Carminum puerilium et juvenilium libri 4. Vincentii Placcii Hamburgensis

221쪽

Α nostris caperent cum Basia mille labellis. Ah video teneras ferientes pectora palmas, Pectora sinceris nil tale merentia flammis. O utinam dextrae saltim conjungere dextram Nunc liceat,tenerisque innectere vincula sertis. Compositamque comam variis redimire Corollis l . Quod quoniam nunc fata vetant crudelia. Daphnin

Phylli, precor, tibi lac: nexisque a Daphnidesertis Formosas immitte manus, submitte capillos. Phylli vale, vita mihi carior, optima Phylli. Vos Superi, dc si quae has colitis bona numina valles, Et tu , Sala pater, quondam opportunus amori Daphnidis . exiguo veheret cum Phyllida lembo: Et vos Saliades Nymphae, & sylvestria Fauni' Nu mina, pastori, precor, hoc concredite vestro Extremum munus, neve haec permittite serta, Et quae plura dedi contextis oscula sertis, Phylli, tibi reddenda, vagis divellere ventis. Non, precor, haec ausint male praelibare cohortes Melliferae , aut aliae quas haec vehet aura vo

lucres.

Tuque teres quae fagus ades mihi proxima , serva Dulce onus, extremumque vale quo Phyllida

Daphnis Flevit, in his sertis optata ad lumina defer. Sic

222쪽

Sic tua longaevis umbrosa cacumina ramis Aternum vigeant, de praemia forsitan ipsa Muneris extremi, veniens dabit oscula Phyllis.

Philli vale, linquenda mihi pulcherrima Phylli i

Phylli valo, de munus altim hoc abeuntis ' habetor . Extremum, has lacrumas, di quae dedit oscula

Daphnis floribus his, reddenta tibi, dulcissima Phylli

Unus amor, mea Phylli, meus. Te linquere saeva Fata jubent, at non cum Phyllide Phyllidos ignes.' ors r o IZ ' Phyllis inextinctos in pectore Inphoidos ignes, Ipsa fovet a praes etque aeternis pabμlasammis. Interea, mea vita, vale, Jam miti sata 'Se sistent iterum, & niveo signanda lapillo Fausta dies,aurove, aut quod pretiosius auro es, Cum potero in hetam tibi dicere redditus au

Phylli veni, conjunge meis tuapinora Phylli, Phylli veni, permisce meis tua basia Phylli. A

223쪽

, PROPEMPTICUM

E M MOSATUM, I. U. CANDIDATUM. Cum post varia dc longa in diversis Gesei maniae Acac miis exercita studia

Anno D. I 66 I. 28 Iulii. . . a Tandem Lipsiae

In patriam reditum pararet.

ERgo tuos tandem repetes , Charissime 'EHongom, dices, SPhilurea, vale. Cimbrica nunc testus stlitote laetior esser, . Excute quos luctus bella dedere tibi. Arma silent & tela secant Mavortia campos' ' Et sui jura iterum vindicat alma Theriris: - Illius Si soboles ELERus pectora legum 'Excjtus studiis te bene digna redit. Hie est indulsit cui sed tissima totam Quemque vocat natum Julia Magna suum. Hunc etiam sat prohibent docta bona Numina Divae Infausti hos elegos nomen habere loci Si tamen, M tectis liceat depingere verbis, Signaque funesti ponere pauca loci. Urbs in au cundis Iahe quae lambitur undis, Ni modo nunc prUrsus funera tanta fugit. Hic nostrum citius post funera moesta Profestum La-

Di ii ipso by Coos e

224쪽

Luget adhuc Themis , di turba novena

Deum.

Nunc vero Philurea magis sibi moeret ademp

Ah, fallor verbo, mox adimendus erat.

Ast id idem est: sntioque brevi duo tempora

: Prolongent illud fata benigna tamen. i 'Aut quoniam spes hoc nunc abnuit, optima doctis . . . 'Cum Divis mecum, nunc, Philurea dole. Plissiades Nymphae, precor, hunc retinete, fu

gamque I

Numinibus vestris hanc inhibete, precor. Aut siquidem retinere nefas, votisque suorum In patriam patrio jure vocatur, eat. Attamen absentem luctus lacrumaeque sequan-

Effusumque simul voce favente Vale. Tu vero imprimis crines tibi scinde, Lycori, Heu nimis E LERO semper amata tuo. Non tibi hunc quamvis alius, tua, limina forsan Qui tibi nocturnus siepe salutet, eat. Atque alius repetenda tibi ferat oscula quamvis, Non tibi tam posthac fidus amator erit. Nescis quem perdas . nescis, temeraria, nescis: Hic tibi vel lacrumis heic retinendus erat. 'Et poteras retinere, ipsi in sua colla lacertos Mittens, inque tuos lumipa moesta sinus. Sed quia non retines, fatum hoc non velle putabo: γQuamquam, hcc ut repetam, sic retinendus. erat. I 3 In-

225쪽

Interea quoniam nil nunc nisi vota supersunt, Et poscit summum tristior hora vale. Ah utinam tantos caperet mea Musa furores , Ut tibi condigno diceret ore valet Quae quamvis semper titubet male, nunc quoque justo . Ex hoc discessu muta dolore silet. Tu tamen haec pedibus Themidos mihi dictas ii probatae

Quamlibet haut aequis nunc Elegia, reser. Flebilibusque modis quamvis felicia fata, Pande, 1ed his absint omnia moesta modis. Vix bene reddiderat mater relevata pusillum ELE Ru M, simili gaudia magna patri. Cum Themis di genetrix gratorum Suada Imporum,

Et vitrea Charitum veste probanda cohors. Quaeque favet doctis Pallas Tritonia, quaeque Numina praeterea pectora magna fovent. Unanimi pariter cura sumpsere fovendum Depositum gremio vix bene matris OnUS. Haec Nectar, tulit illa favos, cunctaeque dedere Cultori quondam munera larga suo. Imprimis sed laeta Themis, mox ora resolvit Veridica, dc pueri singula fata canit. Fata suis equidem vicibus distincta, sed inter Quae tamen auratis multa probanda notis. Quae nunc si digno canent mea Musa cothurno, Non possem quod sit tam male moesta queri. Ne, tamen hic penitus taceam , quae paucula tristis Nunc Elegia mihi dat bona fata, canam.

226쪽

I bene, desertosque diu nunc respice Cimbros, Et puero quondam qui caluere focos. Jam te praesentem sibi publica commoda terrae Exposcunt patriae , te vocat ipse parens. Te posthac fatis tua sors tutabitur sequi , Fulgebunt posthac candida cuncta tibi. Te fora gaudebunt, te curia, teque penates Privati surgent in bona fata tui: Iam tibi divitiae crestunt, augentur honores, Ponitur inque tuo sponsa beata thoro, Unde brevi surgant nati, vultuque parentem, Et digna pulchro corpore mente ferant. Haec tibi Convictor longo bene cognitus usu , Nunc discedenti denuo cuncta vovet. Et Musa languente notat, meliora daturuS, A te cum veniet littera longa, Vale.

PROPEMTICON ALIUD

In discessium ejusdem,eX panniculis

P. OVIDII NASONIS

DUmmea Musa negat, dignos tibi languida

versus,

227쪽

Carmina Nasonis cui non placuere Poetae Et cui non placeant, cui modo nasus adest Quo tamen illa magis possint tibi lecta placeri, Nec noceant nostris insidiosa modis. Sit tibi prima fames nostris exempta legendi, Ferculapost faturo Naso secunda ferat. - Largaque succedant epulis bellaria parcis, Ne damnum primae mense secunda ferat. Insipidis sic quae primo laeduntur ab ossis ora, saporatas rectius inde probant.

CENTO OVIDIANUS.

P. I 3. Mihi non dubios inter memorande sodales 3. D. . ELERE, ingenio semper amate

a. P. s. Scilicet ingeniis aliqua .est concordia junctis, Et servat studii foedera quisque sui.

1 . v. 8. Sive aliquod morum, seu vitae labe carentis Est pretium, nemo pluris emendus

erat.

Sive per ingenuas aliquis caput extulit

Quaelibet eloquio fit bona causa tuo. r. mo Singula quid repetam Z Mores natura Et s- pudic ,3 3. o. r. Et raras dotes ingeniumque dedit. 3. P. 3. Nota tua est probitas, testataque tempus

in omne,

Pectus di Herculeae simplicitatis habes.

228쪽

E R III.

2OIUtque tibi est animus,cum res ita Postu- a. p. s. lat, arma Sumere,ic hostili tingere caede manus: Tempora sic studiis ubi sunt data justa . paternis, Musdem sacri cultor uterque sumus. Tu quoque Pieridum studio, studiose, et, P. D'. teneris,

Ingeniumque probas, ingeniosi, r. v. 2.

meum.

His ego commotus,dixi tibi protinus ipsi, I- v. g. . Serviet ossicio spiritus iste tuo. sv s, Accipe per longos tibi qui deserviat an- I. . 3.

Accipe qu i pura, norit amare fide.

Denique tantus amor nobis, carissime, a. r. . semper sQuantus in AEacide Actorideque fuit. Multaque praeterea manifesti signa favoris Pectoribus teneo non abitura meis. IHaec mihi semper erunt imis infixa m I. D. .dullis, . LPerpetusque animi debitor hujus ero. Da mihi, si quid ea est, hebetantem pe- Φ. P. 1.

oblitus potero non tamen esse tui. Te nisi momentis video pene omnibus absens, a Vel freta Leucadii mittar in alta Dei. s. o. 2. Hic es, & ignoras, di ades ae mmusii P. 1 o.

229쪽

eto 2 C A R Μ I N 'U Μ3 P. s. Gratia Dis, menti quolibet ire licet. Semper inoblita repeto tua munera

mente,

Tu mihi, si qua fides, cura perennis

eris.

r. ρο- 7- Quid nisi tot lusus, & tot mea seria nos. . ses, Tot lusus nossem seriaque ipse tua. Quid nisi convictu caussisque valentibus essem ' . Neitus toties in genus omnejoci. Saepe brevis nobis vicibus via visa loquendi est , . Pluraque si numeres,verba fuere fide. Saepe dies sermone minor fuit, inque lo-

Tarda per aestivos defuit hora dies. 2 P hion ego si biberis securae pocula Lethes, Excidere hoc credam pectore possu

In Ibin Desinet esse prius contrarius ignibus

humor,

Junctaque cum Luna lumina solis

ae. n. v omnia naturae contraria legibus ibunt, Parsque suum mundi nulla tenebit

2 P. . Quam tibi nostrarum veniant oblivia

rerum.

. - . , Non ita pars fati candida nulla mei est: i xv Ne tamen haec dici possit fiducia men

230쪽

Stultaque credulitas nostra fuisse,

cave.

Teque quod est rarum, praesta constan- Tr I ter ad Omne In declinatae munus amicitiae.

Hei mihi cur animis juncti secernimur DP Le-

Unaque mens, tellus non habet una

Sed quod tu nolles, voluit miserabile fa- Φ.46. .

tum , - -

Hei mihi, plus illud quam tua vota

valet Nunc ego jactandas optarem sumere 3. Π 2. pennas Sive tuas, Perseu, Daedale, sive tuas. Ut tenera nostris cedente volatibus aura, Aspicerem' patriae dulce repente sbluma

Bis me sol adiit gelidam post frigore Ποῦ.

brumam sBisque situm tacto pisce peregit opus. At mihi jam videor patria procul esse F.D. i.-

Dardana quot Grajo Troja sub hoste

fuit. Verum quid faciam 3Τu cui licet aspice .P. I

CIMBRO S.