Orationes

발행: 1886년

분량: 395페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

ναι διαλεγομενος, ετεροι δε τινες μοι πολλοὶ καὶ πολυπραγμιονες μαθηταὶ γεγονασιν, Ους αποκρυπτομαι

νUιενων ανδρες αγαθοὶ γεγονασι περὶ την πολιν καὶ τους φίλους καὶ τον ιδιον οἶκον, εκείνους υριὰς επαινεῖν, ἐμοὶ δε μηδεμιαν υπερ τουτων χαριν πειν, εἰ δε πονηροὶ καὶ τοιουτοι τας φυσεις, οἱοι φαινειν καὶ γραφεσθαι καὶ των αλλοτριων επιθυμιειν, παρ' ἐμου 100 δίκην λαuβανειν. καίτοι τίς αν προκλησις γενοιτο ταυτης ανεπιφθονωτερα καὶ ταπεινοτερα τῆς των μεν καλων καγαθων Ουκ αμφισβητουσης, εἰ δε τινες πονηροὶ γεγ0νασιν, υπερ τουτων δίκην υποσχεῖν εθε

στερον επιδεῖξαι δυνηθείην κς. 'δ .) Ερινησθη δεκαὶ τῆς προς Tιμοθεον ιμοι φιλίας γεγενημενης καὶ διαθβάλλειν ημιας ἀμφοτερους ἐπεχειρησεν , καὶ ουκχ σχυνθη περὶ ανδρος τετελευτηκοτος καὶ πολλωναγαθων αἰτίου τὴ πολει μασφημους καὶ λιαν ασελ-

εξηλεγχ0μην αδικων, δια τὴν προς εκεῖνον φιλίαν σώυσθαί μοι προσηκειν επειδη δε Λυσιριαχος καὶ τοῖς τοιουτοις επιχειρει με βλαπτειν, εξ ων δικαίως ἀν ωφελ0ίμην, ἀναγκαίως εχει διαλεχθῆναι περὶ αυ-

192쪽

103 τα πραγματα διεφερεν αυτων. περι μεν γαρ εκείνωνουδεν φλαυρον ελεῖν ὁ κατηγορος ἐτολμησε, περὶ δετην Tιμοθεου κατηγοριαν μαλλον ἐωτου δασεν ὴ περὶ

ων απήνεγκε τὴν γραφήν' ἔπειθ' οἱ μεν ολίγων επε στατησαν, των δ' εκα στρο προσταχθεντων Ουτως επεμελήθησαν so στε τυχεῖν της τιμῆς της ολθω προτερον υ π ἐμου λεχθεισης, ὁ δε πολλων καὶ μεγαλων 67 πραγματων καὶ πολυν χρονον κατεστη κυριος. ωστ' ουκ αν ηρμοσεν αμα περὶ τουτου καὶ των ἄλλων χρήσασθαι τοῖς λογοις, αλα αναγκαίως Hχεν ουτω διε 10. λέσθαι καὶ διαταξασθαι περὶ αυτων. χρη δε τὸν υπερεκείνου λογον ουκ αλλοτριον ειναι νομιζειν τοῖς ενε-

στωσι πραγμασιν ουδ' ἐμε λεγειν εξω τῆς γραφῆς 'τ0ῖς μεν γαρ ἰδιωταις υπερ ων εκαστος επραξε προσήκει διαλεχθεῖσι καταβαίνειν mi δοκεῖν περιεργαζε- σθαι, τοῖς δ' υπολαμβανομενοις συμβουλοις εἶναι καὶ διδασκάλοις ομοιως υπερ των συγγεγενημενων ῶσπερ

193쪽

γιγνωσκειν.

ἐμικαιροτάτω καὶ καλυστα κειμενην των περι Πελοποννησον, Σάμον δε των εν γωνία, Σηστον δε καὶ Κριθωτην τίον εν Ἐλλησπόντ', Ποτειδαιαν δε καὶ ρωνην των επὶ Θράκης; ας εκεινος απασας κτησα- μιενος παρεδωκεν υμιν, ου δαπαναις μεγάλαις : 0υδετους υπαρχ0ντας συμμάχους λυμηναμενος, Ουδε πολ- 109 λας υμιῆς εισφορας ἀναγκασας εἰσενεγκειν , αλλ εις μεν τον περιπλουν τον περὶ Πελοπόννησον τρία καὶ δεκα μονον ταλαντα δουσης αυτω τῆς πολεως και τριήρεις πεντήκοντα Κορκυραν εἷλε. πολιν ογδοηκοντα τριήρεις κεκτημενην, καὶ περὶ τον αυτον χρονον Λακεδαιμονιους ενικησε ναυμαχων, καὶ ταυτην Τναγκασεν αυτους συνθεσθαι την εἰρήνην, η τοσαυτΤν ιε- 110 ταβ0λην εκατερα των πολεων εποιησεν, ημας μὲν ἀπ εκείνης τῆς Uιερας θυειν αυτὴ καθ' εκαστοντον ενιαυτον ως ουδεμιας αλ ηὶς ουτω τῆ πολει συνενεγκουσης, Λακεδαιμονίων δε μετ εκεῖνον τον χρο- et ον μηδ' υφ' ενος εωρασθαι μητε ναυτικον ἐντος -- λεας περιπλεον μήτε πεζον στρατοπεδον δι Ισθμου

194쪽

πορευομενον, οπερ αυτοῖς τῆς περι Λευκτρα συμφο-I11 ρας ευροι τις αν αιτιον γεγενημενον. μετα δε ταυτας

λαντων κατεπολεμησε, ταυτην Ουτε πλέον ουτ' ἔλαττον παρ' υμῶν λαβὼν ουτε παρα των συμμάχων ἐκλέ- ξας , ἐν δέκα μησὶν ἐξεπολιορκησεν οκτακισχροιλιοις πελτασταις καὶ τριηρεσι τριάκοντα, καὶ τουτοις απα- 112 σιν ἐκ τῆς πολεμιας τον μιισθὸν ἀπέδωκεν. καίτοι τοιουτον ἔργον αν τις αλλος φανῆ πεποιηκώς, ομολογῶ Dqρειν, ὁτι διαφεροντως ἐπαινεῖν ἐπιχειρῶ τον ουδεν περιττοτερον τῶν ἄλλων διαπεπραγμενον. ἐντευθεν τοινυν ἀναπλευσας Σηστον καὶ Κριθωτηνελαβε, καὶ τον αλλον χρονον ἀμελουμενης χερ90νή- 13 σου προσεχειν υμιῆς αυτὴ τον νουν ἐποιησεν. το δετελευταῖον Ποτιίδαιαν, Hς ῆν η πολις τετρακοσια καὶ δισχίλια ταλαντα το προτερον ἀνήλωσε, ταυτην εἷλεν απῖ των χρημάτων ῶν αυτος ἐπορισε καὶ τῶν συνταξεων τῶν απο Θρακχὶς ' καὶ προσέτι χαλκιδέας απαντας κατεπολεμησεν. ει δε δεῖ μη καν εκαστον αλλα διὰ βραχεων ειπεῖν, τετταρων καὶ εἰκοσι πολεων κυ- ριους υμας ἐποιησεν, ἐλαττω δαπανήσας ών οι πατέρες η Dν Hς την Μηλίων πολιορκιαι ἀνήλωσαν. 114 'Hβουλομην δ' αν , ωσπερ ἐξαριθμῆσαι τας πραθξεις ραδιον γέγονεν, ουτως οἱον τ' tiναι συντομως δηλῶσαι τους καιρους, ἐν οἱς εκαστα τουτων ἐπραχθη, καὶ τα τῆς π0λεως, ῶς tiχε , καὶ την των πολεριιων δυναμιιW πολυ γαρ αν υμ, αι τ' ευεργεσιαιόμειζους κακεῖνος πλι νος αξιος εδοξεν αναι. νυν δὲ 115 ταυτα μεν ἐασω δια το πλῆθος. κς. ς.) ' ουμαι δ' et μιας ηδέως αν ακουσαι, δια τι ποτε τῶν μεν ευδο- 70

195쪽

κιμουντων ανδρων παρ υμιν καὶ πολεμικων εἰναι δοκουντων ουδὲ κωμην ενιοι λαβειν ἡδυνήθηοαν, Tιμοθεος δ' ουτε την του σωματος φ σιν εχων ερρωμενην ουτ εν τοις στρατοπεδοις τοις πλανωμενοις κατατετριμμένος αλλα μεθ' υμων πολιτευ0μενος τηλικαυτα διεπραξατο το μεγεθος. ἐστι ὁ ο λογος οπερι τουτων φιλαπεχθU1ων μεν, ρηθῆναι δ' ουκit 6 ασυμφορος. εκεινος γαρ τουτω των αλλων διήνεγκεν,οτι περὶ των Ελληνικων καὶ συμμαχικῶν πραγματων καὶ τῆς ἐπιμελειας τῆς τουτων ου την αυτην υμῖν 7Lγνωμην ειχεν. υμεις μὲν γαρ χειροτονειτε στρατηγους τους ευρωστοτατους τοις σωμασι καὶ πολλακις ἐν τοις ξενικ0ις στρατευμασι γεγενημένους , ῶς διατουτων διαπραξο μενοι τι των δεοντων' ο δὲ τοις μεν 117 τοιουτοις λοχαγοις εχρῆτο καὶ ταξιαρχοις, αυτὸς δεπερὶ ταυτα δεινος ην, περὶ απερ χρη φρονιμον εἰναιτον στρατηγον τον αγαθον. εστι δὲ ταυτα τινα δυνα μιν εχ0ντα; δει γαρ ουχ απλως εἰπεῖν ἀλλα σαφως φρασαι περὶ αυτων. πρωτον μὲν δυνασθαι γνωναι, προς τινας πολεμητεον καὶ τινας συμμάχους ποιητεον 'αρχη γαρ αυτη στρατηγιας ἐστὶν, δὶς ἐν διαμαρτs τις,

αναγκη τον πολεμον ασυμφορον καὶ χαλεπὸν καὶ πε- 118 ριεργον εἶναι. περὶ τοινυν την τοιαυτην προαιρεσινου μ0νον ουδεὶς τοιουτος γεγονεν ἀλλ' ουδὲ παραπλησιος. ραδιον δ' αυτων των εργων γνωναι πλειστους γαρ πολεμ0υς ανευ τῆς πολεως ἀνελ0μενος απαντας τουτους κατωρθωσε καὶ δικαιως απασιτοις Ελλησιν εδ0ξεν αυτους ποιησασθαι. καιτοι του καλως βουλευσασθαι τις αν αποδειξιν εχοι σαφεστε-II9 ραν καὶ μειζω ταυτης παρασχεσθαι; δευτερον τι προσήκει τον στρατηγον τον αγαθον; στρατ0πεδον συναγαγεῖν αρμοττον τῶ πολεμω τω παρ0ντι, καὶ 72

ISOCRATES. II. 9

196쪽

τουτο συνταξαι καὶ χρησασθαι συμνεροντως. ως μεντοινυν ήπιστατο χρῆσθια καλως, αἱ πραξεις αυταὶ δεδηλωκασιν ώς δε καὶ πρὸς το παρασκευασασθαι μεγαλοπρεπως καὶ τῆς πολεως αξίως ἀπαντων διήνεγκεν, ουδε των εχθρων ουδεὶς αν αλλως εἰπειν τολ-l20 ιιήσειεν. ετι τοινυν προς τουτοις απορίας ενεγκεῖν στρατοπεδου καὶ πενίας, καὶ παλιν ευπορίας ευρειν, τίς o υκ αν των συνεστρατευμιενων προς αμφοτερα ταυτα διαφερειν εκεινον προκρινειεν; συνίσασι γὰρ αυτῶ κατα όμεν αρχας των πολεμων δια το μηδεν παρατῆς πολεως λαμβανειν εἰς τας εσχατας ενδείας καθιστάμενον, εκ δε τουτων εἰς τουτο τα πραγματα περιιστάναι δυναμενον ωστε καὶ τω πολε Ρ περιγιγνεσθαι καὶ τοῖς στρατιωταις εντελεῖς σποδιδοναι τους 121 μισθους. ουτω τοίνυν τουτων μεγάλων ὁντων καὶ σφοδρα κατεπειγοντων, ἐπὶ τοῖς εχομενοις δικαίως αν τις αυτ ον ετι μαλλον επαινεσειεν. Oρων γαρ υμας τουτους μονους ανδρας νομιζοντας, τους απειλουντας

καὶ τους ἐκφοβ0υντας τας ἄλλας πολεις καὶ τους αείτι νεωτεριωντας ἐν τοῖς συμμάχοις, Ουκ επηκολου-

θησε ταῖς υμετεραις γνωμαις, ουδ' , βουλήθη βλα-

πτων την πολιν ευδοκιμεῖν , ἀλλὰ τουτ' εφιλοσοφει καὶ τουτ' seo αττεν, O πως μηδεμια των πολεων αυ-

τον φοβήσεται τῶν GDqνιδων, αλλα πασαι θαρρο -

ἄλλων ευδαιμονεστατην καὶ μεγιστην γενομενην, διαδε τὸ μῖσος μικρ0ν ἀπ0λιπουσαν του μη ταῖς εσχάταις

197쪽

νὐμιζων τουτο στρατηγημα μεῖζον Hναι και καλλιονῆ πολλας πολεις ἐλειν καὶ πολλάκις νικῆσαι ιμαχωε-

123 νος. Ουτω δ' ἐσπουδαζε περι το μηδεμιαν των πολεων

μηδε ροκραν υποψίαν περι αυτου λαβεῖν ως ἐπιβου-Dυοντος, ωσθ' ὁπότε μέλλοι τινα παραπλεῖν των τας συνταξαις διδουσων, πέμψας προηγόρευε τοις αρχουσιν, ινα μη προ των λιμενων ἐξαίφνης οφθῶς 12 Hς θόρυβον καὶ ταραχὴν αυτους καταστησειεν. ti δετυλοι καθο9μισθές πρὸς την χωραν, ουκ ἀν ἐφῆκε τοις στρατιώταις αρπαγιν καὶ κλεπτειν και πορθὴ τας οἰκίας, αλλα τοσαυτην Hχεν ἐπιμέλειαν υπερ του

μηδὲν γιγνεσθαι τοιουτον, οσην περ οι δεσποται των κτηματων' ου γαρ τουτω προσειλε τον νουν, οπως εκ των τοιουτων αυτος ευδοκιμησει παρα τοις στοα-l2b τιώταις, αλλ' ὐπως η πολις παρα τοις Ελλησιν. προς δὲ τουτοις τας δοριαλώτους των πολεων ουτω πραως 7 διωκει καὶ νομιμως, ώς ουδῶς αλλος τας συμμαχίδας, ηγ0υμνος, α τοιουτος ων φαινοιτο περὶ τους πολε- ιήσαντας, την μεγιστην πιστιν εσεσθαι δεδωκως, ως Ουδέποτ' ἀν περί γε τους αλλ0υς ἐξαμαρτάῖν τολμηθ126 σειεν. τοιγαρτοι δια την δοξαν την ἐκ τουτων γιγνο μέννην πολλαὶ των πολεων των πρὸς υμας δυσκολως ἔχουσων ἀναπεπταμεναις αυτον ἐδέχοντο ταῖς πυλαις ἐν αἷς ἐκεῖνος ουδεμιαν ταραχην ἐποιησεν, αλλ ω περ οἰκουμένας αυτὰς Hσιων κατέλαβεν, ουτως ἐξιων 127 κατελειπεν. κεφαλαιον δὲ πάντων τουτων ' Hθισμέ-νων γαρ τον αλλον χρόνον πολλῶν γιγνεσθαι καιδεινῶν ἐν τοις Ελλησιν, ἐπὶ ταὶς ἐκιίνου στρατηγιας ουδHς ἀν ουτ αναστασεις ευροι γεγενημενας ουτεπολιτειων μεταβολὰς ουτε σφαγας καὶ φυγας ουταλλ' ουδὲν των κακων των αννηκέστων, αλλ ουτως αἱ τοιαυται συμφοραὶ κατ ἐκεῖνον τον χρόνον ἐλω-

199쪽

μοττουσαν, απασιν ἔδουν ἔνοχ0ς εἶναι τοῖς προειρη- 76

τουναντιον φιλεῖ συμβαινειν. τὶν γαρ τουτοις αὐε- σκύς, απαν, ο τι αν πραξης, ου προς την αλήθειαν κρινουσιν ἀλλα προς το σοι συμφερον υποληψονται, καὶ τὰ μεν αμαρτανομιενα παροψονται, το δε κατορθωθεν ουρανόuηκες ποιήσουσιν ' η γαρ ευνοια παν-I35 τας ουτω διατιθησιν. ην συ τὴ μεν πολει παρα τῶν 77αλλων εκ παντος τροπου κτήσασθαι τεις, ηγOυuε νος μεγιστον Πναι των αγαθων, αυτος δὲ σαυτωπαρα τῆς πολεως ουκ οἴει δεῖν την αυτην ταυτην παρασκευάγιν, αλλα πλιίστων αγαθῶν αἴτιος γεγενημένος χειρον διάκεισαι τῶν ουδὲν αξιον λογου διαπε-I36 πραγμιενων. Hκοτως ' οἱ μὰν γαρ τους 9ητορας και

200쪽

τους ἐν τοις ἰδίοις συλλογοις λογοποιειν δυναμενους κιὰ παντα προσποιουμένους εἰδεναι θεραπευουσι, συδ' ου μονον αμελεῖς αλλα καὶ πολεμεῖς τοις μέγιστον αεὶ δυναμενοις αυτων. καίτοι ποσους oi ει διὰ τας τουτων ψευδολογιας τους μεν συμφοραῖς περιπεπτω- κεναι, τους δ' ἀτίμιους ειναι, πολυ σπουδοαοτερους κιὰ πλείονος αξίους γεγενημένους τῶν αδομένων κα ὶ137 τραγέ'δουμενων; αλλ' οι μεν, οἰμαι, ποιητων ετυχον κιὰ λογοποιων, οι δ' ουκ εσχον τους υμινησοντας. ἐνουν ἐμοὶ πειθη κH νουν εχτὶς, ου καταφρονησεις των

ἀνδρων τουτων, οἱς το πληθος ειθιστω πιστευειν Ουαονον περι ενος ἔκαστου των πολιτων ἀλλὰ κρὰ περιολων των πραγμάτων, ἀλλ' επιμελειάν τινα ποιησεικρὰ θεραπείαν αυτων, ιν ευδοκιμήσύς δι αμφοτερα, κιὰ δια τας σαυτου πραξεις κοὰ διὰ τους τουτων λο-I38 γους. - ταυτα δ' ακ0υων ορθως si εν εφασκε με λέγειν,

ου μηνοὶος τ' ην τὴν φυσιν μεταβαλεῖν, αλλ' ην καλος 78μεν καγαθος ανηρ καὶ τῆς πολεως κιὰ τῆς Ἐλλάδος

αξ 0ς, ου μην συμμετρος γε τοις τοιουτοις των ἀνθρωπων, O σοι τοις υπερ αυτους πεφυκοσιν ἀχθομενοι τυγχανουσιν. τοιγαρουν οι μεν ρητορες εργον εἰχον

αἰτίας περὶ αυτου πολλας καὶ ψευδεῖς πλάττειν, τὀ δε 13s πληθος ἀποδέχεσθαιτας υπὸ τουτων λεγομενας. περὶ ων ηδεως αν ἀπελογησάμην, εἰ καιρον ειχον' οἰμω

SEARCH

MENU NAVIGATION