De scriptis Theognidis

21쪽

. . .

. . a

22쪽

823 24.

26쪽

Nunc quoniam, quaecunque ad rem, de qua agimu8, 908sunt referri, ex universo libro praeter carmina amatoria, Ut n0bis pr0p0situm erat, Xcerpsimus et c0llecta oeuli SubiecimUS, Sequitur,

ut breviter complestiamur animoque reputemus, quid ea c0llecti0ne efficiatur ad naturam eondicionemque libri 0gn0scendam. Itaque eum 1220 versus, de quibus quaestionem instituimus, i 345 earmina diviserimus, Videmu eum proxime antecedentibus conexa esse 186, omnia sere paribus, pauca similibus verbis, e 4 autem carminibus, quae starent coniunctione eum anteeedentibus, 2 pertinere ad insequentia, in 1 omne Verborum Vindulum desiderari. Quae denique reliqua sunt 111 carmina, ita eum praegreSSi Sunt coniuncta, ut plerumque unum, rarita duo, aliquotie plura carmina interp0sita Sint admodum raro etiam unum nomen Polypnidae aut Cyrni pro Vindulo Videatur habendum esse. Nonnullisl0eis tenue Verborum Vinculum paritate aut similitudine sententiae si matur. Sunt denique ii l0ei, quibus eum paria voeabula non desint, sed spatiis solito ampli0ribus dirimantur, Statuendum Videatur pristinum ordinem esse deletum et Versus disieetos nec tamen ita longe a sui tostis remot0S, ut adhuc remaneant notae Veteris propinquitatis Valde conspicuae. Ergo in nulla fere libri parte inveniuntur compluria deinceps carmina, a quibus colligati parium verb0rum plane abSit ma ima par plus binis aut ternis verbis adeo inter se neXa et colligata est, ut Statuere temere aut nullo

consili id laetum esse, id ipsum videatur temeritatis et nullius donsilii esse. Jam ne illud quidem licet dicere, qu0 FritZsellius

voluit suiSSe eum ordinem in eo odice, qui maxime adhibitus sit ad 0nstitueudam nostram e0lleetionem et inde huc transiisse. Stat hie 0rd in hae nostra c0llectione, quamVi nonnuSquam nescio quo eas obliteratus et obscuratus, etsi n0n ubique tam simpliei, tam perspicuae legi adstrictus, quam Supra allatis 1 0rmulis Nietgsellianis ante eulos posuimus. Quod cur ita sit, ut desideramus, num accuSemus eiu8, qui hune librum collegit, incuriam et indiligentiam, num ad librariorum aliquod consilium aut neglegentiam Sit referendum, n0 fastile p0test diei, eum de variis casibus nostri libri nihil sit traditum. Certe possunt animo fugi multae et Variae causae. Atque Nietetschius quidem neglegiae legis ordinisque interrupti causam c0nfert in praetermissos a librarii versus repetit0s. Qu0 quamquam non negamus interdum aliquid valuisse, praesertim eum in

27쪽

e0dieibus mss. eius rei indiei satis multa occurrant, tamen Verentur, ut 0 modo omnia expediantur et explanentur. Haud dubio relinquuntur nonnullae partes, ubi istud perfugium non detur, ubi facile intellegatur nillil interdidisse, sed tantum ordinem carminum SSe mutatum et turbatum, ut V. 535-594, 35-692 et paene tota ea pars, quam Niet28ehius praetermisit v. 261-418. Aliis l0eis idem sine causa mihi videtur p0suisse ordinem interruptum, ut v. 129 - 145. V. 129 30 quidem vacare constedimus, Sed hic non praetereundum St, quod ne eo quidem, qui antecedunt, SSe integros omnes onSentiunt, qui in hac re Versati Sunt. At, qui: econtinuo equuntur, tria armina ordientia ab υhευ, υbεiς Ουdei gnegemus inter se esse iuneta At eandem e0niungendi rationem

Oυbεva, υTiς. υκ 1211, 12l Vnt. Nam Si ullus, certe primus cuiusque carminis oeus, quippe qui maxime Sit conspicuu8 mainime id0neus est ad efficiendam iuncturam. In quo tanta is St, ut nonnunquam, i alia desunt una litora legi satissat, ut V. 19,

621, 23 litora II 625, 2 litora A 825, 831, 33 liter II.

Nec tamen haec, si cui minus persuaserint, quae modo di8SeruimuS, pro sterii affirmaverim sunt sane multis numeris dubia atque incerta. Sed hi alia res videtur expedienda 88e, quam Supra qURSi praetereunte attigimus, dicentes non tam simplici legi hunc ordinem adstrictum esse, quam nos ad Nietgschi exemplum in initio huius partis dissertati0nis duabus sormulis indieavimus. Sunt quaedam libri partes valde conspicuae n0 modo Verborum parium sed etiam sententiarum abundantia, ut 1 - 192, 315 452,

661 686, 31 800, 73 1036. Ubi quasi admissi in ossetnam

eiuS, a quo nostra olleetio pr0secta St, nostris oculi cernere nobis Videmur, qua ille ratione, qua Via in eoartando opere Sit usus Eum enim collestia t0ta libri materia cum mai0 esset, quam ut uno conspeetu e0mprehendi posset, verisimile est ad singula partes in ordinem redigendas Se 0ntulisse. Et in ipsis illis partibus res ita serebat, ut initio copia verborum et Sentenritiarum Suppeditaret, pr0gredient autem per paulatim deficeret.

28쪽

Hane interdum suisse causam adunarum aut infirmioris et 80luitoris copula Deile intollegitur. Quae quantum aluerit, non potest diei, cum alia quoque causas eiusdem rei suiSSe appareat. Ordinem sterte quendam et consilii aliquid inesse in hac ollectione Vidimus, sequitur ut explicemus, unde ea sit petita. Mirum

est quibusdam huius libri oeis multos deinceps elegos inveniri, qui in

eadem re VerSentur. In promptu est conicere illis l0eis antiqui libri 0rdinem integriorem esse Servatum Cave autem statua t0tam hanc Syllogen pr0sectam 8Se ex libro disposit argumentis. Nam ita haud dubie hodieque vetus ordo magi appareret, eum ad Servandrem et explendam n0Vam legem nulla aut levissima leg0rum mutatio et

tran8loentio pus fuisset. Ut de amistitia qui sunt legi, qui h0die per i itum librum dispersi leguntur, nihil fuisset cur dirimerentur,

carmina salis fuisset Nee tamen, qu0d et de amicitia et de poten'tia deornm 0minumque iniboeillitate compluria deindeps armina exstant, plane neglectum volo est mihi illud indidi0, fuisse lim Theoguidea argumentis in ordinem redacta, quae, cum OStracolleetio e inderetur, iam non integra fuerint. Exigua autem ea SparteS, quae minu lae8ae ad illa tempora manserint, ita adhibitas eSSe ce Senna, ut in eis tamquam fundamentis totius libri, e0ll0etis et additi eis, quae a seriptoribu Theognidis n0mine afferrentur, n0Va Sylloge eondita et conStructa sit. Ita nobis videmuri adillime et simpliciter explieasse, quod adhue apud neminem veterum Scriptorum Theognidea sunt inventa, quae non in hac sylloge exstent eodem modo non disitello est ad intellegendum,

cur m0do Serie carminum eiu8dem argumenti inveniatur mod0 diversa inter se excipiant. Idem c0nfirmatur eo, qu0d nonnulla eXStant eiust noui, ut apparent contaminata esse ex pluribus locis. Faeile enim p01uit accidere, ut memoriae lapsu aut de alia ausa a Seriptoribus tum aliena pro Theognideis asserrentur, tum aliena Theognideis insererentur, tum Theognide nou Sati accurate, sed mutatis aut pauci Verbi aut totis sententiis, 110nnunquam fortasse de industria deflexa in suum quisque Sum proferrentur. Quo fiebat, ut,

qui loci initi iidem fuerant, diversi esse viderentur in collectioneque bis ponerentur. Cuius rei exempla in Theognideis compluria inVenias ut v 40 ollatus cum V. 082, V. T-60 coli. e. V. 1109 3 4 V. 575 eq. 0ll. c. v. 861, 579-80 doli. g. 863 seq.

29쪽

Haec quidem aetenus de ratione, qua nostram collectionem e0nseelam esse ut naias Magna deinde quaeStio St, quo tempore eam Omp0Silam censeamus. Atque de ne ro magna dissensio est inter viros doctos. Cum enim elekeru enm eVO, quod

diuitur Bygantin0rum, videntur tribuere, Bergilius ' hae dicit: Ieh inube, im ersten alii hunder naeli Christi Gobur odor mlini ango des gweiten is ungere Syll0ge ut standon. Athematis venigstens Sehein nur unsere Sammtuu gu kennen was teli inunder a genuiter u er Veisen edentio. Neben diese Epitomem g teli immeritin dei v0listandige Theognis noeli in Zeltiangorhalten haben, a r 8 sogar Sehr alii Sehoiuliel Von paterent iaskeuasten ur ervolistandi gun dei Gn0mensamuilunibenulgi Worden, gerieti ab ur in Lause derraeit an in Vergesso heit. Idem ali loco ' in andoni sententiam disserit haec Stobaeus nihil nisi hane colleetionem novit, odie tantum usus magis integro ne Athenaeus ipsa Theognidis carmina usurpasse Videtur. Equidem censeo admodum antiquam SSe hanc Syllogeia, quae cum in omnium esset manibus essedit, ut mature germana Theognidis earmina oblivione obruerentur. Atque NietZSehius quidem eum, qu0d Burghi de Stobae videtur, non modo probet, Sed pSeetiam n0Vis argumentis confirmet, refellere illud do Athena00 Studet argumentis Sus, ut mihi videtur, ii in ita firmis. Sed de hue re postea Hie videamus, eur Stobneo nillil nisi nostram syll0gen in manibus fuisse censendum Sit. Qua in re inne ea, quae Nietgsehius disseruit, sequemur. Primum Versus Solonis, qui male in nostrum librum delati sunt, a Stobae afferuntur lemmate inseripti Θεoivido ς deinde quo ordine reliquia in haee0llectione leguntur, eodem apud St0baeum lioeniuntur tum id quod maximum Ss, aliquot Verba, quae haud dubie ex genuinis commutata erant eo e0nsilio, ut accommodarentur ad novam libri rationem, quae 908ita erat in nribus vocabulis arminum inter se excipientium, item ommutata apud Stobaeum leguntur. β Ergo n0n dubium est, quin Stobaeus hae n0Stra Sylloge Sit usus. Idem de Cyrillo et Juliano negatur, quibus hane olleetionem ign0tam fuisse elelieri sententia nixus tetκsellius contendit. ε)

Q in Mus Rhen. 0V. III p. 406. i in oetarum lyricorum e III p. 566. l. l. p. 183 eq. δ cf. v. 227-3 et 15-18. 3 l. l. p. 180 eq.

30쪽

Sed videamus, quibus rationibus uterque utatur Julianus β quidem Theognidis mentionem saei in hunc modum o Go puITITOς

er dem Sal0m0 quidem hercle non intellego. Nam si quid est aut fuit in per Theognideo, qu0 ei iure viti daretur, illud iam pridem ab Athenaeo erat castigatum et reprehenSum, quod ipsum ne eodem iure ab aliis illi obieeretur,

certe tum erat metuendum uliano, niSi Spes erat homine grammatico austupesque Syllabarum Sua non te etiar08 8Se. Quod

autem tali metu eum vacasse manifestum est, illud indici est Π0n Singula quaedam, quae in Seriptis exstant, voluisse respici Sed ipSum ingenium atque mores, quales, eum de vita neque literis inidquam ab antiqui mandatum esset, neque ab calumni0Si atque infestis h0minibus quidquam vitii aut probri illatum esSet, XSumma pSiu carminum cognoscere liceat, nisi qui infestissimo ingeni ad ea legenda ac 'esserit nimiumque tribuat audissimis illis, quae a sanetitate Vitae abhorrere identur. Quid vero aliudex versibus he0gnidis, qui ad nostra tempora manserunt, colligi p0test nisi eum fuisse insignem gravitate animi et integritate morum, Vasta 8S Vitii atque intemperantia, qua certe laude Sal0m0nis vita iudigna fuit. An ver licet utar fuisse illis tem-p0ribus duo heognide0rum exempla inter Se diVerSa, quorum unum Athenae fuerit in manibus a nostro haud adm0dum dis erepans, alterum, quod Severitati tantum Studentem praebuerit The0gnidem, longe diVersum a nostr et idem solum n0tum Juliano et Cyrill0 Id quam sit absurdum, ViX St, quod moneam. Multo probabilius putatur uterque non penitu percepi8Se The0gnidem aut, cum talia Scriberet, pus Theognideum non in manibus

habuisse aut denique, id qu0d verisimillimum videtur, neuter id egisse, ut Subtiliter atque aecurate de Theognide iudiearet. Cui rei gravissimo sunt argumento quae absurde et fastidiose de