장음표시 사용
311쪽
laudatur tum is ipse BERNAcΕ , quem hi celebrant, Cum ante eum alii, qui Metis scholam cantorum tenuerunt sec. . si Mettis per id temporisse duo continentis vitae praeconio satis celebres habebantur alterino TLΑΝ-A DUS schol e cantorum in domo S. ΤΕΡ ΗΑNI praesidens, in remotioribus, Oratorii Sancti MICHAEL 1s , quod erat in superiora eiusdem basilicae Sancti, STEPHANI, Orationibus, psalmis, Missarum celebrationibus noctes diesque
se IOANNI abbati Gnaten si BERNACER quidam clericus multo ante tem- ML p. n. se Ore Cui NWAR IMBER Τ illo , de quo supra dictum est, Mettis apud c- clesiam Sancti albatori versatus manu libraria ceteris eius tempori non si inferior , canendi disciplina admodum praestans, sed & artis calculatoriae; studiosissimus. Quo vero loco fuerit habita tunc musica inter artes liberaleS, atque etiam mathematicas scientias quas inter GERBERTU in P0- metria prima secundum locum inussica tribuit iidem auctores histor litter. FranC. postea e X plicant, idque in votis habent, quod ego nunc pro virili ago in conscribenda historia iusicae sacrae medio aevo tantopere XCulta atque estimata In Gallia porro ROBERTUM Carnotarium episcopum do actrina
GERIC 0ur a science en generat, III ERRI Ou DIE DERI , our a grande connoissance qu'il avolt de a discipline ecclesiastique Onfit aussi quelque honneu au lettres clans tesautres glises monasteres de la ille. Illavolt ne cole a S VINCENT, la tete de laquelle tot ADELBERT , onam Ravant, a qui TRITHEM attribue ne chronique aduresse ea 'eveque AD ALBERON. 'auteur avolt eu sein ' metue ne iste de totis es predecesseiars de ce prelat. On parte ausi ave eloge de BERNACER diaere de 'egiis de S. Sutiet eur. et0it uti homine ussi habile dans a sciended chant, que dans 'art de bien crire, inuiav0it ait ne elude particuliere, de ce qu'Onnommoti alorci'arithmetique. a I 'attention singuliere que 'on donna a culti ver amussique, ait croire qu'on a regardoit comine mi des aris liberali te plus necessatre, qi felle et0it eauc0u au-dessus de 'idee,
la est si urat, que les anciens Aucteur qui nien occasion de parte dii chant celassiastique, de a musique , ne te conlandolent p0intensemble. Cemu'il dilant deri'un ne convient poliat identi quem ent a l'autre, cl0rsqifau temps de CHARI E Magneta changea te chant Gusticati contre te Romain il ne ut poliat question duchangement de musique , qui dem eura lame-memi felle toti aUparavant.
312쪽
ctrina .sanctitate vita, insignem testatur LΑΤIN multa scripsisse , .canendi modum in sacris meliusculum reddidisse sub GREGORI V. Pontifice,
ROBERΤo Gallarum rege , magni HUGONI filio cuius nos postea egregium studium in pangendis sacris cantibus laudabimus. In vita haliani MAURI per Ioa;I;πΠITRIΤHEMIUM scripta L. I. . . laudatur RHABAN 1 discipulus IOANNES monachus uiden sis, patria FranCus Orientalis, poeta usi sicus insignis; qui itura scripsit, in cantum ecclesiasticum primus apud
se Germanos varia modulatione composuit. Circa id tempus an . 88S GRIM-BALDUM Cum IOANNE SC0t0, 8sERo teste , ALFRΕDus rex si1Plia e Gallia advocaverat, ut Oxonienses in addiscendis artibus eorum opera iuvarentur; passimque R IMBALDUS Cantor optimus celebratur Quos intes AssΕRus in si vita ALFRED1 legatos ultra mare inquit ad Galliam magistros acquirere se direxit indeque advocavit GRIM BALDUM sacerdotem monachum vene- si rabilem videlicet virum cantorem optimum omnimodo ecclesiasticis
si disciplinis in divina scriptura eruditissimum omnibus bonis mori-
si bus ornatum IOANNEM quoque aeque presbyterunt .monachum acersi rimi ingenii virum in omnibus disciplinis litteratoris artis eruditiss-- mum, cin multis aliis artibus artificiosum. Is sacram scripturam est interpretatus, IOANNEM Veroe artem musicam tradidit, quae cum aliis e veteri μ λ l. chronico docet BULAEUM: Igitur anno Incarnat. 8 8 s. anno secundo advent tris si tus . GR1M HALD1 An tiam incepta est universitas Oxoniae primitus in se ea regentibus, ac in sacra theologia legentibus . Eo To abbate, nec non si in theologia doctore egregio GRIM BALDo, sacrae pagina suavissimaris dulcedinis excellentissimo profestare. In grammatica vero Mi hetorica re-- gente ASSERO monacho, in arte litteratoria viro eruditistimo. In dialetasi clica vero , musica Marithmetica legente IOANNE monacho collega S., GRIM BALD , viro acutissimi ingenii indecumque doctissimo, ps arsente si gloriosistimo, invictissimo rege ALFREDo. Ant. oo in hist. acad. L. I. p. Ox0ni r . agit de instauratis scholis Oxonieu bus ab ALFRYDo rege in logi-λ. I. g. 6 Ca, musiC arithmetiCa constituto IOANNE. EYSpELMANO discimus L L. III S. 64. REDUM musices studiosissimum quippe qui , ianis si Pliam invadentibus, citharaedum agens eorum castra Xploravit, ipsum in tentorio regem demulcens non adnaisisse apud se qui stetitum sude memoriter cantare didice rant, verum ipsius artis peritos. Ex n l. ac discimus circa an. 9 6 S. Sio XL, ET HELVCLDUM abbatem e monasteri Cor eiens advocasse viros peritos inlita XII teris, cantu ecclesiastico, qui monachos docerent. Duos hic paulo antea laudatis de propagatione cantus Romani seu Greg oriani in Ang lia , addimus OsBERNUM OT SE LINUM, Onachum fertiniantim, postes Cantuariensem vertente sDec. I. auctorem vitae S. AUGUSTINI ivlorum apostoli,
313쪽
si Qui testes 1 Lupi Mo almesburiens 9 monachus de S. BERTINO UlUME L. IV. O , o si REMANNO episcopo Salas eri quondam Iuliam venerat, insignis littera-gnius An, si rum cantuum peritia. la multo episcopatus, abbatias perlustrans tem- qt 'si Ore, praeclarae scientiae multis locis monumenta dedit, in laudibus San- si torum H liae nulli post BEDAM secundus , musiacae porro palmam post si OsBERNUM adeptus. dem 11 HELΜus almeyburie76D THOMAM Eboracensem archiepiscopum laudat, quod masculam in ecclesia musicam induXerit, Inmunem ab Omni est Geminata mollicie. Saec XI. musica plurimum eX-
culta est in Benedictinis Germaniae monasteriis . Galli, si ien si, Hirsau leusi, S. Gur ii , in aliis. latebitque, quanta opera cantu ac music δ ecclesiasticae fuerit impensa , ae copia tot auctorum a scriptorum , Contentione insuper, ac disciplina musices X colendae ingenti, saeculo praesertin Undecimo per GUIDONEM retintim, qui teste quidem CRANT1o, per VariaSI Π - - regione proficiscens Corruptam musicam emendavit, per flexuras articu 'ρ
lorum in manibus cantum discere docuit scalam vulgo vocant Quod intelligi potest de eius inventis ad iaciliorem cantus disciplinam praestantissimis, brevi tempore per Varias regiones susceptis HERMANNU , archiepiscopus ambur ensis ELVER1CU nabi reten in episcopus eius Opera usi sunt Magis magisque successu temporum, aucto numero festorum, ritus ossicii divini cantusque ecclesiastici est ampliatus . compositis Occasione
novorum festorum OVi ossiciis, quae 3ecul non adhuc erant parvo numero pleraque notis musicis destituta, uti constat e antiquioribus illorum temporum libris S S. huius generis, ubi saepe occurrit discrimen inter festa, ut pr3ecipua tantum notis musicis instruerentur Magna etiam differentia deprehenditur in ipso cantu eorum festorum quae serius introducta notas Di icas acceperunt D LEBEU F XOrienti potissimum saeculo X. , .hs ostis ordini Cluniacens S. ΒΕΝΕ Dici 1 hoc tribuit, qui sec. XI. etiam Germamiae ch*Vt CCL b-ῖ- lustrum fuit Subinde etiam Roma iterum suppetipe allatae sunt, ut innuere videtur BERNO in epistola ad 1L1GRINUM archiepiscopum C laniensem, Tonarii prologo de tonis .fmphoniarum modita praemissa , quo iubente id scriptum elucubratus fuerat BERN ac ILIGRINUM laudat Quasi liter ait sapiens, praesule eli Colani cum beati CCClesl3 iae spiHph, si filiis apostolorum principe, linguarum omnium quodammodo plectrum T. V. o mc- si modificantes in decachordo psalterio sum cantico in cithara psallat IDO Jq si mino DEO p1L1GRINUM in eXpeditione HENRic II. contra Graecos Romae fuisse n. ΙΟΞΙ. notatur in Gallia christ. T. III p. 6 In Germania item eodem saec. XI. labente BENNO Ep. Misiens regularem canendi 13aO- dum restituit, fecitque, ut concinne n eleganter divina ossicia decantarentur, ut apud BOLLANDUM legitur Et cum ait EM SERUS in vita BENNO-Mli . . 3.
314쪽
28 i. II. P. I CANTUS, R ESERTIM ROMANUS
NIs, antiquorum more irrgulatus adhuc esset in ecclesia misitens cantus; gN- Ο episcopuS, data opera, re utarem ac litimum canendi sum, iuxta Hi deueheime eo ipsa ritum ac C0nsuetudinem ad Uniam primus traduxit, fecitque, ut concinne ac ela anter in hodiernum 1 qtie diem cantetur. Eo
dein seculo XI. Chronost raphus Mediani iti Vina o tonasterii, sub celebri
abbate LAMBERΤo, testatur, coenobium illud magnis scientibe, maxinae litterarum Cantus lampadibus enituisse. Atque deinceps tantum studium cantus, praecipue in monasteriis stilia deprehendit, ut abbates, nisi in cantu ecclesiastico instructos, recipere in ordinem detrectarent, cuiusmodi medio saeculo duodecimo fuit ΕΤ RU abbas niternen sis. trantumcunque, ut in T. II. f. 8o9. Chron. apud D ACHERIUM legitur, quilibet ad conversonem Peniens esset litteratus, non ei a Lesbus patebat, nisi in D endi V cantandi solentia fuisset
p. 68 . exercitatus Apud eundem legitur in Chr. monast. S. TRUDON1 de RoDUL pilo erudiendis scholis eodem saeculo praesecto se InstruXit etiam eos arte mu- si sic secundum G DIDONEM, primus illam in austrum nostrum intro, duxit stupentibusque senioribus faciebat illos solo visu subito cantareis tacite arte magistra, quod nunquam audiri didicerant. Et quoniam continuatum est studium cantus publicis etiam in scholis, quae passim, in monasteriis pr3esertim, erigebantur, mirari quivis desinet de aucto Cantu ecclesiastico, mutatoque successsu temporum. Quod in meis itineribus periei manium, Galliam, o Italiam innumera propemodum versando monumenta liturgica, atque etiam laudatu LEBEU comparando antiqua cum novis fe- a stis, prout notis musicis instructa sunt , animadvertit a) Qui historiam litterariam Francia, Benedictini sodales e congregatione S. MAURI, edide- T. VH. p. a. runt, dum de Celebri sub VLBERTO schola Carnutens ineunte seculo undecim agunt, quae prima nomen academiae meruerit, inter alia studiis humanioribus, milicae, dualectica, theolosiae, quae sub nomine ξrammaticae tum Venerint, operam datam referunt potissimum ex ADELMANNI scholasticirythmis alphabethicis de viris illustribus sui temporis, quo MABILLONIUS T. Lp. dio. in Analecti edidit, hocque initium habent Armonica facultatis ad pirante gratia Refer piros illustres, litterarum lumina, Ouos recenti recordatur mens dolore saucia. MOX
a se Comparataclo inquit, maXimam sartem o stus mutatio P pausae magis sunt frequentes si mnium horumce cantinim cum antiquis Teiis per chordam sinalem super ch0rdam domi- Roma allatis saeculo octavo nono, in quibus hantem psalmodiae in certis modis veluti indam deprehenditur antiquus gustus , at in te primo modo continent multo plures ductus seurisque aliis ognsscitur diversum compositionis neuma notarum. ductusque hi ordinem habent, genus. In ossici, S. Trinitatis, SrΕΡΗANI quem auctores asthctabant diversum ab antiquo Leodiens magis quam uspiam apparet hae gu Romano. r. his fur bant eccles.
315쪽
Mox is post Fusis Est ΤυM sub cuius disciplina ANGEL RAMNUs in ramin tica, musca, dialectica in schola Carnuten, egregios profectus fecisse in Chr. Centus memoratur. T. V. spicit Dach. p. 43. laudat HILDIERUM, 'Ilem pupisiam nuncupare soliti
uod possius esset, imo perspicacis animi
Caterortim princeps atque communiceps praesuli Is aBisrum referebat sustu, Doce, 0Tibin HIPOCRATI artem tuumn SocRΑ11 sermonibus Nec minus Pytha oreis indulebat filibus. Raritate 1 Go no ster lentas atque ratia, Multa praebens re, maAu advenis solatia, Sing ulari org anali gnabat in musca. Siso notatur AB ILLONI abbas monasterii Sancti FLORENTII abnu imis Ibid. r. ra. ad Li erim, vir suo tempore clarissimus cum fuerit magister scholae Carnutens atque eiusdem ecclesiae cantor Confudit nimirum cum altero 1-GON in schola maioris monasterii prope ur9nim fora to, qui fuit in rammatica , rhet0rica , dialectica, arithmetica, mr ca insuper litteris graecis, hebraicisque eruditissimus legendi I scribendi, ut legere est apud MARTE N1UM T. III. G. Utrumque distinguit idem MAB1LLoN1υ T. LI. annal. p. , i. gis Musica
prout tum temporis erat disciplina theoretiCa, ter arte liberale CompU T. V. p.ri s. tata, cum arithmetica, e0metria Ur0770mia quadriDii nomine venie-ii .
bat, tridium vero Erammatica rhetorica, in dialecti ca dicebantur , prout effigiatae Xprimuntur in fronte incomparabilis codicis San-fla aut saec. XII. singularique laudi tum tribuebatur, inde nomen accipere. Sic GERLANDO solentia tristi uadriviique onerat X honorat HUGo Metellus epistolam pH. a. inscribit Fuerat autem GERI AND Us canonicus regularis . scholasticus S. ΡΑuL Visuntinus saec. XII. Cuius Xtat typis impressa candela sudii salutaris variis vero in bibliothecis Gussi ab auctoribus hist litter. Franc. O-T. XII. tantur tabulae SS. seu Computus, abacus nimirum arithmetica, quae facile p. 88. cum mussica theoretica coniungebatur Historia Andeg aDens monasterii S. HusERΤ apud MARTENIUM , ineunte 3ec XII scripta, laudat HELBERTUM T. IV. OP. Leodiensem in buc F musca triumphantem Solemne erat medio aevo cum μ' S aliis scientiis artibusque liberalibus musicam sociare publiceque in scholis profiteri GERALDUM archiepiscopum Bracarensem alibi laudamus gramma
ticum haud minus celebrem quo nomine humaniores litteras dessignabant Ni 3 quam
316쪽
286 L. II. P. I. CANTUS, PR)ESERTIM MOMANUS
quam musicum, armarium .primicerium o sacens imonasterii saec. XI. ubi monachos minus eruditos tam in musca quam etiam literati disciplina ilia entior edocebat. Eidem BERNARDUS archiepiscopus Toletanus chorum coles Toletana re enitum X clericos edocend0s commendavit, ut in eius vita apud BAL Ug1UM legitur. In chronico S BERTINI auctore ID. ΡΕRIO C. O. celebratur LAMBERTUS huius loci abbas quadragesimus ab infantia hic si regulariter educatus qui per auditoria Gallicana ad litterarum studia destina
, tu est, indeque redien S, magister puerorum effectus, istis grammaticam,
si illis philosophiam , aliis theologiam, quibus etiam docebat musicam, O- se pulumque frequenter sua praedicatione verbi potens illustrabat Abbas factus est an IO9 S. S. ABBo celebris c. XI. Priacens abbas de cyclopaschali scripturus, ad id argumenti sibi opus esse dicit non arithmetica so
lum, eometria, fronomia, sed etiam musca , ut in praefatione a MARTE NIO edita . . Dec. p. II 8. I9. testatur. Auctores hist litter Franc. e Congr. S. MAURI plures eiusdem aetatis laudant , simulque ingens per
medium aevus D inusicae impensum studium ab illis fere, qui litteris inclarescebant ab Idem testantur de sequenti siculo duodecimo P. Etiam sequior sexui quandam addiscendae musicae necessitatem imponebat monasticum ac religiosum institutum, ut X BALARDo palam fit eratque commune studium iis omnibus, qui statum ecclesiasticum aut monasticum profitebantur post semia enses de quibus paulo ante Cister ienses a prima sua origine in cantu rite instituendo, Corrigendoque egregiam navabant operam, ut alibi memoramus iidemque in lamiacensibus vitia Cantus acriter incessebant ut apud MARΤENIUM legere est eo ipso tempore, quo PETRUS pieta-
317쪽
Pictaviens monachus Cluniacenses tristi quadriviique atque adeo musicae laude PETRUM venerabilem abbatem Clunia ensem celebrat Muscus, a rologus , arithmeticus 4e0metra H. Gum. Grammaticus rhetor, O dialecticus es. Quamvis flent, qui laudes has hyperboles a spiritu adulationis dictatas, p. 61ς. 61 .haberent. snt oo in historia acad. OX0nien doctorct tu gradu, O- L. L. p. 24. dieque in facultate mussica apud An Itis recepto, quoad HENRICUS II rerum potitus est, neminem fuisse ornatum, liquere dicit, ad 3eculum nempe usque duodecimum declinans. Deinceps vero ait pariter manifestum est, tum a grammatices, tum musicae, nec non philosophiae, rartiumque in
se genere professoribus capessi solitum Hisce nimirum post annos complu- si res in studiis collocatos, tanquam scientiarum in quibus occupati fuerant, si egregie peritis alios tandem in1brmandi munus, titulusque ille doctoratus si ad docendum habilem indicans haud immerito deferebantur Quibus ta- si mei facultatibus, quod opes .honores haud perinde a per reliquos Ob- si tinerentur evilescere demum apud vulgus Coepit doctoratus praefatio, si adeoque unius tandem music3e proselsoribus adhaesit, qui ad gradum uti, que illum aspirare etiamnum sustinebant. Illud vero permirum est, quod ex Ros Esto Hodeden refert Chrisianus Lupus, Hibernus usque ad S. Α-Mol. . cim. LACHIR Dunens episcopi, aut HENRICI secundi nelarum regis tempora cantum ecclesiasticum ignorast Quod de elegantiore disciplina intelligi potest iti. Articulus HUMBERT celebris sarc. XIII. Domini an Ordinis Generalis, inter alios ad concilium B dunense perferendus t sod in omnibus ecclesis ars cantus melius doceretur X disceretur, ad labentem cum aliis scientiis musices cantus peritiam referri debet. Utrumque enim e eodem fonte oriri potuit neglectu artis , religionisque desidia potissimum , primigenium cantus Gre oriani scaturiginem tenendi, quod CAROLUM M. tantopere cordi habuisse vidimus Sed diversa studia , maxime autem varius ordinum religiosorum in ecclesia X urgentium usus mutationem hic maXimam secit Notabilis est, qu0 a DURANDO tradita est regula In ecclesia generaliter nil L. V. Rivisu. si canendum aut legendum est, quod a sancta Romana ecclesia canonigatum M U
approbatum Xpresse, aut per patientiam non sit. perosum foret hic discutere , quod perhibet RADULPHU Tung rens de ipso NICOLA III. De M A b- qui coepit sedere in cathedra PETRI an. 277. fecisse eum in ecclesiis urbisi V ' amoveri antiphonari0s, gradualia , in ulla, alios libros officii antiquos quinquaginta, mandasseque ut de caetero ecclesiis urbis uterentur libris breviariis minorum, quorum regulam etiam confirna avit firma etiam O-tularum antiqua in cantu, qua tam Ambrosani, quam lemanniae nationes
318쪽
288 L. II. P. I CANTUS, RHSERTIM ROMANUS
utuntur, cum pluribus aliis observationibus ecclesiasticis ab urbe relegata. Scimus non omnes religiosos ordine cantiana Romanum adoptasse; at nunquam pr3esertita canonicis, qui eo tempore maXimam partem regulares erant secundum institutum S AUGUsΤIN vel S. BENEDICTI, indultum est a cantu Morian recedere. E quorum regula eum Sancti AUGUsTINI canonem Prop. r. idem ipse RADULPA Us citat Et nolite cantare , is quoc te itis se cantandum. Isod autem non ita scriptum est, ut antetur, n0n cantetur Asia fert porro in eum canonem HUGON1 de S. Vict0re Xpositionem si Ve-
si nerabilis Hus de S. Vidi0re ait in Ypositione regulae sic dicit Non
se nina decet, ut cantus usus ecclesiasticus fieri debeat secundum arbi- si triuia diverso runa, sed firmiter servandus est secundum scripta instituta B. o. f. si maiorum. Et ipse RADULPHUs postea in hanc ipsam regulatam si Sed si prius inquit de ipsis canendis hic vero de modo canendi praecipit
se ut ea qu e cantanda sunt, non aliter, nec alio modo quam secundum quod
si scripta sunt, decantentur C. Ad eundus est ipse auctor. Haec veluti per lancem saturam modo , quae per capita deinceps X plicabuntur speciatim etiam primordi progressus musicae figuratae .polyphonae medio hoc aevo suo loco pandentur Coronidis loco adscribam hic in commendationem
cantus Rumani, qui per totam occidentalem ecclesiam medio hoc aevo invaluit, carmen quod in codice Vatic Palat. N. 87. p. a. in Veni, Xarato tempore OTTONIS M.
Tu qui unque cupis iuvenis hunc scire libesium, suo calamos p0termet ocis inflare s0770r0s, Disce tonos primum Romano forte ad illi 0, uos variare est se tu is eum ocibus octo. Postea sed numerum pedibus , se temp0ra 9ta. Sio tibi terna mu dulci modulamine Currunt. Isin ere quaque ibent, facile θ' bene perba salebis, Per te forsan tibimet tum nobile CarmeH. Tu sudi0se, precor, quapropter in ordine disce
Hac tria, Concentri Ham stant maxima rei rem
Omnia serte lent concordi sidera cursu, Et polus armonico currit per fecta r0tatu. Et decus humanae natura musca summΠm,
Olium qui scire nefat, ipsum se scire gabit.
319쪽
XVIII. Apud Graecos, quos cantus musica ecclesiastica medio hoc Etiam pii aevo progressias fecerit, libri eorum rituales, liturgiῖr, euchologia C. quae si abundant stironibus, tetraodiis, triodiis, conta iis , hir; His tr artis, e-cis , stichiris , profon is , a iopoliticis, nasolidis , diomelis, uasa mis, suur imis , theolo licis, apo stolicis , mar ricis , anapausinis , Catili ejicis, aliisque hymnoruin ac darum generibus tanta copia, Ut i canendi Otium suppetiisse videatur, pr3esertim apud monachos longa imprimis Xistentes saltimodia, uti de monachis S BAs1L11 testatur RADULPHU Tui rens; si Grae- si ci autem inquit e institutione . As1L1 ma ni in divinis ossiciis mulsi tum Continuant psalmodiam , ut Romae audivi. praeter psalmos autem ingen numerus apud eos Xcrevit huiusmodi proprio ingenio compositarum Odarum ac hymnorum , de quibus postea agemus , ne non de hymnographis, qui varia tene infinita apud Graecos composuerunt ad promo Vendum instaurandumque ecclesiasticum cantum. Quos inter, qui noVam Usicae grίecge faciem indu Xisse fertur, hic saltem nominandus est IOANNES Da m CPHus , de quo plura postea, cum de aliis quoque tractabimus, in hoc genere Claris , quales omnis apud eos tulit aetas qui maiore quidem felicitate, .consonantia remotis tantis dissicultatibus, vicissitudinibusque qua- les modo in Occidente vidimus , atque in longum protraXerunt nosti Umsermonem a itae simplicitatis magis inhaerentes , Conventus ACTOS Ornarunt, a divinam quandam informarunt melodiam , qualem satis depraedicare nequit Lannes CAMENIAT E de Xcidio Thessalonicens, a Coris Egisio editus, relatusque inter auctores historiae metantinam . Et O de recur arentium per anni circulum festorum solemniis agens In horum quidem si inquit singuli sacerdotum ordines Cleri matriculam implebant, Vorum . . . se opera mysiticus cultus resque sacra peragitur lectorum item coetus , qui si concinendis canticis diligentiam habeant, Malternis versus tinniant, ma- si nuumque motibus modulationum sonos disponant, ac magnam quandam si dignea , Harmonicae vero musices inquit p. 246. cantio incidit Mentio , quo me vertant, nescio , aut nes, aut canentium suavissima mele, DΕΙque lata quo sermonii ducam lineam quodnam itemdibus ac iteroe mancipaturum studia disturus dulcissimarum concinnarumque modulatarum an haud equidem scio, quibus ea modis eXprimam ti0num illarum omittam, quibus mortale eum. Ad hane enim usque narrationem , nescio quo coelestibus 40testatibus fallebant, aes die. D- modo orati0nii impetu raptus ac velut pro stos agebant. Etenim siquis eam m0dulantiam, priae institiae ac ruditatis oblitus, conabar o quam uno ore in Unum congregati Omnes, diderate, ut 1401 alius quispiam harum valde vinis canticis in publicis conventibus ad imprudens rerum, ignarusque omnium racinii DEUM emittebant angelorum senis concelepidus iniice a tua Virtute rogatus eram, scripto rantium , ubi laetantium omniunt habitatio est, digerere ae eXplicare; AEXinde Vero, ae praeeipue assimilaverit, is a scopo veroque me vel miniis quod suavium cantic0rum rae melodiarum mihi mum aberraverit.
320쪽
si digneque spectabilem choream constituant tum effulgente vestium forma si spectantium oculos demulcentes, tam artificiosa psalmorum lyra auditum si oblectantes. Quid enim erat, si h 32 cantica consideres , fabulosus Orsipheus, aut Misa Homerica , aut Sirenum deliramenta , fictionum menda-- ciis digesta , ut nulla laudum Vera ratio sit , sed falsi rumores, mortalium se genus seduCenses, atque errori mancipantes Τ Frustra igitur in his Graecisi crepantibus buccis sese iactant , qui Vera rerum scientia careant, vanisque, sernionibus ipsi tibimetipsi pugnent. Obis vero tum tamen verum est, si tum ipsum quod animus laudisque Obsequio frequentamus. Dolet deinde vehementiss1nre de urbe ConsantiuῬ0li, quod de toto fere Oriente Tur-ostrum iugo pressa hactenus lugemus si Hic mihi linquit admiratiosi subit, incessitque horror a stupor , dum mente recolo , quomodo talis si tanta modulatio , ipsa nulli non alii hostiarum , quae DEO offerun- si tur, magnitudine praestans sic repente conticuit, in nihilum abiit, vel , Utque somnium discessit.
De choro d-nentium, seu cantorum in ecclesia.
De cantoribus, N eorum functionibus.
aiori vero arte, studioque, ac selectu etiam personarum ad canendum destinatarum, CantuS, hoc medio aevo solus fere in sacris adhibitus, fuit instructus. in chori nomen accepit locus in ecclesia, conspiratio seu consensio cantantium iuXta S AUGUSTINUM HsIDORU , quo cita AMALARIUS AUGUSTINUs
in s. XLIX. Chorus ait quid significat,
si multi norunt Chorum , quia in Civitate lo- NUim Ur, prope omnes norunt Chorus est, consensio cantantium. Si in horo cantamus, si cordi Cantamus. In horo cantantium , quisquis voce discrepuerit, of si fendit auditum perturbat chorum. Is 1 DORU Chorus est multi-- tudo in sacris collectus. Et dictus chorus, quod initio in modum coronae se circa aras starent, cita sallerent. Optime congruunt , quae laudatus Is 1 DORU de OfDic diu agens, Xplicatius dicit Chorus ab imagine dictius D est