Antiquitas, et dignitas ecclesiæ vercellensis vindicata : dissertatio apologetica

191쪽

nationes peragere , ut civitates ordine civili,ac re- Iigio ministruer , ordinat=ones rectas , aut Itas,aut consiliis instructionibus peragendo fuseίicis Antistitum Parens . summo astu eo. Voco extans maxima astimatione ouens , orinasiones Urbium fropinquarum rectas peregit sapienses et ita in um es aut eloquiis , au scriptis ei augenis ropagandi caussa ,strastin sicut se i cisitatJ curam gerebat Πια - rectam ei ora reans . Ut pulchram hane doctrinam consarcinaret non Sanctos fatres,

192쪽

368rile se inelegans , consuluit . Demus tamen, quod cupit , nempe D. Eu ebium , sanctis ordinationibus , hoc est ordine civili religioso , dies: , consiliis , instructionibus , Civitates instituisse ι hoc ipso eum Metropoli tam fuisse fateri compellimur . In comperto est enim apud omnes , te his similia ad iis etropoliticum spectare . Caeterum absonam esse , intolerandam verborum detorsionem , quam arbitrario invehit , violentam parum scitam ess interpretationem ab eo commentam , convincit primo D. Dionysius e consensu omnium , ab Eusebio ordinatus Epistopus , convincit secundo concors Sanctorum atrum is Conciliorum sententia , in quibus quoties sermo habetur de ordinationibus ab Episcopo peragendis, semper res est de sacris ordinationibus ; convinei terti ipsalitera textus a me allati , in quo non legitur ivitatum ordinationes peraeens , sed i vita Vm ordinationes rem rectas nempe

' iii a jure factas , Metropolita scilicet in Ucopi nota peragens , queis verbis nitidissime , ordinationes Episcoporuin designantur; convincunt demum ejusdem textus Verba sequentia , quae ordinationes h ulmodi adscribunt expresse Dignitati Primatiat D. Eu-

stabit: tunc enim rite , subdit teXtus , sub tanto Pasiore , sua civitas rimatum tenebat, qu se , ct alias circum circa vicinas Urbes , ver

so salutis nisatis si e pascebat . Hinc insulsum , ac plane ridiculum ei illud , quod Disse

193쪽

Isso Dissertator addit Si Intelligatur de ordinatio nisus a b fusepio peractis , idem ac sacras Orainibus initιare , . ebius sacrasor mi bus . consideraviis civitates De caetero non autet negare D. Dionyliutri ab Eusebio ordinatum fuisse , addit tamen ut vim argumenti inde petit , evadet qui o ut, inquit l. 78. , sum Pontifex o man. Jeciati delegatione , ad peragendam . Dionusii consecratisne , Eusebium fgnare ρυ- tuerit λ Nugatoria sunt , Pater mi , quae petuntur ab eo , ri potuit , quando agi tu de impugnanda propo 'ne , quae exploratam habet veritatem . Me proposito est haec D Dionysius Epistopi Mediolanensis , ordinatus

bium fuisses Metropolitanum quia inlius e- tropolitani est ordinatione, Episcoporum Ierasere Nulla monune nix produnt hanc ordi-ζationem peractam fuisse , vi delegationis Pontificiar. Unde sequitur natus aliter peractam esse aureoidinario . Assertum hoc, etiam te judice l. 's. inconcusse stat,quousque oppositum validis ratiosu-bus probetur. Tu pro omni probatione tui dicti, uuid reponi λ Fieri potuit Optima probatio, quae directe pumnat cum iis a te traditis loco citato. in dubium revocat plerasque historia ab omnibus pro veris admissas Nulla alia ratione dicimus M. Ambrosiun metropolitam uuuia eum scimus ordinasse instruxisse . loli

citudinem habuisses icta Vide Carolum a Ba-

194쪽

stica Petri Episcopum Novariensem , infra proferendum Nonne fieri potest ut haec omnia peregerit jure elegationis ontificiam Idem est, judicium cie alii innumeris . Fressius te coarcto Provincia, quam tibi' demandasti non obtrectatoris sed impugnatoris est

Itaque non obtreetationibus, sed lationibus, momentis , te agere ' Oportet Auctoritas

Bachinii , Scriptoris proculdubio 3 doeti ad

defensionem male a te susceptae causae nihil penitus confert ' Nam ut caetera taceam, Ba

chinius loquitur de ordinationibus peractis tempore Gynodi Nicaenae , ut tu ipse asseris. Constat intuem Dionysium multo post tempore post annum CCCL ordinatum fuisse Episcopum Mediolanensem Non multis admodum annis deinceps D. Ambrosius plures peregit Episcoporum ordinationes Quis dixerit eas se regis e vi delegationis lontificiae

Et clamen contra eas, non minus ac contra

ordinationes Eusebio seractas militata auctoritas machinii, tuum argumentum plane iugatorium: cui obstat , inquam , quin Pontifex Romanus . spectan .elegatione eragenaeas or inationes Episcoporum . Ambrosium, signorm potueri Nil equidem obstat ut

id Veisi potueriti sed ut dicatur cita factum

esse , ibita invicte , quod nullis monumentis, hujusmodi delegatio Iroditur Aliam viam init noster Dissertator citatos l. 78. non magis felicem aptam ad impugnandum Frimatum Ecclesiae Vercellensis, quem

195쪽

quem textus asserit . Eum adscribendum ceti set , non potestatimetropoliticae , quae Vercellis es et , sed tantumodo ingentibus meri tis , quibus apud omnes , Eusebius , clarissimus erat V Primatus, inquit, is decus Verceliarum . non ex potestate Metropolitica sive Urbi. sive Eusebio r2buta , se tantum ex singulari a rimatione , qua ex ngentibus meritis , ex claris es famam ex inestasili Sapientia , invictis a sortitu in . ex venerabili canitieranti Vir , exorta est . O-nes Praesules , Ioctrina caussa . eum adibant , eius consiliis alant, acrorum negotiorum deliberatio , ab ejus ore endebat . uare Albana Eusebiu . mr a omne Ecinus imminenses , aris famaeon series , quibis cum nultas coaevorum Antissitum , scientia , prudentia , ct firmitate rara uanaeus pro defensione a bono fit et , μsi in ad nsistebant; unus in Oriente . aiser in Occidente , iisnum partes regebant ίuamobrem si cur usibius jure Metroponiano onatus ceniseatur . Quibus auctoritatibus, momentis, aes intrepidam octrinam comprobati ullis omnino de more : Ipsum hic, alibi, semper dixisse sat est . Novum prose sto impugnandi genus . Sed audiat , discat . rimatus alicujus Urbis , non anctitatem, non prudentiam , in suo conceptu imbibit is signat , sed potestatem is praee minentiam. Nec ullus dixerit rimatum alio cujus Urbi supra reliquas p pendere e sancti tate . ω meritis Episcopi residentis . Alioquin

196쪽

quin sicut sanehitas me tum , Prrmatum inserret ita improbitas demeritum , eum non adesses demonstraret Quod quam absonti iri it , nemo est quin videat Nullum Eccletia Matholica Augustino majorem aut sortalJis nec parem habuit Nemo tamen Ἐe

tum unquam attribuit irimatus qui Vercellis in aeκtu tribuitur non a Sanctitate M. Eusebit ses expressis verbis Ietitur ab ordinationibus Episcoporum munere verae Metropolitico, quo D. Eusebius ser fungebatur . Eum clam fuisses Vercellis cum Eusebius ripiscopatum inivit eundem quem , postea Mediolanum obtinuit . dissertis

Verbis inuntiat alius teXtus , a nobis in Dissertatione nostra allatus Eodem tempore Ἀγrceuin civitas Liguriarum Primatum inter cateran Urbes retinebat quem postea Primatum me roianum obtinuit Sacratus autem

rigitur .

Porro vastitas eruditionis j efficax argumentandi ardor , eo Dissertatorem nostrum adducit , ut non solum Vercellensi Ecclesiae , D. Eusebio , sed, Ecclesii Alexandrinae ,

D. Athanasio , Dignitatem rimatialem abroget , eam utrobique adscribens sanctitati , doctrina horum Sanctorum Pontificum . Perspicua , hac de re , sunt ejus Verba sel. 79. , nobis supra relata et uuare Athanasius , Lusebius , Viri ad omne facinus imminentes M. Hunc

197쪽

I73Hunc exitum a ter mi , sortiuntur Provincia male susceptae ut eas deinde pellime admini-itrari necelle sit

PROPOSITIO QUINTA.

Jus ordinandi Episcopos , agnovit in Ec

cles Cercollent, D. Ambrosius. No ster Dissertator id dissimulat is in

cohaerenter loquitur DIvus Am rosius in celeberrima illa Epistola ad Vercellentes , qua OS Orta cur ut ad electionem Episcopi , D. Limenii successorem 'procedant, nitidis Verbis indicat jus Vercellens Ecclesiue olim Mercitum, Ordinandi Episcopos aliarum Ecclesiarum . n- secis Eo re , ait S. Pater , u/a Ecclesia Dei,

qua in vobis ess, Sacerdotem a buc non habe , ac fou nunc ex omnibus Liguria , tau E-- L. Venrtiarum se , ve cat is tana pinitimis

partibus , huyu amaei eget secro , quo ex ea alia sibi petere o bant. Hunc te Xtum. afferimus in nostra Dissertatione , eoque probamus jus Ecclesiae Uercellensis , dandi alias Ecclesiis Episcopos . Noster Dissertator , id illimulat, textum levi pertransit calamo um v. eb/us , inquit Ol. o. , Di Hubitauis o lina-yum magina extiterit, oui uiae ii Saneti

198쪽

denatis Eusebio uimento immeHato ejus succemre Honoratum habue=e qui tusebii magisterii participes passionum exilii Gcarceris irtutum . focii fuerunt Non satis percipitur , quid sibi velit haec doctrina . Ut alia incoli 'rentia et aceam illud p res j ii cipulis Sacerdoti fui reiiquit Gare es, aliqua majori eget illustratione . Naim certe ad Dionysium Gaudentium des Exuperantium, reserri non potest . Iacerdotium , seu

Episcopatus Eusebii , Vercellis fuit. Sancti Dionysus Gaudentius Exuperantius hujus Iacerdoti certe haerede non fuerunt cum nullus horum fuerit Episcopus Vercellensis. Unde doctrina inibi cohaerere non videtur Praerere imperceptibile s Orsus est quomodo nam Ecclesia Mediolanen i Dionysum Novariensis Gaudentium Derthonensi Exuperantium radi Ecclesia Nercellensi sibi apisse

copos petierint, cum nullus horurn , aut Ver cellensis fuerit , aut ad Ecclesiam Verces lensem

spectarit Quod enim fuerin Piscipuli , D.

Eusebii , non ob id verum efficitur , quod fuerint ab Ecclesia Vercellensi , illis Ecclesiis in Episcopos concessi . Quis dixerit Ecclesias Hi p.

199쪽

ponensem, de Vercellensem , petiisse sibi ab Ecclesia mediolanensi in Episcopos illam O.

Augustinum , litam M. Honoratum per hoc quod unus alter juxta Chronica Coenobii Eustorgiani , fuerint Discipuli M. Ambrosii qSed is hare facimus Opinor Dissertatorem nostrum velle , quod illo textu intelligi debeat plures Schola G. Eusebii , assumptus fui 1Ieal alias Ecclesias regendas sic X petentibus Populis . . Verum hanes interpretationem alienam esses naturali ignificatione Nerborum , ω a communi acceptione , pluribus ostendo Peteres Episcopos radi aliqua Ecclesia quid aliud natura luer importat secundum rasam loquendi conciliorum , Canonum , in Sanctorum Patrum, nisi postulati opem Et quid appellat nisi Ecclesiae qua postulatur , jus concedendi sei dandi ad letitionem Episcopos Dare autem Episcopuia alicui Eccla sue postulanti quid aliud in tota rigor os , Obvia , is turali significatiunes importat nisi aliquem consecrare in ejus Civitatis Episcopum D Nam Episcopi , non aliter quam consecratione , Ecclesiis regendis praeficiuntur . Et ideo visitatissima est apud Sanetosia tres haec Ambrosiana thrasis qui plerunque Orapen dio utentes , dare Episcopos eam Ecclesias as serunt, quae consecrandi auctoritate sollent ω eas petere . seu postulares dicunt quae ab Ecclesiis primariis . hujusmodi munus e X-pectant sicuti videre est in Epistola Episco Porum Provinciae Arelatensis , dat ad S. Leo

200쪽

pe ri apam , in qua probant iis Metropoliticum in tota rovincia , seu Gallia Nachonens , supra Episcopum Viennensem , semper stetisse penes rete utem Arelatensem , eo quod Ecclesiae ejusdem rovinciae , semper ab Ecclesia Arelatensi , suos Episcopos petierint . raeterea Sumi ni Pontifices , qui ad requisitionem Populorum , liquos in Episcopos , consecrarunt , vel alicui potestatem secesunt , ut eos consecrarent , rescribentes dicunt , damus vobis piscopum c. , quemadmodum in eorum Rescriptis videre est . a re autem , etere , sunt inter se correlativa . Demum in Sacrorum Canonum Regulis , ni frequentius occurrit quam dare ephcopos , coce ere L i copos , alicui Ecclesiae p/a rvinare Sicuti etere, o Iare , ae cistere Episcosio , pro iis habendis , a quibus interest eos consecrari . Et nullus unquam , in facti specie , aliter hujusmodi verba intellexit . Hasce ratiocinationes , clariores reddit ipsemet D. Ambrosus , sui ipsius

interpres . . Doctor loco citato non dicit praecise . quod abae vitates , Episcopos petebant ab Ecclesia Vercellensi , sed signanter quod ab ea petebant munus , seu officium Epissecopale , ibi Sola Herceiienses Eccl/sia . . hinu movi eget ossicio , quo ex ea alia perere δε bant . Hunus autem, seu officium Episcopale , sola consecratione confertur ergo aliae

Ecclesiae , quae a Vercellens , hujusmodi petebant officium , petebant e mente . Ambrosi suos inpiiccpos consecrari: ab Episcopo