장음표시 사용
201쪽
I77 Uercellens . Demum notandum est illud peteres stibant , quod in textu legitur . Hoc indicare videtur morem vetustum M valde sitatum . quidem si S. Ambrosius loquitur da Episcopis , quos Eccles a Nercellens viventem Eusebio , dedit aliis Ecclesiis ho scimus sacratos esse , ipso D. Eusebio , uti disia series habet Vita S. pius citata Inter eos sunt Dionysius Mediolanensis , Marcellinus, fortassis etiam S. Syrus Ticinensis S. Exuperantius quem nonnulli consecratum ajunt Episcopum merthonensem ab ipso . Eusebio. Si vero S. Doctor loquitur de Episcopis , quos post obitum Eusebit aliae Ecclesiae ex ejus dem Schola, sibi adsciverunt, certum est, quod tempore quo scribebat Ambrosius , unus ad summum S. Xuperantius, Sedem Derthonensem inscenderat . . Nam . Gaudentius mova riensis factus est Episcopus Ambroso jam defuncto Unus autem, set alter Episcopus, morem valde statum non inducit Unde illud Jolebant referendum est vel ad tempora antiquiora, vel saltem ad illa S. Eusebii, quibus certum est Episcopos a, ipso consecratione aliis Ecclesiis datos esse . Quare stat, quod non aliter intelligendus est textus
Ambrosianus , nisi, a nobis expositus est.
Demum adde aliud esse scholam d. Eusebii, alius Ecclesiam Vercellensem ae fuerit schola I. Eusebii, nobis dicit D. Ambiosius in citato Sermone Ad Ianm. Transvectam esse ii Gallias, de in inphricam ibique plure' egre
202쪽
egregios Tanctitate viros 'n minus quam Vercellis , germinasse , docet Saronius Hoc ipsum pr iantissimum vita genus , ait hic Auctor loquens de hujusmodi schola Mar-rmus Episcopus Turonensis in Gallias transe- vexit ac S. Augustinus in Aphricam , qui ammira, in quadam consensione , aeui hac vita genera omnium perfectissima clericorum
Monachorum unum pariter conjungentes ,
ianquam Iuci ius is astris , ut ilim mari res rempore persecutionis , in pars Chrsi ire sitam exornarunt . Et quidem plures inde Episcopos, ad alias regendas Ecclesias , acceptos esse , ambigendum nullatenus est. Quis dicat eos ideo prodijsse ab Ecclesia Vercellensi, seu ab Ecclesia Vercellens, Episcopos datos esse Unde quamvis Dionysus, Gaudentius, Exuperantius se qui sunt alii , hac schola ad inlias regendas Ecclesias assumpti fuerint non propterea
ab Ecclesia sercellensi prodijsse ' dicendi
203쪽
Dignitas Metropolitica D. Eusebii , probatur auctoritate scribentium Auxentium Arianum , Pseudo Episcopum Mediolanensem , ab eodem Eusebio ex. auctoratum. Noster Dissertator parum scite assertiones nostras impugnat de
more is dum nobis errorem imp0nit , ipse vehementer errat quin
Eusebium fuisse Metroplitam con 'frmat E ejectione Auxentii Episcopi Ariani
Sede Mediolanensi , auectoritate . Eusebii , validum in Dissertatione mea instauro argumentum pro ejusdem D. Eusebii Metropolitica Dignuate . Auctores , qui pro hujusmodi ejectione stant , nec pauci unt nec contemnendi . Nihilominus noster Dissertator sol. o. intrepido hoc titulo , Caput quintum suae Dissertationis inscribit A D. Eusebio , Auxentium Arianum Epi costum , em
2pscopatu me iolanensi , ejectum fuisse sufecto
viro cathonio Dion' i , falsi mum omnibus sacer . Num omnibus pateat ut falsum , quod a pluribus , iisque do stissimis Scriptoribus traditur ut verum, judicium est apud Eru-M et diro .
204쪽
18oditos. Haec propositio nostri Differtatoris D. Lusebio Auxentium Arianum ejectum c. falsissimum omnibus ater , resolvitur in hanc
universalem Omnes arenix , seu apud omnes cretum ebi , Auxentium non fuisse ab Euheb o, seri ullum. Si ego afferam non Enum , aut
alterum Scriptorem , sed plures is plures qui Auxentium ab Eusebio pulsum asserant procul dubio juxta regulas Dialectitae , Uadet vera innegabilis contradictoria hujusmodi propositionis , quam propterea salsissimam esse , certissimum esse debet apud omnes . Praeter a nobis adductos in Dissertatione nostra , idem de ejectione Auxentii , auctoritate . Eusebii , tradit ex nostris Episcopus Bon homius elog 18 sol. O. ibi Auxentio Ariano Viscopo pulsi , Eusebius Dion sium H ipulum , orthodoxa si dei defensorem , Ecc si a Meriolanensi , praeficiendum curavit . Idem sentit valvaneus Flamma celebris Scriptor Mediolanensis, e Sapientissima raedicatorum iamilia , apud Puri celi in Laurentio Litta
Arehiep. Mediol. cap. q. num. 67. Ol. 24q.: contra Auxentin , ait valvaneus , N. FI- vester miser suum Legatum , N. Eusebium Episcopum Verce unoem , qui erat excellis . repromulgavit Auxentium, Archiepisicopum Medio-onensem non esses qua claves Ecclesia , extra
Ecclesiam non sunt ipsum deposui; cujus
siententiam Auxentius contemsit . Et tunc R
205쪽
riter iret in Archiepiscoporum Ambirorum Catalogo S. In Ambrosiana Nasilica , c AH-rs , qui confectus fuit anno MCCCXVIII. sicut in e us cais habetur , quique opino umexscriptus es denuo, Studio , ct opera michaeli PiΣΣο assi; ct sic etiam in uero pariter ejusdem Pasilica Catalogo S. usque adri nolitum carae siensem ve ad annumcbrisii MCDXCVIII. pro ucto . Tum ejectum igitur concludit Furicellu seri Auxen -
ν/um , quam in Ius vicem confecratum Dion
sium , ego pariter fatebor ab Eusebio , sed ex Apo stolicae legationis auctoritate , qua ranctem oris ab ipso exerceretur sive emanaeaseipsi fuerit a S. olive bo , Re a Iulio , ut
probabilius i. eeur , ac temporum rationi magis consentaneum . Haec uricellus Scriptor eruditione clarissimus Historia Mediolanensi, Optime meritus . Complures alii adduci possent sed relati sussiciant Non ergo omnibus patet falsissimum esse quod Auxentius a D. Eusebio ejectus fuerit; quod imo falsissimaum est , id omnibus patere . Condonandum nostro Dissertatori , si ratiunculam aliquam , aut saltem uetorem unum , ad di Shum suum tuendum afferret Sed nec Auctorem laudat, nec rationem Pro fert Totus incumbit in repraehendendo unice
D. Antonino , qui Auxentii ejectionem tradit . Deinde hoc expleto , omnea di*e exami-M ne s
206쪽
n ne delectu , damnat, qui idem sentiunt , hoc decretorio laconismo l. et ridem de Mombrisio , aliis ue judirium ess Postmodum pro omni probatione , frivole de more , subdit certo certius ebi . Ambrosium , immedias Auxentii sicum mpsivisse Quod comprobat hac opportuna , elegantique doctrina : Animo revoreat ileppus , Auxentium inter vivos egisse , dum Damasus coegit Concilium , in quo Varius , ct Valens , se- me , ct iterum cou si in haeresim Arianam da nati fuere , ct de Auxentis , ne verbum quidem , quod iii impius omnino aisntiniani gratia oreret Ut cognoscat prudens lector , quam apposite haec dicantur , advertat
quaeso hoc Concilium habitum fuisse anno CCCLXVI. , cujus nil aliud superest , nisi Epiliola Synodica ad Episcopos Illyricianos nobis servata ab Hilario in fragmentis. Ibi
e Auxentio ne terhiam quirim , ait Dissertator recte . Numquid igitur inde probatur , seu Auxentitim, tunc ahuc inser vivos
egis , seu Ambrosium , qui ipso teste athedra n Mediolanensem,ascendit anno CCCLXXIV:, imDI diate Ioctim rim riui Auxentii , implevisset Portenta eruditionis Critices sunt haec Addit tamen : Seium serpenaeat illeppus ii,
quo Hieronymus in fronico ad annum Gratiani I. conscripse Post Auxentii seram, mortem , Mediolani Ambrosio Episcopo se constituto , omnis ad redham fidem , Ita- is lia, convertitur Quid cinde Plerique
207쪽
omnes qui docens Auxentium in Eusebio pulsum suffecto Dionysio . iidem asserunt , post Goncilium mediolanens. sub Constantio,
ΑuXentium citerum Imperatoris auctoritate fretum sedem Episcopalem invasisse , eamque usque ad mortem occupasse . Memum X egregiis ade, doctrinis , aestimoniis , argumentis concludendo reprobat tam es ordinationem Dionysii , quam eje monem Auxentii te or i- natione, inquit, i. Dion si ii ebio consecta , possumus arbitreari eadem pari de , qua ejectionem Ouxentii υν em factam excepimus. Quare Nam allata iunt prorsus cinepta . Rudi liuia, inquit l. 83 4 in utroque Eic apud nos pari auctoritate Scriptor M. Antoninus o oue Quia citaque Antoninus , nulla, apud tum aue ritate pollet , ideo reprobanda fest tum ordinatio D. Mionysii tum ijecti, Auxenti Nullum equidem Jan consequentiam aptam esse dixerit D. Antoninus non est solus qui id doceat . sed est inus dumtaxat ex complu
ribus doctis des dignis qui magno
numero id ipsum tradunt . Quare me unus quidem certe nullus erit , qui Disserta tori tam immodice exorbitanti Veniam praebuerit . Quis vero . si nihilosecius reum a clamantem audiat certum apud Omnem esse , AuXentium in D. Eusebio ijectum non esse
Sed liget cum hujusmodi Adversario, hac de
208쪽
nem texere de Auxentii ejectione , quam non pauci in dubium revocant , uti πpresse professi sumu in nostra Dissertatione . Neque ibi aliquid diximus , quo innuerimus vel e nos alibi fuso calamo , hanc historiam defendere Sed nobis ad intentum sussicit , Viros do ctissimos agnovisse in D. Eusebio , potestatem exauctorandi Episcopos intrusos . Id quod de more noster Dissertator addit fol. 3. Si Pi-Ienus ad tuendam Auxentii ejectionem a D. Eusebio consectam , scriθere velit , calamo , rexat fusio , non apto scri t . Id inquam ineptionis damnat gravissimos Auctores , ipso procul dubio doctiores , qui hanc ejectionem defendunt . Quod , intolerandum alicui videri poterit potissimum quia compertum est omnibus vel mediocriter doctis , ex hucus
que dictis . ob ipso me allatis , quod quicunque voluerit apto calamo illam historiam impugnare , necesse habebit , aliis ab per eum adductis, argumentis ut . Sed alia inspiciamus Scriptores non contemnendi testantur, olim
invaluisse opinionem , quod urchie sco' usi erit Herculis , eo quod Eusebius mun Metropolitica peregerit. Id pariter fatetur noster Dissertator fol. o. i. Exinde malaifesto liquet opinionem de e tropolitico jure Ea clesiae Vercellensis , non esse de novum ut ipse criminatur is verum reapse esse . Eusebium , munere etropolitico defunctum esse, pluribus exercitis ructionibus metropoli-
209쪽
tie s quae non aliae profecto sunt ab iis qu bus tu ra probavimu D. Eusebium, hujus moti munere perfunctum esse , quasque
tam acri calam exterminare ad fabulas amandare ipse contendit sibi contrarius. Itaque quo ad hoc , acta res est . Reliquum est , num D. Eu ebius , munere Metropolitico defunctus sit vi delegationis Ontificiae , an vero jure ordinario . Et quidem , qui legationem adliruit, eam positive probare debet . an exercitium juris etropolitici si nil ex adverso proferatur , ad auctoritatem Metropolitica , veluti ad causam naturalem,
referendum est . Nullus hujusmodi legationem probat , sed nec probare potet . Nam nemo ex antiquis est , qui ejusdem meminerit : nec ulla vel levis conjectura adducitur, vel ad luci po est . quae eam miserat . taque opinatio . que ea affirmat , est proris fus gratuita ad libitum excogitata adeoque cum fabulis oras ij cienda . Haec consequentia est evidens ex doctrina ipsius mei Dissertatoris sol. 18. , quam hic juvat repetere Patet et , inquit, qui pri a critica scientia institutiones Ieυiter hausit , ex communi silentio , jurica i qui qui historicum , velutID stati Hioxium , si in uuis antiquitatis
ocumentis contineatur , qua in visorum octo-- cogntrionem descenaeerint . Neque opus est, ut cognoscatur uulum latere ocumentum, quo
facti mentio fiat , nullum fecisse , in quo res memoria prodi; cra Des facto explodendas
210쪽
ajunt Eruditi, istiusmodi opiniones gratuitas veluti historiarum pestes corruptelas . Si enim licitum esset eas pro libito invehere nonne quilibet , ut supra jam innuimus posset exploratissimas historias in dubium revocare fabellis ni pergere Sustineat adhuc paululum noster Dissertator; quoniam argumentum quod conficit ad ostendendum rumorem olim e XOrtum quod Metropolis esset Vercellis nuua ve/itatio specie invata e nullatenus est dissimulandum . En
argumentum, quod Jacet l. Ii. Post Mediolanensem Synodum argumentaturo Eusebius in exilium: abiit una cum Dionysio α:ergo rumor quod Vercellensis Ecclesia esset
Metropolitana nulla' veritatis specie inni X his invaluit Hunc ordinem quidem argu mento' non servati, sed arqui valent ea quae ibid. habet Hic rumor ait , nuIIa veritatis specie innixus invaluit se MeesoLaeensem I 'n0dum enim Eusebius in exinum abiit nna cum Di ysio c., neque ante obitum Constantii, terras Ialicas salutavit Unde mam haec consequenti Pater mi Admodum Reverende. Quis clandem in riant Dissertator non de miretur validum cingenii robur . invictum argumentorum pondus , Vastam ' eruditionis copiam verae , Xactaeque Critices exem-Plλ omnibus exhibendum