장음표시 사용
11쪽
ascendisti, lenique num MDCCCXXXI, nu-tiquato illo et novis collegiis, quorum alteri juris, ulteri reliquae administrationis publicae provincia committebatur, in locum ejus suffectis, Γ, quum juxis pcritia excelleres, collegio, quod jurisdictiο- ni praeerat, jussu Otentissimi Regis at quo Serenissimi Principis Regni Socii, qui Tu et supremis de republica consiliis ad
hibuerunt, et Ordinis virtutis civica in signibus secundae classis decoruVerunt, praesectus es et in hoc culmine permun sisti, usque dum novissimo, vini judicio rum superiorum ordine in Saxoni nostra inverso et in totum resermuto, TUO quo quo tribunali ueternum justitium indice
Quibus omnibus o quidem non ita
doctorem duris E praebuisti, ut udole scente juris studiosos e cathedra doce res quippe qui alias ita rationes sequu tus, illum viam ingressus non rns. Sed,
quod longe majus est, exempli TUI summa graVitate, rectissimo, quo Justitium tue baris, legum usu virtutis candore et inte-
12쪽
gerrima morum Sanctitate, egregius artis nequi bonique incerdos, semina justitiae Aparsisti, quae omnibus juris cultoribus, tam docentibus quum discentibus fructu ο-sa niteri quoque neculo profutura sint. TU, Vir Summe mira ingenii sagacitate, mira legum et Iuturum scientia, qua vix ullum in purem habebis, et selendarum prudentia, eum E praestitisti, ut verum illum, non simulatum philosophiam, qua magnus illo Domitius Ulpianus tum apud
Suo quam pud postero inclaruit, non modo assectaveris, sed prorsus T ΛΜ se coris. Quid autem dicum de umore putriae atque fido quoium ille in E tantus est, ut nec priscuo Romanae vii tutis splendi dissimis exempli superetur, hunc nutem tum uncto colis, ut ΓΛ ipsius ulu tem pro e devovere nullo non tempore paratus fueris. Quid enim Quum jam puer
XI annorum L. Annaei Senecae per Ie
gisses, Stoicorum pruecepta tu animo Τυ impressisti, ut humanu sortis in
constantium muture contemnens, Severitn
iem humanitate judicii acumen utque ri-
13쪽
gorem benivolenti temperare, et nicio omnia posthabere didiceris.
Sed taceam, ut modestine TUAE me ritorum TUORUM unice nemulae, Parcum. Illud enim non vereor, ne ego, qui arctiori
sanguinis vinculo in junctus sum, iplura de egregiis Titis virtutibus addido rim, immodestior videar, quasi gloriae TUAE aliquam partem in meum Inudem re
dunduturum esse perem. Num qui me norint, facile scient, me non unae Inudis
sed veritutis studi moveri, et quae dudum in pectore habuerim, jam publice do Tu profitendi opportunitatem, diu desidera
tum, solati et OIuptati habere. tenoris inde tanto me umore umΡIQ-Xus es, ut hoc umore dignum seri tui quo non dissimilem aliquando futurum esse, maxima mihi laus videretur. Et quum muter men, soror TU Curissima, quae di dum pio defuncta in ueternu luce requi
escit, semper in deliciis Ma uorit, nihil unquam ardentius mihi in animo fuit, quam maternae in E pietatis heredem fieri. Munusculum autem, quod sequentibus
14쪽
plagulis In ossero, haud gravate acci pius velini, et, quum per Se Sit exiguum, non suo, sed pii erga Elanimi, quam Tini testificari volui, pretio uestimes.
Neque mireris, quod ego ad T verba
facturu nrgumentum juris publici ecclesiastici, idque notissimum et vexutissimum: do finibus inter civitatem et ecclesiam caute regundis, elegerim. TV enim non modo ubecclesia et ecclesiasticis studiis minimo alienus, sed in omni ure, tam divino quam humano public et privato, domestico et
peregrino, tantus es, ut in universo hoc
genero nil sit, quod .non judicem gna
rum expertum et puratissimum reperint. Illum nutem controversine propositne Pur tem qua n definitione Systematum, quae collegiale, episcopulo et territoriale ο- Cunt, XOrfin saepe de verbis magis quam de rebus disceptatur, conesili intactam re liqui, cum et longiorem tractutum deside ret, et nuperrime Scheidlerus prosesssor
juris enensis, in Politii annalibus histo rivo utque politices, superioris anni mense Decembri, et hujus anni mense Majο hii
15쪽
Jus o mihi otium socerit. Antiquius Ilubui, iis, qui ecclesiae utque civitati v Ηο- latum unitatem defendunt, quorum internitos Henr Stephani agmen et coepit scripto die absolute Einhei der istae undies Statiis Wilrzb. 1802. et clausit cli infra g. . not. 7.), nucula ex penu me ΟΡ- ponere, de quibus, ut subit et inter con tinuo muneris publici labores breviter conscriptis, indulgentius quaeso judicium
ferus Postremo hoc monere licent, me illa scribentem minime eorum, quae in huc nostra republica aguntur et fient, interpretem vel praeconem n gere, neque Pro mu'
nexis publici, quo fungor, ratione dicereio luisse, sed meo tantum judicio sum, quam ipse mihi de re proposita sententiam in
mente consormaverim, in medium proti
lisse quanquam nihil inest, quod juri publico, quo in Saxonia utimur, repugnet. Sic vulo, mi Avunculei Velit Deus Opti
mus maximia prosperrimum valetudinem et juvenile robur, qu viges, in multοὐ-- nos illibatum in conservare, ut, OS quam vitam omni laudis plenum solis rei
16쪽
publica utilitatibus impenderis, jam ulli quando In xivere, et literis, quae Esemper cultorem habuerunt elegantissimum, honeΗtissim Oti vacare possisl Vale meque a mn re pergeli Dresdue . i. Junii MDCCCXXXV.
17쪽
D FINIBUS IN TER CIVITATEM ATQUE ECCLESIAM CAUTE
De notione ecclesiae theolagica. Xoli ecclesiae vario modo constitui potest, Vel
secundum doctrinam theologorum, Vel secundum no mani juris haec autem vel ex jure quod Vocant, positivo, vel ex jure naturali, quod ex mera a tione fluit et Omnibus gentibus est commune, de scendit. De eo, quod theologi de ecclesia sentiant, pauca tantum monere lubet, ne alienam provinciam Invasisse Videamur. Nec, si id ageremus, ad rem nostram multum Prosceremus, propterea quod ex scriptura sacra notionem ecclesiae illi repetunt, quam diversimode interpretantur, ut de ipso rei capite parum inter ipsos constet. Dum enim Catholici statuunt, Christum ipsum per Petrum apostolum in urbe Roma ecclesiam condidisse unam, uniVersa leni, eamque faciunt societatem inaequalem, cujus imperium singulari ordini clericorum, obtemperandi
18쪽
officium autem reliquo omni populo τι arem tria
buunt, Evangelici contra, raeeunte consessione Au gustana ari VII. unam quidem et Perpetuo an Suram Sanciam ecclesiam admittunt, sed illis de Petro ecclesiae conditore narratis fidem deneganies, non eos, quos Curia Romana voluerit, sed potius, qui urissimam ei sancto Evangeli accommodatissimam de De rebusque divinis cognitionem habuerint, vera esse ecclesiae membra arbitrantur, et paulo verecundius atque aequius melius, pinor, quam illi, ecclesiae societatem faciunt aequalem, in qua non imperii potestatem, sed solam evangelii
docendi atque sacramentorum administrandorum pro vinciam ordini suo asserunt. Utrum dominus Jesus
Christus ipse ecclesiam condiderit visibilem, nec ne,
quaeri quidem atque ingeniose iraciari potest ).
Sed vereor ut etiam haec disquisitio ad veram ec clesiae indolem, qualis nostris temporibus in nostris civitatibus esse debeat, cognoscendam quicquam O menti sit factura, quum sit earum numero, quae quo subtilius uaciantur, eo implicatiores fiunt. Equi dem quanquam hanc rem haud plane intactam reliqui, sed loca sacrae scripturae in fidem rei allata sedes inspexi, tamen, donec meliora a doctioribus edocear nam forte simplicitas mea et doctrinae
sublimioris ignorantia mihi praestringit oculos , non
rectis d. II. o. I. p. 131 . qui et de origiis Teutonicae vocis Lirche doctissime et copiosissine scripsit ibid. Bd L no II p. 58
19쪽
aliud qui Iquam extricare potui, quam dominum salvatorem Voluisse quidem propagari evangelium
suum Per Innam terrarum orbem, et servari in
omne aeVum, constituisse etiam egatos, qui hoc negotium arduum et discriminis lenum perficerent, et raecepisse, ut qui ipsi fidem essent habituri, communiter Deum colerent, quoque tutius et rectius id fieri posset, mutuum inter se auxilium sibi prae starent ). Sed quam formam illa communio fide lium, osteaquam Omnes fere gentes ad sacra Christiana transiissent, deberet induere, quae jura summis imperantibus ipsi essent tribuenda, quae que necessitas uberet cives alicujus reipublicae, quum omnes facti essent Christiani, rationes ecclesiae a rationibus civitatis separatas habere, de eo nihil cautum invenio, neque etiam impetrare a me Possum, ut existimem, Christum Pro summa sua
sapientia, qua divinitus erat imbutus, tale quid a
g. 2. De notione ecclesiae ad normam juris.
Haud omnino facile est, ecclesiam ad normam iuris definire, quoniam ideae theologicae semper se insinuant, et quasi nimbum objiciunt, ut veritas rei vel ab alitus indagare volentibus vix cerni queat. Quod tum maxime verum est, quoties agitur non de domo, qua conventus Dei colendi causa haben-2 Matth. XVI. 18. XVIII. 20. XXVIII. 19. . Eu Johan. XIII. 34 sq. Ἀct Apost XIX. 39 sq.
20쪽
tur templo ejusque Juribus, sed de ecclesia latius
accepta, quatenus omnes ejusdem religionis cultores vel intra vel eura fines alicujus reipublicae commorantes complectitur. Imo fuere, qui omnem omnino ecclesiae notionem e limitibus iurisscientiae extorrem facerent, eamque nonnisi ex mente theologorum construi posse utarent ). Hoc quidem fatendum est, in aciis duris publici et pactis gentium inter se saepissime haud alio sensu ecclesiae mentionem fieri, quam ut locus templi alicujus cum ipsius ministris atque annexis designetur, contra autem quoties de coitione hominum communem ali quam fidei formulam atque sacrorum institutionem sequentium agatur, aliis verbis id exprimi. Sic v. gr. in tractatu Passariensi die . Aug. 1552, in
pace religiosa die 5. Sept. 1555, et in instrumento pacis snabrugensis anno 1648 facto art V. saepius de hac vel illa parte Religionstheili, de
utriusque Pariis religione Religion vel sacris Eirchongebraucho, de hujus vel illius religionis consortibus Religionsuerit anilio, nusquam autem de ecclesia Romano Matholica Vel Evangelica egitur; quanquam vix aliter fieri poterat, ubi inter Catholicos
et Protestantes res agebatur, quorum illi aliam ecclesiam, quam suam, secundum mentem Pontificio rum non agnoscebant. isdem fere verbis in re cessu, quo de conditionibus tradendae Lusatiae conventum est . 30. ad 1635 ari. Ersilichiassahro Churfursit Durchlauch etc. usi sunt paciscentes; et