De miraculis quae Pythagorae, Apollonio Thyanensi, Francisco Assisio ...

481쪽

Mariam si apparuisse V Rofarium de euia a

tulisse, ad salutem adferendam hoministis At non totidem verbis frequentissime adseritur , maximam esse vim meritorum illorum hominum ad peccata diluendi Si haec omnia a vitarum Scriptoribus emeta sunt, uti lubens credo, quid tandem fidei merMur inepti se in Cen 8 Cum

autem vitarum Scriptores contendant, haec omnia, quomi mentiouem fecimus, vere facta: ,

dictaque in miracula sola illorum fide nitantur, quid aliud exinde nobis concludere licet, quam homines illos religionem Hiquam, aeris Utteret ἐυώ-tro oppositam, iis medium attulisse, atquπαλὰ impudensissimos homines fuisse e mentis non

bene sana Socrates, quantum potuit, secit, ad religionem natur.lem Atheniensibus suis commendandam corruptosque civitatis mores t xandos, emendandosque Franciscusin caeteri ubique deprehendere potuerunt, eastissimum Dei cultum plane esse teterrima superstitioiancontaminatum , hominesque verae Religionis, per Chri min insolus annutiolatae, esse igna-xissimos. Homines volunt videri a De exobtari unde non semel legitur, homines vel in somno, vel visionibus eorum adventum in te Tas predixisse, imo vates sacros de iis vaticin tos od emendandum genus humaninu. At nequidem ullam receptae superstitionis areiculam taxant atque remo ent; nedum ut a mee

plum Apostolo rum grassanti impietati, superstitioni fortissima sua opponerent pectora. Qui quid hominibus persu/dent faciendum, aut, titur visiope liqua inepta , aut nitrigula secto

482쪽

ud superstitionim ritum amplectendum. ymb, quod magis est, certum, ex ouo homines illi in terris apparuerunt, superstitionem magis magisque filisse auctam. Dainvius nimii0ω dogma receptum tum temporis , visionibus Amiraculis voluerunt probare quod certissimum sagaum, eos in verae Religionis ignarissimos,

tum impudentissimqs issa histriones Cantionem illam nise Regi , in honorem Maria erae iratam, LRlarium ad generis humatili utilit,tem demum de coelo demissam perhibent. Quid ducam de efficacia, quam tribuunt vitae Scriptores reliquiis corporis Francisci, Dominici 46oia'

Vix est pars corporis eorum, inde a vertice ac plantam pedis, quae non mirificam habeat vim in a mos corporaque eorum, qui magni fruinunt, colunt invocant Sanctulos tuos. uni hoc est eme areamus humanum, atque Veni

docere Religionem Z An non praestat Socrates, qui ratione, qua sola uti potuit, in consilium adhibita, plus secit ad capita res ionis naturalis inculcanda, quam tres ibi superstillauis prolu fures, qui S rationis legesin sanctissimae Reve. lationis decreta simul pedibus conculcarunc si dicas, Socratem tamen superstitioni non plane aledixisse, non abnuerim quidem quanquam in vita ejus a Plat-- emphonte descripta non adeo multa sint testimonia hujus rei. At si ita demus, eum non ad solius rationis i ges vixisse , sed ad religionem publice receptam sepe se accommodasse in qua ipsum haut lamdamu mum propterea caeterii ejus praecepta

egregia sunt contemnenda certe ex violenta, qualis kGOOste

483쪽

η uam perpetas est mortet, constat, eum non omnes opiniones de religione publice receptas

approbasse. At homines illi anseri eo vivunt tempore, quo Revolatio diu superstitionis paganicae crassissimas tenebras dispulit rationem tamen ipsam ejusque leges spernunt Revelationem nauci habent pro superstitiale paganica infinia

eas alias, non minus ineptas, ridiculas, Deo contumeliosus, vel jum inventas approbant, Vel ipsime somministuntur , hunc custum ridici lum, ineptum commendant, mirificam illi vim tribuunt, atque in coelum tollunt laudibus.

Quando crates de Diisin sacrificiis locutus est, ingeminavit sta saltem in Apologiis suis em rhonin Plato loquvhtur hoc postulam

μιον τηε πολ-. At e egit illi Doctore cultum illum receptum 4 se adauctum a Deo probari Contendunt; excogitant, ad id persuadandum, visiones , miracula ; hunc cultum Deum velis audacter pronuntiant, imo per hunc cinum homines ad veram salutem consequendam gracfari impudentissm garriunt. Verbo Tuti imeo erant, ut ineptissimas nugas M nefandam si persitionem promoverent. Quod de Monachis in genere dixit Magnus rasum in laude M

tuae, ut maximam partem summo juro tribus no-

'is celebrium Factionum n cibus applicari potest. Primum, hi it, summam existimant pietatem, si usque adeo nil attigerint litterarum, ut legere quidem possint. Deinde cum Psalmos suos, numeratos quidem illos, at non inteli eios, asininis vocibus in templis dωudunt, tum

484쪽

demulcare. Et sunt ex his nonnulli, quia des ac mendicitatem magno Vendunt, proque seribus magno mugitui nees magitant, imois nullis diversoriis , vehiculis, navibus, non obturbant, non medi ri prosera celiquorum mendicorum j mira Λtque a eum modum homines suavia , sordibus, iustitia, rustic tare, impudentia Apostolos, ut Munt, nobis xeserunti Et paucis interieri di Horum magna pars in rantum sitis nititur eremonia is hom, num traditiunculis, ut putet unum coelum p xum dignum esse tantis meritis praemium, diau4 cogitantes, turum, ut Christus contemtis his omnibus suum illust sit exacturu praeceptum nempe charitatis. Alius ostentabit aqualiculum, omni piscium genere distentum. Alius Psalma. Tum centum inundet modios. Alius Iemnio. xum myriadas an umerabit,is toties unies prandio pene disruptam imputabit at vum Aliust intum, remoniarum. aetervum proseret, quam

tu vix septem norariis navibus vehi possitiauius gloria ur Maginta annos nunquam arutactam pecuniam, nisi digitis duplici chirotheea munitis. Alius cucullam ingeret, adeo sordudam S crassam , ut nullus auru suo dignetur corpore. Commemorabit alius se plus quam vindecim lustris spongiae vitam egisse, sempe eidem fixum lom. Alius raucam assiduocantu vocem adduceti lius inargum selit dine contract- , aliut linguam jugi silentio torpentem A Christus intumellatis, nunquam

lioqui finiendis gloriis undonum hoc inquiet novum dudaeortu grauari Micam esu lege

485쪽

rire meam agnosco , de qua sola nihil audio. Et olim palam, nulloque parabolarum utens i Volucro, paternam haereditatem pollicitus sum non cucullis, preculis aut inedii , sed fidei charitatis ossiciis. Nec eos agnosco, qui sua iacta nimis agnoscunt Isti, qui me quoquo sanetiores videri voluinnis diuisi tim coelos, si libet, occupent, aut ab his sibi novum e trui coelum jubdimi, quorum traditiunculas meis praeceptis anteposueriint. - Ita eleganter pari ter vere de plerisque onachis sui temporia avdisalprolaistissmus Sori res quae qua rationain Franciscum Uaodales conveniant, supra dicta satis ostendunt Provocabunt forte quidam almiracula illorum hominum, atque contendent, in eo saltem multum eos praestare Socrate , qui nulla prodigia fecerit atque portenta. vero jam satis superque dixi , quid de miraculis illis sentiam. Nimirum illa a maleferiatis hominibus exeogitata, ad famam ineptissimis hominibus conciliandam. Quod si tamen vere gesta essent, nihil aliud conchidere liceret, quam isse, natem senium miseris mortalibus illusisse, atque omne suam vim potentiamque contulisse, ad detesta dam superstitionem praeceptaque Religioni nat rati & revelatae contraria confirmanda atque di

seminanda. Quod si hoc volunt illi, quibuscum nobis res est, nae iis facile largiemur, o monem in Socratem, virum supientem, talem potentiam exercere non potuisse. Impium a

tem plane est, dicete, ut supra ostendimus Deum ea miracula patrasse. Si vitae Scriptorea Sumuis cousulimus, apparebit, maguo huis

486쪽

viro Daemonem aliquem seu Angelum, perpe Mum vitae comitem, concessum. ajore fide dignus est ipse Socrates, qui hoc de se testatur,

distipuli Plato MXenophoa, quam Legendistrix mon ille saepe obstitit, quo minus nocitura sicereti unquam impulit, ut ineptas Atho κiensium o tona e M isne approbaret. Igitur Min hoc praestae Socrates. in Vis unatim eruditusimus existumavit, non e Numine Damonem issum Socrati contigise. Ita enim illa Maer phiolog. Cap. IIL pag. I4. Credide. rim, cum Dei Providentia non Hebraeos tam tum, ex quasvis gentes complexa sit, nos siue ejus nutu apud nonnullas natos esse Quia xisse eximios quosdam viros,o quibus caeteri homines, sine ratione veluti palantes, in viatia incauti delabentes, ad veritatem xvirtutem MVocarentur , qualis apud ultimos Seres filii Confucitis ille, celeberrimus Orientis Sapiens,

qualis Pater ille Philosophiae Sucrates, qui

anno ante Christum 469. in lucem editus est. E re ipsa si conjecturam facere licet, uterque apud Gentes veri Dei cognitione destitutas, ut ne nimis praecipiti lapsu in veritatis contemtum, omnisque inde nascentia vitia inciderent , idquesngularis Providentiae divinae beneficio, quae Gentium illarum miserta est, natus es Et .aucis interiectis PMterea, ut fides Viro fici, has haberetur, comitem ac custodem ei addidit

quempiam ex inserioribus illis Spiritibus, quos Iraeci innici Δαμονα , Latini senis, Chri, iani Angelos vulgo vocant. Nihil sane vetat, non tantum Angelos es ingenti numero, quoa

487쪽

maluere saerae docendi sed etiam variorum

esse generum dignitatum, quod etiam non. obscure innuunt eaedem Sacrae Litterae. Ex illa

autem tot generum angelicarum naturarum cinis

pia fuerit unus additus Socrati custos , cum certatis mandatis potestate non admodum a pla, qui posset Philosophu- mouo quaedam ficeret, quae potui&nt ei esse noxia, quamvis periculum ipse in intelligeret , ut inde liqueret, Deum so at singularem in modum adesse, ideoque majore cum reverentia exciperentur in aliis , Auae doceret. Italis iste doctus num est, ut in hac comparatione eo delab mur , interim verisimilior certe haec viri docti opinio est, quam sententia illorum qui credunt, Deum in gratiam Francisci c. mira portenta edidisse. Conferatur ut verbo abs uvam huniuersa visa S ratis , praecepta illius, Uirtutes , cum vita ebasque gestis V dogmatiabus Francisci, ruminis U Gisias nisi mox nia fallunt evidenter consabit, Socratem, qui ism solemmis Canonifatis per leges divinas cum haeret, digniorem fore, cui tribueretur is Misitata e gloria, utin veri sunt teri tres smpersitionis alenda Triumviri , atque adeo imp serum exclamandram potius erit O Sancteri crates, ora pro nobis quam Sancte Francisce, Sancte Dominice Sancta MDis, orate ira nobis.

CAPUT

488쪽

adisiniam eis Doctorum Aele a Romanae, cum

να- autem eruditorum Gallorum, in o

si iure iii caussa, cremo est, qui cum vitas hominum illorum.' de quibus egit.us, peries, atque aliqua

Religionis castae cura tangitur; mmo inquam est , quin exhorrescat atque detestetur impudentiam eorum, qui libros illas conin a. runt atque in Vulgus edideriint, tot labellis. portentosis narrationibus atque ineptiis repletos.

Fuerunt inter ipsis cris Romanae Doctores, oui publice ostenderunt, quid de pudendis iis abalis sentirent Melchio Canus, Vir doctus, Lisis XI. Loeorum Theologis cap. VI pag. 40. mentionem sectens mea Legenda , scriptae a Iacobo de oragine , Episcopo Genuensi, ita ait: Amec ego libri illius auctorem excuso, qui ν- cuium Memp-- inscribitur; nec historiam etiam ejus, quae Legenda aurea nominatur. In illo I xima spes est erudito in Gallia Relthionis

Antistites superstitionem, per tres illos Monachos antroductam , repressuros esse cum non solum

Bullam illam Unigeritus, uti appellatur, pene omnes sibi obtrudi passi iunt sedis Iesultae rugnent , cius in conscientias nullis fere limitibus circumstriptum exerceant. Egregia vel potius d - testanda hujus exerciti exempla suppeditavit a ctor du Imma inmerse Quid hodie in flores vissimo regno satur, notissimum est. y COOste

489쪽

enim miraculorum m-stra saepta, quarthvera miracula legas hanc homo oripsit serreioris, hinibe cordis, animi certe parum severet prudentis Levistus, Fresno in cata suo Hisorieomni mentionem faciens B. -- is Pilis Lib, Conformitatum vita re cura

Aliorum tes monia jam quidem silentio praetereo. Nec immerito ui jussicant Viri Fastavit λVix enim inter sentire possent, qui homines ire

Atheseram vellent praecipitare, aut pudendam: ius stationem commendare. De priore anxquidem initio huius opellae aliquid monuimus s osterius quod attinet, notum est, eiusmodi bellos in sermones vulgares esse translatos, ut que uisim a vulgo legi inde non possim non, cum melimra audire &. legere non possim, plerisque in crasilistha superstrione confirmari. μLessus de vita Dominici germanico idiomate horu Rus ab amico in vicinia mihi fuit eo essus Ee ute

490쪽

inii libello inseriae erant multae picturae, la

quibus res gesta Domina referebantur adjecta multae preces ad Dominicum dimetie, ex quibus

constatist quanti eum possessire libelli faceret. --dem in inuis aliis contingat, nullum est dubium Meerientia quotidiana loquitur. Nec dissilebitur, cis ris inest. Equissimum igitur est, ut, si quae pietas, religio ANuminis reverentia iis inest x hii clesia Rommana Sacris operantur, sacros illos ει horribiles libellos publica auctoritate proscribant, e mani- hus hominum evellant, severissimeque s hiaheant, atque adeo ostendant, se non esse sam

stissimae castissimaeque Religionis publicos hostes irrisores Incumbit hoc ossicium ante omnia Principi omnium Ecclesiarum, qualem se jactat in aula sua, Papa nimirum. Quod si is est, uti perhibent plerique hujus Ecclesiae Doctores, infastibile oraculum in rebus, uti loquuntur, juris V facti, facile poterit decernere, utrum

miracula ita, de quibus agimus, sint gesta, a que a Deo ipso editu utrum item praecepta r

ligionis, quae a tribus sis docebantur, sancti simae Rel ioni per sphristum manifestatae consentaneia sint. os, quibus donum infallibilitatis nullum contigit, mediocri attentione adhibita, deprehendimus, mi acula in imposuras esse Ahominum, vel in ne jurati hostis generis hu

mani, pracepta autem religionis inepta, absum

Aa, blasphema esse. Quod si istuminaris us Usanctissmus Pater pulcherrime uti nos quidem credimus , moVit, haec miracula fravd Mon chorum superiorum Seculorum esse tribuenda, cultum y COOste