis maiorum facta celebrare.
Vidimus igitur in superiore g., ex peregrinis tragoediae Latinae argumentis non posse colligi, noniai Os tragica indole caruisisse ae solo imitandi studio ductos ad tragoedias componendas animum npplicasso. Iam vero ad noVam Pammte gra Viorem quaestionem accedendum est, de ipsa tragoediaraim Latinarum com 'ositione.
Si probari enim posset, quod multi V V. DD. contenderunt, Romanos tragicos aut serviliter e Graecis pependisse, verbis tantum verba reddoro curantes, aut ubi ab iis discesserint, tu peius mu-- lasso exempla Aua ; tum et Pgo non dubitarem neglectam dicerenomano ii in fragoediam et facile assentirer iis, qui nomanos na- citra a tragoedia abhorruisse cerasti runt. Sed Vehem ni r vereor, ne et hie tragoediae Latinae coii temtores cupidius iudicavertiit; itaque quid vere statuendum videatur de ratione, qua Graecos secuti sint Romani in adornauda tragoediarum compositione, sustus explicare Atudebo. .
Budonius, i. l. p. in sqq. λ) fingit sibi Romanos tragieos,
37쪽
eultos suisse, ut magis fama et existimatione Graecorum operam permoti quam quod perspectam habuerint eorum vim ac virtutem vertere Graecas tragoedias apud animum suum constituerint. Conistinue demum exemplaria Graeeorum intuendo ac vertendo incellisse eos sublimitatis, quam tragoedia sibi vindicet, sensum paulisatim assumere: sed cum ipsorum ingenium iam aere et sublime fuerit, e is , intra iustos Persectae Sophocleae Euripideaeque tragoediae terminos vix se continuisse, sed e Plerumque Praetulisse, quos similis error, impetus similis, dum humum vitarent, nubes et inania petere invitasset. a Mane vitiosam trag. Immi. indolem
Badenuis ilieit non solum ab Horatio . ad Pis. v. 250.ὶ indicari , sed a serioris quo pae aevi scriptoribus et paucis illis, quae supersunt, tragoediae nomanae monumentis satis indigitari. Praeterea Iloralium Ep. ad Pis. v. 91.3 reprehendere putat tragicos Romanos propter orationem socco prope dignam minimeque tragicae severitati secommodatam. Ut paucis dicam, exulasse p. 19.
ex vetere tragoedia Romana argumenti artificiosam tractationem, eharaclorum sive morum ingeniosam inventionem et oppositionem, sermonis deni pie dignitatem auctoritati personarum sortunaequo earum convenientem. Quae Vitia lamen omnia evitaturos fuisse
eredit es. p. 20-52.) nom. tragicos, si epicum habuissent poetam a qui heroicae narrationis cum expositione tragi m amnitatem monstraret Vicesque tragico scriptori servandas et operis irrulores praescriberet, a sine quo neque virtutes tragoediae intelligere niuino argumenta tragica artificioso tractaro iis licuerit. Homerum enim
respici ab iis non potuisse, quod libidiue quadam tragoedias Grae rus vertendi ueti non intellexerint, quantum epica poesis trago diam promoveat. Tandem sedato illo latine vertendi pruritu vidisse eos , ab epicra poesi initia esse ducenda. Tum Virgilii epos. Plurimum iis prosuisse: quippe qui Primus demonstraverit, qua
ratione , heroica nimis et lumidior et tumuli NAior pris rurum iragoedia modoranda ac mitiganda esset. . Ex hoe tempore tolerabiliorem et Gracto cothurno digniorem saetam esse Romanorum tragoediam. - Ηaee omnia, quae de epicae poeseos virtutibus obscure et verbose, ut solet, Bad seM exposuit, omitto, cum Per se clarum sit, nomanos tragicos, si ex persectis Graecorum tragoediis cognoscere non valuerint, quid cuique personae conveniat, id nee ex praestantissimo epi eo carmine intellecturos fuisse. Videamus itotius, quo iure Badenius cum Planesio tam miseros Graeeorum imitatores habeat nomauos, ut, ubi Graeca vestigia deserere ausi
38쪽
suerint, aut nubes et inania optaverint, aut dignitatem personis convenientem non.satis servavorint. Testimonii Leo asseri Ba. nisu duos illas laudatos Horatii locos et seriores bonos scriptores. Sed . primum qui nexum illorum Horatii Ioeorum considerat, videbit eum neutiquam respicere veteres nomanorum tragicos, sed in universum ea tangere vitia, in quae incidere possa tragieus poetarae potius ostendere velle tramediae condendae dissicultatem, quam certos homines earpere ai. Ad quosuam, Nero seriores scriptores provocaverit Baden, qui idem dicant, quod noratius, equidem nondum repiteri f. Ii enim veterum loci, ubi vituperantur antiqui Romanorum tragici, v. o. e. Dial. e. 20. I ors. Sat. I. Tu sqq. Martiat. XI. 9l. 3. , omnes spretant solummodo ad ob--letam Prbscorum tragicorum dictionem, quae sane molli illi post Augustum aetati non magnopere poterat Placero, et eo mas A re. Prehendenda videri debelint, quo insulsius multi Auli Pacuvii qui
votorem dicendi rationem imitarentur. Contra in universum testimonia veterum ita comparata sunt, ut nisi quis praeoc cupato ad ea a edat animo, intelligero debeat, Romanos summi fecisse non solum recentiorem Λugustoi aevi sed etiam antiquissimam illam
Livii, Ennii, reliquorum tragoediam. Collatos vide Ovidii, Velleii, Quinctiliani, Gellii 33 loeos huc pertinentes apud Larisium. Vindic. p. 43 sq. - Do solo Horatio dubium esse possit, quid iudieii tulerit de tragoedia nomana, elini nonnullis locis tam acereius sit censor, ut Ba nitis p. D sq. et Iumis ius p. 52. alibi eum nil laudasse putaverint visi sollers tragicorum Romanorum M Longe, Vindic. p. 6.
M Neo minus unoro, quaenam sint illa Iauca tragoedias Romanae monumenta, quae adducit Badenius: si Senecam intellisit, testim
nium eius non agnosco, sin veterum tram. fragmenis, ea contrarium probare contendo. CL infra.
v niua arte carena anἱmosique Aoesua oris, Gaurum nullo tempore nometa habent. uuint. Inst. Orat. X. I. 97: Tragoediae scriptorea Veterum Attius atque Pacuvius clarissimi gravitate sententiarum, verborum Pomdere, auctoritate personarum. Ceterum nitor et summa in exo
lendia operibus manus magis videri potest temporibus quam ipsis defuisse. Virium tamen Attio plua tribuitur eis. Cl. Veta Pal. I. II. II. s. Gall. I. M. Tacit. Diat. c. 12.
39쪽
Graecos imitandi studium, praetoea vem eum tam veterem viam liseentiorem suae aetatis tragoediam damnare. Sed qui acturate quoratii Episinas inspexerit, neque sibi persuaserit ante, duobukillis supra commemoratis Horatii locis omnes reprehendi Romano- eum tragieos: is intelliget, aliud omnino fuisse Horatii iudieium. Nam quod primum attinet nil veteres Latii tragicos, in quos nee, bius invehitur Horat. Ep. II. l. l--Do. , ut iam monitum est la Laingis, eos vituperat solummodo propter thnae incuriam ae n
gleelum. Neque id fecisset, quippe qui aliis loeis Ep. ad Pis. v. 2DO sq. et Ep. I . l. 167. admodum modeste vitium illud ae
euget, visi causae externae eum movissent. Quae quales fiserint; optime ex ipso Horatio demonstravit Vir Eruditissimus Manso, qui in singulari commentatione , qtine Iogitur in libro eius: . Ve iiiisclite Abhnudiungen u. Λussatae, P. BB-l . . doete ogit de loratii velerum poetarum censura. Scilicet prodiit Horalius tanquam propugnator ae defensor elegaritioris ot exaetioris suae atqueami eorum suorum I moseos, quae ab nequalibus prae nimio priae eum illorum poetarum studio et amore omnino negligebatur, neque eo, quo digna Prat, pretio nestimabntur. Ut reeentiorum igitur poetiarum carminibus donegatum adhue a plerisque savorem' conet- eliaret, Horatius ostendit, quibus virtutibus hape antiquis illis praestarent, ac quam longe a persecto abessent ea, in quibus ipsi admiratores concedere deberent, multa ni is avitisue, multa etiam dure dicta esse . . Contra Marisonem nuper di putavit Vir Cl. V e histiis in omment. de uor. Obtreetatoribus, magna doetriinnae copia reserta quae denuo typis excusa est in libro eius, qui inseribitur: , Poetarum Latinorum Hostii etc. ele. Reliquiae, IMO. . I. 270- 5503. Is in eo quidem non recedit a Naaraone, quod Ioe. nullo ductus odio Veteres poetas exagitaverit: sed non eandem , quam Mauso, Statuit suisse externam causam, quae eum impulerit, ut illos impugnaret. Contendit enim, Horatium malignitate obire ruitoriam suorum, Pantilii, Hermogenis, Demetrii, Fannii, qui negre id tulissent, quod Lucilium, Satirarum ueri plorem, gravius reprrhendisset Sat. I. lo. , ita exacerbatum osse, ut vituperium suum latius extenderet et quidquid in Veterum Poe- - elarum operibus vituperandum ei videretur studiosius conquireret atque ad consula Os istos veterum amatores proferret. Sed sallitur Vie Doelissimus. . dam quanquam negari nequit, Horatium saepius 6 Achili. Stati ad Ep. ad Pis. V. 55.
40쪽
AuM , quos commemori Vimufi, carminum finorum obtrectatores, Pantilium etc., utpote qui livido dente eum nrroderent, notasse eo que etiam in numero eorum fuisse, qui Lucilii saliras Horatianis anieliouerent i tamen non talium honi iniim gratia IIoralium vetustissimorum Romae vatum gloriam et laudem imminuturum fuisse,
mihi quidem certum est. CR quae in eandem sententiam dixitG. II. Node in Consura II eieheru 7ὶ. Illos pusilli animi homines potius irrisit uoratius quam impugnavit. Partim orant viles et eontemii poetae, ut Faunius et Pantilius, quos exasperaverat ille, quod neque mala eorum carmina laudibus extollere neque reeitationibus publico ab iis institutis interesse voluerat partim cantoros insulsissimi, ut Demetrius et uerniogenes Tigellius, quino Graecos quidum legeranta comicos, nil docti cantare praeter Calvum et Catullum '). Tntes homines non hilom sod risum tantum uoratii movere pulerant; ipse dicit se facile blandiendo eos sibi conciliareituisse Ep. I. ii . , sed salius ducere a liaucis lecti- τὶ uolt. τeL Antκ. , Iatiti. 1833. St. 26 u. 27. M CL Hor. Ep. I. I9. Manso, Verini aetate Abbandiungen, p. 65.
IIuno coram maiore hominum coetu recitandi morem, quem Hor.
propter abusum Sati I. 4. 74 sqq. tantopere spernebat, contendo adversus Thorbera n, de Min. Poll. p. 104 sqq. et, qui eum semis. ' sunt, , b m de poeti. Rom. Recitationibus, p. 4., MArium, Ge. . ach. d. R.s . Litc p. 36., ab Asinio demum Pontone institutum, e e. IIi VV. . PD. verba Senecae Controvers. IV. p. 440 sq.
vPrimus enim omnium Romanorum advocatis hominibus scripta sua recitavita ita intolligunt, ni primum suis se statuant Asinium, qui '' sollemni formula ad recitationea plures homines vocasset, eum iam ante et publieae et privatae inter amicos recitationis usitatae su rint. - At causa ipsa, propter quam ita exotica'da putat Thombeckius verba Senecae, mihi non sufficit. Dicit enim, Asinium Pollionem demum post Dalmaticum triumphum literis Incepisse v care, quo tempore, nii appareat eri Hor. Sat. I. 4. nnt a. U. C. III. composita, frequentissimae iam fuerint publicae illae recitatim . . nes. Seu non memor erat Virgilii MIN. VIU. et HI., in quibus Eclogia, It L auto illum triumpbum scriptis celebratur tamen traeca Pollionis Musa: unde soquitur eum iam ante expeditionem alniaticam et scripsisse et publicasse tragoedias. Praeterea' multo vecisimilius est, primum homInes' voealisa eonvenisse ad ι recitationis, e 'tum etiam viri tu me , admissam Psae, quam e Contrario. Adimeatio, plurium hominu nitras itum videtur parasse a Privatia amicorum recitationibus ad publicas in foro et theatris. M CL do Hermogene Cic. M. ad Dis. VII. .24. . . .