Commentarius in titulum iuris canonici de iniuriis, et damno dato, accommodatus vsui studiosorum tam theologiae, quam vtriusque iuris. Auctore Petro Binsfeldio, suffraganeo Treuirensi doctore theologo. ..

발행: 1598년

분량: 892페이지

출처: archive.org

분류:

431쪽

dotalis,hoc modo circa principiti sui pastora lis scribens. Honor fratres,& sublimitas Episcopalis nullis poterit coparationibus adg tu ii, ii regum fu gori compares & principum lade mali: longe erit inferius quam si plubi inerali u in ad auri fulgorem compares: Quip pe cum videas egum colla principum sub-Aitti genibus sacerdotum,&osculata eorumaextra orationibias eorum credant se comm nicari, vel muniri. Sic Gelasius Papa ad An

fastu Imperatore,& in d. cap. Solitae. f pretie-iea. sed illa quae praeest diebus,id est, spiritu

libus maior est: quae vero carnalibus minor: vi quanta est inter solem & lunam, tanta inter pontifices & reges differcntia cognoscatur,' cst insignis texti in extrauag. cossi muni: quae ancipit: Unam sanctam Ecclesiam, de mal ritate & obedient. . Oportet autem gladium essesub gladior& temporalem auctoritatem

spirituaIi subiici potestati. Nam cuni dicat Apostolus:Rom. 14. N6 est potestas nisi a DB in

quae autem su ni DAb ordinata sunt.Noautae Ordinata essent: nisi gladius Asel su b gladio, &tanquam inferior reduceretur per aliud in suprema. Nam secundum B. Dionysium lex diuinitatis est infima per media in suprema reduci. Non ergo secundum ordinem Vn Luersi omnia aeque ac immediath : sed infimae per media, , inferiora per superiora ad ordinem reducuntur. Spirituale autem &dignitate & nobilitate terrenam quamlibet' praeculi

432쪽

l praecellere potestatem: oportet tanto clarius nos fateri quanto spiritualia tἐRporalia an tecellunt. Deinde latius probat spirituale esse digniorem & maiore ex decimarii datione, &benedictione,&sanctificati obe ex ipsius po- tenacis acceptiὀse: & ex ipsaru rei si guberna tioiu S.Ignat. martyr in epistola ad Si yrnsses, in qua etiam costutut se Christu Dominupost resurrectione nouisse huic cocltisoni eo tam testimonium perhibet,dum ait: Honora DLvΜ ut auctore omniu&do rhinti, Epiis copsi autetan qua principe sacerdotii, imagin Engi serentem, principatum quidem secunda Deum,sacerdotium vero secundhm Christit, & post hunc etia honorare oportet rege. Ne l . moenim potior est D Eo, neq; similis es, ncq

Episcopo honorabilior inEcclesia jacerdoti. aDeo gerenti pro mundi salute : neq regi quissimilisest in exercitu pace & beneuoletia omnibus principib' cogitanti, & post pauca) S

cerdotiuenim sussia est omniu honorii qui in hominibus cosistunt: uisquis inhonorausrit Deum inhonorat, & Dominii Iesum Christuprimogenitum totius creaturae & solum n tura principem sacerdotem D EI. Chrysost. lib. 3. de sacerdotio, & hom. s. de Verbis Is ais, , vidi Dominu.Sacerdotia principatus est ipso ii metiri regno venerabilius ac maius dc nonullis is interiectis Eoq; Deus ipsit regale caput sacer- dotis manib' subiecit, nos erudies, si hic prin-

i ceps est illo maior. Siquide id quod minus est,

433쪽

CAP. VII. DE IN

benedictio' in accipit ah eo quod praestantius est. Beatus A abronus in sib, de sacerdota di dignitate, cap. r. verba allegantur a Gelasio in d. cap. Duq sunt D. Gregor. lib. . eiustae 3i. ad Mauritium Vult sacerdotes esse deos in. ter homines, ea de causa ab om nibus etiam re gibushonor naos&inseritur II. q. i. cap. Sacerdotibus. Ad quod dςclarandum memor

bile est illud scrippi a Sulpitio in vita S. Marintini, dum refert quod Maxi pus Imperator cum iii conuiuio sederet,assidente sibi S.Mao itino, ac pinserna ad bibendum inprimis calicem Imperatori offerret, is ad Episcopusti m Lisit, qui etiam bibit, & postea non Imperatori sed suo presbytero calicem exhibui iudicans etiam presbyterum regi praeferendum. Ra- tio hes etiam sulit pro conclusione. Prima rati, Episcopus regem inungit, & benedicit 'At si-

tur, ut Apostolus ad Hebraeos s. ait. Quam rationem D Chrysosto mus loco cit. &io tista in d. cxtrauag. Vitam sanctam tangunt. Sectinda ratio. Quo maiorem in genus humanudi digniorem quis habet agministrationem, neo maior sublimior & excellentior recte cognoscitur, text. in L. a. C. Vt dignitatis ordo i seruetur. C. de decur on. libro ro. L. Beho a Zenone. C. de qua dii pari. praescrip t. ibi. Qui ienim suis consiliis,suisque laboribus pro tot, orbe terrarum die noctuque laborant, quareaeon hab ea n t dignam sua prs rogativa sortu na. Salycet.

434쪽

. ET DAMNO DAT Ghalycetus ibidem. Lucas de Penna in d. l. et

Andreas Barbat in addit.ad Bald. in tract. sevis doctit. Quibus modis. seuda amitt. in Vesbo caresit Feritandus Vasiquius Illusti

controuers. libro I. in praefatione, num Ir6.

Sed Ecclesiastica potestas maiorem am pljorem, & digniorem in genus humanum habet iidmin rationem: cum eius functio versetur

circa duram animarum omnium Christiano rufii qui longe lateque in V niuerso orbe te rarii in vitam agunt. Et actiones quae animam salutemque hominis concernuist; tanto ex .celleritiores atque digniores sunt,quaisto di nior anima quam corpus. Sed hic latitisper tractari possit ardua illa, & a multis tacta qua,' stior Mi Pάnti μι Eo habρatsibi commissam iu-,pictio tui ct potestatem temporalem A roto orbe ter- Farum Christiano habitus actu, ct exercitio translato at imperator Mns vel clariusἰ An Pontifex sit δε- . mitius totius mundi si in temporalibus sicut inspiritu libus iso vi reliqui trincipes puam habeant temporalem iurisdictioneim emanatam asummo Pontifice, at concessum Assirmantem partem tenent in niti ij que insis testam iii Theologia quam iure Docto ies. Alvarus Pelagius lis ro primo de planctu E lec art. 37. August. de Ancona depo testate Ecclesiae. q. I art. i. & q. 36. in aliquotiri. & eo allegato S.Α nto ia i n. in s. pari. tit. 22. cap. 3. .7. Sylvester in Verb. Papa. q. 2. Iacobus Almathian tract. de potest. Eccies. & seculari, pari. I. cap. 2. Hura pro hac sententia

435쪽

si Ca P. VII. DE INIVR.

adfert. Glossi In nocent. Panormit. Hostieti joann.Andr. Decius. Ancharan. & alij in cap. Nouit. de iudiciis. DD. communiter in cap.

Causam quar. Qui falij sint legitim L Archidis c. & Cafdinat . exandrinus, in cap.Quoni ψd. io. Oldrad. consit. 83. inci p. An Episcopus. Bartol. in L. i. . p raes des ff. de req u i ren d. re. is asserens contrariam opinionem esse haereticam: Idem Bart. in extra uag. Ad re pridien . dam, in verb. Totius orbis. Paulus Castrensis

in L. Non ambigitur. V. de leg. & alii alibi, &haec est communis sententia, ut fatentur Pa Dormit. in cap. Si duobus. M. Denique de appellat. Decius &Nauarrus in d. cap. Nouit. Pro hac sententia mulsa argumenta colligit Nauarrus in l. cap. I, ouit..notis. 3. & ea esiam dissoluit. Im contrarium Pontificem non haberesecularem potestatem in uniuersis Christiano orbe affirmarunt alij h ud vulga- ris notaς auctores Glossi in cap. Quoniam es d. 1o. Cardinatis Zabarella, ind. cap. Nouit Albericus in L. Cunctos populos. C. desum

ma Trinitate numero I'. Ioannes a Turre-

te,Couarruvias in releel.cap. Peccatum dere- nus. iurisin 6. par. 2s. 9. num. T. Fernandiis. Vasquius. illustr. controuers. lib. I. cap. 1i.

principio, & ex Theologis Ioan s Maior in 6.d.2q. q. . Petr. Paludanus in lib. de potestato Papae '

436쪽

Papae. Dominicus a Sotoqibro . . de iustit. de

: Henricu a Gandauo, quodlibeto 6. q. 11 Francisc. Victoria in relect. i. de potest. Eccleis ijae, sect. s. Ioan nes Dri edo Iibro secundo delibertate Christiana, cap. a. Robertus Bellar,

mi R. to m. I. controuers. in controuersias. de

summo Pontifice libro quinto capite alij alibi,& haec nunc communior & receptior videtur opinio quam plurimis a umentis munit Nauarrus. Quae contra eandem militant idem, & Turrecremata in d. cap. Duo sint, & post alios Bellarmin. capite quinto soluunt. Hinc constat male sensisse Barto L inid L. I. V. de acquir. reis contrariam primae deluae sententiae esse haereticam, nec minus salse tradidisse Antonatim a Rosellis in tract. de po tellate Papae & Imperatoris Ne prolixius. ny qui tra ritus habetur in Vol. . inearii iuris, quando vult hqreticum esse R ins num dicere quod uniuersalis administratio temporalium sit aut esse possit penes Pontificem prout prior sententia tradit. Tam Ba toI. quam Antonius a Roscitis a vero errant, ut recte Nauarrus ubi supra numero Λ 2.3e poti eum Didacus Couarruvias ind. L anno-r runt. ita cum nihil certi in hac co

trouersia qefihi tum sit, nec aliquid ex fidei fundamentis euidenter colligatur, disput ioni & opinioni locus est absque horrosissiι- spiciqne; Deio de pro unam parte celebres &

437쪽

plures ij que Catholici sunt DD. Concedunt

tamen plerique fere posterioris sententis D D. . . Pontificem in directe habere potestatem in t poralibus summam inter Christianos etiam super reges & pyincires, quatenus ea scilicet utilis necessariaque est ad Cathosicae Ecclesia . . regimen & spiritualis potestatis usum &exei cutionem sic: Nauarrus latissime in d. notabo 3 & porinum. 96. per subsequentes. Couarr. Vas . Solus. Driedon. Victoria, Bellarmin. Petrus de Palude. in d. tracto Nicolaus SMade-rus libro secundo. Nisibilis monarchiae, cap.

secundo, & alii alibi , & id significatur in cap. . Per venerabilem'. Qui si i ij sint legitimi quando innocentius III. asserit iurisdictionem .

temporalem tum casuasiter Politisicem exercere. Hgnc materiam Nauari. Victoria &Bellar min. multis clariorem rEddunt, ad quos lectorem remittimus. Est enim extra'. instituti sines ex professo latius de hac re age- . re. Illud tamen praetereundum non est con

tra quorundam Doctorum errorem, non re

pugnare temporalem iurisdictionem columctam esse spirituali ut cero inius de facto in Pontifice, & multis Germaniae principibus Eccletiasticis, in quibuβ utraqu e potestas con-iμngitur, nec mirum: Sunt enim Ecclesiastic capaces temporalis iurisdictionis, nec duae illae potestates sibi mutuo repugnant, Unde ea L. . dem in uno eod inque subiecto reperiri nihil. contradictionis & impostibilitatis includit.

438쪽

Sie in antiquo Testamento Moyses Binmus Princeps & rex fuit, simul lue& supremus

Pontifex ac sacerdos. Sic Machabari etiam sa- cerdotes maximi,& prisai duces populi Israelitici extiter tyri ut notum est ex libris Mac ha-Maeorum. Hanc rem latius ostendunt Nauari in d. notab. 3. num. 77. Petrus Bertrand. intract. de origine iurisdictionum. q. a. iri 9. . vol. Oceani iuris. J Bellarmin. in d. libro s.

cap. 9.

Tertia Conclusio. Sine muria nec potestasTGIsastica iura imperatoria Oseecularu inuadere pootest, nec imperatoria aut ciuilis auctoritaliura Ecclesiastica aut Pontificia potestatis infringere, .ut V pare patet. Hanc conclusionem docent IIII.

communiter in cap. Nouit. de iudiciis. Ol-drad ind. cons. 83. &alij alibi, nec est in ea. dubium. Probatur cap. Cum ad Verum. d. 96. Cum ad verum id est tempus Christi ventum est, ultra sibi, nee Im perato r iura Po tificatus arripui : nec Pontifex nomen Imperatorium usurpauit: QIoniam idem media' tor D si&homirnim homo CHRIs Tvs IE-svs : actibus proprijs & dignitatibus distinctis: officia potestatiis utriusque discreuit,fec.& pulcher a exta in ea d. d. cap. Si imperator

Catholicus est quod salui pace ipsius dici m us silius est, non praesul Eces ita , quod ad

religionem competit, distare et con enit non docere : habet priuilegia suae potestatis qua: administrandis legibus publi is diisinitus c0

439쪽

. CAP. FII. DE INIVR. secu tus est,& eius benesciis non ingratus comtra dispositionem coelestis ordinis nihil usurpet. Ad sacerdotes enim DEus voluit quq Ecclesiae disyonenda sunt pertinere: non ad seculi potestates: quae si fideles sunt Ecclesiae

.suae sacerdotibus voluit esse sugiectas : non ita bivendicet alienum ius:n ministerivin quod alteri deputatu mest, neque contra eum con- endat abrumpi quo omnia cόnstituta sunt, dic.&d. IO. cap. Imperium vestrum suis rei publicis quotidianis adiutinistrationibus d bet esse contentum non usurpare quae sacerdotibus DoΜINI solum conueniant, &ind. cap. Nouit. I. Non putet aliqui quod iurisdictionem illustris regis Francorum perturbare, aut minuere intendamus: cum ipse iurisdictionem nostram nec velit, nec debeat impedire.. Sic Innocentrus tertius scripsit, Praelatis per Francia in constitu th. Faciunt 'etiam pro conclusione recte cap. Causam quae inter, & cap. Per venerabilem. Qui

liiij sint legitimi, & e quae DD. ibidem comis

Uentantur. Praeterea cum utriusque pote

. statis distincta & propria sint ossicia, quisque

te iterius ossicio non debet ingerere, ne os cia confundantur, & promiscuis actibus tu se bentur. arg. cap. I d. 89. Glog ibidem in Verb. Singula, text. in L. Consilita diualia. C. de Oldrad. in d. cons. 8s. nu-mΠo a. Baldus pn L . I. C. de numerarus,

tuarus, d c libro duodecimo. Berxachiii.

440쪽

4n repertorio in verb. Osficium. Vers. 2.& iurisdictiones non debent confundi , cap. Peruenit. in fine. H. q. i. Ex hac & alijs insertur. Quarta Conclusio. ordinarie a iudice Eccles ico. iure communi non potest appellari adsecularetribunal. Hugo & Turrecrem . in cap. Si q u is r. 2I q. s. Archidiac. Dominicus, Ancha ran. & j ij in cap. Romana. M. Debet. in aenariol. in L. I. M. Si quis. it. de appellat. Bala dus in Rubr. extra de appellationibus. Salycetus in L. Praecipimus. C. eod. tit. Ias. in L.

Imperium . st. 4s iuris d. omnium iudicum. Stephanus Auster. in tract. de potest. seculari,

regu l. a. num. so. in fine. Robert. Maranta in speculo eo, pari. 6. F. Et quado appellatur num. 292. & haec est communissima sentestia quae sun datur in d. cap. Romana. & in recta ratione. Appellatio enim, set omnium sententia receptu , est prouocatio, a minori & minus

digno iudice ad maiore & digniorem iudice. t Αζsecisaris non est maior& dignior Eccle astico, imo nec suus index. ut ex superi pribus constat. Deinde a pellatio est institueri da ad superiore eius qui iudicauit. At laicus non es, superior Ecclesiastici. Isinc loco citi Marania hanc septimam ponit regulam seu cones usionem,quod qu do duo iudices pronunc taue irunt super eadem causa, quorii Vnus est laicus,& alter clericus, appellari debet ad superio irem Ecclesiasticum attento gigniori iuxta - . Z 4 Bartu L

SEARCH

MENU NAVIGATION