Orationes

202쪽

ουδεν ηδικηκότας ουδ' ημαρτηκότας, τους δε δι' α0ε- 80την υπο τῆς πολεως εστεφανωμενους, τα τε καθ' ημειραν ουτω κοσμιως καὶ τεταγμενως βεβιωκοτα σαυ- τον ώς ουκ οιδ' ει τις αλλος των πολιτων, ετι δε μήτε δεδικασμενον μηδενὶ ιι τε πεφευγ0τα πλην περὶ ἀντιδοσεως si θ' ετεροις συνηγωνισμενον μήτε μεμαρτυρηκοτα μητ' αλλο πεποιηκοτα μηδεν, εν οις απαντες πολιτευομενοι τυγχανουσιν. προς δε τουτοις Ου- τως ἰδίοις ουσι καὶ περιττοῖς κακεινο λεγεις, ως των μεν αρχων καὶ των ωφελειων των ἔντευθεν γιγνομε νων καὶ των αλλων απάντων των κοινων ἐαεστηκας,

εἰς δε τους διακοσιους καὶ χιλιους τους εἰσφεροντας καὶ λΠτουργουντας ου μονον αυτον παρεχεις αλλακαὶ τον υιον, καὶ τρὶς μεν ήδη τετριηραρχήκατε, τας δ' αλλας λχ τουργιας πολυτελεστερον λελητουργήκατε

καὶ καλλιον ων οι νόμοι προστάττουσιν. ταυτ' ακουοντας τους ταναντία πασι τοις προειρημενοις επιτε τηδευκότας ουκ οἴει βαρεως οισειν καὶ νOuιεῖν ελεγ- χεσθαι τον βίον τον αυτῶν Ου σπουδαῖον οντα; καὶ γὰρ εἰ μεν μετα πονου καὶ ταλαιπωρίας MNθανοντοσε ποριζόμενον εις τε τας λητουργίας καὶ περὶ τηνἄλλην διοίκησιν, Ουκ αν ομοίως ἔμελεν αυτοῖς ' νυνδε τα τε παρα των ξενων σοι γιγνομενα πολῶ πλείω νομίζουσιν εἶναι των διδομενων , αυτον τε σε ραθυ- ιοτερον ηγουνται ζῆν ου μονον των αλλων αλλα καὶ 81των περὶ την φιλοσοφιαν καὶ την αυτήν σοι πραγματείαν οντων. Osωσι γα9 εκείνων μεν τους πλειστους πλην των τον σ0ν βίον καὶ τον τροπον ηγαπηκοτωνεν τε ταῖς πανηγυρεσι καὶ τοις ἰδίοις συλλογοις ἐπιδείξεις ποιουμενους, διαγωνιζομενους προς ἀλλήλους, καθ' υπερβ0λην υπισχνουμενους, ερίζοντας,

203쪽

148 λοιδορουμενους, ουδεν απολειποντας κακῶν, αλλα σφίσι μεν αυτοις πραγματα παρεχοντας, τοῖς δ' ακροωμενοις ἐξουσίαν παραδιδοντας τοις μεν καταγελάσαιτων λεγομενων, ενιοις δ' επαινεσω, τοις δε πλείστοις ροσῆσαι, τοῖς δ' ο πως εκαστοι βουλονται διατεθῆναι προς αδεους σε δ' ουδενὸς μετεχοντα τουτων, αλλ' ἀνομοίως ζωντα καὶ τοῖς σοφισταις καὶ τοις ἰδιωταις καὶ τοῖς πολλα κεκτηαενοις καὶ τοις απορως διακει-l49 si ενοις. ε io' oli οι μεν λογί σθαι δυναμενοι καὶ νουνεχοντες ἴσως αν σε tηλωσειαν, οι καταδεεστερον πραττοντες καὶ λυπεισθαι μαλλον εἰωθ0τες επὶ ταις των ἄλλων επιεικειαις η ταις αυτων ατυχνίαις ουκεστιν οπως Ου δυσκολανουσι καὶ χαλεπως οἴσουσιν. ως ουν Ουτως αυτων διατεθησομενων σκοπει, τί σοι λεκτεον τουτων καὶ τί παραλειπτεον ἐστίν I50 Ἐγὼ δε κακεινου τοτε ταυτα λέγοντος καὶ νυνηγουμαι πάντων ἀνθρωπων ατοπωτατους εἶναι καὶ

βαῖς ταις ἐμαῖς πρεπωδεστερον , αἱς εξ αρχῆς κατεθ

204쪽

απεσχόειην, δεινὸν Vr σαμενος, εἰ δυνάόμενος ἐκ των ἰδίων τρέφειν ἐααυτ0ν θιποδών τω γενήσομαι τωνέντευθεν ζῆν ηναγκασμ ένων se αβεῖν το διωόμενον υποτῆς πολεωςI, καὶ δ α την ἐμην παρουσίαν ἐνδεής τις γενήσεται των ἀναγκαίων. υπερ ῶν ἐπαίνου τυγIα- 153 νειν αςι0ς ην ιῆλλον ri διαβ0λῆς. νυν δ' εἰς πολλην ἀπορίαν καθέστηκα, τί δμῶν ἀοεσαι δυνηθείην αν

Λυσίμαχος διεβαλεν, ῶς παμπληθῆ κεκτή ιεθα την

205쪽

κασθῶς, ετι δε προς τουτοις Ουτε γυναῖκα γήμας ουτε παῖδας ποιησαμενος α Ur ατελης γενόμενος καὶ ταυτης τῆς λητουργίας τῆς ἐνδωχεστάτης καὶ πολυτ στα- 81της, τοσουτον προλαβων προς το πλείω κτήσασθαι τῶν 157 ἄλλων, χιλιχυς μόνους στατηρας κατεδεπεν. καίτοι χρηπερι τῆς Ουσιας τῆς ἀλλήλων μη τοῖς αἰτιωμένοις εικῆ πιστευειν, μηδὲ τας εργασιας ἴσας νομίζειν τάς τε των σοφιστῶν καὶ τὰς των υποκριτῶν, αλλα τους ἐν ταῖς αυταῖς τέχνως οντας προς αλληλους κρινειν καὶ τους ομοιαν ἐν ἐκάστη την δυναμν λαβοντας παραπλησίαν 158 καὶ την ουσιαν εχειν νομιζειν. ην ουν ἐυσω τε μετω πλεῖστον ἐργα αμέν ' καὶ θητε προς ἐκεῖνον, ου θ' υμεῖς πανταπασιν ἀσκέπτως εἰκάγιν δόξετε περὶ των τοιουτων, ουθ' ημεῖς ευρεθεῖμεν αν ουτε τὰ περὶ την πολινου τε τὰ περὶ ημας αυτους κακως διφ-κηκοτες, αλλ' ακ ἐλαττονων ζῶντες ὐν εις τὰς λθ - τουργίας ανηλώκαμεν. καιτοι τους ευτελεοτερους ἐν τοῖς ἰδι0ις η τοῖς κοινοῖς οντας δίκαιον ἐστιν ἐπαινεῖν.

τὰ τῆς πολεως μεταπεπτωκε, καὶ τὰς διανοίας ως Ου-δὲν ομοίας περ ι των πραγμάτων Oι νυν τοις προτεθρον πολιτευομενοις εχουσιν. οτε μεν γαρ ἐγω παῖς ην, ουτως ἐνομι το το πλουτεῖν ασφαλὲς hi ναι καὶ σεμνὸν, ωστ ολίγου δεῖν πάντες προσεποιουντο πλειω

206쪽

των ὁντων ἐκπεπτωκοτας mi τους δίκην υπερ των 161 ἀμαρτγημάτων δεδωκ0τας. καὶ τί δεῖ λεγειν περὶ των κοινων; αυτος γαρ ου ρ κρον διημαρτον δια ταυτηντην μεταβολην των ἐμαυτου πραγμάτων. οτε γαρ ἐπαμυνειν ηρχομην τοῖς ἰδίοις απολομενων ἐν τω πολεμω τῶ ποος ΛακεJαιμονίους απαντων των υπαρ- χοντων ημιν, αφ' ων ὁ πατηρ αμα τῆ τε π0λει χρησιμον αυτον παρεῖχεν ημῆς ουτως ἐπιμελως ἐπαίδευσεν ωστ' ἐπιφανεστερον εiναί με τοτε καὶ γνωριμώτερον ἐν τοῖς ηλικιωταις καὶ συμπαιδευομενοις II 62 νυν ἐν τοῖς συμπολιτευομένοις, ὁτε δ' ουν , ωσπεοεῖπον, τὶ ρχομην πλησιά ιν τισὶν, ἄμην, εἰ δυνηθείην πλείω κτήσασθαι καὶ περιποιησασθαι των ἐπὶ τον αυ- τον βίον ὁρμησαντων, αμφοτερα δονιν, καὶ πε9ὶ την φιλοσοφίαν διαφέρειν καὶ κοσμιιωτερον βεβιωκε- 163 ναι των αλλων 610ὶ τουναντίον ἀποβεβληκεν. εἰ 1ύεν γαρ μιητ' ἄξιος μηδενος ἐγεν0μην μήτε περιεποιησάριην μηδὲν, ουδεὶς αν μ0ι πραγματα παρεῖχεν, ἀλλὰ φανερως αδικων ασφαλως αν εζων ενεκα γε των 86 συκοφαντων ' νυν δ' αντὶ τῆς δόξης τὶς προσεδοκωναγωνες περί με καὶ κίνδυνοι καὶ φθονοι καὶ διαβολαὶ 164 γεγονασιν. ουτω γαρ η πολις ἐν τω πα9οντι χαίρει τους μεν ἐπιεικεῖς πιεζουσα καὶ ταπεινους ποιουσα, τ0ῖς δε πον=ηροῖς ἐξουσίαν διδουσα καὶ λεγειν καὶ ποιεῖν ο τι αν βουληθωσιν, ωστε Λυσίμαχος ψεν ο προ- χὶρηuένος ζῆν ἐκ του συκοφαντεῖν καὶ κακως ἀεί τινα

ποιεῖν των πολιτων κατηγορήσων ημων αναβεβηκεν,

ἐγω δ' ος ουδε περὶ ενα πώποτ' ἐξήμαρτον, αλλὰτων μεν ἐνθενδε λημματων ἀπεσχομχην , παρα ξένων

δε καὶ νοι ζοντων ευ πασχειν ἐπορισα ν τας ωφελείας, ως δεινα ποιων εἰς τηλικουτονὶ καθεστηκα κω- 65 δυνον. καίτοι προσῆκε τους ευ φρονουντας ευχεσθαι

207쪽

τοῖς θεοῖς ως πλείστοις των πολιτων πα9αγενεσθαι,

την δυναμιν ταυτην, δύ ῆν ημελλον παρ' ετερων λαμβάν0ντες χρησίμους αυτ0υς ῶσπερ εγὼ τῆ π0λει παρεξειν. πολλῆς δ' αλογίας περι με γεγενημενης

παντων αν συμβαίη δεινοτατον , εἰ οἱ μεν δεδωκοτες μ0ι χρ ήματα τ0σαυτην ποιεν χαριν ωστ' ευ καὶ νυν με θεραπευειν, υμεῖς δ' εἰς ους ἀνήλωκα ταμαυτου,166 δίκην ἐπιθυμησπιτε παρ' εμου λαβειν. ετι δειωο- τερον, εἰ II δαρ0ν μεν τὸν ποιητην οἱ προ ημων γε- γονοτες υπερ ενὸς μονον ρήματος, οτι την πολινερεισμα της NU.αδος sὀνομασεν, ουτως ετίμησαν Οὀστε 87 καὶ προξενον ποιήσασθαι, καὶ δωρεαν μυρίας αυτροδουναι δραχμας, εμοὶ δε πολυ πλείω καὶ καλλιον

168 χον καλῶς ἀγωνιεισθα καὶ γαρ τοῖς βεβιωμεν0ις

καὶ τοῖς πεπραγμενοις επιστευον, καὶ πολλους λο- γους καὶ δικαίους ωμην πειν υπερ αυτων ' Oρων δου μονον δυσκολως διακειμενους περὶ την των λογων παιδείαν τους εἰθισμενους απασι χαλεπαίνειν, αλλακαὶ των αλλων πολιτων πολλους τραχεως προς αυροτην διακειμενους, εφοβουμην , μη τὰ μεν ἰδια μ0υ παραμεληθτὶ, της δε κ0ινης περὶ τους σοφιστας δια t69 β0λης απολαυσω τι φλαυρον. επειδη δε χρονων ἔγ- γιγνομενων εἰδεπεσον εἰς το λογί σθαι καὶ σκοπεῖν, τί χρήσομαι τ0ις παρουσιν, επαυσάμ ν του δεους καὶ

210쪽

πλωτιωχρονον, ἐφορωνουτως αυτην ωσπερ νυν παρ178 υμῖν φερομενην. τῆς μεν ουν επιθυμιας οἶδ' οτ τολυκαταδεεστερον ερουμεν ' Oμως δ' ὁπιος αν δυνωμαι πειρασομαι διελθεῖν την τε φυσιν αυτης καὶ την δυναμιν, τὶν εχει, καὶ ποία των αλλων τεχνων ὁμοιοειδής εστι καὶ τίτους συνοντας ως ελει, καὶ ποίας τινας ημεῖς ποιουμεθα τας υποσχεσεις' οἰόμαι γαρ υμας μαθοντας την αληθειαν αμεινον καὶ βουλευσεσθαι καὶ διαγνώ- 179 σεσθαι περὶ αυτης. αξιω δ' υμας, ἐν αρα φαινωμαι λογους διεξιων πολυ των ειθισμενων λεγεσθαι παρ'

υμῖν ἐξηλλαγμένους, μη δυσχεραινειν αγα ' πειν συγγνωμην, ἐνθυμουμενους , οτι τους περὶ πραγματων 91ανομοιων τοῖς αλλοις αγωνιζομενους αναγκαῖον ἐστι καὶ τ0ῖς λογοις τοιουτοις χρησθαι περι αυτων. υπο- μιξιναντες Ουν τον τροπον των λεγομενων καὶ την παρρησίαν καὶ τον χρονον εασαντες αναλωσαι με τον δεδομενον ταῖς απολογίαις, οπως αν υμων ἔκαστω

πεφυκεναι την ψυχὴν καὶ πλείονος αξιαν ' τλὶς μεν γα se εργον εἰναι βουλευσασθαι καὶ περὶ των ἰδίων καὶ περὶ

των κοινων, του δὲ σωματος υπηρετῆσαι τοῖς υπο της 181 χρυχῆς γνωσθεῖσιν. Oυτω δὲ τουτων εχόντων ὁρων- τες τινες των πολυ προ ημων γεγον0των περὶ μὲν τωναλλων πολλας τενας συνεστηκυίας, περὶ δὲ το σωμακαὶ την η υχην ουδὲν τοιουτον συντεταγμενον, ευ- ρ0ντες διττας επιμιελείας κατελπτον ημῖν, περὶ ριεν τα