De rerum natura; libri sex. Carolus Lachmannus recensuit et emendavit

발행: 1871년

분량: 269페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

m si

perdit enim quod non proprium sui eius in aevo

nullaque praeterea perdit, quom expellitur aevo. Dicere porro eulo nudat rem cernere OS8e, as sed per eos animum ut soribus spectare reclusis, desiperest, contra eum sensus dicat eorum; 363 fulgida praesertim eum cernere Saepe nequimu8:362 sensus enim trahit atque acies detrudit ad ipsasso lumina , luminibus quia nobis praepediuntur quod soribus non si neque enim, quia cernimus ipsi, ostia suscipiunt ullum reclusa laborem. praeterea si pro soribus Sunt Iumina nostra, iam magis exemptis oculis debere videtur cernere res animus sublatis postibus ipsis.s res Illud in his rebus nequaquam Sumere 9088is, Democriti quod sancta viri sententia ponit,c0rporis atque animi primordia, singula privis

adposita , alternis variare , ac nectere membra nam eum multo sunt elementa minora animai 375 quam quibus e corpus nobis et viscera con8tant, tum numero quoque eoncedunt et rara per artus

dissita sunt, dum taxat ut hoc promittere possis, quantula priva queant n0bis iniecta ciere

corpora Sensi seros motus in corpore, lania 38, intervalla tenere exordia priva animai. nam neque pulveri inter dum sentimus adhaesum corpore nec membris incussam Sidere cretam, nec nebulam noctu neque aranei tenvia laobvia sentimus, quando obretimur euntes, 38 nec Super caput eiusdem cecidisse vietam VeStem, nec pluma avium papposque volantis,

357 Perdicit 358 Multaque i perditum expellitur aevo quam . t 361 Dim-eilest i ducat 365 qua ii 372 primis . l 374 animae elementa minora il378 prima n 380 prima li 383 arani tenulla

102쪽

92 III

qui nimia levitate cadunt plerumque graVatim,

nec repentis itum cuiusvis cumque animantis sentimus , nec priva edunt e Stigia quaeque , 390 corp0re quae in nostro culices et cetera ponunt. usque adeo prius est in nobis multa ciendum 393 semina corporibus nostri inmixta per artus, 392 quam primordia senti seant coneussa animai

394 et quam in his intervallis tuditantia possint

concursare c0ire et dissultare vicissim . Et magis est animus vitai claustra c0ereen8 et dominantior ad vitam quam vis animai. nam sine mente animoque nequit residere per artus temporis exiguam partem par ulla animai,

400 sed comes insequitur acile et discedit in auras et gelidos artus in leti frigore linquit.

at manet in vita cui mens animu8que remanSit. quamvis S circum caesis lacer undique membris truncus, adempta anima circum membrisque remota 40 vivit et aerias vitalis suscipit auras: si non omnimodis, at magna parte animai privatus, tamen in vita cunctatur et haeret; ut lacerato oculo circum si pupula mansit ineoluuiis, stat ceruuladi vivat Ρ0testas, 410 duin m0d ne totum corrumpas luminis orbem, et circum caedas aciem solamque relinqua8:41 at si tantula pars oculi media illa peresa St, oecidit extemplo lumen tenebraeque Secuntur. 41 hoc anima atque animus vineti sunt s0edere semper Nunc age, nativ0s animantibus et 0rtalis 391 ciendo 394 Et quanti l 399 exigiam ii 400 Q 403 ietum l

404 remot i 405 aetherias it 412 Id quoque enim sine peruiei non fiet eorum. 415 Incolumis quamvis alioqui splendidus orbis ij I mortalibus

103쪽

esse animos animasque leVis ut noscere possis,

eonquisita diu duleique reperta labore

420 digna tua pergam disponere armina Pura tu De utrumque uni subiunga nomen eorum, atque animam verbi ausa eum dicere pergam, mortalem esse docens , aninium quoque digere credas qua tenus est unum inter Se Oniundiaque res est.

42 prinei pio quoniani tenuem constare minutis corporibus docui multoque minoribus esse principiis saetam quam liquidus umor aquai aut nebula aut sumus, iam longe m0bilitate praestat et a tenui causa magis et movetur. 431 qu0 genus est somnis sopiti ubi cernimus alte exalare vaporem altaria seri eque fumum. 434 nunc igitur quoniam quassati undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire 0eius et citius diss0lvi in corpora prima, cum sente ex hominis erubiis ablata re essit: 440 quippe etenim orpus, quod vas quasi constitit eius, quam cohibere nequit conquassatum X aliqua reae rarefactum detracto Sanguine Venis, aere qui eredas p0sse hanc cohiberier ullo γe0rpore qui nostro rarus ni agis is cohibossit γ445 Praeterea gigni pariter eum corpore et unaereseere sentimus pariterque seneseere mentem.

nam vel ut infirmo pueri teneroque Vaganture Orpore, Si animi sequitur sententia tenuis: 420 ta H 421 uno i nome 428 nam i 429 Prestata ii 430 Quippe

ubi imaginibus nimi nebulaeque moventur ii 43 in somuis it alta li432 vapore i 433 Nam procul liae dubio nobis simulacra geruntur l

104쪽

M III

inde ubi robustis adolevit viribus aetas, 45 consilium quoque maius et auctior est animi vis: post ubi iam validis quassatum est viribus aevi corpus et obtusis cessiderunt tribu artus, elaudicat ingenium, delirat lingua labat mens, omnia deficiunt atque uno temp0re desunt. 455 ergo dissolui quoque convenit nivem animai

naturam, ceu sumus, in alias aeris auras;

quandoquidem gigni pariter pariterque Videmus crescere et, ut docui, simul aevo sessa satisci. Huc accedit uti videamus, corpus ut ipsum 4e suscipere inmanis morbos durumque dol0rem, si animum curas acris ludiumque metumque quare participem leti quoque comenit esse. quin etiam morbis in corporis avius errat

saepe animus dementit enim deliraque satur,4c inter dumque gravi lethargo sertur in altum

aeternumque soporem oculis nutuque cadenti; unde neque exaudit vostes nec noscere voltus illorum potis est, ad vitam qui revocantes eircum stant lacrimis rorantes ora gena8que. 470 quare animum quoque diesolui fateare necessest,

quand0quidem penetrant in eum contagia morbi: nam dolor ac morbus leti subricator uterquest; multorum exitio perdocti quod sumus ante. 476 denique c0r, hominem cum vini vis penetravit aeris et in venas diseessit diditus ardor, consequitur gravitas membrorum , praepediuntur crura vacillanti tardescit lingua madet mens 480 nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt,

475 Et pariter mentem sanari corpus inani. 479 vacillaanti

105쪽

et iam cetera de genere hoc quae cumque secuntur, cur en sunt, nisi quod emens violentia vini conturbare animam consuevit corp0re in ipso γat quae cumque queunt conturbari inque pediri, 485 significant, paulo si durior insinuarit causa, ore ut pereant aevo privata futuro. quin etiam subito vi morbi saepe coactus ante oculos aliquis nostros, ut ulminis ictu concidit et spumas agit, ingemit et tremit artus 490 desipit, extentat nervos , torquetur , anhelat inconstanter, et in iactando membra satigat. ni mirum, quia vis morbi distracta per artus turbat, agens animam spumat, quasi in aequore salso ventorum validis servescunt viribus undae. 495 exprimitur p0rro gemitus, quia membra dolore adficiuntur, et omnino quod semina vocis eiciuntur et ore oras glomerata seruntur qua quasi consuerunt et sunt munita viai. desipientia fit, quia vis animi atque animai 500 conturbatur et, ut docui, divisa seorsum disieetatur eodem illo distracta Veneno inde ubi iam morbi reflexit causa, reditque in latebras acer corrupti corporis umor, tum quasi vaccillans primum consurgit et omnis 505 paulatim redit in sensus animamque receptat.

haec igitur tantis ubi m0rbis corpore in ipso

iactentur miserisque modis distracta laborent, cur eadem credis Sine corpore in aere aperto cum validis veniis aetatem degere posse γ510 et quoniam mentem Sanari , 0rpus ut aegrum, cernimus et fleet medicina posse videmus, id quoque praesagit mortalem vivere mentem. 482. Cui baci 492 qua ii 493 spumans in t 497 Elieiuntur

106쪽

96 III

addere enim partis aut ordine traiecere aestumst aut aliquid prosum de summa detrali ere illum, 515 commutare animum qui eumque adoritur et instaut aliam quamvis naturam ectere quaerit. at neque transferri sibi partis nec ribui vult inmortale quod est quicquam neque defluere hilum: nam quod cumque suis mutatum finibus exit, 520 continuo hoc mors est illius qu0 fuit ante. ergo animus sive aegrescit, mortalia signa mittit, uti docui, seu flectitur a medicina usque adeo salsae rationi vera videturres ecurrere et effugium praecludere eunti, 525 ancipitique restitatu convincere sal8um. Denique saepe h0minem paulatim cernimus ire et membratim vitalem deperdere Sensum;

in pedibus primum digit0 livescere et unguis, inde pedes et crura ut 0ri Ῥ0st inde per artus 5s ire alios tractim gelidi vestigia leti.

seinditur usque adeo haec quoniam natura nee uno temp0re sincera existit, mortalis habendast. quod si forte putas ipsam se po8Se er artus introsum trahere et partis condueere in unum 535 atque de cunctis sensum deducere membris,

at 0cus ille tamen , quo copia tanta animale igitur, in sensu debet mai0re videri; qui quoniam nusquamst, ni mirum, ut diximus ante, dilaniata foras dispargitur, interit erg0 540 qui etiam si iam libeat concedere salsum

et dare p0sse animam glomerari in eorpore eorum,

lumina qui ineunt 0ribundi particulatim

m0rtalem tamen esse animam fateare nece8Se,522 eoeui l 523 rationis i 525 rosulatur il 53 atque animo it 53 di-

107쪽

nec refert utrum pereat dispersa per auras 545 an contraeta suis e partibus obbrutescat, quando h0minem totum magis ac magis undique sensus deficit et vitae minus et minus undique reStat. Et quoniam mens est hominis pars una loco quaesxa manet certo, vel ut aures atque oculi sunt 55 atque alii sensus qui vitam eumque gubernant, et vel uti manus aut cuius nareSVO SeorSUm secreta ab nobis nequeunt sentire neque SSe,

sed tamen in parvo lineuntur tempore abi, sic animus per se non quit Sine corpore et ipso 555 esse homine, illius quasi quod vas esse videtur, sive aliud quid vis potius coniunctius eisngere, quandoquidem conexu corpus adhaeret denique, 0rporis atque animi vivata potestas

inter e coniuncta valent vitaque fruuntur: 560 nec Sine corp0re uim vitalis edere m0tus 80la potest animi per se natura nec autem eaSSum anima Orpus durare et sensibus uti. scilicet, avolsus radicibus ut nequit ullam dispicere ipse oculus rem Seorsum Orpore toto, 565 Sic anima atque animus per se nil posse Videtur. Di mirum , quia per euas et Viseera mixtim, per nervo atque S 8a tenentur corpore ab uini nec magnis utervallis primordia p0ssunt libera dissultare, ideo concluSa OVentur 570 SenSiser , molus, qu08 extra corpus in auras aeris haut 0ssunt post mortem eiecta moveri pr0pterea quia non simili ratione tenentur: e0rpu enim atque animaus erit aer, si cohibere 544 disperse i 545 obrutescat. l 55 atque i 5b linguntur il tali li555 honunem ii asse s 5s, oculus ipse i 566 per omissum. l mixti i

bi movere . t 573 animam erit

108쪽

98 III

in se animam atque in eos p0terit concludere m0tus,575 quos ante in nervis et in ipso c0rpore agebat. quare etiam atque etiam resoluto corporis omni tegmine et eiectis extra vitalibus auris dissolui sensus animi lateare necessest atque animam, quoniam coniunctast causa duobus 580 Denique cum corpus nequeat perserre animai

diseidium, qui in taetro tabescat odore, quid dubitas quin ex imo penitusque c00rta emanarit uti sumus diffusa animae vis,

atque ideo tanta mutatum putre ruina 585 conciderit 0rpus, penitus quia mota loco sunt fundamenta, soras manante anima usque per riUS perque viarum omnis flexus in corpore qui sunt, atque foramina 2 multimodis ut n0seere p0ssis dispertitam animae naturam XiSSe per artus, 590 et prius esse sibi distractam corp0re in ipso, quam prolapsa ora enaret in aeris auraS. quin etiam finis dum vitae vertitur intra, saepe aliqua tamen e causa labefacta videtur ire anima a toto solui de orpore velle, 595 et quasi supremo languescere tempore VoltuS, molliaque exsangui trunco adere omnia membra. qu0d genus est, animo male laetum cum perhibetur aut animam liquisse ubi iam trepidatur et omne8 extremum cupiunt vitae repraehendere vinclum 600 conqua88ntur enim tum mens animaeque poteStasomnis, et haec ipso cum corp0re conlabe fiunt; ut gravior paulo p08Sit dissolvere causa. quid dubitas tandem quin extra prodita corpuS 574 Sese anima li 76 Quae t 78 satiar il 58 neque t 582 ea imo

583 anima eius . t 580 manant animaequo 594 corpore omnia membra 596 asangui t une omissum. l 97 pelibet.

109쪽

inbecilla Dras , in aperto , tegmine dempt0

605 non modo non omnem po8Sit durare per aevom,

sed minimum quodvis nequeat consistere tempus P nec sibi enim quisquam moriens sentire videturire foras animam ine0lumem de c0rpore toto, nec prius ad iugulum et Supera succedere sauces, 610 verum deficere in certa regione locatam; ut sensus alios in parti quemque sua seit dissolui quod si inm0rtalis nostra Dret mens, non tam se moriens dissolvi conquereretur, sed magis ire suras vestemque relinquere, ut anguis. 615 Denique cur animi numquam men con Siliumque

gignitur in eapite aut pedibus manibusve, sed unis sedibus et certis regionibu pectoris haeret, si non erta l0 ea ad nascendum reddita cuique sunt, et ubi quicquid p0ssit durare creatum cet atque ita multimodis perseetis artubus esse,

membrorum ut numquam existat praeposterus ordo 2 usque de Sequitur res rem, neque flamma creari

suminibus solitas neque in igni gignier algor.

Praeterea si inmortalis natura animaist 625 et sentire potest Secreta a corpore OStro, quinque, ut pinor, eam faciundum Si enSibus auetam nee ratione alia nosmet prop0nere nobis p 0ssumus insernas animas Acherunte Vagari. pictores itaque et seriptorum aestia priorassa sic animas intro duXerunt Sensibus auctas. at neque OrSum stuli neque nare nec manu ipsa esse p0test anima , neque 80a Sum lingua neque aures: haud igitur per se possunt Sentire neque e8Se. 61 inmortales t 1 omnibus il 1 redita 620 ta j pertotis 623

solita neque insigni t 624 mortalis it animaest. l 26 auetum. 628 vacare . t 3 anima li 33 Auditum

110쪽

Ε qu0niam toto sentimus corpore inesseca vitalem sensum et totum 88 animale videmu8, si subito medium celeri praediderit ictu vis aliqua, ut SorSum partem Secernat utramque, dispertita pr0eu dubio quoque vis animai et discissa simul eum corpore dissicietur. 640 at quod seinditur et partis discedit in ullas, sellicet, aeternam sibi naturam abnuit 88e. sulcis er0 memorant currus abscidere membra saepe ita de Subit permixta caede caletitis, ut tremere in terra videatur ab artubus id quod c45 decidit abscisum, cum meus tamen atque hominis vis mobilitate mali non quit sentire dolorem: et semel in pugnae studio qu0 dedita mens est, corpore reli lilio pugnam caedesque petessit, nec tenet amissam laevam cum tegmine saepe 050 inter equos abstraxe rota sale esque rapaces, ne cecidisse alius dextram, cum eandit et instat. inde alius e0 natur adempt0 Surgere rure eum digitos agitat propter m0ribuudus humi pes. et caput abscisum calido viventeque truncos 55 servat humi voltum vitalem stul0Sque patentis, donec reliquias animai reddidit omnes. quin etiam tibi si lingua vibrante, micanti serpentem cauda, e procero corpore utrimque, sit libitum in multas partis discidere ferro,

660 omnia iam sorsum cerne ancisa regenti v0lnere tortari et terram conSpargere tabo, ipsani seque retro partem petere re priorem, volneris ardenti ut morsu premat icta dolorem 644 ad artubus il 45 Dieidit i 647 simul l 50 οte 65 istat.

657 minanti . l 58 Serpentis caude procer i utrumque . t 662 eretro os dolore.

SEARCH

MENU NAVIGATION