장음표시 사용
521쪽
rUm. V. g. CIC pro Roscio mer. 23. Qitum neque erurs quisquam reperiretur, neque liber, etc.
c Adhibentur pro copulatiUiS. E. gr. saepe in protas caussalis periodi membra diuitionis proponuntUr, Uae declarantur in apodoti s luscula
eius generis MXempla collegimus ad VARRON. III, 2 I3. Adde I, 6 I. et 2.
Huc pertinet diuisio illa Minucii Rufi
in tria genera hominum ratione prU-
dentiae, apud LIV. XXII, 29. Nem p proponitur diuisio in protast, in apodosi applicatUr. Graia narrationibus ad copulanda antecedentia cum Consequentibus. H que alles humiles solis radiis carent, neque rex dediguatur ii mos. . Copulatiuae a Saepissime vicem subeunt comparatu Varum. CIC. de sen. 9. Neque hiasi ioni, ut placeat, peragenda effabula, modo , in quocumque fuerit actu, probo tur neque sapientiisque ad PLAVDIΤEvivendum. Ita sit grauius cadere solent in alti m sublatae et vehementior sensus calamitatis accidere solet pol magnam felicitatem Germanis etiam hoc multo sitatiUS. b Ipsae transeunt in caussales. Vid.
522쪽
c Eleganter inprimis hi a thesi ad hypothesim trantitur '), adhibetur quum, sequente in altexo membro
furio. ' cic in Verr. I, 46. s. II9.s Verr. II, I, 2. D o dona ad ponti c. I. Sic: Quum 1nura peccantur in cholis, tum illud, quod maiorfere doctrinae, quam morum, habetur ratio.
8. Non sunt periodi tantum dicta ratione compositae, sed membra etiam periodorum possunt esse diuerso modo Composita. E. DComparativa periodus potest habere conditionatum anteceden pariter et ConseqUens: Quemadmodum, fumus apparet, ignis solet consequi ita si tonuicia iaciantur, caedes existi feriodus conditionalis potest habere rotasin Comparativam: Si quemni si in igne aurum, ita amicus probatur perictilis tu certe amistis es
De Chia ius. Verissimam et naturalen maxime χιασαὐseu se attonis rationem, ostendit sine dubio exemplum hoc Ciceronianum. Sed is, a quo habet Caussinus Demosthenis Xemplums
523쪽
ptum et ad cuius auctoritatem referendum esse videtur, quicquid hac de re disputant dicendi magistri recentiores, Hermogenes, hiC, in periodica disciplina, paullo aliter accipithox Oc strillum Cuius sententia obscura aliquantulum V possit tanto magis dilucere, ponam has ante omnia Hermogenis ipsa verba, quae deinde comitetur Xplicatio turmiana. Ille igitur de inuent. IV, 3 lin. 'ec Commentatur 'Eκ is δε η παρ τω Δημοβρει, χ/αBη-
νοαίδεται Ad quae Sturmius ita X ασμ μος, deculiatis, lice nomen habet propter formam primae litterae, essici crucem Aurgundicam, se crucem S didreae X. hoc es, quasi ντίφασιν
524쪽
dialecticorum ilo forma es contradictoriarum propositi0nlim, eadem es χιασμοῦ ut Omne animal mo Nullum animal movet se ipsum vel se ipsum. Quoddam animal mouet se ipsum. - Vendit μοπον,
etsi Philippus enim quo plura fecit supra suam dignitatem Quoddam ranimal
non mouet seipsium. modum quo is compre- decu ari. - et habebit
525쪽
EXCURSUS II. O3 Athenienses, quo de praestares debe
sat id ipsum vero non indicat Potes autem id seri in illis rebus, in quibus contrariae caussae essiacientes in contrariis eryonis communia habent effectar te cati a fictans est diligentia Philippi: effectus eius, gloriosum nomen et admirabile. ut jum altera caulla esstriens contraris in ersona Atheniensum est negligentiae deinde festus eius etiam seperiori contrarius est, dedecus et infamia. Qiιema modum igitur Philippi diligentia peperit ei gloriam et quamdam admirabilitatem ita ignosia Atheniensum piperito is dedecus et infamiam. Haec doctrina oculis potest subiici hos pacto Personae. Philippus Athenienses. Caussae e frientes con
Gloria. Dedecus. Et ex hac una periodo faeile intelligi potest, quid sit decussatio. - Apud Cic. in orat de lege agraria haec inuenitur periodus, quae potest μ
526쪽
cusarie fa peruersum Vl ut turpe sit ita malitio lum ut non sit dissimulandum. Item contra Catilinosi Nemo is in Indo gladictorio paullo
m iusten leuior et nequior P. Mi δε non infimum Catilinae fateatur. Ve ut fecundae prose Iisioni prima sexto siue redditio , et propyti0ni primae secunda re exi cnuehistar, t Nemo iuycena leuior et neqllior et quis 3 1 infimum Catilinae sate fili mi nemo , ici gladiatoris paullo ad facinus audacior qui non se prope filisdem sodalem commemoret. Bis est hactenus μι lipata es rursus bis potes si re lexionibus priamlis logus fribuatur. Poterit etiam csmmutari per ἀνατροφη f. Possunt eiusnmdi comprehensis-nes plurima inueniri pud Ciperonem. Neglie f-
527쪽
crin iusi Vt, perversitim et malitis sirim, item turpe est non dissumiandum. Sic in altero exemplo intimam ei e et sodalem esse licuius item in ludo gladiatorum, et ius pia . Qisam late patent liatur contraria, o Pyta, di Parata, )ynomyma, tam late patet etiam haec doctrilia. nec mercia tutio loquitur, nil Aliis qu0que, G. ριεταχειρησεως τω -ο Euiu lictbeat filitatem, eudit i se Cicero tu oratore perfecto ad Brutunia Ete1tim inscriptoribus uiseis demsli rat, quom9do aliquid mellios ieri se it in probetis, quid sit
perffectum iu no, ris, quando mouendus si iahis et uir extim pex lim non Ditim vulgi Ierie, vertim etiam erm forum abfile iudici in id millo est quod verbis optum, sententiis per icili ,
rebus conlientelis, et risip Drior dies nec inue- vigil queat, nec aligendo, ec jumli trudo facere praestantius et in quibas auctorinus poti inlim
haec exercitatio in situ debeat , is libro de seriodis topiosus explicat lim e . EX UibUS patet, Dinae si hic non tam eis periodum, ab ipso auctore quodam in decussim dispolitam, licet
neqUe hoc negetur, debet enim necessario eius esse naturae , et ita esse scripta, Ut possit decussari quam Xercitationis Uoddam genus, Vbi confecta et informata periodus talis, quae capit decussationem, a ratione pluribus modis immutetur. Nempe Graeci sophistic, in aliis rationibus periodorum transfor-IPandarUm qUam plurimis, etiam hac Vt an-tUr Cham quidem in finem, ut in scriptis alienis aut cognoscerent, quid perfectum esset, Ii s aut
528쪽
aut vitiosa discerent emendare in suis vero tanto forent accuratiores politioresque. Hunc itaqUe periodorum χιατμον esse dicunt; sed volunt etiam alium rerum esse, Vbi re proponendae ita ordinentur, Ut, quae politae 1int primo loco, respondeant iis, quae vitimum siue quartum teneant membrum autem secundum cohaereat cum tertio. De hoc
Sturmius de period cap. XXIV. f. 6. ita quid igitur decussatio sit, non puto obcurum se deperiodis loquor nam es etiam decusatio in collocatione rerum prosostarum, quum sit νοςρο φη:vt in oratione Quintianas quam gratiam aeuii primo loco posui et deinde eloquentiam Hortensii tamen in periodis insequentibus eloquentiae
primum locum tribuit et a terum gratiae. Sed nunc non de hac, sed de conuersionum immutatione. Hactenus ille. Exemplum, ad quod prOUO-cat, est initium laudatae orationis quae res in ciuitate duae plurimum possimi, hae contra nos ambae faciunt in hoc tempore, summa gratia et eloquentia quarum alteram, C. Aquilli, vereor, alteram metuo eloquentia Q. Hortensi ne me diacendo impediat, nonnihil commoueor gratia Sex. Naevii ne P. Quintio noceat, id vero non medio criter pertimesco. Iam haec in speciem Gra
cae litterae x decussabimus hoc modo:
529쪽
Contra nosfaciunt I. Gratia. II. Eloquentia. III. Eloquentia Q. V. GratiaSex. Naevii, Hortensi, ne me ne P. 1 ntis dicendo impediat, ceat, id vero non me- nonnihil omnis diocriter pertimeses.
Huius generis est exemplum ad Auctorisi stri locum supra ex orat pro domo prolatUm; eiusdem sunt generis, quae laudati ibi viri doeti habent sed haec illustrant potius chiasiniam, quem rerum vocat StharmiUS, quam Hermogenianum illum periodorum.
AD PAR T. I. CAP. II. g. 43,ψ6 et I. De sublimitate vel sublimi υ, gi et stilo sublumi, qui vulgo sic dicitis seu magia, sco. μεγεθει). Saepenumero, in disputatione de ditendi charactere magnisco Longini faeta mentio est et libri illius πεθ - ους peculiariter vero ratio
530쪽
tio habetur τοῦ μεγε Θους Hermogenis at Utrum ommim, Ut Uomodo differant το 'ἰλος et τοριεγεΘος, Mon est distincte satis diiudieatum. Generatim vero ita tionem iniisse Heinec-cius Videtur, Ut de υ ει nihil Omnino diYerit,
sed duae de stili ιblimitate praecepta sunt,
ad αεγεθος Hermogenis referenda esse vide uatur Nempe fuit hi error OmmUnis, et vehit per manias traditus, illud, in quo Longinus tam subtiliter et Curate versatus est, gen is dicendi num esse e illis, quos orationis χαρακτηρ UOCant Graeci donec Tanaquil iis Faber primo in praefatione sua ad Longinum, postea ero Nicolaus Boilauius hi suis, quibus illustrat Gallic a se loqui institutum Longinum, animaduersionibus, fiasum sibi rem, de quo in rhetorum libris agitur omnium, se αεγεθος Hermogenis, i, subliam dicendi genere quod expendit Longinus, seiunxere His accedit o Guil Berge rus in
libro de naturali pulchritudine orationis p. q.O-ψ7. Horum itaque triumuirorum . vestigiis insistentes, rem, Uantiam Oitamus, diligenter, sed breuiter, proponemus Nimirum tria esse dicendi genera, tenue, medium et magni cum, Θ e χωρακτηρες VUlgo ala litant, artis rhetori-Cae doctores, a restauratis inde litteris uno fere ore dicunt Habent haec et alia nomi-
hoc autem tertio genere plane dis eri et sep
xandum est το ψος Longini Nam quod ni gnam et copiolim est, inquit Faber, non statim