장음표시 사용
431쪽
MIS sita DECANTATIONE. G. IV. O I
si quem ecclesia catholica per totum orbem diffusa celebrat, quidam faceris dotes in Missa dominicorum dierum in solemnitatibus martyrum ca- si nere negligunt Proinde sancitum Concilium instituit ut per omnes si Hispaniae ecclesias, vel Galliae in omnium Missarum solemnitate idem in se publico decantetur communionem amissuri, qui mantiquam huius hymni, Consuetudinem nostramque definitionem Xcesserunt. Et quidem in pulpito, ut legunt alafridi STRABO, BERNO Igiens; qui observant id, quod etiamnum obtinet, hoc canticum non esse in usu, nisi quater in anno, nempe in sabbatis quatuor temporum si ordine Roman XI. aBENEDIC ΤΙ canonici constat qua ratione officium tunc fuerit celebratum: tim Per cantatur o ficium celaberrime a schola, ξ hymn. triuio puerorum. Etiam in missali 0 strabico rarius hoc canticum praescribitur. Et primo quidem in dominica prima Quadragesiniae post prophetiam hoc si modo Dicit prebyter Dominus it semper sobiscum cum pia si ritu tuo. Deinde tractus. DAN 1 EL propheta Tunc illi tres qua si ex si uno ore Finnum canebant, o benedicebant Dominum de fornace dicensi tes postea incipit sacerdos Benedictus es Domine DEUS patrtim Π0-
si strorum X admirabilis X superexaltus in epula meu Uo. Differt
hoc in aliquibus ab eo, quod Rumavis ordo praescribit in sabbatis quatuor temporum In officio paschatis ad libitum sacerdotis permittitur in eodem ordine si Si placuerit, dicat presbyter hymnum trium puerorum Ben si dictus es Domine. In lectionario Gallicano post prophetiam in natali Domini notatur DANIHEL cum benedictione in Sabbato sancto post lectionem duodecimam, quae est des statua NABUCHODONOSORIS, canticum trium puerorum Benedicite, quemadmodum post septimam canticum o SIS, post undecimam Io NJE, cuius loco in s zarabico canticum HABACUC post lectionem eX eodem propheta assignatur, ut MΑΗ1LLONI Us notavit. A MALARI Us e turgi cum officium Sabbati S. Xponens, diXisset, hymnum trium puerorum Benedi ' cite pastionem Domini, ac triumphum ad memoriam nobi redu Cere, id-IV. de o . que latius Xplicasset, tandem subiungit Ρropter hoc Sacramentum, ut d ' c. 17. si Opinor, audivi cantari in vigiliis paschae in ecclesia Turonensi post lectiosi nes, Benedicite. In sacramentario alii an apud laudatum MABILLONIUM T. II. Mi .
post Missam Romensem cottidianam, ut praenotatur, habetur oratio pol e ημι * 3 nediectionem. US qui tribus pueris quae hodieque solet post hymnum trium puerorum cani, qui benedicti dici consuevit, ut habetur apud V.
cles. c. 22. Concilio statutum est, ut itiam nisi quatuor per anniam diebus , quibus lectio- hymnus trium puerorum admissam omni do num XII. numerus adimpletur nainici in Iulpito cantaretur Quod Romani
432쪽
TA OMAstu in antiquis libris Missarum Romanae ecclesiae sabbato in XII. F. io lection adventus Sequitur benedicti post V lectionem DANIELI prophetae: Benedicite omnia opera Domini c. Et in aliis codd. apud eundem Incipiunt has euedictiones hoc modo Benedictus es in firmamento coeli, laudabilis gloriosus in saecula. Quae verba inquit THOMAsius ad
si finem potius pr3ecedenti lectionis pertinent, uti antiquis lectionariis con- si stat, nisi fortastis indicetur ab his verbis mutandam esse lectoris vocem, in cantici tonum. EX aliis adhuc codicibus notat, eiusdem hymni cantum responsorium, prout hodieque canitur in sabbatis quatuor temporum,ac olim Gradualia decantari consueverunt, quod fere in desuetudinem abiit, in hoc autem hymno a tribus, pro numero trium puerorum fieri solet. Reperi etiam per vices eum in Officio Missis in antiquis S S. Qui frequentior hodie est hymnus trium puerorum diversus ab eo, qui in sabbatis quatuor temporum canitur , in Officio canonico laudum diei dominicse ac se-stivitatum, ad eum fere ritum, quo in Concilio Toletano IV. praescribitur. Quod vero de eius iugi usu RADULPHU Tun rens dicit, ad privatam D eisu. Oh potius spectat deVOtionem: Et semper inquit si1ve prosperitatis sive adferv. γ π versitatis tempore hymnum trium puerorum psalle nullus mortalium huius, hymni virtutem Xplicare potest, in quo omnis creatura ad laudandum si creatorem invitatur. 8 Adhuc vero notand3 sunt rubricae antiqui lectionarii Missae apud Tito 'AsIUM . D. quoad lectionem XII in Sabbato S. cui hymnus hic intermiscebatur post 3ec verba si sperientesque s suum
si in medi iris dixerunt. III MUΤΑΤUR ONU IN ANΤU. Et post secsi verba Glarissus super omnem terram. HIC INCIPI LEGER I SONO, PRIORE. Post verba Nec quidquam mole si inlidit Hic CANERE IN- , CIPIT CLERUS CUM ORGANIS. Benedictus es 'O ET REsΡONDENT OMNEsse 1 cuost smen. Benedicit Spiritus c. Ios IsΤAM BENEDICTIONEM
INCIPIT LEGERE IN PRIORE SONO.
Tractus. XIX. Qilandoque ad graduale responsorium canitur Tractus, cantua continuo cantoris, non interrupto responsionibus aliorum intercinentium a).n hist. bis. Aliquando tamen tractu Cum Cantu responsorio confunditur, ut apud MAR-rit. L. III TENIUM ). Sic tractu vocatur in rituali Corbeiens ad feriam sextam arasceVC
III. e. z. inter responsorium , cui chorti re giant a facie arcus sit metera deinceps conspon det, Tractum, cui nenia , quoid est in licere possumus i Landate Domimim omnes c. ter duo sacrificia . sol ieedi columbarum tur laetitiam neophytorum, nuper ordinatorum si turum Tractus verba congruentia sui issicii gnificat. habent Illa, qua, sunt 1ia Septuagesima ori h se Feria quarta sequenti cantabunt duo m0bulationem s0nant, ut est illud D pr unius cia nachi Tractum ad Magnanimissam Domine mavi ad te Domine e quae in Sexagesima, Opp0r exaudi, οὐ ut cantaverinta primum Versum
433쪽
sceve consuetuna Domine audivi, licet responsorio modo decantaretur si ressi presbyteri dicent tractum Domine alsilivi quem Versum repetet conventus, in principi, in fine in aliis versibus repetet in uno medietatem , in , alio totum versum. Et consuetudines II iacenses si Tractu D0miisse L. I. . a. si aridivi a cantoribus inchoatus, ita cantatur , ut post Isingulos versus a pri- Versu repetatur nunc integro, nunc dimidio. lotest hic locum habere notio, quam de tractu DURANDUS innuit si Dicitur autem inquit tr LIV. e. i. si tus a traheΠd , quia tractim cum asperitate vocum .prolixitate ver- , borum canitur. Convenit hoc tempori, quo cani solet in ecclesia Γ0mana , secus ac in Milsa Μυzarabica, ubi communiter post prophetiam praescribitur tradius duorum se trium fersuum In mistuli Romano flerumque constant tractus e pluribus versibus, atque integris etiam quandoque psalmis, ut semper cantus variet; quod discrimen ponit DURANDU inter versi sequentiarum, versusque traditium ab EX Ord Rom. III. . . discimus aab alio cantore responsorium ab alio alleluia, vel tractum fuisse cantatum si Can L II si , tor Cum cantario ascendit responsorium dicit ac deinde per alium si cantorem alleluia. si tempus fuerit, sive tractus concinitur. In hoc enim
maXime distinguuntur quod alleluia, tractus sese Xcludant illud laeto, hic tristi assignatus tempori, semel tantum cum Peluia iunctus in sabbato
sancto. hiod autem inquit DURANDus tractus maiorem insinuet actum, quam graduale per hoc innuitur, quod nunquam cum alleluia cantatur, , nisi ob specialem causam in sabbato paschae Tractus cantum gravem ac lugubrem tempori accommodatum Omnium optime RUPERTU Tuitieri
XX. si Epistolam , responsorium inquit IOANNE Abrieenses opportunis temporibus tractus vel allaticia sequuntur Hoc est iugi A MALARiues
c0ΠVentus repetet eundem versum cantabunt: post praedicti duo monachi cantabunt alium versum conventus repetet Tractum in medio scilicet, Et clamor meus. Et sic usque in linem dictus Tractus cantabitur. Et post praedicti duo monachi iterum incipient principium primi versus de dicto Tractu, conven
a se Quod inquit ib. n. versus sequentiarum bini bini sub eodem cantu dicuntur quod contingit, quia ut pli irinium bini bini per rithm0 sub paribus syllabis comp0nuntur:
quod in versibus Tractuum non reperitur milia ex sacra scriptura ut plurimum sumuntur, ideoque in tantum nequeunt conbinari.
b se Ηορ autem inquit lib. III. c. 6. in Tractibus notandum est , quod omnes fere graviOribus compositi sunt vocibus , nec unquam iis, qui authentici dicuntur modis, Xaltari merentur sed cumst plagalium inferioribus terminis contenti , fletum tristitiam in humilitate senorum denuntiant. Quod congrue satis observatum est. Tristitiae namque tempus eXigit, ut Alleluia, qu0d hetantium carmen est, intermitteretur. Bene ergo Tractus, qui interim pro Peluia cantatur , altitudinem atque Xcellentiam gaudii gravi concentia, .m0destis declina, incessibus.
434쪽
si inter Peluia miractum , quod allatina Eetitiam sive laudem Domino, tra-
De . lib. I. si tu vero aliquando tribulationem, aliquando petitiam sonat. S. Isino stoc xa idem est laudes, hoc est adelata canere Atque hoc intelligitur in Conc. Tolet. IV. dum prohibet laudes post apostolum decantari, priusquam evangelium pr3edicetur, dum canones praecipiunt, post apostolum non laudes, sed evangelium annuntiari. Iam ante in eodem Concili de tempore, quo omittendum esset delata, fuit cautum Item cognovimus quosdam H si spatii sacerdotes, qui in quadragesimae diebus alleluia decantant, praeter- si quam in ultima hebdomada paschae quod deinceps fieri interdicimus, statuentes, ut in omnibus praedictis quadragesima diebus quia tempus si non est gaudii, sed maeroris allatui non decantetur laudatus ΜΑ-LAR1us retractat aliquid de alleluia, quod cantatur in Missa. Nondum, si inquit, legeram, quod postea inveni in epistola S GREGORII, quo tem- si ore Alleluia in Missa primum cantatum esset in ecclesia Romana. Refert deinde epistolam S GREGORII ad IOANNEM episcopum Uracusanum,
ubi inter alia primum obiectum ipse memorat: Quia Alleluia dici ad illius extra penteco es tempore fecisis uod ille de Hierosol morum ecclesia ex
beati HIERONYMI traditione, tempore beatae memoriE DAMASI papae tractum dicit tradi A MALARI Us vero rem hoc modo postea Xplicat, quam usque in hodiernum diem iuXta Graduale Greg 0rianum servamus in canendo id a uia, etiam Etra tempus paschale Tribuit hoc idem RuprRΤus ui-De div. . tiens S GREGORI M. quod Peluia extra pentecosten ad istas dici fe-βh li erit, quod antea tempore tantum paschali fiebat, imo, si OZOMEN cre- L. VIII. e. dimus, Γ0mae semel tantum primo die paschalis festivitatis Id adhuc au-δS hi sus en faecili XI. I Phael CAERULAR 1 Us obiicere, quod alleluia in Quadragesima Latini non psallerent, sed semel iri pascha tantummodo. Dudum antea saeculo nono ineunte in Concilio quis ranens statutum fuit, ut stilolaia in septuagesima dimittatur Hos o Rius Aululodunenses, agens de
Geramentar septuagesima, diem designat, quo septuagesima initium sumpserit, quove
Illeluia fuerit depositum, Primus menses, inquit id est, Ianuarius in qu0
a se Docemur, quod aliqu0 tempore cantabatur Μissa in Romana ecclesia absque Alleluia. Si
eo tempore cantabantur Tractus per omnes dominicos dies, 40st allatata assumtum in solis dominicis diebus de Septuagesima reservarentur, nescio. Iabe notum X eo, quod Meluia divulgatum sit, cantatum esse apud S. AUGUSTINUM, apud Romanum celesiam, atque politauam priscis temporibus per dies pentecostes debere Peluia decantari ad recordandum
de Iaetitia resurrectionis Sancturum Restat adhuc quod pulsa intentionem ad requirendum, hoc est, ut sicut per dominicos dies . stus cantatur allamia admissam , ita debeat cantari per communes dies. Nisi forte imbui postlimus e praesenti scriptura . GREGORII. Nam X eo, ubi S. GREGORIUS ieit, alia, quae dici solent in quotidianis issis tacemus, tantummodo si elaifon christe elemon dicimus,p0ssumus intelligere , quod n0n Alleluia cantabatur aptui illum per quotidianos dies in ossicio Missae.
435쪽
MISSAE DECANTATIONE. G. IV. OS
alleluia canitur . . . in secundo mense decima litu alleluia deponitur In certum est, quando tempus omittendi alleluia repeti coeperit a septuagesima, non a quadragesima, quomodo a S GREGORIo fuit institutum, cum antea solum tempore paschali diceretur, quod integros quinquaginta dies
complectebatur, non unum paschae diem, ut o ZoMEN Us obiecit, crassiori vero errore CAERULARIUS , postquam iam ubique erat in occidente solemne, ut alleluia etiam Xtra tempus paschale in ista diceretur quo tamen tempore magis frequentatur tum in reliquis divini officii partibus, cum etiam in aliis partibus istae praeter responsorium Graduale quidem iam hoc medio aevo usque ad sabbatum post pentecosten, de quo in Ordine Romano XI. apud MABILLONIUM : Sabbato quatuor temporum ad te T. IT. Missis tiones non flectuntur genua propter pascha, sed in loco Gradualium ca-ν - - .h nitur delata cum suis versibus. demia nempe in plerisque ecclesiis cum duplici versiculo dicebatur, uti reperit MARTE NIV in Vetusto Missa De L eeLli ecclesiae Turonensiis ante AEO O. annos Xarato, in Tolosano, quibus MD- - S-dam aliis. Schema eiusmodi cantus responsorii alleluia ex ista paschatis
ob oculos ponit praefatione in ant libr. Missarum Γ0m. CCL ObserVatque p. XXXV. Universim, ne quis, cum in antiquis codd. MSS. unicum Alleluia cum suo versu animadverterito putet, semel dumtaXat olim cantatum, eamque ob causam unicum tantum haberi Alleluia cum idipsum iisdem musicis notis semel, citerum tertio etiam caneretur, nec plane versiculum adiunctum haberet, nisi repetendum esset versiculis eiusmodi nimirum ob hanc solam causam responsoriis, antiphonisque adiunctis, quo intercalatione Cantus facta, melius aptiusque fieri possent responsiones alternae Hinc generatim dici posse iuxta ritum veterem, arbitratur, ut, quotiescunque Versum habeat alleluia, repeti illud debere, etiam in litania maiore, vel sabbato sancto de quo producit vetus Ordinarium canonicorum Reg. S. LAUDI R0t0ma ensis epilaopi, ubi haec expresse praescribuntur sislleluia praecentor qui, Cum eo chorum regunt, in pulpito solemniter imponant is cantato versu, Constemini iterum deluia repetant Ord. 0m. I. m. s. si Alleluia
si simili modo id est ab incipiente usque in finem cantatur, itemque suus
si Versus, in quotidianis vero diebus si voluerinta tantum prima vice si dicitur id est semel a cantore dicitur, repetiturque a choro deluia ite, rum atque iterum. Id quod similis locutio ostendit de responsorio gradati, Haec dies quam fecit Dominus qua utuntur Ordd. Γ0m cum praecipiunt, ut illud tantum dicatur in horis canonicis paschalis hebdomadae, in quibus etiam nunc dicimus N. Haec dies c. quod quia prima solum vice sine repetitione dicimus, ideo Versiculum adiunctum omittimus, eo quod repetitione cessante etiam id esset, quod solius repetitionis causa adhibe- tur,
436쪽
tur versiculus scilicet Sic autem cantabatur Isalmus gradualis Modo responsorio, cantore pr3ecinente niuia, choru repetebat Et dum cantator versum psalmi solus caneret, iterum Choru repetebat unluia e g. in Missa pentecostes, postquam cantor imposuisset Alleluia, chorusque repetiisset, canebat cantor versum inmitte Spiritum tuism O creabtintur se renosabis faciem terra, chorus repetebat delata Subdebat cantor alterum versum Sit laria Domini in saeculam saeculi, latabitur Dominus in operibus suis. Iterum chorus alleluia. Alias per annum responsorium tD-luia pr3ecedebat, quod proprie raduale dicitur His illustrandis inservit,
L. III. j quo A MALARIUS de deluia scribit Allativa, quod cantatur per festos cies. . o. 3. si dies in recordatione etern3 laetitiae, tam laetitiam electorum, quam laudem, Domini at memoriam reducit. In quo non oportet aliquid sinistrum si sonare, sed totum deXtrum, quale est in futura vita Illi sunt recte e si sus, per quo revertimur ad alleluia quae laetitiana ecclesiae in Domini, laudem sine tristitia retinent. delata a solo sonora voce cantatum a discimus ex monacho an - Gallens lib. I. de gesti. CAROLI M. c. I. a . Atque hoc ad cantum responsorium cum sui Versibus accommodatam est. si Cantatur responsorium inquit REMIGI Us stiliodorensis de celebrat Missae si quod a capite repetatur, dictum est, quia uno inchoante respondent alii. si Cantaturis versus dictus a vertendo quia illo terminato a capite responsi sorium repetitur Deinde cantatur stelaia... Et hoc ante evangelicam si lectionem a cantores imponitur, ut laudetur ab omnibus c. Atque Vis card ita etiam in officio M0zarabico delata cum versu praescribitur , cum laude m ' ς '7 seu Alleluia, quod iteratur, ut Xplicat ROBLESIUS, post evangelium iu Xta Concilium Toletanum V. nimirum, ubi iubetur post lectionem apostoli in mediate evangelica necli, postea demum alleluia sequi, ut etiam S.Is1L. I de eo . DORUS innuit se Quod Vero post Consummatam psalmorum, sive lectionum c. c. 1ῖ praedicationem alleluia in fine cantatur hoc in spem futuri facit ecclesia, si significans post annuntiationem regni coelorum, quae in hac vita per utrum, que testamentum mundo praedicatur actionem nostram non esse futuram
, nisi in laude DEI. Ritu in brinctii psalmelus quidem, quem Vocant, si post lectionem veteris testamenti, Versus vero cum alleluia post epistolam ponitur In flacio Maronitarum deluia toties ac in nostro graduali,
, Cum quidam iuvenis cognatus aegis optime pusulit bubus agriculantibus et, enere. in quadam festivitate caneret inelaia, iliXit im- ua finita ut habet BEROLDUM apud G-perat0 ad eundem episcopum Bene modo can RATORIUM antiq. Ital. medii aevi IV. tuet in illa clariotis noster Qui iuxta duillitiam p. 87i notarius iussu primicerii sui tollit ta- suam 40dulariteri illa verba suscipiens illum hulas de altari vel de ambone. indutus amisio imperatoris cognatum mesciens , respondit: Sic canit seluia in pulpit, bis ante versum Et
437쪽
MISSAE DECANTATIONE. G. IV. Or
eodem quae modo repetitur post epistolam assignaturque etiam in Missa AEthiopica inter alia cantica inter epistolamo evangelium. Communem
vero eum ecclesiae graecae fuisse morem medio hoc arvo e S. GERMANI Cpolitani rerum ecclesiasticarum theoria patet . ubi variis modis ad rem
praesentem explicat Petilia. Et in occidente passim eius laetum protractum cantum declarat. SΤΕΡΗANU Adueni is Unde inquit alleluia D Suream. sitici cantus modulatio subsequitur quae laudes fidelium Eo dicatas ex R - - si primit, in gratiarum actione DE devotas, quibus suspirant ad aeternasi gaudia. Verbum est breve sed longo protrahitur neu male Nec mitiis rum si vo humana deficit ad loquendum, ubi mens non sufficit ad co-
, gitandum. Succinit RUΡERTU Tuitienssis Canitur ergo deluia post L. T. deo'. si graduale, canticum laetitiae post luctum poenitentiae .summopere niten ς 3S D te e Xprimere magnitudinem consolationis, quae reposita est illis, qui nunc, lugent, iubilamus magis quam canimus, unamque brevem digni sermose nis syllabam in plures neu mas, vel neumarum distinctiones protrahimus, is ut iucundo auditu mens attonita repleatur, lapiatur illuc, ubi sancti si Xultabunt in gloria, laetabuntur in cubilibus suis. Ipsum cantum gra dualis ab ademia distinguit , hunc iucundum, istum gravem. Gradualeis iam antea dixerat ad poenitenti3e respicit lamentum, Cantu asper Sco. e. 4.se gravis adeo, ut illud eXcellentibus efferre vocibus nec usus nec decus sit. Haere an hic Xcellentes Voces potius pueriles, quam viriles indigitet, de
quibus DURANDUs In nonnullis ecclesiis alleluia Cantatur a pueriS Gra-L. m. c. tr.
si duale a magnis Dicit tamen paulo posth: Alii sunt perfecti viri, qui si in aliis ecclesiis deluia vel tractus in pulpitis concinunt. De modo
Vero, quo Alleluia cantari consueverat post Graduale, non solum sententiam, sed laudata etiam verba RUΡΕRΤ fere e Xprimit CanimUS igitur R. u. e. οὐ si ademia post Graduale, canticum videlicet laetitiae post luctum poenitenis tiar Summopere nitentes Xprimere magnitudinem consolationis quae
si reposita est lugentibus, iuXta illud: eat qui tu ent, quoniam ipse con-As0labuntur: iubilantes potius, quam canentes, unamque brevem digni seris monis syllabam in plures neu mas protrahimus ut iocundo auditu mensis attonita repleatur rapiatur illuc ubi semper erit vita sine morte:
si dies sine nocte. Est etiam alleluia modicum in sermone, multum in is pneuma quia gaudium illud maius est , quam possit Xplicari sermone.
magister scholariun incipit, lectores deinde in epiphania, in resurrectione, in pen- canunt asieluia versum alleluia 1 mili tecosten, in dedicatione maioris ecclesiae, inter Tost versum vero ridem notarius dicit alge quibus diaconi cantant, praecedentibus mos noluist Tunc magister scholarum canit melodias tariis, trahendo eos super pulpitum, tenendo cum pueri. suis tacentibus Hectoribus Et no sursum aram camisi ne citeri diaconi impetandum quia motarius demper canit astemia diat, excepto dici carnelevatis . in qua pueri in dominicis diebus, excepto in natale Domini, cantant.
438쪽
Alneum enim , seu iubilus, qui fit in fine , X primit gaudium amorem si credentium. ID BELETHUS in Explicat div m. c. 3 8. Postea sequitur
si ullamia . . . In huius fine neumatiZamus, hoc est iubilamus, dum finem se protrahimus, Me Velut caudam accinimus. Quod in fine, nimirum super litteram x, pia eum a Xprimi solebat, etiam S. BONA VENTURA mene eclost morat se Solem VS ait longani notam post ademia super hanc litteram AMI - -*- , proliXius decantare, quia gaudium Sanctorum in coelis inter inabile si inestabile est. Non sunt inanes eiusmodi mysticae rationes, quae mentem, ne in cantu eiusmodi stupidus haereat, erigunt eo, quo fertur nostra ratio. Nativa tamen ratio fuerit, ut caerim Oniae ante solemnem in ambone
evangelii cantum Xpleri possent. Ad quod pertinet, quod in ord. V. Rom. p. 6s legitur: si Episcopus vero annuat magistro scholae, quando a canto si ribus gradate vel alleluia repetere debeat. Graci adhuc magis abundant, atque integras implent paginas uno astdlata , quod etiam canunt, ac solum quidem in hac liturgiae parte variis diversorum auctor uin modulis. Vocant ἀληλουιάδειον, uti etiam Latini librum, in quo alleluia Continetur , atque et iam pulpitum, ubi ademia cantari solet, alleluia nominant a Sequentiae. XXI. Ex dictis patet ratio , cur eiusmodi neumae seu iubilationes . in ultima syllaba et asieluia longius protractae, sequentiae sint Ocatae se usi ilatio ut ait AMALAR1us quod cantores sequentiam vocant. Et ordo Γ0manus Sequitur iubilatio, quam sequentiam vocant. Clare hoc indi-αρά. Missma HVGo Cardinalis si delata repetitur cum eum significat laudem si patriae. Significatur autem per sequentias idem ac per neuma Unde in si antiquis sequentiis sunt verba incognita quia ignotus est nobis modus, laudandi Deum in patria. De his etiam intelligendus est ΕΚΕΠΑ Dus in m nil vita ΝΟΤRER Iubilus autem , id est neuma quem quidam in organis 2 p 7 si iubilant , plausum victorum laetantium commendat. Dicebatur hoc etiam si eumatizare alleluia. Sunt quidem his sequentiis aliae substitutae, cantiones nimirum rhyimis in Dei Sanctorum laudes compositae is appellantur sequentiae iuxta Ioannem ADELPHUM , qui eas commentariis suis illustra-
Lib. de . ep. tas dedit Ar entiHa n. SI 3. quoniam sequuntur melodiam , quae est in
niihilhil H protrahitur secundum alleluia , quia sequentia eius Deo dicitur. Idem L. IV. c. o. habet HUGo Victorinus. Et DURANDUs, Itando autem , inquit, dicitur' si sequentia , non dicitur neuma qs alleluia. Quia nimirum sequentia il-T. m. p. 98.ltu Vice Canitur. Singulare est , quod D. DEVER refert de ecclesia . SΤΕΡ ΗΑΝ Metis alternantibus in festo S. SΤΕΡ ΗΑΝ canonicis, religiosis
a Vid. . CARPENTIER in supplemento Glossarii Cangiani h. v.
439쪽
MISSAE DECANTATIONE. G. IV. O9
matronis . GLOSsINAE: Domin 3 debent cantare litteram sequenti3e, Consi audet a/velarum Domini vero debent cantare notam iuXta litteram. Notat ibid. p. 97. modulationem sequentis syllabatim Xpress9e, uti omnes sunt notatae in missati nostro faec XII. Recte etiam observat post e X positorem Missae, bec. XVI. olim melodiam sequentiarum conformem fuisse melodiae ipsius Alleluia. Colligitur hoc ex variis S S. Satin Galiensibus, insidiensibus is an-Blasianis, in quibus e latere sequentiarum in margine
notae music3 cum alleluia expressae ponuntur. Neque ideo neumata seu neum3 cessarunt, postquam sequentiae introducta sunt, cum potuerint mutuo sibi substitui, una eademque melodia in sequentiis, vel eum seu iubilo, ut X posuimus. Quae notio videtur adhuc ad finem saeculi decimi quinti locum habuisse, ut ex vita B COLUMBAE Reatinae apud BOLLANDUM T. V. stilia colligitur. Die autem sancto ascensionis Domini ut ibi narrat ΕΗΑs11 Α- Q M Ilio'
A NU Perusenus ord praed. vitae auctor audierat in Missa festi sequentiam, Τῆ, quam dictis vesperis rogabat serio sibi exponi, quam me X ponentem in- si tuebatur intenta valde sed post paulum prorupit in iubilum, atque se- is stiva quadam instantia mirabiliter rapta congaudebat Iubilus hic fuisse
Videtur , quem Veteres sequentiam Vocarunt, vocis nimirum me verbiS modulationem. eumas intelligo in ultima vocali A. alleluia, modulationem quam sue mente ero , iuYta AUSONiUM p. II. Qua ratione iuXta laudatum D VERHfinis Gradualis polongari consuevit, ubi etiam non haberetur alleluia, ut diacono tempus suppeteret, se praeparandi ad Vangelium, ambonemque conscendendi, unde etiam locus sequentiis esse potuit.
Certe in ista defunctorum hodieque habetur sequentia Dies ira, licet in
occidente alleluia nunquam in ea Missa , medio statem aevo fuerit Cantatum. Petrus tamen CERVEL Lus in Ypositione Mistbe, Card. BONA se L. II. e. Iis. quentiam in Missa de requiem locum asseverant non habere debere, quod L i si nec Peluia canatur. Atque laudatus . DE VER hunc usum admodum recentem facit, prae aliis sequentiis. Auctor illius sequentis creditur Ho-NΑ Celarilis ord Min. ineunte saec. XIII. Paulo ante agentes de Gloria in excel*is breve apostolicum CoΕLEsΤsNI III laudavimus, quo indultum est monasterio S. stas , ut in festis Annunciationis, Purificationis . . . S. BLAs1 sequentia caneretur post septuagesimam quod alias sequentia cum nisi pariter intermitteretur , cuius nempe vicem melodiam habebat, etsi forte nomen aliunde sit Mich. PREΤoR1us in suo dinta matemuse dicit, sequentias esse cantus, dicto a praefatione subseqUenti lectio T. I p. 6.nis Sequentia S. PanPelii secundum ΑΤΗ TUM C. Cuiusmodi sequentiis ad auscultationem subsequentis lectionis X evangelio, quod praeceden-MART GERBERT DE MUS1c Ecc L. L. II. . I. F s ti
440쪽
t conteXtui, unde abruptum est adhaeret, populum praeparare Ysuscitare voluerint. Sequentia XXII. Retulimus X S. regi locum superius, in quo ADR1ΑNus II. perhibetur, melodias ante evangelium concinendas tradidis. quas dicunt sequentias, quia sequitur eas Pand Plium. Rememoranda est notio, quam superiore capite de tropis, modo de sequentia XplicaVimus pro συο in seu tractu plurium notarum in una syllaba seu vocali, cui deinceps verba sunt adaptata Lucem inde accipit locus C RE HARD in vita o1KERI Balbuti c. a. n. II de cantoribus, R0ma in Franciam missis, petente sillo Lo M. Quorum alter Meta pervenerit, alter febre correptus in monasterio S. Galli substiterit: convalescensque cantum Romanum instaurarit, retinueritque; alter Metis immutarit semulatione quadam si Memoria dignum est sunt si verba CKΕΗARDI quantum hac emulatione uterque locus profecerit, si non solum in cantu, sed, in caeteris doctrinis Xcreverit. Fecerat
si quidem ΕΤ RUs ibi metis iubilos ad sequentias, quas et fes vocanti, ROMANU vero contra R0man amoene de suo nobis iubilos modu- se laverat quos utique post sanctus vir NOTKER Us quibus videmus verbisse ligabat, frigdorae videlicet Moccidentanae, quas sic nominabat cantibus al. si quibus animatus etiam ipse de suo cogitavit. Iubilos quos cantor ille Ro-NΑΝ Us nomine Romaue amoene moduladerat, postea oΤKER Us verbis L alat. Hae nempe sunt, de quibus agimus, sequentiae, quarumve i auctor passim creditur. Nec iuXta primam sequentiae mox Xplicatam notionem refragatur citatum S. regium. Dum Vero 1 COLAUM I. eas in re divina recipi posse, assensisse dicit laudatus Ioannes ADYLpuus qui sedit post
medium saeculi noni, cum NoΤRER Us obierit an Io Ia ut ollanditia ad diem . Aprilis probant iidem forte suspicantur, 1 co LAUM II. ibi reponendum, qui post annos circiter ducentos a primi obitu . Sedem tenuit. Ipse tamen No ΤKER Us, in praefatione ad collectionem sequeritiarum,LUITWAR-Do episcopo Vercedens inscriptam, alium sequentiarum auctorem memorat: Contigit inquit ut presbyter quidam de inaedia, nuper amori si manni Vastata, Veniret ad nos, antiphonarium suum deferens secum, in se quo aliqui Versu ad sequentias erant modulati. Ut nihil dicam de ista ab ILLYRICO edita, de cuius aetate non constat, ubi Gradualis, Alleluia, sequentiae fit mentio. Nihil etiam de antiquissimo ordine Γ0mano , ut est a AssANDRO HIT TORPI editus, referam, ubi iam 3ec occurrunt verba Sequitur iubilatio, quum sequentiam Iocant qu9 verba in editione T. II. Misi . ABILLONII laoli Xtant nec de sequentia aliquid ecloga habet , abii p. 4s A MALA Rio in eum Ordinem edita Sed quod spectat ipsum ordinem Ro-