Commentarius in titulum iuris canonici de iniuriis, et damno dato, accommodatus vsui studiosorum tam theologiae, quam vtriusque iuris. Auctore Petro Binsfeldio, suffraganeo Treuirensi doctore theologo. ..

발행: 1598년

분량: 892페이지

출처: archive.org

분류:

441쪽

Bartol. Bald. Salycet. Iason. loc. cit.& Ale Mnd. in consit. 86. incip. Viso processu causis Vertentis in a. volum. Ancharan. in d. cap Romana. Idem est quando clericus & laicus essent arbitratores, tum enim reductio fit ad superiorem Ecclesiasticum, Ludovic. Roman. in cons et s. incip. In casu proposito.

Iason. in d. L. Imperium . numero tertio. Bal.

clus & Salycetus in d. L. Praecipimus. Ratio quia maius dignum trahit ad se minus dignuarg. cap. Quod in dubiis. Glossa. Panormit. Zacharias ibidem in addit. Anton. Cardin. Scomnes ibidem de consecrat. Eccsesiae vel alta Bald. in l. a. in princ. C. Communia de leg, pertexti Adde ea quae dicit Bartol. in d. L. Praecipimus. g. Eodem obseruando. DD. in addit. ibide, & multa alia quae congerit Hy politus de Marsi. in cons. 8 . incip. Vias tu Domine demonstra mihi, &c. Fere per tO- tum, ubi multis confirmat dictum illud: M

ius dignum trahit ad seminus dignum, & permulta iura Andreas Galli. practic obseruat, lib. I. obseruat. 3o. numero 23. Dictum in

conclusione ordinarie u de iure communi quia de iure seu dorum speciali praelati Ecclesiastici temporalem sabentes iurisdictione

si res seu di in controuersiam Vocetur, coram eorum Vicariis temporalibus, ad seudi d ininum directum appellatio deuoluitur iuxta cap. Romana. Dcbet. Gloss. & DD. ibi-ῖον,&cap. Cyterum: de iudiciis. Felin. in

442쪽

in Rubr. de appellat. Nec in hac re est dubiu. med&cois suetudine, priuilegiisque receptu inest multis in locis, via iudicibus secularibus Episcoporum, aut Archiepiscoporum, ubi Episcopi, aut Archiepiscopi ytramque iuri

dictionem exercent, & distincta tribunalia habent, appellatio etiam dirigatur ad seculare superius tribunal: Cui praxi consonat text. in d. . Dcbet. quando ait: Debet autem ad eos ab Episcopis pr fatae prouincite super cau- iis, in quibus temporalem iurisdictionem ex ercent,nis sorte de consuetudine, aut prigileagio, siue iure alio speciali sit appellandum ad alium, appellari. Ex quibus verbis &DD ibidem , clarum est, quod de iure communi aliter dicendum. Sed&hoc non est praeter eundum quod quando princeps,aut iudex se-Gularis causam aliquam Episcopo, aut Ecclesiastico committit, ab eius sententia non appellatur ad superiorem Ecclςsiasticum Papa, aut Episcopum, sed ad ipsum delegantem, vel eius superiorem laicum, Baldus in L. Si quilis igantium, circa finem. C. de Episcopori

audient. &hanc sextam regulam. in d. M. Et quandoque appellatur, numero 391. Maranta

ponit. Ratio es, quopiam in hoc casu Eccle- diasticu s i ud ex no n exercet iuri sta ict i on em Mallesiastica mi, .sed temporalem, Vnde merito

443쪽

sso, CAP. VII. DE INIVR

eius si eriore laicum. Ex dictis etiam iudicia su mi potest eius doctrinae & praxis, cuius me-

num. a. quod in regno Castellae ii prael)tis E clesiasticis ciuilem secularemq; iurisdictionε habentibus ad regem ipsi nil appellationibus

p uocatio fiat. illius usus de praxis ratio in hoc fundatur, quo innis ciuilis&secularis potestas Castellanae reipubl. penes ipsum regem sit, & semper fuerit, & ita , rege derivata in alios,eisque concessa pro modo regi placito dieius voluntate i sicq; etiam Ecclesiastici ex concessione regis iurisdictionem tempora M'depti sunt, qui reseruata sibi suprema iuris dictione appellationis, potestatem tempora lem cum limitatione in alios etiam Ecclesiasticos transtulit, & ita Ecclesiastici habent iurisdictionem temporalem tanquam subdiati, de vasalli regii , a quibus ad dominumst premum appellatio procedit. Dubium hic incidenter flui potest. an quando Archiepiscopiis aut Di opus in territorio suo utramque habet tu risedictisv m Ecclesiasticam , ct secularem , ct ficet iam distinctos iudices , Oscialem qui etiam sicut in Ecclesiasticis ita in ciuilibus causis ex consuet dine , aut priuilegio iudicat, quando causa d eius tribunal deferuntur, orasenoni u enim in Ioco es Iocum pracientioni taut in ciuilibus adiri posit uteri iudex pro voluntate actoris) ct Pratorem me iudicem

444쪽

E T DAMNO ' A T α . Quia noui quidam aduocati hanc imperitam,&ab omni iure rationeque aliena praxim adinornare conantur, 'id paucis an is intellexi, d creui hoc dubiu plenius resoluere. In primis resolutiuς assero nequaqua appellandu esse ab

Ostitiali Episcopi,aut Archiepiscopi,adiud;

cem seculare, pertext.&comunein o. M. Non debet,&cap. Non putamus, de consuet. in 6. prae area Osficialis & Episcopus in casu nostro idem habent tribunal, in d. cap. Romana , principio & cap. Non putamus. Sed ab Episcopo , aut Archiepiscopu non posset appellari ad suum iudicem secula e. Ergo negabossiciali. Hicid do aut Ossicialis talis est maior & dignior iudex,qna secularis sub eodε

capite: aut minor,& indignior: quod certe duci non potest: Cum v t supra demonstratu, po-' testas Ecclesiastica sit maior & eminentior seis culari magistratu : &sic Osticialis sue iudex Ecclesiasticus est maior digniorq;. Ergo non valet appellatio a iudice Ecclesiallico siue o D sciat lad iudice secularem. Quandoquide est contra natura&definitione appellationis quM est a minore iudice ad maiore prouocatio Spe cui intit. de appellation. f. Nune tractemuli Panormit. & alii in Rubr. de appellat. Glos.

,etr. Anchar. Dominic. S. Geminiano, Philip . Franc. &comunis in cap. 2. de cossiet. in

quis,

445쪽

qui ,&cap. Placuit. r. q. 6.&L. I . Siquis in appellat.ff. de appel. Hinc cosuetudine induci . non poteli, v t maiori ad minore siue inferiorem autetia parcappelletur secundu Glossam

EDD. receptam in d. cap. 2. Quia eli contra . 'naturam essentiamque appellationis, nec me. retur nomen appellationis. Praeterea iudex

secularis in hoc casu si mandet , faut i ' beato iudici Ecclesiastico, siue ossiciali aut facit no-rni ne proprio, aut sui principalis Episcopi vel Archiepiscopi. Si nomine proprio, non V

let suum mandatum , nec tenetur Ecclesiasti- cuςobedire: cum sit eo in serior 6c minor, nec

habeat in eum iurisdictioraem: Si nomine sui principalis Episcopi, aut Archiepiscopi .mul

to minus valet: Cum habeant idem tribunal ' e& eandem iurisdictionem pertext. ind. cap. Non pWtamus,& cap .Romana: Si idem tribu- lnal, ergo non potest mandatum & inhibitio Tfieri eius nomine': Cum sicuti nec eiusdemqd seipsum potest esse appellatio, ut DD. cum sGlosa in d. cap. E. dς consuet. ita nec Qtiam 'possit Versare mandatum unius eiusdemque ad seipsum. Si autem quis existimes, quod praelatus Ecclesiasticus maior & dignior sit, ut secularem gerit magist ratum, quam VtE elesiasticam habet iurisdictionem , is etiam dubitare potest: an sol sit maior in coeloqistim Iuna arg. cap. Solitar,de maior. &obed. . Praeterea. Postremo sic instituentes, aut procur1- te aut acceptantes appellationes iniuriam Ω- - ciuile

446쪽

. esunt secti Apostolicae, aut Archiepiscopali

dignitati, qua do ab Archiepiscoporii.&epis ' coporum respective iudiciis fit appellatio ad

decularem magi uratum arg. d. s. Debet. De

hinc domino principali iudicis siue ossicialis, quod eius potestatem Ecclesiasticam dimini

ant , iniuriam inserunt. Postremo iudici quo iniuriantur, cum ei no intribuant eas partes quas iure diuino & humano obtinet. Quinta Concluso. vi copiu. aut Arc epi

pus in e*ecutisne ct exercitio sui oscis,ctiurisdictionis Ecclesiastica non debet depexuere a consensu, ct placito pote flatu sicularis. Hanc pono contra quojdam, . qui Episcopos nunc faciunt inseriores laicis, ita ut in exercitio suae iurisdictionis debeant Episcopi requirere laicae potestatis placet una &cqnsensum, hoc dico sine iniuria potestatis,& libertatis Ecclesiasticae flari non posse. Nunc primo probo ex sacris literis, quae v ant Episces.

pos Magistros, Pastores, Patres, Principes populorum, &c Vt pasiim patet veriatis in sacris literis. Ἀt iniuriam sapit , quod magister discipuli, pastor ovium, patres filiorum,&c. consensu& placito indigeant in suo Osficio exercendo.: Hinc illud S. Gregorii in ep. ale Hermannum Metensem Episcopum, rela tum S Gratiano in d. 96. cap. Quis dubitet sa cerdotes Christi regum &principum oninitiumque fidelium patres & magistros censerio Nonne miserabilis insaniae esse cognosciar es filius patiem: discipulus magi tirum sibi co

nclar

447쪽

netur subiugare: & iniquis obligationiblulum suae potestati subi)cere: a quo credit noni solii i in terra , sed etia in coelis se ligari posse &- solui,&ibi d. in cap. Duo sunt, ex Gelasio ad Anastasia Imperatore. Nosti itaq; inter haecee illorii intellige pontificu & sacerdotu) te hir a derere iudicio, non illos ad tua redigi voluntate. Talibus igit institutis, talibusque sulti b

auctoritatibus plerique pontificum alij reges. . alij Imperatores ex comunica uertit,&c. sed ςuplacito, siue placeto sit nunc Curiales appel- Iant. Episcopus redigitur ad volunt te secularis,& non cotra, & ibi dein cap. Si Impersor Catholicus est , quod salua pace ipsusMici- . mus,filius est, non praesul Ecclesiae. &c: &in sine. Imperatores Christiani subdere deben executiones suas Ecclesiasticis praesulibus: non praeserre. At itante beneplacito secu- Iasis magistratus. Episcopus suas executio nes & suam voluntatem debet subdere voluntati Je determinationi secularium, &ibi . dem in cap. Nunquam. Episcopi; caput sub-idere principes solitum est, non de eoru capitiabus iisdicare. Huc facit & illud Basilii Imper

totis in actione io. Synodi octauae generalis in orat. ad Synodu: Quantaecunq; enim vii- sionis& saprentiae laicus existat, vel etiamsi niuersa virilite interius polleat, donec lati ui est, ouis vocari non desinet. Rursus EpiscO- . pus quantacunque sit immerentia plenus, re nudus omni νirtute , donec amittes est ,

448쪽

ET DAMNO. DATO.

ia dc veritatis Verbum recte pr*dicauerit, pa solis vocationis & dignitatis damna non patietur. duae ergo nobis ratio est in om. dine ovium constitutis Pastores 'verborum subtilitatem discutiendi, Nea quae super nos sunt, quaer adi & ambiendi habent Oportet erU nos cum timore di fide synco alios audire,&facies corum vereri cum sitit ministri Domini omnipotentis, & huius somniam possideant di nihil amplius, quam ex

quae nostri ordinis sint, requirere; Nunc autem, Ut videmus, adeo multos malitia in ins .

. niam accendit. Vt obliuiscentu proprii ordinis, &quod pedes sint, minime cogitantes,legem ponere Velint oculis non ut natura se habet) sicut ipsi cupiunt,&c. Secundo. Epis opis ex institutione Iesu ina, & mandato Dei incitabit non solus, pascere pabulo verbi oues&siibditos suae Ecclesiae subiectos, sed etiam ipsi auctoritatem in regendo. iudicando, visit do, cognoscedo, corrigendo, & alijs oneribus quae ex officio pastpri .m gistro, iudici patri superintendenti c6petunt , consecuti sunt. Haec enim omnia costaint ex epythetis quae sa- vae lite Episcopis attribuunt. Episcopos e- Mim Spiritus sancius posuit regere Ecclesiam. 1 et,quam acquisiuit sanguine suo. Actor. G. Ipsi sunt pastores& doctores ad costimationsi. sanctorum in opus ministerii, Ephesi. q. De his nominibus late & docte tueartol. Carran-

ria de hiiranda postea Archiepiscopus Tot

449쪽

tanus in lib. de necessaria residentia personali Episcoporum, cap. c. &breuiu= Domininis a Solci lib. 1 o. de iustitia& iure. q. 3. Si haec DL .ficia & Hunera competunt Episcopo ex iure. diu laci, ut dubitari non potest. Ergo etiam ei ex necessitate competunt omitia, sine quibus haec expedire non potest; aut commodό non potest: Cum ratio naturalis dictet quota commisso vho censeatitur comitissa , etiam illa sine quibus illud, expediri & a deflectum' deduci nequit, cap. Praeterpa. . sin. de offici&Potest. deleg. Quia ex eo inquit textoqu6d causa sibi comu ittitur; super omnibus quae ad causam ipsam spectare noscuntur; plenariam recipit potestateis, &L. E. R. de iurisdict. omnium iudic. Cui iurisdictio data esst: ea quoque esse concessa videntur siue quibus iurisdictio explicari non potuit Vbi Bart r. Bald. Castren. Alexand.&alii commvnjter . notant. quod commisso aut coracesso Vno omnia videntur & intelliguntur committi & concedi ψ sine quibus commissum &coii cesse ii, esset inutile nec commode possit expediri: facit ad idem quod idem iuris est in v

troque connexorum . arg. cap. Translato'. d

constit. S: d. sin. de osti . deleg. & cap. Si quis obiecerit. I. q. 3 In furtiit ad idem Pro positum maxima illa philosophica: Dans

formam, dat omnia consequentia forrn et . Ergo Episcopo &spirituali potestati ex iure . diuino competit, ut p0stir exercere actu suae

potestatis

450쪽

IT DAMNO DATO. 367 potestatis sine cosensu & placito secularis pomi testatis. Ergo qui potestatem Ecclesiasticam stringit,eique manus liga Ut per placetum contingit, diuinae ordinationi resistit, quae Ecclesiasticam potestatem non impersectiore . seculari potestate sed persectiorem utpote ad persectiisimum finem ordinatam , instituita Vnde sicut haec sine placito & consensu Eccl

si sita ossicia exequitum ita illa etiam suaso, herationes debet exercere sine consensu secularis. . Tertio. Ecclesiastica potestas ex itistitua

tione diuina maior & superior est terrena po ire t.' - m testate, Ut supra probatum, & omnes Cath lici libenter nuntur. Ergo contra ordinem: diuinitus inditum est , ut superior pendeat a voluntate inferioris in exercitio suae operationis . Secundum en i mrectum ordinem inis . serior dependet a Voluntate & consensu superioris, & non contra Sole enim clarius est noposse quenquam qui minorisauctoritatis est,

eum qui maioris potestatis est , iudicijs suis dij cere,&proprijs definitionibus subibgare. cap. 1nserior d. 21. Siς miserabilis insimiae esu. se dignoscitur, si filius patrem, discipulus magistrum sibi conetur subiugare de iniquis ob ligationibus suae potestati subhcsre Sicut ergo potestas se habet ad potestatem ; Ita aetiis d actuim. Cum ergo potestas Ecclesiae si s

perior potestate seculi, necessario etiam est ex eodem principio, quod exercitium iurisdia

SEARCH

MENU NAVIGATION