Orationes

61쪽

H. refert ad I s init.), in ultima Γ pagina antitypum paginae

ex adverso positae exstare, maximam partem, Ut ipsam illam, detritum; posse tamen nonnulla legi. - τυγχανω δεομενος dBk.: cet. cod. ετυγχανον χρείαν εχοντες. - οἶδα τί BE Turr. f. Or. 17, 34. ep. 2, 24. - 9 δοκοίητε V. - βουλευσασθω Bh.: βουλευσεσθαι Γ sec Η. BE, βεβουλευσθαι V. - σκεψαισθε cum Η. Wolf. COb.: σκες εσθε. - γαρ τοινυν B Bh. Cf. Or.

Epist. IX. Inscr. A ΙΛΑΜΩΙ Γ Bk.: γσοκρατης 'Αρr. Λακεδαιμονίων βασιλεῖ V. - 1 στρατηγιας στρατειας pr T. Aut στρατηγ. καὶ aut καὶ στρατείας delendum Videtur Dobraeo

62쪽

LVI PRAEFATIO EDITIONIS ALTERIUS.

Epistulam X BION IRI), quam constat Τheophylacti Simoentiae esse Theoph. epist. nr. LXXIX), cum Turr. eXIsocrate tollendam putavi. omittunt eam codd. Γ UE.

Ι. AOUOI ELIELΣΦEPOMENOI. De indice orationumquppositarum, in quo emendando BenSelerus minus prospero Successu usus est, eXp08Hi quiue Sentirem in libro meo qui est de eloqu. Attica Vol. II, p. 95 Sq. II. TE H. Plenius ea quae ex Isocratis quae ferebatur Arte supersunt exhibentur a Sauppio Or. Att. ΙΙ, p. 224 sqq. Ego Benseteri fragmentis duo adieci, quye apud Sauppium quoque desiderantur, quaeque in epistula Socratica trigesima tradita sunt fr. 2 et 5 . - Frg. 2 D. τῆς προγονων ευεργεσιας scripsi Allatium secutus qui εκ τῆς των, προγ. ευ. ci.): ἐκ της

qui apud hunc quoque Scriptorem Vitiosus est. - Frg. 5 Bs. - 15 Sauppe, ap. Max. Planud. V, p. 497, 26) delendum censui; non enim Ars laudatur, sed Euagorae locus si 9. III. ALIOΦΘΕΓΜATA. Sententiis a Bunsetero collectis in hac quoque editione locum concessi, demptis quibusdam quae vel manifesto ab Isocrate alienae essent vel in orationibus invenirentur. - γ ) 1 λεγειν Meinelie ap. Fuhrium Rh. Mus. N. S. XXXIII, p. 360: λαλειν. - 5 ἐάμαθειν cum Photio Sal

63쪽

I ουτον τον λογον γραφει προς Πολυκράτη τινα σοφιστην, άναγκης ἐλθοντα σπὶ το σοφιστευειν δια πενίαν, la ναῖον μεντω γένει, σοφιστευοντα δε νυν ἐν Κυπρω. γραφει δε αυτω ώς φίλος, ἐπανορθουμενος αυτον δῆθεν ώς σφαλέντα ἐν τουτοις τοῖς λο, γοις οἷς εγραφεν, εν τε τῶ ἐγκωμίφ του Βουσίριδος καὶ ἐν τῆ κατηγορία του Σωκρὰτους. αυτος γαρ ἐστιν Ο παρασχων τον λογον τῆς κατηγοριας Σωκράτους τοῖς περὶ υνυτον καὶ Μελητον, δεα κατηγορηθεὶς αποθαν r. κατηγορουν δε αυτου, ώς Oτι καινci δαιμονια ει G νε- ρει τοῖς Ἀθηναίοις, λέγων δειν σέβειν ορνεα καὶ κυνας καὶ τὰ τοιαυτα, καὶ δια τουτο διαφθείρει τους νέους τους ιιανθανοντας. 'Eζήτησαν δέ τινες, δια ποίαν αἰτίαν μη φανερῶς τον κατ' αυτου λογον ει Gῆλθεν, εῖ γε κήδεται του διδασκαλου; καὶ λέγομεν, δεα μη οργισθῶσιν οἱ χθηναῖοι , αρτίως Σωκρατους καταψηφισαμενοι. δοκεῖ Oυν διατουτου ωσπερ ἐλεγχειν αυτους ὰς κακῶς καταψηφισαμενους. καὶ γαρ καὶ αυτοὶ μετεγνωσαν υστερον , οτι ασεβως επραξαν καταψηφισάμενοι Moκράτους, εἶτα καὶ σωφρονισθεντες δια του λοιμου του ἐγκατασπι ψαντος αυτοις δια τον Σωκρατους θανατον. απέθανε δε ἐπὶ Λαχητος αρχοντος. οθεν λοιπον ἐκέλευσαν μηδίνα δημοσία, οἷον ἐν κοινφ θεάτρω, λεγειν περὶ Σωκράτους. αμίλει λέγεταί τι τοιουτον, ὼς οτι Κυριπίδου βουλομένου εἰπεῖν περὶ αυτου καὶ δεδιοτος, αναπλασασθαι Παλαμήδην , ῖνα δια τουτου σχοιτὶ καιρον του αἰνίξασθαι εἰς τον Σωκράτη καὶ εἰς τους χθηναίους - ἐγιανετε, ἐκάνετε των Ελλήνων τον αριστον O εστιν ἐφονευ G ατε. καὶ νοῆσαν τοθέατρον απαν ἐδάκρυσε, διοτι περὶ Σωκρατους ηνίττετο. Γράφει

του. εἰ δε τις ζητησει την αἰτίαν, δια τί μη καὶ τον αλλον λογον εἶπεν εἰς τον Σωκρατην, λέγομεν, ὼς ἐδη περὶ τουτου προειρήκαμεν,

Η δ' υποθεσις του Βουσίριδος τοιαυτη. Βουσιρις τῆς Αιβυης καὶ JIοσειδωνος ἐγίνετο παῖς ' ουτος τεχθεὶς ἐν Λιβυχὶ τῆ χωρα, υπεριδὼν τῆς ἐκεῖ οἰγιήσεως εῖλετο την ἐν Αἰγυπτ', καὶ κτίζει πολιν

ὁμωνυμον αυτω Βουσιριν , ῆτις καὶ νυν ουτω κεκληται. αἰτίαν δ'

ἐσχεν ώς ξενηλατης καὶ ὰς θυων τους ἴενους. ὁ ουν II ολυκράτης, ατε δη καὶ σοφιστης καὶ λογογραφος, θέλησε καὶ ακολογίαν γρα-

64쪽

αυτον γραψαι το ἐγκώμιον. διο καὶ ὁ λογος ουτος των τεσσαριον ἐγκωμίων ἐστίν. Orat. XII. Panathenaicus. p. 33 - 80.)

O δε ΠαναθηναDος ἐγκωμιον ἐστι τλὶς 'Aθηναίων πολεως καὶ των προγονων, ον ἀπαρξασθαι μεν φησι συγγράφειν ἐνεν οντα καιτεττάρων ἐτων ἄγων ηλικιαν, τοσου δε χαλεπῆς τριετίαν κατασχου- σης ἐν τω ἐνενηκοστω εβδομω εἰς περας ἀγαγεῖν τον λογον. 0rat. XIII. Confra Sophistas. p. 81 - 86.)

Ουτος ο λογος τῶν ἄγαν τεχνικῶς γεγρα-ενων ἐστὶν Ἱσοκρατους, εἴπερ τις αλλος' ἐν τουτω γαρ σχεδον απασαν διελαβε τηνόmο0ιπιον. διδάσκει γὰρ ημας εν αυτρο, οποιος οφειλει ειναι O λα- θητης οἷος δε ὁ διδασκαλος, διαιρεῖ τον λογον εἰς δυο εις τε την ἐς στικην φιλοσοσίαν καὶ εἰς την πολιτικηr Γαρετηνὶ ο sστι τηνολὶτο0ικην, τους ἐν αυταις κακως ἐίεταγι εξους ευλεγξαι βουλομενος. αὶ λεγει ποιοτον πορὶ των ἐριστι-r, εὶτα περ ι των πλιτικων .τέρινει δε τουτο εἰς δυο, εἴς τε τους ἐπαγγελλομενους διδασκειν, μη εἰδοτας δε, καὶ εἰς τους γράψαντας τεχνην ρητορικη , παλι' οε γαι

αιτιον, το φιλουν αντο το ἀληθω καὶ το καλον, οθεν καὶ οπος ὁ μετιων τλὶν φιλοσοφίαν is τουτον παρων0μασται, κα α και

65쪽

Φεγειν aei κατα τινος. καὶ λέγομεν, οτι, ἐαν σκοπήση τις, υπο τί αναγεται καὶ ὁ ψογος καὶ το ἐγκωμον , οτι εκατερον υπο εν εἶδος τοπανηγυρικον, ευρησει την αἰτία η γαρ οἰκειοτης προς το ἐγκω - μον καὶ το τοις αυτοις κεφαλαίοις τεμνεσθαι τον νογον, ωσπερ καὶ το ἐγκωμον, ἐποίησε καὶ τὸν ψογον ἐγκώμμον ονομαζεσθαι κατὰ αντίφρασιν. εἰ δε τις εἴποι ' δια τί μη δικανικου ειδους εστιν,εζ γε καταδρομὴ κεχρηται, λεγομεν, ἐπειδη ουτε ἐν δικαστηρίφ ἐλε-

Περὶ τους χρονους του λογου τουτου πολλοὶ πλανῶνται. ζητουσι γαρ, πῶς δυνατον εἰρηκεναι τον 'Ισοκρατην υπερ Πλαταιεων, κατασκαφεν- των ἐν τῆ γ' ἱστορια του LIελοποννησιακου πολεμου, τὸν υστερον μετα πολλα ετη γενομενον τῶν Πελοποννησιακῶν. ἐγενετο γαρ η κατασκαφη τῶν IIλαταιεων εν τω F ετει του Πελοποννησιακου ' κατέσχε δε κύ καὶ επτα ετη ὁ πας πολεμος καὶ τα λοιπα κν ' εἶτα εν ω ηρξαν Λακεδαιμονιοι, τριακοντα. ἰδου πεντηκοντα δυο προ του Φιλίππου ετη εἴρηται ὁ λογος, ως αναγκη τον TUOκρατην τριων ετῶν οντα εἰπειν τὸν λογον, οπερ αδυνατον. προς ο καί τινες απολογουμενοι λεγουσιν, οτι προς μελετην εLρηται ὁ λογος ζητήματος ' ουκ εστι δε. αλλα το δευτερον κατεσκαφησαν οἱ LIλαταιεῖς ' οτε μεν ἐν τω Πελοποννησιακῶ πολεμω υπο Λακεδαιμονίων χαριζομενων Θηβαίοις, εἶτα οτε ἐπολέμησαν Λακεδαιμονιοι Θηβαίοις μετα τὀν ΙΙελοποννMGιακὸν πολεμον καὶ ἐνίκησαν οἱ Λακεδαιμονιοι καὶ πολεμίους οριορους ανα στησαι Θηβαίοις βουλομενοι ανφκισαν Πλάταιο ν, εἶτα υστερον νικη- σαντες οἱ Θηβαῖοι ἐν Λευκτροις, κατεσκαψαν αυ τους IΠλαταιεας, ους υστερον ανοικίζει παλιν ΦίHππος κατα Θηβαίων. κατασκαφεντες ουτ νυν τὴν δευτεραν κατασκαφηr ερχονται εἰς τὰς 'Aθνηνας, αναλαβειτρουλομενοι τὴν πόλιν δια τῶν 'Aθηναίων, εἰς ους κατε Ῥυγον, ως φησινο Αριστείδης. καὶ τὶ μιεν υποθεσις αυτη ' η δε στασις πραγματι ἰαγραφος.

0rret. XV. De Permutatione. p. 101 - 177.)

O δε περι τῆς αντ ιδ o G εω ς ἐπιγραφομενος λογος δικανικος τις εἶναι δοκεῖ καὶ απολογίαν εχων, ων Λυσίμαχος κακῶς εῖπεν 'Ισο - κρατην. Βυο δε. καὶ ογδοηκοντα ἐτῶν ὁντι ουτος αυτρο μεγιστος ων τῶν αλλων ὁ λογος συνεταγη. 'Eστι δ' δ λογος συμμικτος καὶ ποικίλος μαλλον ῆ οἱ ἄλλοι ' παρατίθεται δὲ καὶ τῶν αλλων αυτου λογων

περικοπας τινας, ἐξ ων ου φθειρειν τους νεους αλλ' ώφελειν το κοινον ἐπιδείκνυσιν εαυTOν.

Orat. XVII. Traperiticus ον ἐγραψε ῖενω τινὶ τῶν μαθητῶν κατα Πασίωνος του τραπεζίτου. Dion.). p. I9-205.)

66쪽

ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.

ιουτος μεν δή τις ἐν τοῖς συμβουλευτικοῖς λογοις O. ανηρ ενδε τοῖς δικανικοις τα μεν αλλα πανυ ακριβης και αληπινος και τροAυσιου ταρακτηρι εγγιστα μὲν προσεληλυθως, ἐν δε τη συνθεσει τῶν ἀνομιατων τι λειον κεινο καὶ ευπρεπες εγων ἔλαττον μεν ηαλλοις λογοις, ου μὴν αλλ' εχων γε. Μνηδεὶς δ' αγνοεῖν υπολαβη με, μήθ' οτι 'Aφαρευς, ὁ προγονος τε καὶ εἰσποίτητος Ισοκρατει γενο-uενος ἐν τω προς Μεγακλειδην περὶ τῆς αντιδοσεως λογι' διορι - ται 11Mδεμιαν υπό του πατρος υποθεσιν ἰς δικαστηριον γεγραφύαι, und ' ο τι δέσμας πανυ πολλας di κανικῶν λογωI Iσοκρατείων περιφέρεσθαι φησιν υπὐ των βιβλιοπωλων ΑριστοτέλIC ἐπίσταμ αι γαρ

θοααι Ουπαινειν τον ανδρα βουλομεν P, ουτ Ἀφαρει, τουτου γ ενεκα λόγον ευπρεπῆ πλαττομἐνι', συντίθεμαι ' ικανον δ ηγησαμενος ειναι τῆς αληθειας βεβαιωτὴν τον χθηναιον Κηφισοδωρον, ος καὶ συνε- διωσεν 'Iσοκρατει και γνησιωτατος ακουστης ἐγενετο καὶ την απο- λογιαν την πανυ θαυμαστην ἐν ταῖς προς Ἀριστοτελην αντιγραφαις έποιησατο, πιGτευω γεγραφθαι λογους τινας υπο του ανορος εις δικαστηρια , ου μέντοι πολλους.

Epistola I. ad Dionysium. p. 243 - 246.)Epistola II. ad Philippum. p. 246 - 2b1.)Epistola III. ad Philippum. p. 252. 2o3.)Epistola IV. ad Antipatrum. p. 253-25T.)Epistola V. ad AI eaeandrum. p. 257. 25d.

Epistola VI. ad Iasonis liberos. p. 2θη- 2D2. Epistola VII. ad Timotheum. p. 262 - 26o.)Epistola VHΙ. ad Mytilenaeorum magi Stratus p αυο -

67쪽

U.) Tην μεν επιεικειαν την σην, ω Πολυκρατες, 221και τοs μου μεταβολην παρ' αλλων πυνθανομιε- νος οἰδ των δε λογων τινας, ων γεγραφας, αυτ0ς ανεγνωκως ῆδιστα μεν αν σ0ι περὶ ὁλης επαρρησια να- μην τῆς παιδευσεως, περι ην ήνάγκασαι διατρίβει ηγ0υμαι γαρ τοῖς αναξιως μεν δυστυχουσιν, ἐκ δεφιλοσ0φίας χρηματιζεσθαι ζητουσιν ἄπαντας τους

πλuso πεπραγματευμενους και μαλλον ἀπηκριβωμε- νους προσήκειν εθελοντὰς τουτον ti σφερειν τον ερα- 2 νow επειδη ς ουπω περιτετυχηκαμεν αλλήλοις , περι μὲν τῶν αλλων. ήν ποτ' Hς ταυτον ελθωμεν, τόθ' ημῖν ἐξεσται δια πλειονων ποιήσασθαι την συνουσίαν,

α δ' ἐν τ' παροντι δυναίμην αν ευεργετῆσαι σε, ταυταδ' φήθην χρῆναι σοὶ μεν ἐπιστειλαι, προς δε τους αλ-3 λους ως οἱον τε μάλιστ' αποκρυψασθαι. γιγνώσκαλμεν ουν, οτι τοῖς πλειστοις τῶν νουθετουμενων εμ- φυτον εστι ιιχὶ προς τας ωφελείας αποβλεπειν, αλλα 222 τοσουτω χαλεπωτερον ἀκουειν των λεγομενων, οσωπερ αν αυτῶν τις ακριβεστερον ἐξεταζri τας ἀμαρτιας 'ομως δ ουκ οκνητεον υπομενειν την απεμειαν ταυτην τοῖς ευνοῖκως προς τινας εχουσιν, αλλα πειρατέον μεθισταναι την δοξαν των Ουτω προς τους συμβου- 4 λευοντας διακειμενων. β .) Αἰσθόμενος ουν Ουχ ῆκιστα σε μεγαλαυχουμενον επι τε τῆ Βουσιριδος απολο- για καὶ τῆ Σωκρατους κατηγορια, πειρασομαι σοι b

69쪽

τους επι την χωραν εκπίπτοντας εἰς τας αυτῶν πατρι-

ηδεως αν εἰδειην, τί ποτ' αν εποίνησεν, εἰ καταφρο νων αυτων ετυγχανεν, Oς θαυμιάζων την αρετην την ἐκείνων απαντα φαίνεται ταναντία διαπραττομενος. bo δε παντων ατοπώτατον, οτι τας γενεαλογίας εσπουδακως ἐτολμησας ειπειν, ὼς τουτους ε θλωσεν, ἄν ουδ' οι πατερες πω κατ' ἐκεῖνον τον χρονον γεγονότες

απαντα τον χρονον καταλι ειν.

70쪽

οιιβρων κατακλυζομένους, τους δ' υπὰ καυματων διαφθειρομενους, ταυτην δε τὸν χωραν ἐν καλλίστω μεντου κοσμου κειμενην, πλεῖστα δε καὶ παντοδαπωταταφερειν δυναμένην, αθανάτP δε τειχει τῶ Νείλε' τε- 224 I3 τειχισμενην, ος ου μονον φυλακην αλλα καὶ τροφλὶ νικανην αυτὴ παρεχειν πέφυκεν, ανάλωτος αεν ἀν καὶ δυσμαχος τοῖς ἐπιβουλευ0υσιν, ευαγωγος δε καὶ προς πολλα χρησιμος τοῖς ἐντος αυτου κατοικουσιν. προς γὰρ τ0ῖς προειρημένοις καὶ την δυναμν αυτων προς την τῆς γῆς εργασίαν ἰσοθεον πεποιηκεν ' των γαρομβρων καὶ των αυχμῶν τοῖς μεν αλλοις ὁ Ζευς ταμίας ἐστὶν , ἐκείνων δ' εκαστος αμφοτερων τουτων αυτος bl αυτω κυριος καθέστηκεν. εἰς τοσαυτην δ' υπερβοληνευδαιμονίας ηκουσιν, ωστε τῆ μεν αὐετῆ καὶ τῆ φυσει τῆς χωρας καὶ τῶ πλήθει των πεδίων ἐπειρον καρπουνται, τῆ δε των περιο ντων διαθέσει καὶ τὴ των ἐλλειποντων κοροδῆ την του ποταμου δυναμιιν νῆσον οἰκουσιν ' κυκλέ' γαρ αυτην περιεχων καὶ πα- σαν διαρρεων πολλην αυτοῖς ευποριαν ἀμφοτέρων

φρονουντας, αμα τον τε τοπον ὰ ς καλλιστον καταλα- cmis καὶ τροφην ικανὴν τοῖς περι αυτον ἐξ υρεῖν. ζ .) Μετα δε ταυτα διελομενος χωρὶς εκαστους τους μὲν ἐπὶ τας ιερωσυνας κατέστησε, τους δ' ἐπὶ τας τεχνας ετρεέ ε, τους δε τα περὶ τον πολεμον μελεταν ἀννάγκα σεν, ηγουμενος τα ιμεν αναγκαῖα καὶ τας περιουσίας εριτετ ῆς χωρας καὶ των τεχνῶν δεῖν υπαρχειν, τουτωνδ' εἶναι φυλακην ἀσφαλεστάτ=ὶν τήν τε περὶ τον πολεμον ἐπιμέλειαν καὶ την προς τους θεους ευσέβειαν. d