장음표시 사용
51쪽
e1Vibus, quorum saluti operam dare nunquam desierit Et quid nunc mirum, quid insolens in illis versibus Lenioris utique et tranquillioris animi, sed qui ii indum unde omni dolore, et sine dubio scripta, quo temp0re iam loco erat m0tus, hae Sunt, Hae leguntur . 675 eq.:
Quid enim impedit, qu0minus vostes cs0λος uri et κυβε9Vrbii l εἄθλου a Theognide durae ipso dietas esse putemus et utrique Substantivo adtestium 3 000m G0λ6 esse sensu diviti, quo plerum ille Surpat Ur, ita ut gubernatoris sive priueipis i. e. he0gni disn0bile genus opp0natur humili nnsiliique experti plebi, cuiu890ii 88imum m0bilitate et stultitia aediderat, ut aliis eedere Ogeretur Hae Omnia, quae netenus dixinius de loeo, luem he0gni Sin re publiea obtinuisse videtur, si iterum respieiente palloi800mprehendimus, illud si verisimile u0u tantopere euin Optimati- bH Studuisse, quant0pere multis adhue persuasum St, aut fieri U0Π OtHiSSe, ut omnium eonsensu rei publieno praeseeretur. Sed qua re per breVe tempu omnium animos in eum OnVel S0 Vidi-mUS, ea ip8a re, quod neutris partibus lune deditus, mediam Viani ingredi in re publica animum induxerat et ne editi0nibus quidem ortis desiit, faetum est, ut utrique parti inVidiae essee0eperit, cum quaeeumque e0nsilia rei publieae restituendae gratiandVel SUS alterutram partem iniurat, semper sediti0Si ciVibus et factionum uel bus, sive hine sive illine stabant, l0cum dedit, unde in eum inveherentur. Sellidet ab iis, quibus eum genere et 0rdine erat e0niunctus, respuebatur, p0stquam plebeiorum partibu sa Vere ViSUS est, eum plebe autem rem adere, eui non minu SUSpectus erat, neque potuit et ob generis nobilitatem noluit. Huc revocandum est illud, quod tam saepe Theognis queritur de ami00rum perfidia, de plebis impietate et iniquitate. Et hie adere non OS' sum, quin aliquid pauci attingam, qu0d, quantum ei0, ab ii8, qui Theognidis interpretationi operam dederunt, adhue fere neglectum est. Sunt enim pud Theognidem pauet quidam odi, qui aceteris disserunt, qu0d unum aliquem alloquente animi maxima ira
52쪽
comm01 esse videntur. Quordui duo ineipiunt a V0e J Ev0puIπε v. 453 se l. et V 59 se l. e steteri in hune numerum res ero v. 439 seq. J99 eq. 611 sqq. Persia Suni autem mihi est poeetia mina malia in eundem h0minem 0880 Seripta, a quo poeta ipse didit v. 599 seqq. simulata amistitia se deceptum Sso. Quod ut existimena, intercedere inter ea, quae dixi armina quandumnestes Situdinem, Omm0Veor maxime argumenti similitudine, quae mihi mira videtur. Hoc si ita est, ieetne eonidere Theognidem illud munus, quo eum funetum esse ipsius Verbi probatur, non unum e suo arbitri administras Se Sed odium aliquem p0teStatis et collegam ei additum osse, aut p0puli suffragiis aut ab ipso electum, quo eum The0gni omnia onsilia ommunicaret, Hi tamen auet 0ritate, quam sibi Theognidis auxilio compara Verat, male usus id studuerit et e sederit, ut ipse rerum 90titu illum emunere m0Veret. Mirise hae ratione e0mplures l0 ei illustrantur,
quibus Theognis identidem m0 et, ne cit u sive εiλ ubpi fides habeatur, quippe cum Vi credi possit, ob illud ipsum, quod aut rei populari deditus aut e plebe 880t, quemquam ab eo pro persit habitum esse, nisi aedes sisset aliquid, quod ipsi ab tali homine ediderat. I0ei autem, de quibus m0d , dixi, sunt hi:
Ab iisdem verbis indipiunt V. 595 eq.:
Maxime ver, ira lueensum auisse apparet 0etae animum cum Seriberet . 99 Seqq.:
Idein, put0, Significatur . 439 eq.:
53쪽
uuae modo eonaedimus, etiam si aliis fortasse minus probantur et ne a nobis quidem pro certis habentur, quia tota haec res in tanta obseuritato versatur, tamen illud e0nseeuti esse nobis videmur, ut aliqu0 disti eliis, in quibus aliter fere nulla Vis cernitur, graViu arguntentuni vindieetur. Manifestum est enim gravi-0ra apparere ea carmina, quibu certae quaedam e SubeSSeVideantur, quam quibus aliquod praeceptum de communi vita contineri putetur. Et 08 eum primum in hunc sensum illo verSUS aecepimus, identidem lugendo ab ea pinione tantum abest ut abducamur, ut magis magisque reseentein per Singulo Vel SUS
tamquam praesentis Theognidis indignationem persequi p088e nobis videamur, dum denique illum quieunque fuit, qui se in eius familiaritatem insinuaverat, eognita perfidia roSpuit atque reicit. Nam magnopere abhorruisse illius ingenium et studium a Theo nide censendum est, si quidem adversus eundem Scripti sunt
unde denu Theognidis admirabilis animus cogn08eitur et ab insidiis falladiisque alienus. Denique si ieet 0nistere ex . t 2 bεiλoic Ovbptim ToυTo μελεi adversarium illum e plebe suisse, plane intellegitur, qui tam saepe acerbissimis verbis in plebis
rabulisque fidem habere c0episse, quam ii hominibus, qui num
54쪽
innocentia et aequitate rei publicae consulerent, et in dies magis in civitate inerebuisse perfidiam et vanitatem, set illo tempore iam n0n locum fuisse in re publiea tali 0mini, qualis fuit Theognis.
Sed is ne per otium quidem plane animum a re publiea a Voga Vit. Nam quam Saepe queritur eiVitatem in discrimine versari et magis magisque praecipitem agi ad pestem atque perniciem, unde eripi, nisi quod auxilium divinitus deseratur, cives iam non p08Sinti Ex qu enim boni cives sint expulsi eorumque bona teneantura malis eiribus et a multitudine, quae temere cireulatorum in- Saniam atque audaciam sequatur, inde ab e tempore iam nullam esse aut generis aut Virtutis nobilitatem, virtutum in honore esse nullam, divitias esse pro Virtute, inde ab illo tempore de08, 110-rum in pati odini patria tepit id πολic v. 604 ad id fuerit, dis cessisse et uni deo ΠλουTu saera seri Pauperem hominem in re publiea iam nihil haberi, quamvis summa exeellat vitae dignitate, Summa morum integritate atque inn0dentia paupertate eum cogi semper silere disseile tamen illud silere esse h0mini sapienti
non minu quam perficere, ut Sua auetoritas apud tam insanos
cives aliquid valeat. Haec sere sunt, quae Theognis de re publiea queri non desinit; et ex hi8, puto, ptime apparet he0gnidem non eum fuisse, id quod multi adhue opinati sunt qui adductus sive senili quadam morositate et tristitia, sive insolentia ad fastidio, qu0 veteris atque indigenae nobilitatis adversus plebem proprium 88 80let, omnia corriperet et vituperaret, quae a sua sententia diScreparent. Immo ero magis magisque heogni-
dea perlegente animoque reputantes, quid de re publica, de hominibus, de nani ita iudicaverit, intellegimus, summam in eo fuisse benevol0ntiam in eiVes, summum patriae amorem ineredibile studium virtutis et honestatis, animum nobilitate quudam insignem.