Observationes ad scholia in Homeri Odysseam

11쪽

VIRO PERITISSIMO, MEDICO CELEBERRIMO

13쪽

SCHOLIA IN HOMERI ODYSSEAM.

Sunt bona, sunt quaedam mediocria sunt mala plura. Martialis, pigr. lib. I. 16.

I. , Incredibiliter depravatos circumferri eos libros, inde grammaticae in iistoria versantibus maXima pars materiae Sumenda est,' quod pronuntiavit vir maximae auctoritatis, qui in hoc certe studiorum genere principem locum obtinet, Carolus Lehrsius i), facile concedet, quicunque Vel eXiguam particulam eorum, quae X antiquis grammatici undecunque cor-raSa Supersunt, attente et diligenter perlegerit. iiii autem est in toto hoc genere corruptius, quam excerpta illa praestantis- Sima e variorum grammaticorum veterum ad Iliadem et Odys-Seam Observationibus in unum corpus conssatis, quae Scholiorum nomine metatem quierunt Cuius rei multae simul exstiterunt

14쪽

causae. Iam primum enim ipsum hoc excerpendi negotium corrupteli omne genus ansam dedit. Deinde haec excerpta codicum marginibus erant adaptanda, id est, pleraque minutissimis literialis et per compendia Sigiasque intricatiores scripta in brevissimum spatium coarctanda. Accedit, quod haec iam antiqui- tu minore cura, quam ipse Iomeri textus, transscripta et ab imperitis scribis omnibus modis perturbata, decurtata, corrupta, in talibus codicibus nobis servata sunt, quorum margo detritHS, Scriptura pallida et situ ac madore evanida saepe sit. Ad hoc, qui hos codices primi edere Susceperunt, plerique gravissimo

negotio plane impares fuisse iudicandi sunt; posterioribus autem editoribus, in Scholiastarum lingua magis versatis, Saepe codicum excutiendorum suculias defuit. Sic actum est, ut etiam in optimis ac recentissimis editionibus Scholia utriusque carminis pluribus locis sensu destituta legantur. Quam multa autem vitia accuratiore codicum collatione tolli possint, declaravit ad Liuilem luygersit v. l. disputatio ). Vel sic multa restant omnibus codicibus antiquiora, et e ingenio tantum, ut aiunt, id est coniecturis, in integrum restituenda. Quod quale sit, ostendit in Scholiis ad diadem ipse Lehrsius, propositis in corruptissimos aliquot locos emendationibus, paucis illis quidem, sed plane egregiis. Prorsus autem idem valere de Scholiis ad Mysseam, ita ut etiam in nuperrima et optima Diudorsi editione permulta corrupta coniecturis sanari et debeant et possint, ipse ex diligenti et repetita eorum

lectione intellexi. Hoc amon postremum aliter evenit ac puta-Veram. Nam quum primum liue in d)sseam Scholia dissertationis argumentum habere decrevissem, in animo erat, ut Solemii iuvenes Omnia vasta animo concipere, - de alii Omnibus agere, de auctoritate Solioliorum, de necessitudine, quae inter varia eorum genera intercedat, de signis criticis, et quae

15쪽

sunt his similia verba clioliastarum etiam post indorsi curas corruptissima nonnuli tuam logi opinabar, Sed ita corrupta, ut, Iuno in integrum restitui possent, emendatu 'gerentur, caetera, spino illo emendare supersedisset, insanabilibus vitiis laborarent. Sed quia in inter legendum Semel atque iterum loco puri urbatos, de quibus 'indorsius aut nihil aut tantummodo eos vitio laborare admonuisset, probabili coniectura sanasse mihi visus es- Sem, atque ut fit, SucceSSu audacia crevisset, tandem tanta emendationum et interpretationum Seges Succrevit, ut, caeteriSposthabitis, de his in hoc specimine disserere constituerim. Quam verum autem sit quod dixi, centenis in locis Scholia osse edita iocul irem in modum corrupta et omni SonSu carentia, non melius apparere OSSe arbitror, quam si apposuero locos quosdam, quibus post absolutam demum indorsi oditionem ex melioribus codicibus excussis insperata lux astulsit Versamur in libro Odysseae secundo Indicit Telemachus Ithacensium concionem, de procorum contumeliis et iniuriis questurus. Reponunt aliquid procorum irincipes, atque in ioc ipso proterve agunt, quam eorum insolentiam plura scholia in singulis persequuntur. Aliquamdiu altercati, nec habentes quod responderent, finem concioni imponere Student, et ex reliquorum

Ad hunc versum legitur in S. Parisino 2894 liuo annotatio

et co λυειν. Dind. p. 103. l. li). Haec neque ego intelligo, ne quisquam opinor, unquam poterit intelligere Editor haud

tantum Observat: συναγαγον τως Corruptum. Bonum actum,

quod postea ex cod. H Harteiano prodiit lectio verissima

haec: ἁ λλο, συναγαγοντος it Dind. Praes. p. XLV proxima vero XI. Hamburgensi) αλλο, συναγαγον Toς λυει. App. p. li). Iam omnia sana sunt et intellectu sa cillima. Erat nempe et hoc eorum petulantiae, και τ0υr τῆς

16쪽

πρ0πετείας αυτων) Onetonem, a Telemaeli convocatam, Sua

auctoritate dimitteres αλλου συναγ γοντος υιν). Attuli autem hoc potissimum exemplum vitii codicum opeseliciter sanati, duabus de causis et ut inde appareret, quantum nobis liceat in libros tam male habitos, et quam acile sit in indicanda vitii sed errorem committere, qui Semel commiSSus Omnem Spem verae lectionis restituendae irritam aciat neceSSe St. Namque non in συναγαγ0ντως, ut indorsus Opinabatur, sed in ἀλλ' υ pro λλου oscitanter scripto primaria erroris origo aiebat, et eo tutius aiebat, quod haec vocabula, quum per Se Optime Graeca Sint vitii suspicionem lacillime essu gere poterant. Ecce alium locum, cuius sensum assequi etiam ex depravata lectione non erat admodum dissicile, verba restituere nemo nisi adstipulante codice ausus esset. Est ad , vs. 222, ubi de Athena dicitur: νδρι δε μως ε κυῖα, ad quae verba leguntur

tanquam ex H et Q Mediolanensi petita haec: τι--0ιοτνὶς

Dind. p. 568. l. 26). In his quid dicere velit Scholiasta, sa-cile intelligitur, nempe apud Homerum dea saepe deorum figuras

mutuari deos vero dearu in nunquam, quam tamen Sententiam Verbis, ut nunc ea iubemus, nemo sacile eliciat. Neque multum, Sed tamen aliquid, - ad emendationem loci consertobservatio editoris, αρρεσιν omitti in Q. Hoc enim vocabulo omisso in promptu erat corrigere, sententia imipersecta quidem, Sed non plane absurda or 6 π. αρρενας ι ἐν θεον θηλείαις υδέποτε εικὰζει. Sed nihil coniectura pus est. Nam, Dindorsio auctore in rues p. i XI in hoc Scholion sic corrigendum e n. or o rhi αρρενας δε εο ν 'v'λείαις υδεπ0r εικὰ ζει, θυλείας δε ορεσιν,' quibus verbis perspicue exponitur id, suo i Seholiustam volitisse prius erat obscure divinandum.

17쪽

cabulo hic corrupio, , sit βασί, non reposuisset aliud ,-εβίβασε, plod eiusdem momenti est, id est, nihili. Iterum melior codex veriora suppeditabit. , Egregie,' ' inquit in- dorsiuS, Praef. p. LV. - egregie D Parisinus 2403 ά - φο ἰλασε, quo verbo Scriptor certaminis IIomeri et Iesiodi, Strabo aliique nonnulli usi siuit. ' Poterat etiam auctoritatem

magis in vicinia positam arceSSere, empo eundem OSirum Odicem , qui nomen Φοῖβος Ἀπολλων ad . s. 279. ita interpretatur 'circio ν καὶ μαντευομενος καὶ τὰ των

Unum denique eiusdem generis asseram specimen, unde videat lector, HS qui sorte mearum nugarum lector erit - quantillus error quantas turbas dederit. In p. s. 295 Antinous et

alia multa dicit et haec:

et quae Sequuntur. Ad hos versus ex Scholiis Vulgatis V)eduntur haec: oi νος καὶ Κενταυρον ἀγακλυτὰν Et eis τω

ωαπί θας καὶ Κενταχ ρους. Ad priora tria verba indorsus repetiit utimanni notam hanc: IIaec tria prima verba in edd. rec omissa sunt. Sed Barnesius reposuit 'Oli ηρος ii ν, is ad sabula dilucidationem,' ut ait, nec sine Sio Moysii. 'Ego quid eo lueremur non video et mallem eum in S invenisse: υρυτον 'Oμηρος μἐν Γυρυτίωνα λεγει, νατων ἀπολομενων, τε . . . ' Dind. p. 702. l. I). Haec Butt- mannus avolvamus munes Dindorsi Praelationis l. LXVΙΙ:

18쪽

hRecte milia Scripta exhibet O Bodleianus ot νος καὶ Κειν ταυρον γα κλυτον Ei Ουτίωνα 'Oρι γρος 44 ν ἐν α των te. nisi quod pro υουτιων habet ευρυτιω. unde mirabile istud ευρυro editionis Aldinae ortum. Sic primum quod ad lemma pertinebat, ad Scholion ipsum translatum est, deinde, ut seri Solet, error errorem peperit. Sed haec sexcenties fiunt illud miror, quomodo ne Homeri quidem notissimum nomen intactum ex descriptorum manibus evaserit. Verum nolo addere plura Sati Superque enim apparet id quod volo: In tanta corruptissimorum locorum copia, quae etiam nunc Superest, ubi nulla lux ex codicibus assulget, vel si locus in uno tantum codice Servatus St, neceSSari consu-giendum esse ad id coniecturarum genus, quod palaeographicis rationibus planum facere potest, quomodo pro Vera, quae reponitur, Scriptura, vitium Ortum Sit, quod nunc teXtum Occupat. Haec autem emendandi ratio eo nonnumquam lacilior et videntior fit, quod permultae observationes e variis codd. VerbiSaut parum aut nihil immutatis, diversis saepe locis repetitae

inveniuntur.

His igitur exemplis confirmatus, id quod Lehrsius in quibusdam ad Iliadem scholiis praeclare praestitit, ipse in scholiis ad Odysseam praestare virumque Ximium equi conabor, quamquam, ut apud Vergilium est, non passibus aequis. V Igitur, quod mihi reperisse visus sum, Statim Ordine apponam, Si prius de Scholiorum indole de codicibus et editionibus, pauca verba

secero.

2. Scholiorum quae in Odysseam habemus eandem esse atque illorum in Iliadem primariam originem, eandemque sere indolem, nemo, quod quidem sciam, doctus in dubium vocavit. Quinetiam ienset Lehrsius y scholia saltem grammatica et critica

φὶ Verbo Mone, hoc opus Odysseam quoque coiriplexum esse.' Lehrs Arist. p. 30, not. I.

19쪽

in Odysseam ab eodem illo esse collecta, qui etiam ex luatuor Aristarcheis, Aristonico, Didymo, Ilerodiano et Nicanore, uniani quasi observationum corpus ad liadem consucit. Quod tamen an non ita es habeat, iuro potest dubitari. Sed accuratiore

iii iunc rem inquisitione nunc Supersedeamus. Utut Si recto adfirmavit luelirsius i. c. sequatuor Scriptorum Vestigia, quocunque

pedem posueris, in scholiis obvia,' habetque sibi adstipuluntoni Dindorsium, qui tamen addit, vestigia illa multo magis quam in Scholiis ad Iliadem esse obscurata, et Didymi Herodianiquo

nomina nonnisi raro diserte commemorari, risionici et Nicanoris ex Scholiis plane evanuisse. Quae omnia vera sunt illud

vero, quod statim addit Praef. p. LXXI), in nostris Seholiis

ne τι quidem particulam, ab qua Aristonici Scholia pleraque in Iliadem incipiunt, praeterquam pauci quibusdam in locis' esse relictam, id iusto Severius dictum est. numerantur in Indice, sub voce ora, tredecim loci, acce88 erunt postea ex annotatione ad raesutionem p. LXXI decem ), ita ut, secundum indorsum, viginti tribus solum locis legatur in nostris Scholiis illud τι Aristoniceorum Scholiorum certissimus index. Et malum actum, quod in tam exili numero insunt, quae propter ora ab initio positum ad Aristonici scholia quidem non tuto retulerim, sed quae mihi videntur illius potius generis esse: ubi τι illud ex more omnium veterum choliastarum initio notarum positum. V Lehrs , Arist. p. 14, not. 2). Nam quis in animum inducat, legere nos Aristonicum, Signa Aristarchi explicantem, in Scholio quale hoc est ad . S. 49. ομ=γλικι δ δ' ἐμ0 αυτω. οτι 6 Τηλεμαχος δαιμονιους και Θ)λ Loei, in Indice p. 33 citati, leguntur p. 174. 3 175. Ii 2I4, 2;215, 16 immo t. Il); 232, 3 240, 1 252, 3 immo 258, 3 et . I9 262, 28 27I, 10 275, 12 immo l. 19); 276, 9 559 4. Adduntur in Praes not. ad p. LXXI p. 124, 22; 46, 24 161 2 40l 3 565, 8 568, 26, deinde p. 25l 27 123 15 157, 22; 84, 8.

- Apud Butimannum et indorsium, per typothetae sine dubio errorem, legitiiI ὁμηλικίην, mendose, ut ex Homeri textu apparet.

20쪽

Dind. p. 23. l. 5), quo declaratur, elemachum non Succensere Pisistrato, Nestoris filio, quod Mentori, utpote natu maiori, poculum prius tradiderit. Fieri tamen potest, ut illudo τι , ex optimo Marciano codice insertum, indicium sit amissae Aristonici notae, ad abstractum μηλικιχ pro μηλιξ positum explicandum Ch. . 158; γ. 366, ubi ex II. μ=ηλικίη άντι του μ ηλικες et ζ. 23). Sed hoc admodum incertum esse facile concedam, dummodo mihi contra concedatur, observationem, quam ex II et inposui, non videri esse Aristonici. Neque magis eius est, quod legitur ad . 372, de Athena, subito deae sermam induente, p. 157. l. 22): πi του -

στευσαι τοῖς λεγομένοις τους κοχωντας ἐκφανῆ ποιουσαν

ἐαυτην παρεισὰγει την θεον ex ), quo loco ex auctoritate Harteiani H. iso τι πi κτέ legendum,' suadente in- dorso, Praef. p. L. Non repugno, modo ne hanc ob rem Aristonici nota putetur. Sic mihi quidem non admodum Aristonicea videtur observatio ad . 10, τι περεμὰ χησαν του σωματος Ἀχιλλέως 'Oδυσ- σευ καὶ ἴας, καὶ ii ἐβὰστασε, 6 LAῖας περήσπισεν, οὐ καὶ ἐπὶ Ιατροκλω. h. Scholia etaeri ad . init. Sed hanc notam non tam confidenter quam caeteras ristonico abiudicare Volo. Igitur, haec si probantur, numerus Aristoniceorum Scholiorum ad Odysseam, si indoini indice standum est, redit ad viginti. Sed levem iacturam, quam his tribus locis damnatis secimus, ita Sarciam, ut Statim adducam Satis magnum locorum numerum, ab τι incipientium, qui, neScio qua de causa, in Dindorsi indice desiderantur. Sic ad '. 10. τι Ουδ ἐνταυθα μνήμη τίς ἐστι της Κρήτης, contra Zenodotum. - β. 37. στῆ ὁ μέση ἀγορῆ οτι δι' κατερας τῆς ποιησέως 'Oμηρικον ν το θος τετήρηται. IIS). ertinet haud dubie ad chorizontes Ad Q. 490. ὁτι υ αν, εἰ τέθριππα ij δε-